Bewustzijn kunnen we helaas niet weten. Sterker nog, we weten niet eens wat het isquote:Op zaterdag 24 juni 2017 00:47 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Dit ja.
Letterlijk voorbij gedachten.
Ik vraag me af of linkshandigen dit sneller uit nature hebben dan rechtshandigen, aangezien de rechter hersenhelft dan dominant is als je linkshandig bent. En dus ook minder vatbaar zijn voor dat nadenk patroon.
Bewustzijn is waar alles uit bestaat, de overkoepelende schil van álles. Dit is ook waarom je, als je een goed diepe meditatie hebt, kan ervaren dat je samensmelt met objecten.quote:Op donderdag 24 augustus 2017 23:35 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Bewustzijn kunnen we helaas niet weten. Sterker nog, we weten niet eens wat het is
Maak je niet zo druk.quote:Op zaterdag 2 september 2017 10:23 schreef rico18 het volgende:
Ben nu al een tijd aan het filosoferen over het automatisch denken, het staat op dit forum perfect uitgelegd. Alleen kan ik het niet loslaten. Ik heb vaker hier vertelt dat ik me zelf aan het controleren ben. Dus bij iedere gedachten of denken die ik krijg ga ik zitten oordelen van: ben ik bewust of zit ik automatisch te denken?
Ik kan hier compleet van in de war raken en gaan piekeren en zo de hele dag bezig zijn. Het lijkt op dwangmatig denken van iets willen weten. Terwijl als ik het een keer loslaat alles thuis op rolletjes draait, door wat je geleerd hebt over dit onderwerp o.a op dit forum. Maar er gaat wel een belletje rinkelen als het niet lekker gaat zonder alles precies te weten en te gaan denken.
Voor mij is dit een kwestie van aanvoelen en van je intuïtie uitgaan. Ik denk dat de meesten hier op varen. Toch?
Elke keer als dat gebeurt, zeg je tegen jezelf: 'ontspan!' of: 'ontspannen in dat wat is'. Zo'n mantra kan helpen om daar uit te komen.quote:Op zaterdag 2 september 2017 10:23 schreef rico18 het volgende:
Ben nu al een tijd aan het filosoferen over het automatisch denken, het staat op dit forum perfect uitgelegd. Alleen kan ik het niet loslaten. Ik heb vaker hier vertelt dat ik me zelf aan het controleren ben. Dus bij iedere gedachten of denken die ik krijg ga ik zitten oordelen van: ben ik bewust of zit ik automatisch te denken?
Ik kan hier compleet van in de war raken en gaan piekeren en zo de hele dag bezig zijn. Het lijkt op dwangmatig denken van iets willen weten. Terwijl als ik het een keer loslaat alles thuis op rolletjes draait, door wat je geleerd hebt over dit onderwerp o.a op dit forum. Maar er gaat wel een belletje rinkelen als het niet lekker gaat zonder alles precies te weten en te gaan denken.
Voor mij is dit een kwestie van aanvoelen en van je intuïtie uitgaan. Ik denk dat de meesten hier op varen. Toch?
Je kan zo wel veroorzaken dat je niet kan slapen door het piekeren.quote:Op zondag 10 september 2017 18:37 schreef rico18 het volgende:
Heb me minder druk gemaakt door mijn pieker gedachtes (en dat zijn er veel) uit te stellen naar mijn bedtijd. Eenmaal aangebroken deze tijd had ik er geen zin meer in om te denken.
Spullen zijn energie omgezet in materie. Het kan dus heel goed zijn dat de spullen die je om je heen verzamelt er voor zorgen dat je denkt aan "doen" of "werken" en je "zijn" in de weg staan.quote:
Volgens mij is het niet de gehecht aan spullen maar gehecht zijn aan de gedachten over de spullen. Zo kan je ook gehecht zijn aan de gedachten over de ruimte waar je bijvoorbeeld zit. Als ik moeite heb met meditatie ga ik meestal in het donker zitten of doe gewoon mijn ogen dicht.quote:Op woensdag 22 november 2017 23:23 schreef _Voorbijganger_ het volgende:
Hoi allemaal, ik heb een vraag/zit met een kwestie hier. Al een poos kan ik niet meer normaal mediteren in mijn slaapkamer, en als ik het doe dan voelt het zeer geforceerd/druk aan waardoor ik geen “rust” kan vinden en blokkeer, ongeacht hoe lang ik zit (kan soms wel een uur zitten).
