Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 388

Gefeliciteerd LB!

Zusje wat jammer. Ik snap dat het je stoort. Ik denk dat je het er prima over kunt hebben. Al is het alleen maar zodat het dan van je hart af is.
Sillie jouw "vriend" was gewoon ronduit grof! Hoe durft hij zeg. Enorme plaat voor zijn kop.

Wij hebben het geluk dat bijna alle vrienden in dezelfde levensfase zitten.
Mies was het eerste kindje in de vriendengroep en sindsdien zijn er nog zes kindjes geboren.

Selvaria wat een boef is N.! Wel logisch van haar eigenlijk. Maar zeer vermoeiend naar jou.

Met Mies is het aanpoten momenteel. Wat slapen betreft.
Ze gaat s avonds moeilijk slapen. Meestal krijgen we haar pas rond 22:00 uur in slaap. Dan wordt ze rond 1:00 uur. Ze is dan helemaal overstuur en is maar moeilijk te kalmeren. Ze wordt pas rustig bij ons in bed. Dus in de praktijk ligt ze elke nacht bij ons, en ik slaap dan slecht.

Verder is ze een schatje .
Zijn jullie dreumessen ook zo gek op andere kindjes?
Mies heeft net een jongetje aangerand in de Hema.
Ze sloeg dr armen stijf om hem heen en heeft hem platgetongt. T arme ventje stond stokstijf met zn armen langs m en durfde zich niet te verroeren. En zn moeder vond t prachtig en stond te klappen en te kirren " ohh ze wil verkering met je"

[ Bericht 0% gewijzigd door Missladybug op 06-03-2017 11:48:17 (Verkeerde naam) ]

Jagar Je ziet de pret op de foto's!
Jammer van het fietsen. Misschien op een betere ochtend toch nog een keer proberen?

Saskia, wat jammer dat ze N zo weinig willen zien. Eigenlijk zou je moeten denken: hun gemis. Maar het is natuurlijk ook een gemis voor N. Misschien een gesprek over hebben? Niet beschuldigend, maar ze mogen best weten dat jij het vervelend vindt.

quote:

Op maandag 6 maart 2017 11:43 schreef LeSage het volgende:
Jagar Je ziet de pret op de foto's!
Jammer van het fietsen. Misschien op een betere ochtend toch nog een keer proberen?

Saskia, wat jammer dat ze N zo weinig willen zien. Eigenlijk zou je moeten denken: hun gemis. Maar het is natuurlijk ook een gemis voor N. Misschien een gesprek over hebben? Niet beschuldigend, maar ze mogen best weten dat jij het vervelend vindt.

Mjah, ze zien haar wel vaak, want we gaan daar regelmatig eten, maar toch minder vaak dan mijn ouders. Nouja, hun gemis, zeg ik dan maar.

Jagar wat een leuk jochie heb je daar!!

Ik weet even niet hoe communicatief de kindjes hier allemaal al zijn, maar kun je hem een (gesloten) vraag stellen om hem te laten vertellen wat er is met dat fietsen?
Ik merkte destijds (vrij laat ) dat E het heel frustrerend vond om nog niet te kunnen praten, en dat ze het prettig vond als ik wat voorzetjes gaf.

Saskia, die ergernis / teleurstelling herken ik.

Ik denk dat het altijd het beste is om het uit te spreken. Je weet misschien niet wat de reden is waarom ze weinig komen.

Mijn schoonouders zijn zelf enorm betutteld en gecontroleerd door hun ouders, en willen daarom perse niet zo overkomen naar hun kinderen. Maarja, dat sloeg dus een beetje door naar de andere kant. Dat is uitgesproken en nu gaat het beter.

Ik heb ook nog een vraag: zijn hier meer kindjes die nog niet zelf eten, of dat pas laat leerden?

Mijn dochter was een volleerd rapleykind, kon vanaf 6 mnd prima iets uit de hand eten. Broertje daarentegen bakt er niks van Hij is dol op eten, dat is het probleem niet, maar je moet hem alles voeren. Eten dat ik op tafel leg is speelgoed; hij verzint niet dat hij dat in zn mond kan stoppen. Als ik het oppak, gaat zn snaveltje accuut wagenwijd open

Eerst kon hij ook echt geen stukjes hebben, maar dat lukt inmiddels wel aardig. Brood krijgt hij in kleine plukjes, of hij hapt van een dubbelgevouwen boterham.

quote:

Op maandag 6 maart 2017 11:58 schreef LadyBlack het volgende:
Jagar wat een leuk jochie heb je daar!!

