quote:Op vrijdag 10 februari 2017 09:41 schreef Perrin het volgende:
De Missie der Missies in ons zonnestelsel!
quote:An Enormous Exoplanet Is Having a Strange Influence on Its Star
There’s a star about 370 light-years from here that’s pulsating in response to its unusually heavy planetary companion. It’s the first time that astronomers have seen this sort of interaction between a planet and its host star.
A new study published in Astronomical Journal Letters is the first to document planet-induced pulsations in a stellar object. The star, dubbed HAT-P-2, appears to vibrate every 87 minutes, which corresponds perfectly to the harmonics, or multiples, of its lone planet’s elongated orbit. Astronomers have observed star-on-star pulsations before, called “heartbeat stars,” but such behavior is unprecedented for a star and a planet.
Dat betekent dus dat aliens deze technologie 3 miljard jaar geleden al hadden?quote:Op zaterdag 11 maart 2017 09:10 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
nomen dat de radioflitsen een soort bijwerking waren van superdichte zwarte gaten, maar daarover is al een tijdje grote twijfel. Dus is het volgens Loeb de moeite waard om andere oorzaken te bestuderen, waaronder een buitenaardse intelligentie.
Het kan namelijk om een fotonische aandrijving gaan. Dat is een technologie die op aarde nog in de kinderschoenen staat. Daarbij wordt een ruimteschip aangedreven door een uitbarsting van zeer helder licht, zoals een laser of geconcentreerde straling van een ster. Die straling komt in een soort zeil terecht (foto) en duwt een schip met enorme kracht naar voren. Zo kun je van aarde naar Mars komen in drie dagen.
De uitbarstingen die we tot nu toe hebben waargenomen, zouden van een dergelijk systeem te kunnen komen, schrijven Loeb en collega’s in het vakblad Astrophysics. Het systeem dat daarvoor nodig zou zijn moet de omvang van een planeet moeten hebben. Maar als buitenaardse wezens zo slim zijn deze technologie te beheersen, moet dat geen probleem zijn
(faqt.nl)
Daar komt het op neer jaquote:Op zaterdag 11 maart 2017 17:56 schreef WoordenShuffelaar het volgende:
[..]
Dat betekent dus dat aliens deze technologie 3 miljard jaar geleden al hadden?
Duur, lastig, kwestie van prioriteiten..quote:Op maandag 13 maart 2017 16:07 schreef rubbereend het volgende:
Waarom zijn er eigenlijk totaal geen plannen voor Neptunes?
toch jammer, ik vind dat veel interessanter dan de zoveelste Mars-missiequote:Op maandag 13 maart 2017 16:13 schreef Perrin het volgende:
[..]
Duur, lastig, kwestie van prioriteiten..
https://en.wikipedia.org/(...)tune#Future_missions
quote:Op maandag 10 april 2017 20:46 schreef polderturk het volgende:
Snel. Kijk naar de maan. Hij is prachtig vandaag.
helemaal mee eensquote:Op woensdag 12 april 2017 20:55 schreef rubbereend het volgende:
tijd om een verkenner naar Uranus te sturen
ja!quote:Op woensdag 12 april 2017 20:55 schreef rubbereend het volgende:
tijd om een verkenner naar Uranus te sturen
Verdwenen zonder plof, wow.quote:Op zondag 28 mei 2017 08:39 schreef k3vil het volgende:
Het blijkt dat zware sterren ook in één keer tot een zwart gat kunnen omvormen, dus zonder tussentijdse supernova.
[ afbeelding ]
http://www.space.com/3700(...)ar-video-images.html
Wat is er precies bijzonder aan? Dat het 1400° aankan is geen verrassing, want koolstof sublimeert pas rond 3600°C.quote:Op woensdag 31 mei 2017 08:37 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
"Het technologische pronkstuk van de missie is het hitteschild", aldus Brad Tucker van de Research School of Astronomy and Astrophysics aan de Australian National University. "Dat is een plaat van 11,5 centimeter dik die bestaat uit koolstof en temperaturen van 1.400 graden aankan."
Nogal kort door de bocht, dit.quote:Op woensdag 31 mei 2017 11:51 schreef crystal_meth het volgende:
[..]
Wat is er precies bijzonder aan? Dat het 1400° aankan is geen verrassing, want koolstof sublimeert pas rond 3600°C.
Maar welke eigenschap maakt het zo high tech? Want je kan dat ook met andere materialen bereiken.quote:Op donderdag 1 juni 2017 08:17 schreef Surowa94 het volgende:
Het is bijzonder omdat het een dusdanige bescherming kan bieden tegen thermische straling/ zonnewind dat het eenvoudiger blijft om de instrumenten op kamertemperatuur te houden?
Of ze geschikt zijn als hitteschild weet ik niet (het is geen schild voor terugkeer in de atmosfeer, dus materiaalsterkte maakt weinig uit), maar je demonstreert m'n punt: Ze zeggen dat het een technologisch pronkstuk is, 1400°C en 11.5 cm dik, maar daar kan je nog niets uit besluiten. Ik neem aan dat de technische prestatie de warmtegeleidingscoëfficiënt of het gewicht van het schild betreft.quote:Op woensdag 31 mei 2017 11:54 schreef Perrin het volgende:
[..]
Nogal kort door de bocht, dit.
Deze briketten bestaan ook uit koolstof, ik zou ze niet aanraden als hitteschild.
[ afbeelding ]
quote:Wetenschappers hebben voor de derde keer een zogeheten zwaartekrachtgolf gemeten. Hij is afkomstig van twee zwarte gaten op ongeveer drie miljard lichtjaar afstand en bereikte onlangs pas ons deel van het universum.
Op NOS.nl is er een video van de explosie. Ik kan de video helaas niet op YouTube vinden. Bij de explosie staat er GRB 160625Bquote:Op vrijdag 28 juli 2017 08:54 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
27-07-2017
Uniek: explosie stervende ster tot in detail waargenomen
[ afbeelding ]
Een bijzondere ontdekking in de ruimte: wetenschappers hebben voor het eerst van begin tot eind een explosie van een stervende ster nauwkeurig kunnen zien. Het was een uitbarsting die slechts 40 seconden duurde, maar waarbij net zoveel energie vrijkwam als de zon in haar hele leven zal uitstralen.
Het was een combinatie van geluk en snel handelen die maakte dat wetenschappers het sterfproces van de ster via meerdere ruimtetelescopen konden volgen. Vorig jaar juni vond er bij de ster namelijk al een kleine uitbarsting plaats, wat aangaf dat zijn einde nabij was. Die kleine uitbarsting werd opgepikt door astronomen, die vervolgens snel telescopen op de Canarische Eilanden en Mexico op de ster richtten. Zo konden ze de explosies, die bij het sterfproces horen, nauwkeurig volgen. Iets wat bijna nooit lukt.
In een publicatie in wetenschapstijdschrift Nature schrijft een team van 31 astronomen over hun bevindingen.
9 miljard lichtjaar
De explosie bij deze ster, die tien keer groter is dan onze zon, vond op 9 miljard lichtjaar van de aarde plaats. Het licht dat bij de explosie vrijkwam was zo fel, dat het vanaf de aarde met een kleine telescoop te zien was.
Bij dit soort uitbarstingen komt gammastraling vrij, een elektromagnetische straling met een ongekende hoeveelheid energie. Maar gammastraling is snel weg en daarom erg mysterieus. Doordat de wetenschappers er nu snel bij waren, zijn ze meer te weten gekomen. Zo zou de gammaflits bij deze ster onder andere bewijs leveren voor het ontstaan van zwarte gaten.
(AD.nl)
Inderdaadquote:Op vrijdag 28 juli 2017 16:09 schreef polderturk het volgende:
[..]
Op NOS.nl is er een video van de explosie. Ik kan de video helaas niet op YouTube vinden. Bij de explosie staat er GRB 160625B
De GRB staat volgens mij voor Gamma Ray Burst.
quote:maandag 3 juli 2017, 17:20
https://www.bnr.nl/radio/(...)oop-naar-nl-te-halen
Europa wil een grote nieuwe telescoop bouwen. Nederlandse wetenschappers proberen voor elkaar te krijgen die in Zuid-Limburg komt te staan.
Na de ontdekking van de zwaartekrachtsgolven, willen natuurkundigen nu een speciale telescoop voor bouwen. Op dit moment zijn drie locaties in beeld. Budapest, Sardinië en Zuid-Limburg.
Hoogleraar natuurkunde Jo van den Brand houdt vandaag zijn pitch in Den Haag. Want voor de wetenschap is het een logische stap, zegt hij in de podcast. Maar om het project naar Nederland te halen zullen politici en bedrijven zich achter de lobby moeten scharen.
Je kan nog net zien dat ik een duim omhoog geef voor je post als je goed inzoomt op die laatste foto.quote:Op woensdag 6 september 2017 08:21 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
05-09-2017
Voyager 1 is vandaag precies veertig jaar onderweg
Op 5 september 1977 werd de Voyager 1 gelanceerd. In veertig jaar tijd heeft het ruimtevaartuig Jupiter en Saturnus bezocht. In 2012 verliet de ruimtesonde de heliosfeer.
Heeft het ruimtevaartuig ook daadwerkelijk het zonnestelsel verlaten? Daarover zijn de meningen verdeeld. Het Voyager-team vermoedt dat Voyager 1 pas in 2025 het zonnestelsel verlaat. Er is namelijk geen scherpe overgang tussen ons zonnestelsel en de interstellaire ruimte. “We kunnen de zon vergelijken met een schip dat door de Melkweg zeilt. De rand van de heliosfeer is dan de boeggolf, en net zoals op zee houdt die golf niet opeens op,” legt de Nederlandse astronoom Kees de Jager uit aan Kennislink.
Het is de vraag of we überhaupt metingen krijgen van de interstellaire ruimte. De nucleaire batterijen van de Voyager-ruimtesondes zijn rond 2025 namelijk leeg, waardoor geen enkel instrument meer werkt. Zoals het er nu naar uitziet bereikt Voyager 2 als eerste sonde de interstellaire ruimte. Tegen die tijd baden beide Voyagers in de materie die afkomstig is van andere sterren. “We verwachten nog meer verrassingen”, zegt onderzoeker Ed Stone.
Benieuwd naar het hele verhaal? Op Scientias.nl schreven we eerder een artikel over de reis van de Voyagers. Om het veertigjarig jubileum te vieren laten we hieronder nog eenmaal de mooiste foto’s van Voyager 1 en 2 zien.
[ afbeelding ]
Saturnus
[ afbeelding ]
Titan
[ afbeelding ]
De ringen van Saturnus in valse kleuren
[ afbeelding ]
Jupiter en enkele maantjes
[ afbeelding ]
Vulkanen op Io (maan van Jupiter)
[ afbeelding ]
Jupiter en de beroemde Grote Rode Vlek
[ afbeelding ]
Uranus
[ afbeelding ]
De maan Triton (Neptunus)
[ afbeelding ]
Vulkanen op de maan Triton (Neptunus)
[ afbeelding ]
Neptunus
[ afbeelding ]
Op deze foto – Pale Blue Dot – is de aarde op een afstand van zes miljard kilometer te zien. Een piepklein stipje. De foto werd op 14 februari 1990 gemaakt als onderdeel van een familieportret van de planeten in ons zonnestelsel.
(scientias.nl)
quote:Hubble discovers a unique type of object in the Solar System
With the help of the NASA/ESA Hubble Space Telescope, a German-led group of astronomers have observed the intriguing characteristics of an unusual type of object in the asteroid belt between Mars and Jupiter: two asteroids orbiting each other and exhibiting comet-like features, including a bright coma and a long tail. This is the first known binary asteroid also classified as a comet. The research is presented in a paper published in the journal Nature today.
[...]
absurdquote:Op donderdag 9 november 2017 08:36 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
08-11-2017
Wetenschappers krabben zich in de haren: de ster die weigert te sterven
[ afbeelding ]
© Thinkstock - Illustratiebeeld.
Wetenschap & Planeet Als een ster aan het einde van zijn leven is, gaat hij soms met een enorme ontploffing ten onder: een supernova. Maar wetenschappers hebben nu een unieke ster ontdekt: die heeft zijn eigen dood overleefd, bleef schijnen, ontplofte later opnieuw en schijnt nog altijd.
Een Amerikaanse telescoop zag in september 2014 een ontploffing aan de sterrenhemel. De explosie leek aanvankelijk normaal en het licht vervaagde langzaam. Maar waar normale supernova’s na ongeveer honderd dagen doven, bleef deze ster ongeveer twee jaar lang schijnen. Af en toe dimde het licht iets of werd het helderder. Ook nu is de supernova nog helder.
Toen de wetenschappers in de archieven doken, ontdekten ze dat er al eerder een ontploffing was geweest op precies dezelfde plek in het heelal, in 1954. Met andere woorden: de ster is toen geëxplodeerd, bleef een halve eeuw leven, ontplofte toen weer en is nog altijd niet dood. De onderzoekers begrijpen niet precies hoe het kan dat de ster zich niet houdt aan de natuurwetten. Mogelijk gaat het om een onbekend type ster. De supernova staat beschreven in het wetenschapsblad Nature.
(HLN)
Dat zou wat zijn hequote:
De vorm is wel echt enorm opmerkelijk..quote:Op dinsdag 21 november 2017 16:21 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
[..]
Dat zou wat zijn he
Behoorlijk ja.quote:Op dinsdag 21 november 2017 16:25 schreef Perrin het volgende:
[..]
De vorm is wel echt enorm opmerkelijk..
Ik vraag me af welke kracht het nodig heeft gehad, en welk fenomeen daar voor heeft gezorgd, om van zijn eigen ster te zijn losgekomenquote:Op dinsdag 21 november 2017 08:45 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
20-11-2017
ESO-waarnemingen tonen bijzondere karakter van eerste interstellaire bezoeker
[ afbeelding ]
Illustratie van de interstellaire planetoïde 'Oumuamua. (ESO/M. Kornmesser)
Voor het eerst hebben astronomen een planetoïde onderzocht die vanuit de interstellaire ruimte ons zonnestelsel is binnengekomen: 1I/2017 U1 ('Oumuamua). Waarnemingen met ESO’s Very Large Telescope in Chili en telescopen van sterrenwachten elders te wereld laten zien dat dit unieke object miljoenen jaren door de ruimte heeft gezworven voordat het bij toeval ons zonnestelsel tegenkwam. Het lijkt om een donker, roodachtig, langwerpig object te gaan dat voornamelijk uit gesteenten of metalen bestaat. De nieuwe onderzoeksresultaten verschijnen op 20 november 2017 in het tijdschrift Nature.
Door de opnamen die met behulp van vier verschillende filters door het FORS-instrument van de VLT waren gemaakt te combineren met die van andere grote telescopen, ontdekte een team van astronomen onder leiding van Karen Meech (Institute for Astronomy, Hawaii, VS) dat 'Oumuamua, die elke 7,3 uur om zijn as wentelt, spectaculaire helderheidsvariaties van een factor tien vertoont. Dat wijst erop dat het object zeer langwerpig is: het is ongeveer tien keer zo lang als breed en heeft een ingewikkelde, onbestemde vorm. De donkerrode kleur is vergelijkbaar met de objecten in het buitengebied van ons zonnestelsel, en in de omgeving is niet het minste spoor van stof te zien. Vergelijkbare resultaten werden onlangs ook al gepresenteerd door een ander team, onder leiding van David Jewitt. Ook met de Gemini-telescoop zijn waarnemingen aan 'Oumuamua verricht.
De nieuwe waarnemingen doen vermoeden dat 'Oumuamua een compact, mogelijk rotsachtig of metaalrijk object is dat weinig water of ijs bevat. Dat zijn oppervlak donker en rood is, kan het gevolg zijn van miljoenen jaren inwerking van kosmische straling. Hij is naar schatting minstens 400 meter lang.
Astronomen schatten dat er ongeveer eens per jaar een interstellaire planetoïde zoals 'Oumuamua het centrale deel van ons zonnestelsel binnenkomt. Deze objecten zijn echter heel zwak en moeilijk te ontdekken, waardoor ze tot nu toe niet werden opgemerkt. Pas sinds kort zijn surveytelescopen, zoals Pan-STARRS, krachtig genoeg om een kans te maken ze op te sporen.
(allesoversterrenkunde)
Veel, heel veelquote:Op vrijdag 24 november 2017 20:58 schreef k3vil het volgende:
[..]
Ik vraag me af welke kracht het nodig heeft gehad, , om van zijn eigen ster te zijn losgekomen
Van zolang geleden en het werkt gewoon nogquote:Op zaterdag 2 december 2017 09:42 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
01-11-2017
Reserve-stuurraketjes van ruimtesonde Voyager 1 doorstaan test
.....
Afgelopen woensdag hebben NASA-technici vier ‘stuurraketjes’ van de ruimtesonde Voyager 1 voor het eerst in 37 jaar weer eens opgestart. Ze bleken nog feilloos te werken.
......
De nu geteste raketjes aan de achterkant van de ruimtesonde waren sinds 1980 niet meer gebruikt. Nu ze nog prima blijken te werken, is de communicatie met Voyager 1 voor nog eens twee of drie jaar veiliggesteld. De normale standregelraketjes, die steeds minder goed zijn gaan functioneren, worden waarschijnlijk in januari 2018 uitgeschakeld.
Vanwege het succesvolle verloop van de test zal NASA mettertijd waarschijnlijk ook zustersonde Voyager 2 op de backup-raketjes laten overschakelen. Het huidige standregelsysteem van deze ruimtesonde, die binnen enkele jaren ook de interstellaire ruimte zal bereiken, werkt echter nog naar behoren. (EE)
(allesoversterrenkunde)
daar las ik zo overheen....dat duurt wel heel langquote:
quote:
quote:Astronomers to Check Mysterious Interstellar Object for Signs of Technology
Russian billionaire Yuri Milner says if the space rock 'Oumuamua is giving off radio signals, his team will be able to detect them—and they may get the results within days.
Milner, the Russian billionaire behind Breakthrough Listen, a $100 million search for intelligent extraterrestrial life, had already heard about the peculiar object. ‘Oumuamua barreled into view in October, the first interstellar object seen in our solar system.
Astronomers around the world chased after the mysterious space rock with their telescopes, collecting as much data as they could as it sped away. Their observations revealed a truly unusual object with puzzling properties. Scientists have long predicted an interstellar visitor would someday coast into our corner of the universe, but not something like this.
“The more I study this object, the more unusual it appears, making me wonder whether it might be an artificially made probe which was sent by an alien civilization,” Avi Loeb, the chair of Harvard’s astronomy department and one of Milner’s advisers on Breakthrough Listen, wrote in the email to Milner.
Zojuist in de Telegraaf: Is Oumuamua een ruimteschip dat door aliens is gebouwd?quote:
nog geen fok! BNW topic dan?quote:Op dinsdag 12 december 2017 15:38 schreef Perrin het volgende:
[..]
Zojuist in de Telegraaf: Is Oumuamua een ruimteschip dat door aliens is gebouwd?
Ook een artikel Wired:
It isn't an alien spacecraft, but we should still study 'Oumuamua'
edit: en een eigen fok! NWS topic - NWS / Wetenschappers geïntrigeerd: is dit een buitenaardse verkenner?
ja, ze hebben een 8e planeet ontdekt rond Kepler-90.quote:Op donderdag 14 december 2017 19:27 schreef Parafernalia het volgende:
al wat bekend over het altijd 'groundbreaking' nieuws van Nasa vandaag?
quote:Op dinsdag 2 januari 2018 10:31 schreef Prisha het volgende:
het gaat een mooi en interessant space jaar worden
Hij had blijkbaar niet goed gemetenquote:Op woensdag 10 januari 2018 18:23 schreef Prisha het volgende:
9 cm in drie weken? Dat is nogal wat.
Ik wil ook de ruimte in!
quote:Op donderdag 11 januari 2018 08:50 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
[..]
Hij had blijkbaar niet goed gemeten
Japanse astronaut zegt sorry: ik ben toch niet 9 centimeter gegroeid
De Japanse astronaut Norishige Kanai is niet negen, maar slechts twee centimeter gegroeid sinds hij drie weken geleden aan boord ging van het ruimtestation ISS.
Kanai wijt zijn eerdere bewering aan een meetfout. "Het spijt me heel erg dat ik dit soort nepnieuws heb getwitterd."
https://nos.nl/artikel/22(...)imeter-gegroeid.html
Je gaat een planeet toch geen Smiley noemenquote:Op maandag 5 februari 2018 15:55 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
05-02-2018
Eerst ontdekte ijsdwerg heet voortaan Albion
[ afbeelding ]
William Blake's voorstelling van Albion. (Wikimedia Commons)
........
Mede-ontdekster Jane Luu wilde het nieuwe hemellichaam aanvankelijk Smiley noemen, naar de hoofdinspecteur uit de detective-boeken van de Saint die ze tijdens de lange waarneemnachten op Hawaii las. Die naam werd door de IAU echter niet goedgekeurd. Jewitt heeft regelmatig aangegeven geen belangstelling te hebben voor namen van kleine hemellichamen; hij geeft de voorkeur aan nummers.
(allesoversterrnkunde.nl)
Het beestje moet een naam hebben, al zou 'smiley' nou ook niet mijn eerste keuze zijnquote:Op donderdag 8 februari 2018 19:21 schreef Prisha het volgende:
[..]
Je gaat een planeet toch geen Smiley noemen
quote:
Tiny House op de maanquote:Op maandag 26 maart 2018 18:14 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
26-03-2018
India wil mens op de maan – in iglo
[ afbeelding ]
India is steeds ambitieuzer aan het worden als het gaat om ruimtevaart.