Ik heb echter gemerkt dat als ik mediteer in het huis van een vriend (waar ik op het huis pas omdat hij soms paar weken weg is) dan lukt het opeens wel en voelt het niet meer geforceerd aan (geen blokkade). Zelf ben ik (denk ik) er al achter (door experimenteren en nadenken hierover) waar dit waarschijnlijk door komt: …. In mijn slaapkamer (waar het mediteren niet lukt) zitten spullen die mij herinneren aan iets ‘doen’, terwijl ik gewoon wil ‘zijn’ tijdens het mediteren. Die persoonlijke spullen vormen op een of andere manier dan een obstakel voor mij (-n bewustzijn). Het kan ook komen doordat de spullen van 'mijn' zijn (hechting eraan), waardoor ze een blokkade veroorzaken.
Ik ben al zover dat ik al mijn spullen uit mijn slaapkamer heb weggehaald (als experiment), op bed en kleding na. Dit voelde iets beter aan, maar zelfs het bed en kleding vormen een probleem, want ik kan er nog steeds niet normaal mediteren. Zit ik in de zolder, waar geen spullen van mij zitten, dan kan ik er wel normaal mediteren en ervaar ik die blokkade niet.
Ik begrijp dit dus niet, ligt dit nu aan de spullen omdat die me herinneren aan iets ‘doen’ (i.t.t. ‘zijn’) of is het probleem dat de spullen van “mijn” zijn (en dus te maken heeft met hechting eraan)? Of ligt het ergens anders aan? Dat ik gek ben geworden ofzo?
Wat ik ook graag wil weten is, of dit normaal (een bekend probleem) is als je eenmaal ver gevorderd bent met mediteren/mindfulness (ben er al jaren mee bezig). Herkent iemand dit of heb je er ergens iets over gelezen/gezien dan hoor ik er graag over.
Bedankt voor je reactie. Dat is dus wat ik altijd doe: weglopen (andere plek zoeken) of spullen verwijderen.quote:Op vrijdag 24 november 2017 19:44 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Spullen zijn energie omgezet in materie. Het kan dus heel goed zijn dat de spullen die je om je heen verzamelt er voor zorgen dat je denkt aan "doen" of "werken" en je "zijn" in de weg staan.
Zou alleen niet weglopen of de spullen verwijderen, zou juist gaan uitvinden waarom die spullen die lading hebben voor je. Misschien heb je je pad al gevonden, door alles op te geven wat van jou is en te leven van huizen van anderen.
Vergevorderd is een rekbaar begrip. Heb je echt stappen gemaakt of hang je al jaren op hetzelfde niveau? Wat staat er nog tussen jou en "oneness" met de natuur en je omgeving? Mooi punt om te zijn, moet inderdaad gek aanvoelen, maar als je streeft naar een leven zonder materie zullen mensen je sowieso snel gek vinden.
Dat kan heel goed zo zijn, zie mijn uitleg/reactie op Jop78. Ik zal de volgende keer daar op letten. Bedankt voor de tip.quote:Op vrijdag 24 november 2017 20:05 schreef max555 het volgende:
[..]
Volgens mij is het niet de gehecht aan spullen maar gehecht zijn aan de gedachten over de spullen. Zo kan je ook gehecht zijn aan de gedachten over de ruimte waar je bijvoorbeeld zit. Als ik moeite heb met meditatie ga ik meestal in het donker zitten of doe gewoon mijn ogen dicht.
Het is ook heel lastig om te doen als je buiten de deur bent en keuzes moet maken, het is dus vooral veel vlieguren maken met mediteren. Ik heb overal briefjes hangen waar op staat "ademen en tellen", zodat ik steeds er aan word herinnerd om geen woorden te vormen in mijn gedachten, wat bij mij het beste lukt door op mijn adem te letten en ondertussen mijn stappen te tellen. Na een tijdje laat ik beide los en is het "stil" qua woorden, maar dan komen er gevoelens boven en gaat de energie stromen.quote:Op maandag 27 november 2017 21:39 schreef max555 het volgende:
Inderdaad en zo zijn er nog legio aan gedachten op te noemen die allemaal op het verleden of de toekomst gericht zijn die onze keuze en reactie in een nu bepalen en wat er vaak voor zorgt dat het er niet makkelijker op wordt.😉
Het ego is inderdaad een geweldige bron van informatie. Zeker als het daarbij gaat om het ego van een ander. Wat dat betreft kan ik wel zeggen dat het ego van een ander een goeie leermeester is. Het ego van een ander kan je precies laten zien en voelen met welke lessen je wordt geconfronteerd en daar in kan leren m.b.t jezelf. Het ego/denkwijze in een ander kan mij laten zien wat mijn ego/denkwijze met mij doet.quote:Op zondag 10 december 2017 01:32 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
ego'tje, ego'tje aan de wand, wie is het indrukwekkends van het land?
als ik je verhaal lees, kom je over als iemand die recentelijk is begonnen met mediteren/mindfulness en het een en andere heeft meegekregen erover (doe stand / zijn stand), maar het kennelijk niet helemaal is geland, ook al geef je aan dat je er jaren mee bezig bent en soms zelfs een uur zit.quote:Op woensdag 22 november 2017 23:23 schreef _Voorbijganger_ het volgende:
Hoi allemaal, ik heb een vraag/zit met een kwestie hier. Al een poos kan ik niet meer normaal mediteren in mijn slaapkamer, en als ik het doe dan voelt het zeer geforceerd/druk aan waardoor ik geen “rust” kan vinden en blokkeer, ongeacht hoe lang ik zit (kan soms wel een uur zitten).
Ik heb echter gemerkt dat als ik mediteer in het huis van een vriend (waar ik op het huis pas omdat hij soms paar weken weg is) dan lukt het opeens wel en voelt het niet meer geforceerd aan (geen blokkade). Zelf ben ik (denk ik) er al achter (door experimenteren en nadenken hierover) waar dit waarschijnlijk door komt: …. In mijn slaapkamer (waar het mediteren niet lukt) zitten spullen die mij herinneren aan iets ‘doen’, terwijl ik gewoon wil ‘zijn’ tijdens het mediteren. Die persoonlijke spullen vormen op een of andere manier dan een obstakel voor mij (-n bewustzijn). Het kan ook komen doordat de spullen van 'mijn' zijn (hechting eraan), waardoor ze een blokkade veroorzaken.
Ik ben al zover dat ik al mijn spullen uit mijn slaapkamer heb weggehaald (als experiment), op bed en kleding na. Dit voelde iets beter aan, maar zelfs het bed en kleding vormen een probleem, want ik kan er nog steeds niet normaal mediteren. Zit ik in de zolder, waar geen spullen van mij zitten, dan kan ik er wel normaal mediteren en ervaar ik die blokkade niet.
Ik begrijp dit dus niet, ligt dit nu aan de spullen omdat die me herinneren aan iets ‘doen’ (i.t.t. ‘zijn’) of is het probleem dat de spullen van “mijn” zijn (en dus te maken heeft met hechting eraan)? Of ligt het ergens anders aan? Dat ik gek ben geworden ofzo?
Wat ik ook graag wil weten is, of dit normaal (een bekend probleem) is als je eenmaal ver gevorderd bent met mediteren/mindfulness (ben er al jaren mee bezig). Herkent iemand dit of heb je er ergens iets over gelezen/gezien dan hoor ik er graag over.
Helaas zijn jij en ik geconditioneerd om te doen, een oplossing te zoeken door te analyseren en te bedenken. Hoe werkt dit en hoe werkt dat? Wat denk ik, waarom denk ik dit, hoe kan ik stoppen met dit te denken, waarom voel ik dit, ik wil dit niet voelen etc.quote:Op zaterdag 2 september 2017 10:23 schreef rico18 het volgende:
Ben nu al een tijd aan het filosoferen over het automatisch denken, het staat op dit forum perfect uitgelegd. Alleen kan ik het niet loslaten. Ik heb vaker hier vertelt dat ik me zelf aan het controleren ben. Dus bij iedere gedachten of denken die ik krijg ga ik zitten oordelen van: ben ik bewust of zit ik automatisch te denken?
Ik kan hier compleet van in de war raken en gaan piekeren en zo de hele dag bezig zijn. Het lijkt op dwangmatig denken van iets willen weten. Terwijl als ik het een keer loslaat alles thuis op rolletjes draait, door wat je geleerd hebt over dit onderwerp o.a op dit forum. Maar er gaat wel een belletje rinkelen als het niet lekker gaat zonder alles precies te weten en te gaan denken.
Voor mij is dit een kwestie van aanvoelen en van je intuïtie uitgaan. Ik denk dat de meesten hier op varen. Toch?
Ik was vergeten dat we hier een geweldige database hebben, en mijn dank aan Meneertje flapdrol. Ik was ook een beetje in de war, want gedachten komen ook vanzelf (is ook automatisch) als je dat goed door hebt, kies je wat je er mee doet, als je dan weet dat je denkt en wat je denkt, dan denk je bewust.quote:Op donderdag 30 maart 2017 02:36 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Ik dacht, ik laat het effe aan anderen om te reageren, maar erg veel animo lijkt er niet te zijn voor dit onderwerp hier. Wel jammer.
