Ja! Nog geen puber hoor, hij is bijna 11, maar zijn gedrag is af en toe wel dubieus te noemen alquote:Op dinsdag 10 januari 2017 09:56 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Je bedoelt dat je al een puber en een kleintje hebt en rammelt voor een derde?
Spannend, Pinq.quote:Op dinsdag 10 januari 2017 10:09 schreef pinquit het volgende:
Ik sloot met bekentenis!
[..]
Ja! Nog geen puber hoor, hij is bijna 11, maar zijn gedrag is af en toe wel dubieus te noemen al![]()
Daar komt bij dat ik nogal een pittige dreumes heb lopen, maargoed, die zal ouder en wijzer worden uiteindelijk, ja toch?
Nuja, het rammelen is aanwezig, nu maar eens goed praktisch nadenken enzo
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sorry voor de kaapIk leef met jullie mee
[ Bericht 1% gewijzigd door Bloesem. op 10-01-2017 10:52:51 ]
Die prioriteiten worden vanzelf anders heb ik gemerkt. Ik vond ooit mijn schoenenkamer ook heel belangrijk. En mijn man zijn legokamer. Maar het blijkt dat onze levenskwaliteit zonder die twee eigenlijk niet achteruit is gegaanquote:Op dinsdag 10 januari 2017 13:29 schreef Tink89 het volgende:
Ik heb expres een huis met vier slaapkamers gekocht, maar in de praktijk is er maar één kleintje vrij voor een eventuele baby. Onze kamer, de werkkamer van mijn vriend en de logeerkamer (die elke maand gebruikt wordt), vind ik ook belangrijk. De logeerkamer zou wel als eerste opgeofferd worden bij een eventuele tweede, maar toch merk ik dat ik nu al vind dat we te weinig ruimte hebben voor twee kinderen.
Denk dat de baby in de kleine kamer zou komen en op termijn zou doorschuiven naar de grote logeerkamer en dat baby twee in het kleine kamertje zou komen en dat we dan als ze groot genoeg zijn om een grote eigen plek te hebben, wel weer verder kijken. We willen toch niet nog tien jaar in dit koophuis wonen, maar een keer verkassen naar een mooie boerderij.
ja echt wel. ik het lang op afstand gehouden met 'volgend jaar' wat nog heel ver weg klinkt. maar nu is het ineens dit jaar. alle kinderen en zwangeren in mijn omgeving helpen ook niet bepaald meequote:
is geen kaap joh. al dit soort overwegingen spelen bij het rammelen. ik kan je helaas geen antwoord geven op de vragen. ik kan me wel bij de rest aansluiten, als lurker lees ik juist een hele lieve moeder.quote:Op dinsdag 10 januari 2017 10:30 schreef Bloesem. het volgende:
Sorry voor de kaapIk leef met jullie mee
we hebben ook 2 slaapkamers gevuld. hobbyruimte en logeerkamer. maar die kunnen in de toekomst beide op de zolderruimte.quote:Op dinsdag 10 januari 2017 13:29 schreef Tink89 het volgende:
Ik heb expres een huis met vier slaapkamers gekocht, maar in de praktijk is er maar één kleintje vrij voor een eventuele baby. Onze kamer, de werkkamer van mijn vriend en de logeerkamer (die elke maand gebruikt wordt), vind ik ook belangrijk. De logeerkamer zou wel als eerste opgeofferd worden bij een eventuele tweede, maar toch merk ik dat ik nu al vind dat we te weinig ruimte hebben voor twee kinderen.
Denk dat de baby in de kleine kamer zou komen en op termijn zou doorschuiven naar de grote logeerkamer en dat baby twee in het kleine kamertje zou komen en dat we dan als ze groot genoeg zijn om een grote eigen plek te hebben, wel weer verder kijken. We willen toch niet nog tien jaar in dit koophuis wonen, maar een keer verkassen naar een mooie boerderij.
I can't even....quote:Op dinsdag 10 januari 2017 10:41 schreef Tink89 het volgende:
Een PPD lijkt me ook heel heftig, maar aan de andere kant is er helemaal geen garantie dat je die weer krijgt. Bovendien voelt iedere moeder zich wrs vreselijk onbekwaam... dat hoort er toch een beetje bij.
Ik sta natuurlijk niet in jouw schoenen, maar met zo'n grote kinderwens zou ik me door angst niet laten tegenhouden. Wat zegt je therapeut/psycholoog en je wederhelft?
Ik ben de maanden aan het aftellen. Nog minstens 10 te gaan...
Jij hebt mijn post volledig verkeerd begrepen.quote:Op dinsdag 10 januari 2017 15:18 schreef kwakz0r het volgende:
[..]
I can't even....een beetje onbekwaam voelen ja? Is dat wat je denkt dat een PPD inhoudt?
Ik snap bloesem heel goed, en hoewel wij niet altijd eye to eye zijn met elkaar moet ik hier echt even mijn plasje over doen.
Een PPD raakt je als moeder tot in de kern van je bestaan. Ik heb me nog nooit zo waardeloos en mislukt gevoeld als in mijn eerste twee jaar als moeder. Er komen nu eindelijk lichtpuntjes(mijn kind liet een boekje op zijn tenen vallen en kwam naar MIJ om getroost te worden terwijl man ook thuis was, ik heb gejankt van blijdschap).
Mijn kind wilde niks meer van me weten omdat ik door die PPD de zorg niet aankon en steeds meer aan man overliet. Het is een overwinning dat ik weer naar bed breng, luiers verschoon, speel met mijn kind. Gelukkig is hij nog zo jong dat ik dingen kan repareren, maar hoe graag ik ook een tweede wil, ik durf het (nog) niet.
Dat afdoen als een onzekerheidje, dan heb je er echt heel heel weinig van begrepen.
quote:Op dinsdag 10 januari 2017 15:40 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Jij hebt mijn post volledig verkeerd begrepen.
Ik zei dat iedere moeder zich vreselijk onbekwaam voelt, niet een beetje en heb ook nergens gezegd dat dat bij de PPD hoort. Ik zei ook dat een PPD me vreselijk lijkt, maar dat het me ook vreselijk lijkt om je te laten leiden door angst en dat ze dus in overleg met therapeut/psycholoog/wederhelft een afweging moet maken of die angst voor 'wat als' of de kinderwens zwaarder weegt in haar situatie.
Nee, ik denk toch dat jij degene bent die het niet begrijpt. Het dikgedrukte stukje komt echt heel badinerend over, het onbekwame gevoel waar Bloesem het over heeft is echt anders dan 'oh jee doe ik het wel goed' wat elke moeder heeft.quote:Op dinsdag 10 januari 2017 10:41 schreef Tink89 het volgende:
Een PPD lijkt me ook heel heftig, maar aan de andere kant is er helemaal geen garantie dat je die weer krijgt. Bovendien voelt iedere moeder zich wrs vreselijk onbekwaam... dat hoort er toch een beetje bij.
Heel erg +1 op jouw post Kwak. Op alles.quote:Op dinsdag 10 januari 2017 15:18 schreef kwakz0r het volgende:
[..]
I can't even....een beetje onbekwaam voelen ja? Is dat wat je denkt dat een PPD inhoudt?
Ik snap bloesem heel goed, en hoewel wij niet altijd eye to eye zijn met elkaar moet ik hier echt even mijn plasje over doen.
Een PPD raakt je als moeder tot in de kern van je bestaan. Ik heb me nog nooit zo waardeloos en mislukt gevoeld als in mijn eerste twee jaar als moeder. Er komen nu eindelijk lichtpuntjes(mijn kind liet een boekje op zijn tenen vallen en kwam naar MIJ om getroost te worden terwijl man ook thuis was, ik heb gejankt van blijdschap).
Mijn kind wilde niks meer van me weten omdat ik door die PPD de zorg niet aankon en steeds meer aan man overliet. Het is een overwinning dat ik weer naar bed breng, luiers verschoon, speel met mijn kind. Gelukkig is hij nog zo jong dat ik dingen kan repareren, maar hoe graag ik ook een tweede wil, ik durf het (nog) niet.