........
Daartoe wil de ruimtevaartorganisatie 3D-printers naar de maan sturen, die de behuizing moeten prepareren voor de bewoners aankomen. Die kunnen dan zo in hun huisjes trekken, nadat die zijn voorzien van een atmosfeer die gelijk is aan die op aarde.
Voor iglo’s is gekozen omdat die makkelijk te bouwen zijn en zich goed lenen voor een barre omgeving. India gebruikt al dergelijke behuizing in het hooggebergte en op de Zuidpool. Er is dus ervaring, maar op de maan bouwen stelt weer heel andere eisen uiteraard. Een datum voor de eerste huisjes is door de ruimtevaartorganisatie – die ons ook al curry in de ruimte gaf – niet opgegeven.
(faqt.nl)
En als ze in de problemen komen... bellen ze gewoon de Indian tech-support.quote:Op maandag 26 maart 2018 18:14 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
26-03-2018
India wil mens op de maan – in iglo
[ afbeelding ]
India is steeds ambitieuzer aan het worden als het gaat om ruimtevaart. Drie jaar geleden kondigden ze nog een reis naar Mars aan. Maar zelfs de maan is niet te min voor de bewoners van het subcontinent. Ze willen onze satelliet graag ook bezoeken en zich er zelfs tijdelijk vestigen. Daarvoor zijn ze bezig een soort kunststof inglo’s te ontwikkelen.
Dat is door een directeur van het Indiase ruimtevaartprogramma in het parlement van het land aangekondigd. Daartoe wil de ruimtevaartorganisatie 3D-printers naar de maan sturen, die de behuizing moeten prepareren voor de bewoners aankomen. Die kunnen dan zo in hun huisjes trekken, nadat die zijn voorzien van een atmosfeer die gelijk is aan die op aarde.
Voor iglo’s is gekozen omdat die makkelijk te bouwen zijn en zich goed lenen voor een barre omgeving. India gebruikt al dergelijke behuizing in het hooggebergte en op de Zuidpool. Er is dus ervaring, maar op de maan bouwen stelt weer heel andere eisen uiteraard. Een datum voor de eerste huisjes is door de ruimtevaartorganisatie – die ons ook al curry in de ruimte gaf – niet opgegeven.
(faqt.nl)
quote:Op zondag 1 april 2018 17:55 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
En als ze in de problemen komen... bellen ze gewoon de Indian tech-support.
"Goodday how can i help you"
quote:Venus' Spectral Signatures and the Potential for Life in the Clouds
The habitability of Venus' clouds has been a subject of discussion for several decades (Morowitz and Sagan, 1967; Grinspoon, 1997) yet has gained limited traction as a popular target in astrobiology research. Initially stirring excitement, Cockell (1999) concluded that the conditions between the lower and middle atmosphere were conducive to (terrestrial) biology, and that conditions at higher altitudes would freeze but not necessarily kill microorganisms. Since then, subsequent studies, such as those by Schulze-Makuch et al. (2004), have highlighted the potential for life in Venus' cloud layers due to favorable chemical and physical conditions, including the presence of sulfur compounds, carbon dioxide (CO2), and water, and moderate temperatures (0–60°C) and pressures (∼0.4–2 atm).
In this hypothesis article, we further consider these conditions and examine the potential for terrestrial microorganisms to both survive within and contribute to the bulk spectral properties of Venus' clouds. Herein, we provide a short review of relevant Venus observations, compare the properties of Venus' clouds to terrestrial biological materials, expand on the hypothesis of a coupled iron- and sulfur-centered metabolism in the clouds, and present conceivable mechanisms of transport from the surface to the clouds. Finally, we identify spectral and biological experiments, including instruments, which can address the habitability of Venus' clouds through use of ground-based terrestrial analogues and in situ measurements at Venus.
quote:Uranus smells like farts,
astronomers have confirmed — and the discovery indicates there was ‘a big shakeup’ early in the solar system
Dave Mosher
24 Apr 2018
Uranus is one of the solar system’s most mysterious planets.
Scientists had long believed that the “ice giant” world has clouds of hydrogen sulfide, a compound that smells bad to people, but they couldn’t be certain.
New telescope observations confirm the planet is clouded by the chemical.
The discovery may help astronomers further unravel the twisted history of the solar system‘s formation.
Uranus, the seventh planet from the sun, has held a vital (and smelly) secret of the solar system for decades.
An international team of researchers reported on Monday that they’ve discovered evidence that
Uranus holds one of the most unpleasant-smelling chemicals known to humankind.
“They found hydrogen sulfide, the odiferous gas that most people avoid, in Uranus’s cloud tops,” according to a press release from Gemini Observatory, a high-power telescope atop a Hawaiian volcano.
Voyager 2 was the only spacecraft ever to visit the chilly, blue-green “ice giant.” The probe tried to see which chemicals were in Uranus’ clouds during its 1986 flyby, but it couldn’t tell scientists for certain.
Now, however, astronomers have used an instrument at the Gemini Observatory to “sniff” the planet’s gases from Earth. Their discovery could help write the book on when and where the planets of the solar system formed – and if they ever switched places.
“This is evidence of a big shakeup early on in the solar system’s formation,” Glenn Orton, a co-author of the new study and a planetary scientist at NASA’s Jet Propulsion Laboratory, told Business Insider. “There was definitely a migration taking place.”
The journal Nature Astronomy published the findings on Monday.
