Hij had er al 18 in het mandje liggen.
Het bleek genoeg. Hij was pas op de helft.
Die wedstrijd tegen Heraclesquote:Op vrijdag 13 januari 2017 17:52 schreef tong80 het volgende:
Op 13 januari seizoen 2006/2007 leek Alfonso Alves topscorer te worden....
Hij had er al 18 in het mandje liggen.
Het bleek genoeg. Hij was pas op de helft.
[ afbeelding ]
Henk Schouten gelukkig niet onttroond. Hoe deed ie het later in het buitenland ?quote:
Heeft nog een goal gemaakt voor Brazilië, afgezien van dat weinig hoogtpunten.quote:
[..]
Henk Schouten gelukkig niet onttroond. Hoe deed ie het later in het buitenland ?
Sowieso was Cruijff een 'kopende' coach. Zowel bij Ajax als Barcelona.quote:
Hagi degradeerde naar de serie-B. Ging toch naar het WK-94. Speelde zo goed dat Cruijff hem naar Barcelona haalde. Daar maakte ie uiteindelijk zijn status waar.
[ afbeelding ]
Kocht ie van Basten en Bergkamp ? Waarom kocht niemand Romario van PSV en deed Cruijff dat wel ?quote:
[..]
Sowieso was Cruijff een 'kopende' coach. Zowel bij Ajax als Barcelona.
Wat heeft dat er mee te maken?quote:
Omdat hij 12 miljoen mocht uitgeven?quote:Waarom kocht niemand Romario van PSV en deed Cruijff dat wel ?
Bonhof had eerder voor Nederland kunnen kiezen vanwege twee paspoorten.
Wayne Rooney breekt het Premier League record van Thierry Henry met zijn 176ste doelpunt namens Manchester United tegen Liverpool.
Wayne Rooney Manchester United 176
Thierry Henry Arsenal 175
Alan Shearer Newcastle United 148
Frank Lampard Chelsea 147
Robbie Fowler Liverpool 128
Steven Gerrard Liverpool 120
Michael Owen Liverpool 118
Alan Shearer Blackburn Rovers 112
Ryan Giggs Manchester United 109
Paul Scholes Manchester United 107
Didier Drogba Chelsea 104
Ian Wright Arsenal 104
Matt Le Tissier Southampton 100
Dank jequote:
Nu zou het een rubriek in AD Sportwereld zijn, maar in de eerste helft van de jaren '80 was De telegraaf hier nog de trendsetter in. Als de Telegraaf destijds van gekkigheid niet weet waar het over moet schrijven houdt het een heuse verkiezing van de voetballer met de mooiste snor. Zijlstra wint en houdt een goede bekende achter zich: Guus Hiddink.
Iedereen van de Tong-generatie herinnert zich dit magnifieke doelpunt van Oscar Zijlstra nog in de wedstrijd tegen Willem II
(25-08-2015).jpg)
De jonge Porugees Dani speelde van 1996 tot 2000 voor Ajax. Iedereen was in het begin lyrisch over het supertalent, ook Johan Cruijff. Toen hij tegen Atletico Madrid een wonderdoelpunt maakte was het zeker, Ajax heeft goud in handen. Het liep echter anders. Hij begon het Amsterdamse nachtleven te ontdekken, de meiden ontdekten hem en hij gleed steeds verder af. Gaf feestjes aan huis, verzuimde trainingen en maakte zijn status, ondanks 12 doelpunten in 72 wedstrijden, nooit waar. In 2006, op 26jarige leeftijd, stopte hij bij Atletico Madrid met voetballen. Hij werd voetbalanalist op de Portugese televisie. Daar kwamen zijn good looks goed van pas.
Grootmeester Simon Agdenstein won zeven Noorse schaaktitels. Is niet echt bijzonder, ware het niet dat ie tevens Noors voetbal-international was. Deze combinatie is wel uniek te noemen. Verder is ie ontdekker en eerste coach van de huidige wereldkampioen schaken Magnus Carlsen. Hij werd ooit tweede op het WK voor junioren, nog voor Viswanathan Anan en de Nederlander Jeroen Piket.
Als voetballer was het wel een loper.quote:
1978. Haarlem-AZ-67. Het rolfluit-incident. AZ kon "Herbstmeister" worden. Ex-bondscoach en toen coach van AZ-67, gentleman George Kessler, had de coach van Haarlem, de excentrieke Barry Hughes getergd. Kessler had in de pers gezegd dat ze alleen nog even van Haarlem moesten winnen. Op het moment dat Sir George een speler wilde wisselen pakte Barry Hughes zijn kans en toverde zijn fluit te voorschijn. Degradatiekandidaat Haarlem won van titelkandidaat AZ-67 met 3-2. AZ-67 werd uiteindelijk geen kampioen en Haarlem degradeerde niet. De beelden gingen wel de wereld over. Later zou Hughes Ruud Gullit ontdekken.
Filmpje in de link.....
Allemaal :
Ken je de vrouw van Barry Hughes ?quote:
Ja, natuurlijk :quote:
quote:
WK-1950 de Engelsen deden voor de eerste keer mee en werden gezien als de grote favoriet. De WK's ervoor deden ze niet mee. Het echte voetbal werd namelijk in Engeland gespeeld. Na een weinig overtuigende overwinning op Chili (2-0) kreeg Engeland te maken met een zwakke tegenstander: de Verenigde Staten, een verzameling amateurs. Echter, team USA won dankzij een goal van de Haďtiaan Gaetjens. De Engelsen moesten daarna winnen van Spanje in het Maracană stadion. De Engelsen verloren echter, mede door een onterecht afgekeurd doelpunt.
De doelpuntenmaker in de wedstrijd Engeland-Verenigde Staten had niet eens een Amerikaans paspoort, mocht meedoen omdat hij goed speelde in the American League. Hij speelde alleen voor team USA op het WK in Brazilië ging later weer terug naar Haďti, waar hij één interland speelde. In 1964 werd hij vermoord door het wrede Papa Doc-regime, zijn lijk hebben ze nooit terug gevonden. Desondanks is hij opgenomen in de National Soccer Hall of Fame vanwege deze unieke prestatie.
De rekenmachine wordt en werd ie genoemd, Xavi Hernández. Morgen wordt ie 38. Eén van de succesvolste voetballers ooit. Elegantie en strategie in één. Middenvelder die niet zal misstaan in het beste elftal ooit. Acht Spaanse titels, zes Spaanse bekers, vier keer de Champions League, twee keer de Europese titel en één keer de wereldtitel. Na meer dan 500 wedstrijden in de Spaanse competitie nam ie twee jaar geleden afscheid. Een grootmeester. De schaker die op zijn gevoel speelde.
Juni 1979. Nacompetitie FC Groningen-Telstar. FC Groningen leidt met 2-0. Fred Bischot, linksback en aanvoerder van Telstar, staat op het punt om in te gooien Tot hij iets langs zijn oor hoort suizen. Een medespeler raapt een mes op die uit het publiek op het veld is gegooid. Scheidsrechter Bep Thomas staakt de wedstrijd, waarna Telstar ontdaan weigert de wedstrijd te hervatten. De Telstar-spelers moeten onder politiebegeleiding en bekogeld met stenen het stadion verlaten. Een 41-jarige Groninger wordt gearresteerd als messenwerper. Na het uitspelen van het restant wint FC Groningen met 3-0. Willem 2 zal uiteindelijk promoveren. Sindsdien word de uitstekende linksachter Fred Bischot voornamelijk herinnerd door dit incident.
Ik ben toen naar de promotiewedstrijd van Willem 2 geweest. Ik was 16 en deed vakantiewerk als badmeester. De vader van een vriend van me pikte me op.quote:
En de snor maakt het af en compenseertquote:
Het mes heeft z'n werk zo te zien wel gedaan destijds, goed kapseltje
Dullens scheurt zijn kruisbanden. Destijds vaak funest, zie Jan Mulder. revalideren helpt niet. Op 23jarige leeftijd moet ie stoppen met betaald voetbal. De Cruijff van Limburg zal niet meer schitteren.
In augustus 1969 werd er een benefietwedstrijd voor hem gespeeld tussen Ajax en Alemannia Aachen in een, met 60.000 man uitverkocht, Olympisch Stadion. Enkele maanden later werd Dullens officieel afgekeurd. Dit viel hem erg zwaar en hij had enige jaren te kampen met zware depressies.
In Nederland hadden we Wim van Hanegem, in Duitsland Günter Netzer, in Engeland David Beckham en in Italië Andrea Pirlo. Pirlo's leermeester was de Braziliaan Juninho. Scoorde de mooiste doelpunten uit de mooiste vrije trappen in 40 interlands en van 2001 tot 2009 voor het Franse Lyon. Pirlo had uren gestudeerd op de vrije trappen van Juninho. Volgens Pirlo raakte Juninho de bal niet met kracht of vol op de wreef. Hij raakte de bal met drie tenen aan de onderkant, hield zijn voet recht en ontspande op het laatste moment. Gevolg geen rotatie en de bal daalde op het laatste moment. De mooiste vrije trappen waren misschien van Roberto Carlos of van "onze" Pierre namens Feyenoord tegen Freiburg. De grootste specialist was ongetwijfeld Juninho, de kleine grote balkunstenaar. Met een kleine schoenmaat op een groot voetstuk.
quote:Op vrijdag 27 januari 2017 13:14 schreef Doublepain het volgende:
Wij hadden ook Yildrim, 1 interland en daarna nooit meer gezien
Matt Le Tissier zou record international zijn geweest in Nederland of Brazilië. Het was echter een Engelse voetballer. Daar moet je draven en rennen. Voetballer is niet het juiste woord. Hij is de grootste cult-en clubheld in één.
Hij speelde heel zijn carričre maar voor één club, Southampton. Manchester United wilde hem hebben, evenals AC Milan in hun hoogtijdagen. Le God bleef zijn club trouw. The saints degradeerden nooit terwijl dat zonder Le Tiss wel zou zijn gebeurd. Hij nam 49 strafschoppen, miste er één. PSV zou er een moord voor doen. Le Tissier scoorde als middenvelder meer dan 100 doelpunten. Paul Gascoinge noemde hem Le Genius. Meer dan 150 doelpunten bij een degradatiekandidaat. Als hij scoorde was het van buiten het strafschopgebied. Geen straf voor de toeschouwers en fans. Elegant, majestueus en in de kruising.
"Le Tiss! Le Tiss! Matt Matt Le Tiss! He gets the ball, he takes the piss! Matt Matt Le Tiss!
Vandaag precies 72 jaar geleden kreeg Johan Cruijff rood. Niets bijzonders zal je zeggen. Cruijff was echter de eerste speler van Oranje die rood kreeg. Tsjecho-Slowakije was de tegenstander in de tweede interland die Cruijff speelde. Hij zou de Oost-Duitse scheidsrechter Glöckner hebben geslagen. Iets dat Cruijff altijd heeft ontkent. Op het EK-76 werden de Tsjechen Oranje ook rood fataal. Neeskens en van Hanegem kregen onterecht rood. Waarna de Tsjechen Europees kampioen werden.
Cruijff kreeg in de rust van de WK-74 finale geel vanwege commentaar op de leiding. Ook uniek van een unieke voetballer. Geel en rood maakt oranje.
Nederland had de wereld versteld doen staan tijdens het WK van 1974 in Duitsland, maar de jaren daarna speelde de vice-wereldkampioen niet meer zo goed. Uitgerekend op Wembley liet Oranje weer oogstrelend voetbal zien.
In de basis was een plekje vrijgemaakt voor NEC-speler Jan Peters. De wisselwerking tussen Peters en Johan Cruijff was uitstekend. Peters dook voortdurend in de gaten die zwervende centrumspits Cruijff trok. Peters kreeg in de 28ste en 36ste minuut de bal aangespeeld op de rand en van het strafschopgebied en rondde twee keer af met een schot in de linkerbenedenhoek.
Eerst werden de 90.000 toeschouwers op de tribune stil, nog voor de rust lieten de Engelsen hun waardering voor het spel van Oranje blijken door een staande ovatie te geven. Nederland won met 2-0 en de manier waarop maakte enorme indruk. Slechts één keer eerder was Engeland op het heilige gras zo weggespeeld, in 1953 won Hongarije er met 6-3.
Het zou de laatste keer zijn dat Cruijff en Peters samenspelen. Peters bedankt voor het WK-78 wegens de zwangerschap van zijn vrouw. Het verhaal van Cruijff is bekend.
Filmpje.....
En ja ik meen dit oprecht
Don't carequote:
Leuk topic en goed dat je het zo lang vol weet te houden.
En ja ik meen dit oprecht
Garrincha werd in 1933 geboren in Pau Grande, een kleine stad in de buurt van Rio de Janeiro. Bij zijn geboorte bleek dat zijn rechterbeen naar buiten gedraaid stond en dat zijn linkerbeen zes centimeter korter was en naar binnen gedraaid stond. Desondanks, of misschien juist dankzij deze handicap groeide Garrincha uit tot een zeer technische voetballer en één van de grootste dribbelaars aller tijden. De bijnaam "klein vogeltje" kreeg hij van zijn zuster.
Garrincha werd in 1958 en 1962 wereldkampioen met Brazilië. Twee keer werd hij gekozen tot speler van het toernooi. In 1962 werd hij tevens topscorer. Hij was in zijn thuisland popuairder dan Pelé. Voor Botafogo speelde hij twaalf jaar en in 581 wedstrijden scoorde hij 232 keer. Met Botafogo won hij eenmaal het Campeonato Brasileiro en driemaal het Campeonato Carioca. In zijn laatste jaren bij deze club begon het lichaam van Garrincha steeds meer tegen te werken en zijn kapotte knieën begonnen hem steeds meer te hinderen.
Ook zijn drankgebruik en buitenechtelijke escapades werden hem funest. Bij 2 echtgenotes en vele maitesses liet hij 13 kinderen achter. Waaronder één in Zweden na het WK-58.
Tussen 1955 en 1966 speelde hij 50 interlands. Hij verloor er één. Versleten en op oude roem terend op het WK-66 gebeurde dit in zijn allerlaatste interland. Pelé en Garrincha speelden 32 interlands samen en verloren er niet één.
Na zijn voetbalcarričre ging het snel bergafwaarts met Garrincha. Hij wist niet goed om te gaan met de roem en begon steeds meer te drinken. In 1983 stierf hij, op 49-jarige leeftijd, arm en berooid aan levercirrose. Zijn begrafenisprocessie, van het Maracanăstadion naar Pau Grande trok een miljoen mensen. Na zijn dood schreven de mensen op de muur: "Bedankt, Garrincha, dat je geleefd hebt".
Video.......
Je hebt door de supporters warm geknuffelde voetballers. Simon Tahamata is er zo één. Eén meter 68 en dribbelaar aan de linkerflank bij Ajax eind jaren 70 en begin jaren 80. Nog voor Robbie de Wit, Bryan Roy en Jesper Olsen was er deze Moluks-Nederlandse speler die later Belg werd.
Simon speelde om te winnen, maar dat was niet de hoofdreden. Kleine Simon speelde om te genieten en de toeschouwers te laten genieten. Genieten liet ie ons. Zijn dribbelkunsten zijn te vergelijken met de grootste dribbelaars van tegenwoordig. Hoewel....Simon was natuurlijker, spontaner en indrukwekkender
In 1979 speelde ie zijn eerste interland. In Bern, Zwitserland. Nederland-Argentinië. Was het 75-jarig bestaan van de FIFA. Kleine Simon was de beste man van het veld. Eén van de grootste spelers was van dezelfde leeftijd. Een tegenstander van Simon in die wedstrijd, ene Maradona, vroeg jaren later aan de Nederlandse pers wat er toch met die kleine man was gebeurd.
Het zou voor Simon bij 21 interlands blijven. Een mooi aantal. In deze Nederlandse voetbaltijden zou ie de eerste zijn geweest om te worden opgeroepen.
Met Ajax werd deze mooie voetballer 3 keer landskampioen, met Standard Luik won ie het landskampioenschap 2 keer.
Zelfs bij Feijenoord werd ie een publiekslieveling. Simon was met zijn dribbels en gulle lach immers van iedereen. Tegenwoordig is ie jeugdtrainer bij Ajax. Stel hem op in de A1. En wordt gescout door Manchester City.
Dat het 72 jaar geleden is, maakt het juist wel bijzonder.quote:
[ afbeelding ]
Vandaag precies 72 jaar geleden kreeg Johan Cruijff rood. Niets bijzonders zal je zeggen. Cruijff was echter de eerste speler van Oranje die rood kreeg. Tsjecho-Slowakije was de tegenstander in de tweede interland die Cruijff speelde. Hij zou de Oost-Duitse scheidsrechter Glöckner hebben geslagen. Iets dat Cruijff altijd heeft ontkent. Op het EK-76 werden de Tsjechen Oranje ook rood fataal. Neeskens en van Hanegem kregen onterecht rood. Waarna de Tsjechen Europees kampioen werden.
Cruijff kreeg in de rust van de WK-74 finale geel vanwege commentaar op de leiding. Ook uniek van een unieke voetballer. Geel en rood maakt oranje.
[ afbeelding ]
Je bent toch niet in de war met Abe Lenstra.
Ha ha ha Foutjequote:
[..]
Dat het 72 jaar geleden is, maakt het juist wel bijzonder.
Je bent toch niet in de war met Abe Lenstra.
In het eredivisieseizoen 2010-2011 was Jonathan Reis van PSV hard op weg om de revelatie van het seizoen te worden door zijn fenomenale acties in de voorhoede van PSV en zijn dito doelpunten, met als hoogtepunt de thuiswedstrijd tegen Feyenoord eind oktober, toen 'ie met een stuk of drie, vier doelpunten zijn club aan de hand nam en leidde naar de niet eens geflatteerde 10 - 0 zege.. Jonathan had een reputatie van alcohol- en drugsmisbruiker, was onder meer eerder al opgepakt met een behoorlijke slok op achter het stuur, maar vond in Fred Rutten bij PSV dan eindelijk de ideale trainer die hem op de been hielp en hield..
Helaas, in de thuiswedstrijd tegen Roda JC vlak voor kerstmis, op een bevroren veld, kwam Jonathan in botsing met Tyton en liep een zware knieblessure op.. Hij moest revalideren maar werd nooit meer de oude.. Hij probeerde het nog zonder al te veel succes bij Vitesse, weliswaar kreeg hij daar genoeg speeltijd, en via verschillende clubs in Brazilië speelt Jonathan tegenwoordig bij Consadole Sapporo in Japan..
Na een slechte start leek Jonathan even de weg omhoog te hebben gevonden en zich dus te ontpoppen tot een nieuwe Braziliaanse killer.. Hij werd nooit meer de oude.. Want wat had deze jongen in zijn mars en voor ons allemaal nog in petto (kunnen hebben)? Manchester City? Real Madrid? AC Milan? Bayern München?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 02-02-2017 11:12:52 ]
November 1978, de grootste godenzoon kreeg zijn afscheidswedstrijd. Hij, die als verlosser kwam voor het Nederlandse en Spaanse voetbal, werd aan het kruis genageld. De spijkers onder de zolen van de Bayern spelers, zoals Rumenigge, Breitner en Sepp Maier waren nog rood gloeiend van vroegere vernederingen. Ajax-Bayern München had een feest moeten worden, niet 'Het Laatste Avondmaal.'
Het begon al op Schiphol, een dag voor de wedstrijd. Niemand van Ajax was aanwezig om de Duitse grootmacht te ontvangen. Daarna werden ze in een tweederangs hotel ondergebracht. Er sluimerden natuurlijk al revanchegevoelens bij Bayern. In het beste seizoen van Ajax ooit, 1972, verloren ze in de EC-1 thuis met 0-5 en uit met 4-0.
Bij het betreden van het stadion werden de Duitsers beschimpt met 'schweine hunde' en 'Nazi's'
De Ajaxspelers negeerden verder hun Duitse tegenstanders. Een onprettige sfeer was geschapen.
Het voornemen van de Duitsers was er een leuke wedstrijd van te maken. Maar de keuze voor Bayern bleek een verkeerde te zijn. Engelse topclubs waren ook beschikbaar.
Later nam Cruijff wraak op de 0-8 van die avond. De grootste Nederlandse voetballer ging naar Amerika, om daar ook voetballer van het jaar te worden. Door een faillisement ging ie nog voetballen bij het kleine Levante en terug naar Ajax om kampioen te worden. Met een magistrale goal in zijn eerste wedstrijd tegen Haarlem.
Uit wraak op Ajax voorzitter Ton Harmsen plakte hij er nog een jaartje Feijenoord achteraan. Waar ie met revanchegevoelens spijkerhard toesloeg. Ondanks een 8-2 nederlaag tegen....Ajax, werd Feijenoord kampioen. Met o.a. een piepjonge Ruud Gullit. Nog zonder rasta haar. Cruijff zette voor altijd een punt achter zijn actieve loopbaan. Dat was in 1984, zeven jaar na de 0-8. Bayern is nog steeds een grootmacht. Ajax teert inmiddels op de rook van Jopie. Cruijffie is niet meer. Zijn rentree bij Ajax in de Meer tegen Haarlem vergeet niemand meer. Zijn afscheidswedstrijd hoort verdrongen te worden.
Sommige spelers worden na hun carričre herinnerd door één wapenfeit. Robbie Rensenbrink wordt onrecht aangedaan door alleen aan zijn bal op te paal te refereren, in de laatste minuut van de WK-78 finale tegen Argentinië. Andere spelers teren op zo'n gebeurtenis. Zijn trots op die ene gebeurtenis. Danken er hun status aan. Zoals ook Helmuth Ducadam. De doelman van het Roemeense Steaua Boekarest in de jaren 80.
Nooit had een Oost-Europese club de EC-1 gewonnen. De huidige CL. Wel had Dynamo Kiew in de jaren 70 furore gemaakt in andere Europese competities. Mei 1986, Steaua Boekarest speelt de EC-1 finale in Spanje. Uitgerekend in Sevilla tegen Barcelona. Barcelona had nog nooit de hoogste Europese prijs gewonnen, kreeg nu een schot voor open doel en de winst was eigenlijk al zeker. 50.000 Spanjaarden op de tribunes. Een handjevol Bobo's uit Roemenië.
Ducadam speelde de wedstrijd van zijn leven. Het was na 90 minuten 0-0. Na de verlengingen stond het nog steeds 0-0. Ducadam was op dat moment al een held. Zijn ultieme hoogtepunt moest echter nog komen. Het leek alsof ie net was warmgedraaid toen ie de eerste strafschop van de Spanjaarden stopte. Dat bleek ook zo te zijn. Nummer twee volgde, en nummer drie. Bij de vierde gestopte penaltie werd het oorverdovend stil in Sevilla. Een legende was geboren. De Oost-Blokker Panenka werd onsterfelijk door een geniale strafschop. Een andere Oost-Blokker door er vier op een rij te stoppen.
Barcelona moest nog wachten op Cruijff en Koeman om de cup met de grote oren te winnen.
Ducadam zelf heeft daarna nog maar een paar wedstrijden gespeeld. Hij moest stoppen door bloedarmoede. Letterlijk arm zal ie na 1986 niet zijn geweest. Het voetbal was een cultheld rijker.
Filmpje....
Zoveel talent en het vergooien met drugsquote:Op donderdag 2 februari 2017 11:11 schreef Befbekje het volgende:
[ afbeelding ]
In het eredivisieseizoen 2010-2011 was Jonathan Reis van PSV hard op weg om de revelatie van het seizoen te worden door zijn fenomenale acties in de voorhoede van PSV en zijn dito doelpunten, met als hoogtepunt de thuiswedstrijd tegen Feyenoord eind oktober, toen 'ie met een stuk of drie, vier doelpunten zijn club aan de hand nam en leidde naar de niet eens geflatteerde 10 - 0 zege.. Jonathan had een reputatie van alcohol- en drugsmisbruiker, was onder meer eerder al opgepakt met een behoorlijke slok op achter het stuur, maar vond in Fred Rutten bij PSV dan eindelijk de ideale trainer die hem op de been hielp en hield..
Helaas, in de thuiswedstrijd tegen Roda JC vlak voor kerstmis, op een bevroren veld, kwam Jonathan in botsing met Tyton en liep een zware knieblessure op.. Hij moest revalideren maar werd nooit meer de oude.. Hij probeerde het nog zonder al te veel succes bij Vitesse, weliswaar kreeg hij daar genoeg speeltijd, en via verschillende clubs in Brazilië speelt Jonathan tegenwoordig bij Consadole Sapporo in Japan..
Na een slechte start leek Jonathan even de weg omhoog te hebben gevonden en zich dus te ontpoppen tot een nieuwe Braziliaanse killer.. Hij werd nooit meer de oude.. Want wat had deze jongen in zijn mars en voor ons allemaal nog in petto (kunnen hebben)? Manchester City? Real Madrid? AC Milan? Bayern München?
22 augustus 2004. Een wondergoal. In 2001 kwam ie naar Ajax als grootste Zweedse talent ooit.
Hij bakte er het eerste jaar niks van. Sommigen bestempelden hem al als miskoop. Hij begon echter te wennen in een andere voetbalwereld. Hij werd van straatschoffie een meneer in de grote stad.
Zlatan ging scoren, ging duels aan, zelfs met van der Vaart zijn ploeggenoot. Hij werd zijn status waard. Zoals ie later bij andere buitenlandse clubs zijn eigen standaard werd. Een speler om letterlijk en figuurlijk tegenop te kijken. Bij Ajax was de wedstrijd tegen NAC op die zondagmiddag de slagröm öp de Zweedse taart.
Een solo als George Best in zijn beste jaren, een dribbel zelden gezien in Nederland. Een wereldster was geboren. Het rijtje Tsjindval, Romario, Litmanen, Ronaldo kreeg een waardige aanvulling. Waar een klein land groot in kan zijn. Waar grote voetballers zich kunnen ontplooien.
Zlatan is het bewijs. Geef ze de tijd. Geef ze geen ruimte, dan slaan ze toe. De echte groten.
Die was ik al weer vergeten. Of was het verdrongen. ?quote:
Leuk voor Boukhari dat hij ook mee mocht doen die middag.
Na 90 minuten staat het er echt......Brazilië-Duitsland 1-7. Na 30 minuten staat het in de halve finale van het WK 0-5.
Zelden is een landenteam zo vernederd als dit Brazilië in deze wedstrijd. Notabene in hun eigen land. Zelfs de grootste gokker had geen geld gezet op deze uitslag. Dat de geblesseerde sterspeler Neymar ontbrak mag niet als excuus dienen. Portugal werd Europees kampioen terwijl hun ster Ronaldo in de finale al vroeg geblesseerd uitviel.
Op het WK-1950 kreeg Uruguay het Maracana-stadion met 200.000 Brazilianen stil. 64 jaar later was Brazilië weer het thuisland. En weer sneed de oorverdovende stilte door de Braziliaanse voetbalziel.
Heb je geen filmpje van dit fragment ?quote:
Op mobiel helaas niet zo snel.quote:
[..]
Heb je geen filmpje van dit fragment ?
Ben wel benieuwdquote:
Zal vanavond eens kijkenquote:
Coolquote:
Als de uitdrukking "Grote mond klein hartje" op iemand van toepassing is, is het wel bij Jan Boskamp. De bulderlachende man met de losse handjes in het voetbal-discussie-programma Voetbal Inside. René van der Gijp, analist naast hem aan tafel, bukt al als ie Boskamp ziet fronsen. "Hou toch je muil man." *Pats*
Vreemd genoeg kreeg ie in Nederland pas echt bekendheid door het praatprogramma Voetbal Inside, terwijl ie als voetballer ook een (sub)topper was. Op zijn 18e debuteerde deze ras-Rotterdammer al bij Feijenoord. Waar ie al met al zo'n 100 wedstrijden voor zou spelen.
Boskamp had echter de pech dat ie twee van de beste voetballers van zijn generatie voor zich had.
De andere middenvelders Wim van Hanegem en Wim Jansen. Hij werd met Feijenoord wel wereldkampioen en won ie de UEFA-cup. Landskampioen werd ie ook een paar keer. Vaak als invaller.
In 1975 schrokken ze zich kapot in België. Een schreeuwende, tierende, tackelende, technische, aanvallende middenvelder kwam de competitie binnen gestormd namens RWD Molenbeek. Eénmaal van de schrik bekomen had ie een spoor van succes achter zich gelaten. RWD Molenbeek kampioen van België, en Johan Boskamp zelf de eerste buitenlandse voetballer van het jaar.
Later werd ie voor zijn onvermoeibare inzet beloond door Ernst Happel, bondscoach van Oranje, die hem meenam naar het WK-78. Hij mocht na 10 minuten invallen tegen Schotland voor een andere klasbak, Johan Neeskens. Als voetballer verbeet ie zich vaak op de bank. Tegenwoordig bijt ie in snacks en chips. Ook op de bank. Hij hoeft niet meer warm te lopen om in te vallen. Afvallen echter.......
Je hebt goede voetballers, je hebt cult/club-helden, je hebt clowns op het veld en je hebt voorbeeldige profs. Zelden heb je ze in één persoon. Bruce Grobbelaar was er één van. Tussen 1981 en 1994 speelde hij als doelman 440 competitiewedstrijden voor Liverpool. Ook in Europa maakte hij furore. Dat de doelman uit het Afrikaanse Zimbabwe kwam maakte het plaatje compleet.
Buiten Liverpool versleet ie nog 18 clubs. In zijn dertienjarige periode als Liverpudlian (1981-1994) verzamelde Grobbelaar een hele rits aan hoofdprijzen, waaronder zes landskampioenschappen, drie FA Cup’s en een Europa Cup I. Deze laatste prijs won Liverpool na het nemen van strafschoppen. Door het bizarre gedrag van Grobbelaar wisten de Engelsen AS Roma te verslaan.
De goalie deed tijdens de strafschoppenreeks namelijk alsof hij dronken was, om zo tegenstanders te misleiden. Op het moment dat de Italiaan Bruno Conti wilde aanleggen om zijn strafschop te nemen, suggereerde Grobbelaar dat zijn doellijn onder stroom zou staan. Het bizarre gedrag wat volgde werd Conti teveel en hij schoot zijn pingel over. Liverpool pakte de Europa Cup I en Grobbelaar was de grote held.
Hoewel het hoofdstuk Liverpool een groot succesverhaal lijkt, was de start wel vals. In één van zijn eerste wedstrijden voor The Reds had de doelman het niet razend druk. Grobbelaar besloot daarom in de tweede helft maar als een aap aan de lat te hangen en zichzelf zo bezig te houden. Dit viel niet goed bij een bestuurslid van Liverpool en de man kwam dit dan ook na afloop melden. “Luister jongen, dit soort gedrag accepteren wij niet bij Liverpool”, werd de Afrikaan toegesnauwd.
‘We gaan in de halve finale komen, ik heb ineens zo’n gevoel dat we in de halve finale gaan komen. Met het balbezit voor Frank de Boer, Frank de Boer speelt de bal, heel goed, naar Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis bergkamp neemt de bal aan, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis bergkamp, Dennis Bergkamp. Oooooooh, Frank de Boer speelt de bal op Dennis Bergkamp, die neemt de bal feilloos aan en die schiet de bal erin. We spelen nog officieel 20 seconden, Dennis Bergkamp, 2-1!’
.jpg)
WK-98 in Frankrijk. Kwartfinale Nederland-Argentinië voor 55.000 toeschouwers Stade Vélodrome Marseille. Een klassieker op het WK. Op het WK-74 en WK-78 speelden beide landen immers al tegen elkaar. Het werd een legendarische wedstrijd. Met alles wat je bij een klassieker mag wensen. Hartstocht, mooie doelpunten, rode en gele kaarten, uitzinnige toeschouwers. Kortom een zinderende wedstrijd, met een apotheose geschreven door de beste scriptschrijver in Hollywood.
Met nog een minuut te spelen, 89ste minuut, lange bal van Frank de boer. De perfecte pass als de beste quarterback in het American Football. In die sport heb je de N-zone. Nu werd het de B-zone.
Dennis Bergkamp werd in Engeland al God genoemd. Nu zag heel de wereld waarom. Maradona had ooit de hand van God nodig om Engeland te verslaan in een kwartfinale op een WK. Waarna ie het goed maakte met de mooiste solo ooit. Een doelpunt dat terecht gekozen werd tot WK-doelpunt van de eeuw. Het doelpunt van Bergkamp tegen Argentinië eindigde als tweede. Twee doelpunten van ultieme schoonheid op het hoogste podium. De Non Flying Dutchman vertoefde even in de hoogste regionen. Voor eeuwig zwevend met de bal aan de voet.
Hier heb ik een keer een mooi verhaal over gelezen in Hard Gras. Tragisch verhaalquote:
De 17jarige Willy Dullens maakt in het seizoen 1963/1964 zijn debuut bij Sittardia. Met 19 doelpunten was ie onmiddellijk belangrijk en promoveerde met Sittardia. In 1966 wordt ie als Eerste-Divisie speler zelfs Nederlands voetballer van het jaar. Hij wordt opgeroepen voor Oranje. Cruijff zegt dat de Limburger misschien wel een betere techniek heeft dan zichzelf. Hij zal maar 4 interlands spelen. Het noodlot slaat toe tijdens een vriendschappelijk tegen Vitesse.
