R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Een paar jaar geleden woonde ik een aantal jaar samen met een meisje. Dit is door o.a. afstand (zij ging voor werk naar het buitenland) kapot gegaan. Inmiddels is ze terug in NL en heeft een kleine dreumus waarvan de vader niet in beeld/land is, al voor de bevalling foetsie.
Ik heb ook niet stil gezeten en heb een aantal jaar in Amsterdam gewerkt, en daar samengewoont met een leuke Amsterdamse. In verband met werk ben echter weer naar het noorden verhuist. En woon al inmiddels anderhalf jaar niet meer in Amsterdam. De relatie die ik had in Amsterdam bestaat nog wel, echter zien we elkaar nog maar 1,2 dagen per week en is dit meer een gezellige/vrijers verhouding geworden waar niet diep wordt gepraat of vragen worden gestelt. Maar daar zijn we tevreden mee.
Toevallig woont mn ex tegenwoordig op 20 minuutjes rijden. En heb ik een dik jaar geleden gereageerd op 1 van haar appjes. Inmiddels spreken we ook al een dik jaar drie keer per week vriendschappelijk af waarbij ik ook in haar bed slaap (hebben zelden seks, en ja ik slaap maar 2 dagen per week in mn eigen huis, dat scheelt een hoop in stookkosten :p). Ik zie het kind dus vaak en ook slaapt het kind vaak tussen ons in.
En ik vindt het dat best, zoek geen relatie, want oudzeer en blabla, Mn ex had mij aan de kant gezet. Daarnaast is haar lichaam ook aanzienlijk veranderd door de zwangerschap en vind ik haar niet meer aatrekkelijk.
we hebben wel een band.
Maar dus is er een kindje die mij vanaf dat ze 10 maanden oud is, praktisch elk week drie keer rond etenstijd ziet, samen met mij boekjes leest, savonds naast me in bed ligt en sochtends samen ontbijt. En soms blijf ik soms ook op de zaterdag nog even spelen en doe aan sporadisch oppassen.
Harstikke leuk en gezellig. Echter ben ik naast de opa het enige mannelijke figuur die ze regelmatig ziet, en heeft ze het harstikke leuk met mij. So far so good, maar nu dit al zo n dik jaar aanmoddert ben ik bang dat het kind zich teveel aan mij gaat hechten (vica versa is dat alang gebeurt, wat een schatje is het!).
Maar nu ze steeds meer begint te praten en een eigen wil begint te krijgen. Ben ik bang dat ik een te groot onderdeel van haar leven wordt en dat er bij haar en ook bij mij zeer onstaat wanneer haar moeder een nieuwe relatie krijgt (waardoor ik natuurlijk naar de achtergrond verdwijn).
Hoeveel effect heeft dit op een dreumes en in hoevere is het aan te nemen dat het kindje zich veel aan mij heeft gehecht vanaf 10 maanden oud tot nu 26 maanden oud? Kan dit in de toekomst problemen opleveren? Bijvoorbeeld bij de introductie van een 'echte stiefvader', of is ze nu juist wat getrained in het delen van mama en het in huis hebben van een 'vader figuur'?
[ Bericht 1% gewijzigd door WodanIsGroot op 09-02-2017 18:40:26 ]
Ik heb ook niet stil gezeten en heb een aantal jaar in Amsterdam gewerkt, en daar samengewoont met een leuke Amsterdamse. In verband met werk ben echter weer naar het noorden verhuist. En woon al inmiddels anderhalf jaar niet meer in Amsterdam. De relatie die ik had in Amsterdam bestaat nog wel, echter zien we elkaar nog maar 1,2 dagen per week en is dit meer een gezellige/vrijers verhouding geworden waar niet diep wordt gepraat of vragen worden gestelt. Maar daar zijn we tevreden mee.
Toevallig woont mn ex tegenwoordig op 20 minuutjes rijden. En heb ik een dik jaar geleden gereageerd op 1 van haar appjes. Inmiddels spreken we ook al een dik jaar drie keer per week vriendschappelijk af waarbij ik ook in haar bed slaap (hebben zelden seks, en ja ik slaap maar 2 dagen per week in mn eigen huis, dat scheelt een hoop in stookkosten :p). Ik zie het kind dus vaak en ook slaapt het kind vaak tussen ons in.
En ik vindt het dat best, zoek geen relatie, want oudzeer en blabla, Mn ex had mij aan de kant gezet. Daarnaast is haar lichaam ook aanzienlijk veranderd door de zwangerschap en vind ik haar niet meer aatrekkelijk.
we hebben wel een band.
Maar dus is er een kindje die mij vanaf dat ze 10 maanden oud is, praktisch elk week drie keer rond etenstijd ziet, samen met mij boekjes leest, savonds naast me in bed ligt en sochtends samen ontbijt. En soms blijf ik soms ook op de zaterdag nog even spelen en doe aan sporadisch oppassen.
Harstikke leuk en gezellig. Echter ben ik naast de opa het enige mannelijke figuur die ze regelmatig ziet, en heeft ze het harstikke leuk met mij. So far so good, maar nu dit al zo n dik jaar aanmoddert ben ik bang dat het kind zich teveel aan mij gaat hechten (vica versa is dat alang gebeurt, wat een schatje is het!).
Maar nu ze steeds meer begint te praten en een eigen wil begint te krijgen. Ben ik bang dat ik een te groot onderdeel van haar leven wordt en dat er bij haar en ook bij mij zeer onstaat wanneer haar moeder een nieuwe relatie krijgt (waardoor ik natuurlijk naar de achtergrond verdwijn).
Hoeveel effect heeft dit op een dreumes en in hoevere is het aan te nemen dat het kindje zich veel aan mij heeft gehecht vanaf 10 maanden oud tot nu 26 maanden oud? Kan dit in de toekomst problemen opleveren? Bijvoorbeeld bij de introductie van een 'echte stiefvader', of is ze nu juist wat getrained in het delen van mama en het in huis hebben van een 'vader figuur'?
[ Bericht 1% gewijzigd door WodanIsGroot op 09-02-2017 18:40:26 ]
Die moeder krijgt geen nieuwe relatie zolang ze nog 3 keer per week bij jou in bed ligt hoor, dus daar hoef je niet bang voor te zijn.
Verder zou ik dan maar voorstellen niet meer bij haar thuis af te spreken, als je zeker weet dat er geen vaste relatie met deze meid inzit in de toekomst. Wordt lastig natuurlijk want met kind kan ze ook niet zomaar naar jou toe komen. Dus wellicht is gewoon ermee kappen het beste.
Verder zou ik dan maar voorstellen niet meer bij haar thuis af te spreken, als je zeker weet dat er geen vaste relatie met deze meid inzit in de toekomst. Wordt lastig natuurlijk want met kind kan ze ook niet zomaar naar jou toe komen. Dus wellicht is gewoon ermee kappen het beste.
Mhaw vrouwen toveren altijd een nieuwe relatie tevoorschijn, soms zelfs wanneer je 7 dagen per week samen woontquote:Op donderdag 9 februari 2017 15:38 schreef LurkJeRot het volgende:
Die moeder krijgt geen nieuwe relatie zolang ze nog 3 keer per week bij jou in bed ligt hoor, dus daar hoef je niet bang voor te zijn.
Maar dat gun ik haar ook wel, zoals ik zei vind ik haar niet aantrekkelijk en een ex is een ex om een reden.Het gaat niet om een eventueele relatie tussen mij en de moeder, het gaat me om het kind.quote:Verder zou ik dan maar voorstellen niet meer bij haar thuis af te spreken, als je zeker weet dat er geen vaste relatie met deze meid inzit in de toekomst. Wordt lastig natuurlijk want met kind kan ze ook niet zomaar naar jou toe komen. Dus wellicht is gewoon ermee kappen het beste.
Sorry voor het misverstand
maar beiden (zij ook denk ik) zijn niet opzoek naar een relatie met elkaar. Ik vraag me af in hoevere deze omgang invloed heeft op het kind, aangezien ik geen relatie heb/wil met de moeder en het contact geen fundament heeft kan het dus ook opeens voorbij zijn en zal het kind mij 'nooit' meer zien.
Tja in hoeverre kom je daar nooit meer als ze een relatie krijgt? Geen mogelijkheid om nog wel eens als 'normale' vriend op bezoek te komen aangezien jullie toch een goeie klik hebben?
Vast wel, maar niet weekelijks of maandelijks. Het lijkt mij bij de nieuwe vriend niet wenselijk wanneer zn vriendin nog 'vaak' met een ex afspreekt. Misschien verkijk ik me daarop, maar ik denk dat dat snel wrijving zal kunnen geven.quote:
Tja in hoeverre kom je daar nooit meer als ze een relatie krijgt? Geen mogelijkheid om nog wel eens als 'normale' vriend op bezoek te komen aangezien jullie toch een goeie klik hebben?
Nou in haar ogen hebben jullie gewoon al een relatie, een relatie van een zoveel jaar getrouwd stel.
Ja wanneer je naar de seks frequentie van 1 keer per kwartaal kijkt welquote:
Nou in haar ogen hebben jullie gewoon al een relatie, een relatie van een zoveel jaar getrouwd stel.
maar ze gaat ook wel op dates (dan pas ik op de kleine :p). Ze is dus wel een beetje opzoek naar een relatie. Misschien is het beter dat ik savonds naar mn eigen huis ga, alleen blijft er dan te weinig tijd over samen een film ofzo te kijken.
En zoals ik suggeerde misschien bereid ik het kind juist voor op een toekomstige stiefvader, ik ben benieuwd of iemand ideeen heeft of deze situatie gunstig of ongunstig is voor het kind.
Dat is een hele mooie gedachte, maar lijkt mij niet zo'n strak plan, weet nog heel goed hoe droevig mijn dochter was toen mijn ex niet meer kwam. Het heeft ook een half jaar geduurd voor ik mijn dochter voorstelde aan mijn huidige vriend, gelukkig klikt het enorm tussen die twee, maar kinderen hechten zich enorm aan mensen en het is voor hun een enorme teleurstelling als diegene verdwijnt je mag het zelfs rouwen noemen.quote:Op donderdag 9 februari 2017 16:19 schreef WodanIsGroot het volgende:
[..]
Ja wanneer je naar de seks frequentie van 1 keer per kwartaal kijkt wel
Misschien is het beter dat ik savonds naar mn eigen huis ga, alleen blijft er dan te weinig tijd over samen een film ofzo te kijken.
En zoals ik suggeerde misschien bereid ik het kind juist voor op een toekomstige stiefvader, ik ben benieuwd of iemand ideeen heeft of deze situatie gunstig of ongunstig is voor het kind.
'Voorbereiden' op een stiefvader is een beetje onzin, aangezien het kind zich gaat hechten aan het persoon (jij dus) en niet aan de rol. Maar verder had mijn moeder vlak na de scheiding met m'n pa ook regelmatig dezelfde vrienden over de vloer die ook wel eens op pasten op mij enzo. Dit waren zowel mannelijke als vrouwelijke vrienden en ik heb er nooit een trauma o.i.d. aan overgehouden, dus misschien moet je er ook niet te zwaar aan tillen. Kind is waarschijnlijk al blij dat jij regelmatig leuke dingen komt doen nuquote:
[..]
Ja wanneer je naar de seks frequentie van 1 keer per kwartaal kijkt wel
Misschien is het beter dat ik savonds naar mn eigen huis ga, alleen blijft er dan te weinig tijd over samen een film ofzo te kijken.
En zoals ik suggeerde misschien bereid ik het kind juist voor op een toekomstige stiefvader, ik ben benieuwd of iemand ideeen heeft of deze situatie gunstig of ongunstig is voor het kind.
Wat een gewetensvolle en mooie vraag TS. En een terechte vraag.quote:
[..]
Misschien is het beter dat ik savonds naar mn eigen huis ga, alleen blijft er dan te weinig tijd over samen een film ofzo te kijken.
Ik denk dat het feit dat je drie dagen in de week met z'n drieën het bed deelt, niet wenselijk is. Voor het kind dan hè. Als dat in één keer ophoudt als zich een vriend aandient van je ex, vind ik dat nogal wat. Dus wat je hierboven oppert, om 's avonds naar je eigen huis te gaan, lijkt mij een goede zet.
En verder kun je dan van de kleine genieten op alle avonden dat je er bent. Maar dan maak je meer duidelijk dat je een goede vriend bent en geen vader of zoiets.
Hele bijzondere vraag dit!
Daar ben ik ook wat bang voor. Maar hoe oud was je dochtertje? ik heb het hier over een meisje van rond de 26 maanden. Nu al een hele persoonlijkheid hoorquote:
[..]
Dat is een hele mooie gedachte, maar lijkt mij niet zo'n strak plan, weet nog heel goed hoe droevig mijn dochter was toen mijn ex niet meer kwam. Het heeft ook een half jaar geduurd voor ik mijn dochter voorstelde aan mijn huidige vriend, gelukkig klikt het enorm tussen die twee, maar kinderen hechten zich enorm aan mensen en het is voor hun een enorme teleurstelling als diegene verdwijnt je mag het zelfs rouwen noemen.
maar ikzelf kan me niks meer van die leeftijd herinneren en weet niet echt in te schatten in hoevere sociale emoties zijn ontwikkeld op deze leeftijd.
Dank je voor het delen van je eigen ervaring. Als jouw ervaring zo lees maak ik van niks een probleemquote:
[..]
'Voorbereiden' op een stiefvader is een beetje onzin, aangezien het kind zich gaat hechten aan het persoon (jij dus) en niet aan de rol. Maar verder had mijn moeder vlak na de scheiding met m'n pa ook regelmatig dezelfde vrienden over de vloer die ook wel eens op pasten op mij enzo. Dit waren zowel mannelijke als vrouwelijke vrienden en ik heb er nooit een trauma o.i.d. aan overgehouden, dus misschien moet je er ook niet te zwaar aan tillen. Kind is waarschijnlijk al blij dat jij regelmatig leuke dingen komt doen nu
Dat snap ik, maar dit kind hecht zich aan je nu.quote:
Het gaat niet om een eventueele relatie tussen mij en de moeder, het gaat me om het kind.
Ja op het moment zelf zal er misschien wel een paar keer gehuild worden wat inderdaad sneu is, maar zoals je zelf al opmerkte weet je dat echt niet meer als je 10 bent ofzo. Maar dat is idd mijn ervaring ermeequote:
[..]
Dank je voor het delen van je eigen ervaring. Als jouw ervaring zo lees maak ik van niks een probleem
Dat gevoel heb/had ik ook. En de eerste twee/drie keer bleef ik ook op de bank slapen, echter werd daarna gezegd dat ik wel in bed kon komen liggen en werd direct de eerste avond al rond twee uur het kind tussen ons in gelegd. Dit had ik niet verwacht, of uberhaupt aangedacht en vond het wel wat apart. Echter is mn ex een slimme meid en twijfel ik niet vaak aan haar acties. (Zij is de moeder, zij weet het vast beter dan ik.) En daarna is het eigenlijk normaal geworden.quote:
[..]
Ik denk dat het feit dat je drie dagen in de week met z'n drieën het bed deelt, niet wenselijk is. Voor het kind dan hè.
Het probleem is dat ik zelf wel een 'relatie' heb en elk weekend bij mn vriendin ben. Door de weeks ben ik aan het werk, en heb dus alleen savonds in de werkweek tijd om af te spreken, maar moet er ook elke ochtend vroeg van af en dus niet laat op bed.quote:Als dat in één keer ophoudt als zich een vriend aandient van je ex, vind ik dat nogal wat. Dus wat je hierboven oppert, om 's avonds naar je eigen huis te gaan, lijkt mij een goede zet.
En verder kun je dan van de kleine genieten op alle avonden dat je er bent. Maar dan maak je meer duidelijk dat je een goede vriend bent en geen vader of zoiets.
Dat laat dan nog maar maximaal 2 uurtjes over om af te spreken, vooral wanneer ik 40/45 min moet rijden (heen en terug) en dus heeft het blijven slapen wel echt mijn voorkeur.
Maar ik vind mezelf niet het belangrijkste hierin, toch wil ik ook niet gelijk mijn relax momentjes door de week wegdoen. Ik ben er dus nog niet over uit, maar voel dat er nu na een jaar toch wat over nagedacht moet worden.
Zelfs van die leeftijd weten ze al heel goed wie ze wel en niet mogen, zal eerst het verdriet er zijn en langzaam aan zullen ze je vergeten, mijn dochter weet niet meer wie mijn ex is.
Het is alleen, je hebt jezelf nu een rol aangemeten, als je dit niet wil afstand nemen, als je dat wel wil zou ik zeggen ga zo door, het kan alleen later wel problemen geven.
Een vriend van mij heeft een dochtertje, door het wisselen en dergelijke is dat meisje soms heel erg in de war en gaan ze rare gedragingen vertonen zoals ineens huilen of agressief of baldadig. Bedenk zo'n klein mensje heeft ook gevoelens alleen ze snappen het niet helemaal en raken dan enorm gefrustreerd, helemaal omdat ze de situatie's niet kunnen overzien en kunnen inschatten.
Het is alleen, je hebt jezelf nu een rol aangemeten, als je dit niet wil afstand nemen, als je dat wel wil zou ik zeggen ga zo door, het kan alleen later wel problemen geven.
Een vriend van mij heeft een dochtertje, door het wisselen en dergelijke is dat meisje soms heel erg in de war en gaan ze rare gedragingen vertonen zoals ineens huilen of agressief of baldadig. Bedenk zo'n klein mensje heeft ook gevoelens alleen ze snappen het niet helemaal en raken dan enorm gefrustreerd, helemaal omdat ze de situatie's niet kunnen overzien en kunnen inschatten.
Ohw en dan nog iets, het kind tussen jullie in? Vind je dat zelf niet een beetje vreemd? Mijn dochter heeft nooit bij mij in bed gelegen als mijn vriend bij mij sliep, gewoonlijk ook niet, maar echt niet als mijn vriend daar ook sliep. Zou dat heel ongemakkelijk vinden en misschien denk ik dan wel verder, maar het lijkt mij ook heel ongemakkelijk voor de nieuwe partner/vriend ligt een kind in bed wat niet je eigen is.
Daarbij als kinderen iets vertellen kun je hele rare praatjes krijgen, het is namelijk net hoe de luisteraar het oppakt, en hoe klinkt het, hij ligt altijd naast mij in bed! Kinderen geven echt geen hele uitleg erbij.
Daarbij als kinderen iets vertellen kun je hele rare praatjes krijgen, het is namelijk net hoe de luisteraar het oppakt, en hoe klinkt het, hij ligt altijd naast mij in bed! Kinderen geven echt geen hele uitleg erbij.
Ik vond het wel wat apart ja, vooral omdat ik nooit met n baby in bed had gelegen. Ik vind het inmiddels wel ontzettend schattig, en het gebeurt ook wel dat ze helemaal tegen me aan gaat liggen.quote:
Ohw en dan nog iets, het kind tussen jullie in? Vind je dat zelf niet een beetje vreemd? Mijn dochter heeft nooit bij mij in bed gelegen als mijn vriend bij mij sliep, gewoonlijk ook niet, maar echt niet als mijn vriend daar ook sliep. Zou dat heel ongemakkelijk vinden en misschien denk ik dan wel verder, maar het lijkt mij ook heel ongemakkelijk voor de nieuwe partner/vriend ligt een kind in bed wat niet je eigen is.
Ik vond het apart maar het is nu al iets van 100+ keer gebeurt en ik ben het al snel als iets normaals gaan zien.
Dat is dan echt het probleem van de luisteraar. Een man is meer dan een sexueel instict, het is ook een zorg instinct. Dat mannen tegenwoordig altijd als sexual predators worden gezien is een non discussie waar ik niet aan mee doe. Een man kan net zo zorgelijk zijn als een vrouw. En een vrouw net zo verdorven als een man.quote:Daarbij als kinderen iets vertellen kun je hele rare praatjes krijgen, het is namelijk net hoe de luisteraar het oppakt, en hoe klinkt het, hij ligt altijd naast mij in bed! Kinderen geven echt geen hele uitleg erbij.
[ Bericht 0% gewijzigd door WodanIsGroot op 09-02-2017 17:47:46 ]
Ja dus? Vind jij je hand wel aantrekkelijk?quote:
Je vindt haar niet meer aantrekkelijk, maar neukt haar wel af en toe?
Je wil niet weten wat ik allemaal al aan mijn broek heb gehad, mijn dochter zei schattig, mijn moeder smeert nooit brood, ze vertelde er niet bij dat ze dat prima zelf kan. Mijn dochter vertelde ook vol overgave dat haar vader dood was, kreeg meteen de meelevende berichtjes binnen, niet knullig maar mijn man ligt al ruim 8 jaar 2 m onder de grond. Mijn dochter vertelde ook heel mooi dat mama haar helemaal alleen liet, ze vertelde er niet bij dat mama aan de overkant stond om de hond te laten plassen. Tegenwoordig zijn ze enorm scherp op verwaarlozing, mishandeling, misbruik en andere gekkigheden, ik heb mijn bezorgdheid wel eens laten weten dat ik heel bang ben dat mijn dochter ooit eens gaat zeggen, J knuffelt mij, nou dan kun je weer op het matje komen, gelukkig zijn ze er nu heel goed van op de hoogte, maar men gaat altijd uit van het ergste omdat er al zoveel fouten zijn gemaakt toen ze dachten dat het niet zo was.quote:
[..]
