http://www.demorgen.be/bu(...)-heropbouw-bdda416e/Verwoest Aleppo zet eerste voorzichtige stappen richting heropbouw
In Aleppo, de grootste Syrische stad en vóór de allesverwoestende burgeroorlog het economische en industriële hart van het land, zwijgen de wapens sinds december. Stapje voor stapje zoeken de honderduizenden overgebleven bewoners vandaag hun weg tussen de ruïnes van hun huizen, flatgebouwen en fabrieken. De eerste prille tekenen van herstel laten zich langzaam zien.
Meer dan vier jaar duurde de strijd om Aleppo, een van de oudste en ooit mooiste steden ter wereld, met de oostelijke wijken in handen van de rebellen, het westen onder controle van het Syrische regeringsleger en zijn bondgenoten, en de frontlijn er pal tussenin. Er vielen in totaal meer dan 30.000 doden, waarvan minstens 20.000 burgers. Honderdduizenden anderen ontvluchtten hun huis. Van de 2,7 miljoen inwoners in 2011 blijven er vandaag naar schatting nog 1,8 miljoen over.
Velen van hen proberen vandaag, bijna twee maanden na de overwinning van het Syrische regime, de draad van het normale leven opnieuw op te nemen. Maar terwijl de café's, bars, restaurants en parken in de westelijke wijken met hun brede lanen opnieuw vollopen, is de situatie in het oosten van de oude stad, waar de gevechten het hevigst waren, nog bijzonder schrijnend. De uitdagingen blijven groot. 's Nachts is het pikdonker in de stad, afgezien van kaarslicht en de koplampen van auto's. Elektriciteit is er niet, verwarming of stromend water evenmin. Veel gebouwen en terreinen liggen nog bezaaid met mortieren en niet ontplofte springtuigen.
Trein
De eerste nieuwe infrastructuurprojecten zijn wel opgestart: sinds kort rijdt er bijvoorbeeld voor het eerst in meer dan vier jaar opnieuw een trein tussen het oosten en het westen van de stad. Het lijdt tot vreemde taferelen waarbij inwoners van het westelijke gebied, dat altijd onder regeringscontrole is gebleven, nu voor het eerst met eigen ogen kunnen aanschouwen hoe de bombardementen de huizen van hun stadsgenoten hebben verwoest.
Ook de luchthaven ten oosten van de stad moet binnenkort opnieuw opengaan. In de industriële buitenwijken proberen inwoners in de volledig kapotgeschoten fabrieken te redden wat er te redden valt. Bulldozers rijden al weken af en aan in de miljoenenstad in een poging de straten vrij te maken van de honderden barricades die in de laatste fase van het conflict her en der werden opgeworpen.
Toekomst
Aleppo telde vóór de oorlog een derde van alle Syrische bedrijven en arbeiders. Elk van de 65.000 fabrieken is op een of andere manier beschadigd, is het niet door bombardementen, dan wel door plunderingen. De weg is dus lang, waarschuwt Feras al-Shehabi, voorzitter van de Kamer van Koophandel van de stad.
Want hoewel hij zegt te blijven geloven in een toekomst voor Aleppo, blijft de stad en zijn industrie ontwikkelen voorlopig een toekomstdroom. Daarvoor is de verwoesting nog te groot. "Onze situatie is heel gelijkaardig aan die van Berlijn of Tokio in 1946", zo verwijst Al-Shehabi naar de twee meest verwoeste steden van de Tweede Wereldoorlog. Bovendien werden die twee steden na de oorlog heropgebouwd met miljarden aan steun, terwijl Syrië vandaag internationaal een paria blijft.
Bovendien mag de rust dan wel zijn weergekeerd in de stad, errond blijven de gevechten doorgaan. Aleppo blijft ook vandaag vanaf zijn buitenwijken nog omringd door rebellengebied aan de ene kant, en terreurgroep IS aan de andere kant. Slechts een kleine strip gecontroleerd door het regime verbindt Aleppo met andere steden in Syrië. IS controleert bijvoorbeeld ook de gas- en watertoevoer naar Aleppo, waardoor de inwoners afhankelijk blijven van leveringen via tankwagens. Noodgedwongen.