Namens Tong iedere dag iets opmerkelijks.......

quote:

Op zondag 22 januari 2017 16:40 schreef WethouderHekking het volgende:

[..]

Ja, natuurlijk :

VARA - Aankondiging Elles Berger (19-11-1987)

WK-1950 de Engelsen deden voor de eerste keer mee en werden gezien als de grote favoriet. De WK's ervoor deden ze niet mee. Het echte voetbal werd namelijk in Engeland gespeeld. Na een weinig overtuigende overwinning op Chili (2-0) kreeg Engeland te maken met een zwakke tegenstander: de Verenigde Staten, een verzameling amateurs. Echter, team USA won dankzij een goal van de Haïtiaan Gaetjens. De Engelsen moesten daarna winnen van Spanje in het Maracanã stadion. De Engelsen verloren echter, mede door een onterecht afgekeurd doelpunt.



De doelpuntenmaker in de wedstrijd Engeland-Verenigde Staten had niet eens een Amerikaans paspoort, mocht meedoen omdat hij goed speelde in the American League. Hij speelde alleen voor team USA op het WK in Brazilië ging later weer terug naar Haïti, waar hij één interland speelde. In 1964 werd hij vermoord door het wrede Papa Doc-regime, zijn lijk hebben ze nooit terug gevonden. Desondanks is hij opgenomen in de National Soccer Hall of Fame vanwege deze unieke prestatie.

De rekenmachine wordt en werd ie genoemd, Xavi Hernández. Morgen wordt ie 38. Eén van de succesvolste voetballers ooit. Elegantie en strategie in één. Middenvelder die niet zal misstaan in het beste elftal ooit. Acht Spaanse titels, zes Spaanse bekers, vier keer de Champions League, twee keer de Europese titel en één keer de wereldtitel. Na meer dan 500 wedstrijden in de Spaanse competitie nam ie twee jaar geleden afscheid. Een grootmeester. De schaker die op zijn gevoel speelde.

Juni 1979. Nacompetitie FC Groningen-Telstar. FC Groningen leidt met 2-0. Fred Bischot, linksback en aanvoerder van Telstar, staat op het punt om in te gooien Tot hij iets langs zijn oor hoort suizen. Een medespeler raapt een mes op die uit het publiek op het veld is gegooid. Scheidsrechter Bep Thomas staakt de wedstrijd, waarna Telstar ontdaan weigert de wedstrijd te hervatten. De Telstar-spelers moeten onder politiebegeleiding en bekogeld met stenen het stadion verlaten. Een 41-jarige Groninger wordt gearresteerd als messenwerper. Na het uitspelen van het restant wint FC Groningen met 3-0. Willem 2 zal uiteindelijk promoveren. Sindsdien word de uitstekende linksachter Fred Bischot voornamelijk herinnerd door dit incident.

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 11:57 schreef Idisrom het volgende:
Dat van Fred Bischot wist ik nog.

Ik ben toen naar de promotiewedstrijd van Willem 2 geweest. Ik was 16 en deed vakantiewerk als badmeester. De vader van een vriend van me pikte me op.

quote:

Op woensdag 25 januari 2017 13:59 schreef MCH het volgende:
Het mes heeft z'n werk zo te zien wel gedaan destijds, goed kapseltje

En de snor maakt het af en compenseert

De 17jarige Willy Dullens maakt in het seizoen 1963/1964 zijn debuut bij Sittardia. Met 19 doelpunten was ie onmiddellijk belangrijk en promoveerde met Sittardia. In 1966 wordt ie als Eerste-Divisie speler zelfs Nederlands voetballer van het jaar. Hij wordt opgeroepen voor Oranje. Cruijff zegt dat de Limburger misschien wel een betere techniek heeft dan zichzelf. Hij zal maar 4 interlands spelen. Het noodlot slaat toe tijdens een vriendschappelijk tegen Vitesse.