[ afbeelding ]
Dullens scheurt zijn kruisbanden. Destijds vaak funest, zie Jan Mulder. revalideren helpt niet. Op 23jarige leeftijd moet ie stoppen met betaald voetbal. De Cruijff van Limburg zal niet meer schitteren.
In augustus 1969 werd er een benefietwedstrijd voor hem gespeeld tussen Ajax en Alemannia Aachen in een, met 60.000 man uitverkocht, Olympisch Stadion. Enkele maanden later werd Dullens officieel afgekeurd. Dit viel hem erg zwaar en hij had enige jaren te kampen met zware depressies.
[ afbeelding ]
Gomesquote:
quote:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
‘We gaan in de halve finale komen, ik heb ineens zo’n gevoel dat we in de halve finale gaan komen. Met het balbezit voor Frank de Boer, Frank de Boer speelt de bal, heel goed, naar Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis bergkamp neemt de bal aan, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis bergkamp, Dennis Bergkamp. Oooooooh, Frank de Boer speelt de bal op Dennis Bergkamp, die neemt de bal feilloos aan en die schiet de bal erin. We spelen nog officieel 20 seconden, Dennis Bergkamp, 2-1!’
[ afbeelding ]
WK-98 in Frankrijk. Kwartfinale Nederland-Argentinië voor 55.000 toeschouwers Stade Vélodrome Marseille. Een klassieker op het WK. Op het WK-74 en WK-78 speelden beide landen immers al tegen elkaar. Het werd een legendarische wedstrijd. Met alles wat je bij een klassieker mag wensen. Hartstocht, mooie doelpunten, rode en gele kaarten, uitzinnige toeschouwers. Kortom een zinderende wedstrijd, met een apotheose geschreven door de beste scriptschrijver in Hollywood.
[ afbeelding ]
Met nog een minuut te spelen, 89ste minuut, lange bal van Frank de boer. De perfecte pass als de beste quarterback in het American Football. In die sport heb je de N-zone. Nu werd het de B-zone.
Dennis Bergkamp werd in Engeland al God genoemd. Nu zag heel de wereld waarom. Maradona had ooit de hand van God nodig om Engeland te verslaan in een kwartfinale op een WK. Waarna ie het goed maakte met de mooiste solo ooit. Een doelpunt dat terecht gekozen werd tot WK-doelpunt van de eeuw. Het doelpunt van Bergkamp tegen Argentinië eindigde als tweede. Twee doelpunten van ultieme schoonheid op het hoogste podium. De Non Flying Dutchman vertoefde even in de hoogste regionen. Voor eeuwig zwevend met de bal aan de voet.
Een Amsterdammer hoort bij Ajax te gaan voetballen. Ruud Gullit echter werd weggekaapt door Barry Hughes, de legendarische trainer van FC Haarlem. Op zijn 16e maakte Gullit, eerst nog Dil geheten, zijn debuut voor FC Haarlem. Als laatste man maakte ie in een paar stappen al majestueuze stappen naast Piet van den Berg en Pieter Huig. Hij kon degradatie als broekie niet voorkomen. Echter het jaar er op loodste ie Haarlem wel terug naar de eredivisie. Op zijn 17e gekozen tot beste speler van de eerste divisie en bijna topscorer als laatste man.
Onder leiding van deze zwarte tulp behaalde Haarlem een vierde plaats in de Eredivisie. Ongekend. Haarlem was een club met een mooie historie. Met de legendarische Kick Smit werden ze landskampioen. Deze spits scoorde in 29 interlands 26 doelpunten. Hij werd ooit samen met Abe lenstra en Faas Wilkes gebruikt als strip-voetbalheld....Kick Wilstra. Gullit maakte de Europese avonturen van Haarlem niet meer mee. Ook het drama in Moskou waarbij meer dan 100 doden vielen niet. Hij ging naar Feijenoord om vele prijzen te winnen. Waaronder 2 maal wereldvoetballer van het jaar en bij PSV in 1987 Europees voetballer van het jaar. FC Haarlem bestaat niet meer. Menig blauw/rood voetbalhart treurt daar nog om. Barry Hughes en Ruud Gullit zullen achterom kijken, en denken.....wat was het mooi.
WK-66. Het WK in Engeland, de z.g.n. bakermat van het voetbal. Engeland wordt voor het eerst wereldkampioen met Bobby Charlton als uitblinker en Bobby Moore als aanvoerder. Het WK dat vooral wordt herinnerd door het meest omstreden doelpunt ooit.
Waar Charlton, Eusebio, Hurst en Pak Do Ik als voetballers de dienst uitmaakten, maakte het arbitraire-duo Dienst en Bahramov de dienst uit in de jarenlange discussie over de finale. Engeland speelde tegen West-Duitsland op het legendarische Wembley. Bij een 2-2 stand in de verlenging schiet de Engelse spits Geoff Hurst onderkant lat, waarna de bal achter de doellijn belandt. Althans dat beslist de Zwitserse scheidsrechter op aangeven van de Russische grensrechter Bahramov. Gedecideerd wijst Bahramov naar de middenstip.
Decennia-lang is er gediscussiëerd of het een terechte beslissing was. Pas in 2016 was het zeker. Door computeranimatie bleek de beslissing van de scheidsrechter de juiste te zijn. De bal was wel degelijk over de doellijn. Geen spookdoelpunt dus. Na al die jaren is de doellijn-technologie, zoals in alle andere sporten, nog steeds geen standaard in het conservatieve voetbal. Zelfs video is alweer achterhaald. Of er ooit een standbeeld komt voor de video-arbiter lijkt onwaarschijnlijk. Bahramov heeft er wel één. Met de korte broek tot aan zijn knieën, wees ie 50 jaar geleden al de goede richting aan. De FIFA hoeft alleen nog maar te volgen. Dan gaat de vlag uit. Eindelijk eens een wijs besluit van de FIFA.
Tijd dat ze overdakt wordt.quote:
quote:
Snap nietquote:Op vrijdag 10 februari 2017 17:10 schreef Mr.Smokey het volgende:
alles gelezen, snap niet maar wel goedde toppa Hermano
Dank je welquote:
Ik vind juist jammer dat Jack van Gelder met zijn commercieel getinte geschreeuw juist aan dit mooie moment van schoonheid afbreuk heeft gedaan.quote:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
‘We gaan in de halve finale komen, ik heb ineens zo’n gevoel dat we in de halve finale gaan komen. Met het balbezit voor Frank de Boer, Frank de Boer speelt de bal, heel goed, naar Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis bergkamp neemt de bal aan, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis Bergkamp, Dennis bergkamp, Dennis Bergkamp. Oooooooh, Frank de Boer speelt de bal op Dennis Bergkamp, die neemt de bal feilloos aan en die schiet de bal erin. We spelen nog officieel 20 seconden, Dennis Bergkamp, 2-1!’
[ afbeelding ]
WK-98 in Frankrijk. Kwartfinale Nederland-Argentinië voor 55.000 toeschouwers Stade Vélodrome Marseille. Een klassieker op het WK. Op het WK-74 en WK-78 speelden beide landen immers al tegen elkaar. Het werd een legendarische wedstrijd. Met alles wat je bij een klassieker mag wensen. Hartstocht, mooie doelpunten, rode en gele kaarten, uitzinnige toeschouwers. Kortom een zinderende wedstrijd, met een apotheose geschreven door de beste scriptschrijver in Hollywood.
[ afbeelding ]
Met nog een minuut te spelen, 89ste minuut, lange bal van Frank de boer. De perfecte pass als de beste quarterback in het American Football. In die sport heb je de N-zone. Nu werd het de B-zone.
Dennis Bergkamp werd in Engeland al God genoemd. Nu zag heel de wereld waarom. Maradona had ooit de hand van God nodig om Engeland te verslaan in een kwartfinale op een WK. Waarna ie het goed maakte met de mooiste solo ooit. Een doelpunt dat terecht gekozen werd tot WK-doelpunt van de eeuw. Het doelpunt van Bergkamp tegen Argentinië eindigde als tweede. Twee doelpunten van ultieme schoonheid op het hoogste podium. De Non Flying Dutchman vertoefde even in de hoogste regionen. Voor eeuwig zwevend met de bal aan de voet.
Dat mag.quote:
[..]
Ik vind juist jammer dat Jack van Gelder met zijn commercieel getinte geschreeuw juist aan dit mooie moment van schoonheid afbreuk heeft gedaan.
Ewald Lienen was in zijn tijd een goede Bundesliga-voetballer. Zoals er zoveel waren, en nog altijd zijn. Hij behaalde successen met Borussia Mönchengladbach. Zoals het winnen van de UEFA-Cup in 1979. Hij leeft vooral voort door zijn gedrag buiten het veld. Zo kreeg profvoetballer Lienen internationale publiciteit, toen hij zijn vakantie als begeleider van gehandicapte kinderen invulde. Niet omdat hij moest van zijn club, maar omdat hij dat zelf wilde. Ook richtte de sociaal voelende Lienen in 1987 in Duitsland een vakbond voor profvoetballers op.
Toen de Amerikaanse president Ronald Reagan in Europa een nieuwe generatie lange afstandsraketten tegen de Sovjet Unie wilde plaatsen, liet Ewald Lienen een krachtig protest horen. Dat deed hij in het begin van de jaren tachtig, samen met een paar miljoen andere Europeanen. De tijd heeft hen gelijk gegeven, want in 1987 vloog de 19-jarige Duitser Matthias Rust in een sportvliegtuigje onopgemerkt van Helsinki naar Moskou, en landde op het Rode Plein. Zijn stunt kostte veel hoge Sovjet-militairen hun baan, waarna de Sovjet Unie enkele jaren later zelf ook uiteen viel.
Het meest markante moment uit Ewald Lienen’s vijftienjarige voetbalcarričre kwam op 14 augustus 1981, toen hij in een Bundesliga-wedstrijd tegen Werder Bremen grof werd geblesseerd. Tegenstander Norbert Siegmann ritste met zijn noppen Lienen’s dijbeen open, en de foto’s van deze indrukwekkende wond gingen heel Europa door. Lienen legde de verantwoordelijkheid bij Werder-trainer Otto Rehhagel, die zijn spelers onverantwoordelijk had opgehitst. Zijn actie leidde in het Duitse voetbal tot bezinning.
Video in de link....
Helemaal mee eens.. Dat geacteerde gedoe van die dwaas..quote:
[..]
Ik vind juist jammer dat Jack van Gelder met zijn commercieel getinte geschreeuw juist aan dit mooie moment van schoonheid afbreuk heeft gedaan.
Van alle culthelden die Feyenoord begin jaren negentig op het veld had staan, was hij de grootste. John de Wolf was stoer, Ed de Goey goed en Mike Obiku exotisch. József was vooral gewoon. Hij stond in het telefoonboek en woonde in een eengezinswoning in Sterrenburg, een rustige jaren-zeventigwijk in Dordrecht. Net zoals de doorsnee-supporter. Die hem zag als een buurman die er af en toe uit het niets een bal in trapte.
Heel veel doelpunten maakte József niet. Maar als hij ze maakte, waren ze vaak belangrijk. Neem nou de wedstrijd thuis tegen PSV, in het seizoen ’94-’95. In de vijftigste minuut kreeg Feyenoord een strafschop. József stond net in het veld, zonder warming-up, en had nog geen bal aangeraakt. Geen enkele twijfel wie ‘m zou nemen. Hij slofte naar de stip. Wachtte net zo lang tot keeper Stanley Menzo een hoek koos. En schoot ‘m niet overdreven hard in de andere: 2-2. Twintig minuten later scoorde hij het winnende doelpunt. Het publiek was uitzinnig en scandeerde de rest van de wedstrijd ‘Jóóóózsef, Jóóóózsef’. De Tovenaar van Tatabánya maakte zijn bijnaam weer waar.
17 lijkt wel de leeftijd waarop iedere aanstaande topper debuteert. Cruijff, van Basten en Bergkamp bijvoorbeeld. Faas Wilkes ging ze voor bij Xerxes. Faas Wilkes was ook de eerste Nederlandse speler die als prof furore maakte in het buitenland.
Abe lenstra durfde niet en Gerrit keizer bij Arsenal te onbeduidend. Er zijn bejaarde Italianen die Faas heten. Door hun ouders vernoemd naar de weergaloze dribbelaar. Bij Inter Milaan en Torino schrijven ze zijn naam in gouden letters.
Ook in Spanje, en dan vooral Valencia, dragen ze hem nog steeds virtueel op de schouders. Iets dat ooit letterlijk gebeurde na een historische overwinning. Samen met Alfredo di Stefano van Real Madrid en Kubala van Barcelona was hij de ster in zijn periode destijds. Vergelijkbaar met Messi en Ronaldo tegenwoordig. Wilkes was het grote voorbeeld voor Johan Cruijff. Doordat de KNVB tegen profvoetbal was speelde hij tussen 1949 en 1956 geen interlands. Uiteindelijk speelde hij er toch nog 38, waarin hij 35 keer scoorde. Een ongekend gemiddelde.
Dennis Bergkamp was de speler die in 1998 pas het aantal doelpunten overtrof. De Tulp, zoals Faas Wilkes in Italië werd genoemd, gaf het stokje door aan een protegé van Cruijff. Daar waar ie zelf de verlosser stimuleerde en inspireerde. Faas Wilkes zou 82 jaar worden. De eerste wegbereider van het Nederlandse topvoetbal.
Juli 2006, één van de beste voetballers ooit wilde zijn tweede wereldbeker winnen. Een kopstoot stond in de weg. De sierlijke voetballer liet zich provoceren door een zuigende Italiaanse houwdegen.
.jpg)
Het is de smet op een smetteloze carričre van een geweldige voetballer. De WK finale ging verloren voor Frankrijk. Zidane en zijn teamgenoten namen afscheid van zichzelf. Eén van de minste WK-finales ging verloren.
Italië werd wereldkampioen. Een wereldkampioen die niet in het geheugen gegrift staat. De afgang van de koning van Frankrijk was, en is historischer. Zelfs met het hoofd als een stier vooruit, torent ie over het Catenaccio uit. De afgang van Zidane had door Salvadore Dali geschilderd kunnen worden. Zidane, een meesterwerk als voetballer. Kunnen geen horens afbreuk aan doen.
In mei 1985 was Liverpool de nummer 1 van Europa, en had het in de voorgaande acht seizoenen vier keer de Europacup gewonnen. Het team bereikte in 1985 opnieuw de finale en stond voor de taak om de titel te verdedigen die ze het jaar daarvoor van Roma had gewonnen. Ook deze keer moesten ze het opnemen tegen een Italiaanse club: Juventus was op dat moment de houder van de Europacup II, en het team bestond grotendeels uit voetballers die hadden meegedaan aan het Wereldkampioenschap voetbal in 1982, dat door Italië was gewonnen. Daarnaast maakte de Franse sterspeler Michel Platini, die in 1983 en 1984 was benoemd tot Europees voetballer van het jaar, deel uit van het team.
Het is te veel om alles op te noemen. Het Heizelstadion was verouderd, de brokstukken lagen klaar. De politie bestond uit twee delen en functioneerden daarom niet. Dronken Liverpool-supporters waren in het neutrale vak. En vak juist om de supporters te scheiden. De zwarte markt hield daar geen rekening mee.
Liverpoolers vielen het Juventus-vak aan. Ze vluchtten en zochten een uitweg. Het hek was dicht diegenen die het probeerden te onvluchten werden door de Belgische politie terug het vak ingeslagen.
De Berlijnse muur viel met minder doden. In Brussel was het die avond de hel, of Heils op aarde. 39 doden door een omvallende muur en 400 gewonden.
Live op tv. Voetbal stierf een beetje. De Engelsen werden jaren teruggeworpen.
De Engelse clubs en Football Association besloten zeer kort nadien om alle clubs uit die competitie voor vijf jaar uit te sluiten van de Europese competities, een beslissing die later door de UEFA werd bekrachtigd. Vanwege het feit dat Liverpoolsupporters de oorzaak waren van de ramp werd Liverpool nog een extra jaar uitgesloten van Europees voetbal.
En de UEFA durfde het niet aan om de wedstrijd niet door te laten gaan.
Vol ongeloof voor de tv idd.quote:
De dag die je nog helemaal in je geheugen staat gegrift.
En de UEFA durfde het niet aan om de wedstrijd niet door te laten gaan.
IJsselmeervogels is een Nederlandse voetbalclub. Het is met zeven landstitels bij de amateurs de succesvolste club in het Nederlandse amateurvoetbal. De rood-witten komen uit Spakenburg, in de Nederlandse provincie Utrecht, aan de boorden van de voormalige Zuiderzee. Op de ranglijst aller tijden, wat betreft het aantal gescoorde punten in wedstrijden op het hoogste amateurniveau in het zaterdagvoetbal, sinds invoering landelijke eerste later Hoofdklasse 1970/71 bezet IJsselmeervogels de eerste plaats Tegenwoordig komt IJsselmeervogels uit in de Derde divisie Zaterdag.
Een rijke historie heeft deze club die in hetzelfde shirt speelt als Ajax. De rode baan op het witte shirt is herkenbaar uit duizenden. Hun plaatsgenoten van VV Spakenburg spelen aanpallend op een even indrukwekkend amateurcomplex. Spakenburg in het blauw. Ze worden in de volksmond dan ook de blauwen genoemd, zoals De Vogels de Rooien heten. Zeven keer werd Ijsselmeervogels algemeen landskampioen, nog vaker districtskampioen.
Hun grootste succes kwam er in 1975. In het seizoen 1974-1975 wisten ze de halve finale te bereiken in de nationale beker. Na Limburgia en SC Amersfoort (buurman in het profvoetbal) te hebben verslagen ging de victorie door tegen FC Groningen in de kwartfinale. Na 2-2 aan het eind van de verlengingen wonnen de Spakenburgers met strafschoppen van de koploper in de Eerste Divisie. In Deventer,in de Adelaarshorst tegen FC Twente volgde de halve finale. Deze destijds Europese topclub bleek een brug te ver voor Jaan de Graaf en zijn ploeggenoten. Met 6-0 werd er verloren. Geen schande, historie was al geschreven. Helemaal toen aan het eind van het jaar Ijsselmeervogels tot sportploeg van het jaar werd gekozen. Dat lukte Feijenoord niet eens in 2002.
Jaan de Graaf, de sterspeler, werd pas in zijn nadagen profvoetballer bij AZ-67. Wegens geloofsovertuiging wilde en mocht hij niet op zaterdag spelen. Toen eind jaren 70 ook op zaterdagavond werd gevoetbald ging hij overstag. Hij bleef wel vissen. En menig doelman nog achter het net.
Het is de favoriete voetballer van Johan Derksen. Bij mij staat ie in de Top-10 allertijden. George Best. 1966, Benfica was een grootmacht in Europa, Manchester United was nog steeds up and coming na de vliegramp. Een andere top-10 speler, die later tijdens het WK de beste speler van het toernooi zou worden was een gearriveerde vedette. Eusebio had al de EC-1 gewonnen in 1961 en 1962.
Op 9 maart 1966 leerde Europa een nieuwe vedette kennen. De Portugezen leden hun eerste Europese thuisnederlaag ooit. Binnen een kwartier stond het 0-3 voor Manchester United. Twee goals en een assist van de net 19jarige George Best Talloze onnavolgbare dribbels volgden. Net zoals ie in de rest van zijn carriere onnavolgbaar bleef.
Het onnavolgbare werd ook zijn ondergang. Hij werd na de wedstrijd in Lissabon de vijfde Beatle genoemd. Hij werd de eerste megaster onder de voetballers. The looks van een moviestar, het charisma van een Beatle. Hij ging zo ook leven. De drank kwam in zijn leven, de starfuckers en de papparazi.
Eerst zou ie nog de EC-1 winnen met Manchester United. Samen met Bobby Charlton en Dennis Law. The Busby babes waren eindelijk terug op het hoogste podium. Daarna viel het verval in. Alcohol werd zijn beste vriend, vriendinnen pakten hem in, louche makelaars deden een duid in het zakje. Hij speelde nog een briljante interland met Noord-ierland in 1976 tegen Nederland. Een land waar ie nooit mee kon schitteren op een groot toernooi. Zijn afscheidsperiode was in Amerika. Waar ie de eer had met Hans Kraaij j.r. te mogen voetballen. Als handtekening zette ie in The Major League nog wel het mooiste doelpunt ooit in the USA.
Ruud Geels, misschien wel de meest ondergewaardeerde voetballer in Nederland ooit. Veel scorende spits, die speelde voor Ajax, Feijenoord, PSV, Anderlecht en Club Brugge. Zijn doelpuntgemiddelde is vergelijkbaar met die van Gerd Müller
Gerd Müller werd de held van de WK-74 finale, terwijl coach Rinus Michels bij een 2-1 achterstand Geels op de bank liet zitten en de onbekende middenvelder Theo de Jong in het veld bracht. Er wordt vaak gesproken over het feit dat René van der Kerkhof in die wedstrijd Rob Rensenbrink verving ipv Piet keizer. De grootste fout van Michels was Ruud Geels op de bank te laten zitten.
In 132 competitiewedstrijden voor de Amsterdammers scoorde Geels 123 maal. Hiermee werd Geels viermaal op rij topscorer van de eredivisie (seizoenen 1974/1975 tot en met 1977/1978). In één van de wedstrijden scoorde hij vijf doelpunten, tegen Feyenoord op 1 november 1975 (6-0).
Van Hanegem zei later dat ie nooit zoiets had meegemaakt. 'Hij zweef boven de lat uit.' Volgens de kromme.
Hij was in totaal 5 keer topscorer van de eredivisie. Speelde met van Gaal en René van der Gijp nog bij Sparta.
in 473 wedstrijden als prof scoorde hij 318 doelpunten. En dat heel vaak met z'n hoofd, want dat was toch wel het handelsmerk van Geels. Het ene doelpunt was nog fraaier dan het andere.
Hij behoorde tot de selectie voor het WK 1974, maar werd in geen enkele wedstrijd opgesteld. Later beschreef hij het verblijf in West-Duitsland als "de ergste weken uit mijn leven", niet zozeer vanwege het niet spelen maar vooral door de dagelijkse pesterijen van het Ajax-duo Wim Suurbier en Ruud Krol.
Tegenwoordig zou ie miljonair worden in het buitenland. Zou ie ook nooit 5 keer topscorer van de eredivisie zijn. Money rules the football-world. Dan is één jaar schitteren in Nederland genoeg voor een overtocht. Varend op het geldschip.
17 augustus 1995 werd een historische voetbaldag. Weinigen zullen onmiddellijk denken aan Marco van Basten. Toch was het San Marco die schitterde zonder te voetballen in San Siro. AC Milan-Juventus voor de Trofeo Silvio Berlusconi. Een onbeduidende wedstrijd. De 65.000 toeschouwers zullen het nooit vergeten.
Volgens Johan Cruijff kon je een goede wedstrijd spelen terwijl je amper aan de bal bent. Van Basten schitterde in een wedstrijd die hij niet meer kon en mocht spelen. Het afscheid was majestueus. In een bruin jasje, alsof ie even boodschappen ging doen was hij de ster van het veld. Hoe de wedstrijd ook zou zijn. Dit zou nooit overtroffen kunnen worden.
Sterker nog, het was één van de emotioneelste voetbal/sport gebeurtenissen ooit. Trainer Capello van AC Milan zat doorgaans stoďcijns op de bank. Gehard als voetballer en veel gewend als coach.
Er kwamen geen vreugdetranen na een mooi doelpunt. Er kwamen tranen van emotie en verdriet. Daar stond Marco op de middenstip. Officëel afstand genomen als één van de grootste voetballers ooit. Zijn verbrijzelde enkel belette hem echter al 4 jaar om te kunnen voetballen.
De tranen van Capello vertegenwoordigden het verdriet van iedere voetballiefhebber. Faas Wilkes werd in Italië "De Tulp" genoemd. De ploeggenoot van Marco van Basten bij AC Milan Ruud Gullit "De Zwarte Tulp." Hier stond een voetballer die nooit helemaal tot bloei is mogen komen. Niemand weet wat ie allemaal nog had kunnen presteren. Een bloem waar bloemlezingen voor te kort schieten. Raak schieten deed Marco vanaf jonge leeftijd. Dit afscheid raakte iedereen recht in het hart. Op zijn jasje ontbrak alleen nog een roos. ' Grazie, Marco Per Sempre.'
Niet één voetballer wordt door zowel Barcelona als Real Madrid supporters gehaat. Bernd Schuster kreeg het voor elkaar. Als wonderkind maakte hij op z'n 18e zijn debuut voor FC Köln. Tijdens hetzelfde seizoen debuteert ie ook nog eens voor Die manschaft. A Star Was Born.
De sierlijke middenvelder met de blonde lokken was op weg een wereldster te worden. Zijn doelpunten waren ongekend, zijn passes magistraal en zijn stijl on-Duits. Vergelijkbaar met zijn grote voorbeeld Günter Netzer. In 1980 werd het Europees kampioenschap gespeeld. Een toernooi waarin Lothar Mattheus, de typische Duitse voetballer en het tegenbeeld van Schuster, zijn debuut zou maken tegen Nederland. Schuster was pas 20, maar werd uiteindelijk gekozen tot beste speler van het toernooi.
Het gevolg was een transfer naar het grote Barcelona. Hij zou even vaak schitteren op het veld als opvallen door zijn recalcitrante gedrag. Geen bestuurslid of trainer waar ie geen ruzie mee kreeg. Ruzie die hij ook kreeg met de Duitse Bondscoach Jupp Derwall. Hij en zijn vrouw, tevens zaakwaarneemster, vonden dat ze onder betaald werden door de Duitse bond en dat de coach veel te defensief speelde. Ladenkoller und heibel in de tent. Resultaat, Bernd Schuster bedankte op zijn 23ste, na 21 interlands, voor die Manschaft. Hij kwam nooit meer op deze beslissing terug.
Na 7 jaar kon het niet uitblijven, Barcelona en Schuster scheiden hun wegen na de zoveelste ruzie. Schuster deed een Cruijffie. Hij tekende voor Real Madrid, de vijand van Barca. Ook hier grote successen en met ruzie uit elkaar. Weer nam ie wraak, hij ging voor Atletico Madrid spelen. De gevallen topclub hielp ie aan Spaanse bekers en twee vice-kampioenschappen. Het ultieme verraad. Een geweldenaar als voetballer werd in Spanje als paria beschouwd.
De voetballer die op grote toernooien zou gaan schitteren wordt voornamelijk herinnerd, als ie nog wordt herinnerd, als opstandig buitenbeentje. Als speler die bij de grootsten ooit had kunnen behoren.
In 1994 speelt ie weer in Duitsland, voor Bayern Leverkusen. Alsof ie op zijn ouwe dag wil laten zien wat ze al die jaren hebben gemist maakt ie 3 keer Dass Tor des Monats. Als apotheose behaalt het genie de plaatsen één, twee en drie bij de verkiezing van het doelpunt van het jaar.
Het was mooi geweest, schlüss voor Schuster.
Een koemannetje deed ie dus, ging niet verder als trainer?quote:
[ afbeelding ]
Niet één voetballer wordt door zowel Barcelona als Real Madrid supporters gehaat. Bernd Schuster kreeg het voor elkaar. Als wonderkind maakte hij op z'n 18e zijn debuut voor FC Köln. Tijdens hetzelfde seizoen debuteert ie ook nog eens voor Die manschaft. A Star Was Born.
[ afbeelding ]
De sierlijke middenvelder met de blonde lokken was op weg een wereldster te worden. Zijn doelpunten waren ongekend, zijn passes magistraal en zijn stijl on-Duits. Vergelijkbaar met zijn grote voorbeeld Günter Netzer. In 1980 werd het Europees kampioenschap gespeeld. Een toernooi waarin Lothar Mattheus, de typische Duitse voetballer en het tegenbeeld van Schuster, zijn debuut zou maken tegen Nederland. Schuster was pas 20, maar werd uiteindelijk gekozen tot beste speler van het toernooi.
[ afbeelding ]
Het gevolg was een transfer naar het grote Barcelona. Hij zou even vaak schitteren op het veld als opvallen door zijn recalcitrante gedrag. Geen bestuurslid of trainer waar ie geen ruzie mee kreeg. Ruzie die hij ook kreeg met de Duitse Bondscoach Jupp Derwall. Hij en zijn vrouw, tevens zaakwaarneemster, vonden dat ze onder betaald werden door de Duitse bond en dat de coach veel te defensief speelde. Ladenkoller und heibel in de tent. Resultaat, Bernd Schuster bedankte op zijn 23ste, na 21 interlands, voor die Manschaft. Hij kwam nooit meer op deze beslissing terug.
Na 7 jaar kon het niet uitblijven, Barcelona en Schuster scheiden hun wegen na de zoveelste ruzie. Schuster deed een Cruijffie. Hij tekende voor Real Madrid, de vijand van Barca. Ook hier grote successen en met ruzie uit elkaar. Weer nam ie wraak, hij ging voor Atletico Madrid spelen. De gevallen topclub hielp ie aan Spaanse bekers en twee vice-kampioenschappen. Het ultieme verraad. Een geweldenaar als voetballer werd in Spanje als paria beschouwd.
[ afbeelding ]
De voetballer die op grote toernooien zou gaan schitteren wordt voornamelijk herinnerd, als ie nog wordt herinnerd, als opstandig buitenbeentje. Als speler die bij de grootsten ooit had kunnen behoren.
[ afbeelding ]
In 1994 speelt ie weer in Duitsland, voor Bayern Leverkusen. Alsof ie op zijn ouwe dag wil laten zien wat ze al die jaren hebben gemist maakt ie 3 keer Dass Tor des Monats. Als apotheose behaalt het genie de plaatsen één, twee en drie bij de verkiezing van het doelpunt van het jaar.
Het was mooi geweest, schlüss voor Schuster.
Jawel. Iets van 8 clubs. Ook weer met succes en ruzies.quote:
[..]
Een koemannetje deed ie dus, ging niet verder als trainer?
Verder ook een Ruud Geelsje en Arie haantje.
Zo zie je maar dat talent niet alles is, mentaal moet je ook topsport aankunnen..quote:
[..]
Jawel. Iets van 8 clubs. Ook weer met succes en ruzies.
Verder ook een Ruud Geelsje en Arie haantje.
Hij kon het aan.quote:
[..]
Zo zie je maar dat talent niet alles is, mentaal moet je ook topsport aankunnen..
Zijn carriere was geweldig. Alleen niet in verhouding tot zijn talent. 
Het vreemde is dat PSV het jaar erna pas nog groter werd en het grootste succes uit de clubhistorie zou behalen. Het jaar waarin Ajax een EC-2 finale speelde, Oranje Europees kampioen werd, werd PSV Europa Cup-1 winnaar. Een Europa Cup die bij menigeen niet in het geheugen gegrift zal staan. Maar Nederland juichte. Terecht. Het was echter ondanks de sterren in het team de Europese winnaar van de middelmaat.
Lerby, Arnesen, Kieft, Koeman, Vanenburg, Gerets, Kieft, Nielsen. Toch PSV speelde op safe. Hiddink maakte zijn eerste internationale glorie-periode. Dat zat wel snor. PSV had al eerder een grote prijs binnen gesleept onder grootmeester Kees Rijvers de UEFA-Cup in 1978. Toen ook al een mooi Nederlands voetbaljaar. Zoals de jaren '70 en '80 groots waren voor het kleine kikkerlandje. Destijds waren het twee decennia waarin Nederland mede het Europese voetbal beheerste.
We vonden het jammer dat PSV vanaf de kwartfinale geen wedstrijd meer won. Vier gelijke spelen en zelfs de finale bleef Nul-Nul. Tegenwoordig zouden we er een moord voor doen als Nederlandse voetbalsupporter. Bordeaux werd in de kwartfinale overwonnen. Mede door een doodschop van PSV spits Hans Gilhaus, die de Franse uitblinker Tigana uit de wedstrijd schopte. Ronald Koeman verklaarde in de pers dat het een professionele overtreding was van Gilhaus. Die opmerking kwam hem op een schorsing tegen Real Madrid te staan in de halve Finale.
Real Madrid werd destijds getraind door Leo Beenhakker. Dat elftal van Real werd beschouwd als wonderteam. Met spelers als Michael Laudrup, Hugo Chanzes, Michel en Butruagueno. PSV had in de uitwedstrijd echter de lelijkste voetballer na Berry van Aerle op het middenveld. PSV kwam één keer voor het doel in die wedstrijd. Uitgerekend Edward Linskens, de ietwat onbeholpen verdedigende middenvelder. Nooit heeft iemand geweten waarom juist deze onbeduidende middenvelder in scoringspositie kwam. Hij scoorde dan ook het lelijkste doelpunt ooit op dat niveau. Linkskens wilde de bal in de hoek schieten, de doelman dook de hoek in. Linskens raakte de bal met z'n rechter scheenbeen verkeerd. De doelman keek nog naar links, en zag de bal onder zich het doel in hobbelen.
Over de finale tegen Benfica kunnen we kort zijn. Nul-Nul. Verlenging. Nul-Nul. Net zoals in de halve finale thuis tegen Real Madrid een heldenrol voor van Breukelen. Het was een voorbode van het EK-88. PSV won de grootste clubprijs. Mede dankzij Hans van Breukelen. In de EK-finale tegen Rusland stopte hij de strafschop van Belanov. In de EC-1 finale die van Veloso. Een keertje mag de neus de credits krijgen. Koeman zou nog vaker schitteren in een EC-1 finale. PSV, een club om trots op te zijn. En Linskens ? Die ging afbouwen aan de bar bij NAC in de kantine. Daar droegen ze hem na afloop ook op handen.
