Mijn cijfers zijn gemiddeld (schommelend van een zesje tot een zevenenhalf) maar als tijdens het college een student een kritische vraag stelt, bedenk ik vaak bij mezelf: shit, goeie vraag, maar zelf zou ik nooit op die vraag komen 😒 In ieder geval kost het me veel moeite. Vaak ben ik te bang om kritische vragen te stellen. Er gaat dan door mijn hoofd dat de vraag die ik heb totaal niet diepgaand is waardoor ik het helemaal in mijn eentje oplos, wat me veel meer tijd kost
Verder heb ik wel zeker moeite moeten doen om hier te komen. Vaak hoor je van die verhalen van vwo'ers hoe ze met twee vingers in hun neus hun diploma haalden. Voor mij was dat echt niet zo makkelijk eigenlijk. Ik heb me er altijd voor moeten inzetten en die work ethic heeft me dan ook zo ver gebracht. Hier heeft veel tijd in gezeten en dit heeft als gevolg dus dat ik de wat simpelere dingen van het leven negeerde.
Ik was heel lang voor velen die gast die goed kon leren maar niet iemand waarmee je zou stappen. Ik zette dit van me af door te zeggen dat het me niets boeide, maar ik was daar eigenlijk heel onzeker over. Ik had voor een lange tijd outcast status wat mijn sociale vaardigheden ook niet veel goeds deed. Ik negeerde dit door een nog grotere workaholic te worden. Ik zat lange dagen thuis achter de computer en ik durfde met werkelijk niemand over mijn problemen te praten. Ik schaamde me er zo erg voor. Niemand wist wie ik werkelijk was eigenlijk.
Mensen dachten dat ik slim was maar hielden totaal geen rekening met de uren die ik daarvoor vrij had moeten maken. Ik deed voor mijn gevoel me constant voor als iemand anders. Is dit wat ik zo graag wilde? Op een gegeven moment stelde ik mezelf die vraag, maar ik wist er geen antwoord op. Mijn emoties vlakte af, ik verloor contact met de mensen om me heen, ik wilde mijn bed niet meer uit, fuck ik werd depressief... ik kwam in een negatieve spiraal terecht en kon er niet meer uit ook.
Voor mijn gevoel zit ik vast in een web van depressie en angst. Constant heb ik last van rumineren en ontwijkend gedrag. Ook heb ik het druk met school, waar mijn hoofd nu totaal niet naar staat.
Binnenkort ga ik met de studentenpsycholoog praten, maar in de tussentijd is advies van iemand anders ook zeker welkom!
[ Bericht 0% gewijzigd door 12 op 19-03-2017 01:07:16 ]
Hoi haja, het leven bestaat in zijn geheel uit mensen die slimmer of minder slim zijn als jezelf, op een dag zal je daar toch soms ook vrede mee moeten hebben! Zelfs topsterren ( Bijv Eminem ) die komen op een goede dag wel eens iemand tegen die weer slimmer of intressanter is als hij/zij! Hoort een beetje bij het leven ey! Zelf ben ik nooit verder gekomen als Havo, dus ik kijk juist weer enorm tegen jou op !quote:Op vrijdag 17 maart 2017 01:50 schreef 12 het volgende:
tijdens het college een student een kritische vraag stelt, bedenk ik vaak bij mezelf: shit, goeie vraag, maar zelf zou ik nooit op die vraag komen
Hoi op elk potje past een dekseltje, alleen sommige mensen hebben meer tijd nodig om vrienden te maken, er kunnen verschillende redenen zijn, of je bent te kieskeurig, of te veel afwijkend van de massa ( niet perse negatief maar dan is het zoeken naar een vriend meer zoals het zoeken van een speld in een hooiberg ) , of je vraagt niet actief genoeg aan mensen of ze iets leuks met je willen gaan doen, enz enz enz,,,quote:
Ik was heel lang voor velen die gast die goed kon leren maar niet iemand waarmee je zou stappen
Zo'n papiertje is leuk hoor, maar de rest van je leven kun je misschien ook via een minder steil pad bereiken.
Je komt een beetje over als iemand die status najaagt in plaats van plezier.