Why it took so long to detect Uranus’s stinky clouds
The reason most people avoid hydrogen sulfide is because the compound is a signature ingredient in the scent of rotten eggs – and farts.
Humans can smell hydrogen sulfide when it makes up as little as three out of every billion molecules in the air, the EPA says. At higher concentrations, such as near volcanic areas, it can be poisonous. Breathing a concentration of a few hundred parts per million can kill a person in about half an hour, according to the Centers for Disease Control.
“If an unfortunate human were ever to descend through Uranus’s clouds, they would be met with very unpleasant and odiferous conditions,” Patrick Irwin, a physicist at the University of Oxford who led the new study, said in the press release. But he added that “suffocation and exposure” to Uranus’ -200 degree Celsius temperatures “would take its toll long before the smell.”
Researchers had long suspected that Uranus’s atmosphere was laced with hydrogen sulfide, and in concentrations dozens of times higher than at Saturn or Jupiter.
They couldn’t be certain, though, since Uranus orbits the sun from 1.85 billion miles away.
The vast distance, aside from making the planet distant and difficult to study, leads to blisteringly cold temperatures that freezes hydrogen sulfide. Hydrogen-sulfide ice can form clouds, but the solid crystals are hard for chemical-analyzing instruments called spectrometers to study. (The method works far better with liquids and gases.)
Irwin and others suspected there were at least whiffs of hydrogen sulfide gas drifting above the clouds. And now, thanks to an extremely sensitive Gemini instrument that can see light invisible to humans, Irwin said scientists “have the fingerprint which caught the culprit.”
Why the discovery might ‘shake up’ ideas about the solar system’s evolution
Astronomers like Irwin have an interest in hydrogen sulfide on Uranus that goes far beyond the gas’ smell.
The discovery of hydrogen sulfide may help piece together the story of how the solar system formed and arranged itself some 4.6 billion years ago. Figuring out the exact makeup of distant planets could help determine where in the solar system they first formed – and how far they migrated away from the sun afterward.
Like all planets, Uranus and Neptune formed from a giant disk of gas and dust that shrouded the sun some 4.6 billion years ago. The planets are mostly made of heavier elements, and didn’t balloon with lightweight hydrogen and helium gases.
“Uranus and Neptune never had the time to grow into gas giants like Jupiter and Saturn,” Imke de Pater, an astronomer at the University of California Berkeley who wasn’t involved in the study, wrote in an accompanying article in Nature Astronomy. “The composition of a celestial body is a fundamental parameter in determining its formation and evolutionary history.”
The two planets failed to become gas giants (and instead became “ice giants”) for two main reasons.
First, the solar system’s early disk of dust and gas grew more diffuse farther out from the sun. With less material available, it took Uranus and Neptune longer to form.
Second, this slower formation gave the sun more time to blow hydrogen and helium out of the solar system with its stellar winds – before Uranus and Neptune could grow massive enough to capture it with their gravity.
“Giant planets form really fast, in a few million years,” Kevin Walsh, who studies planet formation at the Southwest Research Institute in Colorado, told Space.com in March. “That creates a time limit because the gas disk around the sun only lasts 4 to 5 million years.”
Scientists agree on this much, but Orton said they have “too many theories” about the migration of Uranus and Neptune, which came next.
One leading idea says the planets coalesced millions of miles closer to the sun, then quickly migrated outward.
But Orton said the newly detected hydrogen sulfide – and a strange lack of ammonia in the Gemini Observatory readings – suggest the planets actually formed farther out, then moved inward. (The ratio of the two molecules suggests the worlds were once even colder than they are today.)
To solve the question once and for all, Orton says researchers need to send spacecraft to plunge through the clouds of Uranus, not unlike how the Cassini probe dove into Saturn. The goal: figure out the exact abundances of hydrogen sulfide and ammonia, among other gases, and use the readings to pin the exact birth locations of Uranus and Neptune.
“We’re working on that now,” Orton said, referring to a proposal for a new Uranus probe.
quote:Op zaterdag 28 april 2018 01:42 schreef -CRASH- het volgende:
Uranus of zoals veel zegge Your anus...
is de naam waardig...
[..]
Stuur een brief naar NASA dat ze dat moeten zoekenquote:
Zou zo maar kunnen dat die UFO's daarom daar zitten.quote:Op donderdag 3 mei 2018 14:13 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
[..]
Stuur een brief naar NASA dat ze dat moeten zoeken
dit is toch gewoon een bezuinigingsmaatregel?quote:Op donderdag 3 mei 2018 13:58 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
01-05-2018
Nasa wil nu weer niet naar de maan
[ afbeelding ]
Terwijl India, China en zelfs Red Bull bezig zijn met nieuwe maan-missies (al dan niet bemand), kondigt Nasa juist aan om van alle plannen voor een landing af te zien. Met ontzetting hebben onderzoekers gereageerd op nieuws over de stopzetting van NASA’s enige programma om het maanoppervlak te bestuderen met een robotvoertuig.
Onderzoekers zijn erachter gekomen dat het programma al op 23 april is geannuleerd en eind mei zal eindigen. Dit is vooral verrassend omdat de Amerikaanse president Donald Trump heeft besloten terug te keren naar de maan.
De maanrobot RP, waarvan de ontwikkeling ongeveer tien jaar geleden begon, had als eerste de poolgebieden van de maan moeten verkennen op zoek naar waterstof, zuurstof en water. Hij zou de eerste Amerikaanse maanlander zijn geweest sinds de Apollo 17-missie in 1972 en het eerste autonome Amerikaanse voertuig op de planeet.
