abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_168024158
Een topic voor iedereen die wel graag een kindje zou willen maar waarvoor het nu (nog) niet weggelegd is.

Het rammelende ei:

Hier verder rammelen!
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
pi_168024181
Ik sloot met bekentenis!

quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 09:56 schreef Tink89 het volgende:

[..]

Je bedoelt dat je al een puber en een kleintje hebt en rammelt voor een derde?
Ja! Nog geen puber hoor, hij is bijna 11, maar zijn gedrag is af en toe wel dubieus te noemen al :')
Daar komt bij dat ik nogal een pittige dreumes heb lopen, maargoed, die zal ouder en wijzer worden uiteindelijk, ja toch? :+

Nuja, het rammelen is aanwezig, nu maar eens goed praktisch nadenken enzo
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
pi_168024234
quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 10:09 schreef pinquit het volgende:
Ik sloot met bekentenis!

[..]

Ja! Nog geen puber hoor, hij is bijna 11, maar zijn gedrag is af en toe wel dubieus te noemen al :')
Daar komt bij dat ik nogal een pittige dreumes heb lopen, maargoed, die zal ouder en wijzer worden uiteindelijk, ja toch? :+

Nuja, het rammelen is aanwezig, nu maar eens goed praktisch nadenken enzo
Spannend, Pinq.

Ik rammel ook, maar de duutser nog niet zo geloof ik. Het eerste jaar met T was heel heftig met extreem weinig slapen, en dat heeft ons niet altijd heel goed gedaan geloof ik, en de duutser is bang voor wat er komt met nog een kind erbij...

Plus, proefschrift afronden enzo hoog zwanger is ook niet altijd even makkelijk denk ik..
pi_168024303
Nou precies. Nu hebben wij geen groot langdurig slaapgebrek achter de rug, maar de eerste periode met Alex was zo heftig zwaar! Dat zit misschien nog iets te vers in mijn geheugen.

Er zijn ook momenten dat ik totaal niet rammel hoor :+ toen we allevier geveld lagen door een norovirus was er eerder anti-rammel bijvoorbeeld :')
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
pi_168024481
Als jullie hier posten, kan ik ook wel ;) Ik rammel aan alle kanten

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Sorry voor de kaap :@ Ik leef met jullie mee :*

[ Bericht 1% gewijzigd door Bloesem. op 10-01-2017 10:52:51 ]
pi_168024565
Pinquit, lastig! Misschien komen jullie toch in wat rustiger vaarwater qua pittige dreumes en maakt dat de beslissing wat makkelijker :) zou gezellig zijn als we allebei in WOHTS / Z&G kunnen posten, volgens mij zijn we stadsgenoten :s)

Een dikke :* voor de rammelaars die nog door kunnen/willen.
[i]And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.[/i]
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
  dinsdag 10 januari 2017 @ 10:41:10 #7
319308 Tink89
To live is to dance
pi_168024609
Een PPD lijkt me ook heel heftig, maar aan de andere kant is er helemaal geen garantie dat je die weer krijgt. Bovendien voelt iedere moeder zich wrs vreselijk onbekwaam... dat hoort er toch een beetje bij.

Ik sta natuurlijk niet in jouw schoenen, maar met zo'n grote kinderwens zou ik me door angst niet laten tegenhouden. Wat zegt je therapeut/psycholoog en je wederhelft?

Ik ben de maanden aan het aftellen. Nog minstens 10 te gaan...
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
pi_168024682
Pfoe Bloesem, wat is dat moeilijk :*
Kan je dit ook kwijt aan de mensen om je heen? Of iig de belangrijkste dan :)
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
pi_168024719
Bloesem, wat zou voor jou de doorslag geven? Wanneer denk je dat je er voor durft te gaan? Wil je nog dingen bereiken met jezelf? Wil je dingen afgesloten hebben (kan dat?) voor jezelf?
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
pi_168024727
Ha, wat grappig kirb, wereld blijkt steeds maar weer zo klein te zijn :D
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
pi_168025319
Ja inderdaad :), ik ben geen enge stalker oid trouwens :') lurk gewoon al een paar jaar
[i]And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.[/i]
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
  dinsdag 10 januari 2017 @ 12:38:55 #12
460295 Budabuddumbam
What does the fox say?
pi_168026494
Ik heb nu met F. veel meer ademruimte en veel meer energie dan ik had in de eerste 1,5 jaar met R.
Ik was kapot, geen energie, enorme bekkenpijn, huilbaby etc etc. Ik had het gevoel te verdrinken dat eerste jaar. Ik was niet meer de moeder die ik wilde zijn. Diezelfde R. is nu mijn zonnestraaltje. Echt wat een levensgeluk geeft dat kind, Mijn ooit zo makkelijke 6 jarige slurpt tegenwoordig energie terwijl ik daar nooit veel energie aan kwijt was. En pfff mijn lieve meisje is ook goed aan het pre-puberen.