Ik kom uit een niet zo rijk gezin waar niemand ooit wo gedaan heeft dus iedereen motiveerde me om dat te gaan doen (overigens waren ze ze niet super pusherig ofzo, de drive kwam uiteindelijk uit mezelf). Ik geef het liever niet toe maar dat heeft wel zeker invloed op me gehad.quote:Op vrijdag 17 maart 2017 06:41 schreef Lunatiek het volgende:
Misschien voor jezelf proberen helder te krijgen wat je met je vwo-diploma wilde en wat je denkt te bereiken met je universitaire studie. Waar doe je het uiteindelijk voor (en is dat het waard)?
Zo'n papiertje is leuk hoor, maar de rest van je leven kun je misschien ook via een minder steil pad bereiken.
Je komt een beetje over als iemand die status najaagt in plaats van plezier.
En ik heb voor een lange tijd plezier op de tweede plek gezet, met de gedachte 'the goal justifies the means'. Alleen is die goal niet zo duidelijk waardoor ik veel minder motivatie op kan brengen...
[ Bericht 2% gewijzigd door 12 op 17-03-2017 10:10:51 ]
Dat laatste klopt zeker. Ik heb echt een extreem grote angst voor afwijzingen. De laatste jaren heb ik mezelf uit mijn schulp proberen te trekken maar het gaat met heel veel ups en downs.quote:
[..]
Hoi op elk potje past een dekseltje, alleen sommige mensen hebben meer tijd nodig om vrienden te maken, er kunnen verschillende redenen zijn, of je bent te kieskeurig, of te veel afwijkend van de massa ( niet perse negatief maar dan is het zoeken naar een vriend meer zoals het zoeken van een speld in een hooiberg ) , of je vraagt niet actief genoeg aan mensen of ze iets leuks met je willen gaan doen, enz enz enz,,,
hoe zouden anderen dat dan te weten kunnen komen?quote:
dus, hoe is je sociale leven buiten het leren en de universiteit...
hoe is je woonsituatie, woon je nog thuis of op kamers, heb je hobbies en ben je lid van verenigingen (sport-verenigingen, bepaalde intersses of juist bv studentenverenigingen)
als je bv meer contacten wilt krijgen, zul je er zelf ook iets voor moeten doen en actief op zoek gaan.
Op sociaal vlak zou ik je adviseren om dat stukje bij beetje op te bouwen. Hoe is de studievereniging van jouw studie? Ga daar eens kijken of kijk of er een vereniging is met een sport of hobby die je interessant lijkt. Juist die verenigingen zijn laagdrempelig om in te stappen als je wat sociale contacten en vaardigheid op wil doen.
Jouw angsten komen best veel voor onder studenten en ook oudere mensen. En daar kun je met wat gerichte hulp best goed vanaf komen. Een combinatie van wat contacten opdoen en oefeningen om te kalmeren. Zoek maar eens op mindfullnes.
Ik ken iemand die daar ook last van had. Die is via school toen een assertiviteitstraining gaan volgen. Kan me herinneren dat hij bijvoorbeeld oefeningen kreeg om aan een vreemde de weg te vragen, of dat ze elkaar een tijdje aan moesten kijken en dat soort dingen. Hoe diep het ging weet ik niet, maar misschien kun je daar wel iets mee.quote:
[..]
Dat laatste klopt zeker. Ik heb echt een extreem grote angst voor afwijzingen. De laatste jaren heb ik mezelf uit mijn schulp proberen te trekken maar het gaat met heel veel ups en downs.
Maar als je depressieve gevoelens toenemen, is het misshien beter om even bij de huisarts langs te gaan.
Verder herken ik het wel een beetje. (Wel havo - hbo) Ik wilde op de havo heel graag met een 8 gemiddeld afstuderen, want ik wilde een loting studie doen. Ik werd vaak voor nerd uitgemaakt, en mensen begonnen overdreven te zuchten als ik een vraag wilde stellen enzo, op de middelbare school.
Toen op mijn studie, was ik de jongste met mijn 17 jaar, en zat ik tussen mensen die al vooropleidingen hadden gedaan, of eerdere studies, stages. Ik heb me heel vaak heel klein gevoeld.
Maar op mijn opleiding vond iedereen me juist hartstikke leuk, dat ben ik later tijdens mijn studie pas gaan zien. Mijn minor op de kunstacademie heeft ook een positief effect op me gehad. En ik heb bijvoorbeeld nog een heeeeleee grote knuffelbeer staan die ik in het 1e jaar van twee klasgenoten kreeg.. het is in mijn ogen dus vooral een kwestie van mee durven doen.