NASA heeft aangekondigd dat sommige RP-technologiën zullen worden gebruikt in toekomstige missies. Het idee is om geleidelijk grotere landingsmodules te ontwikkelen voor de maan die mogelijk kunnen worden bemand. Maar voor het zo ver is, heeft Nasa meer geld nodig. Veel meer geld. Vandaar dat de organisatie heeft aangekondigd om meer met bedrijven te willen samenwerken.
(faqt.nl)
Daar ziet het wel naar uit inderdaadquote:Op donderdag 3 mei 2018 15:54 schreef rubbereend het volgende:
[..]
dit is toch gewoon een bezuinigingsmaatregel?
dat lijkt me wel jaquote:Op donderdag 3 mei 2018 15:54 schreef rubbereend het volgende:
[..]
dit is toch gewoon een bezuinigingsmaatregel?
quote:Op dinsdag 29 mei 2018 16:53 schreef Geerd het volgende:
Het was even zoeken maar hier zitten jullie
Gister om deze tijd gewoon heldere lucht..zag ik ineens een helder puntje.
Beetje zoals een satelliet waarvan je er savonds tientallen kan zien in een uur..
Maar daar ging die te "langzaam" voor eigenlijk...
Toen dacht ik zou het een ster kunnen zijn?
<knip> Iemand enig idee of dat toch een ster ofzo zou kunnen zijn '?
En weer wat maantjes erbij. Het grappige is dat ze helemaal niet naar manen van Jupiter aan het zoeken waren maar naar een of ander grote planeet waarvan ze denken dat ie zich ergens moet bevindenquote:Op woensdag 18 juli 2018 08:22 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
17-07-2018
In één klap 12 nieuwe manen ontdekt rond Jupiter en er zit een kamikazepiloot bij
Rond de planeet Jupiter zijn in één klap twaalf nieuwe manen ontdekt. Het aantal manen van de planeet komt daarmee op ongeveer tachtig, het hoogste aantal in ons zonnestelsel.
....
Vreemde snuiter
Volgens wetenschapsinstituut Carnegie is de twaalfde maan een buitenbeentje. Hij draait op een vreemde manier rond Jupiter. Zijn baan kruist namelijk die van manen die de andere kant op gaan. De kans is groot dat hij andere manen daarbij frontaal ramt. Als dat gebeurt, kan een maan in stukken breken, waardoor er kleinere maantjes overblijven. Mogelijk is het buitenbeentje een overblijfsel van een grotere maan, die zelf tegen tegemoetkomende manen is gebotst.
yes!quote:Op zondag 23 september 2018 15:49 schreef -CRASH- het volgende:
ROBOTS LAND ON ASTEROID RYUGU:
This weekend, Japan made history by deploying two rovers on the surface of a near-Earth asteroid. The mechanical explorers dropped from their mothership, Hayabusa2, less than 100 meters above Ryugu, and now they are hopping across the space rock's cratered landscape. This picture was taken by Rover-1A in mid-hop:
knip Stay tuned for updates!
www.spaceweather.com
quote:Op maandag 8 oktober 2018 08:22 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
05-10-2018
Ook voor ruimtesonde Voyager 2 lonkt de interstellaire ruimte
[ afbeelding ]
Deze afbeelding toont de posities van de Voyagers 1 en 2 ten opzichte van de heliosfeer – de invloedssfeer van onze zon. (NASA/JPL-Caltech)
Net als de Voyager 1 enkele jaren geleden staat nu ook de ruimtesonde Voyager 2 op het punt om de interstellaire ruimte te bereiken. Voyager 2, die in 1977 werd gelanceerd voor een verkenning van de vier grote buitenplaneten van onze zonnestelsel, is inmiddels iets minder dan 18 miljard kilometer van de aarde verwijderd.
Sinds 2007 doorkruist de ruimtesonde de buitenste laag van de heliosfeer – de enorme bubbel rond zon en planeten die wordt gedomineerd door materiaal van de zon en magnetische velden. Detectoren van de Voyager 2 laten de laatste maanden echter een toename zien in de intensiteit van de kosmische straling – deeltjes die van buitenaf ons zonnestelsel binnendringen. Dat is een teken dat de grens van de heliosfeer – de ‘heliopauze’ – in zicht is.
Als de ruimtesonde inderdaad op het punt staat om de heliosfeer te verlaten, dan zal deze deeltjesstraling de komende tijd in hevigheid toenemen. De Voyager 1, die een flinke voorsprong heeft, registreerde in mei 2012 een soortgelijke toename van de kosmische straling. Enkele maanden later passeerde hij de heliopauze.
Overigens is de zon de komende tijd veel minder actief dan zes jaar geleden. Het gevolg daarvan is dat de heliosfeer in omvang afneemt. En dat proces is medebepalend voor het moment dat de Voyager 2 de interstellaire ruimte bereikt. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Nooit... Ieder gaat een andere kant opquote:Op maandag 8 oktober 2018 22:24 schreef Dr_Flash het volgende:
Maar Voyager 2 ging toch sneller dan V1? Wanneer gaat V2 V1 inhalen?
Denk dat hij doelt op afgelegde afstandquote:Op dinsdag 23 oktober 2018 18:07 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
Nooit... Ieder gaat een andere kant op
Leuke analogiequote:Op maandag 26 november 2018 05:14 schreef Geerd het volgende:
Ik zit weleens te denken he...stel nou dat ons melkwegstelsel op een onderwaterplant zit...die plant heeft 100den bladeren en vertakkingen...en ons melkwegstelsel zit misschien net op een nerf van een groeiende blad...(waardoor we nu dus ook niet verder kunnen kijken omdat het heelal waarschijnlijk sneller uitdijt dan de lichtsnelheid)...
En stel nou dat "onze plant" in maar een kleine vijver staat.... dat er nog velen sloten zeeen kanalen vol zitten met nog meer miljarden en miljarden levens....zoals bacteriën ons niet kunnen zien, kunnen wij de rest niet zien
Dat kan nog wel eens wat opleveren in de toekomst. Een soort van Westerbork telescoop bouwen op de maan zal tot heel diep in het heelal kunnen kijken.quote:Op vrijdag 4 januari 2019 08:08 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Ook leent de achterzijde van de maan – doordat men hier niet gehinderd wordt door radiosignalen afkomstig van de aarde – zich uitstekend voor onderzoek naar andere objecten in en buiten ons zonnestelsel. Onder meer de satelliet die communicatie tussen de lander en de aarde mogelijk maakt, speelt hierin een cruciale rol. Aan boord van deze satelliet bevindt zich de Netherlands Chinese Low-Frequence Explorer: een radio-antenne die op zoek moet gaan naar zwakke radiosignalen uit het vroege heelal
De zon verlicht de aarde. Of wat bedoel je?quote:Op woensdag 30 januari 2019 05:35 schreef Geerd het volgende:
Iedereen kent deze foto...
[ afbeelding ]
Komt het door de zon dat we de aarde op dat punt nog kunnen zien ?
draaitquote:Op woensdag 30 januari 2019 05:38 schreef Geerd het volgende:
Als dit een live opname zou zijn, zou de aarde niet altijd even zichtbaar zijn omdat om de zon draaid....
#durftevragen
Op dezelfde manier als op aarde, wat is je vraag?quote:Op vrijdag 22 februari 2019 19:58 schreef TLC het volgende:
https://nos.nl/artikel/22(...)ikt-wat-stof-op.html
Hoe vuur je een kogel af in de ruimte ????????
Weer wat geleerd vandaag van Fokquote:Op vrijdag 22 februari 2019 20:28 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Op dezelfde manier als op aarde, wat is je vraag?
quote:Op dinsdag 9 april 2019 12:05 schreef klappernootopreis het volgende:
https://www.cbc.ca/news/t(...)to-1.5089403?cmp=rss
Event Horizon Telescope (EHT) project holding news conference at 9 a.m. ET Wednesday
Ze gaan de eerste foto van een black hole publiceren!
..en nee, deze komt niet op tinder te staan..
Dat is dus 15:00 NL tijd. Ben heel benieuwd wat er te zien valt. ehhh, of er iets te zien valt.quote:
En of ze ook in staat zijn om Hawking straling te detecteren.quote:Op woensdag 10 april 2019 11:04 schreef zoost het volgende:
[..]
Dat is dus 15:00 NL tijd. Ben heel benieuwd wat er te zien valt. ehhh, of er iets te zien valt.
Wat had je verwacht?quote:Op woensdag 10 april 2019 15:12 schreef zoost het volgende:
Knappe prestatie, plaatje is underwhelming
quote:Op woensdag 10 april 2019 15:12 schreef zoost het volgende:
Knappe prestatie, plaatje is underwhelming
Sagitarius A is maar 3 miljoen keer zo zwaar. Ze hebben dus een zwart gat van een andere galaxy bekeken.quote:
Op de foto staat het zwarte gat in het centrum van Messier 87, een zwaar sterrenstelsel in de Virgocluster. Dit zwarte gat staat op een afstand van 55 miljoen lichtjaar van de aarde en is 6,5 miljard keer zo zwaar als onze zon.quote:Op woensdag 10 april 2019 15:41 schreef polderturk het volgende:
[..]
Sagitarius A is maar 3 miljoen keer zo zwaar. Ze hebben dus een zwart gat van een andere galaxy bekeken.
Ik vraag me af waar je dan op gehoopt had.quote:Op woensdag 10 april 2019 15:12 schreef zoost het volgende:
Knappe prestatie, plaatje is underwhelming
Het zwarte gebied in het midden zou minimaal een straal van 20 miljard km moeten hebben. Is dat al bevestigd? Dan zou de berekening van de Schwarzschild radius namelijk kloppen (r = 2MG/(c^2))quote:
Ja zie de papers.quote:Op woensdag 10 april 2019 19:36 schreef polderturk het volgende:
[..]
Het zwarte gebied in het midden zou minimaal een straal van 20 miljard km moeten hebben. Is dat al bevestigd? Dan zou de berekening van de Schwarzschild radius namelijk kloppen (r = 2MG/(c^2))
Waarvoor dient een planeet?quote:Op woensdag 10 april 2019 22:09 schreef Odaiba het volgende:
Ik snap nog steeds niet waar een zwart gat voor dient...
Dat er materie is dat samengetrokken wordt een planeet vormt is me wel duidelijk, maar waar dient een zwart gat voor. Ik denk dat zwarte gaten die materie juist weer omzetten in energie etc.quote:
Dat is niet waarvoor een planeet dient.quote:Op donderdag 11 april 2019 01:49 schreef Odaiba het volgende:
[..]
Dat er materie is dat samengetrokken wordt een planeet vormt is me wel duidelijk, maar waar dient een zwart gat voor. Ik denk dat zwarte gaten die materie juist weer omzetten in energie etc.
Zeg jij het maar dan?quote:Op donderdag 11 april 2019 09:00 schreef xzaz het volgende:
[..]
Dat is niet waarvoor een planeet dient.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |