R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
ik heb het ook niet over mijn vriendin maar in algemeenquote:Op maandag 6 maart 2017 10:25 schreef Leandra het volgende:
[..]
Oh, nu is het ineens de leeftijd? Misschien moet je je woorden zorgvuldiger kiezen, en er gewoon rekening mee gaan houden dat zij kennelijk echt kinderen wil, net zoals jij ze echt niet wilt.
Als je dan terug blijft vallen op "egoïstisch" en dat soort opmerkingen, en heb je kennelijk niet echt veel standpunten, plus dat je nogal denigrerend over je vriendin doet door te doen alsof ze geen ander doel in het leven heeft dan kinderen willen.
Is in de praktijk niet waar en zelfs al zou dat zo zijn: is carriere maken synoniem voor een geslaagd leven? Dat lijkt mij niet waar.quote:Op maandag 6 maart 2017 10:09 schreef tailfox het volgende:
[..]
voor je 25ste ja dan vergooi je in mijn ogen de kans om echt carriere te maken
Dat is dus de reden dat ik zeer voorzichtig ben met het bevrienden van mensen met kinderen, of zelfs een kinderwens, omdat ik weet dat ik niet die 'flexibele' vriendin kan zijn om me daar ook naar aan te passen zonder echt dingen los te laten en zelf het ook naar mijn zin te hebben, als je begrijpt wat ik bedoel. Soms kom je er niet onderuit, bij familie enzo. Heb een neefje en nichtje, maargoed, die zien we amper omdat we in het buitenland wonen, dus dan zetten we even onze eigen prio's opzij, en nu ze ouder worden wordt het ook voor ons een heel stuk makkelijker om daar mee om te gaan.quote:
Er word veel van mij verwacht door mensen met kinderen. Dat ik me steeds aanpas aan slaapschema's,
Was wel zwaar toen we ze uit hadden genodigd met kerst, vorig jaar. Ik had me al helemaal flexibel opgesteld, overal aan gedacht (dacht ik...) en ondanks mijn ontzettende flexibiliteit heb ik op eerste kerstdag 's avonds de ogen uit m'n kop zitten janken omdat mijn flexibiliteit niet genoeg was om er een voor IEDEREEN gezellige avond voor te maken. Het werd pas weer normaler toen de kinderen naar bed gingen. Maargoed, dat was even goed janken, boven de uien gaan staan en zeggen dat de rode ogen daarvan kwamen
Ze zullen het aan mij verder niet merken, want ik doe altijd m'n best in dit soort gevallen, maar makkelijk vind ik het niet. 
Ja doei.
Ik ga er vanuit dat het geen vreemden zijn als ze ineens hun baby in je armen duwen omdat ze de billen van kind 2 moeten poetsen.quote:
[..]
Ik vind dat juist vaak andersom. Er word veel van mij verwacht door mensen met kinderen. Dat ik me steeds aanpas aan slaapschema's, dat ik op wil passen, dat ik het oke vind om een kind in mijn handen geduwd te krijgen omdat mama even de billen van kind 2 moet poetsen.
Hoe is dit opeens een gezamenlijk iets om te doen? Het zijn niet mijn kinderen
Soms kun je ook gewoon even iets voor iemand doen, zoals even een kind vasthouden, niet omdat het zo leuk voor jou is om dat kind in je armen te hebben maar omdat het voor het kind niet zo handig is om bijvoorbeeld op de grond gelegd te worden, of op de bank waar het af kan rollen.
Egoïsme heeft zo z'n grenzen, en als je zelfs al te beroerd bent even iets voor een vriendin vast te houden dan heeft dat meer te maken met iets voor een ander doen, dan met een heel drama dat je er zelf van maakt.
Er ontstaan echt ruzies van ongekend formaat als je die vraag steltquote:Op zondag 5 maart 2017 20:06 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
Ik ga toch ook niet aan mensen vragen met een kinderwens: waarom wil je nou eigenlijk kinderen?
Ik had een discussie met mensen over dat ik geen kinderen wil (maar Vera wacht maar hoor, je bent nog zo jong, hier heb je 10 cent alvast voor de kinderwagen!!! ) en mensen vertelden me dat het maar een egoïstische houding van me is. Gevraagd waarom zij, met kinderen, denken dat ze capabel zijn zich voort te planten, waarom ze denken dat ik zit te wachten op nageslacht van hun, of de wereld niet al vol genoeg is, of ze een kind willen grootbrengen in de wereld zoals die nu is (sommige van deze genoemde dingen sta ik zelf niet helemaal achter en het zal mij aan mijn kont roesten of anderen wel kinderen nemen maar ik verwacht dan op mijn beurt ook een wat normalere houding richting mij 
). Topic naar mijn hart
Hoe uitte zich dat dan, dat je ondanks alles toch niet flexibel genoeg was?quote:
[..]