Kunnen ze niet tenzij ik me er open voor stel... soms ben ik heel onzeker en ik straal dat dan ook uit dus in dat opzicht ben ik dan niet makkelijk te approachen.quote:
[..]
hoe zouden anderen dat dan te weten kunnen komen?
dus, hoe is je sociale leven buiten het leren en de universiteit...
hoe is je woonsituatie, woon je nog thuis of op kamers, heb je hobbies en ben je lid van verenigingen (sport-verenigingen, bepaalde intersses of juist bv studentenverenigingen)
als je bv meer contacten wilt krijgen, zul je er zelf ook iets voor moeten doen en actief op zoek gaan.
Mijn sociale leven gaat wel. Ik heb sinds dit jaar echt stappen gemaakt. Ken ook wel wat mensen op de studie waarmee ik goed op kan schieten en soms mee rondhang maar soms ben ik echt pijnlijk awkward.
Ik woon nog thuis (ben eerstejaars trouwens), en ik zit niet op een vereniging ofzo. Ik heb wel hobby's enzo dus daar zit het em niet in.
ik zou er niet op gokken dat je voor anderen wel of niet 'makkelijk benaderbaar bent'...quote:
Kunnen ze niet tenzij ik me er open voor stel... soms ben ik heel onzeker en ik straal dat dan ook uit dus in dat opzicht ben ik dan niet makkelijk te approachen.
Als je meer contacten wilt moet je vooral zélf actiever en assertiever contact opzoeken...
wat mensen over je denken en of ze merken of je al dan niet onzeker bent (meestal overschatten mensen dat vaak, zelfs als ze onzeker overkomen, hebben veelal anderen er eigenlijk niet zo'n grote boodschap aan, het 'interssert' niet eens zo erg) is minder erg dan het 'chocken'.
Chocken is het aarzelen contact op te nemen of zelfs iets te doen om anderen te benaderen.
Als je het idee hebt te weinig contacten te hebben of dat anderen 'je niet goed genoeg kennen' (of verkeerd inschatten),
moet je vooral zelf meer moeite doen die contacten op te zoeken, en anderen aan te spreken (en ook intersse in anderen tonen)
Even wat aangepastquote:
[..]
Hoi haja, het leven bestaat in zijn geheel uit mensen die slimmer of minder slim zijn als jezelf, op een dag zal je daar toch soms ook vrede mee moeten hebben! Zelfs topsterren ( Bijv Eminem ) die komen op een goede dag wel eens iemand tegen die weer slimmer of intressanter is als hij/zij! Hoort een beetje bij het leven ey! Zelf ben ik nooit verder gekomen als dan Havo, dus ik kijk juist weer enorm tegen jou op !
Ontopic: TS, ik heb persoonlijk meer respect voor mensen die heel erg hun best en moeite voor iets moeten doen en dan "maar" een zesje halen dan voor mensen die altijd alles met twee vingers in de neus kunnen en altijd achtens en negens halen. Omdat je zo veel moeite voor dingen moet doen kweek je karakter en daar heb je in mijn ogen meer aan dan aan een acht of een negen.
Ik zie dit wel veel bij mijn oude studentenvereniging. Eerstejaars die zich nog geen houding weten te geven en zich ongemakkelijk voelen omdat ze lang weinig sociaal contact hebben gehad. Het trekt altijd bij en na een jaar of 2 zijn het de mensen waar de nieuwe eerstejaars tegen opkijken.quote:
[..]
Kunnen ze niet tenzij ik me er open voor stel... soms ben ik heel onzeker en ik straal dat dan ook uit dus in dat opzicht ben ik dan niet makkelijk te approachen.
Mijn sociale leven gaat wel. Ik heb sinds dit jaar echt stappen gemaakt. Ken ook wel wat mensen op de studie waarmee ik goed op kan schieten en soms mee rondhang maar soms ben ik echt pijnlijk awkward.
Ik woon nog thuis (ben eerstejaars trouwens), en ik zit niet op een vereniging ofzo. Ik heb wel hobby's enzo dus daar zit het em niet in.
Als je nu zo doorgaat, en probeert een beetje contact uit te bouwen komt het echt wel goed met je. En wellicht dat de studentenpsycholoog je nog een zetje kan geven zodat je van die angsten afkomt.
Verder niet zo druk maken over wat anderen van je denken. Iedereen heeft recht op zijn mening. Je hoeft je ook niet anders voor te doen dan je bent, trek je alleen maar de verkeerde mensen aan. Mensen die je accepteren en appricieren op de manier zoals je zelf bent, dat zijn de echte mensen die je om je heen wilt. Doe gewoon wat je leuk vind, het is niet dat we een doel hebben of zo.
Bedenk eens even dat je met jouw specifieke achtergrond een andere kijk op het leven hebt dan de studenten die uit een familie van academici komen. Die andere kijk kan heel waardevol zijn voor wetenschappelijk onderzoek.quote:
[..]
Ik kom uit een niet zo rijk gezin waar niemand ooit wo gedaan heeft dus iedereen motiveerde me om dat te gaan doen (overigens waren ze ze niet super pusherig ofzo, de drive kwam uiteindelijk uit mezelf). Ik geef het liever niet toe maar dat heeft wel zeker invloed op me gehad.
En ik heb voor een lange tijd plezier op de tweede plek gezet, met de gedachte 'the goal justifies the means'. Alleen is die goal niet zo duidelijk waardoor ik veel minder motivatie op kan brengen...
Maar het tekent ook voor een deel hoe je met de ervaring van het studentenleven omgaat, je hebt waarschijnlijk geen voorbeeld, geen rolmodel. Je moet veel zelf uitzoeken. Dus, zoek zo'n rolmodel al zal dat niet makkelijk zijn.
Ik begrijp de (psychische) druk van je familie. Dat is heel lastig. Zeker als ze naar buiten toe trots zijn "die van ons doet universiteit", dan kan het gezien worden als publieke vernedering als je een stap terug doet. Of faalt.
Je schreef "ik durf geen kritische vragen te stellen". Weleens aan een debatersclub gedacht? Daar leer je over willekeurige onderwerpen debateren/discuteren; ze doen ook wedstrijden.
Probeer voor jezelf terug te vinden waarom je juist díe studie hebt gekozen en niet een van de honderden andere. Kan je met bijvakken/minors niet bijsturen naar je oorspronkelijke idee van de studie? Bijvoorbeeld dat je dacht dat er meer wiskunde in zou zitten > vul het curriculum aan met een bijvak waarin juist de nadruk daarop ligt.aa
Ben zelf ook niet afkomstig uit een familie waar iedereen gestudeerd heeft (meer niet dan wel), dus dat snap ik wel. Maar het studeren went wel, en de overgang van middelbare school naar universiteit is nou eenmaal groot.
Ik denk, dat als je echt niet op de uni thuishoort zoals je zegt, je dit wel zal merken als je een negatief bsa krijgt. En dat krijg je echt niet snel.
Succes met je studie en wie weet kom je gewoon met (bijna) een propedeuse het eerste jaar door.
Debatclub zeker doen! Zelf een hoop profijt van gehad in allerlei opzichten.quote:Op vrijdag 17 maart 2017 17:22 schreef Lunatiek het volgende:
[..]
Bedenk eens even dat je met jouw specifieke achtergrond een andere kijk op het leven hebt dan de studenten die uit een familie van academici komen. Die andere kijk kan heel waardevol zijn voor wetenschappelijk onderzoek.
Maar het tekent ook voor een deel hoe je met de ervaring van het studentenleven omgaat, je hebt waarschijnlijk geen voorbeeld, geen rolmodel. Je moet veel zelf uitzoeken. Dus, zoek zo'n rolmodel al zal dat niet makkelijk zijn.
Ik begrijp de (psychische) druk van je familie. Dat is heel lastig. Zeker als ze naar buiten toe trots zijn "die van ons doet universiteit", dan kan het gezien worden als publieke vernedering als je een stap terug doet. Of faalt.
Je schreef "ik durf geen kritische vragen te stellen". Weleens aan een debatersclub gedacht? Daar leer je over willekeurige onderwerpen debateren/discuteren; ze doen ook wedstrijden.
Probeer voor jezelf terug te vinden waarom je juist díe studie hebt gekozen en niet een van de honderden andere. Kan je met bijvakken/minors niet bijsturen naar je oorspronkelijke idee van de studie? Bijvoorbeeld dat je dacht dat er meer wiskunde in zou zitten > vul het curriculum aan met een bijvak waarin juist de nadruk daarop ligt.aa
Klinkt zeker niet slecht! Wat zijn jouw ervaringen hiermee?quote:
[..]
Debatclub zeker doen! Zelf een hoop profijt van gehad in allerlei opzichten.
Ik stuur je wel een DM met wat uitgebreidere info.quote:
[..]
Klinkt zeker niet slecht! Wat zijn jouw ervaringen hiermee?
[ Bericht 12% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 18-03-2017 10:28:19 ]
Heb je net een PM gestuurd, dat is wat makkelijker ivm de uitgebreidere info.quote:
[..]
Klinkt zeker niet slecht! Wat zijn jouw ervaringen hiermee?
Toen ik klaar was met mijn vwo had ik zo'n leeg gevoel. Je hebt wel dat papiertje binnen, maar verder heb je er helemaal niks aan overgehouden qua vriendschappen. Herken jij je hierin ts?
Ja ontzettend! Hoe pak jij dit probleem aan? Ben je naar een studentenvereniging o.i.d. gegaan?quote:
Wow dit is raar gewoon. Ik herken me heel erg in jouw verhaal. Zit ook in het eerste jaar van de uni en moet ook veel doen om goede cijfers te halen. Door dat doel-heiligt-de-middelen-denken voelt het alsof ik de kleine dingen in het leven niet kan waarderen. Ik wil niet falen en daarom steek ik bovengemiddeld veel tijd in mijn studie en kan ik minder goed genieten van andere dingen, zoals mijn klasgenoten dat wel kunnen. En dan weet ik niet eens waarvoor ik het eigenlijk doe.
Toen ik klaar was met mijn vwo had ik zo'n leeg gevoel. Je hebt wel dat papiertje binnen, maar verder heb je er helemaal niks aan overgehouden qua vriendschappen. Herken jij je hierin ts?
Tsja, wat naar eigen vermogen is is nogal subjectief.quote:Op maandag 20 maart 2017 09:47 schreef Kamina het volgende:
Als je hard moet werken voor matige cijfers, dan kan je het beste een niveau lager gaan. Iets dat dichter ligt bij je vermogen, want het gaat alleen maar moeilijker worden. Er is niets mis met leven naar je eigen kunnen.
Ik veronderstel dat veel, zo niet een meerderheid van de mensen op de universiteit hard hebben moeten knokken voor hun diploma.
Het is wat je er voor over hebt. Denk zelf dat mensen vaak wel overschatten hoe veel hapiness een (studie)carriere hen brengt.
Ik heb eigenlijk zelf nog geen oplossing voor dit probleem. Heb wel een studentenvereniging overwogen, maar dat lijkt me niets. Studentenverenigingen zijn vooral gezelligheid en ik ga liever bij een vereniging waar je ook echt iets doet, zoals een debatclub, sportvereniging of een vereniging van je studie. Ik kan mezelf er niet toe zetten om het ook echt te doen, komt deels doordat ik het vrij druk heb met de studie dus en daarnaast ook nog werk. Wat heb jij ondernomen om door de routine te breken?quote:
[..]
Ja ontzettend! Hoe pak jij dit probleem aan? Ben je naar een studentenvereniging o.i.d. gegaan?
Beetje van alles. In het begin ging ik naar allemaal evenementen die georganiseerd werden door de studievereniging voor eerstejaars. Op het moment doe ik niet veel spannends op het gebied van het studentenleven. Ik heb me wel bij een sportclub aangemeld enzo maar heb er op het moment helemaal geen fut meer voor.quote:
[..]
Ik heb eigenlijk zelf nog geen oplossing voor dit probleem. Heb wel een studentenvereniging overwogen, maar dat lijkt me niets. Studentenverenigingen zijn vooral gezelligheid en ik ga liever bij een vereniging waar je ook echt iets doet, zoals een debatclub, sportvereniging of een vereniging van je studie. Ik kan mezelf er niet toe zetten om het ook echt te doen, komt deels doordat ik het vrij druk heb met de studie dus en daarnaast ook nog werk. Wat heb jij ondernomen om door de routine te breken?
Ik herken me in je verhaal. Nu mijn studententijd achter mij ligt en ik me wat beter voel, kijk ik meewarig terug.quote:
[..]
Beetje van alles. In het begin ging ik naar allemaal evenementen die georganiseerd werden door de studievereniging voor eerstejaars. Op het moment doe ik niet veel spannends op het gebied van het studentenleven. Ik heb me wel bij een sportclub aangemeld enzo maar heb er op het moment helemaal geen fut meer voor.
Ik weet niet zo goed hoe ik je kan zeggen wat ik wil zeggen, misschien kom ik te belerend over, misschien heb ik makkelijk praten, omdat ik niet (meer) in jou schoenen sta, maar weet, dat ik nu zo'n spijt heb van de verloren tijd, van hoe onnodig de onzekerheid was, hoe ik mezelf tekort heb gedaan door het gebrek aan zelfvertrouwen en durf, dat ik niet ondanks mijn depressieve gevoelens toch actie heb ondernomen om het beste ervan te maken.
Overweeg ook dat het misschien nog niet je tijd is, of dat je je studie (nog) niet zo interessant of motiverend vindt, hoewel geen enkele studie altijd even leuk zal zijn.
Het is goed dat je je aangemeld hebt bij een sportclub, zelfs als je er geen puf voor hebt, kan het je toch veel voordelen bieden: je bouwt sociale contacten op, je bouwt conditie op, het leidt je af van je depressieve gedachten en gevoelens...ook al kun je er (nog) niet van genieten, je kunt het maar beter wel hebben voor de dag dat de donkere wolken wegtrekken en de zon weer gaat schijnen, ook al lijkt die dag nu misschien ver weg of nooit te komen..
Dat is waar. Het zou echter zonde zijn wanneer iemand zich kapot werkt omdat het te lastig is, en ze daar niet genoeg voldoening uit halen.quote:
[..]
Tsja, wat naar eigen vermogen is is nogal subjectief.
Volgens mij valt dat wel mee. Matigen om een standaard aan te houden speelt ook een rol.quote:Ik veronderstel dat veel, zo niet een meerderheid van de mensen op de universiteit hard hebben moeten knokken voor hun diploma.
Dat laatste ben ik het mee eens; alleen geluk brengt geluk.quote:Het is wat je er voor over hebt. Denk zelf dat mensen vaak wel overschatten hoe veel hapiness een (studie)carriere hen brengt.
TS is pas eerstejaars, sommige mensen zijn laatbloeiers. Overigens haalt hij wel alles, dus het is niet alsof hij het niveau echt niet aan kan.quote:
Als je hard moet werken voor matige cijfers, dan kan je het beste een niveau lager gaan. Iets dat dichter ligt bij je vermogen, want het gaat alleen maar moeilijker worden. Er is niets mis met leven naar je eigen kunnen.
Er zijn genoeg van zulke verenigingen waar het geen drol uitmaakt hoe vaak je komt opdagen. Als je iets vindt zonder verplichtingen is het echt niet heel veel moeite om er een avondje per week heen te gaan. Kun je gelijk vrienden maken.quote:
[..]
Ik heb eigenlijk zelf nog geen oplossing voor dit probleem. Heb wel een studentenvereniging overwogen, maar dat lijkt me niets. Studentenverenigingen zijn vooral gezelligheid en ik ga liever bij een vereniging waar je ook echt iets doet, zoals een debatclub, sportvereniging of een vereniging van je studie. Ik kan mezelf er niet toe zetten om het ook echt te doen, komt deels doordat ik het vrij druk heb met de studie dus en daarnaast ook nog werk. Wat heb jij ondernomen om door de routine te breken?
Ik krijg zelf altijd de energie als ik ergens heen ga en besef hoe leuk het is. Ik stel voor dat je vaker naar die sportclub gaat. Dan komt de fut vanzelf. Ik ben lid geworden van een politieke jongerenvereniging maar die organiseren niet veel.quote:
[..]
Beetje van alles. In het begin ging ik naar allemaal evenementen die georganiseerd werden door de studievereniging voor eerstejaars. Op het moment doe ik niet veel spannends op het gebied van het studentenleven. Ik heb me wel bij een sportclub aangemeld enzo maar heb er op het moment helemaal geen fut meer voor.
[ Bericht 4% gewijzigd door Elzas op 21-03-2017 23:11:58 ]