OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hooggevoelige kinderen (en volwassenen) zijn gevoelig op verschillende gebieden, dit komt doordat de hersenen de prikkels op een andere en diepere manier verwerken dan bij niet hooggevoelige personen.
Dabrowski heeft een mooi model voor de grotere prikkelgevoeligheid bedacht. Hooggevoelige kinderen hoeven niet alle gevoeligheden van Dabrowski's model te uiten, maar in ieder geval wel de emotionele overgevoeligheid.
Hooggevoeligheid is geen stoornis, maar een karaktertrek, zoals ook intro-/ extraversie dat is.
Kenmerken van hooggevoelige kinderen (highly sensitive person: HSP):
http://gevoeligheidgrootbrengen.nl/hooggevoelig-kind-herkennen/
Kenmerken van hooggevoelige & strong-willed kinderen (hoogstimulatief/ high sensation seekers: HSS):
http://gevoeligheidgrootb(...)-strong-willed-kind/
Dabrowski heeft een mooi model voor de grotere prikkelgevoeligheid bedacht. Hooggevoelige kinderen hoeven niet alle gevoeligheden van Dabrowski's model te uiten, maar in ieder geval wel de emotionele overgevoeligheid.
Hooggevoeligheid is geen stoornis, maar een karaktertrek, zoals ook intro-/ extraversie dat is.
Kenmerken van hooggevoelige kinderen (highly sensitive person: HSP):
http://gevoeligheidgrootbrengen.nl/hooggevoelig-kind-herkennen/
Kenmerken van hooggevoelige & strong-willed kinderen (hoogstimulatief/ high sensation seekers: HSS):
http://gevoeligheidgrootb(...)-strong-willed-kind/
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Twinkly, ik las over de autoritaire zwemlerares en wilde graag mijn ervaring delen, misschien kan je er iets mee. Ik had als kind ook een dergelijke zwemjuf en zat elke week met buikpijn voor de zwemles. Zij probeerde ook het onder water gaan te forceren maar dat werkte averechts. Uiteindelijk ben ik van zwemclub gewisseld en kwam ik bij een lieve man die heel positief was over wat ik wel kon en durfde, waardoor ik ineens binnen 5 lessen m'n B diploma had zonder moeite of buikpijn. Ik vond vooral de combinatie van het door een niet vertrouwd iemand aangeraakt worden en het iets niet durven/kunnen beangstigend. Wat voor mij zorgde voor een omgeving waarin ik niet meer over die drempel kón komen.
Vind het een interessant topic om te volgen.
Vind het een interessant topic om te volgen.
Ik heb het topic deels gelezen en wil het nog helemaal lezen maar het ontbreekt me aan tijd en wil toch graag wat vragen. Ik weet niet of Lucas (2,5) HSP is. Hij is voor mijn gevoel nog te jong en eigenlijk wil ik niks gaan labelen zolang dat niet nodig is. Het is voor mij wel duidelijk dat hij erg gevoelig en soms erg angstig is en dat hij best wel een gebruiksaanwijzing heeft die ik nog steeds probeer te doorgronden 
Nu zijn we aan het oriënteren op een basisschool. Ik neig naar Montessori omdat Lucas wel erg is van het zelf doen en ontdekken en vooral op een moment dat hij voor zijn gevoel daar klaar voor is. Aan de andere kant heeft hij best wel behoefte aan structuur en duidelijkheid en vraag ik me af of Montessori dan wel de juiste keuze is.
Wat voor type onderwijs school hebben jullie gekozen voor je kind en hoe pakt dat uit? Wij gaan dus kijken bij Montessori, bij een kleine reguliere basisschool en bij een wat meer prestatiegerichte school met meer structuur (die laatste zijn we al geweest en ze kwamen wel een stuk kindgerichter over dan ik op basis van de informatie op de site had ingeschat).
Nu zijn we aan het oriënteren op een basisschool. Ik neig naar Montessori omdat Lucas wel erg is van het zelf doen en ontdekken en vooral op een moment dat hij voor zijn gevoel daar klaar voor is. Aan de andere kant heeft hij best wel behoefte aan structuur en duidelijkheid en vraag ik me af of Montessori dan wel de juiste keuze is. Wat voor type onderwijs school hebben jullie gekozen voor je kind en hoe pakt dat uit? Wij gaan dus kijken bij Montessori, bij een kleine reguliere basisschool en bij een wat meer prestatiegerichte school met meer structuur (die laatste zijn we al geweest en ze kwamen wel een stuk kindgerichter over dan ik op basis van de informatie op de site had ingeschat).
