Conclusie is dat als we willen blijven leven in een maatschappij die sociaal functioneert, waarin er genoeg ruimte is voor individuele ontwikkeling en we daarnaast ook nog het milieu en biodiversiteit kunnen sparen, moeten er voor zorgen dat de bevolkingsmassa in de wereld sterk gaat afnemen. Naast dat de druk te groot wordt op instellingen waardoor er steeds minder ruimte over blijft voor een politiek van menselijkheid is het ook een groeiend gezwel dat uiteindelijk ten kosten zal gaan van de wereldvrede en wereldgezondheid. Dit, of we besluiten allen velen malen minder te consumeren. Eigenlijk zouden we terug moeten naar kleine landbouwsamenlevingen, kleine communies, waarin een gezelschap van ongeveer 60 mensen samen alles delen en zelfvoorzienend zijn. Dit is geen last voor het milieu, en bovendien kunnen we ook de ontwikkelingen die men door de eeuwen heen heeft meegemaakt in stand houden, doordat er door specialisatie binnen de communie nog genoeg tijd is voor wetenschap. Ook kunnen door moderne technologieėn snel mensen van de ene communie naar de andere reizen, zonder dat hierbij een stinkende auto aan te pas komt. Dit is de enige manier hoe we in de toekomst kunnen blijven voorbestaan.