Ik vond het wel wat apart ja, vooral omdat ik nooit met n baby in bed had gelegen. Ik vind het inmiddels wel ontzettend schattig, en het gebeurt ook wel dat ze helemaal tegen me aan gaat liggen.
Ik vond het apart maar het is nu al iets van 200 keer gebeurt en ik ben het al snel als iets normaals gaan zien.
[..]
Dat is dan echt het probleem van de luisteraar. Een man is meer dan een sexueel instict, het is ook een zorg instinct. Dat mannen tegenwoordig altijd als sexual predators worden gezien is een non discussie waar ik niet aan mee doe. Een man kan net zo zorgelijk zijn als een vrouw. En een vrouw net zo verdorven als een man.
Ik snap wat je bedoelt, maar daar trek ik me niks van aan. Ik weet mijn eigen intenties en ga niet angstig zijn voor mogelijke oordelen van buitenstaanders wanneer ik niks te verbergen heb. Daarnaast hebben we het hier zeker niet over de grote stad, maar over de geboortegrond van ons beiden. Iedereen kent ons, van de burgermeester tot aan de huisdealer. En de mensen die bij de instanties werken, de lijntjes zijn kort en misverstanden zullen daardoor niet snel voorkomen. Maar als ze er wel zijn dan is er ook niks te verbergen. Ze gaat nu bijvoorbeeld naar school en ik ken haar juffen. Iedereen kent elkaar, weet elkaar in te schatten en weet elkaar in de gaten te houden :pquote:
Ja zelf weten, ik zou mij er niet aan branden, je hebt dus geen relatie ligt in bed bij een vrouw met haar kind, hoe gek klinkt dat, ik zou maar eens orde op zaken stellen voor ze je er wel van verdenken en het maakt niet uit wie je allemaal kent, net zo als iedere hond kan bijten kan ook iedere bekende er ineens een heel raar idee van krijgen. Of ga je dan ontkennen dat het kind gezellig tussen jullie in ligt? Daarbij je hoeft maar 1 zorgverlener te hebben die er een raar idee bij gaat krijgen en dan gaat het balletje al rollen, ik noem, jeugdzorg, veiligthuis, consultatie bureau, allemaal komen ze zich dan wel even ermee bemoeien en 1 scheet verkeerd en er is een OTS want wat doet een gewone vriend in het bed bij een kind?quote:
[..]
Ik snap wat je bedoelt, maar daar trek ik me niks van aan. Ik weet mijn eigen intenties en ga niet angstig zijn voor mogelijke oordelen van buitenstaanders wanneer ik niks te verbergen heb. Daarnaast hebben we het hier zeker niet over de grote stad, maar over de geboortegrond van ons beiden. Iedereen kent ons, van de burgermeester tot aan de huisdealer. En de mensen die bij de instanties werken, de lijntjes zijn kort en misverstanden zullen daardoor niet snel voorkomen. Maar als ze er wel zijn dan is er ook niks te verbergen.
Bednek heel goed, we leven in een hele paranoia tijd en jeugdzorg verdiend bakken met geld met dit soort zaakjes, kan je zelfs vertellen dat ik Veilig Thuis voor mijn deur had omdat mijn dochter buiten mijn zicht van de trap af was gevallen op het schoolplein terwijl ik heel ergens anders was. Het is een waarschuwing het is net wat jij ermee doet.
Oke dank je voor de waarschuwing.
Maar nogmaals ik ga me niet iets van een heersend vooroordeel aantrekken, er is niks te verbergen. En het zou zonde zijn om leuke momenten te missen door angst voor een oordeel van bevooroordeelde mensen.
Mn neefje van vijf slaapt heel soms ook wel bij mij alleen in bed wanneer die logeert en een nachtmerrie heeft. Dat hij zich dan veilig bij mij voelt laat ik niet verpesten door een mogelijk oordeel van domme mensen.
Daarnaast is dit niet het onderwerp van discussie wat ik aan wou snijden :p
Maar nogmaals ik ga me niet iets van een heersend vooroordeel aantrekken, er is niks te verbergen. En het zou zonde zijn om leuke momenten te missen door angst voor een oordeel van bevooroordeelde mensen.
Mn neefje van vijf slaapt heel soms ook wel bij mij alleen in bed wanneer die logeert en een nachtmerrie heeft. Dat hij zich dan veilig bij mij voelt laat ik niet verpesten door een mogelijk oordeel van domme mensen.
Daarnaast is dit niet het onderwerp van discussie wat ik aan wou snijden :p
Maar je hebt dan gewoon een relatie, 3 keer in de week bij iemand slapen is gewoon een relatie, zo zien instantie's het ook, je woont dan gewoon samen.
Dus als je dit niet wil dan zou je het gewoon bij je vriendin houden en haar lekker laten daten en afstand houden, daarbij ik zou geen partner kiezen die 3 nachten in de week bij een vriend(in) in bed ligt en dan heb ik het nog niet eens over het kind erbij.
Dus zet de boel voor je op een rijtje.
Dus als je dit niet wil dan zou je het gewoon bij je vriendin houden en haar lekker laten daten en afstand houden, daarbij ik zou geen partner kiezen die 3 nachten in de week bij een vriend(in) in bed ligt en dan heb ik het nog niet eens over het kind erbij.
Dus zet de boel voor je op een rijtje.
Heb ik, hoe ik mijn 'liefdes'leven invul heb ik goed op een rijtje en niemand wordt gebruikt of bedrogenquote:
Dus zet de boel voor je op een rijtje.
Het gaat mij om de gevolgen voor het kind.
Nou wat denk je zelf, mama slaapt met jou, gaat uit met allerlei mannen, denk je dat zo'n kind dat niet meekrijgt? Als ik een euro kreeg voor elke keer dat mij werdt gevraagd hoe mijn thuissituatie voor mijn dochter eruit zag dan was ik nu stinkend rijk. Maar hoe klinkt dat: En heeft u een relatie? Nee maar 3 keer in de week slaapt er wel een vriend bij mij en mijn kind in bed. Soms past hij ook op en ga ik uit want zoek weer een relatie.quote:
[..]
Heb ik, hoe ik mijn 'liefdes'leven invul heb ik goed op een rijtje en niemand wordt gebruikt of bedrogen
Het gaat mij om de gevolgen voor het kind.
Nou dan komt er een andere man in haar leven en dan, dan ga jij zo weg? Eerst het leuke vaderfiguur uithangen en dan mag een ander dat weer gaan doen, hoe zou jij het vinden als de vaderfiguren elkaar gaan afwisselen, of als de relatie uitgaat dan kom jij weer?
Nou nou, de moeder gaat niet veel op dates hoor. Het afgelopen jaar met twee mannen twee en drie keer op date. En het kind krijgt daar niks van mee, de moeder heeft gewoon een auto en gaat alleen weg en komt alleen terug, het kind krijgt er niks van mee.quote:
[..]
Nou wat denk je zelf, mama slaapt met jou, gaat uit met allerlei mannen, denk je dat zo'n kind dat niet meekrijgt?
Dat is jouw persoonlijk geval.quote:Als ik een euro kreeg voor elke keer dat mij werdt gevraagd hoe mijn thuissituatie voor mijn dochter eruit zag dan was ik nu stinkend rijk.
Dat klinkt hoe je het zelf wilt horen.quote:maar hoe klinkt dat: En heeft u een relatie? Nee maar 3 keer in de week slaapt er wel een vriend bij mij en mijn kind in bed. Soms past hij ook op en ga ik uit want zoek weer een relatie.
Dan ga ik weg ja. En wellicht kom ik daarna weer terug (hangt ook van mijn eigen situatie af).quote:Nou dan komt er een andere man in haar leven en dan, dan ga jij zo weg? Eerst het leuke vaderfiguur uithangen en dan mag een ander dat weer gaan doen, hoe zou jij het vinden als de vaderfiguren elkaar gaan afwisselen, of als de relatie uitgaat dan kom jij weer?
Nogmaals de moeder heeft tot nu toe niet veel van vaderfiguren gewisseld. Het kind kent er maar één en dat ben ik. De moeder heeft tot nu toe haar dates ook helemaal gescheiden van haar kind en ik verwacht niet dat dat in toekomst zal veranderen.
Ik vertrouw haar er genoeg in om te weten dat ze pas iemand bij het kind introduceert wanneer ze ook echt een toekomst in hem ziet (Bij mij een toekomst dat we ons hele leven contact houden). Dit zal niet snel gebeuren en zeker niet vaak.
Dat een wisselend vaderfiguur niet goed is ben ik met je eens. Niet voor de nieuwe vader, omdat die wellicht niet geaccepteerd wordt, en niet voor het kind die misschien problemen met vertrouwensbanden kan krijgen. De andere kant van de medaile is alleen wel dat wanneer ik niet met mn ex zou omgaan haar dochter tot nu toe helemaal geen 'vaderfiguur' in haar leven zou hebben gehad.
[ Bericht 0% gewijzigd door WodanIsGroot op 09-02-2017 20:30:01 ]
Jij ligt ook in haar bed met kind. Wat zegt dat dan?quote:
Ik vertrouw haar er genoeg in om te weten dat ze pas iemand bij het kind introduceert wanneer ze ook echt een toekomst in hem ziet (Bij mij een toekomst dat we ons hele leven contact houden). Dit zal niet snel gebeuren en zeker niet vaak.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Zolang je geen seks hebt terwijl dat kind het opmerkt zou ik me niet druk maken.
Ja, dat kind hecht aan je, net zoals kinderen hechten aan goede vrienden van de ouders die er regelmatig zijn. En die op ten duur uit elkaar groeien. Dat is niet zo erg, is iets dat door het hele leven heen gebeurd. Zolang het niet naar eindigt is dat geen probleem.
Ruzie, geconfronteerd worden met seks en andere niet voor kinderen geschikte situatie's zijn wel erg. Gewoon slapen, geborgenheid en vriendschappelijk gedrag zijn ok. Zijn niet slecht voor een kind.
Dat wil zeggen, als jij en zij er geen ding van maken, het niet door bv ongemakkelijkheid en twijfel meer lading geven dan er werkelijk is. Als dat wel zo is is het beter het anders in te richten, op een manier die niet ongemakkelijk voelt, 'fout' voelt.
Denk dus na over hoe je je erbij voelt. Of het nu terecht is of niet, als je je er ongemakkelijk bij voelt kan je het beter anders invullen. Maar in wezen is niets wat je zo schrijft echt een probleem, voelen jullie je er beide prima bij dan is er weinig aan de hand.
Ja, dat kind hecht aan je, net zoals kinderen hechten aan goede vrienden van de ouders die er regelmatig zijn. En die op ten duur uit elkaar groeien. Dat is niet zo erg, is iets dat door het hele leven heen gebeurd. Zolang het niet naar eindigt is dat geen probleem.
Ruzie, geconfronteerd worden met seks en andere niet voor kinderen geschikte situatie's zijn wel erg. Gewoon slapen, geborgenheid en vriendschappelijk gedrag zijn ok. Zijn niet slecht voor een kind.
Dat wil zeggen, als jij en zij er geen ding van maken, het niet door bv ongemakkelijkheid en twijfel meer lading geven dan er werkelijk is. Als dat wel zo is is het beter het anders in te richten, op een manier die niet ongemakkelijk voelt, 'fout' voelt.
Denk dus na over hoe je je erbij voelt. Of het nu terecht is of niet, als je je er ongemakkelijk bij voelt kan je het beter anders invullen. Maar in wezen is niets wat je zo schrijft echt een probleem, voelen jullie je er beide prima bij dan is er weinig aan de hand.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Ik heb jaren met haar samen gewoont en ken haar persoonlijk iets van 15 jaar. We hebben nog nooit echt ruzie gehad of uberhaupt elkaar uitgescholden (break up was op afstand :/ en heeft wel voor n contact stop gezorgt totdat het zeer wat weg was), maar we hebben altijd heel stabiel contact in Nederland gehad. Ik ben niet zomaar iemand voor haar, ik ben tot nu toe een (emotioneel) stabiele factor geweest.quote:
[..]
Jij ligt ook in haar bed met kind. Wat zegt dat dan?
[ Bericht 1% gewijzigd door WodanIsGroot op 09-02-2017 21:07:50 ]
Dank je voor je visie.quote:
Zolang je geen seks hebt terwijl dat kind het opmerkt zou ik me niet druk maken.
Ja, dat kind hecht aan je, net zoals kinderen hechten aan goede vrienden van de ouders die er regelmatig zijn. En die op ten duur uit elkaar groeien. Dat is niet zo erg, is iets dat door het hele leven heen gebeurd. Zolang het niet naar eindigt is dat geen probleem.
Ruzie, geconfronteerd worden met seks en andere niet voor kinderen geschikte situatie's zijn wel erg. Gewoon slapen, geborgenheid en vriendschappelijk gedrag zijn ok. Zijn niet slecht voor een kind.
Dat wil zeggen, als jij en zij er geen ding van maken, het niet door bv ongemakkelijkheid en twijfel meer lading geven dan er werkelijk is. Als dat wel zo is is het beter het anders in te richten, op een manier die niet ongemakkelijk voelt, 'fout' voelt.
Denk dus na over hoe je je erbij voelt. Of het nu terecht is of niet, als je je er ongemakkelijk bij voelt kan je het beter anders invullen. Maar in wezen is niets wat je zo schrijft echt een probleem, voelen jullie je er beide prima bij dan is er weinig aan de hand.
En er zijn absoluut geen spanningen of ladingen. Er is zoals je schrijft "gewoon slapen, geborgenheid en vriendschappelijk gedrag".
Het ligt ook een beetje aan het kind zelf.
Sommigen kunnen er vrij aardig mee overweg en sommigen raken er geemotioneerd door.
Mijn dochtertje was even goed van slag toen papa vertrok.
En dat hebben we toen opgevangen met hulp van buitenaf.
Maar ik weet nu al dat ik haar niet aan een ander moet laten hechten en dat die persoon weer verdwijnt.
En dan heb ik het over partners.
Zoals jij de situatie schetst zou ik het slapen blijven eens gaan afbouwen.
Leuke dingen doen en oppassen als een soort oom kan nog wel.
Je verdwijnt dan niet plotseling, en als die moeder een relatie krijgt met een ander kun jij wellicht nog als oppas er zijn.
