Ouder worden.

ik ben zelf 28 en kan nog het dubbele van mijn leeftijd worden, ik ben niet meer bang voor de dood ik zie het als een eeuwige droomloze slaap het is niet anders het is iets wat ik niet kan veranderen, helaas. daarom probeer ik te genieten van elke dag die mij is gegeven.

ouder worden is iets natuurlijks, het zou onnatuurlijk zijn om niet ouder te worden. ik zie het niet als een sterfprocess maar als zelfontwikkeling. je moet jezelf niet teleurstellen dat je doodgaat maar je moet jezelf krachtig maken met elke dag die je gegeven is.

ik heb geen religie, ik zie religie als een excuus om niet over de toekomst te denken.

Leven is kut.

Doei!

Je ziet wel eens in de natuur bepaalde bomen die dan 700 jaar kunnen worden, soms heel mooi om te zien, maar er zitten ook soms echt gedrochten tussen, bij de bomen gaat alles keihard, een boom die heeft ruimte nodig en gaat die nooit zomaar weggeven aan jonge bomen, dus de jonge bomen kunnen het dan "shaken" die moeten oprotten!

, ja ook zoals in de natuur heb je bepaalde natuurwetten , en eentje is dat als een mens 700 jaar zou worden, je een enorme overbevolking ( en dus honger ) zou krijgen

Ik vind de dood geen prettig vooruitzicht, nee. En het proces van fysieke aftakeling vind ik ook geen prettig vooruitzicht (kaler worden, grijs, rimpelend, minder spiermassa, meer vet....) aangezien ik behoorlijk ijdel ben en veel waarde hecht aan een mooi lichaam.

Aan de andere kant, met ouderdom komt ook meer wijsheid. Ze zeggen wel dat 65+ de gelukkigste leeftijdsgroep is, gelukkiger dan twintigers.

Uiteindelijk vind ik ook dat het eenmaal de natuur is en dat je het meeste moet maken van elke leeftijdsfase.

quote:

Op donderdag 23 februari 2017 22:32 schreef kuolema het volgende:
Hoe beschouwen jullie het proces van ouder worden?

Het is een cyclus van leven. Alles wat je ooit bent geweest kan veranderen. Ouder worden betekent dat het lichaam aan tijd en ruimte toegeeft en er zich op aanpast. In ruil daarvoor krijg je als mensengeest, er wijsheid voor terug. Met die wijsheid kun je de volgende generaties van kennis voorzien. Op het moment van schrijven ben ik 30. Over nog eens 30 jaar heb ik hopelijk genoeg van mijn nu nog jonge gezicht verruild om anderen te voorzien in wijsheid die ik in 60 jaar levensweg heb vergaard.

quote:

Zijn of waren jullie bang en waarvoor?

De dood is iets natuurlijks. Het is de enige zekerheid in het leven. Ik weet niet of ik er bang voor ben, want ik heb het nog niet meegemaakt. Ik stel het me voor als een slaap waaruit je niet kan ontwaken. Op zich is dat een vredig idee, aangezien slapen gewoon fijn is. Vroeger was ik wel erg bang voor de dood, mede omdat mijn grootouders (vooral mijn oma's) op vroege leeftijd stierven. Verder omdat een juf op de basisschool uitvoerig over een donorcodicil ging praten in groep 6; ledematen, ingewanden en de dood zelf kwamen aan bod. Ik heb haar op een gegeven moment tot stoppen gemaand omdat ik er niet meer tegen kon.

quote:

Als je visie is veranderd, wat heeft daarvoor gezorgd?

Door het realistisch te bekijken en de dood daarin te kunnen relativeren. Als je leeft, ga je op een dag dood. Het is vrij simpel. Ook zou je je aardse vastigheid kunnen gebruiken om verdere relativering te kunnen waarborgen, door middel van het vastleggen van je keuze in een donorcodicil en/of een uitvaartverzekering af te sluiten. Om daarin de wensen na je overlijden vast te leggen, de wens wat er met je lichaam gebeurt nadat het leven het heeft verlaten. Dat is ergens toch wel een fijn idee.

quote:

Wat betekent jullie religie hierin?

De oude vorm van Asatru zou inhouden dat ik door andermans' toedoen strijdend zou moeten sterven, om in Valhalla terecht te kunnen komen. Heden ten dage is het echter niet relevant (mede omdat de normen en waarden ten opzichte van vroeger erg veranderd zijn), wel heb ik het idee dat ik me aan de waarden van Asatru moet houden om de dood met rechte ogen aan te kunnen kijken.
Vanuit christelijk standpunt is het vooral geven en nemen, en een ander behandelen zoals je zelf ook behandeld wilt worden. Ik ben er dan ook telkens mee bezig in die context een balans te vinden, en zelfverbetering betekent in dat geval ook een verbetering van mijn (directe) omgeving.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Metalfrost op 24-02-2017 03:36:46 ]

quote:

Op donderdag 23 februari 2017 22:32 schreef kuolema het volgende:
Ik ben 24 en heb al vanaf jonge leeftijd angst om ouder te worden. De reden daarvoor is in de loop van de tijd veranderd, zie hieronder mijn post uit een ander topic:

[..]

Ik ben nog steeds wel bang voor de dood, als ik er veel over nadenk. Omdat ik het niet kan begrijpen, het me nauwelijks kan voorstellen. Maar vaker kijk ik er juist naar uit, naar niet bestaan.

Wat ik wel prettig vind aan ouder worden is dat ik wijzer word. Ervaringen opdoe, leer over mezelf en anderen, feitelijke kennis vergaar over van alles.
Het is zo tegenstrijdig dat die groei samengaat met het sterfproces. Dat proces begint al meteen na de piek van je ontwikkeling, vanaf een jaar of 20-25. Waarom is er geen stabiliteit voor een lange tijd daarna?

Ik vind het jammer dat ik er veel aan denk. Een paar jaar geleden dacht ik: was ik nog maar 18, dan hoefde ik me geen zorgen te maken over oud zijn. Maar dat deed ik toen dus wel. Een korte tijd hielp dat idee me; dat ik relatief gezien best jong was en er over tien jaar over zou denken zoals ik nu doe over 18 zijn. Ik zou niet terug willen naar die tijd, die leeftijd, omdat ik mezelf beschouw als verder ontwikkeld dan toen. Maar ik wil ook niet dat mijn lichaam veroudert.
Straks word ik 25, dan ga ik al richting de 30. Ik vind het vreselijk.

Hoe beschouwen jullie het proces van ouder worden? Zijn of waren jullie bang en waarvoor? Als je visie is veranderd, wat heeft daarvoor gezorgd? Wat betekent jullie religie hierin?

Ik ben er ook wel bang voor, maar probeer er bewust niet aan te denken, of als mijn gedachten die kant op gaan, probeer ik over iets anders te gaan denken, omdat ik ook nog leuk wil leven nu.

Als je nog 24 bent heb je normaal gesproken je leven nog voor je,
Je kunt natuurlijk jong komen te overlijden, maar zolang daar nog geen sprake van is moet je je er ook niet druk over maken.
Bedenk dat als je constant met de dood bezig bent dat het je leven behoorlijk kan verpesten.
Maak plannen, wordt verliefd, ga je de tijd nuttig maken, verwek kinderen, bouw een carrière op, ga sport of kunst beoefenen of allebei.
Om over de dood in te zitten heb je als je oud bent nog tijd genoeg.
En nog wat, ga bij een ouder iemand te rade als je ergens mee zit, bij mij bijvoorbeeld, met mijn 80 jaar levenservaring kan ik je misschien nog iets leren, zelf heb ik nog in alles genoeg plezier om mij happy te voelen.

quote:

Op donderdag 23 februari 2017 22:32 schreef kuolema het volgende:
Zijn of waren jullie bang en waarvoor?

Nope. We gaan allemaal dood. De ene wat eerder dan de ander. Daar kan je je heel druk om maken, maar onder de streep ga je dan na al die verspilde moeite en energie nog altijd gewoon keihard dood.

De grieken zeiden dat de goden jaloers waren op menselijk sterfelijkheid omdat het elke seconde van het leven veel waard maakt.

quote:

Op zaterdag 25 februari 2017 22:03 schreef Schonedal het volgende:
Maak plannen, wordt verliefd, ga je de tijd nuttig maken, verwek kinderen, bouw een carrière op, ga sport of kunst beoefenen of allebei.

Hey wat is er mis met je tijd nutteloos verdoen op FOK!?

Ik ben niet bang voor de dood, dat merk je niet want je bent daar waar je vandaan gekomen bent voordat je geboren bent. Angst voor de dood komt meestal voort uit angst voor het leven mi. Probeer het over je heen te laten komen, denk er niet teveel over na, laat je niet opnaaien, doe wat je leuk vindt.

Ik zag een tijdje geleden een docu over wat oudere mensen en 1 had een uitspraak die me bij is gebleven, zal wel een cliche zijn maar ik denk er nog dikwijls aan: Leef alsof je nog maar 1 dag hebt maar maak plannen alsof je het eeuwige leven hebt. En zo is het eigenlijk, maar soms zie je dat niet meer helemaal in de waan van de dag.

quote:

Op zondag 26 februari 2017 01:08 schreef Impressme het volgende:
Ik ben niet bang voor de dood, dat merk je niet want je bent daar waar je vandaan gekomen bent voordat je geboren bent. Angst voor de dood komt meestal voort uit angst voor het leven mi. Probeer het over je heen te laten komen, denk er niet teveel over na, laat je niet opnaaien, doe wat je leuk vindt.

Ik zag een tijdje geleden een docu over wat oudere mensen en 1 had een uitspraak die me bij is gebleven, zal wel een cliche zijn maar ik denk er nog dikwijls aan: Leef alsof je nog maar 1 dag hebt maar maak plannen alsof je het eeuwige leven hebt. En zo is het eigenlijk, maar soms zie je dat niet meer helemaal in de waan van de dag.

Dat klinkt nogal tegenstrijdig.

quote:

Op zondag 26 februari 2017 01:13 schreef EstherMTS het volgende:

[..]

Dat klinkt nogal tegenstrijdig.

Dat zou zomaar kunnen, maar waarom denk je dat?

quote:

Op zondag 26 februari 2017 01:15 schreef Impressme het volgende:

[..]

Dat zou zomaar kunnen, maar waarom denk je dat?

Ik had het over deze zin:
Leef alsof je nog maar 1 dag hebt maar maak plannen alsof je het eeuwige leven hebt.

quote:

Op zondag 26 februari 2017 01:16 schreef EstherMTS het volgende:

[..]

Ik had het over deze zin:
Leef alsof je nog maar 1 dag hebt maar maak plannen alsof je het eeuwige leven hebt.

Ja, ik snap niet wat je bedoelt?

quote:

Op zondag 26 februari 2017 01:20 schreef Impressme het volgende:

[..]

Ja, ik snap niet wat je bedoelt?

Leven alsof je nog maar 1 dag te leven hebt en plannen maken voor het eeuwige leven, dat kan niet samen.

quote:

Op zondag 26 februari 2017 01:22 schreef EstherMTS het volgende:

[..]

Leven alsof je nog maar 1 dag te leven hebt en plannen maken voor het eeuwige leven, dat kan niet samen.

2x alsof Dus alsof je het eeuwige leven hebt.

Nou op je 24e duurt oud worden echt nog heel lang hoor. Neem maar van mij aan dat je je de eerste 30 jaar nog iedere dag jong kunt voelen. Het echte ouder worden vindt volgens mij ongeveer pas echt plaats voorbij je 60e of zo. Natuurlijk ook daarvoor ga je het al wel een beetje voelen, maar mits je gewoon gezond blijft en niet al te veel mankementen optreden, zal het allemaal wel meevallen.
Je kunt je zelfs op je 80e nog heel vitaal voelen. Het is maar net wanneer je echt last krijgt van serieuze fysieke issues.

quote:

Op zondag 26 februari 2017 01:56 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Nou op je 24e duurt oud worden echt nog heel lang hoor. Neem maar van mij aan dat je je de eerste 30 jaar nog iedere dag jong kunt voelen. Het echte ouder worden vindt volgens mij ongeveer pas echt plaats voorbij je 60e of zo. Natuurlijk ook daarvoor ga je het al wel een beetje voelen, maar mits je gewoon gezond blijft en niet al te veel mankementen optreden, zal het allemaal wel meevallen.
Je kunt je zelfs op je 80e nog heel vitaal voelen. Het is maar net wanneer je echt last krijgt van serieuze fysieke issues.

Dit is deels waar. Maar het is niet het hele verhaal. De samenleving is erg gefocust op jong en het uiterlijk.. Als 60 jarige kun je je wel vitaal voelen, maar je hebt niet meer het uiterlijk van een 20 jarige. Daar helpt geen zalfje of operatie aan, al doen de dames en heren filmsterren erg hun best met soms een aardig resultaat, zet je er een echte 20 jarige naast en je ziet het verschil.

Feit is, sommige mensen lijden hier onder, die kunnen dat niet accepteren. Ik kan me voorstellen dat dat kan opgaan voor een mooi, jong iemand, die weet dat de schoonheid tijdelijk is..

De oplossing is dat je je als ouder persoon niet moet vergelijken met die 20 jarige... Maar dat is moeilijk als ze je elke dag van honderden reclameborden en tv schermpjes staan toe te lachen .

quote:

Op zondag 26 februari 2017 12:39 schreef vaarsuvius het volgende:

[..]

Dit is deels waar. Maar het is niet het hele verhaal. De samenleving is erg gefocust op jong en het uiterlijk.. Als 60 jarige kun je je wel vitaal voelen, maar je hebt niet meer het uiterlijk van een 20 jarige. Daar helpt geen zalfje of operatie aan, al doen de dames en heren filmsterren erg hun best met soms een aardig resultaat, zet je er een echte 20 jarige naast en je ziet het verschil.

Feit is, sommige mensen lijden hier onder, die kunnen dat niet accepteren. Ik kan me voorstellen dat dat kan opgaan voor een mooi, jong iemand, die weet dat de schoonheid tijdelijk is..

De oplossing is dat je je als ouder persoon niet moet vergelijken met die 20 jarige... Maar dat is moeilijk als ze je elke dag van honderden reclameborden en tv schermpjes staan toe te lachen .

De vergankelijkheid van het leven is een feit... Net als dat alle goede (en minder goede) gevoelens maar tijdelijk zijn. Het ware geluk zit 'm sowieso niet in die dingen.

Hoezo denk je er geen invloed op te hebben?

Gezond eten, regelmatig bewegen. Er zijn een heleboel ouderen die nog gewoon fit zijn omdat ze in beweging blijven.

Het relaxte van 60+ lijkt me dat je niks meer te bewijzen hebt. Je hebt je carriere min of meer achter de rug, je hoeft alleen maar te genieten.

In de zomer toen ik als scholier langsfietste tussen de bejaardenwoningen in het park dan werd ik wel jaloers op die gegoede bejaarde mannen die lekker in het zonnetje sigaren aan het roken waren. Zij hoefden niet meer te rennen, nergens meer heen te fietsen. Maar gewoon genieten van het verdiende pensioen. Zo heerlijk relaxt.

Nog maar een paar nachtjes slapen en ik ben alweer 65.