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Mijn oudste zit ook op montessori. Ik denk dat de eerste helft van de basisschool voor hem daar heerlijk waren. Hij kreeg van de juffen steeds weer de ruimte om zich sociaal/emotioneel te ontwikkelen, boven het cognitieve. Dit onder het mom van: als een kind zich veilig voelt bij ons, dan komt het cognitieve wel. En dat is ook wel gebleken in die jaren, hij liep minimaal gemiddeld, en op sommige vlakken ook hoog. Nu in groep 6 is hij eigenlijk wel HSP-af. Hij heeft veel geleerd en heeft in groep 5 echt een omslag gemaakt. Alleen de juf dat jaar had hij weinig vertrouwen in, en zij kon hem niet zo goed benaderen, dat was even lastig. Vooral ook omdat ik de wil wel zag bij hem thuis/buiten, maar op school niet verder kwam, veel frustratie.
Nu (bovenbouw klas, veel nieuwe klasgenoten en nieuwe juf) ligt de focus dus meer op het cognitieve, en dat is even wennen. Toch heb ik er vertrouwen in dat het goedkomt. Hij heeft nu een juf die hem goed doorziet, en hij zit 3 jaar bij haar. Ze is nu bezig het leren-leren erin te krijgen. Je bent dan wel afhankelijk van 3 jaar bij dezelfde leerkracht, maar in dit geval lijkt het wel goed uit te pakken. Zijn oude juf heeft hem ook echt gematcht met deze juf, omdat deze veel kennis heeft.
En juf zei al: als hij het zelf echt niet oppakt, dan geef ik hem wel dagplanningen, en doen we het wat minder montessoriaans. En bouwen we het later wel weer af.
Ik denk dat het makkelijker is om bij montessori structuur aan te brengen, dan binnen een gestructureerde school die vrijheid te geven..
Edit: ook een voordeel van montessori, er is misschien weinig structuur in wat je leert. Maar ze hebben hier wel degelijk picto's om de dagindeling duidelijk te maken (werktijd/eettijd/buitenspelen, stuk of 7/8 plaatjes voor een lange dag). En omdat de focus ligt op een veilige omgeving wordt er ook meer gelet op de sociale omgang en emotionele ontwikkeling. Er is wel veel structuur in hoe je met elkaar omgaat. Dat is een structuur waar Chris meer behoefte aan had.
[ Bericht 13% gewijzigd door Deepfreeze op 25-01-2017 17:46:35 ]
Nu (bovenbouw klas, veel nieuwe klasgenoten en nieuwe juf) ligt de focus dus meer op het cognitieve, en dat is even wennen. Toch heb ik er vertrouwen in dat het goedkomt. Hij heeft nu een juf die hem goed doorziet, en hij zit 3 jaar bij haar. Ze is nu bezig het leren-leren erin te krijgen. Je bent dan wel afhankelijk van 3 jaar bij dezelfde leerkracht, maar in dit geval lijkt het wel goed uit te pakken. Zijn oude juf heeft hem ook echt gematcht met deze juf, omdat deze veel kennis heeft.
En juf zei al: als hij het zelf echt niet oppakt, dan geef ik hem wel dagplanningen, en doen we het wat minder montessoriaans. En bouwen we het later wel weer af.
Ik denk dat het makkelijker is om bij montessori structuur aan te brengen, dan binnen een gestructureerde school die vrijheid te geven..
Edit: ook een voordeel van montessori, er is misschien weinig structuur in wat je leert. Maar ze hebben hier wel degelijk picto's om de dagindeling duidelijk te maken (werktijd/eettijd/buitenspelen, stuk of 7/8 plaatjes voor een lange dag). En omdat de focus ligt op een veilige omgeving wordt er ook meer gelet op de sociale omgang en emotionele ontwikkeling. Er is wel veel structuur in hoe je met elkaar omgaat. Dat is een structuur waar Chris meer behoefte aan had.
[ Bericht 13% gewijzigd door Deepfreeze op 25-01-2017 17:46:35 ]
Denk dat ongeacht het onderwijstype je hey altijd maar moet treffen qua juf/meester idd. Fijn dat ze bij jullie meedachten welke leraar de beste match is. Ik zal volgende week eens vragen hoe ze het oppakken als een kind moeite heeft met die vrijheden, goeie 
Sociale omgang vind ik ook erg belangrijk. Die school waar we deze week waren is daar wel actief mee bezig, in ieder geval dat zeggen ze
wat Lucas daarin nodig heeft vind ik nu lastig te zeggen. Thuis/ als we ergens heen gaan kan hij erg angstig reageren en heeft soms veel tijd nodig om los te komen. Terwijl hij op het kdv zich juist lijkt op te trekken aan de groep en daarin mee gaat (waar ik heel blij mee ben). Heeft wel een jaar geduurd voordat hij zich daar helemaal veilig voelde.
Sociale omgang vind ik ook erg belangrijk. Die school waar we deze week waren is daar wel actief mee bezig, in ieder geval dat zeggen ze
wat Lucas daarin nodig heeft vind ik nu lastig te zeggen. Thuis/ als we ergens heen gaan kan hij erg angstig reageren en heeft soms veel tijd nodig om los te komen. Terwijl hij op het kdv zich juist lijkt op te trekken aan de groep en daarin mee gaat (waar ik heel blij mee ben). Heeft wel een jaar geduurd voordat hij zich daar helemaal veilig voelde.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Het kan ook helemaal anders uitpakken Chanty. Ik had bij V echt verwacht dat hij het verschrikkelijk zou vinden, maar er is op school helemaal niks aan de hand. Alleen naar de bso gaan vindt hij spannend.
Ik zou gewoon gaan voor hetgeen jullie je goed bij voelen en waar je verwacht dat hij zich geborgen gaat voelen.
Ik zou geen rekening houden met de gebruiksaanwijzing bij de schoolkeuze.
Wat je nog wel zou kunnen doen is als je een keuze hebt gemaakt, even een gesprekje met de kleuterjuf aan gaan. Bij ons komen ze nog op huisbezoek en de juf die bij ons thuis was gekomen daar was het helemaal dikke mik mee, de juf die hij nog niet had gezien was de opstart wat lastiger bij.
Ik zou gewoon gaan voor hetgeen jullie je goed bij voelen en waar je verwacht dat hij zich geborgen gaat voelen.
Ik zou geen rekening houden met de gebruiksaanwijzing bij de schoolkeuze.
Wat je nog wel zou kunnen doen is als je een keuze hebt gemaakt, even een gesprekje met de kleuterjuf aan gaan. Bij ons komen ze nog op huisbezoek en de juf die bij ons thuis was gekomen daar was het helemaal dikke mik mee, de juf die hij nog niet had gezien was de opstart wat lastiger bij.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Oh ik heb er dus wel serieus over nagedacht bij de schoolkeuze.
Ondanks dat ik zelf veel meer heb met dalton en montessori, heb ik Ow naar een reguliere school gestuurd.
Ow heeft hele duidelijke structuur nodig en moet niet teveel keuzes hoeven te maken, tot nu toe ben ik blijf dat ik Ow heb gevolgd ipv mijn voorkeur te volgen
Ondanks dat ik zelf veel meer heb met dalton en montessori, heb ik Ow naar een reguliere school gestuurd.
Ow heeft hele duidelijke structuur nodig en moet niet teveel keuzes hoeven te maken, tot nu toe ben ik blijf dat ik Ow heb gevolgd ipv mijn voorkeur te volgen
Onze kinderen zitten op daltononderwijs, niet speciaal gekozen omdat het dalton is, maar ook op de sfeer en hoe kinderen met elkaar omgingen.
Het voelde goed en daarom zijn we hier terecht gekomen. En tot nu toe bevalt dat prima
De oudste heeft wel wat moeite (gehad) met het plannen, maar dat gaat inmiddels beter nadat ze daar wat hulp bij heeft gehad.
Het voelde goed en daarom zijn we hier terecht gekomen. En tot nu toe bevalt dat prima
De oudste heeft wel wat moeite (gehad) met het plannen, maar dat gaat inmiddels beter nadat ze daar wat hulp bij heeft gehad.