Maar dan moet het wel voor alle partijen duidelijk zijn welke rol je hebt.
Sommigen kunnen er vrij aardig mee overweg en sommigen raken er geemotioneerd door.
Mijn dochtertje was even goed van slag toen papa vertrok.
En dat hebben we toen opgevangen met hulp van buitenaf.
Maar ik weet nu al dat ik haar niet aan een ander moet laten hechten en dat die persoon weer verdwijnt.
En dan heb ik het over partners.
Zoals jij de situatie schetst zou ik het slapen blijven eens gaan afbouwen.
Leuke dingen doen en oppassen als een soort oom kan nog wel.
Je verdwijnt dan niet plotseling, en als die moeder een relatie krijgt met een ander kun jij wellicht nog als oppas er zijn.
Maar dan moet het wel voor alle partijen duidelijk zijn welke rol je hebt.
En je bent er 100% zeker van dat ze geen toekomst met je ziet zitten in de zin van een relatie?quote:
[..]
Ik heb jaren met haar samen gewoont en ken haar persoonlijk iets van 15 jaar. We hebben nog nooit echt ruzie gehad of uberhaupt elkaar uitgescholden (break up was op afstand :/ en heeft wel voor n contact stop gezorgt totdat het zeer wat weg was), maar we hebben altijd heel stabiel contact in Nederland gehad. Ik ben niet zomaar iemand voor haar, ik ben tot nu toe een (emotioneel) stabiele factor geweest.
Als moeder zijnde zou ik je als 'oom' zeg maar veel minder over de vloer willen hebben. Wellicht hoopt ze stiekem op meer?
Verder helemaal eens met Luuntje.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
O en het kan natuurlijk zo zijn dat een nieuwe vriend een ex niet zo nodig over de vloer wil hebben.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
99%, en er is niks behalve de bezoek frequentie wat op er op wijst. En wordt niet tegen elkaar aangeslapen, we zoenen niet, knuffelen niet en ook is er geen enkele flirt. (Ze komt alleen naar me toe om een scheet laten :p niet om sexy te doen). Wel een paar seks gehad, maar die initiatieven kwamen bij mij vandaan. Eerste keer om mn gedumpt zijn weg te neuken en daarna nog een enkele keer omdat ik geil was (van denken,bellen met mn vriendin, niet van mn ex), en ook zeker niet elke keer wanneer ik het voorstelde.quote:
[..]
En je bent er 100% zeker van dat ze geen toekomst met je ziet zitten in de zin van een relatie?
Dat snap ik ook niet helemaal. Maar ik ben wel haar beste vriend en dan is veel afspreken niet zo apart. Wel allebij rond de 30 en er is niemand anders die ik drie keer in de week zie (maar ja de rest woont ook allemaal samen met een partner).quote:Als moeder zijnde zou ik je als 'oom' zeg maar veel minder over de vloer willen hebben. Wellicht hoopt ze stiekem op meer?
Verder helemaal eens met Luuntje.
[ Bericht 1% gewijzigd door WodanIsGroot op 09-02-2017 21:55:52 ]
Dat lijkt me ook wel voor 99% zeker.quote:
O en het kan natuurlijk zo zijn dat een nieuwe vriend een ex niet zo nodig over de vloer wil hebben.
Wanneer het schadelijk is voor het kind zal ik het direct afbouwen al hoewel ik wel verwacht dat het afbouwen ook kan gebeuren wanneer de moeder een serieuze relatie begint te krijgen met een ander.quote:
...
Zoals jij de situatie schetst zou ik het slapen blijven eens gaan afbouwen.
Leuke dingen doen en oppassen als een soort oom kan nog wel.
Je verdwijnt dan niet plotseling, en als die moeder een relatie krijgt met een ander kun jij wellicht nog als oppas er zijn.
Maar dan moet het wel voor alle partijen duidelijk zijn welke rol je hebt.
Toch zit ik nog in dubio over het punt,
Of het kind nu niet teveel aan mij te laten hechten (niet dat ik er niet altijd als een soort peetoom zou willen blijven).
Of er niet over nadenken en het domweg accepteren als een traditionele gezinsverhouding die de alleenstaande moeder anders niet kan bieden aan haar kind.
Of er helemaal geen defintie aan te geven en de verantwoordelijkheid bij de moeder te laten.
[ Bericht 1% gewijzigd door WodanIsGroot op 09-02-2017 22:10:00 ]
Als ik het zo lees ben je iemand, wanneer je er bent, die het kind een basisveiligheid geeft.
Als ze je papa gaat noemen dan zou ik wel duidelijk maken dat je niet zo genoemd kan worden.
Maar als peetoom kun je later nog steeds de persoon zijn die haar een basisveiligheid biedt.
Nu gebeurd dat, als ik het goed begrijp, veelal in aanwezigheid van de moeder. Die bekommerd zich het meest om haar. Daarnaast ben jij, opa's en oma's en anderen die een rol spelen en invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van haar hechtingsstijl.
Wat ik zelf uit eigen ervaring kan vertellen is dat jonge kinderen vrij snel kunnen switchen op wie ze het meest kunnen terug vallen. Dat is toch degene die ze (simpel gezegd) te eten geven. Als degene die dat normaal gesproken doet een paar dagen niet in de gelegenheid is zie je het kind al snel naar de andere 'verzorger' trekken. Dit gaat instinctief. Maar goed, of mijn ervaring representatief is weet ik ook niet.
Als ze je papa gaat noemen dan zou ik wel duidelijk maken dat je niet zo genoemd kan worden.
Maar als peetoom kun je later nog steeds de persoon zijn die haar een basisveiligheid biedt.
Nu gebeurd dat, als ik het goed begrijp, veelal in aanwezigheid van de moeder. Die bekommerd zich het meest om haar. Daarnaast ben jij, opa's en oma's en anderen die een rol spelen en invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van haar hechtingsstijl.
Wat ik zelf uit eigen ervaring kan vertellen is dat jonge kinderen vrij snel kunnen switchen op wie ze het meest kunnen terug vallen. Dat is toch degene die ze (simpel gezegd) te eten geven. Als degene die dat normaal gesproken doet een paar dagen niet in de gelegenheid is zie je het kind al snel naar de andere 'verzorger' trekken. Dit gaat instinctief. Maar goed, of mijn ervaring representatief is weet ik ook niet.
Je kent het kind inmiddels ook, dus ik denk dat je wel kan inschatten wat de grootste en minste schade aanbrengt.quote:
[..]
Wanneer het schadelijk is voor het kind zal ik het direct afbouwen al hoewel ik wel verwacht dat het afbouwen ook kan gebeuren wanneer de moeder een serieuze relatie begint te krijgen met een ander.
Toch zit ik nog in dubio over het punt,
Of het kind nu niet teveel aan mij te laten hechten (niet dat ik er niet altijd als een soort peetoom zou willen blijven).
Of er niet over nadenken en het domweg accepteren als een traditionele gezinsverhouding die de alleenstaande moeder anders niet kan bieden aan haar kind.
Of er helemaal geen defintie aan te geven en de verantwoordelijkheid bij de moeder te laten.
Het afbouwen is de zachtste manier en ook de soepelste.
En maak haar nu wel al een beetje duidelijk dat jij niet haar papa bent.
Gelukkig blijven die wijven zich voortplanten met dudes die er vandoor gluipen en vervolgens de voortplantingskansen van verantwoordelijkheid-nemende dudes te verlagen door ze te pappa-vangen.
Je wil natuurlijk uiteindelijk wel een genepool afgetankt met maatschappij-verkankerende rotzooi.
Je wil natuurlijk uiteindelijk wel een genepool afgetankt met maatschappij-verkankerende rotzooi.
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
Lol, van al mijn kennissen/vrienden en familie is zij de enige bij wie de vader er vandoor gegaan is. Alle andere n in mijn omgeving hebben een gewoon normaal gezinnetje.quote:Op vrijdag 10 februari 2017 08:16 schreef SpecialK het volgende:
Gelukkig blijven die wijven zich voortplanten met dudes die er vandoor gluipen en vervolgens de voortplantingskansen van verantwoordelijkheid-nemende dudes te verlagen door ze te pappa-vangen.
Je wil natuurlijk uiteindelijk wel een genepool afgetankt met maatschappij-verkankerende rotzooi.
Waarom zij dat niet heeft? Ach dertig en springende eierstokken zorgen niet altijd voor de beste keuzes
daarnaast wou ik zelf toen ik een relatie met haar had nog niet aan kinderen beginnen, terwijl ze dat wel voorstelde. Ze is na mij dumpen ook binnen een half jaar zwanger geworden... Het zal wel instinct zijn. Maar de vader is wel een echte low life ja, met ook nog een ouder kind bij een ander. Oh en in mijn geval verlaagt het niet mijn voortplantingskansen want ik heb hierdoor juist 'eindelijk' een gevoel gekregen dat ik mijn eigen kindje wil. Iets waar ik eerder nooit een verlangen naar heb gehad. Kinderen, babies pfff drama toch, huilen, schijten, veel aandacht vragen. Wanneer blijft er dan nog tijd voor mij over, en mijn onverantwoordelijk hobbies... Nu begin ik het toch anders te zien.
Ps idiocrazy gezien?;)
[ Bericht 5% gewijzigd door WodanIsGroot op 10-02-2017 09:04:59 ]
Zeker want ik wil toch wel 'ooit' een eigen kind in een stabiel gezin. En zal 'papa' of 'heit' (want kind praat Fries) genoemd worden niet relaxed of eerlijk vinden.quote:
Als ik het zo lees ben je iemand, wanneer je er bent, die het kind een basisveiligheid geeft.
Als ze je papa gaat noemen dan zou ik wel duidelijk maken dat je niet zo genoemd kan worden.
Maar als peetoom kun je later nog steeds de persoon zijn die haar een basisveiligheid biedt.
Ja vooral in aanwezigheid van de moeder. De term vaderfiguur (weet niet of ik of iemand anders daarmee op de proppen kwam) is niet echt juist. Aan de eene kant ben ik wel het dichts bij iets wat het kind als vader kan zien. Maar wanneer ze ziek en zielig is dan kruipt ze bij haar moeder en niet bij mij. Ik ben ik beeld wanneer ze vrolijk is (of het op bed gaan wil uitstellen) en ze wil spelen.quote:Nu gebeurd dat, als ik het goed begrijp, veelal in aanwezigheid van de moeder. Die bekommerd zich het meest om haar. Daarnaast ben jij, opa's en oma's en anderen die een rol spelen en invloed kunnen hebben op de ontwikkeling van haar hechtingsstijl.
Het lijkt mij in ieder geval wel logisch te klinken.quote:Wat ik zelf uit eigen ervaring kan vertellen is dat jonge kinderen vrij snel kunnen switchen op wie ze het meest kunnen terug vallen. Dat is toch degene die ze (simpel gezegd) te eten geven. Als degene die dat normaal gesproken doet een paar dagen niet in de gelegenheid is zie je het kind al snel naar de andere 'verzorger' trekken. Dit gaat instinctief. Maar goed, of mijn ervaring representatief is weet ik ook niet.
Wat openhartig TS!
Zoals je het allemaal vertelt lijk je de barmhartige zelf. Ik denk ook dat je de levenswereld van het kind alleen maar verruimt tov een alleenstaande moeder. Hoe een goede man is zeg maar. Ik vermoed dat deze verrijking zwaarder weegt dan een eventueel afscheid!
[vergezocht] Misschien dat de moeder in kwestie met jouw een tweede kindje gaat krijgen?
Zoals je het allemaal vertelt lijk je de barmhartige zelf. Ik denk ook dat je de levenswereld van het kind alleen maar verruimt tov een alleenstaande moeder. Hoe een goede man is zeg maar. Ik vermoed dat deze verrijking zwaarder weegt dan een eventueel afscheid!
[vergezocht] Misschien dat de moeder in kwestie met jouw een tweede kindje gaat krijgen?
Dit denk ik ook. Zo is het leven. Liever dat een kind geborgenheid voelt en zoiets goed afsluit (geen open wond), dan dat je afstand creëert omdat je haar niet teveel wilt laten hechten. Dan kan zo'n kind ook denken : ben ik wel de moeite waard? Lijkt me ook niet goed...quote:
Ja, dat kind hecht aan je, net zoals kinderen hechten aan goede vrienden van de ouders die er regelmatig zijn. En die op ten duur uit elkaar groeien. Dat is niet zo erg, is iets dat door het hele leven heen gebeurd. Zolang het niet naar eindigt is dat geen probleem.
Somebody that I used to know
Dat valt ook wel mee hoor, ik gedraag me gewoon emotioneel stabiel, dat is (echte) mannelijkheid en dat is nou ook niet heel bijzonder. Ik ben bij de moeder omdat ik s'avonds liever met haar film kijk dan dat ik alleen ben. Bij mij draait de omgang hier vooral om mij. Het kind is 'slechts' een nieuw bijkomstig bijzonder element in onze omgang met elkaar.quote:
Wat openhartig TS!
Zoals je het allemaal vertelt lijk je de barmhartige zelf.
Dat hoop ik ook. En ik probeer ook de levenswereld van haar te verruimen door bijvoorbeeld wat andere boekjes te kopen dan haar moeder. Iets minder voorzichtig dan de moeder te zijn, wild spelen, leren voetballen, pesten, uitlachen :p etcquote:Ik denk ook dat je de levenswereld van het kind alleen maar verruimt tov een alleenstaande moeder. Hoe een goede man is zeg maar. Ik vermoed dat deze verrijking zwaarder weegt dan een eventueel afscheid!
Dat hield ik al wel in mn achterhoofd, vooral nu het kind twee is en geen baby meer is. Het zal wel niet toevallig zijn dat er tussen broertjes/zussen vaak 2/3 jaar verschil zit.quote:[vergezocht] Misschien dat de moeder in kwestie met jouw een tweede kindje gaat krijgen?
Maar dat gaat niet gebeuren, dit is mijn ex, en alhoewel ik vroeger wel voor de eeuwigheid met haar samen wou blijven, wil ik dat nu niet meer. Ik heb geleerd dat zij voorzich zelf kiest en niet voor het 'team' wanneer 'kansen' zich aanbieden
[ Bericht 13% gewijzigd door WodanIsGroot op 11-02-2017 11:37:28 ]
Hier kan me heel goed in verplaatsen, mn vader heeft nooit echt een band opgebouwt met zijn kinderen, en nadat mn moeder overleed heb ik geen contact meer (behoefte) met mn vader gehad.quote:
[..]
Dit denk ik ook. Zo is het leven. Liever dat een kind geborgenheid voelt en zoiets goed afsluit (geen open wond), dan dat je afstand creëert omdat je haar niet teveel wilt laten hechten. Dan kan zo'n kind ook denken : ben ik wel de moeite waard? Lijkt me ook niet goed...
Het zou mijn hart verwoesten wanneer dit kleine meisje ooit zou denken:
"ben ik wel de moeite waard?"
Het is een mooi voorbeeld van wat voor een dubbelzwaard deze situatie is. En wellicht kan het ook niks anders zijn: levert dit zowel geluk als verdriet op, maar zoals je zei "zo is het leven". En kan ik misschien er beter voor zorgen dat het geluk elk verdriet kan overschaduwen.
Ik vraag me toch wel af waarom je er een topic over opent. Je hebt overal een verklaring voor waarom deze situatie eigenlijk prima is.....
Kom op zeg, dit is niet normaal (voor een kind).
Sowieso ben ik (met mijn kinderen) nooit een voorstander geweest van het standaard in bed nemen van jonge kinderen, maar ik begrijp dat men dat anders kan zien. Maar nu ligt er gewoon een vent bij die verder niets heeft met de moeder. Zon kind gaat daar zelf een beeld bij vormen en dan ben jij gewoon de vaderfiguur ook al neuk je maar 1x per kwartaal.
Jullie hebben gewoon een "broer-zus relatie" alleen zien jullie dat zelf nog niet. Allebei willen jullie gewoon graag de dingen die in een gezin gebeuren en jullie zoeken dat nu bij elkaar omdat er even niemand anders is.
Ga zelf maar na......samen film kijken is leuker dan alleen. Daar blijven slapen omdat het te laat wordt na die film.
Je woont maar op 20 minuten afstand, ga naar huis ipv weer het gelukkige gezinnetje te spelen met zijn allen in bed. Zo creeer je al iets meer afstand en probeer eens alleen thuis te zijn ipv de geborgenheid van een gezin op te zoeken wat m.i. echt verwarrend is voor zon kleintje die dat ėcht wel zelf gaat invullen.
Kom op zeg, dit is niet normaal (voor een kind).
Sowieso ben ik (met mijn kinderen) nooit een voorstander geweest van het standaard in bed nemen van jonge kinderen, maar ik begrijp dat men dat anders kan zien. Maar nu ligt er gewoon een vent bij die verder niets heeft met de moeder. Zon kind gaat daar zelf een beeld bij vormen en dan ben jij gewoon de vaderfiguur ook al neuk je maar 1x per kwartaal.
Jullie hebben gewoon een "broer-zus relatie" alleen zien jullie dat zelf nog niet. Allebei willen jullie gewoon graag de dingen die in een gezin gebeuren en jullie zoeken dat nu bij elkaar omdat er even niemand anders is.
Ga zelf maar na......samen film kijken is leuker dan alleen. Daar blijven slapen omdat het te laat wordt na die film.
Je woont maar op 20 minuten afstand, ga naar huis ipv weer het gelukkige gezinnetje te spelen met zijn allen in bed. Zo creeer je al iets meer afstand en probeer eens alleen thuis te zijn ipv de geborgenheid van een gezin op te zoeken wat m.i. echt verwarrend is voor zon kleintje die dat ėcht wel zelf gaat invullen.
Ik wil andere inzichten krijgen.quote:
Ik vraag me toch wel af waarom je er een topic over opent. Je hebt overal een verklaring voor waarom deze situatie eigenlijk prima is.....
Zulke inzichten bijvoorbeeld. Ik heb heus niet overal een antwoord op(ik weet wel dat ik arrogant ben/kan-overkomen, dus ik deze kijk op mij wel gewent). En lees graag de inzichten van anderen om vervolgens mede hiermee tot een conclusie te komen.quote:Kom op zeg, dit is niet normaal (voor een kind).
Sowieso ben ik (met mijn kinderen) nooit een voorstander geweest van het standaard in bed nemen van jonge kinderen, maar ik begrijp dat men dat anders kan zien. Maar nu ligt er gewoon een vent bij die verder niets heeft met de moeder. Zon kind gaat daar zelf een beeld bij vormen en dan ben jij gewoon de vaderfiguur ook al neuk je maar 1x per kwartaal.
Jullie hebben gewoon een "broer-zus relatie" alleen zien jullie dat zelf nog niet. Allebei willen jullie gewoon graag de dingen die in een gezin gebeuren en jullie zoeken dat nu bij elkaar omdat er even niemand anders is.
Ga zelf maar na......samen film kijken is leuker dan alleen. Daar blijven slapen omdat het te laat wordt na die film.
Je woont maar op 20 minuten afstand, ga naar huis ipv weer het gelukkige gezinnetje te spelen met zijn allen in bed. Zo creeer je al iets meer afstand en probeer eens alleen thuis te zijn ipv de geborgenheid van een gezin op te zoeken wat m.i. echt verwarrend is voor zon kleintje die dat ėcht wel zelf gaat invullen.
Ps en ik heb vanacht op de bank geslapen. Vooral omdat het kind heel grieperig is en al in moeders bed lag maar ook met dit topic in mijn hoofd. Ik doe er dus wel wat mee
en heb dit topic geopend om duidelijk te krijgen wat de effecten van dit lanterfanten kunnen zijn om daar vervolgens wat mee te doen.[ Bericht 9% gewijzigd door WodanIsGroot op 11-02-2017 08:36:55 ]
Over een poosje gaat het kind naar school en vertrouwd ze/ krijgt ze geborgenheid van de juf of meester.
Of gaat ze naar de Crèche/BSO en heeft ze een favoriete 'oppas'. Ook dat duurt niet eeuwig.
Het verschil is dat de overgang naar de volgende groep of overgang van crèche naar basisschool een feestelijke gebeurtenis is en degene aan wie kleine kinderen hechten een nieuwe persoon introduceren en duidelijk laten merken 'aan deze nieuwe persoon vertrouw ik je toe'.
Of dat het kind al vele andere kinderen heeft zien voorgaan en onderhand ook graag wil trakteren dat ze naar school mag.
Wat ik maar wil zeggen is dat je je rol met ong. 3 dagen in de week ook weer niet moet overschatten. En dat hoe je iets aanpakt vaak meer invloed heeft dan wat er gebeurd.
Of gaat ze naar de Crèche/BSO en heeft ze een favoriete 'oppas'. Ook dat duurt niet eeuwig.
Het verschil is dat de overgang naar de volgende groep of overgang van crèche naar basisschool een feestelijke gebeurtenis is en degene aan wie kleine kinderen hechten een nieuwe persoon introduceren en duidelijk laten merken 'aan deze nieuwe persoon vertrouw ik je toe'.
Of dat het kind al vele andere kinderen heeft zien voorgaan en onderhand ook graag wil trakteren dat ze naar school mag.
Wat ik maar wil zeggen is dat je je rol met ong. 3 dagen in de week ook weer niet moet overschatten. En dat hoe je iets aanpakt vaak meer invloed heeft dan wat er gebeurd.
|
|
