Word dit jaar veertig en heb de afgelopen vijftien jaar in tamelijk wat braaksel gedouched en wat ik met mijn leven wilde is jammerlijk mislukt en ik heb dingen gedaan die zo erg zijn dat ik er dagelijks aan denk en ik mol vijftien jaar na dato nog af en toe meubilair.
Ook woon ik na 30+ banen en baantjes weer bij mijn bejaarde moeder en willen werkgevers me nergens voor hebben. Daarnaast fantaseer ik dagelijks over het onthoofden van Noord-Afrikanen, vrouwen/feministen en nep-socialistische babyboomers... en Angela Merkel.
Heb schrammen op mijn handen van de frustratie en het slaan, maar ben met het drinken en het schreeuwen op straat sinds augustus opgehouden.
Ook is de man waar ik van hield twee jaar overleden in een armen hospice in Parijs (waar ik gelukkig in de buurt kon zijn) en had ik niet eens geld voor zijn crematie.
Toch weet ik dat ik het niet zo slecht getroffen heb. Ik heb een uitstekende gezondheid (als ik tenminste niet weer een of andere Soa heb) en best een leuk (maar verder tamelijk zinloos) leven in Amsterdam.