Dat afdoen als een onzekerheidje, dan heb je er echt heel heel weinig van begrepen.
quote:Op dinsdag 10 januari 2017 10:30 schreef Bloesem. het volgende:
Als jullie hier posten, kan ik ook welIk rammel aan alle kanten
Toevallig (SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Sorry voor de kaapIk leef met jullie mee
) zag ik vandaag bij mijn verloskundigen op de site staan dat je er ook een afspraak over je kinderwens kunt maken. Heeft je eigen verloskundige ook zoiets? Misschien kunnen zij je helpen. Verder een
, want het lijkt me heel lastig!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zo, sorry voor dit epistel. Bedankt voor jullie steun, trouwens. Ik vind het echt een hele fijne gedachte dat er mensen zijn die meelezen en meelevenquote:Op dinsdag 10 januari 2017 10:48 schreef pinquit het volgende:
Bloesem, wat zou voor jou de doorslag geven? Wanneer denk je dat je er voor durft te gaan? Wil je nog dingen bereiken met jezelf? Wil je dingen afgesloten hebben (kan dat?) voor jezelf?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.LeSage, ik voerde regelmatig gesprekken hierover met bevriende doula's. Mijn vertrouwen in de verloskundige moet na de vorige bevalling nog groeien, dat ben ik een beetje kwijtgeraakt. Alsnog bedankt voor je suggestie, je helpt me er mooi aan herinneren dat ik het gesprek aan kan gaan hierover met mensen die me hierbij kunnen helpen (bijvoorbeeld met die doula's)![]()
Of juist niet, want ondanks alles rammelen wij nog net zo goedquote:Op dinsdag 10 januari 2017 23:34 schreef kwakz0r het volgende:
Nou, straks ontnemen we iedereen de rammels nog![]()
Het gaat wel echt een stuk beter hoor! Het is idd de innerlijke strijd tussen 'gaat het weer mis' en 'kan ik het beter doen deze keer'... en bij mij speelt mee dat ik in mijn zwarte periode (weer) veel ben aangekomen waardoor ik mijn lijf nu echt geen zwangerschap wil aandoen.
Ik eerlijk gezegd ook niet. Ik weet nog dat ik als lurker veel 'geleerd' heb van L-E en de verdrietige situatie rond het overlijden van hun dochter Elva (en ook ik denk nog vaak aan haar en aan hun verhaal) en ik zou eigenlijk ook wel willen weten hoe ik een moeder met PPD wel zou kunnen steunen (als in: wat moet ik dus iig niet zeggen?). Ik heb zelf (nog) geen kinderen en/of ervaring met depressies dus weet überhaupt niet wat die mama's doormaken.quote:Op dinsdag 10 januari 2017 23:52 schreef Elleska het volgende:
zo was ik me er niet van bewust dat een opmerking dat iemand een goede moeder is de druk juist nog groter kan maken.
Nee hoor, mijn rammels blijven. Ik heb als kleuter de ppd van mijn moeder na de geboorte van mijn broertje meegemaakt, het lijkt mij echt het meest vreselijke wat je kan meemaken. Ik hoop echt dat ik dat nooit mee hoef te maken. Dus eenquote:Op dinsdag 10 januari 2017 23:34 schreef kwakz0r het volgende:
Nou, straks ontnemen we iedereen de rammels nog![]()
Het gaat wel echt een stuk beter hoor! Het is idd de innerlijke strijd tussen 'gaat het weer mis' en 'kan ik het beter doen deze keer'... en bij mij speelt mee dat ik in mijn zwarte periode (weer) veel ben aangekomen waardoor ik mijn lijf nu echt geen zwangerschap wil aandoen.
Het is zo'n automatisme om dan maar iets positiefs te willen zeggen, dat mensen dan vaak idd aan je voorbij lopen, Dat is in heel veel situaties zo, merkte dat vorige maand tijdens mn zoon zijn opnames ook..quote:Op donderdag 12 januari 2017 08:57 schreef Bloesem. het volgende:
Het zal voor iedereen verschillend zijn, maar ik vind het heel prettig als mensen me gewoon horen. Geen advies, me niet overtuigen van het tegendeel, maar gewoon luisteren. Want als ik zeg "ik voel me zo'n slechte moeder en ik denk dat mijn kind schade oploopt" en jij zegt "je bent wel een goede moeder" is mijn gevoel niet weg, maar de mogelijkheid tot het delen wel.
Wat ik net als kwak als heel moeilijk heb ervaren, was iedereen die iets zei in de trant van "nou, ze is in elk geval gezond." Ik heb daar zelfs een blog over geschreven, omdat ik het zo moeilijk vond. Want, zoals kwak ook zegt, wij zien dat ook wel (maar dat helpt niks, want zo voelt het dus niet) Mensen willen zo graag iets positiefs zeggen, maar vaak is het gewoon echt fijner als iemand zegt "jeetje, wat klote. Ik zie je, en ik ben er voor je"
Ik deel best wel regelmatig dit filmpje, omdat ik het zo'n goed filmpje vind. Ik denk dat hij hier nu ook goed past:
Jep, 50 kilo (al drie jaar stabiel), maar pas sinds daarna Graves (is overigens een te snel werkende schildklier). Daardoor gingen er nog 7 kilo af, maar dat was niet de bedoeling en die zitten er sinds ik medicatie gebruik ook gewoon weer aan.quote:Op donderdag 12 januari 2017 09:03 schreef kwakz0r het volgende:
Dat is echt rot Tink, dat het zo'n wachttijd oplevert. Misschien kun je Molo een pm sturen? Ik weet niet of zij ook Graves heeft, maar in elk geval iets aan de schildklier en is dit jaar bevallen.
Je bent toch heel veel afgevallen de laatste jaren? Was dat niet extra lastigbdoor Graves?
Dat klinkt als een heel bijzondere constructie... maar hey, whatever floats your boat.quote:Op maandag 30 januari 2017 09:59 schreef pinquit het volgende:
Tink, ik ben inmiddels alweer 32oudste zoon is bijna 11 en jongste is 16mnd. M'n lief is 23
![]()
Leuke constructie he?![]()
Klinkt misschien gek, maar ik vond het toch een stuk makkelijker toen ik 21 was, terwijl ik toen alleenstaand was![]()
Maar 't is echt dat verdelen van aandacht merk ik. Toen was het alleen Max en ik, nu zijn er 3 mannen waar ik er voor moet zijn. En ohja, mezelf![]()
Ik ben zo bang dat m'n oudste stilletjes elke dag een beetje meer onzichtbaar wordt, maar dat zal ook heus de leeftijd zijn.
Oh my, +1 op alles! Hier ook een jongere man, en gestart als alleenstaande moeder. En ja, wat was het heerlijk om gewoon onderdeel van die symbiose te zijn en daarin te cocoonenquote:Op maandag 30 januari 2017 09:59 schreef pinquit het volgende:
Tink, ik ben inmiddels alweer 32oudste zoon is bijna 11 en jongste is 16mnd. M'n lief is 23
![]()
Leuke constructie he?![]()
Klinkt misschien gek, maar ik vond het toch een stuk makkelijker toen ik 21 was, terwijl ik toen alleenstaand was![]()
Maar 't is echt dat verdelen van aandacht merk ik. Toen was het alleen Max en ik, nu zijn er 3 mannen waar ik er voor moet zijn. En ohja, mezelf![]()
Ik ben zo bang dat m'n oudste stilletjes elke dag een beetje meer onzichtbaar wordt, maar dat zal ook heus de leeftijd zijn.
Dat gevoel is heel herkenbaar. Toen Frans 1,5 was ongeveer werd het minder, omdat die zorgtaken dan echt afnemen en hij zichzelf ook kan vermaken. (Het gevolg is wel dat ik meer politieagent werdquote:Op maandag 30 januari 2017 09:14 schreef pinquit het volgende:
Pfff ratio en gevoel liggen bij mij mijlenver uiteen de laatste tijd![]()
zo lastig vind ik dat.
Ik denk dat er geen derde kindje komt hier. En oh man, het voelt bijna als rouwbijzonder, zoiets.
Het kost me zoveel moeite om mezelf te 'verdelen', het levert me veel stress op en ik voel me er zelfs fysiek naar van. Dus een derde is gewoon eigenlijk helemaal niet haalbaar.hormoneuhh
Nou, dat!quote:Op maandag 30 januari 2017 10:09 schreef L-E het volgende:
[..]
Oh my, +1 op alles! Hier ook een jongere man, en gestart als alleenstaande moeder. En ja, wat was het heerlijk om gewoon onderdeel van die symbiose te zijn en daarin te cocoonen
Ook dat laatste is zooo herkenbaarHij is net 9, zou het er inderdaad gewoon bij horen wellicht?
Ja. Ik voel ook heel duidelijk het verschil in contact nu, zo'n 3-jarige heeft gewoon andere dingen nodig dan een 9-jarige maar ik vind het lastig om me niet voortdurend schuldig te voelen, ofzo. We zorgen er in ieder geval voor dat we altijd beschikbaar zijn voor hem, en dat we de vinger aan de pols houden: wat zijn zijn behoeftes, kan hij ze wel uiten, en wordt hij daarin gehoord? Maar ik geloof dat ik het toch fijner vind als ze voor eeuwig 3 zouden blijvenquote:Op maandag 30 januari 2017 10:17 schreef pinquit het volgende:
[..]