Mama van 2 lieve meiden :)
Maar je kiest voor je kind, dus ik neem aan dat jouw voorkeur, de beste voorkeur voor je kind is.quote:Op woensdag 25 januari 2017 21:16 schreef Loj het volgende:
Oh ik heb er dus wel serieus over nagedacht bij de schoolkeuze.
Ondanks dat ik zelf veel meer heb met dalton en montessori, heb ik Ow naar een reguliere school gestuurd.
Ow heeft hele duidelijke structuur nodig en moet niet teveel keuzes hoeven te maken, tot nu toe ben ik blijf dat ik Ow heb gevolgd ipv mijn voorkeur te volgen
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Dat zie ik andersquote:Op woensdag 25 januari 2017 21:17 schreef AwayTL het volgende:
[..]
Maar je kiest voor je kind, dus ik neem aan dat jouw voorkeur, de beste voorkeur voor je kind is.
Ik zou er liefst een school hebben waarin de kinderen hun eigen "tempo" kiezen en hun eigen leerstrategieen. Zelf onderzoeken spreekt mij het meest aan.
Maar 4 jaar Ow laat mij iets anders zien. Een jongen die op de bank duikt als ik aan hem vroeg "welke puzzel gaan we doen" , of een jongen die enthousiast en goed aan de puzzel van 150 stukjes begint als ik hem deze puzzel geef.
Dat gaf mij (ons) het vermoeden dat hij een hele gestructureerde leerlijn moet hebben en dat hij zich daarin het meest op zijn gemak gaat voelen,
En tot nu toe lijkt dat inderdaad te kloppen en als het niet werkt zit de tweede schoolkeuze in hetzelfde gebouw
Schoolkeuze, ik weet het niet zo goed. Ik denk dat het goed is om van te voren al in gesprek te gaan over hoe ze omgaan met kinderen die een drukke klas kleuterklas bijvoorbeeld niet trekken.
Wij zijn bij de Montessori en twee openbare scholen geweest.
Ik heb zelf eerst op een reguliere school gezeten en ben na een verhuizing in groep 5 op een Montessorischool terecht gekomen, maar dat paste helemaal niet bij mij. Ik was te perfectionistisch en faalangstig om zelf te kiezen en te plannen en had het op de vorige school, met klassikaal onderwijs, natuurlijk ook niet geleerd. Ik koos vooral voor dingen die mij makkelijk afgingen en kreeg daardoor steeds meer angst voor dingen die ik lastiger vond. Maar omdat het aan de school kan liggen hebben we de school in onze huidige woonplaats toch bezocht. We hebben hier uiteindelijk niet voor gekozen om dezelfde reden als Loj, N heeft structuur en sturing nodig om aan moeilijkere of minder leuke dingen te beginnen, uit zichzelf zal hij het niet doen. Net als ik vroeger dus.
De openbare basisschool hier in de buurt is erg groot, daarom hebben we daar in eerste instantie niet voor gekozen en zijn we voor een kleine basisschool een eindje verderop gegaan. We dachten dat een kleine school beter zou passen bij prikkelgevoelige N. Helaas bleek dit niet op te gaan. De school kon helemaal niks met zijn prikkelgevoeligheid en de ontwikkelingsvoorsprong die hij toen had. Hij werd diepongelukkig, ging zich letterlijk, maar ook in zijn hoofd, verstoppen in de klas of juist clownen, deed alsof hij ziek was om naar huis te mogen en kwam iedere dag helemaal overprikkeld uit school.
We zijn toen overgestapt naar de grote basisschool hier in de wijk: een nieuwe start maken, want hij had een hele negatieve relatie met school. Vorig jaar leek dat de beste stap ooit, hij kreeg hele betrokken leerkrachten die een hele fijne sfeer brachten in de klas en hij bloeide op.
Helaas zit hij nu in een combinatieklas met 31 (!) kinderen en kunnen de leerkrachten het daardoor absoluut niet aan om de kinderen passend onderwijs te bieden en hebben ze (daardoor?) ook niet de betrokkenheid bij de kinderen. Gelukkig is hij nu wel ouder en kan beter met prikkels omgaan, hij sluit zich goed af. Maar ja, hij komt nu wel thuis met stapels tekeningen in plaats van te werken.
Wij zijn bij de Montessori en twee openbare scholen geweest.
Ik heb zelf eerst op een reguliere school gezeten en ben na een verhuizing in groep 5 op een Montessorischool terecht gekomen, maar dat paste helemaal niet bij mij. Ik was te perfectionistisch en faalangstig om zelf te kiezen en te plannen en had het op de vorige school, met klassikaal onderwijs, natuurlijk ook niet geleerd. Ik koos vooral voor dingen die mij makkelijk afgingen en kreeg daardoor steeds meer angst voor dingen die ik lastiger vond. Maar omdat het aan de school kan liggen hebben we de school in onze huidige woonplaats toch bezocht. We hebben hier uiteindelijk niet voor gekozen om dezelfde reden als Loj, N heeft structuur en sturing nodig om aan moeilijkere of minder leuke dingen te beginnen, uit zichzelf zal hij het niet doen. Net als ik vroeger dus.
De openbare basisschool hier in de buurt is erg groot, daarom hebben we daar in eerste instantie niet voor gekozen en zijn we voor een kleine basisschool een eindje verderop gegaan. We dachten dat een kleine school beter zou passen bij prikkelgevoelige N. Helaas bleek dit niet op te gaan. De school kon helemaal niks met zijn prikkelgevoeligheid en de ontwikkelingsvoorsprong die hij toen had. Hij werd diepongelukkig, ging zich letterlijk, maar ook in zijn hoofd, verstoppen in de klas of juist clownen, deed alsof hij ziek was om naar huis te mogen en kwam iedere dag helemaal overprikkeld uit school.
We zijn toen overgestapt naar de grote basisschool hier in de wijk: een nieuwe start maken, want hij had een hele negatieve relatie met school. Vorig jaar leek dat de beste stap ooit, hij kreeg hele betrokken leerkrachten die een hele fijne sfeer brachten in de klas en hij bloeide op.
Helaas zit hij nu in een combinatieklas met 31 (!) kinderen en kunnen de leerkrachten het daardoor absoluut niet aan om de kinderen passend onderwijs te bieden en hebben ze (daardoor?) ook niet de betrokkenheid bij de kinderen. Gelukkig is hij nu wel ouder en kan beter met prikkels omgaan, hij sluit zich goed af. Maar ja, hij komt nu wel thuis met stapels tekeningen in plaats van te werken.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Wauw, wat snel. Wat een verschil kan een gevoel van veiligheid maken!quote:
Twinkly, ik las over de autoritaire zwemlerares en wilde graag mijn ervaring delen, misschien kan je er iets mee. Ik had als kind ook een dergelijke zwemjuf en zat elke week met buikpijn voor de zwemles. Zij probeerde ook het onder water gaan te forceren maar dat werkte averechts. Uiteindelijk ben ik van zwemclub gewisseld en kwam ik bij een lieve man die heel positief was over wat ik wel kon en durfde, waardoor ik ineens binnen 5 lessen m'n B diploma had zonder moeite of buikpijn. Ik vond vooral de combinatie van het door een niet vertrouwd iemand aangeraakt worden en het iets niet durven/kunnen beangstigend. Wat voor mij zorgde voor een omgeving waarin ik niet meer over die drempel kón komen.
Vind het een interessant topic om te volgen.
We twijfelen al een tijdje om over te stappen naar een andere zwemschool.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Veel stof om over na te denken. Ik kom hier nog op terug, eerst slaaps. Bedankt voor de reacties so far
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Ik heb eigenlijk Chris zelf laten kiezen.. We zijn naar verschillende scholen geweest. En op elke school hing hij strak aan mijn been. Alleen bij de Montessori liep hij zo de klas in naar een speelhoek. Toen de rest van het verhaal ook bij onze stijl van opvoeden bleek te passen, was de keuze snel gemaakt..
Wij zijn overgestapt van openbaar naar een Vrije School. Dat had alles te maken met de scholen individueel en niet zozeer met de stroming (want ik vind de antroposofie op papier ook trekjes hebben waar ik niet heel vrolijk van word). Ik zou overigens echt heel erg graag mijn kinderen naar een democratische school doen (en dan ook weer: niet zomaar een willekeurige vanwege de stroming maar een die echt sterk staat) maar dat gaat ook niet allemaal zomaar. Basis voor ons is toch wel dat ons kind gezien en gehoord wordt en zich veilig voelt. En dat bleek op de kleine community-achtige VS echt makkelijker dan de anonieme openbare met meer dan 30 kindjes in de kleuterklas en juffen die straften bij boosheid en verdriet.