wat ik wel heb gemerkt is dat het voor mij heeeel veel uitmaakt dat er voor ieder kind een eigen kamer heeft de mogelijkheid om ze allemaal in een andere ruimte te hebben als ze elkaar in de weg zitten is heerlijk, plus de troep zit mij minder in de weg, wat ik in de woonkamer niet zie is er niet. En dat maakt het makkelijker om de boel de boel te laten.
Ik:
pi_168026871
Bloesem. Ik hoop dat je snel ruimte vindt om daar een beslissing over te nemen. Als ik je verhalen lees en je foto's ziet word ik instant gelukkig. Je lijkt mij zo'n lieve moeder O+

Buda, wat klink je gelukkig O+
Mocht er hier een tweede komen is een extra kamer wel een probleem. Ik heb maar twee slaapkamers. Wel al een aantal ideeën hoe ik het wil inrichten. O+
pi_168027096
Mja, die eigen kamer is hier ook wel een dingetje. Er zijn drie slaapkamers, maar er zijn er twee in gebruik. Onze (grote) slaapkamer, en een kleintje boven van Max. Als er nog een derde komt, zou die tzt met Alex op de grote slaapkamer moeten denk ik. Stiekem wil ik dat elk kind en eigen plek heeft, zeker als ze wat ouder zijn vind ik dat heel belangrijk.
Missschien kunnen we van de grote slaapkamer nog twee kleine knutselen..
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
  dinsdag 10 januari 2017 @ 13:29:16 #15
319308 Tink89
To live is to dance
pi_168027361
Ik heb expres een huis met vier slaapkamers gekocht, maar in de praktijk is er maar één kleintje vrij voor een eventuele baby. Onze kamer, de werkkamer van mijn vriend en de logeerkamer (die elke maand gebruikt wordt), vind ik ook belangrijk. De logeerkamer zou wel als eerste opgeofferd worden bij een eventuele tweede, maar toch merk ik dat ik nu al vind dat we te weinig ruimte hebben voor twee kinderen.

Denk dat de baby in de kleine kamer zou komen en op termijn zou doorschuiven naar de grote logeerkamer en dat baby twee in het kleine kamertje zou komen en dat we dan als ze groot genoeg zijn om een grote eigen plek te hebben, wel weer verder kijken. We willen toch niet nog tien jaar in dit koophuis wonen, maar een keer verkassen naar een mooie boerderij.
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
  dinsdag 10 januari 2017 @ 13:44:59 #16
149959 SQ
snelle trees
pi_168027725
quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 13:29 schreef Tink89 het volgende:
Ik heb expres een huis met vier slaapkamers gekocht, maar in de praktijk is er maar één kleintje vrij voor een eventuele baby. Onze kamer, de werkkamer van mijn vriend en de logeerkamer (die elke maand gebruikt wordt), vind ik ook belangrijk. De logeerkamer zou wel als eerste opgeofferd worden bij een eventuele tweede, maar toch merk ik dat ik nu al vind dat we te weinig ruimte hebben voor twee kinderen.

Denk dat de baby in de kleine kamer zou komen en op termijn zou doorschuiven naar de grote logeerkamer en dat baby twee in het kleine kamertje zou komen en dat we dan als ze groot genoeg zijn om een grote eigen plek te hebben, wel weer verder kijken. We willen toch niet nog tien jaar in dit koophuis wonen, maar een keer verkassen naar een mooie boerderij.
Die prioriteiten worden vanzelf anders heb ik gemerkt. Ik vond ooit mijn schoenenkamer ook heel belangrijk. En mijn man zijn legokamer. Maar het blijkt dat onze levenskwaliteit zonder die twee eigenlijk niet achteruit is gegaan :P
disclaimer
pi_168028029
een schoenenkamer en een legokamer, wow.

