R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hi,
Ik zit met wat problemen die ik graag wil delen om zo de frustratie van mij af te schrijven en om advies te vragen.
Eerst even wat over wie ik ben: Ik ben inmiddels 27 jaar, een jaar of 3 fulltime aan het werk en heb een HBO opleiding afgerond. Naast mijn fulltime baan doe ik nog een studie in eigen tijd om zo verder te komen in mijn loopbaan. Verder al een paar jaar een hele leuke vriendin en vriendengroep. Ook een lieve familie. Buiten werk en sociale dingen heb ik ook meerdere hobbies.
Tot zover het positieve. Veel mensen zouden blij zijn met het bovenstaande, maar ik heb een soort van duistere kant in mij die destructief gedrag vertoont.
Nu het negatieve. Ik heb in mijn 27 jaar op deze aardbol flinke schulden opgebouwd. Ik heb een studieschuld opgebouwd van 40.000 euro. Erg onnodig, maar ik gebruikte dit om mijn leven te bekostingen (lees alcohol & gokverslaving). Van beide ben ik gelukkig helemaal af.). Daarnaast heb ik sinds ik werk allerlei kredietjes afgesloten waardoor ik nog eens 13.000 euro aan schuld heb staan. In totaal heb ik dus +- 53.000 schuld. Echt bizar als ik het bedrag zo lees. Ik verdien goed voor mijn leeftijd, maar niet genoeg om schulden op een normaal tempo af te lossen.
De studieschuld is gelukkig tegen bijna 0% rente en mag ik over 15 jaar aflossen. Dit kost mijn 230 euro per maand. Een hoop, maar goed te overzien. De kredietjes heb ik vorige week allemaal geherfinancieerd, door een dele van mijn erfenis aan te spreken. Hierdoor betaal ik geen rente meer hierover en bespaar ik ongeveer 250 euro aan rentekosten per maand. Ik moet die 13.000 wel terugbetalen. Door mijn schulden ben ik gedwongen om mijn huurappartement op te zeggen en weer bij mijn oom te gaan wonen. Dit voelt erg vernederend, maar is helaas noodzakelijk. Dit zal nog wel minimaal 10 maanden duren.
De schulden, mijn financiele situatie en woonsituatie houden mij bijna dagelijks bezig. Ik denk er veel aan en ben er erg gefrustreerd over. Dit gaat ten koste van de kwaliteit van mijn werk, mijn relaties, eigenlijk alles in mijn leven.
Verder ben ik niet gelukkig in mijn baan meer. Ik vind het saai en wil iets anders. Hier ga ik ook aan werken door te solliciteren etc. Mijn relatie gaat wel goed en we zijn samen sterker dan ooit.
Toch heb ik af en toe het idee van: waar doe ik allemaal nog voor? Ik heb geen zin meer in alles, wil mijn baan opzeggen en gewoon naar het buitenland gaan ofso. Helemaal opnieuw beginnen. Maar goed, heb zelf dit veroorzaakt, dus moet er ook zelf weer uitkomen.
Hoe kom ik uit deze situatie? Ik mis het heilige vuur wat ik altijd gehad heb en wat mij ook successen heeft opgeleverd. Ik ben echt een zoutzak, heb nergens zin om, ga niet meer uit in weekenden, kortom ik het al mijn levenslust verloren door dit alles lijkt het wel.
[ Bericht 2% gewijzigd door DillenStooker op 07-02-2017 12:31:46 ]
Ik zit met wat problemen die ik graag wil delen om zo de frustratie van mij af te schrijven en om advies te vragen.
Eerst even wat over wie ik ben: Ik ben inmiddels 27 jaar, een jaar of 3 fulltime aan het werk en heb een HBO opleiding afgerond. Naast mijn fulltime baan doe ik nog een studie in eigen tijd om zo verder te komen in mijn loopbaan. Verder al een paar jaar een hele leuke vriendin en vriendengroep. Ook een lieve familie. Buiten werk en sociale dingen heb ik ook meerdere hobbies.
Tot zover het positieve. Veel mensen zouden blij zijn met het bovenstaande, maar ik heb een soort van duistere kant in mij die destructief gedrag vertoont.
Nu het negatieve. Ik heb in mijn 27 jaar op deze aardbol flinke schulden opgebouwd. Ik heb een studieschuld opgebouwd van 40.000 euro. Erg onnodig, maar ik gebruikte dit om mijn leven te bekostingen (lees alcohol & gokverslaving). Van beide ben ik gelukkig helemaal af.). Daarnaast heb ik sinds ik werk allerlei kredietjes afgesloten waardoor ik nog eens 13.000 euro aan schuld heb staan. In totaal heb ik dus +- 53.000 schuld. Echt bizar als ik het bedrag zo lees. Ik verdien goed voor mijn leeftijd, maar niet genoeg om schulden op een normaal tempo af te lossen.
De studieschuld is gelukkig tegen bijna 0% rente en mag ik over 15 jaar aflossen. Dit kost mijn 230 euro per maand. Een hoop, maar goed te overzien. De kredietjes heb ik vorige week allemaal geherfinancieerd, door een dele van mijn erfenis aan te spreken. Hierdoor betaal ik geen rente meer hierover en bespaar ik ongeveer 250 euro aan rentekosten per maand. Ik moet die 13.000 wel terugbetalen. Door mijn schulden ben ik gedwongen om mijn huurappartement op te zeggen en weer bij mijn oom te gaan wonen. Dit voelt erg vernederend, maar is helaas noodzakelijk. Dit zal nog wel minimaal 10 maanden duren.
De schulden, mijn financiele situatie en woonsituatie houden mij bijna dagelijks bezig. Ik denk er veel aan en ben er erg gefrustreerd over. Dit gaat ten koste van de kwaliteit van mijn werk, mijn relaties, eigenlijk alles in mijn leven.
Verder ben ik niet gelukkig in mijn baan meer. Ik vind het saai en wil iets anders. Hier ga ik ook aan werken door te solliciteren etc. Mijn relatie gaat wel goed en we zijn samen sterker dan ooit.
Toch heb ik af en toe het idee van: waar doe ik allemaal nog voor? Ik heb geen zin meer in alles, wil mijn baan opzeggen en gewoon naar het buitenland gaan ofso. Helemaal opnieuw beginnen. Maar goed, heb zelf dit veroorzaakt, dus moet er ook zelf weer uitkomen.
Hoe kom ik uit deze situatie? Ik mis het heilige vuur wat ik altijd gehad heb en wat mij ook successen heeft opgeleverd. Ik ben echt een zoutzak, heb nergens zin om, ga niet meer uit in weekenden, kortom ik het al mijn levenslust verloren door dit alles lijkt het wel.
[ Bericht 2% gewijzigd door DillenStooker op 07-02-2017 12:31:46 ]
Mij vader zei eens, tussen je 20e en 30e jaar maak je er een teringzooi, tussen je 30e en 40e repareer je het en kan je daarna gaan genieten.
Het niet willen werken kan ik mijzelf enigzins voorstellen, en het zou prachtig zijn als iemand opeens 50.000 euro neerlegt om je schulden af te betalen.
Maar dan zou je er niet van leren.
Dus werk hard, leer van je fouten.
Je hebt jezelf in deze positie gebracht dus moet je het ook zelf oplossen..
Later kan je trots zijn op jezelf als je nu karakter toont.
Ziek melden en je handje ophouden moet je ook niet willen
Het niet willen werken kan ik mijzelf enigzins voorstellen, en het zou prachtig zijn als iemand opeens 50.000 euro neerlegt om je schulden af te betalen.
Maar dan zou je er niet van leren.
Dus werk hard, leer van je fouten.
Je hebt jezelf in deze positie gebracht dus moet je het ook zelf oplossen..
Later kan je trots zijn op jezelf als je nu karakter toont.
Ziek melden en je handje ophouden moet je ook niet willen
Hell To The Liars
Je bent het aantal het oplossen toch? Geduld hebben en blijven kijken naar wat je goed doet
Over een jaar sta je op een heel ander punt in je leven en over 5 jaar nog weer meer
En studieschuld is wel een andere categorie schuld. Het is jammer maar zou me er niet te druk over maken. Die kredieten waren erger maar die zijn weg. En over een jaar ben je er helemaal vanaf en kun je weer zelf wat huren
Over een jaar sta je op een heel ander punt in je leven en over 5 jaar nog weer meer
En studieschuld is wel een andere categorie schuld. Het is jammer maar zou me er niet te druk over maken. Die kredieten waren erger maar die zijn weg. En over een jaar ben je er helemaal vanaf en kun je weer zelf wat huren
Je bent toch hard aan het werken om alles op te lossen.
Je hebt fouten gemaakt.....nou en?
Nu is het zaak om door te pakken en om ervan te leren.
En straks kun je zeggen dat je hard gewerkt hebt en het zelf hebt opgelost.
Ja, financiële zorgen kunnen hard op je gemoed drukken.
Maar je mag bij je oom inwonen en hoeft geen gebruik te maken van de voedselbank of schuldsanering.
Dus, even doorbijten en dan kun je straks groeien
Je hebt fouten gemaakt.....nou en?
Nu is het zaak om door te pakken en om ervan te leren.
En straks kun je zeggen dat je hard gewerkt hebt en het zelf hebt opgelost.
Ja, financiële zorgen kunnen hard op je gemoed drukken.
Maar je mag bij je oom inwonen en hoeft geen gebruik te maken van de voedselbank of schuldsanering.
Dus, even doorbijten en dan kun je straks groeien
Maar mensen hier, volgens mij missen jullie het punt van TS : hij gaat het allemaal wel op de rit krijgen enzo, maar waarvoor? Hij mist het vuur in zijn leven... Daar motiveert natuurlijk niet...
Somebody that I used to know
omdat het nu ff door bikkelen is. Over een jaar kan ie elk avontuur aan gaan dat ie kan verzinnenquote:Op dinsdag 7 februari 2017 14:00 schreef Postbus100 het volgende:
Maar mensen hier, volgens mij missen jullie het punt van TS : hij gaat het allemaal wel op de rit krijgen enzo, maar waarvoor? Hij mist het vuur in zijn leven... Daar motiveert natuurlijk niet...
Heb je geleend om te gokken? Ik heb ook wel eens gegokt, maar op zijn minst met geld wat ik kon missen en als je het niet kon missen wel gewoon geld van mezelf. Met lenen moet het wel heel erg zijn geweest, des te knapper wel dat je het nu probeert op te lossen.
Mijn vriendin heeft ook een studieschuld, bijna 25k, op een maandsalaris is 100-250 euro toch wel in te calculeren zonder dat je daar al te grote dingen voor moet laten?
Mijn vriendin heeft ook een studieschuld, bijna 25k, op een maandsalaris is 100-250 euro toch wel in te calculeren zonder dat je daar al te grote dingen voor moet laten?
Hahaha, wie gaat die kredietjes ook aan? 
Maar laat me raden, de kredietjes waren voor je verslaving?
Je hebt jezelf er nu mee in een stevige houtgreep vastgezet. De makkelijkste weg is natuurlijk ze af betalen via een suikeroom die er altruīstisch niets voor terugvraagt.
De wat betere manier is een suikeroom die er wat goeds voor terugvraagt. Dat je als compensatie voor die ander een klusje doet oid.
De slechte manier is de redder die er uiteindelijk zelf van wil profiteren. Oftewel dan kom je in het criminele circuit terecht. iemand die je schulden afbetaalt, in ruil dat je drugs gaat dealen. Of niet dealen maar even zakje coke ophaalt in Thailand
De zwaarste manier is het zelf afbetalen. Waar je mee bezig bent. Hou je dat zelf voor dat je dat moet doen en daarna vrij bent om iets anders te gaan ondernemen. Na de afbetaling kan je iets anders gaan doen, reizen bijvoorbeeld.
Succes
Maar laat me raden, de kredietjes waren voor je verslaving?Je hebt jezelf er nu mee in een stevige houtgreep vastgezet. De makkelijkste weg is natuurlijk ze af betalen via een suikeroom die er altruīstisch niets voor terugvraagt.
De wat betere manier is een suikeroom die er wat goeds voor terugvraagt. Dat je als compensatie voor die ander een klusje doet oid.
De slechte manier is de redder die er uiteindelijk zelf van wil profiteren. Oftewel dan kom je in het criminele circuit terecht. iemand die je schulden afbetaalt, in ruil dat je drugs gaat dealen. Of niet dealen maar even zakje coke ophaalt in Thailand
De zwaarste manier is het zelf afbetalen. Waar je mee bezig bent. Hou je dat zelf voor dat je dat moet doen en daarna vrij bent om iets anders te gaan ondernemen. Na de afbetaling kan je iets anders gaan doen, reizen bijvoorbeeld.
Succes
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ik heb alles precies het tegenovergestelde, echter met nog steeds hetzelfde resultaat qua gemoedstoestand.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Een wijs manquote:
Mij vader zei eens, tussen je 20e en 30e jaar maak je er een teringzooi, tussen je 30e en 40e repareer je het en kan je daarna gaan genieten.
Dat je graag naar het buitenland wil is wellicht ook een beetje vluchtgedrag, maar lost op lange termijn niets op. Ik denk dat als je die problemen systematisch vol aanpakt en plannen maakt, wellicht ook voor jou en je vriendin, dat je er door dat perspectief weer zin in krijgt. Als je doorwil met dat meisje zal je toch uit die schulden moeten komen als je haar iets wil bieden. Misschien is dat een goede motivator.
Enige wat ik nog kan zeggen.
Het voordeel van een jaar lang alleen maar werken en somber thuiszitten is dat het amper geld kost.
Ik heb ook een halfjaar thuisgewoond bij mijn ouders, enige uitgave was een pakje sigaretten per dag, kostgeld en overige noodzakelijke zaken zoals ziektekosten en kleding.
Is het een idee dat je je bankpas inlevert bij je oom en een kasboek bij houd.
Gaat snel op die manier en stimuleert stap voor stap het bedrag zien slinken.
(Nu ben ik niet gierig, maar nu ik de andere kant van mijn bankrekening zie ben ik mij meer bewust van de waarde van het geld)
Het voordeel van een jaar lang alleen maar werken en somber thuiszitten is dat het amper geld kost.
Ik heb ook een halfjaar thuisgewoond bij mijn ouders, enige uitgave was een pakje sigaretten per dag, kostgeld en overige noodzakelijke zaken zoals ziektekosten en kleding.
Is het een idee dat je je bankpas inlevert bij je oom en een kasboek bij houd.
Gaat snel op die manier en stimuleert stap voor stap het bedrag zien slinken.
(Nu ben ik niet gierig, maar nu ik de andere kant van mijn bankrekening zie ben ik mij meer bewust van de waarde van het geld)
Hell To The Liars
"Ik verdien goed voor mijn leeftijd"
Wat je verdient is belangrijk - wat je uitgeeft is net zo belangrijk!
Als je kredietjes nodig hebt om je ongeluk door je werk of whatever aan te pakken kan je beter stoppen met werken EN de oorzaak vinden van je kredietjes.
En besides, zou op een salaris van 4000¤ die schuld niet zo heftig moeten zijn...
Ach, je kunt beter fit & gezond blijven. Over tien jaar heb je alle huizen en banen voor het oprapen als de vergrijzing toeslaat.
Kortom, ga weer iets doen wat je gezond houdt en waardoor je netto (loon - ALLE lasten) elke maand iets overhoudt.
Wat je verdient is belangrijk - wat je uitgeeft is net zo belangrijk!
Als je kredietjes nodig hebt om je ongeluk door je werk of whatever aan te pakken kan je beter stoppen met werken EN de oorzaak vinden van je kredietjes.
En besides, zou op een salaris van 4000¤ die schuld niet zo heftig moeten zijn...
Ach, je kunt beter fit & gezond blijven. Over tien jaar heb je alle huizen en banen voor het oprapen als de vergrijzing toeslaat.
Kortom, ga weer iets doen wat je gezond houdt en waardoor je netto (loon - ALLE lasten) elke maand iets overhoudt.
Ik vind eerlijk gezegd dat je enorm aan het zeiken bent.
Je klinkt als een schoolvoorbeeld van een persoon die (naar de buitenwereld) een bepaalde levensstandaard wil etaleren, die je je eigenlijk niet kunt veroorloven.
Dat is dan ook meteen de reden dat je bij je oom wonen ''vernederend'' vindt : je lijkt er heel erg mee te zitten wat de buitenwereld van je denkt, en daarom maak je keuzes die je op korte termijn misschien goed aan de buitenwereld kunt verkopen, maar die op de langere termijn nadelig uitpakken voor jou zelf.
Als ik de mogelijkheid had om bij een familielid in te trekken, daardoor tijdelijk (relatief) veel te kunnen sparen om zodoende je schulden in een rap tempo af te lossen, dan had ik dat eergisteren al gedaan. Dan maar even geen huurhuis.
Woon zelf ook op dit moment bij mijn ouders. Stoer vind ik het niet, en mijn liefdesleven heb ik bijvoorbeeld ook even ''on hold'' gezet, omdat ik weinig zin heb om op een date te gaan vertellen dat ik nu bij mijn ouders woon (ben ook 27). Maar so be it dan, dit is geen keuze die door mijn omgeving als heel erg 'stoer' gezien wordt, maar op de langere termijn kom ik er zelf beter uit op deze manier, en daar kies ik voor.
Je klinkt als een schoolvoorbeeld van een persoon die (naar de buitenwereld) een bepaalde levensstandaard wil etaleren, die je je eigenlijk niet kunt veroorloven.
Dat is dan ook meteen de reden dat je bij je oom wonen ''vernederend'' vindt : je lijkt er heel erg mee te zitten wat de buitenwereld van je denkt, en daarom maak je keuzes die je op korte termijn misschien goed aan de buitenwereld kunt verkopen, maar die op de langere termijn nadelig uitpakken voor jou zelf.
Als ik de mogelijkheid had om bij een familielid in te trekken, daardoor tijdelijk (relatief) veel te kunnen sparen om zodoende je schulden in een rap tempo af te lossen, dan had ik dat eergisteren al gedaan. Dan maar even geen huurhuis.
Woon zelf ook op dit moment bij mijn ouders. Stoer vind ik het niet, en mijn liefdesleven heb ik bijvoorbeeld ook even ''on hold'' gezet, omdat ik weinig zin heb om op een date te gaan vertellen dat ik nu bij mijn ouders woon (ben ook 27). Maar so be it dan, dit is geen keuze die door mijn omgeving als heel erg 'stoer' gezien wordt, maar op de langere termijn kom ik er zelf beter uit op deze manier, en daar kies ik voor.
Hier ook een gevalletje werken, nog geen eigen woning en studieschuld. Ik betaal wel een x bedrag thuis, maar lang niet zoveel als een gemiddelde huur/hypotheek. Huren gaat niet lukken. Dus door mijn halve salaris te gebruiken om af te lossen maak ik toch wel redelijke stappen.
Situatie is niet ideaal, baal er ook nog wel eens van, maar weet wel dat er dit jaar nog een eind aan komt.
Situatie is niet ideaal, baal er ook nog wel eens van, maar weet wel dat er dit jaar nog een eind aan komt.
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
SeLang
Black swans matter
Het zit tussen je oren en zo moet je hier ook mee omgaan. 40k studieschuld tegen 0% rente is nou niet bepaald een uitzichtloze situatie. En die 13k overige schuld ook niet. Voor de rest staat het allemaal redelijk op de rails als ik het zo lees. Het afbetalen van die schuld is gewoon in te plannen aangezien je een baan hebt, dus daar staat gewoon een einddatum voor. Da's mooi om naar uit te kijken. Het zou mij juist extra motiveren om zo'n schuld elke maand kleiner te zien worden.
Dat je je werk kut vindt is een probleem dat hier los van staat. Je schrijft dat je naar het buitenland wilt... wat wil je daar dan gaan doen? Of weet je dat niet? Als je het wel weet dan heb je iets leuks om naar toe te werken. Maar het leven heeft geen "undo" button waarmee je schuld opeens weg is en zonder plan vertrekken naar het buitenland geeft je ook niet opeens een levensdoel.
Verder hebben wel meer mensen van jouw leeftijd wat twijfel over hun ingeslagen weg. Had ik zelf ook op die leeftijd. Je hoeft niet meteen alle schepen achter je te verbranden om wat nieuwe dingen te proberen. En het leven loopt toch altijd anders dan je vroeger had gedacht.
Dat je je werk kut vindt is een probleem dat hier los van staat. Je schrijft dat je naar het buitenland wilt... wat wil je daar dan gaan doen? Of weet je dat niet? Als je het wel weet dan heb je iets leuks om naar toe te werken. Maar het leven heeft geen "undo" button waarmee je schuld opeens weg is en zonder plan vertrekken naar het buitenland geeft je ook niet opeens een levensdoel.
Verder hebben wel meer mensen van jouw leeftijd wat twijfel over hun ingeslagen weg. Had ik zelf ook op die leeftijd. Je hoeft niet meteen alle schepen achter je te verbranden om wat nieuwe dingen te proberen. En het leven loopt toch altijd anders dan je vroeger had gedacht.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Je moet wat minder zeiken en wat meer doen.
Als je naar het buitenland wil ga je toch gewoon. Waarom zou je hier blijven als het allemaal zo kut is.
Je verdient goed zeg je. Als je nou ook nog wat minder uit gaat geven heb je die schuld zo afbetaald. Kortom je moet wat minder zeuren en wat meer initiatief nemen.
Als je naar het buitenland wil ga je toch gewoon. Waarom zou je hier blijven als het allemaal zo kut is.
Je verdient goed zeg je. Als je nou ook nog wat minder uit gaat geven heb je die schuld zo afbetaald. Kortom je moet wat minder zeuren en wat meer initiatief nemen.
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Eerlijk gezegd vind ik je situatie nog te overzien, je hebt fouten gemaakt/van geleerd en hebt een compleet overzicht welke schuld er nu open staan. Je geeft zelf aan dat die ¤230 per maand af te betalen is. So be it, niet teveel terugkijken je hebt geleerd/fun gehad.
Tevens heb je nog werk, ik snap alleen niet dat je die avondcursus erbij doet als het zo zwaar is. Accepteer anders gewoon het niveau waar je op staat en focus op andere dingen in het leven buiten je werk. Zodra het juiste moment daar is stop je/komt er misschien weer iets anders op je pad.
Je geeft tevens aan dat je een gelukkige relatie hebt.
Probeer nog ff door te bijten waar je nu woont/ spaar wat geld op neem desnoods onbetaald verlof en ga ff op vakantie met je vriendin voor een maand.
Tevens heb je nog werk, ik snap alleen niet dat je die avondcursus erbij doet als het zo zwaar is. Accepteer anders gewoon het niveau waar je op staat en focus op andere dingen in het leven buiten je werk. Zodra het juiste moment daar is stop je/komt er misschien weer iets anders op je pad.
Je geeft tevens aan dat je een gelukkige relatie hebt.
Probeer nog ff door te bijten waar je nu woont/ spaar wat geld op neem desnoods onbetaald verlof en ga ff op vakantie met je vriendin voor een maand.
Sport je? Geef misschien wat meer rust in je hoofd.
Try to save myself but myself keeps slipping away
|
|