Dat is dus de reden dat ik zeer voorzichtig ben met het bevrienden van mensen met kinderen, of zelfs een kinderwens, omdat ik weet dat ik niet die 'flexibele' vriendin kan zijn om me daar ook naar aan te passen zonder echt dingen los te laten en zelf het ook naar mijn zin te hebben, als je begrijpt wat ik bedoel. Soms kom je er niet onderuit, bij familie enzo. Heb een neefje en nichtje, maargoed, die zien we amper omdat we in het buitenland wonen, dus dan zetten we even onze eigen prio's opzij, en nu ze ouder worden wordt het ook voor ons een heel stuk makkelijker om daar mee om te gaan.
Was wel zwaar toen we ze uit hadden genodigd met kerst, vorig jaar. Ik had me al helemaal flexibel opgesteld, overal aan gedacht (dacht ik...) en ondanks mijn ontzettende flexibiliteit heb ik op eerste kerstdag 's avonds de ogen uit m'n kop zitten janken omdat mijn flexibiliteit niet genoeg was om er een voor IEDEREEN gezellige avond voor te maken. Het werd pas weer normaler toen de kinderen naar bed gingen. Maargoed, dat was even goed janken, boven de uien gaan staan en zeggen dat de rode ogen daarvan kwamen
Wat heeft dat dan weer met de leeftijd te maken?quote:
[..]
ik heb het ook niet over mijn vriendin maar in algemeen
En nu doe je alsof mensen die wel kinderen willen geen ander doel in hun leven hebben?
Dan denk ik dat het wereldbeeld van jouw vriend wat anders is dan de werkelijkheid.quote:
Voor alle mannen hier trouwens. Mijn vriend vindt dat veel mannen gedwongen worden, vrouwen willen toch vaak graag moeder worden. Dus de man denkt naja oke doen we dat maar. Bij de vrouw 'tikt' een klok. Mijn vriend is enorm blij dat we dit met elkaar eens zijn. Een kindvrij leven.
Ja tuurlijk, maar dat is geen reden om kinderen te krijgen. Dát zou ik pas egoïstisch vinden.quote:
Vraag aan de mensen die stellig geen kinderen willen:
Hoe stellen jullie je de toekomst voor? Als je straks in je laatste 25 jaar van je leven zit, zo tussen de 55-80 jaar?
Hebben jullie daar dan geen 'leeg' gevoel bij? Dat je heel je leven alleen maar voor jezelf bezig bent geweest en je eventuele partner? Die misschien wel eens komt te overlijden in die periode net zoals je ouders en je ooms en dergelijke. En dan ben je helemaal alleen, zonder familie tenzij je veel broers en zussen hebt. Is dat geen beangstigend vooruitzicht?
Tap tap tap
Het is best wel eens verfrissend met anderen je mening uit te wisselen aangaande het niet willen van kinderen. Er zijn in het dagelijks leven maar weinig mensen die daar gewoon leuk en normaal op reageren terwijl mensen mét kinderen zelden nog ergens anders over praten.quote:
Waarom moet hier in hemelsnaam een topic over gemaakt worden? Als je geen kinderen wilt, begin er dan simpelweg niet aan.
Het komt ook allemaal op 1 van de volgende zaken neer:
- Slachtofferschap: “kijk ons eens zielig zijn, niemand heeft begrip voor onze keuze”
- Koketteren met je beslissing geen kinderen te willen. Who cares?
Ga je tijd zonder kinderen nuttig besteden ipv anderen ongewenst deelgenoot te maken van je levensbeslissingen en slachtofferrol.
What’s next? Een topic voor mensen die bewust geen TV kijken? Bewust geen auto aanschaffen? Bewust met de caravan op vakantie gaan? Bewust blauwe sokken dragen? Bewust een Philips tv kopen?
Wat een treurnis.
Verder, inderdaad, je kan over alles wel een topic maken. En dat gebeurt dan ook op fok
Dat is toch prima?
Nou nou.. er zijn zat mensen die misschien nog die 5 procent twijfel voelen voor wie dit topic heel handig is. En sinds wanneer mag je niet met gelijkgestemden een onderwerp bespreken?quote:
Waarom moet hier in hemelsnaam een topic over gemaakt worden? Als je geen kinderen wilt, begin er dan simpelweg niet aan.
Het komt ook allemaal op 1 van de volgende zaken neer:
- Slachtofferschap: “kijk ons eens zielig zijn, niemand heeft begrip voor onze keuze”
- Koketteren met je beslissing geen kinderen te willen. Who cares?
Ga je tijd zonder kinderen nuttig besteden ipv anderen ongewenst deelgenoot te maken van je levensbeslissingen en slachtofferrol.
What’s next? Een topic voor mensen die bewust geen TV kijken? Bewust geen auto aanschaffen? Bewust met de caravan op vakantie gaan? Bewust blauwe sokken dragen? Bewust een Philips tv kopen?
Wat een treurnis.
Ik had echt aan alles gedacht, dacht ik, voor zover dat kan, en me echt opengesteld voor 'chaos' die dagenquote:
[..]
Hoe uitte zich dat dan, dat je ondanks alles toch niet flexibel genoeg was?
. Van te voren gevraagd wat zij wilden eten/konden eten, daar voor gezorgd, allerlei verschillende tijden al bedacht voor eten, dus ook dingen klaargemaakt (want ja, op een gegeven moment moet je toch gaan eten), uiteindelijk was de helft koud, lag alle poedersuiker op de grond, werd er in de broek geplast op onze stoffen stoelen omdat ze bezig waren met zindelijkheidstraining, veel geren en gemier en gemiep. En nogmaals, ze hebben niets aan me gemerkt hoor, en de kinderen vinden me nog steeds geweldig 
, maar gut, wat had ik het zelf moeilijk om dat zo te houden
Ja doei.
Dan heb je er absoluut genoeg aan gedaanquote:
[..]
Ik had echt aan alles gedacht, dacht ik. Van te voren gevraagd wat zij wilden eten/konden eten, daar voor gezorgd, allerlei verschillende tijden al bedacht voor eten, dus ook dingen klaargemaakt (want ja, op een gegeven moment moet je toch gaan eten), uiteindelijk was de helft koud, lag alle poedersuiker op de grond, werd er in de broek geplast op onze stoffen stoelen omdat ze bezig waren met zindelijkheidstraining, veel geren en gemier en gemiep. En nogmaals, ze hebben niets aan me gemerkt hoor, en de kinderen vinden me nog steeds geweldig
En mensen die hun kinderen laten plassen op iemand anders' stoelen.. die kunnen beter niet wachten op een uitnodiging voor de volgende kerst
Het gaat er niet om dat ik een keer iets voor een ander doe, maar dat er vanuit gegaan word dat het normaal is om een deel van die verantwoordelijkheden bij mij neer te leggenquote:
[..]
Ik ga er vanuit dat het geen vreemden zijn als ze ineens hun baby in je armen duwen omdat ze de billen van kind 2 moeten poetsen.
Soms kun je ook gewoon even iets voor iemand doen, zoals even een kind vasthouden, niet omdat het zo leuk voor jou is om dat kind in je armen te hebben maar omdat het voor het kind niet zo handig is om bijvoorbeeld op de grond gelegd te worden, of op de bank waar het af kan rollen.
Egoïsme heeft zo z'n grenzen, en als je zelfs al te beroerd bent even iets voor een vriendin vast te houden dan heeft dat meer te maken met iets voor een ander doen, dan met een heel drama dat je er zelf van maakt.
Als ik iets van een vriendin nodig heb dan vraag ik dat 'ik ga ff plassen, ik laat mijn tas even hier oke?'
Terwijl het met kinderen, voor mijn gevoel, nooit gevraagd word
Ik was met een groep weg. 1 iemand had kinderen bij. Op een gegeven moment was het 'hey waar is Kind? Waarom weet niemand dat?' Nee waarom weet jij dat niet. Ik was lekker aan het kletsen, het is niet mijn kind. En hop kind2 werd op schoot geduwd ('hier pak jij haar maar even' nee de juiste vraag is 'kun je Kind2 ff pakken? Ben zo terug' Tuurlijk!) om kind 1 te gaan zoeken
We waren de dag ook een uur te laat vertrokken omdat allemaal op de kinderen stonden te wachten want ja ze uit bed halen als ze nog slapen is ook zoiets.
Snap ik, maar waarom is het dan nooit 'ga maar zonder mij, ik kom later' of zoiets maar word er altijd gewoon verwacht dat dat normaal is?
Ik help graag en veel maar ik vraag me af of mensen met kinderen beseffen hoeveel ze bij anderen neer leggen, hoewel dat misschien ook een generatie ding is. Ik zie weinig meiden van mijn leeftijd met kinderen die het echt zelf kunnen dragen
Als je geen kinderen wilt ben je een alien. Mijn vriend zei dit weekend in een discussie, ik heb niks met kinderen! En ik vindt er niets aan. We zijn het zo zat om steeds aangevallen te worden, volgende keer loop ik gewoon weg. Heb me dit keer afzijdig gehouden want waarom moeten mensen elke keer maar zeggen, wacht maar. Ach jawel komt wel. Rot toch op zeg. Ben er zo klaar mee.quote:Op maandag 6 maart 2017 10:30 schreef vera166 het volgende:
[..]
Er ontstaan echt ruzies van ongekend formaat als je die vraag stelt
Topic naar mijn hart
Ik snap je precies hoorquote:
[..]
Het gaat er niet om dat ik een keer iets voor een ander doe, maar dat er vanuit gegaan word dat het normaal is om een deel van die verantwoordelijkheden bij mij neer te leggen
Als ik iets van een vriendin nodig heb dan vraag ik dat 'ik ga ff plassen, ik laat mijn tas even hier oke?'
Terwijl het met kinderen, voor mijn gevoel, nooit gevraagd word
Ik was met een groep weg. 1 iemand had kinderen bij. Op een gegeven moment was het 'hey waar is Kind? Waarom weet niemand dat?' Nee waarom weet jij dat niet. Ik was lekker aan het kletsen, het is niet mijn kind. En hop kind2 werd op schoot geduwd ('hier pak jij haar maar even' nee de juiste vraag is 'kun je Kind2 ff pakken? Ben zo terug' Tuurlijk!) om kind 1 te gaan zoeken
We waren de dag ook een uur te laat vertrokken omdat allemaal op de kinderen stonden te wachten want ja ze uit bed halen als ze nog slapen is ook zoiets.
Snap ik, maar waarom is het dan nooit 'ga maar zonder mij, ik kom later' of zoiets maar word er altijd gewoon verwacht dat dat normaal is?
Ik help graag en veel maar ik vraag me af of mensen met kinderen beseffen hoeveel ze bij anderen neer leggen, hoewel dat misschien ook een generatie ding is. Ik zie weinig meiden van mijn leeftijd met kinderen die het echt zelf kunnen dragen
Dat lijkt mij ook, in ieder geval op termijn. Al zie je nog wel eens dat bij de kaart 'of kinderen, of uit elkaar' er een draai komt.quote:
[..]
Dan moeten hij en zijn vriendin hun conclusies trekken als hij echt geen kinderen wil, en zij echt wel.
Het gekke is dat je pas weet of je kinderen wil tot je ze hebt. De een vindt het idee niets en is na de geboorte om en de ander wil ze per sé en heeft na de geboorte spijt als haren op zijn of haar hoofd.
Nou ja, meestal zal het wel in lijn liggen... maar de afwijkende gevallen vallen nu eenmaal op.
Dat heeft natuurlijk ook te maken met, voor een deel, de shift naar de noodzaak voor tweeverdieners. Maargoed, ik vind het dan ook vreemd om te verwachten dat ouders inspringen voor jouw kinderwens. Ik heb familieleden die bij het accepteren van een baan er zomaar vanuit gingen dat oma wel op kon passen op die en die dag. Toen oma de moed had verzameld om 'nee, dat zijn mijn vrije dagen, en ik wil me niet vastleggen, af en toe op passen, ja, maar elke week 2 dagen? nee' , was het hommelesquote:
Ik zie weinig meiden van mijn leeftijd met kinderen die het echt zelf kunnen dragen
Ja doei.
Dat zou ik als ouder ronduit genant vinden, als mijn kind op hun stoffen bank geplast zou hebben.quote:
[..]
Ik had echt aan alles gedacht, dacht ik, voor zover dat kan, en me echt opengesteld voor 'chaos' die dagen
Dat is me hier thuis ook nog nooit overkomen trouwens, behalve als hij een keer op de bank in slaap gevallen was zonder luier (en dus overdag al zindelijk was maar 's nachts nog niet).
Ik denk ook wel dat ik ik zo'n periode en zeker in een vreemde omgeving alles op alles zou zetten dat mijn zindelijk wordende kind vaak genoeg naar de WC gaat.
Ik snap je precies hoor echt waar!quote:
[..]
Het gaat er niet om dat ik een keer iets voor een ander doe, maar dat er vanuit gegaan word dat het normaal is om een deel van die verantwoordelijkheden bij mij neer te leggen
Als ik iets van een vriendin nodig heb dan vraag ik dat 'ik ga ff plassen, ik laat mijn tas even hier oke?'
Terwijl het met kinderen, voor mijn gevoel, nooit gevraagd word
Ik was met een groep weg. 1 iemand had kinderen bij. Op een gegeven moment was het 'hey waar is Kind? Waarom weet niemand dat?' Nee waarom weet jij dat niet. Ik was lekker aan het kletsen, het is niet mijn kind. En hop kind2 werd op schoot geduwd ('hier pak jij haar maar even' nee de juiste vraag is 'kun je Kind2 ff pakken? Ben zo terug' Tuurlijk!) om kind 1 te gaan zoeken
We waren de dag ook een uur te laat vertrokken omdat allemaal op de kinderen stonden te wachten want ja ze uit bed halen als ze nog slapen is ook zoiets.
Snap ik, maar waarom is het dan nooit 'ga maar zonder mij, ik kom later' of zoiets maar word er altijd gewoon verwacht dat dat normaal is?
Ik help graag en veel maar ik vraag me af of mensen met kinderen beseffen hoeveel ze bij anderen neer leggen, hoewel dat misschien ook een generatie ding is. Ik zie weinig meiden van mijn leeftijd met kinderen die het echt zelf kunnen dragen
Oh, het was ook echt een ongelukje, en ze zaten er op zich ook best bovenop! Het is niets ten nadele van de mensen die we over de vloer hadden. Dat zijn echt geweldige mensen, en ouders, en ze doen echt echt echt hun best, en soms gaat het gewoon mis, en dat is op zich prima, maar ik kan daar gewoon echt echt echt, ook als ik het heel erg probeer, heel slecht mee om gaanquote:
[..]
Dat zou ik als ouder ronduit genant vinden, als mijn kind op hun stoffen bank geplast zou hebben.
Dat is me hier thuis ook nog nooit overkomen trouwens, behalve als hij een keer op de bank in slaap gevallen was zonder luier (en dus overdag al zindelijk was maar 's nachts nog niet).
Ik denk ook wel dat ik ik zo'n periode en zeker in een vreemde omgeving alles op alles zou zetten dat mijn zindelijk wordende kind vaak genoeg naar de WC gaat.
Ja doei.
Daar heb ik ook wel moeite mee; dat ouders het maar normaal vinden dat ze hele dagen gaan oppassen op 'jouw' kinderen. Kinderopvang is zo zwaar gesubsidieerd dat geld een issue kan zijn. En anders had je niet aan kinderen moeten beginnen (en dat zeg ik als ouderquote:
Dat heeft natuurlijk ook te maken met, voor een deel, de shift naar de noodzaak voor tweeverdieners. Maargoed, ik vind het dan ook vreemd om te verwachten dat ouders inspringen voor jouw kinderwens. Ik heb familieleden die bij het accepteren van een baan er zomaar vanuit gingen dat oma wel op kon passen op die en die dag. Toen oma de moed had verzameld om 'nee, dat zijn mijn vrije dagen, en ik wil me niet vastleggen, af en toe op passen, ja, maar elke week 2 dagen? nee' , was het hommeles
)Precies, dat is valt gewoon onder fatsoen dat dat niet normaal is.quote:
Dat zou ik als ouder ronduit genant vinden, als mijn kind op hun stoffen bank geplast zou hebben.
Ik had een keer iemand over de vloer die d'r kind wilde verschonen op mijn eettafel. Had ik niet zo'n zin inquote:
[..]
Dan heb je er absoluut genoeg aan gedaan
Kon ook wel op het bed, maar haal dan eerst even m'n dure toffe sprei eraf 'Nou jaaaaa' krijg je dan te horen 
Of toen ik net verhuisd was: 'Ik kom snel langs om te kijken of je huisje kinderproof is!' Nou ja, dat is ie dus niet, als er wat gesloopt wordt dan mag je het vervangen want niemand die vraagt of de kinderen wel langs kúnnen komen 
En nee, ik ga geen bankjes en shit op m'n balkon zo neerzetten voor het geval er eens in het jaar kinderen langskomen, die schuif ik op de dag zelf wel even opzij zodat er niemand over de balustrade klimt. Wees blij dat ik daar nog aan denk. Damn.
Tap tap tap
Dit. Ik ben hartstikke leuk naar de kinderen dus aan mij zul je het ook niet merken, ik zal ook niet snel klagen naar de ouders maar ik vind het wel lastig en de vanzelfsprekendheid waarmee verwacht word dat je er in mee gaat nog het meestquote:
[..]
Ik had echt aan alles gedacht, dacht ik, voor zover dat kan, en me echt opengesteld voor 'chaos' die dagen
Ik zou het allemaal een stuk prettiger vinden als iets eens daadwerkelijk geformuleerd werd als een vraag, of iets begeleid werd met een excuus (en nee niet 'sorry dat ik kinderen heb' maar sorry voor een bepaald incident en dan zou ik meteen zeggen 'oh geeft niks joh!')