Ja, hier zou ruimte bij een eventuele 2e ook een probleem zijn. We wonen op 60m2, en langzamerhand wordt het krap. Zo krap dat ik op het moment aan het overwegen ben om een vriezer in de klerenkast te zetten op de slaapkamer |:( . Maar goed, hier blijven we niet eeuwig wonen, en 2 mini's zouden hier best kunnen.
pi_168028867
quote:
1s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 08:48 schreef Heliotrope het volgende:
Elleska, het schiet wel op!
ja echt wel. ik het lang op afstand gehouden met 'volgend jaar' wat nog heel ver weg klinkt. maar nu is het ineens dit jaar. alle kinderen en zwangeren in mijn omgeving helpen ook niet bepaald mee O+

Echt aftellen kan ik nog niet want er zijn nog een aantal dingen waarvan we de uitkomst nog even moeten afwachten.

quote:
1s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 10:30 schreef Bloesem. het volgende:

Sorry voor de kaap :@ Ik leef met jullie mee :*
is geen kaap joh. al dit soort overwegingen spelen bij het rammelen. ik kan je helaas geen antwoord geven op de vragen. ik kan me wel bij de rest aansluiten, als lurker lees ik juist een hele lieve moeder.

quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 13:29 schreef Tink89 het volgende:
Ik heb expres een huis met vier slaapkamers gekocht, maar in de praktijk is er maar één kleintje vrij voor een eventuele baby. Onze kamer, de werkkamer van mijn vriend en de logeerkamer (die elke maand gebruikt wordt), vind ik ook belangrijk. De logeerkamer zou wel als eerste opgeofferd worden bij een eventuele tweede, maar toch merk ik dat ik nu al vind dat we te weinig ruimte hebben voor twee kinderen.

Denk dat de baby in de kleine kamer zou komen en op termijn zou doorschuiven naar de grote logeerkamer en dat baby twee in het kleine kamertje zou komen en dat we dan als ze groot genoeg zijn om een grote eigen plek te hebben, wel weer verder kijken. We willen toch niet nog tien jaar in dit koophuis wonen, maar een keer verkassen naar een mooie boerderij.
we hebben ook 2 slaapkamers gevuld. hobbyruimte en logeerkamer. maar die kunnen in de toekomst beide op de zolderruimte.

[ Bericht 2% gewijzigd door Elleska op 10-01-2017 15:08:07 ]
pi_168029759
quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 10:41 schreef Tink89 het volgende:
Een PPD lijkt me ook heel heftig, maar aan de andere kant is er helemaal geen garantie dat je die weer krijgt. Bovendien voelt iedere moeder zich wrs vreselijk onbekwaam... dat hoort er toch een beetje bij.

Ik sta natuurlijk niet in jouw schoenen, maar met zo'n grote kinderwens zou ik me door angst niet laten tegenhouden. Wat zegt je therapeut/psycholoog en je wederhelft?

Ik ben de maanden aan het aftellen. Nog minstens 10 te gaan...
I can't even.... -O- een beetje onbekwaam voelen ja? Is dat wat je denkt dat een PPD inhoudt?

Ik snap bloesem heel goed, en hoewel wij niet altijd eye to eye zijn met elkaar moet ik hier echt even mijn plasje over doen.

Een PPD raakt je als moeder tot in de kern van je bestaan. Ik heb me nog nooit zo waardeloos en mislukt gevoeld als in mijn eerste twee jaar als moeder. Er komen nu eindelijk lichtpuntjes O+ (mijn kind liet een boekje op zijn tenen vallen en kwam naar MIJ om getroost te worden terwijl man ook thuis was, ik heb gejankt van blijdschap).

Mijn kind wilde niks meer van me weten omdat ik door die PPD de zorg niet aankon en steeds meer aan man overliet. Het is een overwinning dat ik weer naar bed breng, luiers verschoon, speel met mijn kind. Gelukkig is hij nog zo jong dat ik dingen kan repareren, maar hoe graag ik ook een tweede wil, ik durf het (nog) niet.

Dat afdoen als een onzekerheidje, dan heb je er echt heel heel weinig van begrepen.
Kwak
  dinsdag 10 januari 2017 @ 15:40:16 #20
319308 Tink89
To live is to dance
pi_168030208
quote:
1s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 15:18 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

I can't even.... -O- een beetje onbekwaam voelen ja? Is dat wat je denkt dat een PPD inhoudt?