Ben bang dat zoiets niet meer zal gebeuren in Nederland
Zeker weten van niet. Alleen na een revolutie.quote:Op woensdag 22 februari 2017 17:48 schreef Doublepain het volgende:
Europees speler van het Jaar en de CL winnen
Ben bang dat zoiets niet meer zal gebeuren in Nederland
De lob van Cruijff vanaf de achterlijn, in de kruising tegen België is uniek. Het zou op het EK worden overtroffen door een strafschop. Nederland werd door een scheidsrechter genaaid, zoals dat heet, in de halve finale. Cruijff werd neergemaaid door ene Panenka. De melancholieke middenvelder van Tjechos-Slowakije deed iets wat ie nooit deed. Hij maakte een doodschop. Dat het leven van de Tsjechen rekte. De scheids gaf achteraf toe dat ie verkeerd geoordeeld had. Neeskens en van Hanegem konden slecht tegen dit onrecht. Oranje eindigde met 9 man.
De finale van het EK ging tussen West-Duitsland en de Tsjechen. Zoals het de Duitsers betaamde maakten ze in de laatste minuut de onterechte 2-2. Na onterecht van de Joegoslaven gewonnen te hebben in de vorige wedstrijd kwamen ze nu weer terug in de wedstrijd. Een wedstrijd die verloren leek.
Het werd verlengingen, daarna strafschoppen. Uli Hoeness, die later in het gevang belandde wegens corruptie als baas van Bayern München, was een mindere baas. Huizenhoog over ging zijn strafschop. Nu was het bij 4-3 in de stand aan Panenka om de eventueel laatste penaltie te nemen.
De melancholie van de naar de strafschopstip lopende Oost-Blokker droop van zijn hangsnor af.
Nooit is het slenteren en de zucht in de wind mooier geweest. Tergend traag trapte hij de bal. Sepp Maier dook de linkerhoek in. Panenka zocht geen hoek uit. Maier keek verbouwereerd naar het midden. Hij zag de bal met een meesterlijke lob, door het midden op en neer dalen. De penalties der strafschoppen was geboren. De Panenka was geboren. Op het hoogste niveau. Europees kampioen. 40 jaar later begrijpt iedere voetballiefhebber wat een Panenka is. Ik kan er vrede mee hebben. Er zijn slechtere voetballers die Cruijffie hebben getackled.
quote:
EK-76 in Joegoslavië. Er deden maar 4 landen mee. De voorrondes waren eigenlijk al een toernooi op zich. Oranje nog met Cruijff en van Hanegem. Nederland won met 5-0 tegen België. Een wedstrijd waarin Jean Marie Pfaff debuteerde en een wedstrijd waarin Cruijff één van zijn mooiste doelpunten maakte.
[ afbeelding ]
De lob van Cruijff vanaf de achterlijn, in de kruising tegen België is uniek. Het zou op het EK worden overtroffen door een strafschop. Nederland werd door een scheidsrechter genaaid, zoals dat heet, in de halve finale. Cruijff werd neergemaaid door ene Panenka. De melancholieke middenvelder van Tjechos-Slowakije deed iets wat ie nooit deed. Hij maakte een doodschop. Dat het leven van de Tsjechen rekte. De scheids gaf achteraf toe dat ie verkeerd geoordeeld had. Neeskens en van Hanegem konden slecht tegen dit onrecht. Oranje eindigde met 9 man.
[ afbeelding ]
De finale van het EK ging tussen West-Duitsland en de Tsjechen. Zoals het de Duitsers betaamde maakten ze in de laatste minuut de onterechte 2-2. Na onterecht van de Joegoslaven gewonnen te hebben in de vorige wedstrijd kwamen ze nu weer terug in de wedstrijd. Een wedstrijd die verloren leek.
Het werd verlengingen, daarna strafschoppen. Uli Hoeness, die later in het gevang belandde wegens corruptie als baas van Bayern München, was een mindere baas. Huizenhoog over ging zijn strafschop. Nu was het bij 4-3 in de stand aan Panenka om de eventueel laatste penaltie te nemen.
[ afbeelding ]
De melancholie van de naar de strafschopstip lopende Oost-Blokker droop van zijn hangsnor af.
Nooit is het slenteren en de zucht in de wind mooier geweest. Tergend traag trapte hij de bal. Sepp Maier dook de linkerhoek in. Panenka zocht geen hoek uit. Maier keek verbouwereerd naar het midden. Hij zag de bal met een meesterlijke lob, door het midden op en neer dalen. De penalties der strafschoppen was geboren. De Panenka was geboren. Op het hoogste niveau. Europees kampioen. 40 jaar later begrijpt iedere voetballiefhebber wat een Panenka is. Ik kan er vrede mee hebben. Er zijn slechtere voetballers die Cruijffie hebben getackled.
ware zucht komt van diep
longen vol lucht geblazen
echte bazen, weten te beheersen
gemakzucht, energie ophalen
opladen voor wat
komen gaat
kunnen grazen
wat staat te wachten, melancholie, romantische gedachten
koud in het veld,
handen in zij
warmlopen overbodig
kost te veel kracht
zal nog nodig hebben, dan onverwacht
'geef bal aan mij'
overdacht doch spontaan, langs de lijn
in de voetjes zoals dat heet, warmte in aantocht
niet iedere bal hoeft
toverbal te zijn, echter
met tovenaar in dienst, kleurt de hemel blauw
komt regenboog tevoorschijn
voor dag en dauw, wachtend om te schitteren
eerste sigaret, aansteker in zak
vuur uit sloffen, moet vlammend hard zijn
zie hem lopen, naar vogeltjes fluitend
omringd door duizende
toeschouwers, doch alleen
zon schijnt, briesje in haar blaast
open gesloten dak, heerlijk in natuur
buiten
slenteren verandert in dartelen, eindbaas
veulen in wei, alleen met bal kan ie zich uiten
al snel cultheld, wordt hier en daar verteld
kan raar lopen, een antilope op het veld
hangende schouders en kromme pootjes, onverhuld
onvermeld
onvermeld dat deze speler het publiek bekoorde
In koor bezongen ze heldendaden, 'Jóóósef, Jóóósef, Jóóósef'
die het herinneren weten : József was de ultieme cult
József, tovenaar van Tatabanya
Kiprich sprak met bal aan voeten
minimale culthelden, blazen hoog van torens
puffend en zuchtend liet József zien
hoe het zou moeten
niet alleen grootspraak
de echte cultheld
dartelt in het veld
scoort bovendien
[ Bericht 0% gewijzigd door tong80 op 23-02-2017 15:11:11 ]
Met Dortmund won hij in 1997 de wereldbeker voor clubteams. Naast Decheiver zijn er negen Nederlanders die deze prijs in buitenlandse dienst wonnen: Frank Rijkaard, Marco van Basten, Ruud Gullit, Jaap Stam, Raimond van der Gouw, Clarence Seedorf, Edwin van der Sar, Ibrahim Afellay en Wesley Sneijder.
Decheiver maakte op zijn 16e z'n debuut voor Go Ahead Eagles. Hij werd gezien als één van de grootste talenten van zijn generatie. Toch duurde het nog meer dan 10 jaar voor ie bij Dortmund terecht kwam. Dit gebeurde o.a via Heerenveen, RKC, FC Utrecht en FC Freiburg.
De Duitsers wonnen de CL-finale van Juventus. Decheiver kwam na dit succes naar Borussia Dortmund. Vervolgens won Dortmund met Decheiver de wereldcup tegen het Braziliaanse Cruzeiro. Helaas zou het één van de laatste keren zijn dat hij kon juichen. Op 28-jarige leeftijd moest hij al stoppen met betaald voetbal. De sierlijke, technische spits moest door talloze blessures veel te jong de strijd staken. Een mooie voetballer, waarvan we nooit zullen weten wat ie allemaal nog in zijn mars had. De aftocht geblazen met een wereldcup. Het kan minder. Het had ook meer kunnen zijn.
In totaal kwam hij zestig keer uit voor het Pools voetbalelftal, waarvan acht keer als aanvoerder. Zijn hoogtepunt met het Poolse elftal was het behalen van de derde plaats bij de WK-eindronde 1982 in Spanje.
De Pool die techniek koppelde aan snelheid en loopvermogen. Strijdlust aan souplesse. Je hoefde geen Feijenoorder te zijn om van Wlodi te genieten. Helaas heeft ie maar twee seizoenen voor Feijenoord gespeeld. In crisisjaren maken bestuurders rare beslissingen. Feijenoord kocht andere buitenlanders en Wlodi ging voor FC Utrecht spelen.
De sluwe spits speelde zelfs 6 seizoen voor de club uit de domstad. Menig Feijenoorder krabde achter de oren. Hoe dom konden ze zijn deze geweldenaar, die ook bij Eintracht Frankfurt furore maakte, te verkopen.
Zijn zoon deed het ook goed nadien. Ebie ging in zijn voetsporen mee. Echter niet op het hoge niveau van zijn vader. Wlodi Smolarek overleed in zijn slaap, op 54jarige leeftijd. Een nachtkaars die zijn laatste adem uitblies. Gebed in een lichtend voorbeeld. Smolarek, één van de grootste Poolse voetballers ooit. De lichtstad mag er trots op zijn.
Het onverslaanbare geachte AZ onder leiding van Louis van Gaal werd in de eerste ronde van de beker in het seizoen 2007/2008 al uitgeschakeld door de Jupiler League-club Cambuur.
De quote was meer dan 9 op 1 bij een winst van Cambuur, maar helaas had ik een andere wedstijd toen fout in Toto Select
Je ziet El Hamdaoui uit vorm in deze wedstrijd, wat toen nog uitzonderlijk was.
Cambuur was in dat seizoen ook niet in vorm. Eind februari 2008 stond het op de twintigste plaats in de Jupliler League.
Het is niet iedereen de gave gegeven een boeiend stukje te schrijven.quote:
Tong laat het blijkbaar afweten. Dan kom ik vandaag maar even met iets opmerkelijks.
Het onverslaanbare geachte AZ onder leiding van Louis van Gaal werd in de eerste ronde van de beker in het seizoen 2007/2008 al uitgeschakeld door de Jupiler League-club Cambuur.
De quote was meer dan 9 op 1 bij een winst van Cambuur, maar helaas had ik een andere wedstijd toen fout in Toto Select
Je ziet El Hamdaoui uit vorm in deze wedstrijd, wat toen nog uitzonderlijk was.
Cambuur was in dat seizoen ook niet in vorm. Eind februari 2008 stond het op de twintigste plaats in de Jupliler League.
Bij VFB Stutgart zorgde ie er als interim coach twee keer voor ze tegen degradatie te behoeden.
Bij Hoffenheim schrijven ze zijn naam in gouden letters.
Huub Stevens won met Schalke 04 de UEFA-cup. Miste het landskampioenschap op 10 seconden. Met Hoffenheim promoveerde ie naar de Bundesliga.
Zo'n tien vooraanstaande clubs heeft ie gecoacht en getraind. Teveel om deze trainer helemaal te beschrijven. Hij was als voetballer ook geen nobody. Winnaar van de UEFA-Cup in 1978. De winst tegen Bastia was met PSV zijn hoogtepunt. Een meedogeloze voorstopper. Met de tong en het hart op de juiste plaats.
Gekozen tot trainer des jahr hunderds bij Schalke. Traditions verein met een Nederlandse kumpel an das ruhr.
Wie wel vergeten is is Daniel Fernandes. De ongekende JoopKoopwoede van Munsterman kende geen grenzen, een Tsjechisch, Canadeze. Portugeze doelman werd binnengehaald. Hij speelde ook nog in Roemenië voor CFR Clul en het Duitse VFL Bochum.
Hij zou voor vier en halve maand tijdelijk worden vastgelegd. Door een klein misverstand werden het vier en half jaar voor meer dan een ministerssalaris.
Nadat ie uitgeleend was geweest aan Pathitrakikos en Paok Saloniki verdween ie van het radar.
Hij drijft tegenwoordig op zijn matras van geld, privézwembad. Telt zijn geld. Dromend over de wedstrijden die hij nooit heeft gespeeld. Op zijn Grieks, noemt Kim Holland dat.
Ze zijn niet helemaal achterlijk in de Griekse achterhoek.
De naam Arthur Friedenreich zal weinigen iets zeggen. Toch is het één van de beste voetballers ooit. Tevens wegbereider in de strijd tegen racisme.
Friedenreich was de eerste zwarte stervoetballer. Zijn vader Oscar, was een zoon van een Duitse emigrant en werd geboren in Blumenau. Zijn moeder Matilde was een zwarte slavin. Op tienjarige leeftijd ging Arthur naar het Mackenzie College in Săo Paulo, waar hij het voetbal leerde kennen. In de begindagen was het voetbal ook in Brazilië een sport die enkel door de bovenlaag van de bevolking weggelegd was maar door zijn Duitse afkomst kon ook Arthur deze sport beoefenen.
Friedenreich was op 21 juli 1914 in Rio de Janeiro één van de spelers die de eerste interland speelden voor het nationale elftal. Tegenstander was geen ander nationaal elftal maar de Engelse club Exeter City FC. Brazilië won met 2-0. Friedenreich verloor in de ruwe wedstrijd twee tanden. In 1925 ging hij met zijn team CA Paulistano op tournee doorheen Europa en werd door een Franse krant bestempeld als de koning der koningen van het voetbal. De Brazilianen noemden hem Pé de Ouro (goudvoet) en de Uruguayen gaven hem na de finale van het Zuid-Amerikaanse kampioenschap 1919 de bijnaam El Tigre (de tijger).
Hij werd international dankzij zijn vaders afkomst, want zwarte Brazilianen werden pas in 1918 toegelaten bij het nationale elftal.
Volgens de FIFA scoorde hij 1329 keer (49 meer dan Pelé. Hierdoor geldt hij als de meest scorende speler in de geschiedenis en was ook de eerste speler die meer dan 1.000 keer scoorde. Hij werd negen keer topschutter in de competitie van Săo Paulo.
Bij Wim van Hanegem gleed alles van zijn schouders af. Niet klein te krijgen won van Hanegem alle prijzen. Hij vernederde in de WK-74 finale liever de West-Duitsers dan wereldkampioen te worden. Gekleineerd werden de Duitsers. Weggespeeld zelfs. Wim had de ultieme wraak.
De Duitsers bombardeerder. Van Hanegem deed hetzelfde als de Duitsers tijdens het bombardement. Grof geschut. Toch verliezen. Uiteindelijk won ie toch. De Nederlands. Geen WK-Titel. Wel eeuwige roem.
De Kromme werd in Zuid-Amerika gekozen tot beste speler van het WK-74. Een speler waar je wel van moet houden. Een mens die je koestert. Met Feijenoord Europees-en Wereldkampioen. Een speler die mede het Nederlandse voetbal groot heeft gemaakt. Kromgebogen loopt ie nog steeds rechtop in de Nederlandse voetbal-hierarchie. Een grootheid. Bijna groter dan de club zelf. Coen Moulijn werd gekozen tot Feijenoorder van de eeuw. Laat de Kromme tot zijn 100ste leven. De eeuwig beste in Rotterdam.
Voor mij is het de grote kromme. De man van de legendarische uitspraak: 'Wat ik heb opgestoken van de KNVB-cursus is een sigaret.' Legendes worden niet gemaakt. Die bestaan. Met het vuur aan de schenen.
Geen memorabele, een armoedige 1-0 tegen het nietige malta in een kwalificatie-wedstrijd voor het EK-92.
Er waren nog 4 spelers over van het EK-88 en een nieuwe generatie lag op de loer met o.a. Frank de Boer en Dennis Bergkamp. Latere wereldtoppers. Marciano Vink zou nooit de wereldtop behalen. Wat weinigen nog weten is dat ie toch mooie transfers maakte naar PSV en de Serie-A.
Wegens verschillen over de betaling van zijn contract verliet ie Ajax voor Genua, waar ook de huidige voetbalanalist John van het Schip speelde. Hij kwam door scherpe concurrentie van andere spelers uit het buitenalnd amper aan spelen toe.
PSV zag het echter nog steeds in hem zitten. Helaas kon hij door een zware blessure opgelopen tijdens Barcelona-PSV 2 jaar niet spelen. Figo, een Portugees natuurlijk, schopte hem de vernieling in. De revalidatie schoot niet op. Net zoals ie nooit meer een mooier doelpunt zou maken als destijds tegen Sampdoria. Toen zag men het enorme talent weer schijnen. Een solo mooier dan de mooiste dribbel van Figo.
Marciano Vink zocht het in ander vertier. In 2011 viel het kwartje wel zijn kant op. In het casino won ie anderhalf miljoen euro. Solo aan de gokkast. Alleen gelaten in de euforie. Die hij deelde met z'n wonderdoelpunt.
De video van zijn solo doelpunt. Nog wel tegen stadsrivaal Sampdoria......
Wim van der Horst hoort in de club van culthelden die presteerden op het veld. Begonnen in Utrecht bij de amateurclub Sint Maarten, later Sporting '70 en sv HMS. Gescout door AZ-67. Met zijn Utrechtse plaatsgenoot van Hanegem reed ie samen in de auto naar Alkmaar. Begin jaren 80 was AZ-67 een Nederlandse topclub. Die zelfs een Europese finale speelde in 1981.
_(Foto_Henk_van_Esch).jpg)
Het was voor de jonge van der Horst onbegonnen werk om een basisplaats te bemachtigen met al die internationals op het middenveld. Met De Kromme en Jantje Peters als concurrenten voor zich moest ie de club wel verlaten. FC Den Bosch werd zijn nieuwe thuishaven. Hij zou er 8 jaar als aanvallende middenvelder spelen.
Vraag een Bosschenaar naar zijn favoriete speler uit het verleden. Grote kans dat deze flegmatieke aanvallende middenvelder, ondanks Hans Gilhaus, Arnold Scholten, Jos van Herpen, Theo Lucius of Ruud van Nistelrooij, wordt genoemd. Zijn hoogtepunt uit die tijd is een 3-0-overwinning op Ajax in 1983/84. In de tweede helft weet ie een hattrick te scoren tegen de grootmacht. Ik ken zonder te googlen geen andere speler die dat heeft gedaan.
Wim van der Horst woont nog steeds in Den Bosch. Werkt op culturele zaken. Na 250 wedstrijden voor die club is ie een deel van de cultuur van de stad geworden. Heijja Den Bosch staat in het clublied. Ik reed 15 kilometer naar De Vliert op de fiets om van der Horst te zien. Wim reed met de Kromme naar AZ-67. Eén en al oor naar zijn leermeester. Wijze lessen van één van de grootste voetballers tot zich nemend.
Een ware club/cultheld. Niet hoog van de Sint Jans kerktoren blazend. Wel met de cornervlag zwaaiend na zijn tweede doelpunt tegen mijn andere favoriete club. Grote kans dat ie na een wedstrijd tegen Feijenoord met Joseph Kiprich voor de kleedkamer een sigaretje rookte. Effe puffend na gedane zaken.
Doelpunten in de link.
Dank je wel. Ik doe mijn best.quote:
Waar niet iedereen naar heeft gekeken is een wedstrijd in de eerste ronde van de EC-3/UEFA-Cup.
Seizoen 1989/1990. Het mirakel van Vitosha zou het later gaan heten. Antwerp FC. had uit gelijk gespeeld tegen de Bulgaren van Vitosha Sofia. Thuis moest er dus gewonnen worden. De Antwerpenaren werden weggespeeld en na 88 minuten stond het 1-3.
Velen verlieten het stadion. De verslaggever was al met zijn eindwoorden bezig. Het werd nog 2-3. Is voor de statistieken sprak Frank Raes. Toen Nico Claesen, de Belgische international, in de 92ste minuut de 3-3 maakte begon het al te huiveren. Er was destijds tijdelijk door de UEFA geen scorebord met tijdsaanwijzing. Niemand had een idee hoe lang nog.
Bij de allerlaatste aanval gebeurde het onwaarschijnlijke. Net als bij Barcelona-PSG. In de laatste seconde. 96ste minuut, viel de 4-3. De verslaggever werd gek, de toeschouwers stormden het veld op en een 28-jarige man uit Nederland zat met open mond te genieten van de euforie. Memorabel, hetgeen het Europese voetbal mooi maakt. Net zoals gisteravond, de romantiek is nog niet helemaal verjaagd door de commercie.
Filmpje in de link....
[ Bericht 3% gewijzigd door tong80 op 09-03-2017 11:49:06 ]
Er zijn natuurlijk minstens zoveel mooie dingen in andere sporten gebeurd.
Zal er later eens voor gaan zitten.quote:
Leuk tong. Open je ook zoiets in SPT?
Er zijn natuurlijk minstens zoveel mooie dingen in andere sporten gebeurd.
Jij bent Picasso held.quote:
Nooit verwacht dat Tong ooit nog eens een goed topic zou maken...
Ga ergens anders denigrerend doen.
De Braziliaan Jairzinho deed het als rechtsbuiten op het WK-70. Iedere wedstrijd wist ie te scoren namens het beste elftal ooit. Pelé was op zijn hoogtepunt, Rivelino de geniale waterdrager en Tostao de briljante linksbuiten gaven hem de ballen.
Brazilië WK-70 gekozen tot beste elftal van de eeuw. Hongarije WK-54 op twee. Het Nederlands-Elftal WK-74 op drie. Waar Puskas nooit de wereldbeker omhoog hield en Cruijff het ook niet was gegund, deed Jairzinho het wel. De legende Koppa is deze week overleden. Hij blijft in geachten van de echte voetballiefhebbers. Net zoals Jairzinho onuitwisbaar is. Menig doelman zal het beamen.
deze bleek toen niet waar te zijn hermaan stond in alle krantquote:
Records zijn er om gebroken te worden. Zal dit voetbalrecord ooit worden gebroken? In iedere wedstrijd scoren op een WK, tot en met de finale.
[ afbeelding ]
De Braziliaan Jairzinho deed het als rechtsbuiten op het WK-70. Iedere wedstrijd wist ie te scoren namens het beste elftal ooit. Pelé was op zijn hoogtepunt, Rivelino de geniale waterdrager en Tostao de briljante linksbuiten gaven hem de ballen.
[ afbeelding ]
Brazilië WK-70 gekozen tot beste elftal van de eeuw. Hongarije WK-54 op twee. Het Nederlands-Elftal WK-74 op drie. Waar Puskas nooit de wereldbeker omhoog hield en Cruijff het ook niet was gegund, deed Jairzinho het wel. De legende Koppa is deze week overleden. Hij blijft in geachten van de echte voetballiefhebbers. Net zoals Jairzinho onuitwisbaar is. Menig doelman zal het beamen.
Vertelquote:
[..]
deze bleek toen niet waar te zijn hermaan stond in alle krant
Tot uw dienstquote:
Leuk tong. Open je ook zoiets in SPT?
Er zijn natuurlijk minstens zoveel mooie dingen in andere sporten gebeurd.
SPT / Namens Tong iedere dag iets opmerkelijks in SPT. Verzoek van Zwansen
Het had ook een andere tegenstander kunnen zijn. Destijds kon je in de eerste ronde na twee wedstrijden al de aftocht blazen als topclub. Zoals dat jaar. De grootmachten Inter Milaan en Borussia Mönchengladbach troffen elkaar. De eerste wedstrijd in Duitsland werd een afgang voor de Italianen. Onder leiding van topscorer Jupp Heijnckes en de geniale strateeg Günter Netzer werd het 7-1.
Toch zou Gladbach worden uitgeschakeld. De Italiaanse spits Boninsegna kreeg een cola blikje tegen zijn hoofd geworpen en moest worden gewisseld. De uitslag werd geannuleerd en de wedstrijd moest worden overgespeeld. Eerst werd er echter in Italië gespeeld. Inter won met 4-2. De return eindigde in 0-0, Gladbach met een alcohol vrije kater achterlatend. Twee jaar later won Gladbach wel van FC Twente in de UEFA-cup finale/EC-3. Nog steeds met Netzer en Heijnckes. ook de latere bondscoach Bertie Voghts speelde de beide duels. Een mooie prijs voor de traditions verein. Graag hadden ze hem geruild voor de cup met de grote oren. Later in de jaren 70 kregen ze wel een kans in een EC-1 finale. De wedstrijd werd tegen het toen ongenaakbare Liverpool verloren. Cruijff werd in 72 voor de tweede keer Europees voetballer van het jaar. De Inter speler Sandro Mazzola achter zich latend.
Inter heeft in de Serie A thuis hard uitgehaald tegen Atalanta Bergamo. De club uit Milaan won met 7-1, passeerde Atalanta en klom naar de vierde plaats.
Mauro Icardi en Ever Benega tekenden beiden voor een hattrick.Maar één keer eerder in de 109-jarige clubhistorie scoorden twee Interspelers driemaal in een duel. Giuseppe Meazza,de naamgever van het stadion,en Atilio Demaria deden hen dat in 1933 voor.
Wie de grootste pure spits is of was zal vaak per land afhangen. Ik als Nederlander durf te zeggen dat het Gerd Müller de Duitser is. De nare herinnering aan zijn doelpunt in de WK-74 finale tegen het Nederlands Elftal doet geen afbreuk aan mijn mening.
Müller was met zijn 176 centimeter niet letterlijk groot. Zijn statistieken wel.....453 doelpunten voor Bayern in 398 wedstrijden. Bijvoorbeeld 38 doelpunten in het seizoen 69/70 en 40 in 71/72. Voor de toen nog West-Duitsers scoorde ie 68 keer in 62 interlands.
Romario heeft te weinig prijzen gewonnen en te lang bij PSV gespeeld. Inzaghi maakte te veel doelpunten met zijn scheenbeen. Dat deed Edward Linskens ook. Ruud Geels is een nationale grootheid. Buiten Nederland en België kent niemand hem.
Müller scoorde bij zijn eerste club Nördlingen in het seizoen 63/64 al 46 doelpunten in 31 wedstrijden. Aanleiding voor Bayern München, een topclub in wording, hem een contract aan te bieden. Bayern werd de huidige Europese grootmacht mede door de jonge Gerd Müller en de tevens jonge middenvelder Franz Beckenbauer.
Müller won met Bayern 3 Europacups-1 op rij. Werd in 1972 Europees kampioen met Die Manschaft. Werd Europees voetballer van het jaar in 1970. Werd 7 keer topscorer in de Bundesliga, 4 keer topscorer in de EC-1. Twee keer Europees topscorer. Topscorer WK-70 en EK-72. Wereldkampioen met West-Duitsland met een typisch doelpunt van Der Bomber om de finale tegen Oranje.
Ondanks alle successen zocht ie het zoals andere grootheden als Garrincha, Best, Socrates en Gascoigne in de drank. De redding kwam van zijn voormalige club. Ze hielpen hem van de drank af en gaven hem een functie binnen de technische staf. Een groot voetballer werd groots geholpen door een al meer dan 50 jaar mede door Müller zelf grote club. Hij slijt nu zijn dagen in een verzorgingstehuis. Hij lijdt aan Alzheimer. Hij kwam ooit heim, sag und siegte. Ik zal hem nooit vergeten.
In de heenwedstrijd waren de Italianen superieur. Wonnen met 3-0. Het was een agressieve wedstrijd. Dan wel van Argentijnse kant. Geschopt en gescholden werd er. Vooral tegen de Fransman Nestor Combin, In Argentinië geboren. Die werd landverrader genoemd.
Het was pas het begin. In de terugwedstrijd werd topscorer Pierino Prati na 3 minuten al bewusteloos geslagen. De Argentijnen beseften dat ze kansloos waren. Toen de sterspeler Gianni Rivera geblesseerd op de grond lag, trapte de doelman van Estudiantes Poletti hem nog even tegen het hoofd.
Toen Rivera scoorde wilde Combin zijn ploeggenoot feliciteren maar zover kwam het niet. Aguirre Suárez stampte hem zo hard dat hij tien minuten bewusteloos op de grond lag. Estudiantes won met 2-1 maar de beker ging naar Milan, echter waren de spelers zo geďntimideerd dat ze de beker niet eens durfden ophalen. De hele situatie werd nog gekker toen de Argentijnse politie Combin in de boeien meenamen terwijl artsen hem aan het oplappen waren.
Het bleek dat een rechter in Rosario een aanhoudingsbevel uitgevaardigd had omdat Combin aan zijn militaire dienstplicht verzuimd had, later bleek dat hij zijn dienstplicht wel voldaan had, in Frankrijk. AC Milan zocht steun bij de politieke instanties en de Argentijnse president Juan Carlos Onganía greep in en zorgde voor de vrijlating van Combin. hij liet ook het team van Estudiantes arresteren. Poletti, Aguirre Suárez en Manera vlogen een maand de gevangenis in en Poletti werd levenslang geschorst (al werd dit later herroepen). Aguirre Suárez en Manera werden voor respectievelijk dertig en twintig wedstrijden geschorst en mochten nooit meer internationale wedstrijden spelen.
Het jaar er op speelde Feijenoord de Wereldcupfinale. Ook tegen Estudiantes. Weer werden het schopppartijen van Argentijnse kant. Met als voorbeeld het incident na de goal van Joop van Daele. Hij speelde met een brilletje dat na het gescoorde doelpunt van zijn hoofd werd geplukt, en kapot gestampt door zijn tegenstander. Feijenoord werd toch wereldkampioen. Het brilletje van van Daele werd een begrip en heeft een prominente plaats in het Feijenoordmuseum.
Ajax werd maar 1 keer wereldkampioen begin jaren 70 terwijl ze 3 keer de EC-1 wonnen. De Amsterdammers weigerden, op 1972 na door het geweldadige voetbal,tegen de Zuid-Amerikaanse kampioenen te spelen. Wel werden ze in 1972 tegen Independiente wereldkampioen. Wedstrijden die relatief correct verliepen.
PSV speelde een uitwedstrijd in het UEFA-cup toernooi tegen Bayern Leverkusen. Ze verloren met 5-4. Een bizarre uitslag die weinigen zich nog herinneren. Wel staat iedereen nog voor de geest hoe ene Ronaldo schitterde op 17jarige leeftijd.
Duitse journalisten wisten niet wat ze zagen. In Duitsland ben en was je op je 21ste nog een talent.
Hier zagen ze een speler die niet alleen scoorde, maar ook vrije trappen uitlokte, een strafschop versierde, hem er natuurlijk zelf inschoot, pingelde, dribbelde en een vier-mans verdediging bezighield. Een ster was geboren.
Ronaldo scoorde een hattrick. Ondanks de belabberde verdediging van PSV, die hen ook in de nationale competitie parten speelde, maakte de Eindhovenaren nog kans op de tweede ronde.
In de Eredivisie kreeg PSV 46 doelpunten tegen. Ronaldo Luis Nazário de Lima maakte er echter in zijn eentje 30 en werd de jongste topscorer ooit in Nederland. Door een blessure in zijn tweede seizoen speelde hij maar dertien duels. Zijn 46 optredens in de Eredivisie blijven onvergetelijk.
Evert ten Napel tijdens Bayer Leverkusen-PSV: 'Wat een vedette, deze pas zeventienjarige Braziliaan.' De lyrische woorden waren zoals zo vaak raak. Net zo raak als Ronaldo schoot. Eén van de grootste voetballers ooit liet in korte tijd zijn sporen na in een klein landje. Onuitwisbaar. In Duitsland snakken ze nog naar adem. In Eindhoven naar weer zo'n spits.
De weelde van een gewonnen Europacup, zoals Feijenoord in 2002, werd destijds ook niet echt in proporties gezien.
In de eigen Kuip. In de finale tegen Dortmund. Ondertussen even Inter Milaan uitschakelend. Ik wil het echter hebben over één van de mooiste vrije trappen ooit. De reservespeler van Oranje nam ze vaker. Nam ze vaker op de wreef. Hij wreef het er op dat moment in dat een reserve van Oranje ook een ster kan zijn.
Zelden is er een vrije trap mooier in de kruising gegaan dan deze van van Hooijdonck tegen Freiburg. Feijenoord won de EC in de Kuip. Maar deze vrije trap staat in mijn geheugen. Het requiem van het Nederlandse voetbal. Een laatste briljante ademtocht.
Hang me er niet aan op. Kruisig me niet. Als Ajacied blijf ik objectief. Eén van de mooiste vrije trappen ooit.
Veel voetballers gingen hem voor. De meesten die in de goot vielen deden dat na hun carierre. Paul Merson was al alcoholist en cocaďnesnuiver tijdens zijn loopbaan. Weinig voetballers hebben als junk zo'n erelijst bij elkaar gespeeld.
Dronk 80 glazen bier per week en flessen whiskey. Een echte Gunner met een prijzenkast waar ze tegenwoordig jaloers op zijn. Niemand weet hoe goed ie was geweest zonder alcohol en drugs. Hij mag trots zijn de verslaving overwonnen te hebben en analist te zijn op tv.
Er zijn spelers met een minder imponerend CV. Na negen jaar wil de KNVB Clarence Seedorf nog een waardig afscheid geven.
Zijn 87ste en laatste interland was een curieuze. Nederland stond tegen Oostenrijk na 35 minuten met 3-0 achter. Na de rust mocht seedorf bij een 3-1 achterstand invallen. Oranje won alsnog met 3-4. Seedorf kwam juichend van het veld. Zijn palmares is ongeëvenaard.