Ik weet even niet hoe communicatief de kindjes hier allemaal al zijn, maar kun je hem een (gesloten) vraag stellen om hem te laten vertellen wat er is met dat fietsen?
Ik merkte destijds (vrij laat ) dat E het heel frustrerend vond om nog niet te kunnen praten, en dat ze het prettig vond als ik wat voorzetjes gaf.

Het communiceren is nog behoorlijk beperkt. Hij kan aangeven dat hij een rijstwafel ofzo wil door naar de keuken te lopen en er naar te wijzen, maar ja of nee antwoorden op een gesloten vraag lukt nog niet. Ik denk dat het gewoon even teveel was, en we proberen het later rustig nog een keer...

T wou juist nooit gevoerd worden, alles moest zelf gedaan worden. Voordat hij van een lepel kon eten at hij yoghurt ook gewoon met z'n handen..

Heel andere vraag; zijn er hier mensen die dreumes combineren met werk én een opleiding? Ik heb een aanbod gekregen via werk voor een specialisatie opleiding en ik wil dat eigenlijk al heel lang doen, maar nu met W. twijfel ik.. opleiding duurt 2 jaar (voltijds) of 3 jaar als ik 'm deeltijd ga doen.
En dan zijn er natuurlijk ook nog rammels voor een brusje..

Mijn vriend heeft toen kleuter een baby/dreumes was een tweejarige master gedaan (deeltijd) gecombineerd met 32 uur werken. Dat ging goed (in het begin) tot beduidend minder (na anderhalf jaar) en resulteerde toen in een burnout. Dreumes kwam hier dan ook pas ruim nadat vriend afgestudeerd was, eerder was geen goed idee geweest.

Ik zou dus goed nadenken over de zwaarte van je opleiding en je werkuren, en afspraken maken met je partner over de taakverdeling voordat je ergens aan begint.

quote:

Op maandag 6 maart 2017 14:04 schreef silliegirl het volgende:
Heel andere vraag; zijn er hier mensen die dreumes combineren met werk én een opleiding? Ik heb een aanbod gekregen via werk voor een specialisatie opleiding en ik wil dat eigenlijk al heel lang doen, maar nu met W. twijfel ik.. opleiding duurt 2 jaar (voltijds) of 3 jaar als ik 'm deeltijd ga doen.
En dan zijn er natuurlijk ook nog rammels voor een brusje..

Sillie: dat heb ik gedaan. Was niet echt een aanrader, want ik was 's avonds blij als ik tijd had voor A en wilde ook wat tijd voor mezelf (serie kijken) en een beetje op tijd mijn bed in. Maar heb de opleiding uiteindelijk met prima cijfers afgerond, mede dankzij mijn werkgever die mij alle tijd gunde om de studieopdrachten te maken. Dus als dat laatste mogelijk is, gewoon doen. Anders bedenken of je je eigen "vrije" tijd (en de tijd voor man) wel wil opofferen.

Ga vanavond eens een poging tot bijlezen doen...zo te zien veel gemist

Update: vanmiddag was het kinderzitje op de fiets geen probleem... Gek kind...

Wat een mooie foto's Jagar!!! Knap mannetje! Fijn dat het fietszitje vanmiddag wel oké was!

Wij hebben dit weekend ook weer voor het eerst gefietst! L had er echt van genoten ♡!

Mlb wat balen van het slapen! Heb je een idee hoe het komt?!

Hier gaat het eten zelf best goed, hoewel ze soms wel gefrustreerd raakt als het niet goed lukt. Vooral bij de havermout sochtends was het een beetje drama dit weekend.. Wat wel opvallend was; als ik het fruit stukje voor stukje aan L geef eet ze het direct op. Als je een bakje met stukjes fruit of iets anders neerzet lijkt het soms net of ze niet weet welk stukje ze moet kiezen en soms nam ze dan niets. De laatste tijd heeft ze dat niet meer/minder...

quote:

Op maandag 6 maart 2017 14:04 schreef silliegirl het volgende:
Heel andere vraag; zijn er hier mensen die dreumes combineren met werk én een opleiding? Ik heb een aanbod gekregen via werk voor een specialisatie opleiding en ik wil dat eigenlijk al heel lang doen, maar nu met W. twijfel ik.. opleiding duurt 2 jaar (voltijds) of 3 jaar als ik 'm deeltijd ga doen.
En dan zijn er natuurlijk ook nog rammels voor een brusje..