Dullens scheurt zijn kruisbanden. Destijds vaak funest, zie Jan Mulder. revalideren helpt niet. Op 23jarige leeftijd moet ie stoppen met betaald voetbal. De Cruijff van Limburg zal niet meer schitteren.

In augustus 1969 werd er een benefietwedstrijd voor hem gespeeld tussen Ajax en Alemannia Aachen in een, met 60.000 man uitverkocht, Olympisch Stadion. Enkele maanden later werd Dullens officieel afgekeurd. Dit viel hem erg zwaar en hij had enige jaren te kampen met zware depressies.

In Nederland hadden we Wim van Hanegem, in Duitsland Günter Netzer, in Engeland David Beckham en in Italië Andrea Pirlo. Pirlo's leermeester was de Braziliaan Juninho. Scoorde de mooiste doelpunten uit de mooiste vrije trappen in 40 interlands en van 2001 tot 2009 voor het Franse Lyon. Pirlo had uren gestudeerd op de vrije trappen van Juninho. Volgens Pirlo raakte Juninho de bal niet met kracht of vol op de wreef. Hij raakte de bal met drie tenen aan de onderkant, hield zijn voet recht en ontspande op het laatste moment. Gevolg geen rotatie en de bal daalde op het laatste moment. De mooiste vrije trappen waren misschien van Roberto Carlos of van "onze" Pierre namens Feyenoord tegen Freiburg. De grootste specialist was ongetwijfeld Juninho, de kleine grote balkunstenaar. Met een kleine schoenmaat op een groot voetstuk.

quote:

Op vrijdag 27 januari 2017 13:14 schreef Doublepain het volgende:
Wij hadden ook Yildrim, 1 interland en daarna nooit meer gezien

Matt Le Tissier zou record international zijn geweest in Nederland of Brazilië. Het was echter een Engelse voetballer. Daar moet je draven en rennen. Voetballer is niet het juiste woord. Hij is de grootste cult-en clubheld in één.



Hij speelde heel zijn carrière maar voor één club, Southampton. Manchester United wilde hem hebben, evenals AC Milan in hun hoogtijdagen. Le God bleef zijn club trouw. The saints degradeerden nooit terwijl dat zonder Le Tiss wel zou zijn gebeurd. Hij nam 49 strafschoppen, miste er één. PSV zou er een moord voor doen. Le Tissier scoorde als middenvelder meer dan 100 doelpunten. Paul Gascoinge noemde hem Le Genius. Meer dan 150 doelpunten bij een degradatiekandidaat. Als hij scoorde was het van buiten het strafschopgebied. Geen straf voor de toeschouwers en fans. Elegant, majestueus en in de kruising.



"Le Tiss! Le Tiss! Matt Matt Le Tiss! He gets the ball, he takes the piss! Matt Matt Le Tiss!

Vandaag precies 72 jaar geleden kreeg Johan Cruijff rood. Niets bijzonders zal je zeggen. Cruijff was echter de eerste speler van Oranje die rood kreeg. Tsjecho-Slowakije was de tegenstander in de tweede interland die Cruijff speelde. Hij zou de Oost-Duitse scheidsrechter Glöckner hebben geslagen. Iets dat Cruijff altijd heeft ontkent. Op het EK-76 werden de Tsjechen Oranje ook rood fataal. Neeskens en van Hanegem kregen onterecht rood. Waarna de Tsjechen Europees kampioen werden.
Cruijff kreeg in de rust van de WK-74 finale geel vanwege commentaar op de leiding. Ook uniek van een unieke voetballer. Geel en rood maakt oranje.

Februari 1977. Het Nederlands elftal speelt één van zijn beste wedstrijden ooit. Op Wembley tegen Engeland. Engeland met Trevor Brooking, Kevin Keegan en Trevor Francis.
Nederland had de wereld versteld doen staan tijdens het WK van 1974 in Duitsland, maar de jaren daarna speelde de vice-wereldkampioen niet meer zo goed. Uitgerekend op Wembley liet Oranje weer oogstrelend voetbal zien.



In de basis was een plekje vrijgemaakt voor NEC-speler Jan Peters. De wisselwerking tussen Peters en Johan Cruijff was uitstekend. Peters dook voortdurend in de gaten die zwervende centrumspits Cruijff trok. Peters kreeg in de 28ste en 36ste minuut de bal aangespeeld op de rand en van het strafschopgebied en rondde twee keer af met een schot in de linkerbenedenhoek.

Eerst werden de 90.000 toeschouwers op de tribune stil, nog voor de rust lieten de Engelsen hun waardering voor het spel van Oranje blijken door een staande ovatie te geven. Nederland won met 2-0 en de manier waarop maakte enorme indruk. Slechts één keer eerder was Engeland op het heilige gras zo weggespeeld, in 1953 won Hongarije er met 6-3.

Het zou de laatste keer zijn dat Cruijff en Peters samenspelen. Peters bedankt voor het WK-78 wegens de zwangerschap van zijn vrouw. Het verhaal van Cruijff is bekend.

Filmpje.....

quote:

Op maandag 30 januari 2017 15:08 schreef opperkleurder het volgende:
Leuk topic en goed dat je het zo lang vol weet te houden.

En ja ik meen dit oprecht

Don't care

Garrincha werd in 1933 geboren in Pau Grande, een kleine stad in de buurt van Rio de Janeiro. Bij zijn geboorte bleek dat zijn rechterbeen naar buiten gedraaid stond en dat zijn linkerbeen zes centimeter korter was en naar binnen gedraaid stond. Desondanks, of misschien juist dankzij deze handicap groeide Garrincha uit tot een zeer technische voetballer en één van de grootste dribbelaars aller tijden. De bijnaam "klein vogeltje" kreeg hij van zijn zuster.



Garrincha werd in 1958 en 1962 wereldkampioen met Brazilië. Twee keer werd hij gekozen tot speler van het toernooi. In 1962 werd hij tevens topscorer. Hij was in zijn thuisland popuairder dan Pelé. Voor Botafogo speelde hij twaalf jaar en in 581 wedstrijden scoorde hij 232 keer. Met Botafogo won hij eenmaal het Campeonato Brasileiro en driemaal het Campeonato Carioca. In zijn laatste jaren bij deze club begon het lichaam van Garrincha steeds meer tegen te werken en zijn kapotte knieën begonnen hem steeds meer te hinderen.

Ook zijn drankgebruik en buitenechtelijke escapades werden hem funest. Bij 2 echtgenotes en vele maitesses liet hij 13 kinderen achter. Waaronder één in Zweden na het WK-58.

Tussen 1955 en 1966 speelde hij 50 interlands. Hij verloor er één. Versleten en op oude roem terend op het WK-66 gebeurde dit in zijn allerlaatste interland. Pelé en Garrincha speelden 32 interlands samen en verloren er niet één.

Na zijn voetbalcarrière ging het snel bergafwaarts met Garrincha. Hij wist niet goed om te gaan met de roem en begon steeds meer te drinken. In 1983 stierf hij, op 49-jarige leeftijd, arm en berooid aan levercirrose. Zijn begrafenisprocessie, van het Maracanãstadion naar Pau Grande trok een miljoen mensen. Na zijn dood schreven de mensen op de muur: "Bedankt, Garrincha, dat je geleefd hebt".

Video.......

Je hebt door de supporters warm geknuffelde voetballers. Simon Tahamata is er zo één. Eén meter 68 en dribbelaar aan de linkerflank bij Ajax eind jaren 70 en begin jaren 80. Nog voor Robbie de Wit, Bryan Roy en Jesper Olsen was er deze Moluks-Nederlandse speler die later Belg werd.



Simon speelde om te winnen, maar dat was niet de hoofdreden. Kleine Simon speelde om te genieten en de toeschouwers te laten genieten. Genieten liet ie ons. Zijn dribbelkunsten zijn te vergelijken met de grootste dribbelaars van tegenwoordig. Hoewel....Simon was natuurlijker, spontaner en indrukwekkender

In 1979 speelde ie zijn eerste interland. In Bern, Zwitserland. Nederland-Argentinië. Was het 75-jarig bestaan van de FIFA. Kleine Simon was de beste man van het veld. Eén van de grootste spelers was van dezelfde leeftijd. Een tegenstander van Simon in die wedstrijd, ene Maradona, vroeg jaren later aan de Nederlandse pers wat er toch met die kleine man was gebeurd.
Het zou voor Simon bij 21 interlands blijven. Een mooi aantal. In deze Nederlandse voetbaltijden zou ie de eerste zijn geweest om te worden opgeroepen.



Met Ajax werd deze mooie voetballer 3 keer landskampioen, met Standard Luik won ie het landskampioenschap 2 keer.

Zelfs bij Feijenoord werd ie een publiekslieveling. Simon was met zijn dribbels en gulle lach immers van iedereen. Tegenwoordig is ie jeugdtrainer bij Ajax. Stel hem op in de A1. En wordt gescout door Manchester City.

quote:

Op woensdag 1 februari 2017 21:55 schreef Idisrom het volgende:

[..]

Dat het 72 jaar geleden is, maakt het juist wel bijzonder.
Je bent toch niet in de war met Abe Lenstra.

Ha ha ha Foutje

November 1978, de grootste godenzoon kreeg zijn afscheidswedstrijd. Hij, die als verlosser kwam voor het Nederlandse en Spaanse voetbal, werd aan het kruis genageld. De spijkers onder de zolen van de Bayern spelers, zoals Rumenigge, Breitner en Sepp Maier waren nog rood gloeiend van vroegere vernederingen. Ajax-Bayern München had een feest moeten worden, niet 'Het Laatste Avondmaal.'



Het begon al op Schiphol, een dag voor de wedstrijd. Niemand van Ajax was aanwezig om de Duitse grootmacht te ontvangen. Daarna werden ze in een tweederangs hotel ondergebracht. Er sluimerden natuurlijk al revanchegevoelens bij Bayern. In het beste seizoen van Ajax ooit, 1972, verloren ze in de EC-1 thuis met 0-5 en uit met 4-0.

Bij het betreden van het stadion werden de Duitsers beschimpt met 'schweine hunde' en 'Nazi's'
De Ajaxspelers negeerden verder hun Duitse tegenstanders. Een onprettige sfeer was geschapen.
Het voornemen van de Duitsers was er een leuke wedstrijd van te maken. Maar de keuze voor Bayern bleek een verkeerde te zijn. Engelse topclubs waren ook beschikbaar.

Later nam Cruijff wraak op de 0-8 van die avond. De grootste Nederlandse voetballer ging naar Amerika, om daar ook voetballer van het jaar te worden. Door een faillisement ging ie nog voetballen bij het kleine Levante en terug naar Ajax om kampioen te worden. Met een magistrale goal in zijn eerste wedstrijd tegen Haarlem.

Uit wraak op Ajax voorzitter Ton Harmsen plakte hij er nog een jaartje Feijenoord achteraan. Waar ie met revanchegevoelens spijkerhard toesloeg. Ondanks een 8-2 nederlaag tegen....Ajax, werd Feijenoord kampioen. Met o.a. een piepjonge Ruud Gullit. Nog zonder rasta haar. Cruijff zette voor altijd een punt achter zijn actieve loopbaan. Dat was in 1984, zeven jaar na de 0-8. Bayern is nog steeds een grootmacht. Ajax teert inmiddels op de rook van Jopie. Cruijffie is niet meer. Zijn rentree bij Ajax in de Meer tegen Haarlem vergeet niemand meer. Zijn afscheidswedstrijd hoort verdrongen te worden.