Hij maakte zijn debuut op 14 december 1994 tegen Luxemburg, 5-0. Als Ajacied speelde Seedorf 5 interlands. Als speler van Inter Milaan 15. Als middenvelder van stadsconcurrent AC Milan 28. Bij de grootste club ter wereld Real Madrid dertig keer. Het eerbetoon komt te laat. Frank de Boer miste meer strafschoppen voor Oranje. Clarence werd de pispaal van een natie. Een grote voetballer en een groot mens. Daar doet het negativisme van Johan Derksen laats niks aan af. Nederland blijft klein als ex-groot voetballand.
Dacht is misschien een keer leuk iets over amateurvoetbal.Dit is het laatste seizoen van de NIVO Sparta speler Björn Jongste. Ik kwam een wedstrijdverslag tegen uit 2011. Daarin wordt vermeld dat het zijn 599ste wedstrijd is. Ik weet niet hoe oud ie is inmiddels. Debuteerde als groot talent in het eerste.op 16jarige leeftijd. Sokken op half stok, scheenbeschermers zijn voor mietjes. Shirt uit de broek. Een aanvoerder pur sang.
We zijn inmiddels weer 6 seizoenen verder. Het record van doelman Herman van Diejen zal ie niet halen. Die verzorgde zelf, bescheiden als ie was, zijn duizendste jubileumwedstrijd. Kees van Schutterhoef had er ook veel, bij Olympia. Twee grote namen net zoals Sjaak Jansen en Rinie Hein. Arie Appeldoorn wil ik noemen voor mijn internetmaatje Rickie Appeldoorn. Die het hoog in de bol kreeg en plots Richard heet.
Björn is FaceBook-loos, Houdt niet van die fratsen. Spugen in de hand en poetsen. Techniek en karakter. Bij Roda Boys gespeeld en Schijndel. Ach een bouwvakker gun je een mooi zakcentje. Bedankt Björn voor alle jaren bij NIVO. Je hebt nog net het eerste meegemaakt in het mooie nieuwe sportpark. De watertoren zal geen tranen laten. Hij ook niet. Mooie toespraak. Als aanvoerder op het bordes van het Gemeentehuis in 2007:
'We hebben gewonnen, bedankt allemaal.' Typisch Björn.
Weinig voetbalcarrieres zijn zo'n sprookje geweest als die van Jerrel Hasselbaink. Hij had zijn droom eigenlijk al opgegeven. Als mislukte prof van Telstar en AZ ging ie weer bij de amateurs van Neerlandia spelen.
In 1990 debuteerde de snelle aanvaller het seizoen 1990/1991 in de eerste divisie bij Telstar. Hij vertrok daarna naar AZ-67, ook in de Eerste Divisie. Hij brak echter nooit door. Scoorde maar 5 keer in zo'n 50 wedstrijden.
In het seizoen 1995/96 vertrok hij toch nog naar het Portugese Campomaiorense. Niemand weet nog hoe de Portugezen bij hem terechtkwamen.Hier kreeg Hasselbaink de bijnaam Jimmy Floyd, onder deze naam staat hij sindsdien bekend. Bij deze club scoorde hij 12 maal in 31 optredens, Campomaiorense degradeerde echter uit de hoogste divisie. Hasselbaink werd overgenomen door Boavista FC. In de SuperLiga scoorde hij 20 doelpunten in 29 duels, en veroverde Boavista ten koste van Benfica de Taça de Portugal. Zijn doelpuntenproductie in Portugal viel op, in juni 1997 haalde Leeds United hem voor een transfersom van 2 miljoen pond naar de Premier League.
In zijn tweede seizoen werd hij met 18 doelpunten topscorer van Engeland, hij deelde deze titel met Michael Owen en Dwight Yorke. Hij vertrok in 1999 naar Atlético Madrid, na een onenigheid met Leeds United over contractverlenging. Met deze overstap was 40 miljoen gulden (omgerekend achttien miljoen euro) gemoeid, waarmee Hasselbaink destijds de duurste Nederlandse voetballer aller tijden was. Hasselbaink was niet eens basisspeler van Oranje.
In zijn debuutseizoen in de Primera Division scoorde Hasselbaink 29 doelpunten, waarmee hij vice-topscorer van Spanje werd. Chelsea, destijd een in opkomst zijnde topclub, haalde Hasselbaink voor 24 miljoen euro terug naar Engeland, destijds een recordtransfer voor de Londense club. In zijn eerste seizoen werd hij voor de tweede maal topscorer van de Premier League met 23 goals. Dit aantal wist Hasselbaink in zijn tweede seizoen bij Chelsea te evenaren.
Vlak voor het WK-98 maakte Hasselbaink zijn debuut in Oranje. Op dat WK zou hij in twee groepswedstrijden spelen. Hasselbaink speelde in totaal 23 interlands, waarin hij negen doelpunten produceerde. Elf keer begon hij in de basis.
Tegenwoordig zouden we een moord doen voor zo'n spits. Hasselbaink moest echter concurreren met Dennis Bergkamp en Patrick Kluivert. Desalniettemin een schitterende loopbaan bij topclubs in top-voetballanden. Hasselbaink heeft met Willy Dullens gemeen dat ze nooit in de Eredivisie hebben gespeeld als Nederlandse internationals. En als Amsterdammer samen met Robbie Rensenbrink, Rinus Israël, Ruud Gullit en Jan Jongbloed nooit voor Ajax
Leuke speler, inderdaad jammer voor hem dat hij van die geweldenaren voor zich had.quote:
[ afbeelding ]
Weinig voetbalcarrieres zijn zo'n sprookje geweest als die van Jerrel Hasselbaink. Hij had zijn droom eigenlijk al opgegeven. Als mislukte prof van Telstar en AZ ging ie weer bij de amateurs van Neerlandia spelen.
[ afbeelding ]
In 1990 debuteerde de snelle aanvaller het seizoen 1990/1991 in de eerste divisie bij Telstar. Hij vertrok daarna naar AZ-67, ook in de Eerste Divisie. Hij brak echter nooit door. Scoorde maar 5 keer in zo'n 50 wedstrijden.
[ afbeelding ]
In het seizoen 1995/96 vertrok hij toch nog naar het Portugese Campomaiorense. Niemand weet nog hoe de Portugezen bij hem terechtkwamen.Hier kreeg Hasselbaink de bijnaam Jimmy Floyd, onder deze naam staat hij sindsdien bekend. Bij deze club scoorde hij 12 maal in 31 optredens, Campomaiorense degradeerde echter uit de hoogste divisie. Hasselbaink werd overgenomen door Boavista FC. In de SuperLiga scoorde hij 20 doelpunten in 29 duels, en veroverde Boavista ten koste van Benfica de Taça de Portugal. Zijn doelpuntenproductie in Portugal viel op, in juni 1997 haalde Leeds United hem voor een transfersom van 2 miljoen pond naar de Premier League.
[ afbeelding ]
In zijn tweede seizoen werd hij met 18 doelpunten topscorer van Engeland, hij deelde deze titel met Michael Owen en Dwight Yorke. Hij vertrok in 1999 naar Atlético Madrid, na een onenigheid met Leeds United over contractverlenging. Met deze overstap was 40 miljoen gulden (omgerekend achttien miljoen euro) gemoeid, waarmee Hasselbaink destijds de duurste Nederlandse voetballer aller tijden was. Hasselbaink was niet eens basisspeler van Oranje.
In zijn debuutseizoen in de Primera Division scoorde Hasselbaink 29 doelpunten, waarmee hij vice-topscorer van Spanje werd. Chelsea, destijd een in opkomst zijnde topclub, haalde Hasselbaink voor 24 miljoen euro terug naar Engeland, destijds een recordtransfer voor de Londense club. In zijn eerste seizoen werd hij voor de tweede maal topscorer van de Premier League met 23 goals. Dit aantal wist Hasselbaink in zijn tweede seizoen bij Chelsea te evenaren.
[ afbeelding ]
Vlak voor het WK-98 maakte Hasselbaink zijn debuut in Oranje. Op dat WK zou hij in twee groepswedstrijden spelen. Hasselbaink speelde in totaal 23 interlands, waarin hij negen doelpunten produceerde. Elf keer begon hij in de basis.
[ afbeelding ]
Tegenwoordig zouden we een moord doen voor zo'n spits. Hasselbaink moest echter concurreren met Dennis Bergkamp en Patrick Kluivert. Desalniettemin een schitterende loopbaan bij topclubs in top-voetballanden. Hasselbaink heeft met Willy Dullens gemeen dat ze nooit in de Eredivisie hebben gespeeld als Nederlandse internationals. En als Amsterdammer samen met Robbie Rensenbrink, Rinus Israël, Ruud Gullit en Jan Jongbloed nooit voor Ajax
Maar over de Eredivisie: Hasselbaink is één van de vijf voetballers die nooit in de Eredivisie uitkwamen, maar wél in het Nederlands elftal speelden. De anderen zijn Jordi Cruijff, Rob Reekers, Willi Lippens en Wim Hofkens.
Willy Dullens heeft namens Sittardia in de hoogste klasse gespeeld toch?
Mijn fout. Je hebt gelijk. Was aan het doortypen. Had even moeten checken.quote:
[..]
Leuke speler, inderdaad jammer voor hem dat hij van die geweldenaren voor zich had.
Maar over de Eredivisie: Hasselbaink is één van de vijf voetballers die nooit in de Eredivisie uitkwamen, maar wél in het Nederlands elftal speelden. De anderen zijn Jordi Cruijff, Rob Reekers, Willi Lippens en Wim Hofkens.
Willy Dullens heeft namens Sittardia in de hoogste klasse gespeeld toch?
Een andere topper was Dick Jol. Een straatschoffie, die wedde op z'n eigen wedstrijden. Floot in zijn nadagen nog 20 Chamions League wedstrijden. Hart op de tong, en dan met Haagse tongval. Ik trap er niet in als Tong zijnde. Vond hem wel goed. Zoals Johan Derksen tegenwoordig predikt voor meer mannelijk voetbal in Nederland, gaf Jol daar al gehoor aan als scheidsrechter 20 jaar geleden.
Wat weinigen nog weten is dat ie twee van de beste doelmannen ooit uit het veld stuurde. De eerste was Claudio Taffarel, de doelman die de mythe van de slechte Braziliaanse doelmannen doorbrak. Taffarel speelde 101 interlands voor Brazilië. Als speler van Galatasaray werd ie in 1999 uit het veld gestuurd tegen Chelsea. Was hem dat maar overkomen in de halve finale op het WK-98. Toen mocht er echter geen Nederlander fluiten.
De tweede grote doelman deed het voor Juventus. Een club die achteraf spijt zal hebben gekregen hem weg te hebben gestuurd. Zoals Inter Milaan met Bergkamp. In 2000 werd ie met twee keer geel uit het veld gestuurd tegen Panathinaikos. Eerder had ie als echte Ajacied mooie herinneringen aan de Griekse club. Net zoals later iedereen mooie herinneringen kreeg aan van der Sar met zijn gestopte strafschoppen in de Champions League.
Twee geweldige doelmannen, record-internationals. Dick Jol werd geen legende. Wel in het geheugen gegrift. De andere Hagenees en scheidsrechtersbaas, de dit jaar overleden Leo van der Kroft, zal trots op hem zijn geweest.
Een wereldster in wording was de Argentijn René Houseman. Zijn clup-palmares is ongeëvenaard in Zuid-Amerika. Huracán, River Plate, Colo-Colo, Independiente, Excursionistas. Zelfs Clarence Seedorf zou er jaloers op zijn geweest.
De schitterende voetballer schitterde niet genoeg. Op het WK-74 noemde Cruijff hem de beste speler van het toernooi. Hij scoorde drie keer. Het Argentijnse team was niet memorabel genoeg.
Houseman, was inmiddels van veeldrinker een alcoholist geworden. Het WK-78 diende zich aan en Maradona. Het 17jarige wonderkind. Menotti, de bondscoach, gaf de voorkeur aan Houseman.
Maradona en het Argentijnse volk hebben het Menotti nooit kwalijk genomen. Kempes werd de vedette op het WK-78 voor de Argentijnen. Houseman wordt nog steeds gekoesterd.
Ze denken vaak terug aan Houseman. Hoe goed ie had kunnen zijn zonder alcohol. Hij was bestemd één van de besten ooit te geworden. Hij schitterde aan een te laag plafond. Soms gaat er nog een lampje branden bij de echte liefhebbers. Bij mij staat ie in het geheugen gegrift. Hij leeft nog. En heeft een vast plekte in zijn stamkroeg. Daar wordt ie voor eeuwig op handen gedragen.
'Mister PSV'. Een andere bijnaam van hem is ‘Skiete Willy’, vanwege zijn harde schoten met links én rechts. Tussen 1964 en 1981 speelde van der Kuijlen 528 wedstrijden voor PSV. Daarin scoorde ie 311 doelpunten. En is topscorer aller tijden van de Eredivisie. Dat zal ie waarschijnlijk tot in lengte der dagen blijven. Een speler van zijn kaliber speelt tegenwoordig niet heel zijn carričre in Nederland.
Hij maakte in zijn totale carričre 29 doelpunten in Europees verband: tien in de Europacup 1, elf in de Europa Cup II en acht in de UEFA Cup. Hij werd een paar keer landskampioen. Had zijn hoogtepunt in het seizoen 1977/78. PSV won de EUFA-cup door Bastia te verslaan. Zijn beste wedstrijden speelde ie echter tegen Barcelona in de halve finale.
Barcelona, de club van Johan Cruijff. De voetballer die een andere parel wereldroem in de weg stond. Door onenigheid tussen PSV-en Ajaxspelers, onder leiding van Cruijff, ontbraken van der Kuijlen en doelman Jan van Beveren jarenlang in de Oranje selectie.
Menigéén denkt dat we met het PSV-duo twee keer wereldkampioen hadden kunnen worden.
In 2004 werden er aan de oostkant van het Philips Stadion standbeelden onthuld van Van der Kuijlen en Coen Dillen, een ander clubicoon van PSV. De bronzen versie Van der Kuijlen, tweebenig, maar van nature rechts, staat schietend met links afgebeeld.
Ik ben jong of oud genoeg om hem te kunnen herinneren. Eén van de beste voetballers ooit in Nederland. Ik ben fan van Cruijff, dit is één van de weinige dingen die hij verkeerd heeft aangepakt.
Kijken FOK!kers. Tegenwoordig zou ie een wereldster zijn bij Manchester of Barcelona.
Dat-ie niet het uiterste uit zijn talent haalde. Dat-ie na zijn loopbaan een nog grotere cultheld werd dan hij als speler al was.
Hij debuteerde september 1982 als aanvaller van Lokeren in het Nederlands elftal. Huub Stevens, Gullit en Willy van der kerkhof waren ploeggenoten. Hij speelde in zijn beginjaren samen met Louis van Gaal bij Sparta. Die mocht het vuile werk voor hem en topscorer Ruud Geels opknappen.
Had ie de juiste voetbalmentaliteit zou ie in 1988 met PSV en Oranje met de beker in zijn handen hebben gestaan. Een mooie man en persoonlijkheid. Wat weinigen nog weten is dat ie in de Hitparade heeft gestaan met 'Geef me Hoop Jomanda.' Een cover van Eddy Grant's 'Gimme hope Jo'anna.' In 1995. Hoogste notering 28. Cultfiguur pur sang. De laatste die zichzelf serieus neemt. Kan de huidige generatie nog iets van leren.
Kijk en huiver van dit wonderdoelpunt. Weet niet meer waar, geloof Engeland, werd ie gekozen tot mooiste doelpunt ooit....
Achteraf zei hij dat ie te lui was om door te lopen.
Feyenoord doelman Maikel Aerts komt onnodig ver zijn doel uit. Speelt de bal in FC Twente spits Blaise Nkufo zijn voeten. 2-2. Aerts schreeuwt het uit van frustratie.
Hij vraagt vervolgens zelf om een wissel bij coach Koeman. Patrick Lodewijks is geblesseerd en derde doelman Sherif Ekramy maakt zijn Eredivisie-debuut. Aerts wordt later betrapt op match-fixing en cocaďne-gebruik. Of was het eerder ? I.i.g. Hebben we nooit meer iets gehoord over dit "incident."
Bij andere clubs zat ie ook in het verdachtenbankje. Wat ie allemaal op zijn conto heeft staan is veel. Mooie sportprestaties zitten er niet tussen.
Roze, de kleur van de onschuld. Wel je haren verliezen. Maar je onschuld en streken ?
Dank je maatquote:
In totaal heeft Shearer er dus meer.quote:
Vandaag een jaar geleden.......
Wayne Rooney breekt het Premier League record van Thierry Henry met zijn 176ste doelpunt namens Manchester United tegen Liverpool.
[ afbeelding ]
Wayne Rooney Manchester United 176
Thierry Henry Arsenal 175
Alan Shearer Newcastle United 148
Frank Lampard Chelsea 147
Robbie Fowler Liverpool 128
Steven Gerrard Liverpool 120
Michael Owen Liverpool 118
Alan Shearer Blackburn Rovers 112
Ryan Giggs Manchester United 109
Paul Scholes Manchester United 107
Didier Drogba Chelsea 104
Ian Wright Arsenal 104
Matt Le Tissier Southampton 100
Dat deed Bergkamp in een geweldige wedstrijd. Op het EK-92 tegen Duitsland, die met 3-1 werd gewonnen. Op aanwijzing van van Basten scoorde ie met het hoofd. Een droom-duo in een droom-elftal. Dat beter speelde dan op het EK-88. Helaas ontbrak het geluk in de halve finale tegen Denemarken, waar in 88 met alle geluk een polletje tegen Ierland redding gaf.
Een voetballer die je niet verwacht in de recordboeken is oud-Feyenoorder Ruben Schaken. Het vijftienhonderste doelpunt van Oranje kwam op zijn naam. In 2013 scoorde ie tijdens in de WK-kwalificatieduel met Estland de 3-0.
Niet slecht voor een voetballer die laat doorbrak en voor drie Eerste-Divisieclubs speelde voor ie zich namens Feyenoord international mocht noemen.
Twee leuke ander feitjes over een duizendste doelpunt gaan over Rob Rensenbrink, het slangenmens en Pelé.
Robbie scoorde op het WK-78 tegen Oostenrijk het duizendste doelpunt op een WK.
Pelé maakte er in zijn ééntje meer dan 1000. Zijn duizendste, was net zoals die van Rensenbrink uit een strafschop. Illustere en grote namen. Ruben Schaken staat kleiner in de geschiedenisboeken.
Bescheidenheid is hem altijd vreemd geweest. Omhooggevallen als hulptrainer van Ajax. Net zoals leo Beenhakker ooit hoofdtrainer werd in Amsterdam. April 2010 stelde Sparta hem aan. Naar verluidt voor 2 ton in vier wedstrijden. Het werden er zes. Play Offs tegen het nietige Excelsior rekten het seizoen.
Op de persconferentie bij zijn aanstelling bij PSV sprak ie de woorden: 'Ik ben een garantie voor succes.' De afloop is bekend. Aad Afkoopsom is niet voor niets zijn bijnaam. Hij won met KV Mechelen onterecht van Ajax de EC-2. Danny Blind werd er na 10 minuten al uitgestuurd. Ook zo'n "grote coach."
Terug naar Sparta. De club degradeerde ooit één keer. Aad de Mos zou het wanbeleid van de roemruchte club niet kunnen omdraaien. Op het Kasteel gleed ie nog op zijn knieën langs de zijlijn toen Sparta in de 85 minuut scoorde tegen Excelsior. Na hijgend in zijn euforie zag ie Excelsior in de Play-Off tegen degradatie, zittend op de bank, de Rotterdamse concurrent in de 90ste minuut toch nog scoren.
Geen Aad afkoopsom ditmaal. Wel een staart tussen de benen, die weer vertrok. Geld opgestreken om de beste analist na Jan Mulder te worden. Markante man. Altijd leuke tv, maar als coach niet de begenadigde coach die hij zich inbeeldt te zijn. Zijn middelvinger tegen Ajax vergeef ik hem nooit. De club waar ie als coach alles aan heeft te danken.
Van der Kerkhof, die ook in de finale van 74 speelde, had zijn hand eerder in het WK gebroken.
Ze hadden echter geen rekening met de briljante coach Ernst Happel gehouden. Die riep zijn elftal doodleuk naar binnen. En zei 'Ook goed, dan spelen we niet.'
Een kwartier later werd de wedstrijd toch begonnen. De fysiotherapeut had op "aanbeveling" van Happel het gips op de hand van van der Kerkhof nog even iets harder gemaakt i.p.v. zachter.
De Argentijnen in een achteraf bloedveld de koude oorlog verloren. Helaas wonnen ze wel de wedstrijd. René viel in de 74-Finale in voor het slangenmens. Nu was het bloed aan de paal voor iedereen. Al was het in de laatste minuut.
Je zal als spits Marco van Basten moeten opvolgen. Bij AC Milan deed George Weah het met verve.
Dat werd een 9, waar van Basten een negen en half was. Bij Ajax had een andere kleurling minder fortuin. Hennie Meijer, kwam zag en verloor.
Hij maakte voor Roda JC 19 doelpunten in het seizoen 1986/1987. Opportunistisch als de voetbalwereld is kochten ze bij Ajax deze spits. Zijn verblijf in de Meer werd geen succes.
Na een jaar vertrok ie met de staart tussen de billen.
René van der Gijp zou miss België nog neuken. Die heette Billen van achteren. De komische partner van Piet Bambergen heette René van voren. Maar die kon niet voetballen. Koeman wel. Werelds beste dikke reet ooit.
Had een bannetjequote:
Dus?quote:
Drie dagen pauze. Ik begreep je denk ik verkeerd.quote:
Voel je niet zo aangevallen.quote:
[..]
Drie dagen pauze. Ik begreep je denk ik verkeerd.
Ik laat alleen een reactie achter joh.Ik reageer toch normaalquote:Op zaterdag 8 april 2017 13:49 schreef Vasion het volgende:
[..]
Voel je niet zo aangevallen.
Bietje overdreven humor op zijn tijd.
Een jeugd op straat met sigaretjes, alcohol en af en toe een vechtpartijtje. Ondanks zijn dribbels en goede spel werd ie bij Lille in 1999 weggestuurd wegens onhandelbaar. Bij twee kleinere clubs werd ie ook weggezonden. Einde carričre. In 2003 stopte ie zelfs als voetballer. Hij ging gaten boren en leidingen aanleggen als loodgieter.
Het straatschoffie leek verloren voor de voetballerij. Hij kwam echter op zijn schreden terug. Het bestaan in de bouw vond ie zo zwaar dat ie toch zijn kicksen weer aantrok. Hij meldde zich bij de kleine club Stade Brest. Het begin van een unieke revanche op zichzelf. FC Metz klopte aan, vervolgens ging het gestaag via Galatasaray en Olympique Marseille naar de hoogste top.
Bij Bayern München werd ie de ster die hij altijd wilde worden. Op het hoogste plafond werd het straatschoffie een man van de wereld. Hier en daar nog schoonheidsfoutjes. Wippen met een minderjarig hoertje bijvoorbeeld. Maar de herinnering blijft aan een grandioze voetballer. Hij is en was niet de knapste, maar de schoonheidsfoutjes zijn hem allang vergeven.
[ Bericht 5% gewijzigd door tong80 op 09-04-2017 15:56:52 ]
Johan Derksen zaagt heel zijn leven voetballers af, maakt en kraakt voetballers hun loopbaan. Denk aan Ton Blanker. Bij enig weerwoord komt ie niet meer in een TV-programma. Zelf kan ie niet tegen kritiek. Dan drukt ie zijn snor en pocht met zijn muziekkennis over duizend doodsaaie bluesmuzikanten.
Hij verwijt zelfs Dirk Kuijt zijn voetbalcarriere en zijn saaie teksten. Terwijl ie praatjesmakers ook met de grond gelijk maakt. Net zoals ie als verdediger deed. Er nog trots op is ook. Wees blij dat er in de Kuip weer een cultheld is, iemand die niet raaskalt. Iemand die zijn voeten laat spreken. Een speler waar Derksen als voetballer niet aan had kunnen tippen. Een topscorer in de Eredivisie met 29 doelpunten voor Feyenoord in het seizoen 2003/2004.
Een voetballer die zes seizoenen voor Liverpool heeft gespeeld. Er zelfs de Champions League finale mee haalde. Liverpool verloor. Dirk uit Katwijk scoorde wel. Kattik zeggen ze plaatselijk. Daar wordt ie op handen gedragen. Net zoals in Rotterdam en Liverpool. Derksen wordt pas bij zijn begrafenis op handen gedragen. Dan gaat ie als sigarenroker de pijp uit. Urn me er niet op vast.
Hoeveel interlands heeft ie gespeeld als voetballer die zich overal moest bewijzen ?quote:
Prachtig topic tong, alleen jammer dat demagoog Dirk erin moet. Dat verdient hij niet.
Natuurlijk heb ik genoten van de EC-2 winst van Feyenoord in 2002. Hoe mooier kun je een Europacup winnen dan in je eigen Kuip ? Daarvoor nog even Borussia Dortmund verslaan. Kom er tegenwoordig eens om. De winst in de halve finale tegen Bayern München in de halve finale van Ajax in de Champions League staat als supporter op mijn netvlies gebrand. Ook tegen een Duitse topclub. Die door het grote geld meisterhaft ist.
Ajax is een grote naam uit de historie. Niemand verwachtte deze prestaties dat seizoen. Ook in 1992 met mooi voetbal de EC-3 gewonnen tegen Torino. Niemand bevroedde dat we aankomende sterren in huis hadden. Ik hoef ze niet op te noemen. 5-2 tegen Bayern met werelddoelpunten van geweldige voetballers.
De Finale tegen AC Milan was niet sprakend makend. Wel goed smakend achteraf. Kluivert als wisselspeler, als 17jarige inbrengen door de aanstaande bondscoach Louis van Gaal. Mijn buren zijn inmiddels verhuisd. Na het doelpunt van Kluivert rende ik niet over de straat. De straat rende over mij. Wegens geluidsoverlast.
Het eerste land waar je aan denkt is natuurlijk wereldkampioen Duitsland. Wonnen zes wedstrijden. Het andere land is misschien verrassend.
Costa Rica speelde tegen Uruguay, Engeland, Italië en Griekenland. Ze vertrokken niet met de krul in de staart. De staart van de wedstrijd zullen ze zich nog herinneren.
Costa Rica, het kleine voetballand, dacht tegen het kleine land uit Europa met een grote voetbal-historie zelf historie te kunnen schrijven.
De geniale coach van Gaal stak daar een stokje voor. Tim Krul kwam in het doel te staan. Tim Krul blijft eeuwig in het geheugen. Stopte de penalties in de strafschoppenserie. Wie hij verving is straks vergeten. Van Gaal niet. Die heeft nog meer op zijn kerfstok. Het WK-Brazilië blijft ook in onze gedachte. Het lijkt zo lang geleden voor Oranje en het Nederlandse voetbal.
quote:
Wanneer het over die wissel gaat moet ik altijd aan onderstaand DirkJan-strookje denken...
[ afbeelding ]
Zijn palmares bij Liverpool is indrukwekkend. Vijf landstitels, vijf League Cups, drie FA Cups en als bonus twee Europa Cups 1. 1983/1984 was zijn beste seizoen. In de halve finale scoorde ie in de moeilijke uitwedstrijd tegen Rapid Boekarest twee keer goed voor een 1-2 zege. De finale werd gewonnen tegen AS Roma.
Het was een elftal met legendarische Liverpudlians. Kenny Dalglish, Phil Neal, Ronnie Whelan (RIP), Graeme Souness en andere helden. "King of the Kop" werd zijn bijnaam. Ze raakten niet uitgezongen als ie weer eens had gescoord op Anfield. De teller zou blijven staan bij 346 goals in 660 officiële wedstrijden. Als international voor Wales nam ie opvallend vaak de winnende treffer voor zijn rekening.
Het Liverpool-sprookje strandde een jaar later in de finale tegen Juventus. De club waar ie in 1987 voor uit zou komen. Na een jaar keerde hij terug naar Liverpool. Waar ie tot 1996 zou spelen. Tijdens het Heizeldrama brak een muur de zegereeks van de na Real Madrid en AC Milan succesrijkste club in Europa. Voor jaren uit Europa verbannen. De vloek of ban werd nog wreder toen de club op Hillsborough getroffen werd in het rode hart. Ian Rush staat naast deze feiten in hun geheugen gegrift. Net zoals het bordje boven de ingang in de spelerstunnel. "You'll never walk alone."
Dank jequote:
quote:
Nottingham Forrest won in 1979 en 1980 de EC-1. Het werd daarmee de enige club die vaker de EC-1 won dan landskampioen werd.
Natuurlijk hadden ze geweldige spelers. Robinson of Francis bijvoorbeeld. Maar het succes was eigenlijk te danken aan de legendarische coach Brian Clough. Er wordt naar mijn mening iets te vaak over legendes gesproken in het voetbal. Clough verdient dat predikaat echter voor de volle 100 procent.
Als speler stond hij bekend als iemand die makkelijk doelpunten wist te maken, in 274 competitiewedstrijden wist hij 251 maal te scoren. Clough leidde, als coach, Derby County eind jaren zestig begin jaren zeventig van de bodem van de tweede divisie naar het landskampioenschap. Het jaar er op werden ze door het onverslaanbare Ajax uitgeschakeld in de EC-1.
De finale in 79 en 80 werden gewonnen van Malmö FF en Hamburgers SV. In 1980 schakelden ze Ajax uit in de halve finale. De wraak van de eerdere nederlagen met Derby County smaakte zoet.
Clough verwierf in Nederland bekendheid als de bedenker van de term Mickey Mouse League, de weinig vleiende bijnaam voor de Nederlandse competitie.
Clough is even beroemd/berucht door zijn voetbalprestaties als door zijn teksten en drankgebruik.
Enkele van zijn uitspraken:
"Rome wasn't built in a day. But I wasn't on that particular job."
"Beckham? His wife can’t sing and his barber can’t cut hair."
To the Forest physio after Stuart Pearce suffered concussion: "Tell him he’s Pele and that he’s playing up front for the last 10 minutes."
On Roy Keane: "I only ever hit Roy once. He got up so I couldn't have hit him very hard."
On Sven Erikson getting the England job: "At last we’ve appointed a manager who speaks English better than the players."
"When I go, God’s going to have to give up his favourite chair."
"I'm sure the England selectors thought if they took me on and gave me the job, I'd want to run the show. They were shrewd, because that's exactly what I would have done."
After his liver transplant: "To put everybody’s mind at rest, I’d like to stress that they didn’t give me George Best’s old liver."
On his relationship with players: ”We talk about it for twenty minutes and then we decide I was right.”
"I wouldn't say I was the best manager in the business. But I was in the top one."
Had ie er maar drie meer gemaakt in het seizoen 1960/1961. Coen Dillen maakte er namelijk 43 in 1956/1957 voor PSV. Dat is een voetbalnaam, bij iedere voetballiefhebber bekend. Door het nostalgische verleden.
Henk Groot is een 39-voudige international van Ajax. Dat was destijds een groot aantal. Wie kent hem tegenwoordig nog ? Technisch sterk, combinatie-speler, rustig aan de bal, schier onklopbaar in de lucht, miste geen strafschop, kon ook nog eens goed passen.
Speelde voor Ajax en Feijenoord. Een grote speler. Ik vraag me wel eens af welke hedendaagse grote speler over 40 jaar is vergeten. De herinneringen worden steeds vluchtiger. Weten ze over 40 jaar nog hoe goed Bergkamp was ?
Hetzelfde deed ie tijdens zijn actieve voetbalcarriere. Het dwangmatig voldoen aan de behoeften van een ander. Hij was een talent bij Feijenoord. Een voetballende verdediger. Hij werd profvoetballer. Maar dacht dat ie zich op de been moest houden door te schoppen. Niet tegen de bal. Maar tegen de tegenstander.
Hij werd daardoor wel een cultheld bij De Graafschap. En bij Den Bosch aanvoerder in een team met Theo Lucius en Ruud van Nistelrooij.
Zijn vader had geen affectie voor hem. Geen complimentjes en arm om de schouder. Kraaij senior was international. Hans Junior zou er nooit aan kunnen tippen. Net zoals zijn ploegenoot bij Feijenoord, René van der Gijp, nooit zou kunnen tippen aan ome Cor. Mede door senior zelf. Junior wist dat ie nooit topscorer zou worden. Wilde zich wel bewijzen. Dan maar in het negatieve. Aandacht is aandacht.
Kraaij Junior kreeg een schorsing van 24 wedstrijden. Later gereduceerd tot 15. Hij gaf scheidsrechter Wil de Vrieze een schouderduw. Had in het American Football niet misstaan. Junior ging in de geschorste periode dan ook in Amerika voetballen. Speelde toen in hetzelfde elftal met één van de beste spelers ooit. Wie kan zeggen dat ie met George Best samen heeft gespeeld ?
Alles op zijn tijd.quote:Op woensdag 19 april 2017 12:09 schreef Stien_Struis het volgende:
Robbie de Wit kan ook wel in dit topic.
Dit was er zo één. Halve finale Champions League, April 2003. Old Trafford. Manchester United-Real Madrid. Iedereen die er bij was zit, na het juichen, nog vastgeplakt op zijn of haar stoel.
Eén van de mooiste wedstrijden ooit op het hoogste niveau. Droomvoetbal tussen twee teams op hun piek. Zeven doelpunten. Dus niet gelijkelijk verdeeld. Manchester trok aan het langste eind bij de 4-3
Ronaldo, de ster die ontlook in Nederland, scoorde drie keer namens de Spanjaarden. Een andere latere wereldster viel in en scoorde twee keer.
Ik weet niet meer of ie z'n haren in de plooi hield tijdens het juichen. Beckham was de echte Ronaldo wel voor destijds. Tegenwoordig lachen ze de plooi voor de fotografen.
En Ruud ? Ik wil het niet op de spits drijven. Daar doen we een moord voor tegenwoordig.
Had dus weinig kans ooit iets met het schoolvoetbal te winnen. Hockey was een ander verhaal. Dan had je Freerk Oltmans in de spits en Coert Zondervan als spelverdeler. Garantie voor succesvol. Kon je een notaris vast laten leggen. Ome Sijm werd en wordt ie genoemd. Voor mij is ie letterlijk en figuurlijk een oom.
Ome Sijmen is inmiddels 85. Weinig Bommelaars die hun voetbalsporen zo hebben achtergelaten in Bommel. Als voetballer aan de wieg van NIVO-Sparta in 1953, tot op hoge leeftijd als trainer actief geweest. Zijn enthousiasme nooit verloren. Ook bij andere clubs was ie trainer. Vaak succesvol, overal wordt ie nog met open armen ontvangen. Van Zuilichem tot Dussen en van Herwijnen tot Madurodam. Markante man. Overal een mening over en overal verstand van. Dat maakt hem zo leuk. De Bommelse kruising tussen Piet de Visser en Wiel Coerver.
'Ik ging altijd in overleg met aanvoerder Joop Bekker, en deed daarna wat ik al in m'n hoofd had.' Ik heb trainers meegemaakt in het eerste van Bommel die je lieten lopen en opdrukken in de sneeuw. Waar ik daarna mee degradeerde. Die mocht het voorwoord schrijven in het jubileumboek van 50 jaar NIVO Sparta. In hetzelfde boek waar families geportreteerd werden. Een portret dat ome Sijmen alleen al had verdiend. Ook door zijn zonen Jan en Peter. Bekend als de Binkies. Beiden eerste-elftalspeler. Ik zelf speelde met beiden samen. Op m'n 15e scoorde ik tegen Roda Boys. Had eigenlijk geen idee. Was in de jeugd gewend altijd te scoren. Komt Peter naar me toe gerend als linksachter. Springt op m'n rug en we vallen op het gras. Geneerde me kapot. Ik was gewend te juichen als de Kromme of Cruiffie. Omdraaien en handje in de lucht. Maar de genen van ome Sijmen waren doorgegeven aan neef Peter.
Veel NIVO-spelers hebben onder ome Sijm gespeeld. Sommigen hebben minder goede ervaringen met hem. De meesten echter herinneren hem als een positief ingestelde trainer, die aanvallend wilde spelen. Er zijn ook mensen die hem herinneren van bruiloften en partijen. Uit een acteurs-familie groeide hij met het typetje Schlemieleke naar grote hoogten. De generatiegenoot van Ome Leo en Wim Smit zou het cocktails trio kunnen zijn. Hun zonen Jan van Eck, Alfred van Opijnen en Fred Smit hebben de muzikale NIVO-genen niet van een vreemde. Het dirigeerstokje werd doorgeven.
Markante man, waar je als familielid, zoals ik, trots op mag zijn. Dat het hockeyen nu op hetzelfde sportcomplex is als het voetballen is mooi.
De sportdag bestaat nog steeds. Heet niet meer De ome Sijmen-trofee. Het sportpark draagt ook niet zijn naam. Net zoals Coert en Freerk waarschijnlijk niet meer genoemd worden. Er wordt op kunstgras gespeeld tegenwoordig. Hockey, is dan ook voetbal met een stokkie.
Grad, de kantinebeheerder, is het bindmiddel tussen Olympia en NIVO. Net zoals Makkie en Nelis een groen/rood hart hebben. Het hart van Ome Sijmen is rood/wit/zwart. 'Hermke, ge mot meer pingelen.'
Dank jequote:
Had een week-ban, dus lag even stil.
Tussen 1996 en 1998 beleefden de Kaiserslautern fans nog bizardere tijden.
In mei 1996 gegradeerden ze en in dezelfde maand wonnen ze de Duitse Bekerfinale.
Het jaar er op promoveerden ze weer.
Op de slotdag werd een zeker voorsprong bijna uit handen gegeven. Na een 7-3 voorsprong bleef het bij 7-6.
Na de promotie dat seizoen, werden ze in het seizoen 97/98 landskampioen. Vrijwel het hele team dat degradeerde was intact gebleven. Er is nog hoop voor Leicester. Die weten als geen ander dat voetbalsprookjes niet zijn te voorspellen. Zelfs niet door Chriet Titulaer.
Hij was even geniaal als Pelé. Die heeft een streepje voor door zijn drie wereldtitels Cruijff was liefhebber. Van Basten, Rijkaard en Bergkamp konden zijn bloed wel drinken als jonge speler bij Ajax. Cruijff zat ze op de hielen. Zoals ze later de verdedigers kregen. Als ie geen aandacht aan je schonk had je geen potentie voor de top.
Zijn grote voorbeeld was een voetballer uit Argentinië. Hij noemde hem een leider, regisseur. Een speler die over het hele veld was te vinden. Di Stefano was volgens Cruijff de perfecte voetballer. Niet alleen scorend, maar ook het elftal bij de hand nemend. De ultieme voetballer volgens Johan.
Tussen 1953 en 1964 speelde de aanvaller voor Real Madrid. Won 8 landstitels en 5 keer de EC1.
In alle finales scoorde ie destijds. Samen met een andere vedette, Puskas, de briljante Hongaar heerste hij. Waar Nederland in die periode nog van Luxemburg verloor. Had Jopie het al in de gaten. Ik wil Di Stefano zijn. Zoals ik later tijdens het straatvoetballen Cruijffie was. Zelfs een godenzoon had zijn voorbeeld.
Het kampioenschap werd luid gevierd. De trainer echter werd door het debiele bestuur gevierendeeld. Paul Krabbe werd ontslagen. En bedankt voor bewezen diensten. Een coach die een topprestatie had geleverd werd weggestuurd.
Niemand weet nog wie de bestuurders waren. Waarschijnlijk in het old-mens network actief. Kennen geen schaamte. Peter Boeve werd aangesteld als nieuwe trainer. De omhoog gevallen ex-linksachter van Ajax bakte er niks van. Van beide trainers is sindsdien niks meer vernomen. Ron Jans is daarom een verfrissende coach. Herman Brood, de prominenste Zwollenaar zou er een mooi nummer hebben geschreven. Opgezwollen moet zwijgen.
De sterspelers waren doelman Peter Bonetti en aanvaller Peter Osgood. Osgood was de George Best van Chelsea. Speelde tussen 1964 en 1974 voor de Londense club. Helaas was in die tijd Alf Ramsey de bondscoach. Die moest niets hebben van langharig tuig, dat zich hip kleedde en die zich lieten zien in het uitgaansleven.
Peter Osgood was Zlatan jaren vooruit. Strooide met sierlijke dribbels, fantastische schoten en mooie doelpunten. Het was de beste allround-aanvaller van zijn generatie. Hij genoot van het leven. Het leven dat ie in 2006 moest verlaten. Op 59jarige leeftijd overleed de flamboyante voetballer aan een hartaanval. Voor eeuwig in het hart op Stamford bridge. De bruggenbouwer tussen het nostalgische verleden en de hedendaagse commerciële werkelijkheid. Met recht The King of Stamford Bridge.
In april 2013 scheuren ze over de Duitse autobahn. De polizei zette de Nederlander en Oostenrijker aan de kant. Het gebeurde om drie uur 's nachts, twee dagen voor een belangrijke wedstrijd. Dit hadgrote consequenties voor het duo. Tot het einde van het seizoen 2012/2013 weerden ze door Werder geschort. Ze mochten zelfs niet meer meetrainen.
Elia mislukte bij Werder Bremen met slechts 66 Bundesliga-duels tussen 2012 en 2015. Max verstappen kan niet voetballen, weet het gaspedaal echter verantwoorder in te trappen op jonge leeftijd. Ieder zijn ding en ieder zijn vak. Vak S zal zondag een staande ovatie geven. Zo komt alles nog op zijn pootjes terecht. Al is het hand in hand.
Zal ik doenquote:
Elia speelde bij Southampton nog een fantastische 2e wedstrijd tegen Newcastle met twee doelpunten, om daarna de andere 14 wedstrijden onzichtbaar te zijnquote:
Eljero Elia en Marko Arnautovic ontmoetten elkaar niet alleen in de Eredivisie, ook in de Bundesliga kruisten ze elkaars pad. Bij Werder Bremen waren ze behalve ploeggenoten ook Partners-In-Crime.
[ afbeelding ]
In april 2013 scheuren ze over de Duitse autobahn. De polizei zette de Nederlander en Oostenrijker aan de kant. Het gebeurde om drie uur 's nachts, twee dagen voor een belangrijke wedstrijd. Dit hadgrote consequenties voor het duo. Tot het einde van het seizoen 2012/2013 weerden ze door Werder geschort. Ze mochten zelfs niet meer meetrainen.
[ afbeelding ]
Elia mislukte bij Werder Bremen met slechts 66 Bundesliga-duels tussen 2012 en 2015. Max verstappen kan niet voetballen, weet het gaspedaal echter verantwoorder in te trappen op jonge leeftijd. Ieder zijn ding en ieder zijn vak. Vak S zal zondag een staande ovatie geven. Zo komt alles nog op zijn pootjes terecht. Al is het hand in hand.
Is dit relevant ?quote:
[..]
Elia speelde bij Southampton nog een fantastische 2e wedstrijd tegen Newcastle met twee doelpunten, om daarna de andere 14 wedstrijden onzichtbaar te zijn
Wijnard wilde niet, de aanvallende middenvelder Michael Reiziger hapte wel toe. Als uitgeleende speler van Ajax aan FC Volendam en FC Groningen had ie geen toekomst in de Meer. De opleiding op de Toekomst had ie wel degelijk achter de rug. Wat hem in het verschiet zou gaan liggen had ie nooit kunnen bevroeden.
Van Gaal de ziener zag het wel. Michael Reiziger werd, in de traditie van andere omgeschoolde Ajax-aanvallers, Wim Suurbier en Ruud Krol, een wereldtopper in de verdediging. Als dynamische rechtsachter met snelheid en prima voorzet, won ie met Ajax de Champions League en speelde hij voor AC Milan en zeven seizoenen voor Barcelona.
72 interlands later stopte hij als held. Wijnhard slaapt nog steeds slecht. De nachtmerrie van de verkeerde keuze zal hem blijven achtervolgen. Zoals Reiziger steraanvallers succesvol achtervolgde. Zijn stoutste dromen waarmakend.
Als ik aan het WK-94 denk, denk ik aan Brazilië-Nederland. Maar ik denk ook aan deze grote Afrikaan. Hij hing in de netten na het eerste Nigeriaanse doelpunt ooit op een WK. Tegen Bulgarije maakte ie in de 3-0 gewonnen wedstrijd de 1-0.
Het was Finidi George, de Nigeriaan van het grote Ajax midden jaren 90 die de voorzet gaf.
Het mooie van dat elftal was dat er meer spelers uit Nigeria in de Europese top speelden. Sunday Oliseh was een zondagvoetballer in de Eredivisie. Emmanuel Amonike en Daniel Amokachi waren ook beesten en toppers in het andere continent.
Yekini echter, zal eeuwig worden herinnerd. De grote spits, lichamelijk en geestelijk, zal voor eeuwig de held blijven. Met 37 doelpunten in 58 interlands misschien nooit meer in te halen.
AZ stond met 3-1 voor in de thuis-en terugwedstijd. Uit met 2-1 verloren. Dus gewoon naar de finale. Laatste hoekschop. Diep in blessuretijd van de verlenging. Toen voltrok zich het grote voetbaldrama. Via de linker schouder van Miguel Marcia hobbelde de bal het doel in. Henk Timmer stond verstijfd.
Een voetbaldrama om nooit meer te vergeten. Zelden deed een Europese uitschakeling zoveel pijn. Ajax, PSV en Feyenoord, eerst nog met puntjes, zijn vaker slachtoffer geweest. Maar de relatief kleine club AZ zal die kans waarschijnlijk nooit meer krijgen. Later schaakte Henk Timmer nog wel een lekker wijf. Waarschijnlijk met de bal net voor de doellijn.
Luc Nilis voetbalde in de verkeerde tijd voor het verkeerde land. Zijn genialiteit werd in België ingeleverd voor het verdedigende systeem. De verdediging werd belangrijker gevonden dan een wereldspits in stelling brengen. De stellingen werden opgetrokken en Nilis moest het in interlands doen met een sporadische hoge bal.
PSV zag zijn grootsheid. Bij PSV zou ie furore gaan schrijven. Nilis was een kunstenaar. Toverde met de bal. Het ene wonderdoelpunt na de andere. Verliezen tegen Barcelona maakte niet uit. Met zijn voeten sprak ie boekdelen. Hij deelt zijn sterren-positie bij PSV met Romario en Ronaldo. Skieten Willie ook natuurlijk.
Zelden heeft een voetballer wraak genomen zoals Lucie Nilis op België. In Nederland werd ie voetballer van het jaar. Dat zijn er meer geweest. Maar niet in het jaar dat Ajax de wereld veroverde door in 1995 de CL te winnen. Zijn-en de tranen van zijn vrouw waren oprecht op het podium toen ie gekozen was tot voetballer van het jaar. Vreugdetranen die ik als Ajacied niet wegveegde. Ik huilde met hem mee. En met België, dat ze zo'n voetballer jarenlang hadden ondergewaardeerd. Een kunstenaar. Eeuwig op ons netvlies gebrand. Als de nachtwacht, met een Philips-lampje.
Het sentiment over het huidige Feyenoord deel ik niet. Geen Rotterdammer die Ajax een kampioenschap gunt. Plots moeten we uit medelijden het Feyenoord gunnen na 18 jaar wanbeleid. Been, Beenhakker, van den Herik en Cor van der Gijp de Kuip uit gejaagd.
Het is voor Gio, voor Gio dat ik een goed gevoel krijg. De speler die op de opendag van Feijenoord niet hoefde te spelen. Hij was als groot talent al aangenomen, zonder dat ie het wist.
Gio nam via Glasgow Rangers, Arsenal en Barcelona een omweg om terug te keren. In 2007 was ie weer op zijn plaats. In 2010 nam ie, na de vorige afscheidswedstrijd verloren te hebben, tegen Heerenveen mooi afscheid. De 6-2 overwinning was extra mooi door de hattrick van Roy Mackaay. Die tevens zijn laatste wedstrijd speelde. iedereen gunt Gio het kampioenschap. Zelfs deze Ajacied.
Tim Cornelisse zal vast in zijn omgeving waardering hebben gekregen. Supporters van zijn clubs herinneren hem als sierlijke rechtsachter of als meevoetballende laatste man. Een carričre van 18 jaar laat zijn sporen na. In het Nederlandse voetbalgeheugen onterecht vergeten.
Met FC Utrecht en FC Twente de Johan Cruijff Schaal gewonnen. Met Willem 2 kampioen in de Eerste Divisie.
Pas na 443 wedstrijden nam ie afscheid als prof. Ben ik nog vergeten zijn wedstrijden voor RKC Waalwijk en Vitesse te vermelden. Het haar van Ronaldo zit altijd goed. Er zijn echter weinig modelprofs zoals Tim Cornelissen. Een subtopper, maar op en topman. Had beter verdiend. Letterlijk en figuurlijk.
Weten wie Ove Kindvall is hoort bij de opvoeding van iedere jonge Feyenoord-fan. Feijenoord nog met puntjes. Niet alleen een geweldige buitenlandse speler, tevens een legendarische Feijenoorder. Een Zweed. In het Rijtje Puck van Heel, Eddy PG, Rinus Israël en Wim van Hanegem misstaat ie niet.
In vijf jaar 129 competitie-doelpunten in 144 competitie-wedstrijden. 6 mei 1970 werd zijn hoogtepunt. De eerste Europese Nederlandse Europaccup-1 winst werd dankzij hem behaald. Tsjiendval zei Herman Kuiphof, na zijn doelpunt tegen Celtic. Legendarisch commentaar, van een legendarische commentator, tijdens een legendarische wedstrijd. Mede dankzij deze legendarische voetballer. 'Hands. hands. Nee het is een doelpunt. Tsjiendval scoort.' Eeuwig in ons geheugen. Van heel voetballend Nederland.
Video.......
[ Bericht 5% gewijzigd door tong80 op 09-05-2017 16:20:29 ]
Echter de meest legendarische ligt niet zo ver achter het heden.
De wedstrijd ging de geschiedenis in als het Mirakel van Istanboel. Favoriet AC Milan kwam al na een minuut 1-0 voor, dankzij een goal van aanvoerder Paolo Maldini. Nog voor de rust werd de score uitgediept tot 3-0 dankzij twee doelpunten van de Argentijnse aanvaller Hernán Crespo. Liverpool ging knock-out, maar keerde na de rust gemotiveerd terug uit de kleedkamers.
Wedstrijd gespeeld dus. Echter in de tweede helft scoorde Liverpool 3 keer in 6 minuten. In zes dolle minuten scoorde Liverpool drie keer.
De VBL-mod was destijds Doc. Ik had telefonisch contact met hem. De grootste Liverpool-fan die je je in Nederland kunt voorstellen. Hij kon het niet aan. Ging douchen. Stierf bijna tijdens de strafschoppen.
In de strafschoppenreeks probeerde doelman Jerzy Dudek de tegenstanders van Milan af te leiden. Hij imiteerde de "spaghettibenen" van gewezen keeper Bruce Grobbelaar en Serginho trapte de bal over. Bij een 2-3 stand voor Liverpool moest de Oekraďense aanvaller Andrij Sjevtsjenko scoren. De speler van Milan had twee jaar eerder nog de beslissende penalty binnengetrapt in de Champions Leaguefinale tegen Juventus, maar ditmaal werd zijn schot gestopt door Dudek. Liverpool won zo zijn vijfde Europacup na een thriller.
Doc huilde vreugdetranen. Helden van Liverpool. En een helden VBL-mod destijds. Het water van de douche was niet koud. Het werd een warm bad.
Nu de Kuip nog.
Desailly was bikkelhard. Maar ook een sierlijke voorstopper. Een beest in het veld, een klein hartje er buiten. Studentikoos brilletje, iedereen te woord staand. Dat was eerder in zijn leven wel anders.
Toen Desally 16 was overleed zijn broer Seth Adonkor. Ik houd niet van de term halfbroer.
De verdediger van FC Nantes overleed, na een avond en nacht uitgaan, met voetbalvrienden tijdens een auto-ongeluk. Jonge Desailly moest van zijn vader stoppen met voetballen. Die gaf de voetbalsport de schuld. Jonge Marcel, sloeg terecht, het advies, raad en bevel van zijn vader in de wind.
Later zou ie als enige speler twee keer achter elkaar de Champions-Leaque winnen met twee verschillende clubs. Zijn derde CL zou ie niet winnen. Dankzij een 17-jarig Ajax voetballertje.
Wiens voetsporen misschien vanavond zullen worden betreden. Geen luchtkastelen voor Kluivert-junior.
Vanavond ren ik weer karatetrappend door de kamer.quote:
Die karatekick van Van Gaal was inderdaad perfect. In de herhaling zag je hoe hij in de lucht zijn linkerbeen ook nog even optrok.
[ afbeelding ]
Het is nog niet zo lang geleden dat Roy Mackaay topscorer werd in de Bundesliga en Jimmy Floyd Hasselbaink in Engeland. Twee spelers die niet eens eerste keus waren voor het Nederlands-Elftal. We hebben er nooit bij stil gestaan hoe bevoorrecht we waren als klein land. Take it voor granted.
De Hollandsche school maakte in de naam van Cruijff furore. Van Basten, Gullit, Bergkamp en Kluivert vonden we normaal
Net zoals we het seizoen 2010/2011 in Engeland normaal vonden. Van Persie maakte 18 doelpunten namens Arsenal, van der Vaart 13 voor Tottenham. Kuijt deed hetzelfde voor Liverpool.
Er waren verder tien Nederlandse toppers in de Premier league actief. De oud-Manchester United doelman van der Sar was er één van. Het Nederlands voetbal is ver weggezakt. Daarom genieten straks van de finale. Met van der Sar aan het roer. Niet altijd staan de beste stuurlui aan de wal.
Het was de enige keer dat de debuterende Wim Koevermans, Wilbert Suvrijn en Hendrie Krüzen in de basis startten. Reservespelers op het latere EK. Michels stelde verder de volgende spelers op: Joop Hiele, Adri van Tiggelen, Frank Rijkaard, Jan Wouters, Arnold Mühren, Ruud Gullit, John Bosman en John van het Schip.
Op het EK moest de overgewaardeerde Michels weer terugkomen op een vreemde beslissing. Na de nederlaag in de eerste wedstrijd tegen Rusland, stelde hij toch maar Marco van Basten op tegen Engeland i.p.v. John Bosman. Nadat Johan Cruijff Michels als coach groot maakte, redde Marco van Basten "De Generaal" met een hattrick tegen Engeland. Toch werd Michels internationaal gekozen tot coach van de eeuw.
Horizontale strepen tegen verticale banen op het shirt. Groen-wit tegen Zwart-blauw. Zwart-wit televisie, twee trainers met een andere visie. Jock Stein en Helenio Herrera. De Italianen met gekapte haartjes, de Schotten met de mouwen opgestroopt.
Winnen met 1-0 was voor Herrera voldoende. Maakte niet uit hoe. Het Italiaanse voetbal ondervindt er nog de nadelen van. Niemand heeft het over de wereldkampioen Italië uit 82. Het wonderteam van Brazilië van dat WK wordt geadoreerd.
De beste Italiaanse voetballer van de laatste 40 jaar is Maldini. Niet voor niets een verdediger. Wel een aanvallende verdediger. Celtic won de finale met 2-1. De eerste Britse club die de EC-1 won.
Drie jaar later verloren ze de EC-1 finale van de eerste Nederlandse club die de EC-1 won. De romantische Hollandsche-school was geboren met De Kromme en Coentje.
Het zijn momenteel mooie dagen voor romantici. Feyenoord juichend. Met Ajax-Manchester United in het verschiet.
De Molukse Simon uit Tiel werd zowel bij Ajax als Feijenoord op handen gedragen. Dat kon ook gemakkelijk met zijn één meter 60. De dribbelaar en balkunstenaar stal de harten van iedere supporter. Zijn lach maakte hem nog geliefder.
Buiten Ajax en Feijenoord schitterde hij ook bij Standard luik. Mei 1987, Feijenoord - VVV zijn allerlaatste wedstrijd. Hij zou met bloemen een ereronde lopen na de publiekswissel. Het liep echter anders.
Scheidsrechter Eltjo Bulthuis besliste anders. Ik moest even de naam opzoeken, zo onbeduidend is deze man. De technicus, baltovenaar en inspirerende voetballer kreeg eerst geel. Hij stond niet snel genoeg op negen meter afstand tijdens een vrije trap. Daarna maakte ie de eerste tackle in z'n carriere. Remy Reynierse, die het ook van zijn techniek moest hebben, struikelde over de kleine Simon.
Weer kreeg Tahamata geel. Een magistrale carriere eindigde met rood. Simon heeft een kwartier gehuild na afloop. Zelden is een voetbalwedstrijd zo onbevredigend geéindigd. Gelukkig herinneren we ons nog de mooie momenten van deze unieke dribbelaar. Waarvan Maradona na het Mini-WK in 1980 zich afvroeg waar ie was gebleven. Zo goed vond ie hem. Van de scheidsrechter herinneren we ons niks meer.
Je zal denken dat FC Groningen nu kansloos is om de finale te bereiken. Ik blijf altijd de positieve dromer. In voetbal zijn al zoveel mirakels gebeurd. Vooral in het Europese voetbal. Ik zal ze niet opnoemen. Op één na, wie gaf er nog een kans aan Liverpool tegen AC Milan na de 0-3 achterstand in de finale van de CL? Na penalties wonnen de Reds alsnog na de 3-3 eindstand.
In 2011 volbracht FC Groningen bijna zo'n huzarenstukje. In twee finale duels om één Europa League-ticket speelden ze tegen ADO Den Haag. De eerste wedstrijd verloren ze met 5-1.
Het was duidelijk wie Europa in zou gaan. Echter.....
De terugwedstrijd kreeg een identieke uitslag, 5-1. Hier ook strafschoppen. FC Groningen verloor alsnog door vanaf elf meter minder te scoren. Marco Borsato zong ooit dat dromen bedrog zijn. Ik vind echter dat als het dromen stopt, je geen hoop meer hebt. San Marco miste de belangrijkste strafschop van zijn leven. Maar in Milaan dromen ze nog steeds over hem.
Als Coentje was neergesabeld kwamen Israël en Laseroms even poolshoogte nemen. Ter bescherming van het grootste bezit van Feijenoord werd Coen Moulijn beschermd door twee andere legendes. 'Dont fuck with Coentje.'
Moulijn debuteerde in 1955 voor Feijenoord. Toen nog met twee puntjes op de Y en bij een overwinning. Aan de destijds nog topclub Xerxes betaalden ze 28.000 gulden voor de dribbelaar.Sparta viste achter het voetbalnet. Een andere profclub uit Rotterdam. Een immens bedrag destijds. Het zou een goede investering voor bijna 20 jaar blijken te zijn.
De publiekslieveling trok tienduizenden mensen naar De Kuip. In zijn beginjaren kon Moulijn haast een wedstrijd in zijn eentje beslissen. Begin jaren zestig informeerde FC Barcelona of Moulijn te koop was, hij ging er niet op in en bleef in Rotterdam. Later liet hij weten dat hij daar spijt van had, als hij toen naar Barça was gegaan zou hij een stuk beroemder zijn geworden was zijn overtuiging.
De uitvaart van Coen Moulijn werd historisch. Duizenden mensen stonden langs de kant te applaudiseren voor een grote Rotterdammer. Coentje stal de harten van iedereen. Stal de bal om er mee vandoor te gaan. Stond naast Theo de Tank op het balkon van de Coolsingel en naast Rinus. Voor hetzelfde vliegt ie er als vleugelspeler vanaf. Moulijn is nu een balletje aan het hooghouden. In de zevende hemel. Met Pietje Keizer en Johan. Happel ziet dat het goed is, en steekt er nog één op. Hopen dat we nog lang mogen genieten van Willem.
Maradona mislukte bij Barcelona. Ronald Koeman heeft er een standbeeld. Hij maakte, 25 jaar geleden, op 20 mei 1992 het winnende doelpunt in de EC1 Finale tegen Sampdoria. Hoe symbolisch, in het toen nog mooie en historische Wembley.
Cruijffie ex-speler van Barca, en toen coach, juichte niet. Struikelde om aanwijzingen te gaan geven bijna over een reclamebord.
Twee verloren EC1 finales werden aan gort geschoten door een blonde Nederlander uit Groningen.
Tevens de buurman van de coach destijds. Koetje en Jopie. Twee normale jongens uit de Hollandse klei. Cruijff aan het roer en Koeman die de vrije trap aan Stoichkov over liet.
Koeman nam de vrije trap niet. Tikkie breed dacht Stoichkov. Michael Laudrup zag dat het goed was. Koeman legde aan. Menig Catalaan liet een traan. Cruijff was al een legende. Ronald Koeman sloot zich er bij aan.
Er volgden nog 4 CL-titels. Het Nederlandse voetbal stelt niks meer voor. De Hollandsche school stond echter wel aan de wieg van de beste club ter wereld.
Voordat ie bij NAC tekende in 2008 speelde hij vanaf 1995 voor Willem 2, Vitesse, ADO Den Haag, en De Graafschap. Hij was zich bewust van de aanvankelijke reserverol achter eerste doelman Jelle ten Rouwelaar. Wat ie toen niet wist was dat ie tussen 2008 en 2012 geen minuut zou gaan spelen.
Ten Rouwelaar was nooit geblesseerd en miste in de periode geen minuut. 'Ik mag elke dag trainen bij een mooie club. Dan ga je toch niet zitten mopperen?' Aldus de bankzitter in een interview. Modelprof heet dat tegenwoordig. Hij besefte dat ie al een mooi voetballeven achter de rug had en een bevoorrecht mens was.
Ik weet niet wat van Fessem tegenwoordig doet. Lijkt me een type dat in de bouw is gaan werken. Om 5 uur opstaan. Met een busje opgehaald worden. Op z'n werk kijken wat zijn vrouw voor worst op de boterhammen heeft gedaan. Een doelman gebouwd uit de goede genen. Menigeen mag er een voorbeeld aan nemen in het huidige voetbal. Samen met Theo Laseroms deelt ie de bijnaam 'De Tank' Hij zou in het leger niet misstaan hebben in de verdediging.
De in Polen geboren spits emigreerde met zijn ouders naar West-Duitsland. Thuis spreekt ie nog steeds Pools of Silezisch. Hij voelt zich echter Duitser. Dat kan ook niet anders als je als midvoor de legendarische Ronaldo en landgenoot Gerd Müller voorbij bent gestreefd qua records. Pelé hebt geëvenaard als speler die op vier WK's scoorde.
Op de WK's 2002, 2006, 2010 en 2016 maakte hij liefst 16 doelpunten. Eén meer dan de Braziliaan Ronaldo. Gerd Müller had voor Ronaldo het record in handen. Zo geliefd en legendarisch zal ie waarschijnlijk nooit worden. Ondanks zijn 71 doelpunten in 137 interlands.
Wat wel zeker is, is het feit dat ie de Duitse legende en knuffelbeer Uwe Seeler nooit in populariteit zal evenaren. Hij evenaarde wel het record van Uwe Seeler, die net zoals Pelé op vier WK's scoorde. Beiden op de WK's 1958, 1962, 1966 en 1970.
Als er één speler alles uit zijn carričre heeft gehaald is het deze Pools-Duitse mijnwerkerszoon. Uwe Seeler werd geen wereldkampioen in 1954 of 1974. Het interbellum kan ook helden voortbrengen. Voetbal is niet altijd oorlog. Of Klose een legende wordt zal de toekomst uitwijzen. Hij is wel op weg.
Deze spelers stonden aan de aftrap van één van de beste wedstrijden die het Nederlands-Elftal ooit speelde. Een voorhoede met Gullit, van Basten en Roy. Daarachter het grote talent Dennis Bergkamp. Wouters op het middenveld. Achterin Rijkaard, Koeman en de Boer. Je zou er tegenwoordig Peter R. de Vries een moord voor laten doen.
De Duitsers boften dat het bij 3-1 bleef. Nederland ging de Duitsers niet uitdagen, maar opzoek naar een grote overwinning. Dan ben je niet alleen superieur. Maak je ook duidelijk wie er Europees kampioen gaat worden. Althans, dat dachten we
We moesten nog even van Denemarken winnen in de halve finale. Ik had het feestmaal al besteld. Gehaktballen en kratten bier. Het werd echter een galgenmaal. In plaats van het bier werden we zelf kalt gesteld. Waar we op het EK-88 superieur waren tegen de Ieren en met geluk vlak voor tijd scoorden, zat het nu tegen.
Rijkaard scoorde de verdiende 1-1. Vergeet nooit meer de woorden van m'n beste vriend, toen ik hem juichend in de armen vloog. 'Herm, wa stinkte weer ut oew muil.' Het juichen en lachen verging me later na de wedstrijd. Er moesten strafschoppen worden genomen. San Marco, op het toppunt van zijn kunnen miste tegen een Deense doelman op zijn piekmoment.
Ik vervloekte doelman Schmeichel. Je kunt wel raden welk land wél de finale haalde naast de Denen. M'n bier terecht koud gezet. Denemarken Europees-kampoen. Respect voor Die Manchaft.
Toch een pilsje genomen op Europees-Kampioen Denemarken. Een ander groot voetballand........Uit het verleden.
Je kunt naar mindere voetballers worden vernoemd dan naar Dennis Law. Dennis Bergkamp had zijn voornaam te danken aan deze Schotse Manchester United legende. Een voetballer uit een sprookjesboek. Maar met een dramatische wending op het laatst.
Dennis Law was het zevende kind in een arm vissersgezin. Zijn eerste voetbalschoenen kreeg hij op zijn 14e van de buurman. Het was al snel duidelijk dat ie bovengemiddeld begaafd was. Hij mocht als schriel, brildragend spelertje een proefwedstrijd spelen voor Huddersfield Town in Engeland. Hij werd ondanks de twijfels aangenomen.
In 1954 maakte hij, als 16jarige, zijn debuut. Matt Busby, trainer van Manchester United wilde hem kopen. Huddersfield Town weigerde het bod van 10.000 pond. Nota bene de latere Liverpool-coach Bill Shankly hield de transfer tegen.
Manchester City werd twee jaar later zijn eerste club op het hoogste niveau. Inmiddels was de scorende dribbelaar al international. Nog steeds is ie topscorer van de Barmy Army. Via een omweg werd ie alsnog speler van Manchester United. Hij zou er 11 seizoenen spelen met 170 doelpunten. met als kroon de verkiezing tot Europees voetballer van het jaar. En de Europacup-1 winst in 1968.
Hij nam na 11 jaar afscheid van United om bij City zijn carriere af te sluiten. Zijn laatste competitiewedstrijd in de laatste wedstrijd van het seizoen 1973/1974 eindigde dramatisch. Door een magistrale hakbal in het doel tijdens Manchester City-Manchester United degradeerde Manchester United. Hij weigerde te juichen, hij vroeg om gewisseld te worden. Gebroken, vochtige ogen, zat ie in de dug-out. Geen vreugdetranen. Wel een legende geboren.
Dank jequote:
Cruijffie en de Kromme staken even hun arm op. Of een klein hupje in de EC-1 finale.quote:
Denis Law. Zo juicht men tegenwoordig niet meer.
Een waanzinnige wending in een wedstrijd die bijna verloren leek. Spanje miste kans op kans om de 2-0 te maken. Oranje werd weggespeeld. Echter Nederland had nog klassespelers, die door de succescoach Louis van Gaal als speerpunt werden gebruikt. I.p.v in de schulp te kruipen werden de spelers naar voren gedirigeerd.
De dirigent aan de zijlijn haalde het maximale uit zijn elftal. Met wereldklasse voorin had het geen nut te blijven verdedigen. Na de rust ontbrandde het Duel van de Waanzin. De Spanjaarden, gewend aan superioriteit, kwamen de Hollandsche-school tegen.
De mannen van Louis van Gaal maakten 1-2, 1-3, 1-4. Na een sprint over 40 meter met de bal aan de voet maakte de beste speler, Arjen Robben, er zelfs 1-5 van. Een apotheose zelden gezien. In euforie waren we dronken van geluk. In de café's ging de tap extra open. We wisten toen nog niet dat we er nog jaren op moesten teren. We waren blind van geluk. Het drankgelag werd een hoongelach. Van Persie werd een tweede Clarence. Over tien jaar krijgt ie een afscheidswedstrijd, tegen Quick Boys.
Hoe anders was dat tijdens de EK-finale in 1996.. En hoe treurig was de afloop, voor de Tsjechen, that is.. De Tsjechen hadden als outsider de finale behaald met een prima team waar onder anderen Poborsky, later Manchester United, in speelde, of de jonge Pavel Nedved, die begeert werd door PSV maar na het toernooi plots naar Juventus kon.. Of Kouba, de doelman.. Geen geweldenaar, wel solide..
De Tsjechen kwamen in de finale tegenover Duitsland te staan (die de Engelsen versloegen na strafschoppen in de halve finale, Gareth Southgate ligt er nog wakker van in zijn bedje) en een penalty van Patrik Berger (voormalig Liverpool) zette de Tsjechen op een 1-0 voorsprong, vroeg in de tweede helft.. Maar toen kwam een wonderboy het veld op.. Een echte pinchhitter.. Met een fantastische voetbalnaam: Olivier Biefhoff..
Olivier was een jongen die op jeugdige leeftijd in zag dat de Bundesliga te hoog voor 'm gegrepen was en zocht zijn heil in Oostenrijk bij Austria Salzburg en het Italiaanse Ascoli, voordat hij in 1995 bij Udinese kwam te spelen, een subtopper.. Toen zag ook de Duitse bondscoach Berti Vogts zijn potentieel en nam hem mee naar Engeland..
Afijn, terug naar die finale.. Biefhoff kwam te spelen naast aanvalsleider en captain Klinssmann en hij was goed en wel een paar minuten op 't veld of hij had de 1-1 in het mandje liggen.. De Tsjechen die tot dan toe een fantastisch toernooi hadden gespeeld en op weg naar de eindzege waren, voelde de bui al hangen.. Het tij was letterlijk gekeerd en de Duitsers kregen de overhand, al kwam ook in deze finale een verlenging te pas..
Een verlenging die eigenlijk geen verlenging mag heten.. In 1996 werd voor 't eerst op een groot toernooi het Sudden Death-principe gehanteerd.. De eerste de beste die scoort, wint de titel, en amper vijf minuten in de eerste helft van de verlenging was het raak.. Slecht uitverdedigen deed de bal bij Biefhoff terecht komen.. Kouba was een solide doelman, maar geen geweldenaar..
Olivier Bierhoff speelde later nog bij AC Milan en AS Monaco, voordat 'ie in 2003 na een mislukt avontuur bij Chievo zijn carričre als voetballer beëindigde en diverse rolfuncties bekleedde bij de Duitse voetbalbond..
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-05-2017 15:29:28 ]
Maar kan niet tippen. Laten we dat eerst even aan de jury vragen..quote:
OKquote:
[..]
Laten we dat eerst even aan de jury vragen..
Mag van mij.quote:
Kan de TT aangepast worden naar: "Namens Befbekje iedere dag iets opmerkelijks"?
Zul je dan ook beloven dit topic niet te vergallen?quote:
Wie het zegt ?quote:
[..]
Zul je dan ook beloven dit topic niet te vergallen?
De op één na mooiste strafschop op een groot toernooi is ook door Oranje binnen geschoten.
Ditmaal niet door een fluwelen streling van een Hollandsche-of Tsjechische meester. Door de hartstocht die het Nederlands-Elftal ook typeert. Johan Neeskens, Johan de tweede, legde in de tweede minuut aan. Een strafschop vol met kalk, kalk van de links-en rechtsbuiten. Het stoof op. De Panenka was van een brute schoonheid. Neeskens combineerde het met hartstocht.
Heel Nederland stoof op. 'We leiden.' sprak de legendarische Herman Kuiphof. Als elfjarige sprong ik een gat in de lucht. De Nees schoot een gat in het net. Dit kon niet meer misgaan. Het droevige einde was toen niet te voorzien.
Net zoals op het WK-54 wonnen de Duitsers van het beste team in de finale. Destijds het al vijf jaar ongeslagen Hongarije, na een 0-2 achterstand. In de internationale verkiezing van elftallen van de eeuw, eindigde Wereldkampioen Brazilië van het WK-74, met Pelé, op 1. Het geweldige Hongarije van het WK-54, met Puskas, op 2. Oranga Magica, het totaalvoetbal van Nederland met Cruijff, op het WK-74 op 3.
Als er iemand de tweede plek verdient in de historie is het wel de Nees. Johan twee genoemd in zijn hoogtijdagen bij Ajax en Barcelona. De op één na mooiste strafschop aller tijden. De mooiste nummer twee van Nederland.
Er zit wel eens een scheet of bannetje dwars.quote:
Vaak beide tegelijk toch.quote:
[..]
Er zit wel eens een scheet of bannetje dwars.
Dit zou op de frontpage een prima toevoeging zijn. Een stuk hoger niveau iig.
Er is gisteren een column van me geplaatst daar.quote:
[..]
Vaak beide tegelijk toch.
Dit zou op de frontpage een prima toevoeging zijn. Een stuk hoger niveau iig.
Zeg het maar. Ik neem het dan in beraad.quote:
Mogen we ook verzoeknummertjes doen, Tong80?
ajacied422quote:
[..]
Zeg het maar. Ik neem het dan in beraad.
Er is echter één seizoen dat er nooit twijfel was of Volendam er in zou blijven. Sterker nog, er was uitzicht op Europees voetbal. In het seizoen 1989/1990 werden ze zesde in de Eredivisie. Eric Steltenpoel was één van de betere spelers. Drie andere spelers zijn bekender van naam. Alex Pastoor, Frank/Pico Berguis (De vader van) en Johan Steur (De vader van). Waren belangrijke spelers.
Wie er ook belangrijk was, was een Amerikaan. Midvoor Peter Vermes was een immigranten zoon uit Hongarije. In 1956 vluchtten zijn ouders voor de Russische tanks. In 1990 keerde hij terug naar Amerika. Het land waar ie in 1994 voor zou spelen op het WK in hetzelfde land. Op datzelfde WK scoorde "Nederlander" Earnie Stewart de winnende treffer tegen Colombia. Daarna kwam ie op de cover van Sporst Illustrated.
Volendam werd dat seizoen zesde. Even opmerkelijk is het feit dat ze in de zes uit-en thuiswedstrijden tegen Ajax, PSV en Feijenoord ongeslagen bleven. Johan Steur ging daarna bij Feijenoord spelen. What's in a name? De naam van Peter Vermes kent niemand meer. De zoon van Pico Berghuis houdt tegenwoordig diens naam in ere in het andere Oranje.
Hebben geen schandaal geld nodig Remlof. Om de zoveel jaar een international. Zelf opgeleid uit dat dorp.quote:
Gelukkig is FC Volendam nu aan z'n langste periode ooit in de Eerste Divisie bezig. Van mij mogen ze daar nog wel even blijven.
Ik was erbij in 2000 toen Kluivert één van zijn beste wedstrijden ooit speelde in de Kuip. Drie doelpunten tegen de Joegoslaven van Savo Milosevic. De naam Milosevic zorgt vaak voor koude rillingen. De associatie met de oorlogmisdadiger is snel gelegd. Deze Milosevic was echter van jongs af aan een koelbloedige moderne spits. Bij Partizan Belgrado als broekie drie keer topscorer.
In het verscheurde land moest ie op een sportieve manier het vaandel van nationale trots hooghouden.
Als clubspeler speelde hij voornamelijk in Spanje. Tijdens EURO-2000 speelde hij voor Real Zaragoza. Hij stond ook onder contract bij Espagnol, Celta de Vigo en Osasuna. Bij Aston Villa in Engeland was ie minder gelukkig. Ondanks zijn 30 doelpunten in drie seizoenen werd ie niet gewaardeerd.
Na zijn honderdste interland op het WK-2006 in Duitsland nam ie afscheid in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Bulgarije. Een wedstrijd voor hem georganiseerd. Op typische Savo-wijze nam ie afscheid met twee gemiste strafschoppen en twee doelpunten.
Een speler die bekender en groter had kunnen zijn. Op het EK-2000 liet ie aan een groot publiek zien wat ie kon. Het is niet iedere goede voetballer gegeven een wereldster te worden. Het is wel iedere goede voetballer gegeven herinnerd te worden. Samen met Patrick.
Het werd geen herhaal maar een grote faal. Als coach van de Squadra Azzura werd Lippi in 2006 wereldkampioen. De jaren erna werd er door Italië matig gepresteerd onder Roberto Donadoni.
Vanaf 2008 nam Lippi weer plaats op de gestileerde Italiaanse bank. Hij droomde van herhaald WK-succes. Het liep anders.
Het WK in Zuid-Afrika werd een grote deceptie. Tegen voetbaldwerg Nieuw-Zeeland werd het 1-1. In 1982 werd Italië wereldkampioen met drie gelijke spelen in de eerste ronde. Geen man over boord dus. Nu liep het anders. Het liep namelijk helemaal niet.
Vier dagen later werd er met 3-2 verloren van een ander "klein" voetballand, Slovenië. Italië kon de tweede ronde vergeten. Een groot voetballand verliet het toernooi na de eerste ronde. Ze waren niet alleen. Ook Zuid-Afrika zou als eerste organiserende land de tweede ronde niet halen.
Lippi zou nog lang blijven betreuren dat hij als bondscoach was teruggekeerd. Hij kwam van een koude kermis thuis. Had een standbeeld kunnen krijgen naast Bearzot. Nu werd het een roemloze aftocht. Hij hield nog wel de eer aan zichzelf. De eer, door anderen, vervloog als wind in de Zuid-Afrikaanse zon. Geen standbeeld. Het voetstuk werd niet afgemaakt. Een held viel er vanaf.
Het Nederlands elftal speelde in 1992 beter dan op het EK-88. Het geluk ontbrak. Van Breukelen zorgde mede door zijn gestopte strafschoppen in de EC-1 finale 1988 tegen Benfica en de gestopte strafschop van de Rus Belanov in hetzelfde jaar in de Europese finale van Oranje voor een jubelstemming.
Van Basten en van Breukelen waren de helden in 88. De pechvogels of schlemielen in 92. Van Breukelen kreeg maar 3 doelpunten tegen in het hele toernooi. Zelfs niet één doelpunt tegen in de eerste ronde. Van Basten was in een bloedvorm. De ballen gingen op paal en lat. Het zat niet mee.
Geen Kieft, die zoals tegen Ierland op het EK-88, een balletje lullig kopt en in het doel ziet gaan tegen Ierland in de 89ste minuut.
Er moesten in de halve finale tegen de Denen strafschoppen worden genomen. Van alle strafschoppen werd er één gemist. Uitgerekend door van Basten. Hans van Breukelen stopte er niet één. Misschien een voorbode. 25 jaar later is Marco inmiddels mislukt als coach en een pannenkoek genoemd. Omdat doelmannen nooit slagen als coach werd van Breukelen amateurpsycholoog en bestuurder. Hij had geen idee dat doelmannen gewoon een sigarenzaak moeten beginnen. Nu staat de KNVB in brand.
Algerije onder aanvoering van de geweldige midvoor Madjer, wint met 3-2 van Chili. De volgende ronde lonkt voor de Afrikanen. Ze moeten alleen nog wachten op het resultaat van het "Burengevecht" Een gevecht werd het nooit. Beide landen op de hoogte van de andere uitslag wisten precies met welk resultaat ze de wedstrijd moesten beëindigen.
De Duitsers maken na de 1-0 van Horst Hrubesch er geen wedstrijd meer van. Die uitslag is voor beide landen genoeg om de volgende ronde te halen. Een zwaardere nederlaag voor de Oostenrijkers zou Algerije in de tweede ronde brengen.
Onthuts kijken de Algerijnen toe hoe de Duitsers en Oostenrijkers elkaar de volgende 80 minuten, rond de middenlijn, poeslief de bal toeschuiven. Een pact was geboren, alsof het verleden nooit was geweest. 'De Schande van Gijon' zou de naam worden. De WK's erna worden de slotwedstrijden gelijktijdig gespeeld in de groepsfase. Deze wedstrijd ging echter op slot. Alsof het een onterecht slotje was op een topic van Tong.
[ Bericht 100% gewijzigd door DonRaja op 07-06-2017 12:50:35 (Pleur op) ]
Zwitserland normaal geen hoogvlieger, presteerde op Duitse bodem geweldig. Speelden in de voorronde 0-0 tegen Frankrijk, wonnen met 2-0 van achtereenvolgens Togo en Zuid-Korea.
De Zwitsers kwamen in een WK-roes. De tegenstander in de Achtste-Finale werd Oekraďne. Ook geen hoogvlieger qua internationale reputatie als WK-deelnemer.
Weer werd er zonder dat het blazoen geschonden was het doel schoon gehouden. Echter het vizier stond niet op scherp in de voorhoede. Verlengingen volgden. Voor iedere neutrale voetballiefhebber een martelgang.
De Zwitsers hielden in de penaltie-reeks het doel van de tegenstander ook op nul.
Vijf op een rij en drie gemist, zou de Langs de Lijn Presentator Willem Ruis hebben geroepen. Frits van Turenhout zei: 'Zwitserland-Oekraďne Nul-Nul. Het had ook andersom kunnen zijn.'
Op het WK-98 speelden in het Nederlands-elftal alleen al meer wereldtoppers dan in ander finale-wedstrijden op WK's de laatste jaren. Ik overdrijf natuurlijk, het is meer een gevoel. Op het WK-2006 werden wel records gebroken. Er werden op dat WK liefst 28 rode kaarten uitgedeeld. De wedstrijd Nederland-Portugal was een schande. Vier rode kaarten in deze Achtste finale.
Zelfs de finale dat toernooi eindigde niet met 22 spelers. Het kroonjuweel van het internationale voetbal, Zinedine Zidane, liet zich provoceren door een Italiaanse houwdegen. Hij gaf na een provocerende opmerking, een kopstoot aan Marco Materazzi. Met rood verliet Zidane het veld.
In de achtste finale tegen Australië had deze beperkte voetballer zelf rood gekregen. Italië werd wereldkampioen. Een wereldkampioen die niet de geschiedenis in zal gaan zoals Zinedine Zidane.
Dit wereldkampioenschap is een voetnoot in de voetbalgeschiedenis, net zoals Italië als de wereldkampioen van het WK-2006.
Zidane zal echter herinnerd worden als één van de grootste voetballers ooit. Is geen voetnoot in de voetbalgeschiedenis. Heeft een eigen standbeeld, geplaatst op een voetstuk, waar Marco Materazzi alleen maar van kan dromen. Als speler groter dan het wereldkampioenschap van Italië in 2006. Hij verloor zijn hoofd. Blijft aan kop van zijn generatie.
Dat maak ik wel uit.quote:
Maar dat beeld staat helemaal niet op een voetstuk
Verlengingen en strafschoppen volgden. De bal na de strafschop van Jaap Stam zijn ze nog aan het zoeken buiten het stadion. Frank de Boer wilde ook historie schrijven en miste zijn tweede die avond. Terwijl coach Frank Rijkaard Pierre van Hooydonck op de bank liet zitten, om Aron Winter zijn recordinterland te laten spelen, mocht Paul Bosvelt aanleggen van elf meter. De laatste strafschop die hij had benut was tussen twee jassen als doelpaal.
Het was de eerste keer dat Italië op een groot toernooi een strafschoppenreeks won. Op het EK van 1980 verloren ze op die wijze van Tsjechoslowakije. Op het WK 1990, als thuisland, tegen Argentinië. De finale tegen Brazilië op het WK-94 werd verloren na strafschoppen. Op het WK-98 sneuvelde Italië tegen Frankrijk.
Gelukkig had Tong zijn finale kaartjes al verkocht voor de halve finale Nederland-Italië. Voor 5000 gulden zag de baas van een vriend, Italië van Frankrijk verliezen. Zonder strafschoppen. Ik kocht mijn eerste PC en de rest is geschiedenis.
Van 1997 tot en met 2000 stal ie de harten van de The Spurs fans en van het Engelse publiek. De Engelse vrouwen, waaronder presentatrice Sue Barker, vielen zelfs in katzwijm.Gewend als ze in Engeland zijn aan hardwerkende, mee verdedigende aanvallers of aanvallende middenvelders had de Fransman David Ginola er een broertje dood aan. In de laatste kwalificatie-wedstrijd voor het WK-94 in Amerika tegen Bulgarije verspeelde hij de bal in de 93ste minuut.
Bulgarije counterde en scoorde de winnende treffer. Ginola was sindsdien persona non grata in Frankrijk.
In The Premier league bij The Spurs, na een mislukt seizoen bij Newcastle United, werd ie de wereldtopper. Net zoals de sierlijke ex-Spurs ster Glenn Hoddle. In Engeland even zo ondergewaardeerd als Ginola in Frankrijk. Hard werken doen ze nog steeds in Engeland. Rooney, de houw degende aanvaller, een blok graniet zonder finesse is daar het voorbeeld voor de jeugd.
Het oog van Cruijffie viel echter op de efficiënte schoonheid van de gracieuze balkunstenaar. Net zoals de echte kenners hem in 1999 kozen tot voetballer van het jaar in Engeland. Een eer die een technicus uit Nederland in 1981 ten deel viel. Frans Thijssen, speler van Ipswich Town. Ook een sieraad voor de elegantie, dribbelkunst en bewondering. Wiel Coerver, de uitvinder van het kappen en draaien, ontdekte Frans Thijssen en sleep deze ruwe diamant tot international. David Ginola ontdekte zichzelf. Was geen international meer. Kreeg op het eiland wel het eerbetoon dat ie verdiende.
Als Cruijff iemand je de beste speler van de wereld vindt ga je niet twijfelen.
'Iemand' kun je weglaten. Bekt voor geen meter.
En dit:
Tottenham Hutspor
Waar gewerkt wordt vallen spaanders.quote:
Gestopt met lezen na de eerste alinea.
Als Cruijff iemand je de beste speler van de wereld vindt ga je niet twijfelen.
'Iemand' kun je weglaten. Bekt voor geen meter.
En dit:
Tottenham Hutspor
Bedoel je dat Harmen Siezen te lang is doorgegaan?quote:
Die is juist te vroeg gestopt.quote:
[..]
Bedoel je dat Harmen Siezen te lang is doorgegaan?
Mijn eerste voetbaltrauma die halve finale tegen Italiëquote:
Het strafschoppensyndroom van de Italianen werd gestopt door het Nederlands Elftal. Nederland speelde italië weg in de halve finale van het EK-2000. Kans na kans werd onbenut gelaten. Tijdens de wedstrijd werden er twee strafschoppen gemist. Door Frank de Boer en Patrick Kluivert
[ afbeelding ]
Verlengingen en strafschoppen volgden. De bal na de strafschop van Jaap Stam zijn ze nog aan het zoeken buiten het stadion. Frank de Boer wilde ook historie schrijven en miste zijn tweede die avond. Terwijl coach Frank Rijkaard Pierre van Hooydonck op de bank liet zitten, om Aron Winter zijn recordinterland te laten spelen, mocht Paul Bosvelt aanleggen van elf meter. De laatste strafschop die hij had benut was tussen twee jassen als doelpaal.
[ afbeelding ]
Het was de eerste keer dat Italië op een groot toernooi een strafschoppenreeks won. Op het EK van 1980 verloren ze op die wijze van Tsjechoslowakije. Op het WK 1990, als thuisland, tegen Argentinië. De finale tegen Brazilië op het WK-94 werd verloren na strafschoppen. Op het WK-98 sneuvelde Italië tegen Frankrijk.
[ afbeelding ]
Gelukkig had Tong zijn finale kaartjes al verkocht voor de halve finale Nederland-Italië. Voor 5000 gulden zag de baas van een vriend, Italië van Frankrijk verliezen. Zonder strafschoppen. Ik kocht mijn eerste PC en de rest is geschiedenis.
Met overmacht werden ze kampioen. Een rossige bouwvakker, snel en doelgericht, schoot en kopte er 34 in. Ad van der Wiel werd een levende legende in Waalwijk. Niet alleen door dat ene seizoen. Net als Folkert Velten van Heracles bleef ie zijn club trouw. Waarschijnlijk zou ie bij een andere club ook niet zo hebben kunnen schitteren.
Bij RKC had ie immers een technische voetbalstrateeg en een taktische waterdrager achter zich. Die twee spelers zouden wel de top bereiken. Zoals ze na hun actieve loopbaan succesvol bleven in het betaalde voetbal. De eerste onderschepte passes, stuurde medespelers, dichtte gaatjes en stond tussen 1991 en 1996 onder contract bij Feijenoord.
Zijn kompaan op het middenveld was creatiever en bouwde met zijn inzicht en passing de aanvallen op. Ook hij verdiende een transfer naar Feijenoord. Waar hij vanaf 1988 twee jaar onder contract stond. Tegenwoordig gebruikt Marcel Brands zijn inzicht als succesvol Technisch-Directeur.
De bikkelende middenvelder van destijds, Peter Bosz, propageert tegenwoordig als trainer het aanvallende, technische en mooie voetbal. Zoals Wim Jansen vroeger een gaatjes dichter was als speler van Feijenoord en later een Cruijff adept, is Peter Bosz de gaatjes dichter in de begroting. Jeugd krijgt de kans en de kassa rinkelt. Ad van der Wiel viel later niet in een zwart gat. Die vulde en vult zijn dagen met vissen. Net zoals de clubs vroeger tevergeefs naar hem hengelden.
De Rotterdammer begon in het betaalde voetbal bij RKC in Waalwijk, daarna Cambuur en NEC, om weer bij Cambuur te eindigen. Zijn slungelige lichaamsbouw maakte van de rechtsbuiten een a-typische profvoetballer. Wat hem nog meer een vreemde eend in de voetbalbijt maakte was zijn haardracht. Valderama en Gullit hadden als spelers een opmerkelijk kapsel. Dat waren wereldtoppers die zich dat konden en mochten veroorloven.
De klittende paardenstaart tot op zijn billen maakte van van Rijswijk een buitenbeentje. Zijn interesse in alternatieve gitaarmuziek en psychologie was ook niet standaard te noemen. Je zou verwachten dat als je je zo etaleert, je dat compenseert met prestaties op het veld. Hij had als bijnaam "De spits die nooit scoort." De latere student psychologie scoorde voor zijn drie clubs in 314 wedstrijden 31 doelpunten. Dat zijn zo'n 50 doelpunten minder dan dat zijn beste vriend en ploeggenoot bij NEC, Patrick Pothuizen, aan gele kaarten ontving (Nederlands record)
De talentloze, blind rennende, hardwerkende en nooit scorende rechtsbuiten had niks met het voetbalwereldje, vond zijn collega's maar eenheidsworsten. Toch werd ie op handen gedragen door de supporters. Van Rijswijk scoorde in De Goffert in 123 wedstrijden 3 keer voor NEC. Hij wist in drie seizoenen 3 keer de nul te houden. Nadat hij 60 wedstrijden achtereen het net niet wist te vinden, kreeg hij een niet te missen kans, raakte de bal verkeerd met zijn scheenbeen, waarna de bal tergend langzaam over de doellijn hobbelde. Hij liep nog net geen ererondje. Maakte zijn cultstatus wel waar. Het hartstochtelijk juichen van de supporters was oprecht. Zo maak je ze niet veel meer mee.
Nadat Gullit vertrokken was, won PSV het seizoen erna, in 87/88, de Europacup-1. PSV had een goede naam in Europa, niet als absolute topclub. Het verschil dat er tegenwoordig is tussen de grote landen en de competities zoals in Nederland was echter nog niet zo groot. PSV zag in de Duitser Uwe Rahn, speler van Borussia Mönchengladbach, tevens topscorer van de Bundesliga in 1986/1987, de ideale opvolger van Gullit. Hij werd dat seizoen zelfs gekozen tot Duits voetballer van het jaar. Een vergelijkbare speler als Gullit. Inzetbaar als aanvallende middenvelder en aanvaller.
Rahn echter wilde naar de absolute top. Niet wetende dat ie dat met PSV zou hebben bereikt. Hij wachtte op een aanbieding van Barcelona, Real Madrid of Liverpool. Hij overspeelde zijn hand. Vooral toen ie zelfs een aanbieding van Bayern Múnchen niet accepteerde. Sommigen zeggen achteraf dat het door zijn zaakwaarnemer kwam. Bleef in de Bundesliga en kon nooit meer aanhaken aan het niveau daarvoor. Via o.a. 1 F.C Köln, en Hertha BSC belandde de 14voudige international, met 5 doelpunten in Japan. Zijn interlands speelde hij allemaal voor 1988.
Na zijn carričre werd het mysterie Uwe Rahn steeds groter. Wat gebeurde er met de voetballer die misschien even groot had kunnen worden als zijn illustere naamgenoot Helmut Rahn. Zijn familie en vrienden wisten niet waar ie was gebleven. Na een grondig onderzoek van een Duits-TV programma, vonden ze hem in Italië. Hij wilde alleen een telefonisch interview geven. De deur ging niet eens op een kier. Zijn vrouw deed het woord. Gullit werd een wereldster die zelf zijn mondje kan roeren. Zelfs in het Italiaans.
Oranje speelde voorheen altijd met drie voorhoedespelers. Het was bijna heiligschennis van coach Michels om er vanaf te stappen. Hij had echter geen keus. Met twee wereldaanvallers, Marco van Basten en Ruud Gullit, was de keus snel gemaakt.
Als het leven, en vooral voetballeven rechtvaardig zou zijn geweest, Waren de vleugels wel degelijk bezet geweest door raspaardjes. Eén er van was René van der Gijp. Eén van de grootste talenten van zijn generatie. Een geweldige voetballer, die het echter belangrijker vond de komiek uit te hangen en te lui was om zijn eigen veters te strikken. Natuurlijk haalde ie de Nederlandse top bij PSV. Dat bleef bij twee seizoenen. Lokeren, Arau en Sparta waren zijn andere stations. Als voetbalanalist en als mens een wereldtopper. Als speler een voetnoot.
De linksbuiten die had moeten schitteren, had gouden vleugels. De kleurrijke schoonheid van een vlinder gecombineerd met het charisma van een aanstaande wereldster. Het noodlot sloeg echter toe. Robbie de Wit werd, als speler van Ajax, getroffen door een hersenbloeding. De begaafde linksbuiten had aan twee jaar FC Utrecht genoeg om Ajax van zijn kwaliteiten te overtuigen. Werd nog in zijn eerste jaar bij Ajax, als 21-jarige international.
De publiekslieveling van Ajax, mocht maar 8 interlands spelen. Op vakantie in 1986 werd ie als 22jarige profvoetballer getroffen door een hersenbloeding. Het leek allemaal mee te vallen. Zijn medespelers stuurden nog een kaartje: 'We wisten niet dat je hersens had.' Het lachen verging ze al snel, de snelle technische linksbuiten, bleek zijn laatste wedstrijd te hebben gespeeld.
Een speler, bestemd voor de wereldtop, speelde maar 4 seizoenen betaald voetbal. In 8 interlands maakte hij 3 doelpunten. Waarvan er twee legendarisch zijn. Robbie de Wit kreeg in 1993 en 2005 nogmaals een hersenbloeding. Marco van Basten heeft aan de wereld kunnen laten zien wat schoonheid is. Moest te vroeg stoppen. Robbie de Wit heeft die kans nooit echt gehad. Als je terug kijkt naar zijn doelpunten tegen Hongarije en België, zie je wat voor een gemis dat is geweest.
Robbie de Wit, de wereldster die nooit heeft mogen stralen.
Zijn schitterende doelpunt tegen Hongarije....
Er is een andere Nederlander die wel vloog. Op een WK zelfs. Scoorde niet met fluwelen voet of met een lobje. Met zijn kopbal in de finale van het WK-78, ook tegen Argentinië, brak de hemel open voor Oranje in het blauwe bastion. Dick Nanninga maakte als invaller de gelijkmaker. De 1-1 betekende verlengingen. De spits, met bakkebaarden tot op zijn kin, van Roda J.C werd pas in 1978 international. Waar een ander J.C het af liet weten nam de ketting rokende Groninger de honeurs waar op het WK in Argentinië. Op een vraag van een journalist wat ie van het dictatoriale regime van Videla vond, antwoordde hij dat ie de kogels gewoon terug zal koppen.
De finale ging alsnog met 3-1 verloren na verlengingen. Dick Nanninga blijft echter de enige Nederlandse voetballer die een velddoelpunt heeft gemaakt in een WK-finale. Rensenbrink schoot vlak voor tijd op de paal, waar Arjen Robben in een andere finale, de hak van de doelman van Spanje raakte. De lange, keiharde spits moest het niet van hakballetjes hebben. Hij maakte wel gehakt van de verdedigers. De doelmannen bleven liever op de lijn staan. Een duel met Nanninga was bij voorbaat een verloren strijd.
Dick Nanninga was een unieke speler. Werd pas op zijn 24ste prof. Cor van der Gijp, de all time topscorer van Feijenoord, en oom van René haalde hem naar Veendam. Samen met Ruud Geels is Nanninga de beste kopper die in Oranje heeft gespeeld. Hij speelde 15 interlands waarin ie zes keer scoorde. 15 interlands lijkt niet veel. Maar voor een spits die bij Veendam begon op 24jarige leeftijd en diep in het zuiden bij Roda JC eindigde als bloemist, een respectabel aantal.
De bourgondische Groninger en levensgenieter trof het daarna minder. Hij kreeg suikerziekte. Dat krijgen wel meer mensen. Bij Nanninga kwamen er echter complicaties. Zijn linker onderbeen moest worden afgezet. Door een infectie kwam ie vier maanden in coma te liggen. Ook zijn rechter onderbeen moest daarna worden afgezet.
Een reus was alsnog geveld. Door hoge koorts overleed de held van het WK-78 op 66jarige leeftijd in het ziekenhuis van Maaseik in België. Een boom van een vent, zijn wortels in Groningen, zijn takken uitgeslagen in Limburg, alsnog neergehaald. Wat blijft is de herinnering aan een historisch doelpunt. Dick Nanninga, zijn laatste luchtduel verloren.
Het mooie is dat in deze verkiezing ook werd gekeken naar de romantiek in het voetbal. Er waren meerdere verkiezingen in verschillende bladen of zenders. De wedstrijd tussen Italië en West-Duitsland op het WK-70 werd gekozen tot mooiste wedstrijd ooit. Het WK-70 is, naar mijn mening, dan ook het mooiste WK geweest. De speler van de eeuw bereikte dat toernooi zijn hoogtepunt. Pelé wordt niet voor niets de Koning genoemd. De tot beste speler van de 20ste eeuw in Europa gekozen Johan Cruijff werd nooit wereldkampioen. Wel de verlosser, die de romantiek terugbracht.
Deze verkiezingen gingen over de beste elftallen en beste spelers ooit. Een andere Nederlandse voetballer won ook een prestigieuze verkiezing. Een elegante verdedigende middenvelder won de wedstrijd over het mooiste Panini-voetbalplaatje ooit. Zonder zijn snor zou Abe allang vergeten zijn. Geen aanvaller die furore maakte of later een standbeeld kreeg bij het stadion van Heerenveen. Abe Lenstra is één van de beste voetballers uit Nederland. De andere Abe maakte indruk door zijn verschijning. Abe van den Ban liet de mondhoeken van menig voetballiefhebber krullen.
De lach die hij gaf aan de toeschouwers was de lach die onder zijn gekrulde snor schuil ging. Tot in de puntjes verzorgd was zijn snor. De mooiste snor ooit op een voetbalveld. De pretoogjes van Abe van den Ban maakten het af. Abe de verdedigende middenvelder, die nooit een sliding maakte. Alles op techniek. Kappen en draaien liet ie aan anderen over. FC Haarlem bestaat niet meer helaas. Echter, twee voetballers van Haarlem staan eeuwig in ieders gedachten. Hebben geschiedenis geschreven. Ruud Gullit, gekozen tot 's werelds beste voetballer met zijn karakteristieke dreadlocks en Abe van den Ban, de voetballer die na het voetballen kunstenaar werd. Twee levende legendes.
Op 21 juli 1973 was Abe van den Ban het middelpunt van een unieke gebeurtenis tijdens een wedstrijd om de Intertoto Cup tegen de Slowaakse voetbalclub FC Nitra. Van den Ban ergerde zich dermate aan de scheidsrechter, die een aantal grove overtredingen onbestraft liet, dat hij de gele kaart uit de man z'n borstzak trok en deze aan de man toonde. Het kwam Van den Ban op een rode kaart te staan. De enige in zijn carriere. Sommige FOK!kers krijgen voor minder een ban.
Dank je Tjacka. Vind het zelf ook leuk om ze te maken.quote:
Zitten prachtige stukjes tussen Tong. Nog steeds
In 1964 werd Rinus Israel, samen met Rob Rensenbrink en Jan Jongbloed, landskampioen met DWS. De laatste landskampioen voordat de grote drie clubs de buit gingen verdelen. Alle drie zouden 10 jaar later actief zijn op het WK-74. De één met meer succes dan de ander. Rinus Israel had zich in de tien jaar daartussen als grote voetballer laten zien. In de aanloop naar de succesperiode van Oranje en het Nederlandse voetbal was Ijzeren Rinus een pionier.
Niet alleen in de aanloop, met als prelude het landskampioenschap van DWS. Ook in de eerste succesperiode van het Nederlandse voetbal was ie een leider. Israel stapte van DWS over naar Feyenoord, waar hij als speler zijn grootste successen beleefde. Driemaal een landskampioenschap, eenmaal de KNVB beker, de Europa Cup I en de UEFA Cup. In de finale van de Europa Cup I in 1970 tegen Celtic FC scoorde hij één van de twee Rotterdamse goals.
Legendarisch zijn de beelden van een majestueuze Rinus Israel die met één hand omhoog, als verdediger, juichend terug loopt na met een geplaatste kopbal gescoord te hebben in de EK-1 finale tegen Celtic. Een legendarische finale. Ajax verloor het jaar er voor de finale van AC Milan. Ajax viel in de val van het catenaccio. Verloor met 4-1. Feijenoord en Rinus kwamen namens Nederland revange nemen. Celtic was destijds een Europese grootmacht. Was in 1967 zelfs de eerste Britse club die de EK-1 wist te winnen.
Na tien jaar het ene nationale en internationale succes te hebben geboekt als aanvoerder van Feijenoord en Oranje ging ie afbouwen bij een andere Rotterdamse club, Excelsior. Zijn knieën wilden eigenlijk niet meer. Hetgeen op het WK-74 pijnlijk duidelijk werd. De laatste man, de ijzervreter, de charismatische voetballer, moest zijn plaats afstaan aan Arie Haan.
Na zijn vertrek bij Feyenoord speelde hij een seizoen bij Excelsior. In dat seizoen 1974-1975 werd ie zelfs gekozen tot voetballer van het jaar. Een laatste man die bij een degradatiekandidaat, half invalide speler van het jaar wordt. Alleen een ijzervreter presteert zoiets. De laatste zeven jaar van zijn actieve spelerscarričre speelde hij bij PEC Zwolle (1975-1976 tot en met 1981-1982). Op het tandvlees speelde hij door. Tot aan de tanden bewapend. Zijn maatje bij Feijenoord in het hart van de verdediging, de veel te jong overleden Theo (De Tank) laseroms zal trots op hem zijn geweest.
Rinus Israel, een Feijenoord instituut. Te vergelijken met De Kromme en Coentje. Geen wereldster geworden. Zou ook niks voor hem zijn geweest. De opa en familieman begon een sigarenzaak en kaart nog steeds met zijn vrienden in z'n stamkroeg. Grote mond, hart van goud. Goud waard geweest voor het Nederlandse voetbal.
Pas in 1950 deden de Engelsen mee aan het WK. Ze vonden zich te groot voor zoiets triviaals. Echter op het WK werden ze met de neus op de feiten gedrukt. Amerika, het niet-voetballand, won met 1-0 van de Engelsen. Toch bleven de Engelsen volhouden dat ze het superieure voetballand waren.
De mokerslag werd toegediend door het Hongarije van de sterspeler Puskas. Hongarije veroverde de voetbalwereld met tovervoetbal. Bleven 5 jaar lang ongeslagen. De slagroom op het toetje kwam in het beroemdste stadion ter wereld. Op Wembley werd Engeland met 6-3 verslagen. De eerste thuis nederlaag van Engeland ooit.
Het moderne voetbal zette voet aan wal in het conservatieve voetballandschap. Engeland werd een lesje geleerd door één van de beste elftallen ooit. Helaas ligt het huidige moderne voetbal in Engeland aan de basis van het vermoorden van de romantiek. Waar In Engeland voor het eerst werd betaald, is er nu in Engeland een geldbron ontsproten die zijn weerga niet kent.
Het gaat niet meer om de individuele klasse van Georg Best, Dennis Law, Paul Gascoinge of Eric Cantona. Spelers die ook rijk werden door hun prestaties op het veld. Die moesten echter wel wedijveren met andere voetballers met grote kwaliteiten. Tegenwoordig worden er door de top-4 dusdanige bedragen betaald dat het geen competitie meer is. Leicester City was een sprookjes elfat uit de voetbalhemel. De laatste stuiptrekking van het romantische voetbal.
Engeland heeft ons voetbal gegeven. Engeland heeft ons voetbal afgenomen. Straks zal de les weer hard zijn voor het nationale elftal. Geen sterren meer uit Engeland, geen vedettes als Bobby Charlton of Gary Lineker. Die plaatsen zijn ingenomen door buitenlanders. De Arabieren schudden met hun buidel. Het geld stroomt binnen. De tranen van de voetbalromanticus over de wangen.
Ik dank u ten zeerste.quote:
Harry Lubse was een veel scorende, hardwerkende spits van PSV. In de schaduw van Willie van der Kuijlen, maar wel degelijk een klasbak. Als hardwerkende spits maakt ie tussen 1969 en 1980 112 doelpunten in 322 wedstrijden voor PSV. Hij trok de gaten, deed het vuile werk. Een clubvoetballer die het resultaat van zijn elftal belangrijker vond dan eigen glorie.
Als beloning werd ie opgeroepen voor de selectie van het Nederlands Elftal in 1974. Hij speelde geen minuut. Is hem niet kwalijk te nemen. De overgewaardeerde bondscoach Rinus Michels liet zelfs Piet Keizer en Ruud Geels op de bank zitten.
Harry Lubse had mooie voetbal-nadagen. Als Brabander promoveerde hij als aanvaller en topscorer van Helmond Sport naar de eredivisie. In zijn twee Eredivisie-jaren met Helmond Sport scoorde hij nog 19 keer in de Eredivisie. Niet slecht voor een veteraan bij een degradant. Harry Lubse. Een vergeten, grote voetballer met een mooi palmares. Tegenwoordig doen we een moord voor zo'n spits. Dodelijk in de 16 meter. De schaduw niet schuwend.
Jan Mulder de ex-topvoeballer van Anderlecht en Ajax, had naast gouden voeten een gouden pen. Zijn columns waren en zijn literatuur. Camu op de voorpagina van de Volkskrant, was samen met Remco Campert iedere dag smullen.
Dat waren hoogwaardige hersenspinsels. Ik ben al vanaf 1979 lezer van de Voetbal International. Zag Johan Derksen van mediocere journalist en Cruijff adept, promoveren naar hoofdredacteur en vaste columnist. De brutalen hebben de halve wereld. De columns waren niet om door te komen. Toch las ik ze als eerste. Puur door zijn mening. Zelf geeft ie altijd toe dat ie geen voetbaltalent had, net zoals ie toegeeft dat ie eigenlijk geen literair talent bezit. Big Mouth Strikes again.
Dat ie soms een leuke boute mening heeft. Een uitspraak die discutabel is, maakt een beetje goed. Hij vindt George Best de beste voetballer aller tijden. Slaat natuurlijk nergens op. Is een prikkelende mening waar ie nog steeds achterstaat. Dat mag, dat siert hem.
Georg Best hoort ook in mijn Top-Tien aller tijden. Naar gelang mijn stemming staat ie vierde of achtste. George best was uniek. Een fenomeen die nooit op een groot toernooi heeft kunnen schitteren. Ryan Giggs en Jari litmanen kunnen het hem nazeggen. Met dit verschil dat George Best de beste was van een generatie. Voordat Cruijff de wereld veroverde was Georgie de Beatle die de maatstaf was. De eerste Rock 'n' roller onder de voetballers.
George Best won de EC-1 met Manchester United, Werd voetballer van het jaar in Europa. Stal als eerste voetballer de damesharten. George Best was uniek. De eerste megaster onder de voetballers. De eerste voetballer die te vergelijken was met de populairste popsterren. Wat dat betreft heeft Johan Derksen gelijk. Alleen, George Best liet zijn voeten spreken, waar Johan Derksen als muziekliefhebber ouwe zakken adoreert. George Best is nooit een ouwe zak geworden. Hoeveel noten Johan Derksen ook op zijn zang mag hebben.
Als de term flamboyant op een voetbaltrainer van toepassing was, is het wel bij deze Duits/Nederlandse coach. Met 926 wedstrijden achter zijn naam is ie de meest ervaren voetbaltrainer in het Nederlandse betaalde voetbal. Er werd gesproken van het Fritz-Korbach-effect. Hij werd namelijk vaak opgeroepen in tijden van crises bij clubs om een ontslagen trainer op te volgen en was dan meestal succesvol. Ondanks dat ie vijf keer wist te promoveren kreeg ie nooit aanbiedingen van een (sub)topper. Met vijf kampioenschappen staat ie tweede achter een andere markante trainer, Frans Körver die promoveerde zeg keer.. Eventueel kun je FC Twente, FC Utrecht en Heerenveen subtoppers noemen die Korbach trainde.
Zijn levensstijl, drankgebruik, gevechten met Bobo's en zakelijke relaties stonden een grotere carričre in de weg. Zijn harde grappen diende als guillotine,om hen definief een kopje kleiner te maken. Hij bleef drinken en werd een kariikatuur van zichzelf. Hij ontkende zijn verslaving zijn onzamenhangende uitspraken en zijn lavenloos gedrach in het openbaar. Bij zijn Sparta werd ie na twee dagen op het trainigsveld van het veld gedragen, Einde carriere.
Zijn redder in nood,,een Frieze cafébaas zorgde,dat de bijna dakloze trainer werd geholpen, zorgde voor een nieuw huis dat ie op eigen kosten betaalde en richtte.het in. De maaltijden nuttigde Fritz bij de goedheilig man. Als dank ging Korbach er met diens vrouw vandoor en werd de café eigenaar failliet verklaard. Zijn leven had niet alleen sporen van vernieling achter gelaten, zijn vriendinnen en vrouwen verlieten hem allemaal.Ook zijn lichaam was vernield, de vele drankgelagen en iedere dag dikken sigaren bezorgden hem begin 2011 keelkanker. Een half jaar later overleed een legendarische die overal geliefd en populair was. Zijn laatste adem blies ie uit door een hartaanval.
Zijn spreuken leven voort, soms komisch, soms onnodig kwetsen. Altijd controversieel.
Aan Fris Barend waarom Joodse douchekoppen elf gaten hebben. 'Omdat Joden maar tien vingers hebben.'
Nadat Johan Derksen hem daar op televisie op aansprak was Korbach een dag later vrij duidelijk. ‘Ik mag dan veel drinken, ik pleur tenminste niet mijn vrouw van de trap af'’, waarmee hij de vrouw van Derksen bedoelde die door een tragisch ongeluk om het leven kwam.
Een carričre bij PSV en Feyenoord kwam om contractuele redenen niet van de grond. Terwijl zijn werkgever Go Ahead Eagles met Ajax om de tafel zat stormde Korbach binnen met de vraag hoe laat het neuken begon. De besprekingen waren gelijk over.
Unieke man, zoals ze niet meer worden gemaakt..
Definitieve Selectie: Navajo Bakboord (Ajax), Justin Bijlow (Feyenoord), Jurich Carolina (PSV), Tristan Dekker (VVV-Venlo), Javairo Dilrosun (Manchester City), Jay-Roy Grot (NEC), Ferdi Kadioglu (NEC), Boy Kemper (Ajax), Rodney Kongolo (Manchester City), Teun Koopmeiners (AZ), Noa Lang (Ajax), Justin Lonwijk (PSV), Mike van de Meulenhof (PSV), Ché Nunnely (Ajax), Armando Obispo (PSV), Maarten Paes (NEC), Joël Piroe (PSV), Dani de Wit (Ajax) en Robin Zwartjens (Feyenoord).
Er zijn niet veel Nederlandse jeugdelftallen geweest die indruk maakten. Zoals op het WK onder 20 in Mexico. Nederland was de smaakmaker van het toernooi. Met Mario Been als publiekslieveling, die zelfs in de studio van de staatsomroep als ster van het toernooi zijn zegje mocht komen doen. Nederland kwam via Brazilië, de Soviët-Unie en Nigeria in de kwartfinale tegen Argentinië. Oranje bleef geweldig spelen. Kwam dan ook met 1-0 voor.
De Zuid-Amerikaanse scheidsrechter vond het echter wel genoeg geweest.
Om onduidelijke redenen werden Henk Duut, Tjabko Teuben en Gerald Vanenburg uit het veld gestuurd. Nederland verloor, met misschien wel de beste Nederlandse jeugdselectie ooit.
De Selectie bestond uit........
Nr. Positie Speler
1. DM Rik Laurs
2. V Addick Koot
3. V Henk Duut
4. V Sonny Silooy
5. V Tjapko Teuben
6. V Mike Snoei
7. A John van 't Schip
8. M Gerald Vanenburg
9. A Marco van Basten
10. M René Roord
11. A Rob de Wit
12. A Erik-Jan van den Boogaard
13. M Mario Been
14. M Edwin Godee
15. V Raymond Kramer
16. DM Theo Snelders
17. M Edwin Bakker
18. V René Panhuis
Negen toekomstige internationals plus een aantal goede Eredivisie spelers. Waarvan twee wereldtoppers en één topper die op zijn 23 werd afgekeurd. Je zou het voor minder doen.
Een andere lichting werd precies tien jaar geleden zelfs Europees kampioen 2007 in eigen land. De finale werd met liefst 4-1 gewonnen van Servië. Wie zijn er doorgebroken en welke spelers hebben het nooit waargemaakt van deze talenten? Hier de selectie en oordeel zelf........
Doel: Tim Krul (Newcastle United), Kenneth Vermeer (Ajax), Boy Waterman (AZ)
Verdediging: Ryan Donk (AZ), Calvin Jong-A-Pin (sc Heerenveen), Arnold Kruiswijk (FC Groningen), Erik Pieters (FC Utrecht), Frank van der Struijk (Willem II), Ron Vlaar (Feyenoord), Gianni Zuiverloon (sc Heerenveen).
Middenveld: Ismaďl Aissati (FC Twente), Otman Bakkal (FC Twente), Luigi Bruins (Excelsior), Royston Drenthe (Feyenoord), Hedwiges Maduro (Ajax), Haris Medunjanin (Sparta Rotterdam), Robbert Schilder (Heracles Almelo).
Aanval: Ryan Babel (Ajax), Roy Beerens (NEC), Tim Janssen (RKC Waalwijk), Julian Jenner (AZ), Daniël de Ridder (Celta de Vigo), Maceo Rigters (NAC Breda).
Prijzen winnen met jeugdelftallen zegt dus iets......maar niet alles.
Maceo Rigters momenteel.....
De mythe werd mede in stand gehouden doordat deze tengere aanvaller, met het postuur van Johan Cruijff, nooit in het eerste van Ajax zou spelen, zelfs niet op de bank zou zitten.
Sjoerd Ruiter begon in 1967 op 15-jarige leeftijd in de B1 van Ajax. Hij doorliep de A1, speelde in het tweede elftal en intern was de technische staf het al snel eens: Ruiter had toekomst. Hij groeide in de jeugd op met o.a. Johnnie Rep, Gerrie Kleton, Johan Neeskens en Louis van Gaal. Met deze spelers voetbalde hij ook samen met Bert van Marwijk en Wim Rijsbergen in Jong Oranje. Latere toppers, sommige zelfs wereldtoppers.
Tot het moment dat de toonaangevende journalist Maarten de Vos hem de nieuwe Cruijff noemde was er niets aan de hand. Hij voetbalde op intuďtie op gevoel en met spelplezier. Hij was de beste van zijn generatie en zou onder de druk bezwijken. Alle ogen waren plots op hem gericht, en natuurlijk ging dan de vergelijking mank. Niemand is en was te vergelijken met Cruijff. Er werden nu dingen van hem verwacht die tegen zijn natuur ingingen. De Belgische Bondscoach Raymond Goedhals vond dat ie meer diepte in zijn spel moest leggen.
Wat erger was was de trainingsmethode destijds. De jeugdtrainers en assistenten van Rinus Michels, Bobby Haarms en Han Grijzenhout behandelden hem alsof ie zelf vond dat ie Cruijff was, terwijl het een introverte tiener was die niet tegen autoriteit kon. Ze scholden hem verrot met opmerkingen als: 'De grote teen van Cruijff heeft meer techniek dan jouw hele been.' Sjoerd Ruiter had een vader die zeevaarder was. Een man die hem negeerde of schoffeerde. Ook zijn broer en zus kregen dat te verduren. De Ruiter was al labiel en raakte in een depressie. Op zijn twintigste ging hij naar voorzitter Jaap van Praag, op het punt staand te debuteren in AJAX-1.
Verschillende clubs wilden hem inlijven. Daar ging ie niet op in. Wel belandde hij in een psychiatrische kliniek, waar ook zijn moeder en zus in terecht kwamen. Zijn broer pleegde zelfs zelfmoord. Met de Ruiter werd er niet eens een carričre in de kiem gesmoord, de kiem is nooit gelegd. Verschillende spelers werden later nog als de nieuwe Cruijff bestempeld. Ruud Kaiser bijvoorbeeld of Johnny Holshuijsen. De bekendse mislukte nieuwe Johan Cruijff is ongetwijfeld Ton Blanker. Dat kwam op het conto van de destijds nog schrijvende voetbaljournalist Johan Derksen in de Voetbal International. Ton Blanker speelde niet veel later bij Excelsior en belande in de bajes. In het liefdesleven scoorde Ton Blanker wel, door zijn huwelijk met de mooiste Dolly Dot.
Marco Boogers was als voetballer en tegenwoordig als voetbalmanager een markante persoonlijkheid. Als manager van FC Dordrecht schuwt hij de confrontatie niet met z'n trainers, andere bestuursleden en de supporters. Ook de KNVB krijgt het er regelmatig van langs. Ik wil het echter hebben over de opzienbarende carriere die hij als actieve voetballer had.
Talent kon hem niet worden ontzegd als flegmatieke linksbuiten. Met zijn sokken op half zeven, shirtje uit de broek en haren tot op de schouders, zag ie er al jong uit als aanstaande zelfverzekerde topper. Als speler van DS79 speelde hij in nationale jeugdselecties, Als speler van FC Utrecht werd hij in zijn eerste seizoen gelijk topscorer van de club. Na een tussenstap bij RKC, belandde hij bij de subtopper Sparta.
Hier liet Marco Boogers voor het eerst op een hoger niveau zien wat hij kon. Met als bekroning de Bronzen Schoen als de op twee na beste voetballer van het seizoen. Er kwam interesse van Everton, Napoli en Borussia Dortmund. Het was echter West Ham United dat hem voor 800.000 pond binnenhaalde. DE transfer van die zomer. Hij kreeg nummer 11 en schiep hoge verwachtingen bij trainer Harry Redknapp en de supporters.
Het liep echter anders. In het begin moest ie zich zien te redden in een stacaravan. Zijn vrouw en Boogers zelf snakten uit heimwee naar Nederland. De technicus kon niet wennen aan de harde trainingen en het harde Engelse spel. Zijn eerste wedstrijd was een invalbeurt. In de tweede wedstrijd van het seizoen viel hij in tegen Manchester United. Het zou een memorabele wedstrijd voor hem worden. Binnen een paar minuten schopte hij de Engelse international Gerry Neville uit de wedstrijd. Hij kreeg rood en vier wedstrijden schorsing. De Engelse media viel over hem heen.
Na zijn rode kaart speelde hij nog twee keer voor West Ham. Na een blessure ging ie in Nederland revalideren. Was weken onvindbaar en de Engelse pers speculeerde er lustig op los waar de schoppende en schoffelende Nederlander was gebleven. Eenmaal terug in Engeland werd het contract met wederzijds goedvinden ontbonden. Hij speelde in totaal 4 wedstrijden voor West Ham United en kwam 44 minuten in actie. Werd gekozen tot Engelse miskoop van het jaar.
In 2007 werd ie door The Times gekozen tot 19e slechtste slechtste speler ooit in The Premier League.. Voor de fans van The Hammers ie ie een legende. Zijn doodschop tegen Gerry Neville staat met hoofdletters in hun voetbalgeschiedenisboek.
In Engeland had hij een status vergelijkbaar met Messi, Ronaldo of Marco van Basten. Niet iedere voetballer kan die status waarmaken op een WK. Soms door zelf slecht te spelen, een andere keer door een verzakend elftal of door blessureleed. Dat laatste overkwam deze vedette. Jimmy Greaves begon bij Chelsea zijn profloopbaan. Bij die club vestigde hij in 1961 zijn eerste record door 41 doelpunten te maken in één seizoen, nog steeds een clubrecord. In 1959 en 1961 werd hij algemeen topscorer van Engeland. In 1960 werd het de jongste speler die 100 doelpunten in de Engelse competitie maakte. Om een paar jaar later op zijn 23ste zijn 200ste te maken, ook al een record.
Het buitenland lonkte. Maar net zoals bij een andere Britse legendarische spits, Ian Rush, werd het geen succes in Italië. In feite mislukte hij niet als voetballer bij AC Milan, hij maakte 9 doelpunten in 12 wedstrijden, maar de heimwee naar Engeland werd hem te veel. Hij vertrok naar Tottenham Hotspur. Waar zijn toch al imponerende carriere naar nog grotere hoogtes steeg.
Hij speelde er 9 seizoenen waarin hij 266 doelpunten maakte in 379 wedstrijden. Werd ook nog eens 4 keer topscorer in 1963,1964,1965 en 1969. Daardoor heeft ie nog altijd het record van 6 maal topscorer van Engeland in handen. Nog eens een record zijn z'n 357 doelpunt in 516 wedstrijden.
Waar ie echter het meest naar snakte was de ultieme internationale roem met het Engelse elftal. Op het WK in eigen land. Met Tottenham had ie al internationaal van zich doen spreken door in
1963 de Europacup-2 te winnen door met 5-1 Atletico Madrid te verslaan in de finale. Twee goals van de superspits. De eerste Europa-Cup voor een Engelse club. In het Engelse elftal zou hij uiteindelijk 44 doelpunten maken in 57 wedstrijden. Het was niet de vraag of Greaves zou gaan schitteren, de vraag was hoeveel doelpunten hij zou gaan maken. het werden er nul.
In de wedstrijd tegen Frankrijk viel hij geblesseerd uit en werd vervangen door Geoff Hurst. Die hem met zijn doelpunten, o.a. een hattrick in de finale tegen West-Duitsland, uit het team hield.
Greaves is één van de echt grote spelers die nooit op een WK heeft mogen schitteren. Nog steeds in eigen land een onsterfelijke legende. Internationaal wordt Geoff Hurst herinnerd als ster van het winnende Engelse WK-team. Greaves voetbalde nog lang door. Op zijn 38ste stopte hij. Zijn leven voortzettend in de pub en met een biertje voor de tv. De tv-beelden van een schitterende Jimmy Greaves op het WK zijn nooit te zien geweest. Zijn palmares blijft ongeëvenaard.
De Bundesliga bestond altijd uit 16 clubs. Karlsruhe S.C. en Saarbrücken zouden om promotie degradatie spelen. Doordat Hertha B.S.C door financiële malversaties terug werd gezet naar de tweede Bundesliga wilde het Axel-Springer-Verlag alsnog een West Berlijnse club in de Bundesliga. Hier stemde de DFB tegen. Inmiddels bestond door de "na-competitie" de Bundesliga uit 17 clubs. De clubs kregen bij de DFB nu wel een gewillig oor, met de argumentatie dat de Bundesliga uit 18 clubs zou moeten bestaan. Tennis Borussia Berlin was al gestruikeld in de kampioenskompetitie van de Tweede Bundesliga, en de nummer twee van die competitie wilde niet promoveren.
Slechts twee weken voor het begin van de competitie moest Tasmania, zoals de Denen voor het EK-92, zijn spelers terug roepen van vakantie. Sommigen moesten hun baan opzeggen om semi-prof te worden. Eigenlijk was het onbegonnen werk een Bundesliga-waardige selectie samen te stellen. In maart vroeg het bestuur aan de spelers of ze een gedeelte van hun salaris wilden inleveren om de club te redden.
Tasmania werd vervolgens het slechtste Bundesliga-elftal ooit. Ze wonnen in het seizoen 1965/1966 precies twee wedstrijden, scoorden 15 doelpunten en kregen er 108 tegen. Ze haalden buitenshuis 1 punt door een gelijkspel tegen F.C Kaiserslautern.
records......
Laatste plaats in de eeuwige Bundesligaranglijst.
Minste doelpunten voor,15, meeste doelpunten tegen, 108, minste punten 8 tegen 60, met de drie punten regel is dat 10 punten. Minste overwinningen,2, meeste nederlagen, 18.
Enige Bundesligavereniging zonder uitzege,
Langste reeks zonder zege, 31, 14. Augustus 1965 tot 21. Mei 1966
Grootste thuis nederlaag, 0-9 tegen Meideriger S.V. (Tegenwoordig MSV Duisburg) 26 maart 1966
Wedstrijd met de minste toeschouwers, 15 januari 1966, 827 tegen Borussia Mönchengladbach
Langste serie nederlagen 10 stuks
Bij de eerste wedstrijd tegen Karlsruher S.C. trokken ze nog 80.00 toeschouwers, de laatste wedstrijden waren er steeds minder dan 10.000 geďnteresseerd
Ronde Datum Thuis/Uit Tegenstander Res.
1. Ronde 14.08.1965 16:00 T Karlsruher SC Karlsruher SC 2:0 (0:0)
2. Ronde 21.08.1965 16:00 U Bor. Mönchengladbach Bor. Mönchengladbach 0:5 (0:1)
3. Ronde 28.08.1965 16:00 T Borussia Dortmund Borussia Dortmund 0:2 (0:1)
4. Ronde 04.09.1965 16:00 U Hamburger SV Hamburger SV 1:5 (0:0)
5. Ronde 11.09.1965 16:00 T Bayern München Bayern München 0:2 (0:1)
6. Ronde 18.09.1965 16:00 U 1. FC Nürnberg 1. FC Nürnberg 2:7 (2:3)
7. Ronde 02.10.1965 16:00 T Hannover 96 Hannover 96 1:5 (1:3)
8. Ronde 16.10.1965 16:00 U 1. FC Kaiserslautern 1. FC Kaiserslautern 0:0 (0:0)
9. Ronde 20.10.1965 15:45 T VfB Stuttgart VfB Stuttgart 0:2 (0:1)
10. Ronde 23.10.1965 16:00 U Meidericher SV Meidericher SV 0:3 (0:0)
11. Ronde 30.10.1965 16:00 T 1. FC Köln 1. FC Köln 0:6 (0:1)
12. Ronde 06.11.1965 15:00 U Werder Bremen Werder Bremen 0:5 (0:3)
13. Ronde 20.11.1965 15:00 T TSV 1860 München TSV 1860 München 0:5 (0:2)
14. Ronde 27.11.1965 15:00 U Frankfurter SG Eintracht Frankfurter SG Eintracht 0:4 (0:1)
16. Ronde 11.12.1965 14:00 U Borussia Neunkirchen Borussia Neunkirchen 1:3 (1:1)
17. Ronde 18.12.1965 14:00 T FC Schalke 04 FC Schalke 04 1:2 (0:2)
15. Ronde 31.12.1965 20:00 T Eintracht Braunschweig Eintracht Braunschweig 0:2 (0:2)
18. Ronde 08.01.1966 15:00 U Karlsruher SC Karlsruher SC 0:3 (0:3)
19. Ronde 15.01.1966 14:15 T Bor. Mönchengladbach Bor. Mönchengladbach 0:0 (0:0)
20. Ronde 29.01.1966 15:00 U Borussia Dortmund Borussia Dortmund 1:3 (1:2)
21. Ronde 05.02.1966 14:30 T Hamburger SV Hamburger SV 0:4 (0:1)
22. Ronde 12.02.1966 15:00 U Bayern München Bayern München 1:2 (0:1)
23. Ronde 26.02.1966 15:00 T 1. FC Nürnberg 1. FC Nürnberg 0:1 (0:0)
24. Ronde 05.03.1966 16:00 U Hannover 96 Hannover 96 0:5 (0:3)
25. Ronde 12.03.1966 16:00 T 1. FC Kaiserslautern 1. FC Kaiserslautern 1:1 (0:0)
26. Ronde 19.03.1966 16:00 U VfB Stuttgart VfB Stuttgart 0:2 (0:0)
27. Ronde 26.03.1966 16:00 T Meidericher SV Meidericher SV 0:9 (0:4)
28. Ronde 02.04.1966 16:00 U 1. FC Köln 1. FC Köln 0:4 (0:2)
29. Ronde 16.04.1966 16:00 T Werder Bremen Werder Bremen 1:1 (1:1)
30. Ronde 23.04.1966 16:00 U TSV 1860 München TSV 1860 München 0:4 (0:1)
31. Ronde 30.04.1966 16:00 T Frankfurter SG Eintracht Frankfurter SG Eintracht 0:3 (0:1)
32. Ronde 14.05.1966 16:00 U Eintracht Braunschweig Eintracht Braunschweig 1:3 (0:1)
33. Ronde 21.05.1966 16:00 T Borussia Neunkirchen Borussia Neunkirchen 2:1 (1:1)
34. Ronde 28.05.1966 16:00 U FC Schalke 04 FC Schalke 04 0:4 (0:2)
Wat leuk om te lezen Bugno.quote:
Tong, zonder overdrijven zeg ik je dat je alle verhalen uit dit topic makkelijk gebundeld kan uitgeven. Even goed zitten voor een logische indeling (bij voorkeur niet chronlogisch, want boring), bijvoorbeeld op thema (cult figuren, artiesten, outsiders). Zou kopen.
Dank je. In de jaren 70 was het Franse St. Etienne het grote struikelblok voor PSV in de Europacup-1. Er was zelfs een duel waarbij PSV binnen 7 minuten met 3-0 achter kwam te staan. Verder waren het gelijkopgaande wedstrijden op hoog internationaal niveau. De Franse speelden in het groen/wit. Een kleurencombinatie die PSV op een koude decemberavond het zwart voor de ogen liet zien.
Destijds werd er in december nog niet negatief gesproken over de kleur zwart. Of het moeten die bewuste avond de PSV-supporters in het Philipsstadion zijn geweest als zwartkijkers.
FC Wageningen was op dat moment de nummer 9 van de Eerste-Divisie. Hun beste spelers waren Stanley Bish, Jan Menting, Bram Braam en Gerdo Hazelhekke. PSV was ongeslagen koploper in de Eredivisie en had de eerste helft van het seizoen 1977-1978 in 18 wedstrijden pas 8 doelpunten moeten incasseren. De sterspelers waren, René en Willy van der Kerkhof, Willy van der Kuijlen en Jan van Beveren. Internationals met een reputatie die verder reikte dan de eredivisie.
De sensatie begon al na 72 seconden. Na een lange trap vanaf eigen helft door verdediger Cees van den Berg, veranderde PSV voorstopper Ernie Brandts de bal van richting en werd het 0-1 voor FC Wageningen. Ernie Brandts zou een half jaar later in de halve finale van het WK-78 ook in eigen doel schieten, hetgeen ie later in de wedstrijd met een doelpunt zou goed maken met een vernietigende knal in het doel van de legendarische Dino Zoff. Zover kwam het die avond niet. Integendeel.zelfs,
In de 20ste minuut ziet FC Wageningen aanvaller Stanley Bish geen andere mogelijkheid dan op het doel van Jan van Beveren te schieten, zelfs voor deze doelman van wereldklasse een onhoudbaar schot,0-2. De sensatie wordt compleet als Jan Menting er 0-3 en 0-4 van weet te maken. De ruststand had nog positiever voor FC Wageningen kunnen zijn. Een wedstrijd waar Wageningen als een berg tegenop keek, werd een sprookje waar maar geen einde aan wilde komen.
FC Wageningen gaat in de tweede helft verder waarmee het in de eerste helft eindigde, aanvallen alsof ze een oefenwedstrijdje tegen een amateurclub spelen. Toch is het PSV dat via Willy van der Kuijlen er in de 67ste minuut er 1-4 van weet te maken. De "vreugde" is van korte duur. Gerdo Hazelhekke maakt er binnen drie minuten 1-5 van, waarna de snelle aanvaller Jan Menting 5 minuten later zijn trilogie van de avond voltooit. Een sensationele uitslag. Er zijn in de beker wel vaker verrassingen. Het is niet zeldzaam dat een topclub wordt uitgeschakeld. Maar met zulke cijfers thuis verliezen van een club die een divisie lager speelt, terwijl je dat seizoen verder alles wint wat er te winnen valt, is uniek te noemen.
De legendarische trainer Frans Körver wordt na afloop op de schouders van de spelers gedragen.
Frans Körver heeft met 6 promoties naar de eredivisie een record in handen. Mede door de nacompetitie. Toevallig bedacht door oud-FC Wageningen voorzitter Piet de Wit. FC Wageningen bestaat niet meer. "De Wageningse Berg" hun stadion ligt er tegenwoordig bij als een monument voor de slag van Ieper. Een veldslag zonder winnaar. Deze avond kreeg een winnaar die historie schreef door dodelijk effectief ten aanval te gaan. Een monumentale wedstrijd, gebeiteld in ieders geheugen.
Wereldwijde erkenning en waardering kreeg hij pas als coach. Na zijn voetballoopbaan begon hij als trainer bij Dnjepr Dnepropetrovsk. Na vier jaar begon hij in 1974 aan een ongekende succesreeks als coach van Dynamo Kiev. Hij doorbrak de hegemonie van de Russische clubs door met het Oekraďnse Dynamo Kiev in 15 jaar, 8 keer kampioen van de Sovjet Unie te worden en 6 keer de nationale beker te veroveren.
Ook buiten zijn "eigen" land behaalde hij grote successen. Als eerste club uit de Sovjet Unie won ie in 1975 een Europacup, de Europacup-2, om dit in 1986 te herhalen. In 1975 voegde hij er ook de Europese Supercup aan toe. Tussentijds was hij coach van de Soviet Unie op het WK-86 en EK-88. Deze teams bestonden voornamelijk uit spelers van Dynamo Kiev.
Er zijn weinig coaches geweest die zo'n stempel op hun elftallen wisten te drukken dan Lobanovski. Bij hem stond het systeem boven de individuele speler. Het soms klinisch aandoende spel, was tot het oneindige geoefend. Het perfectionisme was er bijna wetenschappelijk ingehamerd. Het was soms adembenemend te zien hoe linies in elkaar vervlochten en hoe er strategisch werd aangevallen of op de counter gespeeld. Op het WK-86 eindigde de Sovjet Unie als eerste in hun poule. Het gold toen gelijk als favoriet voor de wereldtitel. Toch werden ze uitgeschakeld door België, dat zijn beste wedstrijd ooit speelde. Het werd na verlengingen 4-3 voor de Belgen, terwijl de rode duivels eigenlijk al in de touwen hingen om de KO te krijgen.
Op het EK-88 won de Soviet Unie hun eerste wedstrijd tegen Nederland. In de finale troffen beide landen elkaar weer. Ditmaal won Oranje door Gullit en van Basten met zijn wondergoal. De Sovjet Unie had net als in 86 toch indruk gemaakt door het perfecte teamspel met vrijheden voor de enkele individualist. Zo werd Olech Blochin in 1975 Europees voetballer van het jaar. In 1986 kwam deze eer Igor Belanov toe. Twee spelers die als sterren de kers op de taart waren.
Na 6 jaar in het Midden-Oosten te hebben gewerkt werd Lobanovski in 1997 gevraagd de gevallen topclub Dynamo Kiev weer naar de top te brengen. Vervolgens werd Dynamo Kiev 5 maal achter elkaar landskampioen en werd het weer een Europese topper. In 1999 haalden ze zelfs de halve finale van de CL.
Zijn persoonlijke prijzen laten zijn status zien. Europees coach van het jaar in 1986, 1988 en 1999.
Gekozen bij de tien beste coaches van de UEFA-periode van 1954 tot 2016.
Door World Soccer gekozen tot de zesde coach aller tijden.
Door France Football gekozen tot 8ste coach van de 20ste eeuw.
[ Bericht 0% gewijzigd door tong80 op 09-07-2017 19:15:48 ]
13.996 views. De summiere reacties zijn positief. Topic voor de fijnproevers.quote:
Ter inspiratie. Heb je FA Cup van 1988 al eens behandeld?
Of anders de verrassende knvb-bekercampagnr van een toen nog eerste divisionist in 1992?
Ben nu bijna een maand van huis. Donderdag ben ik weer thuis. Kan hier maar af en toe FOK!en. Meestal heb ik dan niet veel tijd. Soms wel, zoals vandaag. Ga er zo voor zitten. Neem je voorstellen in beraad.quote:
Duurt wel lang nu Tong?!
Ter inspiratie. Heb je FA Cup van 1988 al eens behandeld?
Of anders de verrassende knvb-bekercampagnr van een toen nog eerste divisionist in 1992?
Ik heb het gelezen; je bent via Thailand naar Japan gegaan.quote:
[..]
Ben nu bijna een maand van huis. Donderdag ben ik weer thuis. Kan hier maar af en toe FOK!en. Meestal heb ik dan niet veel tijd. Soms wel, zoals vandaag. Ga er zo voor zitten. Neem je voorstellen in beraad.
Pech en mentale instabiliteit markeren de loopbaan van deze doelman, die al op zijn 16e debuteerde in de Eredivisie bij Sparta Rotterdam. De pech begon nadat hij zwaar geblesseerd raakte na de vaste doelman, Aad Nijs, uit het elftal gespeeld te hebben. De keeper die hem verving was leeftijdsgenoot Pim Doesburg, die later de Nederlandse top zou bereiken. Minder talentvol, maar goed presterend behield Doesburg zijn basisplaats. Tonny van Leeuwen vertrok in 1963 naar subtopper GVAV, het huidige FC Groningen.
Hij deed zijn reputatie eer aan, het talent dat even stil stond in zijn ontwikkeling werd een vaste waarde bij GVAV en Jong Oranje. Vanaf 1964, net 21, werd ie steevast opgeroepen voor het Nederlands elftal, waar hij vaste reserve was achter Eddy Pieters Graafland. Zijn selectie werd een tijdje uitgesteld door een schorsing van 8 wedstrijden nadat hij een tegenstander van MVV knock out had geslagen. Zijn latere boezemvriend, de onlangs overleden Mister FC Groningen Piet Fransen, verving hem als veldspeler in het doel.
Op 5 april 1967 maakte hij zijn interlanddebuut in de Europese kwalificatie wedstrijd uit tegen Oost Duitsland. Mede door 2 cruciale fouten van de debutant verloor Oranje met 4-3 en kon het EK worden vergeten. Weer kwam Pim Doesburg op zijn weg, de doelman van Sparta verving van Leeuwen in de eerstvolgende interland van het Nederlands elftal. Voor de supporters van GVAV bleef hij de grote held. Na zijn desastreuze interlanddebuut werd hij twee weken later door de Groningse fans op de schouders van het veld gedragen na de 0-1 zege bij de latere landskampioen Ajax.
Tonny van Leeuwen, zou later weer blijken, was mentaal niet sterk of weerbaar genoeg voor de echte top. 10 mei 1967 kreeg van Leeuwen zijn tweede kans in het Nederlands elftal. Opnieuw maakte hij een onzekere indruk. Bij een 2-0 achterstand uit tegen Hongarije bleef hij in de rust geblesseerd achter in de kleedkamer. Vlak daarna stelde hij zich niet meer beschikbaar voor Oranje. Later kwam hij op dit besluit terug, maar helaas te laat voor hem. Hij werd nooit meer opgeroepen.
Het zou voor het grootste talent van zijn generatie, de beoogde opvolger van Eddy Piets graafland bij 2 interlands blijven. Zelfkennis noopte hem contractaanbiedingen van verschillende topclubs, zoals Anderlecht, naast zich neer te leggen. Hij bleef GVAV trouw en ging als semi-prof tevens werken als vertegenwoordiger voor het voetbal/sportmerk Quick. In het seizoen 1969-1970 sloeg het noodlot weer toe, hij raakte zwaar geblesseerd. Mede door zijn afwezigheid degradeerde GVAV. Het seizoen daarna promoveerden ze weer naar de Eredivisie, na als tweede te zijn geëindigd achter FC Den Bosch. Wie anders dan Tonny van Leeuwen was hier grotendeels debet aan. Met maar 7 tegendoelpunten werd ie de minst gepasseerde doelman in het betaalde voetbal ooit.
Op 14 juni 1971 werd hij hiervoor door de KNVB onderscheiden. Dat de hoogte-en dieptepunten bij deze Groningse legende elkaar op natuurlijke wijze opvolgden als jaargetijden, bleek die nacht. Op de terugreis van Rotterdam naar Groningen kwam hij om 5.00 uur 's nachts bij Meppel, waarschijnlijk door slaap overmand, op de verkeerde weghelft terecht en botste frontaal op een vrachtwagen. Hij overleed ter plaatse. 28 was hij pas. Een carriere als een wervelwind, stormachtig begonnen en in één klap voorbij.
Ter nagedachtenis aan Van Leeuwen werd vanaf 1972 de trofee voor de minst gepasseerde doelverdediger in het Nederlandse betaalde voetbal naar hem vernoemd. Het bronzen beeldje was een initiatief van het voetbaltijdschrift Voetbal International. De Tonny van Leeuwen-trofee werd uiteindelijk zestien keer uitgereikt. Pim Doesburg won hem in het seizoen 1982-1983.
Er werd een tribune bij FC Groningen naar hem vernoemd. Buiten De Euroborg kwam een standbeeld te staan, onthuld door zijn boezemvriend en clubicoon Piet Fransen.
Precies.quote:
[..]
Ik heb het gelezen; je bent via Thailand naar Japan gegaan.
Eric Cantona begon als jonge speler bij Olympique Marseille, waar hij niet doorbrak. Hij vertrok naar het Auxerre van de legendarische trainer Guy Roux. Hij kon er echter niet aarden, miste de warmte van het zuiden. Hij werd verhuurd aan Martigues. Hij deed het daar zo goed dat Auxerre hem terughaalde. Hij deed het bij Auxerre ook geweldig, zodat ie als 21-jarige aanvaller debuteerde als international tegen West-Duitsland. Bij de 2-1 nederlaag maakte hij zijn eerste interland doelpunt. Er zouden voor Frankrijk nog 19 doelpunten volgen in 40 interlands.
Door zijn goede spel kocht Olympique Marseille hem voor een recordbedrag van 22 miljoen francs terug. Hij bleef goed presteren, maar na het beledigen van Bonscoach Henry Michel werd hij voor een jaar geschorst als international van Frankrijk. Toen hij later in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Torpedo Moskou werd gewisseld, zijn shirt verscheurde en weggooide, werd hij door Olympique voor een maand geschorst. Zijn reputatie als enfant terrible was gevestigd.
Hij werd weer eens verhuurd, aan Girordins de Bordeaux, Montpellier en Nimes. Tijdens een wedstrijd met die laatste club gooide hij een bal naar de scheidsrechter. Dat kwam hem namens de Franse bond op een maand schorsing te staan. Daar kwam nog een maand schorsing bij na het beledigen van die bond. Cantona besloot hierop te stoppen met voetballen.
Zijn fans wisten hem echter over te halen om op zijn besluit terug te komen. Met succes. Succesvol zou ie zeker worden. Een ongekende invloed zou hij in de Engelse hoogste klasse krijgen als één van de eerste buitenlandse toppers in de toenmalige First Division, de huidige Premier league. In zijn eerste en enige seizoen bij Leeds United werd hij onmiddellijk landskampioen. Voor een bescheiden bedrag werd Manchester United de nieuwe werkgever.
Sir Alex Ferguson mocht dan vanaf 1986 de fundamenten hebben gelegd, het was Cantona die Manchester United weer het aanzien van een topclub schonk. Tussen 1967 en 1993 wonnen The Red Devils niet één landstitel. Iets dat je je tegenwoordig niet meer kunt voorstellen. De successen uit het verleden, plus de grote spelers die er ooit speelden, zorgden nog voor de status van een topclub. Qua prestaties bleef het ver achter. Er werd zelfs gedegradeerd. Met Cantona in de ploeg reeg Fergusons brigade plotseling de kampioenschappen aaneen.
In 1993, 1994, 1996 en 1997 finishte United als eerste. Dat waren Cantona's titels. In 1994 en 1996 won hij tevens de in Engeland hoog aangeschreven FA-Cup. Hij maakte de goals, dirigeerde het spel, controleerde, heerste en verdeelde. Met zijn fantastische charisma, geniale voetbalgaven en artisticiteit zal hij voor altijd Uniteds grootste legende blijven.
In januari 1995 kwam het duiveltje op zijn schouder weer tot leven. Hij gaf in de uitwedstrijd tegen Crystal Palace, nadat hij door hem was uitgescholden, een supporter van die club een karatetrap.
Dat leverde Cantona negen maanden schorsing op. Mede daardoor werd United dat seizoen geen kampioen. Het enige jaar dat Eric Cantona in Engeland de landstitel niet won.
Het seizoen daarna kwam "Eric the King" groots terug. Majestueus leidde hij United naar weer een landstitel. Hij kwam, zag en overwon. Dankzij het Franse genie had Manchester United zich weer bij de grootste clubs ter wereld geschaard. Een status die ze nog steeds bekleden. Als door een satijnen mantel omfloerst door de kleren van de Keizer. De Koning te rijk.
Javier Zanetti is zo'n man voor wie je een diepe buiging zou willen maken. Alleen al het aantal Serie A-duels voor Internationale is indrukwekkend, 615. Die ongelooflijke carričre bezorgde hem tevens 145 interlands, een Argentijns record. Het wordt allemaal nog imposanter wanneer je bedenkt dat Zanetti wekelijks het hele veld bestreek, door als vleugelback vol mee ten aanval te trekken. Zowel links als rechts achterin hoorde hij bij de wereldtop. Trainers konden hem ook als verdedigende middenvelder gebruiken of zelfs als aanvallende buitenspeler posteren.
19 van zijn 22 jaren als prof speelde hij voor Inter. Na 15 jaar voor die club te hebben gespeeld, verlengde hij zijn contract met nog eens 3 jaar. Voor doelmannen is zo'n lange profcarričre niet uitzonderlijk, voor een speler die zoveel kilometers heeft afgelegd als Zanetti is het hoogst ongewoon tot je 40ste te blijven voetballen. Van 1994 tot en met 2011 speelde hij voor het Argentijnse nationale elftal. in de 145 interlands wist hij 4 maal te scoren.
Al die wedstrijden gaven hem de status van clublegende. Die status werd onderstreept door de vele belangrijke prijzen die hij met de Nerazzurri wist te veroveren. Vijf Serie A-titels, vier Italiaanse bekers, de UEFA Cup en als hoogtepunten het winnen van de Champions League en daarna de Wereldbeker voor clubteams. Op 22 mei 2010 speelde Zanetti zijn 700ste officiële wedstrijd in het shirt van Inter, tegen Bayern München in de finale van de UEFA Champions League. Aan het einde van deze wedstrijd nam Zanetti als Inter-aanvoerder na vijftien dienstjaren de Champions League-beker in ontvangst. Het toeval wilde dat hij in 2006 ook tegen Bayern München zijn 500ste officiële wedstrijd voor Inter speelde.
Eigenlijk klinkt 'De Tractor' te oneerbiedig voor een speler die tijdens zijn loopbaan zoveel te bieden had. Zijn andere bijnaam doet hem meer eer aan. Pupi, The Silent Engine (De Stille Motor).
Internazionale's voorzitter Erick Thohir maakte op maandag 27 april 2015 bekend het rugnummer 4 nooit meer te gebruiken, ter ere van Zanetti. "Dit rugnummer zal voor eeuwig van jou zijn."
Hij werd op jonge leeftijd gescout door Stoke City. Hij speelde van 1932 tot 1947 en van 1961 tot 1965 bij die club. Tussen die twee periodes droeg hij 14 jaar het shirt van Blackpool. Je hoeft geen rekenwonder te zijn om te berekenen dat zijn profcarričre dus 33 jaar heeft geduurd. Gezien hij in 1915 is geboren was hij tijdens zijn laatste wedstrijd op het hoogste Engelse niveau 50 jaar. De oudste speler ooit die op het hoogste profniveau speelde en met 42 tevens de oudste Engelse international. Hij werd ook de oudste speler die voor Engeland scoorde.
Op zijn 19e werd hij Engels international. Er volgden nog 23 jaren als drager van het Engelse shirt.
Matthews was jarenlang een op het eiland vereerde sterspeler zonder vedette neigingen. Zijn superieure dribbels en voorzetten werden op zijn 41ste op het vasteland beloond. In 1956 werd hij de allereerste Voetballer van het jaar in Europa. Op de WK's van 1950 en 1954 had hij al indruk gemaakt. Helaas voor Matthews hechtte de Engelse bond weinig waarde aan de wereldkampioenschappen. Engeland had het voetbal immers uitgevonden en keken neer op het internationale voetbal.
In 1953 echter werd Engeland op Wembley hard met de neus op de voetbalfeiten gedrukt. In wat later bekend zou worden als "The Match of the Century" werd er met 3-6 verloren van het Hongaarse wonderteam met de legendarische Ferenc Puskas als grootste ster. Het betekende tevens de allereerste thuisnederlaag van het de Engelsen. Matthews gaf de Engelse Bobo's en bondscoach de schuld van de pijnlijke nederlaag tegen een team dat vele malen moderner speelde dan het in Engeland gebruikelijke systeem. Hij had echter grote bewondering voor de Hongaren en dan speciaal voor Puskas.
1953 zou voor de geniale rechtsbuiten nog een legendarische wedstrijd voortbrengen. De zogenaamde "Matthews Final." Na 2 verloren finales met Blackpool stonden ze nu in de FA-Cup finale tegenover Bolton Wanderers. Met nog 30 minuten te spelen stond Blackpool met 1-3 achter.
Matthews liet toen zien waarom hij tot Engelands grootste spelers wordt gerekend. Onder zijn leiding werd de 1-3 achterstand omgebogen tot een 4-3 overwinning. Men kwam superlatieven tekort. Het zou later worden beschouwd als de beste wedstrijd uit zijn toch al imposante loopbaan
Hij vertrok ooit van Stoke City naar Blackpool om financiële redenen, hij voelde zich ondergewaardeerd qua betalingen. Na 14 jaar ging hij terug naar Stoke. Ook weer door de minimale inkomsten. De Engelse bond liet niet toe dat er fors salaris werd betaald, via onder andere de transferkosten wist hij zijn inkomen aan te vullen. Op 6 februari 1965 speelde hij zijn laatste wedstrijd als prof. Met Stoke City wist hij Fulham met 3-1 te verslaan. Later vertelde hij graag nog 2 jaar te hebben door gevoetbald. Matthews was echter al een fenomeen. Mede door zijn gezonde levensstijl en leefgewoontes gecombineerd met zijn zelfwerkzaamheid als modelprof had hij het tot zijn 50ste uitgehouden.
Een speler, uniek in zijn soort. Een technisch briljante buitenspeler die als voetballer zijn tijd ver vooruit was. Zijn dribbels en techniek waren uitzonderlijk voor die tijd. De ballen van tegenwoordig zijn van fluweel vergeleken met de bruine harde kanonskogels van destijds. Hij verafschuwde de Engelse officials die geen aandacht hadden voor andere competities dan die in Engeland. Zelfs het WK vonden ze ondergeschikt en niet van belang. De Engelse spelers mochten ook niet op andere schoenen spelen dan door de bond bepaald. In andere landen waren ze qua materiaal jaren verder.
Op 15 april 1965 werd een testimonial gespeeld georganiseerd door Stoke City. Het minimum loon/salaris, opgelegd door de Engelse bond, had van Stanley Matthews geen rijke man gemaakt. De speler die iedere voetballiefhebber in zijn hart had gesloten, vond die waardering niet terug in zijn loonzakje. De wedstrijd van een Engels All-Star team tegen een wereldelftal werd een financiëel en sportief succes. Voor een uitverkocht stadion wonnen de buitenlandse sterren met 6-3. Op de schouders van Ferenc Puskas en de wonderkeeper Lev Yashin werd de sensationele geweldenaar van het veld gedragen. Je kunt op de schouders van mindere spelers terecht komen.
Een eerbetoon met een einde dat niet lang genoeg kon duren. Zoals de speler Matthews een carričre had gehad die oneindig leek.
De gentleman voetballer, met bijnamen als 'The Wizard of Dribble' en 'The Magician,' werd nooit geboekt of uit het veld gestuurd. Hij kreeg een standbeeld buiten Stoke City's Brittanium Stadium. En kwam in The football Hall of Fame. Op 23 februari 2000 overleed de man die onsterfelijk leek. Een speler die records vestigde en met gouden hoofdletters in de geschiedenisboeken staat. Zoals er meer dan 100.000 mensen langs de begrafenisroute in Stoke-on-Trent stonden om hem de laatste eer te bewijzen. De woorden van Pelé zeiden later alles: 'Stanley Matthews leerde ons de manier hoe voetbal gespeeld moet worden.'
Bayern München speelde een thuiswedstrijd in de competitie tegen VFL Wolfsburg, kwam op een 1-0 achterstand en ging met die stand de rust in. Na de pauze zorgde invaller lewandowski voor één van de grootste voetbalmirakels ooit. Hij produceerde binnen negen minuten vijf doelpunten. Tussen de 51ste en 60ste minuut veranderde 0-1 in 5-1, het leek wel magie.
De in 1988 in Warschau geboren spits had zich gestaag naar de Europese top gespeeld. In 2008 tekende hij als 20jarige een contract bij de Poolse topclub Lech Poznan, om nog hetzelfde seizoen onder coach Leo Beenhakker te debuteren als international. In zijn eerste seizoen in de hoogste Poolse competitie speelde hij alle wedstrijden, scoorde 14 doelpunten en had veel assists. Het seizoen 2009-2010 deed hij het nog beter met 18 doelpunten. Hij eindigde daarmee als topscorer en werd met zijn club landskampioen.
Inmiddels als talent de beloften in Polen waargemaakt, waren er veel clubs geďnteresseerd om de nog steeds jonge spits over te nemen van Lech Poznan. FC Twente, PSV, Blackburn Rovers en Bayer Leverkusen waren onder de gegadigden. Het werd echter een andere Duitse club waar Lewandowski voor koos, Borussia Dortmund legde hem voor vier jaar vast. In het seizoen 2010-2011 werd hij gelijk kampioen met Dortmund. Het tweede jaar op rij dat ie een landskampioenschap kon vieren.
In het daaropvolgende seizoen startte hij alle wedstrijden in de basis, terwijl geen andere speler dat seizoen meer speelminuten maakte. Tegen FC Augsburg scoorde hij zijn eerste hattrick in het betaalde voetbal, om dat te herhalen tegen Bayern München in de bekerfinale. In dat seizoen zou ie 22 keer scoren. Aan het eind van van 2012 werd ie beloond voor zijn successen door gekozen te worden tot Pools voetballer van het jaar.
Tussen december 2012 en april 2013 was hij in twaalf opeenvolgende wedstrijden trefzeker (veertien doelpunten) een nieuw clubrecord. In juni 2013 sloot de clubleiding een overname van Lewandowski naar Bayern uit. Voor Dortmund speelde hij in de editie 2012/13 van de Champions League alle dertien wedstrijden. In de heenwedstrijd van de halve finale tegen Real Madrid op 24 april maakte Lewandowski vier doelpunten. Dortmund won met 4–1. Hij behoorde daarmee tot een groep van acht voetballers die eerder al viermaal trefzeker waren in een Champions League-wedstrijd – onder anderen Ruud van Nistelrooij, Lionel Messi en Mario Gómez – maar geen van hen wist dat te doen in een halve finale. Daarnaast was hij de eerste voetballer met een hattrick tegen Real Madrid en de eerste speler met vijf doelpunten tegen Madrid in één seizoen.
Borussia Dortmund was een grote club, een club waar menigeen zou willen spelen. Maar de belangstelling van Bayern München, Manchester United en Juventus was zo aantrekkelijk dat het een grote teleurstelling was dat ie de mogelijkheid van zijn club niet kreeg om te vertrekken.
Het seizoen 2013-2014 werd zodoende zijn laatste seizoen in Dortmund. Met 20 doelpunten en de topscorerstitel nam ie waardig afscheid van het Ruhrgebied. De persoonlijke statistieken van zijn periode bij Borussia zijn indrukwekkend. In totaal kwam hij in vier seizoenen bij Borussia Dortmund in actie in 186 wedstrijden (alle competities), waarin hij 103 doelpunten maakte en 44 assists leverde.
Op 4 januari 2014 maakte Bayern München bekend Lewandowski te zullen overnemen na afloop van de jaargang 2013/14. De overname was transfervrij, omdat hij zijn contract in Dortmund uitgediend had. Lewandowski tekende een contract voor vijf seizoenen, tot 30 juni 2019.
In de jaargang 2014/15, het eerste van Lewandowski in Beieren, speelde hij in alle competities tezamen 49 wedstrijden voor Bayern, waarin hij 25 doelpunten maakte en dertien assists leverde. In het topscorersklassement van de Bundesliga eindigde hij samen met ploeggenoot Arjen Robben op een gedeelde tweede plaats (beide zeventien doelpunten), achter Alexander Meier (negentien doelpunten). Mooie cijfers, die in de schaduw zouden komen te staan van nog iets groters.
In het seizoen 2015-2016 werd hij met 30 doelpunten voor het eerst topscorer van de Bundesliga. Een prestatie van formaat. Toch zullen weinig voetballiefhebbers er aan refereren als ze het over dat seizoen hebben. Nadat hij aan het begin van de tweede helft tegen VFL Wolfsburg bij een 0–1 achterstand Thiago Alcántara verving, maakte Lewandowski tussen de 51ste en 60ste minuut van de wedstrijd vijf doelpunten, goed voor een 5–1 eindstand. Lewandowski maakte daarbij zowel de snelste hattrick (drieënhalve minuut), de snelste vier (minder dan zes minuten) als de snelste vijf doelpunten ooit. Verder maakte geen voetballer vijf doelpunten na als invaller binnen de lijnen te zijn gekomen.
Voor de nationale ploeg van Polen heeft ie na zijn debuut in 2008 in 87 interlands 46 keer gescoord. Een internationale ster met een gedroomde loopbaan die voor weinigen is weggelegd. Die echter vooral in de herinnering zal blijven voortleven door negen magische minuten. Minuten die de boeken zijn ingegaan. Minuten die vastgelegd zijn in het grote recordboek voor gerealiseerde dromen. Daar mag een pint Guiness op gedronken worden.
Een speler die niet net even kwam kijken, integendeel zelfs, was in 1994 in Amerika al wereldkampioen met zijn land geworden. De statige Braziliaanse verdediger Márcio Santos kwam in 1995 van het Italiaanse Fiorentina naar Ajax. Ajax was op dat moment de sterkste club van Europa en trok met Santos een sterspeler aan die het gat dat de vertrokken Frank Rijkaard achterliet met zijn status zou gaan invullen. De start was voor hem in het seizoen 1995-1996 niet veelbelovend. Door contractuele beslommeringen arriveerde Santos pas twee weken na het begin van de competitie in Nederland.
Zelfs een speler van zijn niveau moet conditioneel op peil zijn om in de top mee te kunnen. Santos moest door zijn conditionele achterstand eerst met het tweede meespelen en onderging daarnaast extra, zware, individuele trainingen van hersteltrainer Bobby Haarms. De Braziliaan was niet gewend om zo intensief te trainen. In het verleden was de conditie op peil houden voldoende om wekelijks te kunnen spelen. De in verhouding met zuidelijke landen koude weersomstandigheden deden hem ook geen goed.
Hij raakte overbelast en zijn lies ging hem parten spelen. Daar waar ie altijd een zekerheidje was bij zijn clubs en het nationale elftal, moest ie nu geblesseerd toezien hoe de jonge linksback Frank de Boer zijn plaats in het elftal innam als de nieuwe laatste man. Na hersteld te zijn denkt de Braziliaan automatisch weer de libero positie te kunnen claimen. Van Gaal echter keek destijds al niet naar status en verleden. Liet de goed spelende Frank de Boer op de eerst voor Márcio Santos bestemde positie staan.
I.p.v. van dirigent in het hart van de verdediging, moest ie nu de tweede viool spelen als concurrent van Mario Melchiot en Arnold Scholten voor de positie als linksback. Voor een trotse ex-wereldkampioen, op het WK-94 zelfs gekozen in het elftal van het toernooi, was dit moeilijk te verteren. Dat liet ie in de media en op het veld ook duidelijk merken. Zijn negatieve uitingen in de pers en zijn slechte inzet deden zijn zaak geen goed.
/http://metronieuws.tcdn.nl/field/image/inline/a6b320a862455c4d405e0654bae88d13-1485869353.jpg)
Door de Nederlandse weersomstandigheden en het Hollands leefklimaat dat in contrast stond met de Braziliaanse warmte, zocht hij zijn heil steeds meer in de beschutting van het Amsterdamse uitgaansleven. Hij danste de samba vooral in "The Brasil Bar' en liet het Braziliaanse samba-voetbal zelden op het veld zien.
De negatieve climax kwam op een gure, koude decembermiddag in 1996. Ajax speelt thuis de topper tegen PSV. Vlak na rust moet linksachter Mario Melchiot geblesseerd uitvallen. De Braziliaanse vedette mag na 53 minuten zijn opwachting maken. Nadat het spel even heeft stilgelegen neemt PSV op rand strafschopgebied een inworp. De bal vliegt langs Santos, die ziet nog maar één mogelijkheid om de PSV-aanval te stoppen. Hij trekt zijn doorgebroken tegenstander aan het shirt en krijgt van scheidsrechter Dick Jol een terechte rode kaart.
Koud in het veld en zonder de bal te hebben aangeraakt mag de Ajax verdediger gaan douchen. Later zal blijken dat de herinneringen aan Márcio Santos in het Ajax shirt beperkt zullen blijven tot dit ene incident. Een incident dat de recordboeken van het Nederlandse betaalde voetbal zou ingaan.
Nooit eerder had een speler sneller een kaart gekregen. Na amper negentien seconden mocht de warmbloedige Zuid-Amerikaan de koude Arena verlaten. De nummer 13 van destijds zal vooral blijvend worden herinnerd door zijn smadelijke aftocht na 19 seconden. Met opgeheven hoofd kwam hij als trotse wereldkampioen binnen. Met hangende schouders verliet hij roemloos Amsterdam. Geen grachtentocht voor deze ooit rots in de branding, en al helemaal geen Amsterdamse Love Parade.
De Ajax spelers hadden een boycot uitgesproken, het gevolg van hevige onvrede met de KNVB. Volgens de Ajacieden verkwanselde de bond hun belangen. Gesol met het speelschema, de weigering rekening te houden met zware Europa Cup verplichtingen en het feit dat de interland, zonder overleg, pas op het laatste moment was ingepland, vormden redenen om collectief af te zeggen.
Vandaar dat Oranje met een bijzondere opstelling aan de aftrap verscheen. In het doel: Ed de Goey (Feyenoord), verdediging: Johan de Kock (Roda JC), Frank Verlaat (AJ Auxerre), Michel Kreek (Padova) en Peter Bosz (Feyenoord), middenveld: Aron Winter (Lazio Roma), Wim Jonk (Internationale) en Rob Witschge (Feyenoord), aanval: Edwin Vurens (FC Twente), Dennis Bergkamp (Internationale) en Brian Roy (Nottingham Forrest).
Zonder de Ajacieden, toen Europese top, geen spectaculair elftal. Er werden zelfs drie debutanten opgesteld. Michel Kreek, Edwin Vurens en Frank Verlaat trokken voor het eerst een Oranjeshirtje aan. Drie debuterende internationals aan de aftrap zie je niet vaak. Wat zeker uniek was, is dat het voor alle drie de spelers bij deze ene interland zou blijven.
Datzelfde jaar zou het Nederlands Elftal nog een interland spelen dat in de recordboeken terechtkwam. In het Anfieldstadion van Liverpool, moest Oranje een allesbeslissende play-off wedstrijd spelen tegen Ierland om zich te plaatsen voor het EK-96. Oranje speelde de Ieren met 2-0 van de mat. Ruud Gullit typeerde het als "Sexy Football." De internationale pers bombardeerde Oranje, met de Engelse media voorop, onmiddellijk tot favoriet van het aankomende EK. Waar er tegen de Portugezen niet één Ajacied speelde, stonden er 11 (ex)-Ajacieden aan de aftrap tegen de Ieren. 10 internationals die in het eerste van Ajax speelden of hadden gespeeld, plus Glenn Helder die in de jeugd van Ajax een verleden had. Een half jaar later schreef het Nederlands Elftal geen geschiedenis op het EK. Of het moet over de pijnlijke afgang gaan nadat er een kink in de kabel was gekomen. 'Football is coming home' zongen de Engelsen als gastgevers. 'Guus kom naar huus' zong men in Nederland cynisch.
Ok, zal m'n best doen.quote:
Leuke stukjes, Tong. Vooral doorgaan.