quote:
Omdat we bijna een soort 'unisex' geworden zijn. Mannen en vrouwen moeten tegenwoordig met elkaar concurreren. Letterlijk. Voor dezelfde baan, dezelfde taken, etc.
Hier een quote over een topic waarin werd geconstateerd dat steeds meer westerse mannen voor een buitenlandse vrouw kiezen. Om aan te geven wat er mis is met de westerse vrouw en wat voor implicaties deze hele ontwikkeling heeft.
Gelijke rechten? Ja natuurlijk. Gelijkwaardig aan de man? Ja natuurlijk. Mannen en vrouwen hetzelfde? Nee.
quote:
Dat zie je de laatste tijd ook steeds meer. Ik zie om me heen steeds meer 'gemixte' stelletjes waarbij één van de twee geen Nederlandse of westerse is. Meestal is het de vrouw.
En onze Nederlandse vrouwen zullen dan wel weer zeggen dat die mannen dat doen omdat ze triest zijn en 'geen Nederlandse vrouw kunnen krijgen'. Of erger nog, 'ze kunnen ons niet handelen'.
Nee, ze willen jou helemaal niet handelen. Waarom zou je gaan voor een vrouw die 100 pikken heeft gehad in haar jonge jaren en dan uitgebrand en uitgezakt met een kort pittig kapsel rond haar 32e ineens haar eisen verlaagt voor jou als gemiddelde man. Een vrouw met de thousand-cock-stare die zich niet meer kan binden aan een man omdat al haar bindingshormonen opgebruikt zijn. Een vrouw die zich volledig gestort heeft op haar carrière en / of haar eigen wensenlijstje altijd boven die van een ander heeft gezet. Een vrouw die niet eens meer weet hoe het is om zich vrouwelijk te gedragen. Die niet weet hoe fijn en bevrijdend het kan voelen om je over te geven aan die mannelijke man i.p.v. continu met hem te bekvechten over van alles en nog wat. Een vrouw die het 'vernederend' vindt om voor het huis en de kinderen te zorgen en zich in haar ego aangetast voelt als ze een broodje mag maken voor haar man. Een vrouw van 1.84 met lange stelpoten, 76 kg, kort rood haar en een bril waarmee elke uitspraak die je opgooit ontaardt in een discussie. Een vrouw die nog amper zwanger te krijgen is, al gooi je er elke dag een halve liter zaad in en, mocht het dan tegen alle verwachtingen in alsnog lukken, je kind 's ochtends bij de kindopvang afdropt om zich vervolgens weer naar haar werk te begeven waar ze alleen maar over kan klagen. Een vrouw die jouw mannelijke kwaliteiten niet erkent ook niet wíl erkennen omdat ze van haar mama geleerd heeft dat 'she don't need no man' en dat ze haar eigen boontjes wel kan doppen.
Waarom zou je daar als man voor kiezen, als je wél op waarde geschat kan worden door een vrouwelijke, verfijnde, vruchtbare lieve dame van 1.65 die een man wíl behagen. Niet omdat ze onderdanige ja-knikker is of omdat ze alleen iets met jou wil voor jouw middelen, iets wat veel westerse vrouwen zichzelf wel wijsmaken ter verdediging van hun eigen insteek in het leven, maar omdat ze weet dat zijzelf het gelukkigste wordt van de positie als aanvulling op haar man. Een natuurlijke balans waarbij mannen en vrouwen elkaar aanvullen. Iemand die weet dat onze kwaliteiten bij andere zaken liggen waardoor we een breed scala aan problemen kunnen oplossen. De man doet dit, de vrouw doet dat. Een vrouw die haar seksualiteit en bindingshormonen niet te grabbel heeft gegooid in haar twintiger-jaren door continu toe te geven aan de verleiding en het aanbod van honderden hongerige mannen, maar die zich daar afzijdig van heeft gehouden om zich volledig aan jou als man te kunnen geven. Een vrouw die niet met jou loopt te bekvechten over elk wissewasje, maar weet dat je het niet altijd met elkaar eens hoeft te zijn om gelukkig te zijn samen.
De westerse mens is aan het uitsterven. De feiten onderstrepen dit. De Nederlandse vrouw wil nog maar amper kinderen. Vaak pas als het al te laat is. Wat voor Nederlands geldt, geldt overigens voor alle Westerse vrouwen. We krijgen nog maar 1.6 kind per koppel. En dit is inclusief alle gemixte huwelijken. Nederlandse vrouwen knippen massaal hun haren kort om aan de man het signaal te geven dat ze geen interesse in seks meer hebben. Waarom zou je je anders bewust lelijker maken en één van je signalen van viriliteit afknippen?
(Goed artikel hierover:
http://dekritischenood.nl(...)teit-in-nederland-2/)
De Nederlandse man heeft een identiteitscrisis. We mogen geen 'man' meer zijn. Vrouwen zeggen ook niet meer op zoek te zijn naar een 'man' omdat ze 'the patriarchy' zogenaamd beu zijn. En dus schikken mannen zich naar de eisen van de vrouw (worden steeds vrouwelijker), met als gevolg dat ze nu collectief op ons zijn uitgekeken. Vrouwen staan dan ook liedjes te zingen met soep en brood in de hand als er hordes 'migranten' het land binnen komen gemarcheerd. Nog liever aangerand worden door een stel sterke, mannelijke Arabische handen dan een kind krijgen met 'Andreas', de metro-man uit de flat tegenover. In Zweden is dit fenomeen nog 10 keer erger dan hier, maar ook wij gaan die kant op. Wat vrouwen zeggen is niet altijd wat ze willen. Daarom groeien kinderen nu ook op met een identiteitscrisis.
Combineer dat met het torenhoge ego van onze vrouwen wat opgeblazen is door een eindeloze stroom van seksuele aandacht via de smartphone, voortrekkerij op het werk en in de rechtbank, een vrijbrief om te kunnen scheiden, alimentatie ontvangen en het voogdijschap op de kinderen, de miljoenen white-knights die vrouwen nog steeds zien als een 'damsel in distress' die gered moet worden van al die kwade mannen, haar ouders die haar altijd verteld hebben dat ze alles kan worden wat ze wil en alles moet krijgen wat haar hartje begeert, etc. etc. De situatie is onhoudbaar geworden en de traditionele relatie met het gezinsleven als 'hoeksteen van de samenleving' ligt flink onder vuur.
Geen kinderen krijgen en dus het uitsterven van het eigen volk op de korte termijn, is probleem verschijnsel nummer 1. Een land vol ongelukkige vrouwen die denken een carriëre te willen of moeten hebben, maar waarbij het ontbreekt aan oprechte ambities is nummer 2. Kinderen die worden opgevoed door single-moms en kinderopvangcentra waardoor ze een verkeerd wereldbeeld krijgen is nummer 3. Verschijnselen hiervan zijn vrouwen die zich mannelijk gedragen, mannen die zich vrouwelijk gedragen, de hordes homo's, transgenders en andere seksuele identiteiten, etc.
Prijsstijgingen is nummer 4. Deze maatschappij is tegenwoordig immers ingericht op 'twee-verdieners'. Dat wil zeggen dat één persoon met een modaal salaris nog maar amper een appartementje kan kopen middels een hypotheek.
En de hordes vrijgezelle mannen die niet meer aan de bak komen op relatiegebied is nummer 5. Kort gevolgd door al die vrijgezelle vrouwen op iets latere leeftijd (32+) die leiden aan het sex-and-the-city-syndroom is nummer 6.
Maar eigenlijk is misschien de onvrede nog wel het ergste. Vrouwen zijn ontevreden over zichzelf, hun leven en over de mannen in dit land. Mannen voelen zich benadeeld en zijn ontevreden over zichzelf en de vrouwen in dit land.
Vrouwelijke vrouwen vallen op mannelijke mannen en andersom. En, vrouwen hebben een hekel aan vrouwelijke softe mannen en mannen een hekel aan mannelijke bazige vrouwen.
Vroeger, toen waren we 'voor elkaar gemaakt'. Het klikte tussen onze seksen. Het was Ying en Yang. We hadden andere dromen, andere taken, andere vaardigheden. We vulden elkaar aan.
Nu staan we met elkaar te bekvechten. Te concurreren. Ruzie te maken. Op elkaar neer te kijken. Nu gaan al die 'zelfstandige' vrouwen op zoek naar die ene knappe, rijke, mannelijke man die haar nog de baas kan zijn. Maar dat zijn er maar weinig.
En nu gaan mannen op zoek naar die ene vrouwelijke dame, maar dat zijn er maar weinig. En dus zijn er een aantal mensen die heel goed in de markt liggen, maar heel veel blijven buitenspel.
De seksuele markt is daardoor verstoord geraakt. Met alle bovenstaande symptomen ten gevolg.
Het feminisme, de 3e golf althans, is eigenlijk één grote 'shit-test' van vrouwen. Een testje om te kijken hoe ver ze bij ons mannen kunnen gaan en waar wij de grens trekken. Om te kijken uit wat voor hout we gesneden zijn.
Maar die hebben we collectief hard gefaald. In Zweden is het nog veel erger. Daar is de gemiddelde man serieus een verkapte nicht geworden met hun skinny-jeans en emo-kapsels. Geen wonder dat vrouwen op dit soort 'mannen' zijn uitgekeken en zich daar niet meer mee kunnen settelen. We hebben ons helemaal weg laten cijferen en laten domineren. Vrouwen worden voorgetrokken voor bepaalde functies. Als je gaat scheiden is de man standaard in het nadeel bij de verdeling van spullen én de kinderen. Mannen worden vaker en harder veroordeeld voor misdrijven. In elk TV-spotje of serie is de man de sukkel en de vrouw de gene die het beter weet. Etc. Het is duidelijk dat de man steeds vaker gediscrimineerd wordt en we hebben het zelf zo ver laten komen.
En als laatste is het nog allemaal hypocriet ook. Ze willen zogenaamd wel een 'carrière', maar alleen op verwarmde kantoorbaantjes en dan max. van 9-5. Vaak ook nog part-time. Meestal rond hun 35-40e zijn ze het eigenlijk al weer allemaal beu en gaan ze minder of niet meer werken.
En maar klagen over hoe mannen het beter hebben. Maar niet in de gaten hebben dat mannen al het vuile werk doen en altijd hebben gedaan. Alles wat je ziet op deze wereld is gebouwd en vervoerd door mannen. Er werkt geen enkele vrouw in de bouw, als stratenmaker, vuilnis ophalen, rioolontstoppers, transportsector (hier en daar een kenau), autoreparatie, fietsenmakers, etc etc etc.
Als het er écht op aankomt, dan bellen ze een man die haar problemen komt oplossen.
Daarbij worden ze als eerste gered als de poep de ventilator raakt. 'Vrouwen en kinderen eerst redden' is altijd het devies geweest. Als een vrouw op straat wordt uitgescholden of mishandeld, dan komen er direct 10 man te hulp. Als man word je overal aan je lot over gelaten.
We leren als kind al dat zaad 'goedkoop' is en 'eitjes' duur zijn. Ik denk dat het vrouwen naar hun hoofd gestegen is de laatste jaren. Dat is geen feminisme, dat is narcisme.
Nou, ik kap ermee. Voor iedereen die denkt dat het feminisme alleen betekent dat vrouwen mogen stemmen en mogen werken en dat mensen als ik daar kritiek op hebben, die snappen er niks van.
Modern feminisme gaat nog een flinke stap verder dan dat. Het is mannen domineren, ze 'terugpakken' voor al die jaren zogenaamde 'onderdrukking'. Het is honderd pikken kunnen pijpen zonder consequenties. Het is de hele samenleving afbreken en je eigen psyche naar de knoppen helpen onder het motto 'Yo go girl'. Het is het negeren van allerlei bijkomende ongewenste effecten en blijven roepen dat de alles op de wereld vrouwen toekomt. Het is het naar de knoppen helpen van het gezinsleven en de opvoeding van de nieuwe generatie terwijl schreeuwend 'i don't need no man'.
Het is als vrouw op de 47e alleen op de bank zitten, zonder kinderen en zonder man of met slappe man en denken 'is dit het nou?'
Gelukkig komen steeds meer mensen tot inkeer. Zelfs vrouwen.