Nou, dat!hij en ik, zo'n goed team
![]()
En ik vrees het, hij heeft er zelf werkelijk geen weet van dat het steeds een beetje anders wordt hoe hij reageert, in z'n eigen stille wereldje aan het tekenen is tussen alle (soms keilawaaierige) leven om hem heen. Voor hem is het allemaal 'gewoon' als ik er naar vraag, dus ik denk dat dit helemaal de bedoeling van het leven is verder. Hij geeft in ieder geval aan niks te missen, gelukkig maar![]()
toch voelt het voor mij alsof ik hem te weinig kan geven, zeker vergeleken met hoe het ooit was![]()
dat laatste is juist een reden waarom ik graag nu een tweede zou willen. Behalve ook de natuurlijke rammelfunctie, die hier ook sterk aanwezig is. Ik heb het gevoel dat als we nu een tweede kind zouden krijgen, we over een paar jaar 'uit' de kleine kinderen zijn, en weer wat meer flexibiliteit terug krijgen in ons leven. Als we wachten tot T op school zit, dan hebben we met 1 kind weer flexibiliteit, maar niet met het andere...quote:Op dinsdag 31 januari 2017 11:46 schreef SaskiaR het volgende:
Dat laatste heb ik dus helemaal niet, ik ben nu alleen 'rationele' overwegingen aan het bedenken waarom ik misschien toch beter een tweede zou kunnen krijgen. Maar als we dat al doen, duurt het nog wel een paar jaar, want man wil het nu ook niet. Ik denk alleen dat als N eenmaal naar school gaat, ik juist blij zal zijn met eindelijk meer tijd voor mezelf. Dus dan komt het er nooit meer van. Of misschien gaat het dan juist wel extra kriebelen...
Ik kan je redenatie wel volgen. Ik heb het in mijn omgeving meegemaakt, mensen die hun enige kind verloren toen het net van de middelbare school af was. Een kind verliezen is sowieso het ergste dat je kan overkomen denk ik, maar inderdaad, als het het enige is verlies je wel nog meer. Ze verloren ook een toekomst waarin ze mee zouden maken dat hun kind afstudeert, een baan krijgt, gaat samenwonen of trouwen, een kind krijgt en zij opa en oma worden. En hoewel al dat soort gebeurtenissen als je meer kinderen hebt, na het verlies van één daarvan, een donker randje zullen hebben, zijn ze er dan nog wel.quote:Op dinsdag 31 januari 2017 11:22 schreef SaskiaR het volgende:
Ik weet niet of het hier past, maar ik denk er wel steeds vaker over na, of ik nog een tweede zou willen. Vooral nu het hele dreumestopic zwanger is![]()
De belangrijkste reden om het wel te doen, is de angst mijn kind te verliezen. Stel ik ben straks 45, en N gaat dood, dan ben ik te oud om er nog een te krijgen. En dan heb je dus niets meer. Terwijl als je nog andere kinderen hebt, dan heb je nog iets om voor te leven. Denk ik nu heel raar? Of klinkt dit bekend? (Natuurlijk is het verliezen van een kind altijd vreselijk, maar dit zou voor mij een reden kunnen zijn om er nog een te willen).
Of voor N zelf, als wij straks overleden zijn, is ze alleen. Dat zou voor mij een reden kunnen zijn om nog een tweede willen. Hoe denken jullie hierover?
Er zijn ook zat redenen om het nog niet te willen, zoals dat mijn leven nu echt best wel fijn isen dat ik het met één kind al druk zat vind. En ik mis al zoveel van N's leven door werk enzo, ik zou niet mijn aandacht met nog een willen delen. En meer tijd voor mezelf, ooit dan, als ze naar school gaat ofzo
Ik heb deze gevoelens en gedachten ook veel (gehad), maar ik spreek ze zelden uit, omdat het zo luguber is om over na te denken op die manier. Sowieso het idee dat ik mijn kind zou verliezen, dat druk ik liever weg, het is het ergst denkbare. Maar toch.... dat ik dan inderdaad 'met lege handen' zou staan, ik voel me nu zo moeder en dat is dan in een klap weg. Het voelt zo kwetsbaar, zo fragiel. En er speelt ook mee inderdaad dat ik al een oudere moeder ben (en mijn vriend wordt over paar maanden 50) waardoor ik het ook belangrijk vind dat ze niet alleen is.quote:Op dinsdag 31 januari 2017 11:22 schreef SaskiaR het volgende:
Ik weet niet of het hier past, maar ik denk er wel steeds vaker over na, of ik nog een tweede zou willen. Vooral nu het hele dreumestopic zwanger is![]()
De belangrijkste reden om het wel te doen, is de angst mijn kind te verliezen. Stel ik ben straks 45, en N gaat dood, dan ben ik te oud om er nog een te krijgen. En dan heb je dus niets meer. Terwijl als je nog andere kinderen hebt, dan heb je nog iets om voor te leven. Denk ik nu heel raar? Of klinkt dit bekend? (Natuurlijk is het verliezen van een kind altijd vreselijk, maar dit zou voor mij een reden kunnen zijn om er nog een te willen).
Of voor N zelf, als wij straks overleden zijn, is ze alleen. Dat zou voor mij een reden kunnen zijn om nog een tweede willen. Hoe denken jullie hierover?
Maar dat is toch geen taak van de kinderen? Dat je vriend het doet is nobel hoor maar met extra broers of zussen hoeft het niet anders te wezen.quote:Op dinsdag 31 januari 2017 14:53 schreef Tink89 het volgende:
Mijn vriend heeft maar één zus en dat is soms al weinig als z'n ouders veel hulp nodig hebben of veel doktersafspraken hebben ofzo.
Dus als jouw bejaarde ouders naar het ziekenhuis moeten, laat je ze een taxi bellen? En als er iets aan de hand is, ga je niet even op bezoek? En als er een van de trap valt, bel je niet even de gemeente om te vragen wat er mogelijk is qua thuiszorg?quote:Op dinsdag 31 januari 2017 15:07 schreef Budabuddumbam het volgende:
[..]
Maar dat is toch geen taak van de kinderen? Dat je vriend het doet is nobel hoor maar met extra broers of zussen hoeft het niet anders te wezen.
Ik verwacht helemaal niet dat ik meer hulp zal hebben omdat ik 4 kinderen heb.
Als je in het buitenland woont of gewoon: aan de andere kant van het land? Een drukke baan combineert met een gezin?quote:Op dinsdag 31 januari 2017 15:11 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Dus als jouw bejaarde ouders naar het ziekenhuis moeten, laat je ze een taxi bellen? En als er iets aan de hand is, ga je niet even op bezoek? En als er een van de trap valt, bel je niet even de gemeente om te vragen wat er mogelijk is qua thuiszorg?
Zeker nu de overheid wil dat ouderen zo lang mogelijk thuis blijven wonen, heb je - zeker als je ouders het niet breed hebben - weinig keuze...
Hoe reageerde ze? Ik dacht dat je een beetje bang was voor de reactie van je ouders? Was het positief? Ik gun het je enorm.quote:Op dinsdag 31 januari 2017 12:00 schreef Omentielvo het volgende:
Ik ga hier ook weer rammelen. Gisteren mijn moeder vertelt van mijn wens.
En het voelt goed zo. Ik wil het zo graag nog een keer meemaken. Zo graag een brusje voor Riley. Echt keihard gerammel.
Wat ontzettend leuk!quote:Op dinsdag 31 januari 2017 12:00 schreef Omentielvo het volgende:
Ik ga hier ook weer rammelen. Gisteren mijn moeder vertelt van mijn wens.
En het voelt goed zo. Ik wil het zo graag nog een keer meemaken. Zo graag een brusje voor Riley. Echt keihard gerammel.
Ik heb jouw verhaal verder gemist. Wat speelt er bij jou waardoor de mening van je ouders zo zwaar telt?quote:Op dinsdag 31 januari 2017 19:11 schreef Omentielvo het volgende:
Ik wil nu vrij snel stappen ondernemen. Ook gezien mijn leeftijd (nu 38).
Mijn moeder zei helemaal niks. Best wel lastig. Mijn ouders zijn heel belangrijk voor mij. Dat ze het er niet mee eens zijn dat kan. Maar ik hoop wel dat ze mijn wens kunnen respecteren.
Ludann. Moeilijke afwegingen ook. Vooral met zo'n zware babytijd ook. Hoe gaat het nu met Wolk?
Dat lijkt me inderdaad lastig. Hopelijk wennen je ouders aan het idee.quote:Op dinsdag 31 januari 2017 19:11 schreef Omentielvo het volgende:
Ik wil nu vrij snel stappen ondernemen. Ook gezien mijn leeftijd (nu 38).
Mijn moeder zei helemaal niks. Best wel lastig. Mijn ouders zijn heel belangrijk voor mij. Dat ze het er niet mee eens zijn dat kan. Maar ik hoop wel dat ze mijn wens kunnen respecteren.
Ludann. Moeilijke afwegingen ook. Vooral met zo'n zware babytijd ook. Hoe gaat het nu met Wolk?
Hier hebben we het er ook eigenlijk niet over, we zien wel hoe we er over een tijdje tegenaan kijken.quote:Op dinsdag 31 januari 2017 19:39 schreef Hupje het volgende:
+1 op LuDann, dat had ik geschreven kunnen hebben. Wij doen voorlopig aan struisvogelpolitiek, hebben met elkaar afgesproken om het er een bepaalde tijd niet over te hebben. Daarna zien we dan wel verder.