Dat onderscheid tussen bewust/functioneel denken en automatisch/mechanisch zit 'm erin dat je er bewust je aandacht bij hebt. Dat je bewust-zijn op het moment van denken hélder is. Dat je tijdens het denken jezelf waarneemt bij wat je doet of denkt.
Vaak is dat waarnemen er niet bij; het gaat dan allemaal op de automatische piloot. Er is wel denken, maar de waarnemer in jou die het denken waarneemt is afwezig. En waarom is die afwezig? Omdat alle aandacht gefixeerd wordt op een object dat langskomt in de geest. Dat sluit de rest buiten; het hypnotiseert je tijdelijk.
Waar het om gaat is: openheid! Bewuste aandacht op het hier en nu houdt de geest open voor wat er zich aandient. Het blijft als het ware op een afstandje: het ziet, maar blijft aanwezig in de openheid.
Onbewuste aandacht (of mechanisch/automatische-piloot-denken) blijft niet in de openheid maar wordt volledig opgeslokt door het object in de geest (gedachten in dit geval).
Volgens mij is het belangrijkste wat je hierin moet zien te gaan leren is dat je niet je gedachten bent, maar dat je de waarnemer van je gedachten bent. Dat perspectief moet een beetje gaan verschuiven. Dan komt het bevrijd raken van je gemaal in gedachten vanzelf...
Pijn is geen emotie, emoties en pijn worden door verschillende delen van de hersenen afgehandeld en kunnen daarom niet onder één worden geschaard. Dat het een innerlijke beleving is klopt, maar dat is wind tegen je gezicht ook, en dat is ook geen emotie.quote:Op maandag 27 november 2017 21:18 schreef Jopie78 het volgende:
Een emotie is een innerlijke beleving, pijn is een innerlijke beleving.
Ik wist niet waar je heen ging met je vraag, je stelde slechts dat iemand geen herinneringen had. Als je bewust aan het denken bent, in woorden of begrippen, dan ben je toch aan het denken in herinneringen, want taal is je geleerd. Als je in het nu wilt zijn, zal je nog steeds gedachten krijgen, doordat input altijd wel iets triggered in je hoofd, je laat die gedachten alleen geen vat krijgen. Je gaat dus geen energie stoppen in de woorden die gevormd worden, maar ze zullen, zeker in het begin, nog wel gevormd worden.
Daarnaast maak je ontzettend veel aannames op al je kennis, alleen al om in leven te blijven. Wanneer ga je eten, is je lichaam warm genoeg, moet je al slapen. Als je continu in een verlichte staat wilt zijn waarin je niet gehinderd wordt door je referentiekaders, dan zal je niet lang leven zonder hulp van buitenaf.
Het is denk ik steeds een wisselwerking tussen wat je waarneemt en er voor zorgen dat er geen oordeel wordt gevormd aan de hand van je geheugen, niet om je harde schijf te wissen en als een amoebe door het leven te gaan.
Men spreekt soms toch van emotionele pijn? Je hebt fysieke pijn en emotionele pijn, denk bijv. aan het ervaren van pijn omdat je relatie uit is, of als een dierbare overlijdt, ....quote:Op woensdag 9 mei 2018 11:46 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Pijn is geen emotie, emoties en pijn worden door verschillende delen van de hersenen afgehandeld en kunnen daarom niet onder één worden geschaard. Dat het een innerlijke beleving is klopt, maar dat is wind tegen je gezicht ook, en dat is ook geen emotie.
We hadden het in dit geval over fysieke pijn. Emotionele pijn is wat anders ja.quote:Op donderdag 10 mei 2018 09:42 schreef Neoheo het volgende:
[..]
Men spreekt soms toch van emotionele pijn? Je hebt fysieke pijn en emotionele pijn, denk bijv. aan het ervaren van pijn omdat je relatie uit is, of als een dierbare overlijdt, ....
En stel dat je een antwoord krijgt op deze vraag, waarmee zou het jou dan mee kunnen helpen denk je?quote:Op maandag 23 april 2018 14:31 schreef rico18 het volgende:
Thanks kapiteintje dit zijn mooie woorden. Ben een tijdje weg geweest hier en heb het even laten bezinken. Ben me er weer wat in gaan verdiepen en het kwartje begint zo langzamerhand te vallen.
Gedachten gaan bij mij nog veel op de loop, dus ook het automatisch denken. Er komen verhalen voorbij, en die gedachten komen gewoon je kunt ze niet stoppen. Soms is het oké als het automatisch gaat.
Wanneer denk je nu bewust zonder op de automatische piloot? Soms lijkt het alsof je bewust denkt maar het gaat dan toch vanzelf meestal is die gedachten dan positief of interessant.
Dit klinkt wel goed inderdaad. Ik denk dat inderdaad dat het tot meer mensen zou moeten doordringen (omdat het simpelweg ook gewoon waar is) dat wij écht niet onze gedachten zijn, maar dat ze een onderdeel van ons zijn en dat ze hun voor en nadelen hebben. En dat wij juist meer in de knoop komen te zitten als wij teveel onze gedachten willen begrijpen of wanneer wij teveel tegen onze gedachten gaan verzetten.quote:Op woensdag 19 september 2018 12:09 schreef Kaizen_ het volgende:
Geweldig topic, heb de openingspost aandachtig gelezen, nu ga ik me verdieping in de lange, zinvolle discussies die ik hier voorbij zie komen.
Zelf vond ik het boek 'Een Nieuwe Aarde' een enorme eye-opener. Zoals in de openingspost is omschreven, dit boek maakte 'mij' wakker en liet mij inzien dat ik niet dezelfde persoon ben als het ego, als de eindeloze gedachtes die in mijn hoofd worden gegenereerd.
Het boek 'De Kracht van het Nu' heb ik later nog gelezen, maar heeft beduidend minder indruk op mij gemaakt. Misschien logisch, gezien dit niet het eerste boek was wat ik over dit onderwerp heb meegekregen. Anyway, dit topic ga ik volgen.
Herken het nu niet niet. Maar ik kan je wel vertellen hoe dat een beetje werkt. Die gedachten identificeer je je mee. Je verliest je erin; je wórdt die gedachten als je je ermee identificeert. En wat je aandacht geeft, geef je energie. Dan gaat het groeien en wordt het sterker.quote:Op maandag 3 december 2018 15:54 schreef Yasmin23 het volgende:
Alles gaat fucking door elkaar. NIks concreets of iets wat wordt afgemaakt. Constant gedachtes die elkaar tegenspreken. Bepaalde gedachtes die domineren en er altijd zijn. En hevige discussies in mijn hoofd.. Geen rust behalve als ik slaap wat wel makkelijk gaat.
Wie herkent dit?
Hoe doe je dat dan? Ik heb wel bepaalde spieren die echt al heel lang gewoon ook echt vast zitten. Denk wel door stress.quote:Op maandag 3 december 2018 16:26 schreef Maharski het volgende:
[..]
Herken het nu niet niet. Maar ik kan je wel vertellen hoe dat een beetje werkt. Die gedachten identificeer je je mee. Je verliest je erin; je wórdt die gedachten als je je ermee identificeert. En wat je aandacht geeft, geef je energie. Dan gaat het groeien en wordt het sterker.
Als het gewone observeren niet werkt, dan is er soms iets anders aan de hand. Je lichaam is in feite een hele complexe energiemachine. Emoties, gevoelens en gedachten zijn energie. Als de energie ergens blokkeert en niet lekker kan doorstromen, stroomt al die energie naar het denken (we zijn ook cultureel nogal geconditioneerd alles via het denken te benaderen). Het produceert dan eindeloze gedachtestromen. In die gevallen is het handiger om eens in je lijf te gaan voelen wat er aan de hand is. Nodig je gevoel dan eens bewust uit... Kijk wat er boven komt en wat de onderliggende oorzaak precies is. Waarschijnlijk zit er iets dwars dat om aandacht vraagt en gevoeld wil worden. Nodig je gevoel uit. Die gedachtestromen zijn er op dat moment op gericht je gevoel te ontkennen, en die houden je weg bij de ware oorzaak. Dus richt je aandacht op de energie in je lijf, en doorvoel... wat komt er boven? Kijk er naar. Ontken niks, duw niks weg. Gewoon toelaten. Maak er geen drama van, maar ga naar de kern van dat gevoel toe. Waar in je lijf zit het. Probeer de kern ervan te vinden, en duik erin. Adem er naartoe. Voor ongeveer 30 tot 60 seconden, en laat weer los. Dan kan het zichzelf bevrijden. Probeer maar eens. Werkt echt.
Hoe je dat doet, heb geprobeerd uit te leggen. Wat snap je er niet aan?quote:Op maandag 3 december 2018 16:36 schreef Yasmin23 het volgende:
Hoe doe je dat dan? Ik heb wel bepaalde spieren die echt al heel lang gewoon ook echt vast zitten. Denk wel door stress.
Ja adem in en uit ;P Nodig je gevoel uit... Voor iemand die dit soort dingen niet kent is dat nog wat vaag.quote:Op maandag 3 december 2018 16:38 schreef Maharski het volgende:
[..]
Hoe je dat doet, heb geprobeerd uit te leggen. Wat snap je er niet aan?
Vastzittende spieren vraagt om massage of yoga.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |