quote:
Op dinsdag 10 januari 2017 12:24 schreef timmmmm het volgende:[..]
Je zegt dat ik aannames maak, maar vergeet daarbij te specificeren welke aannames ik maak. Ik ben benieuwd wat jij als aanname ziet.
In een notedop: het is een aanname dat deze kleuters te redden zijn.
Iets langer: het is een aanname dat je deze kids überhaupt in handen kan krijgen cq daar weg kunt halen. En het is een aanname dat bij allemaal de heropvoeding succesvol zal zijn, althans succesvol genoeg dat er geen een zal ontsporen in geweld. Die zekerheid heb je gewoon niet.
quote:
Ik wil graag eerst even op het laatste standpunt reageren. Een kleuter verantwoordelijk houden voor zijn daden, hem ingegeven ondee hoge druk van alles en iedereen in zijn omgeving, gaat in tegen álles wat we weten van de menselijke psyche. Kleuters hebben nog totaal geen besef van wat ze doen, ze kunnen nog geen vijf minuten vooruit kijken naar de gevolgen van hun daden. Daarbij is zo'n beetje elk gedrag aangeleerd, wat als nadeel heeft dat je de kleuter zo'n beetje alles kan laten doen wat je wil, maar als voordeel heeft dat je dingen ook heel makkelijk weer af kan leren. Mijn vijfjarige neefje vond het van het weekend leuk om over zijn diejarige zusje heen te plassen. Als je dan zegt dat hij dat niet moet doen, doet hij dat niet meer. IS stimuleert slecht gedrag juist. Wil niet zeggen dat hi dat niet even makkelijk af kan leren als het een tijdlang wél gestimuleerd is.
De geest van een kleuter is nog bijzonder kneedbaar. Juist daarom kan iemand die zo jong is niet als dader aangemerkt worden. Dat is niet mijn mening, dat is de onderbouwde conclusie van een oneindige hoeveelheid professionals, overgenomen en vastgelegd in onze wetboeken. Er is een reden voor dat we kleuters niet verantwoordelijk houden voor wat ze doen en ze als daders aanmerken. Omdat ze geen enjel besef hebben, je kan ze niet verantwoordelijk houden. Daarom spreek ik van slachtoffers, niet van daden. Deze kinderen zijn geestelijk mismaakt door de fascistische islam, maar er is alle reden om aan te nemen dat het oo deze leeftijd (nog) niet onomkeerbaar is.
Lang verhaal waar ik het op onderdelen gerust met je eens ben. Maar je vergeet even een paar cruciale zaken.
Als eerste en belangrijkste: de indoctrinatie is afkomstig van de ouders. Dit is de eerste, de invloedrijkste en belangrijkste relatie die een mens heeft. Niemand zal ooit zo'n invloed op een mens hebben als zijn/haar ouders. Niemand. Ook latere therapeuten niet.
2 Het karakter van een mens wordt al in de eerste levensjaren gevormd. De kern staat dan vast. Wat rest is de mogelijkheid tot tweaken hier en daar. Een agressief jongetje kun je dan nog wel leren dat hij zich moet beheersen, maar de agressie (al is het maar intern) blijft bestaan.
3 Dat een minderjarige (juridisch) niet verantwoordelijk gehouden wordt voor zijn/haar daden, is niet hetzelfde als niet verantwoordelijk
zijn. Het slachtoffer is en blijft dood/slachtoffer. Hiermee heeft het kind bewezen tot dergelijke daden in staat te zijn, wat hem/haar dus zeer gevaarlijk maakt. Jij stapt mij iets te makkelijk en te casual over dit risico heen.
quote:
Je moet je hypothetische vraag even uitbreiden en wat meer feiten opnemen. Zoals al eerder gezegd moeten die kinderen wel behandeld worden door professionals. Over een lange periode.
En dan nóg is succes allerminst verzekerd. Een niet onbelangrijk gegeven vind ik.
[quote]Wat je moet doen wanneer ze reddeloos verloren blijken en je de agressiviteit er niet uitkrijgt, weet ik niet. [/quote]
Maar dat is dus wél een probleem. Een levensgroot ethisch probleem ook. Dit is de kern waar het voor mij om draait. Wat als zo'n kind opgroeit tot puber en vervolgens mijn kind doodsteekt? Wat kun je dan nog voor ethisch argument aanvoeren? Je hebt gegokt en mijn kind heeft verloren. Dát is namelijk de consequentie van jouw standpunt. quote:
Jij wil ze van kant maken. Ik ben fel tegen de doodstraf of iets wat er op lijkt. Maar ik weet niet wat we dan wél moeten doen. Hoe dan ook, dat was niet je stelling.
Laat ik voorop stellen dat dit probleem allerminst eenvoudig is. Anders dan jij ben ik niet tegen de doodstraf. Sterker nog, ik vind dat er uiteindelijk, alleen in de meest ernstige gevallen, de doodstraf een uiterste consequentie kan zijn. Een psychopaat die willens en wetens meervoudige moorden pleegt, daar moet de samenleving tegen beschermd kunnen worden. Maar dat is weer een heel andere discussie.
Hoe dan ook vind ik jouw beschuldiging dat ik ze af wil maken compleet bizar. Om precies te zijn, wil ik niet dat er onschuldige mensen naar die hel worden gestuurd om al vechtend met hun ouders, die kindjes op te gaan halen. Elke dode of gewonde die daarbij valt is mij 1 teveel (zelfs als jij diegene zou zijn).
quote:
Jouw vraag was wie verantwoordelijk is voor degenen die, na de heropvoeding terwijl ze door alle controles gekomen zijn, toch een misdri plegen. Het antwoord is simpel. Zijzelf natuurlijk.
Uiteraard.
quote:
Wie is er verantwoordelijk als ik een gewelddadig missrijf pleeg? Mijn moeder, door wie ik hier ben? Het kan uiteraard voorkomen dat het met een van deze lui mis gaat, net als die kans er met iedereen inzit. ik vind het dus een vals dilemma dit.
Bij minderjarigen is het heel gebruikelijk om de ouders (juridisch, maar soms ook maatschappelijk) verantwoordelijk te houden voor de daden/gedrag van hun kinderen. Ook binnen ons rechtssysteem overigens.
Er valt wel degelijk een morele schuld te leggen bij diegenen die deze dader naar NL heeft gehaald. Immers, als die persoon niet in NL aanwezig is, is hij/zij niet in staat om hier kwaad te doen. Bovendien ga jij hier
opnieuw voorbij aan het verhoogde risico dat deze persoon vormt en volgens mij doe je dat welbewust.
Dat jij dit ziet als een vals dilemma, betekent niet dat dit dilemma niet bestaat.quote:
Zo kan ik er ook een maken. Wat als we hier niks mee doen en we deze zaak maar gewoon zijn beloop laten en die kids niet heropvoeden. Wie is dan schuldig als deze jogens de volgende Osama's worden terwijl er in ieder geval een boel gered hadden kunnen worden.
Het spijt me je zeepbel te moeten doorprikken, maar dit is exact wat er gaat gebeuren. Een deel van deze kinderen zal omkomen in de oorlog en diegenen die het overleven zullen voor een deel te zeer getraumatiseerd zijn om nog te functioneren en voor een deel zullen ze inderdaad nieuwe terroristen worden. Helaas, maar het is niet anders.
In zoverre is hier inderdaad sprake van een vals dilemma, aangezien je linksom of rechtsom deze kinderen niet zult kunnen redden. Je komt er simpelweg niet bij.