Ik kan ook wel wat meer uitleg gebruikenquote:Op dinsdag 31 januari 2017 20:45 schreef Negentiendertig het volgende:
[..]
Ik heb jouw verhaal verder gemist. Wat speelt er bij jou waardoor de mening van je ouders zo zwaar telt?Bewust alleenstaande moeder?
Ga je weer naar Geertgen?quote:Op woensdag 1 februari 2017 08:58 schreef Omentielvo het volgende:
Ik ben inderdaad bewust alleenstaande moeder.
Mijn ouders en zus spelen een hele belangrijke rol in het leven van mijn (net) vierjarige dochter en mij.
Ik ben er nu uit wat ik wil, maar toch. Bij mijn ouders blijf ik mezelf altijd het kleine meisje voelen dat goedkeuring nodig heeft van haar ouders.
Maar ik kies nu wel om de stap te nemen om voor een tweede te gaan. Ik weet namelijk dat dit iets waar ik later spijt van zal krijgen als ik het niet geprobeerd zou hebben.
Ik ookquote:Op woensdag 1 februari 2017 10:28 schreef Omentielvo het volgende:
Ja. Weer naar Geertgen. Ik ben benieuwd hoe het nu daar gaat met al die veranderingen die er geweest zijn
Wat dapper en spannend zeg! Goedkeuring zoeken bij ouders komt me bekend voor hoor, en ik begrijp zeker in deze situatie dat hun mening erg belangrijk voor je is. Het is niet alsof je een nieuw paar schoenen gaat kopenquote:Op woensdag 1 februari 2017 08:58 schreef Omentielvo het volgende:
Ik ben inderdaad bewust alleenstaande moeder.
Mijn ouders en zus spelen een hele belangrijke rol in het leven van mijn (net) vierjarige dochter en mij.
Ik ben er nu uit wat ik wil, maar toch. Bij mijn ouders blijf ik mezelf altijd het kleine meisje voelen dat goedkeuring nodig heeft van haar ouders.
Maar ik kies nu wel om de stap te nemen om voor een tweede te gaan. Ik weet namelijk dat dit iets waar ik later spijt van zal krijgen als ik het niet geprobeerd zou hebben.
Wachten is echt heel erg vervelend, zeker als je niet precies weet hoe lang het nog gaat duren. Wat dat betreft kunnen wij elkaar de hand schudden geloof ik.. Al komt het bij mij dan door de ziekte van Graves en niet door endometriose.quote:Op woensdag 1 februari 2017 19:08 schreef vlindertje89 het volgende:
Heel stoer van je Omen! Herken wel dat de mening van ouders toch wel erg belangrijk is, hopelijk worden ze nog wat enthousiaster als je er eenmaal echt weer mee bezig bent
Lu en Hupje, lastige overwegingen. Ik heb nog geen kinderen dus weet natuurlijk niet hoe het voelt, maar kan me wel indenken dat het de drempel voor een evt tweede een stuk hoger maakt.
L-E, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar je laatste zin raakt me. Wat ontzettend naar. Fijn dat je van anderen wel veel steun hebt gehad! Ik denk regelmatig aan Elva
Ik rammel aan alle kanten, maar kan er niks mee momenteel. Kan er goed over praten met vriend (en die begint er ook steeds meer klaar voor te worden), maar moet sowieso wachten tot de afspraak bij endometriose centrum eind februari. En ik verwacht dat ze dan nog wel iets van extra onderzoek willen doen, want inwendige echo is al vaker gedaan maar daarmee kunnen ze natuurlijk niet zien waar het nog meer zit behalve in m'n baarmoederwand, dus dan daar weer op wachten, en dan pas denk ik dat ze iets kunnen zeggen over of ik zomaar kan stoppen met de pil of dat er toch iets aan monitoring nodig zal zijn. Ik hoop op het eerste.. maar wachten is niet echt iets waar ik goed in ben, dus ik vind het lastig.
Ik ben zo'n "dan is er nog maar 1" kind.quote:Op zondag 5 februari 2017 19:07 schreef Philomijn het volgende:
Wow, wat bijzonder om hier herkenning te vinden in de gedachte "wat als er een overlijdt". Bijzonder hoe het brein roch werkt.ik zou graag drie kinderen willen als het ons gegund is. Gewoon omdat leuk en gezellig. Maar ook omdat ik dus wel eens heb gedacht: "Stel je hebt er twee en er overlijdt er een, dan heb je er daarna nog maar een."
![]()
Ja tis echt bijzonder dat menselijk brein.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zelf heb ik ook "maar" 2 kinderen. Ik heb nooit gedacht "wat als..."![]()
Dat heb ik dus ook wel een beetje, ik zou als het me gegeven is er zelf nog 2 willen krijgen en ik heb al een hele lieve bonusdochter.quote:Op zondag 5 februari 2017 19:07 schreef Philomijn het volgende:
Wow, wat bijzonder om hier herkenning te vinden in de gedachte "wat als er een overlijdt". Bijzonder hoe het brein roch werkt.ik zou graag drie kinderen willen als het ons gegund is. Gewoon omdat leuk en gezellig. Maar ook omdat ik dus wel eens heb gedacht: "Stel je hebt er twee en er overlijdt er een, dan heb je er daarna nog maar een."
![]()
Ja tis echt bijzonder dat menselijk brein.
Succes!quote:Op donderdag 9 februari 2017 08:16 schreef rena het volgende:
[..]
Dat heb ik dus ook wel een beetje, ik zou als het me gegeven is er zelf nog 2 willen krijgen en ik heb al een hele lieve bonusdochter.
Wij hebben toch besloten om er voor te gaan, mocht het nog in dit huis lukken maken we er ook wel wat van, dus ik ben na mijn laatste pilstrip niet meer begonnenAls ik me er klaar voor voel zal ik me gaan melden in het andere topic. Ondertussen lurk ik hier nog wat door
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Allereerst: sterkte met het verlies van je oma en veel succes overmorgen!quote:Op dinsdag 21 februari 2017 14:48 schreef vlindertje89 het volgende:
Ik duim en hoop ontzettend met je mee Tink! Wat lastig moet het zijn om nu al zeker te weten dat het voor die tijd niet kan en dan ook nog onzekerheid te hebben over of het daarna dan wel kan en wanneer dan.. ik denk aan je!
Ik heb zelf even onder een steen gezeten, mijn oma is twee weken geleden overleden en ik had zo graag gewild dat zij mijn kind(eren) nog had ontmoet, dus het onderwerp valt me zwaar. Ze zat al een tijd in een verzorgingshuis ivm dementie maar was lichamelijk verder niet ziek, dus geen reden om te denken dat dat niet zou kunnen. Tot ze drie weken geleden zware griep en een longontsteking erbij kreeg, en daar na een week aan overleed.
Overmorgen heb ik de afspraak bij het endometriose centrum, ben wel benieuwd wat ik wijzer word en of ik nog vervolg afspraken krijg.
Snap dat het frustrerend is om te moeten wachten maar beter dat dan de eventuele gevolgen voor jezelf en het kindje.quote:Op dinsdag 21 februari 2017 15:57 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Het wordt hoe dan ook een rare zwangerschap. Onder begeleiding van endocrinoloog en gynaecoloog en met een directe opvolging door de kinderarts. Ik hoop zo op een gezond kindje, maar denk dat het allemaal toch best heel erg spannend wordt.
Heb jij Graves dan? Of werkt je schildklier juist te langzaam?quote:Op dinsdag 21 februari 2017 20:51 schreef het-is-mij het volgende:
[..]
Snap dat het frustrerend is om te moeten wachten maar beter dat dan de eventuele gevolgen voor jezelf en het kindje.
Was vandaag nog weer in t nieuws over schildkliermedicatie en zwangerschap.
En rare zwangerschap.....is maar net hoe je er zelf in staat en mee omgaat.
Heb al sinds m'n 18e last van m'n klier en dat gaat op en af.
Daarom dus ook onder controle van endocrinoloog en gyn geweest.
Ik heb t altijd als prima en prettig ervaren in t zkh.
Ene keer controle bij gyn en andere keer bij de vk van het zkh.
Endocrinoloog was gewoon geregeld bloed prikken en even horen of de medicatie eventueel wat opgehoogd moest worden.
Bevallen in t zkh ook prima, net hoe je je erop instelt en na de geboorte hebben ze bij beide jongens wel gelijk bloed afgenomen en werden door de kinderarts gezien.
Mocht bij de tweede ondanks mijn klier na 1 nachtje en een extra controle van de kinderarts op de dag van ontslag weer gaan.
T is fijn dat ze je goed in de gaten houden en je weet ook waar je t voor doet.