In deze link staan wel goede tips over hoe je in gesprek kunt gaan met scholen om te ontdekken of je kind daar past. Vooral de vragen over wat ze doen als een kind niet in het systeem past. Hoogbegaafd kun je vervangen door gevoelig?quote:
Veel stof om over na te denken. Ik kom hier nog op terug, eerst slaaps. Bedankt voor de reacties so far
https://hoogbegaafdgroepe(...)-gesprek-met-school/
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Zo te zien hebben we al veel goede vragen gesteldquote:
[..]
In deze link staan wel goede tips over hoe je in gesprek kunt gaan met scholen om te ontdekken of je kind daar past. Vooral de vragen over wat ze doen als een kind niet in het systeem past. Hoogbegaafd kun je vervangen door gevoelig?
https://hoogbegaafdgroepe(...)-gesprek-met-school/
En de directeur van de school van afgelopen maandag heeft juist eerst zelf wat verteld over de school en vroeg pas later iets te vertellen over Lucas. Lucas laten kiezen vind ik wel een lastige want hij is 2,5 en ik kan niet wachten tot hij bijna 4 is. Dat vind ik ook het moeilijke, hij kan nog zoveel veranderen in 1,5 jaar...
Ik reageer in het weekend even uitgebreider.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Dit inderdaad. Ik ken Jenaplan vanuit mijn eigen ervaringen maar M zou daar compleet in verzuipen denk ik. Wij zijn nog steeds erg blij met onze schoolkeuze.quote:
Oh ik heb er dus wel serieus over nagedacht bij de schoolkeuze.
Ondanks dat ik zelf veel meer heb met dalton en montessori, heb ik Ow naar een reguliere school gestuurd.
Ow heeft hele duidelijke structuur nodig en moet niet teveel keuzes hoeven te maken, tot nu toe ben ik blijf dat ik Ow heb gevolgd ipv mijn voorkeur te volgen
Mijn meiden zouden op Jenaplan wel goed uit de voeten kunnen maar die hebben dus pech
@Away: Apart dat hij zo anders reageert op school en BSO dan. Enige idee waar dat aan ligt?
En dat hij zich ergens veilig voelt vind ik wel het belangrijkste ja; maar het is natuurlijk lastig te bepalen waar hij dat gevoel zal hebben. Wil iig een school die met hem kan meeveren, mocht zijn gebruiksaanwijzing toch opspelen
@Loj: lucas heeft ook behoefte aan structuur en voorspelbaarheid (waarschijnlijk peuters eigen), maar hij kiest vaak liever zelf. Heb het idee dat de keuze bij hem laten over het algemeen beter werkt dan dat wij hem onze keuze opdringen. Wat jij over Ow schrijft herken ik ook niet bij Lucas. Klinkt voor jullie inderdaad wel als een goede keuze.
@twinkly: Bedankt voor je reactie. Werpt weer een heel ander licht op de zaak. Ik zou juist denken dat perfectionisme en faalangst minder getriggerd worden op montessori; zoals jij heb beleefd hebt, daar heb ik nooit bij stil gestaan. Denk wel dat het uitmaakt dat je zo "laat" bent overgestapt. Dat is sowieso al niet makkelijk, laat staan als het zo een andere onderwijsvorm is.
In ieder geval goed om na te gaan bij de scholen hoe ze omgaan met kinderen die wat sneller overprikkeld zijn en af en toe rust nodig hebben.
Morgen gesprek op de montessorischool. Ben heeeeeel erg benieuwd. Deze school is op loopafstand en dat vind ik toch ook een enorme pre.
En dat hij zich ergens veilig voelt vind ik wel het belangrijkste ja; maar het is natuurlijk lastig te bepalen waar hij dat gevoel zal hebben. Wil iig een school die met hem kan meeveren, mocht zijn gebruiksaanwijzing toch opspelen
@Loj: lucas heeft ook behoefte aan structuur en voorspelbaarheid (waarschijnlijk peuters eigen), maar hij kiest vaak liever zelf. Heb het idee dat de keuze bij hem laten over het algemeen beter werkt dan dat wij hem onze keuze opdringen. Wat jij over Ow schrijft herken ik ook niet bij Lucas. Klinkt voor jullie inderdaad wel als een goede keuze.
@twinkly: Bedankt voor je reactie. Werpt weer een heel ander licht op de zaak. Ik zou juist denken dat perfectionisme en faalangst minder getriggerd worden op montessori; zoals jij heb beleefd hebt, daar heb ik nooit bij stil gestaan. Denk wel dat het uitmaakt dat je zo "laat" bent overgestapt. Dat is sowieso al niet makkelijk, laat staan als het zo een andere onderwijsvorm is.
In ieder geval goed om na te gaan bij de scholen hoe ze omgaan met kinderen die wat sneller overprikkeld zijn en af en toe rust nodig hebben.
Morgen gesprek op de montessorischool. Ben heeeeeel erg benieuwd. Deze school is op loopafstand en dat vind ik toch ook een enorme pre.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Het komt zeker voor een heel groot deel doordat ik al gewend was aan klassikaal onderwijs hoor! Ik denk dat als ik als kleuter al begonnen was met Montessori-onderwijs dat het heel anders gelopen was: ik vroeg als kleuter zelf om rekensommen en had mezelf leren lezen dus de intrinsieke motivatie was toen wel degelijk aanwezig om zelfstandig aan het werk te gaan en nieuwe dingen te proberen.quote:
@twinkly: Bedankt voor je reactie. Werpt weer een heel ander licht op de zaak. Ik zou juist denken dat perfectionisme en faalangst minder getriggerd worden op montessori; zoals jij heb beleefd hebt, daar heb ik nooit bij stil gestaan. Denk wel dat het uitmaakt dat je zo "laat" bent overgestapt. Dat is sowieso al niet makkelijk, laat staan als het zo een andere onderwijsvorm is.
In ieder geval goed om na te gaan bij de scholen hoe ze omgaan met kinderen die wat sneller overprikkeld zijn en af en toe rust nodig hebben.
Morgen gesprek op de montessorischool. Ben heeeeeel erg benieuwd. Deze school is op loopafstand en dat vind ik toch ook een enorme pre.
Of je kind om kan gaan met heen en weer geloop en geroezemoes in de klas en zelfstandig plannen speelt ook mee, maar aan de andere kant werken steeds meer reguliere scholen ook met zelfstandig werken mbv een weekplanning en met coöperatieve werkvormen.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
L slaapt nu eigenlijk elke nacht bij ons op de kamer....
Hij begint in zijn eigen bed, maar de laatste tijd, bijna elke nacht tussen 0:00 & 1:00 begint de ellende. Hij heeft geregeld nachtmerries of wordt gewoon wakker en wil echt niet meer alleen verder slapen. We hebben al van alles geprobeerd. Maar niks lijkt te werken. Dus verplaats ik zijn matras maar weer of leg hem bij ons in bed. Hij slaapt dan prima en wordt geen 1x meer wakker. En mijn nachtrust is mij heilig, dus een hele discussie midden in de nacht, met het risico dat F ook nog eens wakker wordt, daar heb ik dan ook gewoon geen zin in.
Ik merk heel erg dat Luc behoefte heeft aan verbinding & geborgenheid. Het liefste slaapt hij naast mij op zijn matras en wil dan mijn hand vasthouden...
Iemand nog tips?
Ik vind het niet eens zo erg als hij bij ons slaapt (wel op zijn eigen matras), als ik maar gewoon een goede nachtrust heb. Ik grap steeds dat het hopelijk wel over is voordat hij 18 is. Maar mijn man vindt het echt heel vervelend
Hij begint in zijn eigen bed, maar de laatste tijd, bijna elke nacht tussen 0:00 & 1:00 begint de ellende. Hij heeft geregeld nachtmerries of wordt gewoon wakker en wil echt niet meer alleen verder slapen. We hebben al van alles geprobeerd. Maar niks lijkt te werken. Dus verplaats ik zijn matras maar weer of leg hem bij ons in bed. Hij slaapt dan prima en wordt geen 1x meer wakker. En mijn nachtrust is mij heilig, dus een hele discussie midden in de nacht, met het risico dat F ook nog eens wakker wordt, daar heb ik dan ook gewoon geen zin in.
Ik merk heel erg dat Luc behoefte heeft aan verbinding & geborgenheid. Het liefste slaapt hij naast mij op zijn matras en wil dan mijn hand vasthouden...
Iemand nog tips?