Ik snap bloesem heel goed, en hoewel wij niet altijd eye to eye zijn met elkaar moet ik hier echt even mijn plasje over doen.

Een PPD raakt je als moeder tot in de kern van je bestaan. Ik heb me nog nooit zo waardeloos en mislukt gevoeld als in mijn eerste twee jaar als moeder. Er komen nu eindelijk lichtpuntjes O+ (mijn kind liet een boekje op zijn tenen vallen en kwam naar MIJ om getroost te worden terwijl man ook thuis was, ik heb gejankt van blijdschap).

Mijn kind wilde niks meer van me weten omdat ik door die PPD de zorg niet aankon en steeds meer aan man overliet. Het is een overwinning dat ik weer naar bed breng, luiers verschoon, speel met mijn kind. Gelukkig is hij nog zo jong dat ik dingen kan repareren, maar hoe graag ik ook een tweede wil, ik durf het (nog) niet.

Dat afdoen als een onzekerheidje, dan heb je er echt heel heel weinig van begrepen.
Jij hebt mijn post volledig verkeerd begrepen.
Ik zei dat iedere moeder zich vreselijk onbekwaam voelt, niet een beetje en heb ook nergens gezegd dat dat bij de PPD hoort. Ik zei ook dat een PPD me vreselijk lijkt, maar dat het me ook vreselijk lijkt om je te laten leiden door angst en dat ze dus in overleg met therapeut/psycholoog/wederhelft een afweging moet maken of die angst voor 'wat als' of de kinderwens zwaarder weegt in haar situatie.
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
pi_168030563
quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 15:40 schreef Tink89 het volgende:

[..]

Jij hebt mijn post volledig verkeerd begrepen.
Ik zei dat iedere moeder zich vreselijk onbekwaam voelt, niet een beetje en heb ook nergens gezegd dat dat bij de PPD hoort. Ik zei ook dat een PPD me vreselijk lijkt, maar dat het me ook vreselijk lijkt om je te laten leiden door angst en dat ze dus in overleg met therapeut/psycholoog/wederhelft een afweging moet maken of die angst voor 'wat als' of de kinderwens zwaarder weegt in haar situatie.
quote:
Op dinsdag 10 januari 2017 10:41 schreef Tink89 het volgende:
Een PPD lijkt me ook heel heftig, maar aan de andere kant is er helemaal geen garantie dat je die weer krijgt. Bovendien voelt iedere moeder zich wrs vreselijk onbekwaam... dat hoort er toch een beetje bij.
Nee, ik denk toch dat jij degene bent die het niet begrijpt. Het dikgedrukte stukje komt echt heel badinerend over, het onbekwame gevoel waar Bloesem het over heeft is echt anders dan 'oh jee doe ik het wel goed' wat elke moeder heeft.

Je moet gewoon een beetje beter nadenken over de impact van je woorden.
Kwak
pi_168030932
Ik denk idd net als kwak dat het onbekwame waar Bloesem het over heeft bijna tot in de kern van je bestaan gaat, en niet een oppervlakkige onbekwaam, waar idd elke ouder last van heeft. Ik had ook een ppd, niet zo'n heftige als bloesem en kwak, maar ook onze keus is niet eenvoudig geweest, en ik ben nu heel, heel erg op mijn hoede voor symptomen.

:* voor bloesem en kwak. Lijkt me heel ingewikkeld als een diepe wens en diepe angst elkaar zo in de weg zitten.
pi_168031175
misschien proberen om de post op verschillende manieren te lezen? kan me namelijk niet voorstellen dat Tink dit kwaad bedoeld.

beide posten zijn op verschillende manieren te lezen. bloessem maakt een opsomming van verschillende dingen. PPD is er daar een van, gevoel van onbekwaam zijn is er daar een van. dat kan je samenhangend lezen, of los van elkaar.
Tink reageert eerst dat PPD vreselijk is en daarna op het onbekwame gevoel. wanneer je dit samenhangend leest is het een moeilijke opmerking waar je terecht over struikelt. maar wanneer je die twee dingen los van elkaar leest?

helaas is PPD iets wat je je gewoon niet kan voorstellen als je het niet zelf hebt meegemaakt. veel mensen hebben er ook geen weet van hoe het in elkaar steekt. ik heb geprobeerd om me er iets meer in te verdiepen om een vriendin beter te kunnen steunen maar alsnog is dat het topje van de ijsberg omdat ik het gevoel niet zelf ken.

[ Bericht 0% gewijzigd door Elleska op 10-01-2017 16:27:08 ]
  dinsdag 10 januari 2017 @ 16:22:19 #24
319308 Tink89
To live is to dance
pi_168031210
Ik bedoelde ze inderdaad los van elkaar (txs Elleska), zo las ik het namelijk ook in de post over de PPD. En natuurlijk bedoel ik het niet kwaad. Wat mij betreft heb ik dat voldoende uitgelegd in mijn tweede post. Ik ga mezelf verder niet zitten verantwoorden over een goedbedoelde post.
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
pi_168033409
Soms maakt je bedoeling niet uit maar moet je toch de uitwerking van je woorden op de koop toe nemen en er misschien lering uit trekken.
Kwak
pi_168033879
als je wil dat iemand er lering uit trekt werkt het vaak beter om diegene te informeren ipv aan te vallen.
pi_168035028
Ik kan mij niet voorstellen hoe erg een PND is. Als ik jouw verhaal en die van Bloesem lees snap ik een beetje hoe vreselijk het moet zijn.
Maar als er zo gevallen wordt over iets wat net verkeerd geschreven wordt, bereik je dat mensen er niet eens meer naar durven te vragen. Want stel dat je het fout zegt en iemand kwetst.
pi_168036438
quote:
1s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 15:18 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

I can't even.... -O- een beetje onbekwaam voelen ja? Is dat wat je denkt dat een PPD inhoudt?

Ik snap bloesem heel goed, en hoewel wij niet altijd eye to eye zijn met elkaar moet ik hier echt even mijn plasje over doen.

Een PPD raakt je als moeder tot in de kern van je bestaan. Ik heb me nog nooit zo waardeloos en mislukt gevoeld als in mijn eerste twee jaar als moeder. Er komen nu eindelijk lichtpuntjes O+ (mijn kind liet een boekje op zijn tenen vallen en kwam naar MIJ om getroost te worden terwijl man ook thuis was, ik heb gejankt van blijdschap).

Mijn kind wilde niks meer van me weten omdat ik door die PPD de zorg niet aankon en steeds meer aan man overliet. Het is een overwinning dat ik weer naar bed breng, luiers verschoon, speel met mijn kind. Gelukkig is hij nog zo jong dat ik dingen kan repareren, maar hoe graag ik ook een tweede wil, ik durf het (nog) niet.

Dat afdoen als een onzekerheidje, dan heb je er echt heel heel weinig van begrepen.
Heel erg +1 op jouw post Kwak. Op alles.

Bij mij schommelt alles heel erg tussen aan de ene kant een tweede kindje willen om te laten zien dat ik het wél kan, en aan de andere kant de angst dat het weer fout gaat en ik dus twee kindjes heb die niet krijgen waar ze recht op hebben in mijn ogen.
Tussen mij en Sjaak gaat het nu goed en daardoor krijg ik vertrouwen, maar dat is nog zo broos, doodeng bijna.
pi_168037011
Oh is iedereen hier? :W

Bloesem :* . Wat moeilijk! Hopelijk krijg je met nog wat tijd een stukje vertrouwen en rust terug!
En :* voor Kwakzor en MwC ook. Lijkt me enorm zwaar om je zo te voelen.

Ik ben hier dus ook nog,maar ik zit ergens in een hoekje stilletjes heel hard te rammelen. Verder kan ik er nu niks mee.
pi_168037697
quote:
1s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 10:30 schreef Bloesem. het volgende:
Als jullie hier posten, kan ik ook wel ;) Ik rammel aan alle kanten

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Sorry voor de kaap :@ Ik leef met jullie mee :*
Toevallig ( ;) ) zag ik vandaag bij mijn verloskundigen op de site staan dat je er ook een afspraak over je kinderwens kunt maken. Heeft je eigen verloskundige ook zoiets? Misschien kunnen zij je helpen. Verder een :*, want het lijkt me heel lastig!
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
pi_168040488
Oi, dikke kus voor alle rammelaars die het er zo moeilijk mee hebben ;( :*
Ik kan me niet voorstellen hoe erg een ppd erin hakt, maar als het t rammelen in de weg staat moet het wel heel erg zijn ;(

Hopelijk komen jullie er zo uit als jullie zouden willen :* :*
J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
pi_168042678
Heb ik dit veroorzaakt? :@ Oeps..

Kwak, bedankt voor je bijval en voor je uitleg :* Door ‘raakt je tot in de kern van je bestaan’ moest ik (toen ik het las en nu weer) huilen. Want dat is het gewoon. Ik kan ‘helaas’ niet aan een ander laten voelen hoe het voelt (en dat is misschien maar beter ook, want ik gun het echt niemand) maar ik kan wel een stukje proberen te vertellen, om aan te sluiten bij het verhaal van kwak, voor wie het weten wil. Dat geeft misschien ook meer inzicht in mijn worsteling met die grote kinderwens..

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Zo, sorry voor dit epistel. Bedankt voor jullie steun, trouwens. Ik vind het echt een hele fijne gedachte dat er mensen zijn die meelezen en meeleven :*

quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 10:48 schreef pinquit het volgende:
Bloesem, wat zou voor jou de doorslag geven? Wanneer denk je dat je er voor durft te gaan? Wil je nog dingen bereiken met jezelf? Wil je dingen afgesloten hebben (kan dat?) voor jezelf?
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
LeSage, ik voerde regelmatig gesprekken hierover met bevriende doula's. Mijn vertrouwen in de verloskundige moet na de vorige bevalling nog groeien, dat ben ik een beetje kwijtgeraakt. Alsnog bedankt voor je suggestie, je helpt me er mooi aan herinneren dat ik het gesprek aan kan gaan hierover met mensen die me hierbij kunnen helpen (bijvoorbeeld met die doula's) :*
  dinsdag 10 januari 2017 @ 22:58:17 #33
286844 Kimpossible
Van lurker tot poster.
pi_168043200
Oh lieve Bloesem. Ik heb niet zo veel woorden, maar ik vind je wel dapper omdat je elke dag zo hard knokt. Met en tegen, maar ook voor en dóór jezelf (vanuit je kracht en je doorzettingsvermogen en alles van dat). Voor je gezin en je mini. Wauw.

<3
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
pi_168043435
Kwak en Bloesem, het lijkt me verschrikkelijk om mee te maken en ik hoop dat er een dag komt waarop die gevoelens verleden tijd zijn. Ik vond de documentaire die een tijdje geleden op televisie was over dit onderwerp heel verhelderend, door de verhalen van die vrouwen ben ik beter gaan begrijpen wat het is en ook heftig het is.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_168043509
Lieve Bloesem en Kwak, ik wil zoveel zeggen, maar ik weet gewoon niet hoe. Dus gewoon :* en ik heb echt heel veel respect voor jullie (en anderen ook natuurlijk) want jullie zijn doorgegaan :*

en bloesem, wil je een succesverhaal vaginale bevalling na ks horen, die heb ik voor je :* Vraag er gerust naar
pi_168043644
Oh Bloesem. :'( Wat knap dat je je gevoelens zo goed weet te verwoorden. Ik had geen idee.
Ik heb zoveel respect voor je dat je zo knokt.
En je toekomstbeeld is prachtig.
Je bent zo bewust van jezelf.
Je bent er nog niet, maar je gaat er komen, echt!!! :*
pi_168043747
Dikke :* Bloesem, wat een strijd voer jij...
En kwak ook :*
en f*ck, wat herkenbaar ook weer ;(
Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
pi_168044233
Nou, straks ontnemen we iedereen de rammels nog :') :+

Het gaat wel echt een stuk beter hoor! Het is idd de innerlijke strijd tussen 'gaat het weer mis' en 'kan ik het beter doen deze keer'... en bij mij speelt mee dat ik in mijn zwarte periode (weer) veel ben aangekomen waardoor ik mijn lijf nu echt geen zwangerschap wil aandoen.
Kwak
pi_168044311
quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 23:34 schreef kwakz0r het volgende:
Nou, straks ontnemen we iedereen de rammels nog :') :+

Het gaat wel echt een stuk beter hoor! Het is idd de innerlijke strijd tussen 'gaat het weer mis' en 'kan ik het beter doen deze keer'... en bij mij speelt mee dat ik in mijn zwarte periode (weer) veel ben aangekomen waardoor ik mijn lijf nu echt geen zwangerschap wil aandoen.
Of juist niet, want ondanks alles rammelen wij nog net zo goed ;) En hebben we hele coole kinderen, dat helpt ook wel natuurlijk 8-)

& jullie O+ :*
pi_168044426
Bloesem; wat knap dat je het zo duidelijk neer kan zetten. Wat een immense strijd.

Ik heb geen verhelderende woorden dus eigenlijk alleen maar :* voor jullie allemaal.

En nu weer weg, want het enige wat bij mij rammelt is mn bekken :P
S. 2014
J. 2016
pi_168044657
bloesem wat weet je dit goed te verwoorden. je kan iemand niet laten voelen hoe het voelt, maar op deze manier wel een klein inkijkje geven.

ook bij het rammelen is het denk ik goed om hierover te lezen. hopelijk niet maar misschien zitten hier wel meiden die er later ook mee te maken krijgen, zelf of in hun omgeving. dan is dit soort info juist heel belangrijk.
zo was ik me er niet van bewust dat een opmerking dat iemand een goede moeder is de druk juist nog groter kan maken.
pi_168045980
quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 23:52 schreef Elleska het volgende:
zo was ik me er niet van bewust dat een opmerking dat iemand een goede moeder is de druk juist nog groter kan maken.
Ik eerlijk gezegd ook niet. Ik weet nog dat ik als lurker veel 'geleerd' heb van L-E en de verdrietige situatie rond het overlijden van hun dochter Elva (en ook ik denk nog vaak aan haar en aan hun verhaal) en ik zou eigenlijk ook wel willen weten hoe ik een moeder met PPD wel zou kunnen steunen (als in: wat moet ik dus iig niet zeggen?). Ik heb zelf (nog) geen kinderen en/of ervaring met depressies dus weet überhaupt niet wat die mama's doormaken.

Sowieso dank en heel veel sterkte voor die moeders die hier over hun strijd en angsten vertellen en aan Kwakzor, Bloesem en JufMariska in het bijzonder.

[ Bericht 2% gewijzigd door Sunglasses op 11-01-2017 03:43:55 ]
pi_168046845
Jeee bloesem, wat knap dat je het zo goed kan verwoorden! En pfff ;( wat extreem zwaar, echt een flinke reis dit!
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
pi_168050809
Bedankt Bloesem voor je openhartigheid :* Ik wens jou (en Kwakzor en JufM en anderen die te maken hebben (gehad) met een PPD) zo'n onwijs mooie toekomst toe met alle kinders die jullie willen. Ik weet verder niet wat ik moet zeggen. Maar ben net als Sunglasses benieuwd hoe ik iemand wel zou kunnen steunen. Je bent toch erg geneigd om iemand ervan te overtuigen dat ze wél een goede moeder zijn.
[i]And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.[/i]
I loved to discover how unique and strange humanity is. How we are all, deep down, nerdy weirdos.
pi_168050952
Ik denk dat dat heel persoonlijk is. Voor mij geven zulke opmerkingen geen negatieve lading. Ik geloofde ze ook niet, maar had er geen last van.

Maar de diagnose PPD is bij mij pas gesteld toen Melle al anderhalf was. Ik heb destijds hulp heel erg afgehouden.

ik vond het zelf fijn als mensen me niet het gevoel gaven dat het raar was dat ik M niet mee wilde nemen als ik met ze afsprak of dat J overal mee naar toe ging met ons. En als ze geen dingen zeiden als 'maar het belangrijkste is dat hij gezond is' (dat vond ik zelf ook, maar zo voelde het niet)... dat soort dingen.
Kwak
pi_168051583
quote:
0s.gif Op dinsdag 10 januari 2017 23:34 schreef kwakz0r het volgende:
Nou, straks ontnemen we iedereen de rammels nog :') :+

Het gaat wel echt een stuk beter hoor! Het is idd de innerlijke strijd tussen 'gaat het weer mis' en 'kan ik het beter doen deze keer'... en bij mij speelt mee dat ik in mijn zwarte periode (weer) veel ben aangekomen waardoor ik mijn lijf nu echt geen zwangerschap wil aandoen.
Nee hoor, mijn rammels blijven. Ik heb als kleuter de ppd van mijn moeder na de geboorte van mijn broertje meegemaakt, het lijkt mij echt het meest vreselijke wat je kan meemaken. Ik hoop echt dat ik dat nooit mee hoef te maken. Dus een :* voor jullie.

Nog 6 maanden en dan mag de pil de deur uit *)
  woensdag 11 januari 2017 @ 22:59:31 #47
345748 StampertjeX
Vriendje van bambi <3
pi_168065371
*ontlurkt* wat naar om te lezen dat een paar van jullie zo worstellen met een PPD 😯. Jullie doen het goed en hebben mooie en lieve kinderen.

Nog 5 maanden dan gaan wij er ook echt voor na een aantal maanden uitzoeken en zoeken naar wijsheid want zomaar een kindje krijgen is voor ons niet vanzelfspreken. Manlief is manisch deprissief (alleen de lichte dipjes niet het manische gelukkig). We hebben veel diepe dalen gehad, maar sinds een dik jaar nieuwe medicatie en hij is stabiel nu.

Waar ik het meeste bang voor ben is de reactie van onze ouders ze zullen misschien wel erg boos worden en ons zeer onverantwoordelijk vinden. Vooral ouders van man zijn zo toen we vertelden dat we gingen samenwonen waren ze ook niet blij. En dat we een pup namen ook totaal niet terwijl alles hier prima loopt.

En we hebben alles al helemaal op papier ook als het niet zo goed gaat

Hoe gaan jullie hiermee om ? Om negatieve reacties van ouders
Maar stiekem toch meer een lurker.
pi_168066176
Hier houdt het mij echt tegen om de stap te zetten voor een tweede :'( :@
pi_168069669
Het zal voor iedereen verschillend zijn, maar ik vind het heel prettig als mensen me gewoon horen. Geen advies, me niet overtuigen van het tegendeel, maar gewoon luisteren. Want als ik zeg "ik voel me zo'n slechte moeder en ik denk dat mijn kind schade oploopt" en jij zegt "je bent wel een goede moeder" is mijn gevoel niet weg, maar de mogelijkheid tot het delen wel.

Wat ik net als kwak als heel moeilijk heb ervaren, was iedereen die iets zei in de trant van "nou, ze is in elk geval gezond." Ik heb daar zelfs een blog over geschreven, omdat ik het zo moeilijk vond. Want, zoals kwak ook zegt, wij zien dat ook wel (maar dat helpt niks, want zo voelt het dus niet) Mensen willen zo graag iets positiefs zeggen, maar vaak is het gewoon echt fijner als iemand zegt "jeetje, wat klote. Ik zie je, en ik ben er voor je"

Ik deel best wel regelmatig dit filmpje, omdat ik het zo'n goed filmpje vind. Ik denk dat hij hier nu ook goed past:
  donderdag 12 januari 2017 @ 08:58:40 #50
319308 Tink89
To live is to dance
pi_168069681
Geen idee hoe ik met negatieve ouders om zou gaan. Ik heb momenteel vooral moeite met moeder en schoonouders die vinden dat de ziekte van Graves zo'n big deal niet is, omdat 'het toch ook opgelost kan worden?'. En dat klopt wel, maar is toch echt niet zo makkelijk als zij roepen...

Mijn behandeling bestaat uit een jaar titreren met propylthiouracil (PTU). In dat jaar zoeken we de perfecte dosering. Ik moet aan de arts vragen of het jaar begint als we die dosering gevonden hebben (en dat is nog niet het geval), of dat we beginnen te tellen vanaf de eerste PTU-dag (23-20-2016).

Dan stop ik in één keer en is de kans zo'n 25-40% dat ik dan een normaalwerkende schildklier heb, maar de kans is dus groter dat dat niet zo is. Dan gaan we voor een behandeling met radioactief jodium en is de kans daarna behoorlijk groot dat het óf nog een keer moet (dat weten we dan na vier maanden, dan behandeling 2, dan nog zes maanden wachten), óf dat m'n schildklier te langzaam wordt, waardoor ik dan de rest van m'n leven schildklierhormoon moet slikken. Daar moeten we dan ook eerst weer de ideale dosering van vinden voordat we groen licht krijgen.

En dan mensen die roepen 'dat uitstel toch geen afstel is', maar dat helpt niet...
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')