En ik kreeg bij alle controles bij de gyn een echo :-)
Heeft ook weer voordelen ;-)
Succes en hopelijk is t snel november en blijft je klier stabiel!
quote:Op woensdag 22 februari 2017 12:32 schreef Stippelrientje het volgende:
Ik ga mij hier alvast maar melden....
Txs voor de opsteker!quote:Op woensdag 22 februari 2017 12:12 schreef silliegirl het volgende:
Tink; om heel andere redenen dan jij is mijn vorige zwangerschap ook begeleid door gynaecoloog en specialist, ik heb geen reguliere VK gezien, vanaf de 1e controle was ik "medisch". Ik vond dat vooraf (want ik wist het vooraf) ook naar. Maar echt, je weet niet anders, dus het is als je er eenmaal in zit ook normaal. Komt goed, echt
wat leuk! en dat terwijl je zo lang getwijfeld hebt over de 2e..quote:Op woensdag 22 februari 2017 13:23 schreef elamanilo het volgende:
Mijn baby is zo ontzettend tof en leuk, ik wil er nog zo eentje, of twee of drie of...!
Maar ik wacht nog wel even hoor, hij is nu pas net 8,5, bijna 9 maanden![]()
![]()
![]()
^^,quote:
Ja en ik ben niet de enige hoor! Volgens mij zitten de deelnemers uit het dreumestopic of hier, in WOHTS of in z&g.quote:Op woensdag 22 februari 2017 20:11 schreef Stippelrientje het volgende:
[..]
^^,
Jij ook hier![]()
Mijn meneer rammelt harder dan ik. Ik zou graag iets meer willen slapen voordat ik weer nog minder kan slapen :p
Wurm zijn tweede verjaardag is voor ons weer een wat doen we punt.. haha
Ja, het is zo anders dit keer. Ik heb ook een roze wolk ervarenquote:Op woensdag 22 februari 2017 13:37 schreef Barreltje het volgende:
[..]
wat leuk! en dat terwijl je zo lang getwijfeld hebt over de 2e..
quote:Op vrijdag 24 februari 2017 16:15 schreef elamanilo het volgende:
[..]
Ja, het is zo anders dit keer. Ik heb ook een roze wolk ervaren
Maar tegelijk drukt dat me ook wel weer met m'n neus op de feiten, ik heb alle hectiek en gevoelens van de eerste keer nog niet helemaal verwerkt, daar ben ik nu eindelijk echt mee bezig. Mijn relatie met mijn dochter heeft echt een heleboel werk nodig, van mijn kant voornamelijk. Het besef hoe het ķķk kan zijn, dat maakt me nog verdrietiger over hoe het de eerste keer allemaal is gegaan. Dan zou ik dat zo graag over willen doen... Iemand omschreef het een poosje terug ergens: Mijn dochter is wel goed gehecht aan mij, maar ik niet aan haar. Daar moet ik heel hard aan werken!
Maar ik ben echt heel blij dat ik nu ook deze kant ervaar en dat ik nu voel hoe het 'hoort' te voelen, de liefde voor je baby, het leeuwinneninstinkt.Dat maakt ook dat ik weet waar ik aan moet werken bij dochter.
Ik hoop ook zo zo zo hard dat jij het allemaal (en dan de mooie kant) mag gaan ervaren
quote:Op dinsdag 28 februari 2017 16:36 schreef Tink89 het volgende:
Waar ik vorige week nog best blij was met mijn 1 november ben ik nu vooral een beetje verdrietig. Het duurt nog zo lang en de kans dat ik dan mag is nog maar 25-40%. Ik heb een beetje een moedeloos dagje geloof ik
Txs. Het verschilt hier per uur zo'n beetje hoe ik me voel. Vriendlief wordt er gek van, geloof ik. Vandaag heb ik best een goede dag op rammelgebied, maar dat kan ook zo weer omslaan.quote:Op dinsdag 28 februari 2017 22:01 schreef vlindertje89 het volgende:
[..]
Het duurt ook hartstikke lang, logisch dat je daar verdrietig over bent. En dan weet je nog steeds niet of je dan echt mag. Mijn duimen draaien enorm voor je!
29 aprilquote:Op woensdag 1 maart 2017 10:21 schreef VenusFlyTrap het volgende:
Hoi dames!
Tijdje niks van me laten horen en vooral gelurkt in Z&G. Mooi om te zien dat een aantal al denken aan een tweede, even wat anders dan mijn verhaal. Voor mij is het moeilijk om aan te haken op jullie berichten maar daar groei ik vast wel in als ik wat meer mee post.
Tink, wanneer ga jij trouwen? Wij trouwen halverwege mei.
Ik merk dat ik voor afleiding van mijn rammelende eierstokken en de bruiloft vooral mijn toevlucht zoek in (veel) sporten. Dit heeft invloed op mijn cyclus wat weer invloed heeft op mijn stemming :-(.
Nog "even" 2,5e maand rammelen en dan eindelijk de lullemutsen de deur uit.
Dikke knuffel voor iedereen die er een kan gebruiken
quote:Op woensdag 1 maart 2017 16:25 schreef MevrouwCactus het volgende:
Ik heb gisteravond vrouw verteld dat ik ontzettend rammel voor een tweede. Zij zit absoluut niet goed in haar vel en wil nu helemaal nog niet. Ik vind het lastig want ik weet dat het met haar niet lekker gaat, maar ik rammel al een tijdje en ik wilde het delen met haar.
Maar ja, niet de juiste tijd enzo, dus ik moet wachten.
Na mijn pnd en de verwerking van Sjaaks vroeggeboorte durf ik eindelijk weer. Nooit gedacht dat ik het weer aan zou durven, maar het is toch echt zo ver. Maar goed, nog even geduld dus. Helaas.
quote:Op woensdag 1 maart 2017 16:25 schreef MevrouwCactus het volgende:
Ik heb gisteravond vrouw verteld dat ik ontzettend rammel voor een tweede. Zij zit absoluut niet goed in haar vel en wil nu helemaal nog niet. Ik vind het lastig want ik weet dat het met haar niet lekker gaat, maar ik rammel al een tijdje en ik wilde het delen met haar.
Maar ja, niet de juiste tijd enzo, dus ik moet wachten.
Na mijn pnd en de verwerking van Sjaaks vroeggeboorte durf ik eindelijk weer. Nooit gedacht dat ik het weer aan zou durven, maar het is toch echt zo ver. Maar goed, nog even geduld dus. Helaas.
En met een kind is dat ook vast haalbaar. Genoeg kinderen die in andere omstandigheden opgroeien dan een rommelig huis of met een zieke moeder.quote:Op donderdag 2 maart 2017 14:29 schreef Tink89 het volgende:
Welkom!
Ik ben een paar dagen ziek geweest en dan staat het rammelen altijd op een laag pitje. Als ik me miserabel voel en m'n huis rommelig is en ik niet kan gaan werken, kan ik me nooit zo goed voorstellen dat dat met een kindje erbij haalbaar is.
Wat leuk, we trouwen echt vlak na elkaar.quote:
Hoe rommeliger hoe gezelliger!quote:Op donderdag 2 maart 2017 14:29 schreef Tink89 het volgende:
Welkom!
Ik ben een paar dagen ziek geweest en dan staat het rammelen altijd op een laag pitje. Als ik me miserabel voel en m'n huis rommelig is en ik niet kan gaan werken, kan ik me nooit zo goed voorstellen dat dat met een kindje erbij haalbaar is.
Spannend!!! Dan doe ik even de aanname dat jullie binnenkort al gaan beginnen, wat leuk! :-)quote:Op donderdag 2 maart 2017 17:16 schreef Camac het volgende:
[..]
En met een kind is dat ook vast haalbaar. Genoeg kinderen die in andere omstandigheden opgroeien dan een rommelig huis of met een zieke moeder.
Ik kan mn laatste herhaalrecept van de pil gaan halen![]()
Hihiquote:Op dinsdag 28 februari 2017 16:24 schreef lunamatic het volgende:
Grappig dat je ook weer rammelt Ela, wij waren bijna tegelijk uitgerekend en hier ook al weer rammels. Ik had gezegd minstens een jaar te zullen wachten voor we het uberhaupt weer gaan proberen en die termijn komt langzaam in zicht. Nou ja, eerst maar eens kijken hoe morgen nieuwe baan bevalt en of ik het over een paar maanden aandurf om weer te stoppen met anticonceptie...
Over 5 maanden, ik ga eerst nog een week op zomerkamp met mn scouts. Daarna mag de pil de deur uitquote:Op zaterdag 4 maart 2017 07:05 schreef VenusFlyTrap het volgende:
[..]
Wat leuk, we trouwen echt vlak na elkaar.
[..]
Hoe rommeliger hoe gezelliger!
[..]
Spannend!!! Dan doe ik even de aanname dat jullie binnenkort al gaan beginnen, wat leuk! :-)
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Op het werk lijkt er wel een babyboom! Ik heb het er best moeilijk mee. Zo'n mooi buikje waar een prachtige baby in groeit. Maar ik wijt het aan m'n eigen hormonen: In jaren ben ik niet zo zwaar ongesteld geweest. Gelukkig vind ik genoeg afleiding maar blijft op het moment ff klote
O ja:
Ik heb me ingeschreven voor de halve marathon eind dit jaar. stiekem hoop ik dan al zwanger te zijn (ja ik weet dat je zwanger door kan hardlopen 😜). Een hele fijne afleiding om mijn hoofd leeg te krijgen.
[ Bericht 16% gewijzigd door VenusFlyTrap op 08-03-2017 19:22:14 (Onderste alinea toegevoegd ) ]aldus VenusFlytrap
quote:
Wat goed om te horen! Tenminste, als het gaat zoals ik hoop dat het met jullie gaat.quote:
Wat een fijn nieuwsquote:Op woensdag 8 maart 2017 19:22 schreef MevrouwCactus het volgende:
Gisteravond en vandaag kwam het onderwerp '2e kindje' af en toe weer naar voren en we denken dat er na de zomer ruimte gaat zijn voor een poging tot een tweede kindjeNu lekker een zomer genieten van alleen Sjaak en daarna proberen voor een tweede
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
ja, dat snap ik. Het lijkt me zo frustrerend, als je wel wilt en er klaar voor bent, maar je lijf niet.quote:Op donderdag 9 maart 2017 09:42 schreef Tink89 het volgende:
Ik ben zo blij voor jullie allemaal!![]()
![]()
![]()
En tegelijkertijd vind ik het beetje confronterend en kut.
Bij mij blijft het bij rammelen. Mijn wederhelft wil niet en medisch is het ook misschien niet erg handigquote:Op donderdag 9 maart 2017 12:29 schreef Tink89 het volgende:
Blijven er eigenlijk nog rammelaars over die wel nog lang(er) moeten wachten?
Ik hoop voor jou dat het rammelen wanneer het kan een zwangerschap wordt.quote:Op donderdag 9 maart 2017 14:11 schreef Tink89 het volgende:
Pfoeh, zo voel ik me al een stuk minder als die ene die alleen achterblijft straks
Txs, dat hopen wij ook. Het is inmiddels alweer maart, dus nog acht maanden aftellen tot we weten of het dan mag of dat we nog minstens zes maanden extra moeten wachten.quote:Op donderdag 9 maart 2017 14:18 schreef ferrari_rood het volgende:
[..]
Ik hoop voor jou dat het rammelen wanneer het kan een zwangerschap wordt.
zo voelde ik mij ook toen vorig jaar een heel groep doorschoof. iemand moet het bankje warm houden voor de nieuwkomers. hoop dat jij eind dit jaar ook mag.quote:Op donderdag 9 maart 2017 14:11 schreef Tink89 het volgende:
Pfoeh, zo voel ik me al een stuk minder als die ene die alleen achterblijft straks
Hier!quote:Op donderdag 9 maart 2017 12:29 schreef Tink89 het volgende:
Blijven er eigenlijk nog rammelaars over die wel nog lang(er) moeten wachten?
Oooh dat heb ik dus ook... terwijl ik in de zwangerschap zwoor geen 3e te willen...quote:Op donderdag 9 maart 2017 06:52 schreef Roomsnoes het volgende:
Ooh wat een fijne berichten hier allemaal!![]()
Ik zou stiekem ook wel een derde willen. Ik rammel heel erg na S zijn geboorte in oktoberMaar eerst maar eens even landen waar we nu zijn.
Naast dat de huisarts al niet stond te springen me door te verwijzen ivm leeftijd is er thuis gewoon veel aan de hand waardoor ik die beslissing nu niet definitief kan en wil maken. Ik wil er voor 200% zeker van zijn dat het de voor mij juiste keuze is want er is geen weg terug.quote:
quote:Op woensdag 8 maart 2017 19:20 schreef VenusFlyTrap het volgende:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wat een gezellige drukte hier zeg, en wat een hoop rond dezelfde tijd![]()
Je zei dat je medisch gezien niet meer mocht, is dat veranderd?quote:Op donderdag 9 maart 2017 17:02 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Naast dat de huisarts al niet stond te springen me door te verwijzen ivm leeftijd is er thuis gewoon veel aan de hand waardoor ik die beslissing nu niet definitief kan en wil maken. Ik wil er voor 200% zeker van zijn dat het de voor mij juiste keuze is want er is geen weg terug.
Dus nee voorlopig niet.
Ik ben het er niet helemaal mee eens, maar dat is iets wat er dan besproken zou moeten worden.quote:Op vrijdag 10 maart 2017 08:17 schreef L-E het volgende:
[..]
Je zei dat je medisch gezien niet meer mocht, is dat veranderd?
Ik kan mij er geen voorstelling van maken wat ik zou doen, maar om dan een optie al af te sluiten vind ik ook moeilijk. Om dan te zeggen nu is het goed dus over 15 jaar is het ook nog goed vind ik moeilijk.quote:Op vrijdag 10 maart 2017 12:51 schreef Franny_G het volgende:
Dus als alle vier je kinderen omkomen, zie je jezelf nog wel een nieuw gezin maken?
Dit speelt dus bij meer mensen, ik vroeg er laatst nog naar hier..Ik heb er maar één, dus stel dat ze doodgaat, dan heb ik in één klap niets meer. Dat zou voor mjj een reden zijn om een tweede te nemen. Hoewel ik verder niet echt loop te rammelen nu (als een van de weinige dreumesmoeders hier geloof ikquote:Op vrijdag 10 maart 2017 13:15 schreef Budabuddumbam het volgende:
[..]
Ik kan mij er geen voorstelling van maken wat ik zou doen, maar om dan een optie al af te sluiten vind ik ook moeilijk. Om dan te zeggen nu is het goed dus over 15 jaar is het ook nog goed vind ik moeilijk.
Hee wat leuk dat je straks weer mag, heb ik verkeerd onthouden dat jouw partner niet wilde?quote:Op donderdag 9 maart 2017 19:33 schreef silliegirl het volgende:
Hee wat een drukte hier! Ik behoor voorlopig even tot de na-de-zomer groep.
Onder voorbehoud van eventueel te volgen opleidingen enzo, dan gaat het langer duren..
Klopt, dat was o.a. Ik. En bij Mariposas ook, maar die mag ook weer lees ikquote:Op vrijdag 10 maart 2017 17:51 schreef Lemijn het volgende:
[..]
Hee wat leuk dat je straks weer mag, heb ik verkeerd onthouden dat jouw partner niet wilde?
sorry voor het hoge lurkersgehalte van deze vraag![]()
quote:Op donderdag 9 maart 2017 18:19 schreef Camac het volgende:
[..]Lijkt mij ook zo leuk. Mijn vriend en ik zijn beide actief bij scouting. En zo'n leuk bevertje van ons samen zou toch wel tof zijnSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wat een gezellige drukte hier zeg, en wat een hoop rond dezelfde tijd
I solemnly swear i'm up to no good
Ja in zo'n schattig rood blousje en een das die nog veeeel te groot isquote:Op zaterdag 11 maart 2017 00:09 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
[..]
Lijkt mij ook zo leuk. Mijn vriend en ik zijn beide actief bij scouting. En zo'n leuk bevertje van ons samen zou toch wel tof zijn
Ben je echt veel te zwaar? Dat kan namelijk wel negatief effect op je vruchtbaarheid hebben..quote:Op woensdag 15 maart 2017 15:23 schreef Stippelrientje het volgende:
Ik rammel de bammel eigenlijk steeds harder![]()
Dan zie ik van die mini ukkies en denk ikahwwwww willikook!!!
Ik wilde eerst nog wat extra gewicht kwijt voordat we starten met pogen, maar twijfel daar nu aan of ik daar wel het geduld voor heb :p
Ik ben 26 nog wat kg afgevallen na de geboorte van onze zoon, maar ik wil er graag meer af hebben voordat ik een tweede baby ronde in ga. Ik sta nu al 5 maanden vast op dit gewicht.quote:Op woensdag 15 maart 2017 15:38 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Ben je echt veel te zwaar? Dat kan namelijk wel negatief effect op je vruchtbaarheid hebben..
Tjah, mijn bijna-man rammelt minstens even hard als ik, dus dat is niet vergelijkbaar, maar ik denk wel dat je op de goede weg bent. Is het een idee om voors en tegens naast elkaar te zetten en hem eerlijk te vertellen waarom je wel graag nu wilt? En maak bijvoorbeeld eens een indeling in jullie huidige woning, zodat je (en hij ook) weet hoe het eruit zou zien met een bedje, box, commode, babywagen in de gang enzovoorts... Zo wordt het voor jullie allebei beter in te schatten of het wel of niet kan.quote:Op maandag 20 maart 2017 13:59 schreef 010P het volgende:
Hoi! ik (25+) lees hier al even mee, maar ben nu ook benieuwd naar wat jullie denken over mijn situatie
Ben zo'n 8 jaar samen met mijn vriend (30+), wonen nu al een aantal jaar samen.
Mijn lichamelijke situatie is nu al even redelijk stabiel, waardoor het aardig aan het rammelen is inmiddels
Vriend is erg reeel en vind het nu nog niet de ideale situatie om een baby'tje te krijgen, ik heb een stabiele baan weliswaar parttime maar goed betaald, hij moet een nieuwe baan gaan zoeken binnenkort maar heeft al wat zicht op opties.
Hij wil het liefst eerst een nieuw huis omdat het volgens hem niet zou passen allemaal, en sluit het daarom nu steeds uit.
Maar eer dat we het huis verkocht hebben en in een nieuw huis zitten ben je al gauw ook weer 1 tot 2 jaar verder, dan begint de tijd toch wel enig sinds te dringen ook omdat je er niet vanuit kan gaan dat het gelijk bij de 1e rondes raak is.
Dit begint steeds meer door mijn hoofd te razen, kan er met hem goed over praten maar ergens heb ik het idee dat hij te veel beren op de weg ziet en zich daardoor tegen laat houden.
Hoe kijken jullie mannen er tegen aan?
Nee, maar ik snap het wel hoor. Zeker als je meer dan één kindje zou willen is 27 of 28 niet zo'n rare leeftijd om op te beginnen. Het is misschien niet binnen de kortste keren raak en als je dan drie kindjes wilt (bijvoorbeeld) is 27 + 2 + 2 + 2 wel mooi.quote:Op maandag 20 maart 2017 15:28 schreef Elleska het volgende:
waarom heb je het gevoel dat de tijd begint te dringen? 25+2jaar is nog niet bejaard.
Ik zit dichter bij de 30 dan bij 25, met het oog op dat de wens er ook al een hele tijd is.quote:Op maandag 20 maart 2017 15:28 schreef Elleska het volgende:
waarom heb je het gevoel dat de tijd begint te dringen? 25+2jaar is nog niet bejaard.
Dankje!quote:Op maandag 20 maart 2017 18:19 schreef Elleska het volgende:
zie nu dat mijn eerste post met welkom niet is geplaatst nu komt mijn opmerking ook een beetje bot over. Dus bij deze alsnog welkom![]()
voor mijn gevoel begint de tijd pas te dringen als je richting de 40 gaat. ligt misschien ook aan wat in je omgeving de gemiddelde leeftijd is. als iedereen met 25 al zwanger is dan voelt 30 natuurlijk al stokoud.
Richting de 40 vind ik ook wel heel erg kantje boord om te gaan beginnen.quote:Op maandag 20 maart 2017 18:19 schreef Elleska het volgende:
zie nu dat mijn eerste post met welkom niet is geplaatst nu komt mijn opmerking ook een beetje bot over. Dus bij deze alsnog welkom![]()
voor mijn gevoel begint de tijd pas te dringen als je richting de 40 gaat. ligt misschien ook aan wat in je omgeving de gemiddelde leeftijd is. als iedereen met 25 al zwanger is dan voelt 30 natuurlijk al stokoud.
Bij mijn familie is rond de 30 meer de standaard. Bij vrienden ligt het gemiddelde een stukje lager.quote:Op maandag 20 maart 2017 18:53 schreef 010P het volgende:
[..]
Dankje!geen probleem hoor, ik vatte het niet als bot op.
Het is inderdaad zo dat elke vrouw daar anders tegenaan kijkt, mijn moeder was 19 bij haar 1e zwangerschap![]()
ja daarom is het voor mijn gevoel pas richting de 40 dat de tijd begint te dringen. met 25+ heb je nog zo'n 10jaar (uitzonderingen daar enzo)quote:Op maandag 20 maart 2017 19:02 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Richting de 40 vind ik ook wel heel erg kantje boord om te gaan beginnen.
Veel plezier en succes!quote:Op dinsdag 21 maart 2017 11:06 schreef Stippelrientje het volgende:
Wij hebben besloten toch door te schuiven naar het volgende topic ipv te wachten op de zomer![]()
Wel zonder druk of veel bijhouden. We zien het wel stand.
Tot daar!
quote:Op dinsdag 21 maart 2017 11:06 schreef Stippelrientje het volgende:
Wij hebben besloten toch door te schuiven naar het volgende topic ipv te wachten op de zomer![]()
Wel zonder druk of veel bijhouden. We zien het wel stand.
Tot daar!
quote:Op dinsdag 21 maart 2017 11:06 schreef Stippelrientje het volgende:
Wij hebben besloten toch door te schuiven naar het volgende topic ipv te wachten op de zomer![]()
Wel zonder druk of veel bijhouden. We zien het wel stand.
Tot daar!
Leuk!quote:Op dinsdag 21 maart 2017 18:06 schreef VenusFlyTrap het volgende:
Zo, eindelijk baby geknuffeld 😍 Zo lekker zacht en zo klein en lief.
Er zijn een hoop foto's gemaakt van tante VFT en ik heb ze aan mijn vriend laten zien en rammelt nu stiekem ook wel een beetje!
Laatst zei hij niet te weten wanneer hij kinderen wil maar gister zei hij ineens uit het niets dat hij na het trouwen er misschien wel aan zou willen beginnen 😍
Hier wonen we in een 3-kamer woning, ruim zat met z'n tweeen en er is ruimte voor kinderen. Zijn ouders hebben in een soortgelijke woning gewoond tot lief en z'n broer 3&5 waren. Het was lekker knus in ieder geval
Wat leuk! Hopelijk is het snel raak.quote:Op dinsdag 21 maart 2017 11:06 schreef Stippelrientje het volgende:
Wij hebben besloten toch door te schuiven naar het volgende topic ipv te wachten op de zomer![]()
Wel zonder druk of veel bijhouden. We zien het wel stand.
Tot daar!
Dat hebben wij ook ja, iedereen krijgt ineens baby's. Superleuk hoor, en hartstikke lief, maar soms doet dat gewoon echt pijn.quote:Op woensdag 22 maart 2017 13:03 schreef Camac het volgende:
O10p welkom hier
StippelWat leuk!
Ik rammel echt ontzettend en mn vriend doet ook lekker mee. Heel handig dat je dan nog een maand of 4 moet wachten![]()
. Het helpt ook niet dat er in mn omgeving echt een ware babyboom is. Overal zwangeren en baby's.
Bij jou is de reden waarom je moet wachten ook gewoon niet leuk; bij ons is het onze keus.quote:Op woensdag 22 maart 2017 13:56 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Dat hebben wij ook ja, iedereen krijgt ineens baby's. Superleuk hoor, en hartstikke lief, maar soms doet dat gewoon echt pijn.
Het klinkt heel rot. Sterkte! En laat je moeder je niet op je kop zitten hé!quote:Op zaterdag 25 maart 2017 20:13 schreef Andromache het volgende:
Diconnected, dat is toch geen onoverkomelijk probleem?
Pfft, ik voel me even heel rot hier nu. Ik ben single, 34,5 en mijn moeder zit er zo op aan te dringen dat ik echt snel een zaaddonor moet vinden want dat ik anders spijt ga krijgen. Maar ja, een onbekende donor lijkt me niks, een geschikte bekende donor met wie ik nog nauw genoeg contact heb om het hem te vragen plus single plus wil een vaderrol waarin ik me kan vinden, ken ik niet. En ik heb nog steeds geen afscheid kunnen nemen van het feit dat het niks wordt in een relatie omdat ik het onbestaanbaar vind dat een leuke, knappe vrouw als ik nog steeds geen levenspartner heeft, al was het in deze levensfase maar iets dat langer duurt dan 3 jaar, Waarom is het leven zo oneerlijk? kinderschoentjes in de winkels doen echt een beetje pijn, een dikke dreun voor mijn kop dat ik ergens gefaald heb.
Nee dat niet zozeer, maar ik ben net begonnen met een nieuwe baan met een contract tot oktober, dus het zou niet heel handig zijnquote:Op zaterdag 25 maart 2017 20:13 schreef Andromache het volgende:
Diconnected, dat is toch geen onoverkomelijk probleem?
Pfft, ik voel me even heel rot hier nu. Ik ben single, 34,5 en mijn moeder zit er zo op aan te dringen dat ik echt snel een zaaddonor moet vinden want dat ik anders spijt ga krijgen. Maar ja, een onbekende donor lijkt me niks, een geschikte bekende donor met wie ik nog nauw genoeg contact heb om het hem te vragen plus single plus wil een vaderrol waarin ik me kan vinden, ken ik niet. En ik heb nog steeds geen afscheid kunnen nemen van het feit dat het niks wordt in een relatie omdat ik het onbestaanbaar vind dat een leuke, knappe vrouw als ik nog steeds geen levenspartner heeft, al was het in deze levensfase maar iets dat langer duurt dan 3 jaar, Waarom is het leven zo oneerlijk? kinderschoentjes in de winkels doen echt een beetje pijn, een dikke dreun voor mijn kop dat ik ergens gefaald heb.
Oh huuu dan hakt het inderdaad even extra in als je eigen familie er zo op aan het hameren is.. Mijn moeder is - wat dat betreft - wel meer een afwachtend type. Ze vond het ook prima als ik geen kinderen wou; maar vindt het stiekem toch leuk dat ik op mn 30ste levensjaar 180 graden ben gedraaidquote:Op zaterdag 25 maart 2017 20:13 schreef Andromache het volgende:
Diconnected, dat is toch geen onoverkomelijk probleem?
Pfft, ik voel me even heel rot hier nu. Ik ben single, 34,5 en mijn moeder zit er zo op aan te dringen dat ik echt snel een zaaddonor moet vinden want dat ik anders spijt ga krijgen. Maar ja, een onbekende donor lijkt me niks, een geschikte bekende donor met wie ik nog nauw genoeg contact heb om het hem te vragen plus single plus wil een vaderrol waarin ik me kan vinden, ken ik niet. En ik heb nog steeds geen afscheid kunnen nemen van het feit dat het niks wordt in een relatie omdat ik het onbestaanbaar vind dat een leuke, knappe vrouw als ik nog steeds geen levenspartner heeft, al was het in deze levensfase maar iets dat langer duurt dan 3 jaar, Waarom is het leven zo oneerlijk? kinderschoentjes in de winkels doen echt een beetje pijn, een dikke dreun voor mijn kop dat ik ergens gefaald heb.
Dit vind ik heel herkenbaar. Precies zo heb ik het ook ervaren en precies zo voelde het als mensen zeiden 'wat stoer' (en nog steeds). Ik voelde me niet stoer, ik voelde me verdrietig en was natuurlijk tegelijkertijd ook blij er eindelijk ook voor te kunnen gaan. En ook bij de derde heb ik naast mijn grote geluksgevoelens weer moeten rouwen om wat er dus niet is en hoe het dus niet is gegaan. Hoe dankbaar voor en dolgelukkig ik ook ben met mijn drietal.quote:Op dinsdag 28 maart 2017 15:51 schreef Franny_G het volgende:
Een goede vriendin van mij is nu op haar 35e net met het traject begonnen. Zij hoort veel uit haar omgeving: wat goed en wat stoer van je! Maar wat zij ook steeds zegt: het is niet stoer, ik doe dit uit noodzaak, want een leven zonder kind(eren) vind ik onverteerbaar en het is heel verdrietig dat ik niet de juiste man ben tegengekomen om een gezin mee te stichten.
Een nichtje van mij heeft ook kindjes van een 'onbekende' donor en zij was er van tevoren ook bang voor dat ze niet op haar zouden lijken. Ze passen juist zo goed bij haar en de familie dat mijn nichtje het lab heeft gebeld om die mensen te bedanken voor de goede match.quote:Op dinsdag 28 maart 2017 19:57 schreef Omentielvo het volgende:
Je zegt dat een van de redenen waarom je zo bang bent voor een 'onbekende' donor de angst is dat het kindje niet op jou lijkt.
Bij mij zochten ze een donor die al wat overeenkomsten met mij had (haarkleur en dergelijke) zodat het kindje al snel op jou gaat lijken.
Maar wat ik ook merk is dat op wie een kind lijkt ook afhankelijk is wie naar het kindje kijkt. Ik heb een achternichtje en ik vind haar sprekend haar moeder (mijn nicht). De schoonmoeder van mijn nicht ziet echter heel veel overeenkomsten met zichzelf toen zij klein was en is daar ook helemaal trots op.
Jawel, ik ben me aan het oriënteren op KID. Deze week een belrondje.quote:Op maandag 8 mei 2017 14:08 schreef Jagärtrut het volgende:
Wordt er niet meer gerammeld?
Hier volop. En de duutser ook. Het lijkt er echt op dat we, ondanks niet perfecte timing (proefschrift dat af moet, internationale verhuizing, nieuwe baan etc.) we er in de zomer weer voor gaan. Wellicht is zwanger worden een paar maanden voor de verdediging van mijn proefschrift niet het meest ideale scenario, maar wie weet duurt het deze keer veel langer voordat ik
Oh wauw en ik maar denken dat het hier erg is.quote:Op dinsdag 9 mei 2017 16:23 schreef PriemGirl het volgende:
Ik rammel ook nog steeds; maar af en toe wordt de druk mij wel te veel... Ik word momenteel overladen door zwangerschapskledij van een collega; schoonbroer die een complete babykamer klaar heeft staan voor ons; een box van andere familieleden etc etc.. En o wee als ik een keertje geen alcohol drink; dan is iedereen overtuigd dat het zover isMaar voorlopig blijft het écht nog bij rammelen. Volgende week eerst verhuizen en officieel samenwonen; dan nog paar maandjes wennen en dan kijken we gewoon verder. Het is wel heel fijn dat iedereen al zo begaan is met ons; maar soms denk ik wel: Ruuuuustig
Voorlopig staat de planning nog steeds om in augustus mn spiraaltje er uit te laten halen; maar misschien wordt het september. We zullen zien
![]()
Jezusquote:Op dinsdag 9 mei 2017 16:23 schreef PriemGirl het volgende:
Ik rammel ook nog steeds; maar af en toe wordt de druk mij wel te veel... Ik word momenteel overladen door zwangerschapskledij van een collega; schoonbroer die een complete babykamer klaar heeft staan voor ons; een box van andere familieleden etc etc.. En o wee als ik een keertje geen alcohol drink; dan is iedereen overtuigd dat het zover isMaar voorlopig blijft het écht nog bij rammelen. Volgende week eerst verhuizen en officieel samenwonen; dan nog paar maandjes wennen en dan kijken we gewoon verder. Het is wel heel fijn dat iedereen al zo begaan is met ons; maar soms denk ik wel: Ruuuuustig
Voorlopig staat de planning nog steeds om in augustus mn spiraaltje er uit te laten halen; maar misschien wordt het september. We zullen zien
![]()
Okay dat is niet cool.. en lijkt me ook echt niet prettig idd! En ongeacht het feit dat het misschien niet meteen raak is, moet dat toch echt niet de overweging zijn om dan alvast maar te beginnen. Want als het wčl in 1 keer raak is, wordt de hele situatie toch ineens anders!quote:Op dinsdag 9 mei 2017 16:23 schreef PriemGirl het volgende:
Ik rammel ook nog steeds; maar af en toe wordt de druk mij wel te veel... Ik word momenteel overladen door zwangerschapskledij van een collega; schoonbroer die een complete babykamer klaar heeft staan voor ons; een box van andere familieleden etc etc.. En o wee als ik een keertje geen alcohol drink; dan is iedereen overtuigd dat het zover isMaar voorlopig blijft het écht nog bij rammelen. Volgende week eerst verhuizen en officieel samenwonen; dan nog paar maandjes wennen en dan kijken we gewoon verder. Het is wel heel fijn dat iedereen al zo begaan is met ons; maar soms denk ik wel: Ruuuuustig
Voorlopig staat de planning nog steeds om in augustus mn spiraaltje er uit te laten halen; maar misschien wordt het september. We zullen zien
![]()
Het was prachtigquote:Op maandag 15 mei 2017 11:14 schreef ViviRAWRS het volgende:
Gefeliciteerd Tink89!Was het een mooie dag? Succes met de volgende stap!
Afleiding zoeken is bij mij het enige wat helpt. Dus: lekker veel sporten (kanoën en paardrijden, allebei dingen die met een dikke buik niet meer kunnen), handwerken, lezen en met vriendinnen afspreken en wijntjes drinken.quote:Op maandag 29 mei 2017 22:07 schreef Camac het volgende:
Nog 2 maanden wachten en het rammelen is erger dan de hele voorgaande periode.. Help
.
Dat probeer ik ook zoveel mogelijk te doen, maar er zijn nu overal baby's en dat maakt het rammelen niet minder makkelijk.quote:Op dinsdag 30 mei 2017 08:30 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Afleiding zoeken is bij mij het enige wat helpt. Dus: lekker veel sporten (kanoën en paardrijden, allebei dingen die met een dikke buik niet meer kunnen), handwerken, lezen en met vriendinnen afspreken en wijntjes drinken.
Wow, dat is al een tijdje zeg!quote:Op dinsdag 6 juni 2017 14:41 schreef Elleska het volgende:
Hier op fok rammel ik alweer bijna 3 jaar mee, IRL nog wat langer. er was een huisje dat verbouwd moest worden, financieel iets meer stabiliteit, enzovoort. nog niet alles zit op 100% maar zo is er altijd wel iets. Spiraaltje moet er sowieso deze zomer uit want dan heb ik hem 5jaar en dat is ook het punt waar we al die tijd naar toe hebben gewerkt.
Tink, het eerste scenario is het beste voor de kinderwens toch? in dat geval duim ik daarvoor, super spannend. blijft sowieso vervelend dat je zelf geen enkele invloed hebt op jullie kinderwens.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |