F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiėren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
In mijn nabije omgeving ken ik een gezin, waarvan de oudste zoon zelfmoord gepleegd heeft. De familie was al van hem vervreemd. Hij had het laatste jaar van zijn leven vrijwel niemand meer die nog om hem bekommerde. Veel problemen met justitie, psychoses, drugsverslaving, schulden. De laatste tijd is voor hem dan ook erg moeilijk geweest, voor sommigen was hij 'al dood'. Doordat hij niemand meer om zich heen had was er ook niemand bij die hem miste, dus hij werd ook pas later aangetroffen. Binnenkort zie ik zijn familie weer en ik vroeg mij echt af wat je in zo'n situatie nou voor woorden zou kunnen zeggen. Het verhaal van 'Ik snap het niet. We weten niet waarom.' of 'Wat een groot gemis' en een flinke omhelzing geven is in deze situatie totaal niet op zijn plaats. Wat zeg je nu dan behalve dan, 'wat verschrikkelijk dat het zo gelopen is..'.
Het is zo dubbel allemaal en alles wat ik kan bedenken heeft een wrange nasmaak..
Het is zo dubbel allemaal en alles wat ik kan bedenken heeft een wrange nasmaak..
Volgens mij heb ik dat verhaal gehoord of in de media gezien een tijdje terug. Is hij niet gevonden in een tentje totaal vereenzaamd en aan zijn lot over gelaten??quote:Op donderdag 16 maart 2017 21:30 schreef TserrofEnoch het volgende:
In mijn nabije omgeving ken ik een gezin, waarvan de oudste zoon zelfmoord gepleegd heeft. De familie was al van hem vervreemd. Hij had het laatste jaar van zijn leven vrijwel niemand meer die nog om hem bekommerde. Veel problemen met justitie, psychoses, drugsverslaving, schulden. De laatste tijd is voor hem dan ook erg moeilijk geweest, voor sommigen was hij 'al dood'. Doordat hij niemand meer om zich heen had was er ook niemand bij die hem miste, dus hij werd ook pas later aangetroffen. Binnenkort zie ik zijn familie weer en ik vroeg mij echt af wat je in zo'n situatie nou voor woorden zou kunnen zeggen. Het verhaal van 'Ik snap het niet. We weten niet waarom.' of 'Wat een groot gemis' en een flinke omhelzing geven is in deze situatie totaal niet op zijn plaats. Wat zeg je nu dan behalve dan, 'wat verschrikkelijk dat het zo gelopen is..'.
Het is zo dubbel allemaal en alles wat ik kan bedenken heeft een wrange nasmaak..
Het is geen verhaal in de media. Maar in ieder geval zulke schrijnende zaken komen helaas vaker voor.quote:Op donderdag 16 maart 2017 22:26 schreef Garfield1985 het volgende:
[..]
Volgens mij heb ik dat verhaal gehoord of in de media gezien een tijdje terug. Is hij niet gevonden in een tentje totaal vereenzaamd en aan zijn lot over gelaten??
Wat is de reden dat je jezelf verplicht voelt iets steekhoudends te zeggen? Moet je spreken of wil je jezelf gewoon een beetje voorbereiden? Soms valt er weinig te zeggen. Geen woorden communiceert ook een boodschap.
Sorry, bedoelde het niet lullig of zo. Bedoelde er enkel mee dat ik er recent van gehoord had.quote:
[..]
Het is geen verhaal in de media. Maar in ieder geval zulke schrijnende zaken komen helaas vaker voor.
Wat jaren terug sprak ik hem best vaak, een paar keer in de maand zag ik en sprak ik hem dan een paar uur. Al waren we ook weer niet echt vrienden. Dat voelt nu als een hele andere wereld en ook als een ander persoon.quote:
Wat is de reden dat je jezelf verplicht voelt iets steekhoudends te zeggen? Moet je spreken of wil je jezelf gewoon een beetje voorbereiden? Soms valt er weinig te zeggen. Geen woorden communiceert ook een boodschap.
Dus ook voor hem zou ik wat kwijt willen naar zijn familie. Ik voel mij dus ook verplicht om iets te bedenken, iets wat ik kan zeggen. En ik wil niet dat het algemene loze woorden zijn.
Heb zelf gezocht op internet naar wat ik zou kunnen zeggen. Maar dat gaat van hele andere zaken uit. Mensen die bv. zelfmoord pleegden zonder dat iemand er erg in had dat er iets mis was, of mensen die veel mensen in diepe rouw achter laten. Hij was volgens mij in de ogen van velen al een tijd 'soort van dood'.
Je bedoelt dus dat je ze tegenkomt tijdens het condoleren?
Als je ze condoleert is dat waarschijnlijk voldoende. Je geeft ze een hand en gaat naar de volgende. De meesten zullen waarschijnlijk stil blijven. Als er toch iets tegen je gezegd wordt luister dan aandachtig en knik je medelevend. Als ze een heel gesprek met je aan gaan kun je eventueel in eigen woorden herhalen wat ze zeggen. Zo laat je merken dat je aandacht hebt voor wat ze willen delen.
Je hoeft niets over je eigen emoties te zeggen maar als je merkt dat iemand er moeilijk mee heeft kun je zeggen dat je het ook verschrikkelijk vind wat er gebeurd is.
Probeer dus bij de gevoelens van je gesprekspartner te blijven. Volg de ander en reageer ingetogen. En je eigen emoties kun je beter delen met een persoon die je vertrouwt en dichtbij je staat.
Misschien dat je er wat aan hebt maar ik begrijp dat het een moeilijk situatie is.
Als je ze condoleert is dat waarschijnlijk voldoende. Je geeft ze een hand en gaat naar de volgende. De meesten zullen waarschijnlijk stil blijven. Als er toch iets tegen je gezegd wordt luister dan aandachtig en knik je medelevend. Als ze een heel gesprek met je aan gaan kun je eventueel in eigen woorden herhalen wat ze zeggen. Zo laat je merken dat je aandacht hebt voor wat ze willen delen.
Je hoeft niets over je eigen emoties te zeggen maar als je merkt dat iemand er moeilijk mee heeft kun je zeggen dat je het ook verschrikkelijk vind wat er gebeurd is.
Probeer dus bij de gevoelens van je gesprekspartner te blijven. Volg de ander en reageer ingetogen. En je eigen emoties kun je beter delen met een persoon die je vertrouwt en dichtbij je staat.
Misschien dat je er wat aan hebt maar ik begrijp dat het een moeilijk situatie is.
Rest your mind in distant wilderness
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Take your time and concentrate on it
Take a stand and make your hand a fist
We got a reason to resist
Hoezo maken mensen van zoiets een moeilijke situatie? TS heeft vroeger ooit wel eens een tijdje wat contact gehad met die kerel. Klaarblijkelijk was ie ook al "soort van dood" voor TS. Dus ik snap heel het drama niet eerlijk gezegd.quote:
Misschien dat je er wat aan hebt maar ik begrijp dat het een moeilijk situatie is.
Als ik in die situatie zou zitten zou ik er niet wakker van liggen in elk geval. Het is toch geen vriend/familie/naaste. Jammer, gecondoleerd, doei.
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Bah wat ben jij kil en hardquote:Op vrijdag 17 maart 2017 00:42 schreef Geralt het volgende:
[..]
Hoezo maken mensen van zoiets een moeilijke situatie? TS heeft vroeger ooit wel eens een tijdje wat contact gehad met die kerel. Klaarblijkelijk was ie ook al "soort van dood" voor TS. Dus ik snap heel het drama niet eerlijk gezegd.
Als ik in die situatie zou zitten zou ik er niet wakker van liggen in elk geval. Het is toch geen vriend/familie/naaste. Jammer, gecondoleerd, doei.
.
Dat kan ook later nog, "als de gelegenheid zich voordoet."quote:
[..]
Dus ook voor hem zou ik wat kwijt willen naar zijn familie. Ik voel mij dus ook verplicht om iets te bedenken, iets wat ik kan zeggen. En ik wil niet dat het algemene loze woorden zijn.
Als het per se nu moet, begin dan vanuit je zelf, benoem je eigen gevoelens over de dode. "Ik vind het vervelend dat hij zo dood is gegaan, want vroeger hadden we een goede band. Ik voel me rottig dat we geen contact meer hadden... ik vind...".
Dan maak je ook geen verwijten naar de familie.
Ga hun emoties niet invullen ("wat naar voor jullie!") want daar kun je zo naast zitten in dit geval.
Eerlijk gezegd zou ik het zelf gewoon op 'gecondoleerd' houden. Daarna zie je vanzelf wel of er ruimte is voor meer dan dat.
Ga zijn broer binnenkort een berichtje sturen als het niet meer zo vers is. Maar dit vond ik een goede tip. Ik ga het bij mijzelf houden. Dank!quote:
[..]
Dat kan ook later nog, "als de gelegenheid zich voordoet."
Als het per se nu moet, begin dan vanuit je zelf, benoem je eigen gevoelens over de dode. "Ik vind het vervelend dat hij zo dood is gegaan, want vroeger hadden we een goede band. Ik voel me rottig dat we geen contact meer hadden... ik vind...".
Dan maak je ook geen verwijten naar de familie.
Ga hun emoties niet invullen ("wat naar voor jullie!") want daar kun je zo naast zitten in dit geval.
|
|