Ik vind het niet eens zo erg als hij bij ons slaapt (wel op zijn eigen matras), als ik maar gewoon een goede nachtrust heb. Ik grap steeds dat het hopelijk wel over is voordat hij 18 is. Maar mijn man vindt het echt heel vervelend
Life is what happens while you are busy making other plans...
Wij hadden ook zo'n periode Skoap, en hebben toen wel besloten dat iedereen op onze kamer sliep. Heel beklemmend vond ik het, nog minder tijd "alleen" (ik ben alle dagen thuis) maar ook onze nachtrust vonden we belangrijker.
Uiteindelijk is ze met 5 jaar verhuisd, samen met haar broertje naar dezelfde kamer. Daar slapen ze nu nog steeds gezellig, elk in een eigen bed.
Uiteindelijk is ze met 5 jaar verhuisd, samen met haar broertje naar dezelfde kamer. Daar slapen ze nu nog steeds gezellig, elk in een eigen bed.
I 21-5-10 ♥ T 1-11-12 ♥ K 4-11-18 ♥
Hier slaapt Riley ook bijna elke nacht bij mij in bed.
Ik heb alleen de regel dat ze in eigen bed begint. Mij lukt het niet om zeven uur al op bed te gaan liggen en ik heb daar vrede mee. Door de duidelijkheid van de regel lukt het inslapen wel (sommige avonden heeft ze wel wat meer moeite).
Maar op deze manier is het voor ons allebei werkbaar
Ik heb alleen de regel dat ze in eigen bed begint. Mij lukt het niet om zeven uur al op bed te gaan liggen en ik heb daar vrede mee. Door de duidelijkheid van de regel lukt het inslapen wel (sommige avonden heeft ze wel wat meer moeite).
Maar op deze manier is het voor ons allebei werkbaar
Skoap, bij ons thuis is het ook zo dat ik het niet heel erg vindt als ze bij ons slapen, zolang ik maar slaap en vriend is van mening dat alleen wij op onze slaapkamer slapen.
V heeft veel slechte slaapperiodes gehad en wat wij in ieder geval geleerd hebben is dat het niet werkt als ik de nachten dan ga doen, omdat ik en sneller opgeef (want bij ons in bed is makkelijker) en ik ga twijfelen over welke aanpak vriend dan zou willen/hoe volhardend hij verwacht dat ik ben. Mijn kleuter maakt misbruik van die situatie .
Vriend deed dus de nachten en omdat hij het een probleem vindt was hij duidelijk en consequent waardoor V na 1,5 week weer op zijn eigen kamer in zijn eigen bed (en nu zelfs) door slaapt.
De methode was in de avond vertellen dat als er wat was hij niet mocht gaan huilen, gillen of roepen, maar dat hij altijd bij ons mag komen om te knuffelen.
In de nacht eenmaal bij ons vertelde wij tot hoe laat hij mocht blijven liggen (een minuut of 3) en daarna liep papa met hem mee om naar de wc te gaan en hem weer in te stoppen.
De eerste nacht kwam hij zeker 4 keer en schopte hij elke keer stennis als hij weer naar zijn eigen bed moest. Daarna werd het telkens een beetje beter.
V heeft veel slechte slaapperiodes gehad en wat wij in ieder geval geleerd hebben is dat het niet werkt als ik de nachten dan ga doen, omdat ik en sneller opgeef (want bij ons in bed is makkelijker) en ik ga twijfelen over welke aanpak vriend dan zou willen/hoe volhardend hij verwacht dat ik ben. Mijn kleuter maakt misbruik van die situatie
.Vriend deed dus de nachten en omdat hij het een probleem vindt was hij duidelijk en consequent waardoor V na 1,5 week weer op zijn eigen kamer in zijn eigen bed (en nu zelfs) door slaapt.
De methode was in de avond vertellen dat als er wat was hij niet mocht gaan huilen, gillen of roepen, maar dat hij altijd bij ons mag komen om te knuffelen.
In de nacht eenmaal bij ons vertelde wij tot hoe laat hij mocht blijven liggen (een minuut of 3) en daarna liep papa met hem mee om naar de wc te gaan en hem weer in te stoppen.
De eerste nacht kwam hij zeker 4 keer en schopte hij elke keer stennis als hij weer naar zijn eigen bed moest. Daarna werd het telkens een beetje beter.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
|
|