Ik doe dat sinds vier weken. Het is best pittig: een gezin, een baan en een studie. Ik ben vooral bezig als mijn man aan het werk is en Frits slaapt. Voor mij is het een voorwaarde voor ander werk.

quote:

Op maandag 6 maart 2017 14:04 schreef silliegirl het volgende:
Heel andere vraag; zijn er hier mensen die dreumes combineren met werk én een opleiding? Ik heb een aanbod gekregen via werk voor een specialisatie opleiding en ik wil dat eigenlijk al heel lang doen, maar nu met W. twijfel ik.. opleiding duurt 2 jaar (voltijds) of 3 jaar als ik 'm deeltijd ga doen.
En dan zijn er natuurlijk ook nog rammels voor een brusje..

hier bezig maar gelukkig niet zo lang, 1 jaar maar. En ik heb de mazzel dat G om half zeven a 7 uur slaapt en pas de volgende ochtend rond half 9 wakker wordt..

Thanks voor jullie ervaringen. Het klinkt pittig en dat lijkt het me ook. Aan de andere kant; als ik ooit nog die opleiding wil doen is het misschien het beste moment om dat wel nu te doen, nu er nog maar 1 kindje is hier..

Mijn man is vandaag met een opleiding begonnen. Tot nu toe betekent het dat er qua zorg voor L. wat meer op mij neer zal komen, omdat man ruimte nodig heeft om aan zijn studie te zitten. Voor hem betekent dat dat hij soms zijn tijd voor zijn studie moet pakken als dat ik de mogelijkheid heb om hem extra te ontzien.

Als je het nu kan doen zou ik het nu doen. Ook als je kind(eren) ouder worden is er altijd wel een reden om het niet te doen. Enige wat ik uit zou zoeken is hoe het te combineren is met een zwangerschap en verlof.

Die onderste foto Jagar wat een vrolijk ventje! Hier overigens hetzelfde qua fietsen. De ene keer is het geweldig leuk, de andere keer een lange huilbui. Volgens mij ligt dat hier vooral aan de temperatuur icm wind en moeheid.

Hier tegenwoordig alleen nog maar vrienden met kinderen, maar toen ik nog kinderloos was had ik ook geen idee wanneer hun kinderen jarig waren (hooguit de periode/maand) en afgezien van wat oppervlakkig informeren had ik ook niet veel interesse in ze, vooral omdat ik kleine kinderen in het algemeen niet zo boeiend vind. Soms moet je ook gewoon accepteren dat je bepaalde vriendschappen (evt tijdelijk) ontgroeid, daar komen weer andere vriendschappen voor terug.

Saskia, ik herken jouw punt wel een beetje, maar niet vanuit mezelf. Mijn ene zus woont in de straat bij m'n ouders, de andere in een andere (nabijgelegen) stad. Juist omdat de ene zo dichtbij woont doen ze veel minder met die kinderen omdat ze ze ook regelmatig voorbij zien lopen, of ze even wat komen vragen. Dit itt de kinderen van zus 2, die af en toe een middag komen maar waarvoor wel tijd gemaakt wordt om wat leuks te gaan doen. Is geen onwil of voortrekkerij, maar omdat je elkaar zo makkelijk kunt zien ga je er niet speciaal voor afspreken, wat je met mensen verder weg wel doet omdat dat nodig is. Misschien is het bij jullie een idee om daar minder vaak te gaan eten, en in plaats daarvan N daar af en toe alleen te laten gaan eten? Dan bouwen ze ook meer een band op met haar alleen, en als je hij het ophalen/wegbrengen een kop thee drinkt spreek je ze zelf ook nog genoeg.

quote:

Op maandag 6 maart 2017 11:29 schreef SaskiaR het volgende:
Wat een knapperd Jagar!

Ik heb wel nog een andere vraag/ergernis...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Saskia, is je ergernis vooral het gebrek aan belangstelling voor N/jullie of toch ook het feit dat ze niet structureel of af en toe komen oppassen? Want dat laatste kun je mi niet afdwingen (zoals je zelf al zegt) of zelfs verwachten, vind ik. Dus als je behoefte hebt aan een oppas omdat je zelf wat vaker kindloos op stap wil, dan zou ik daarnaar (ook) op zoek gaan.

Wat betreft de aandacht, je teleurstelling is herkenbaar, want hier ook heel drukke schoonouders die we niet veel zien. Ik heb me er bij neergelegd en beschouw het maar als their loss dat ze veel van hun kleinkinderen missen. En hoewel sneu voor mijn man, ergens vind ik het ook wel rustig, want ik hoef ook weer niet wekelijks mijn schoonouders over de vloer Hun band met kleuter is overigens heel goed, dus dat maakt het ook wel makkelijk relativeren.

[ Bericht 0% gewijzigd door Mineola op 06-03-2017 21:21:26 ]

We hebben al een hele leuke oppas, dus dat zit wel goed Ik was gewoon verbaasd dat ze zo weinig tijd voor N willen vrijmaken, vooral vergeleken met mijn ouders. Als N dan eens alleen daar is, vindt iedereen dat hartstikke leuk. Maar dat is maar een keer per maand ofzo. Ze komen idd wel vaak even kort langs, om wat te brengen ofzo, maar dat is toch niet hetzelfde als echt met N spelen.

Oh dat is wel echt kort en weinig ja. Misschien wordt het beter als ze wat groter is, dat ze meer met een groter kind hebben?

Het contrast tussen de grootouders is dan wel pijnlijk groot he?

[ Bericht 1% gewijzigd door Mineola op 06-03-2017 21:31:51 ]

Ja, mijn ouders vonden er eerst ook weinig aan, zo'n baby (maar ze kwamen toch best vaak). Nu N wat ouder is gaan ze samen naar de kinderboerderij enzo, helemaal geweldig

Trouwens erg knap dat er zoveel mensen een studie doen naast werk en gezin, ik zou echt niet weten waar ik de tijd en energie vandaan moest halen

Bedankt voor jullie reacties. Wat jammer eigenlijk dat jullie allemaal ook soortgelijke ervaringen hebben met kinderloze vrienden. Het is dus blijkbaar wel iets wat over het algemeen best een soort 'kloof' kan veroorzaken.

Wat een leuke foto's jagar!

Oh ja fietsen, dat hebben we nog nooit gedaan met E.. ze ging pas laat echt goed zitten en na die enge verhalen hier durfde ik het niet aan . En toen werd het slecht weer. We gaan binnenkort voor een fiets en fietsstoeltje kijken. Ben benieuwd wat ze ervan vindt!

Ik heb wel goede vriendinnen zonder kinderen. 1 daarvan zou zelf heel graag willen, maar ze kunnen geen kinderen krijgen. Zijn de mmm in gegaan, maar willen niet verder. Zijn de liefste suikeroom en suikertante voor N en L. En mijn andere lieve vriendin moet eerst een leuke man vinden. Kennen elkaar al vanaf dat we een jaar of 2 zijn. Dus al heel lang. Grappige is dat ze eerst bij mij in de straat woonde en toen ze ging verhuizen het buurmeisje van J werd. Zij kennen elkaar dus ook al jaren. Ze woont niet om de hoek, maar we zien elkaar toch wel. En we appen regelmatig.
Andere vriendinnen hebben wel zelf al kinderen.

Sillie, er zijn altijd duizend redenen te bedenken waarom je iets niet zou doen. Die doen er niet zo toe als er een hele goede reden is om iets wél te doen (en echt, dat hoeft er maar één te zijn) Dus als er echt een vuurtje in je oplaait en dit is echt wat je wilt, dan is waar een wil is (bijna) altijd een weg

Zusjevan, ik herken dat eigenlijk niet zo Mijn vriendinnen zijn kinderloos, maar helemaal gek op mini. Als ze dat niet zijn, zijn we ook snel uitgepraat denk ik, want ik praat veel over haar Zij is nou eenmaal een groot deel van mijn leven. Ze doen hun best om mijn perspectief te zien en leven erg met me mee (en ik ook met hen, op katerdagen bijvoorbeeld ) Ik denk dat een goede vriendschap dat ook vraagt, dat je open staat voor het perspectief en de belevingswereld van de ander, ook als dat perspectief mijlenver van het jouwe vandaan ligt. Hier gaat dat goed, maar ik kan me voorstellen dat dat ook wrijving oplevert en dat lijkt me heel lastig.

Ik heb na de gebeurtenissen van de afgelopen tijd mijn boze en verdrietige gevoelens ingezet voor het schrijven van een ondernemingsplan voor mijn winkel. Ik was er al een tijdje mee bezig, maar nu is 'ie inene bijna af! Alleen het financiele kader nog narekenen. Er staat echt een enorme uitbreiding op stapel en ik kijk er zo naar uit!