In ieder geval ben ik best tevreden over deze Vuelta. Goed, het blijft de Vuelta en je kan er zoals altijd veel op aanmerken, maar in vergelijking met vorige edities vind ik dit een stuk beter.
De ploegentijdrit had wat langer gemogen, maar rit drie is al meteen de moeite waard. Een rit met een paar stevige beklimmingen (Rabassa, 16 km aan 6% en daarna de Comella met vier kilometer aan ongeveer 8%) gevolgd door een afdaling vind ik voor Unipublic-begrippen meer dan behoorlijk. Zouden ze vaker moeten doen.
Rit vier is redelijk saai, met nog zo'n typische klim onderweg om een paar slecht klimmende sprinters te lossen waardoor we weer zo'n Van Genechten als winnaar krijgen. Rit vijf is wel redelijk typisch, met een relatief makkelijke aanloop en dan een flinke muur. Niet heel spectaculair, maar goed, we zitten dan nog in de eerste week dus moet kunnen. Rit zes vind ik op papier best aantrekkelijk ogen. Een beetje een heuvelrit zoals je ze in de Giro wel ziet. Of er dan ook zo gekoerst gaat worden is nog maar de vraag, maar dat zal altijd zo zijn. De rit naar Cuenca lijkt relatief saai, maar in 2006 was dat best fantastisch. Op dat klimmetje explodeerde het behoorlijk en daarna reed Sanchez in de afdaling weg en bleef hij een uitgedund groepje net voor. Met een paar goede dalers in dit peloton kan je weer zo'n scenario krijgen. Leuker dan een normale Vueltarit, in ieder geval.
De rit naar Xorret del Cati vind ik wel typisch Unipublic. Onderweg niet zo gek veel obstakels, dan dat achterlijk steile ding waar toch alles weer redelijk samen komt door de afdaling richting de finish. Gewoon weer een renner in de categorie Moncoutie of Taaramae die hier gaat winnen. Cumbre del Sol weten we genoeg over. Daar gaat voor het klassement niet veel gebeuren, maar desondanks een spectaculaire finish. Misschien moet Tom overwegen om toch maar weer de Vuelta te rijden. Rit 10 is een beetje apart. Een profiel dat niet echt bij de Vuelta past en de finishlocatie is ook vrij opmerkelijk. ElPozo Alimentacion, wat weinig met alimentatie heeft te maken, maar des te meer met vlees. Ze finish letterlijk bij een uit de kluiten gewassen slagerij voor de deur. Raar. Maar wel een rit die interessant kan zijn, als er een beetje gekoerst wordt. Hoewel de klim waarschijnlijk niet lastig genoeg is en net te ver van de finish.
Rit 11 is nu al fantastisch. Eerst de Velefique en daarna Calar Alto.
Rit 12 vind ik ook best wel leuk. Weer een aankomst beneden, met een paar stevige beklimmingen onderweg. Ze lijken in Spanje zowaar wat verstand te hebben gekregen.
Rit 13 lijkt tamelijk saai, ritje voor de sprinters. Mag ook wel, de sprinters krijgen vrij weinig kansen dus dat wordt weer een feestje voor de Cort Nielsens van deze wereld. De volgende rit is natuurlijk ook meteen fantastisch. La Pandera, altijd goed voor wat genot. Heras, Kasheshkin, Valverde, altijd wel een opgevoerde brommer te zien die hier flink wil lolleren. Onderweg mogen de renners ook nog over die beestachtige muur in Valdepeñas de Jaén.
En nog meer beklimmingen onderweg, dus gelukkig geen _____/. De dag daarna meteen weer een stevige bergrit, richting de Sierra Nevada. Geen Pico Veleta, dat is na al die mooie geruchten dan weer een tegenvaller.
Rit 16 is een behoorlijk lange en vlakke tijdrit. Ik zou Dumoulin nu helemaal aanraden om toch de Vuelta te rijden. Een keer geen heuvelachtige tijdrit, de lichtgewichten roepen nu al om hun moeder. De zeventiende rit vind ik ook wel leuk. Los Machucos is enorm lastig, maar om het erger te maken krijgen de renners daarvoor nog een paar lastige beklimmingen. Niks mis mee.
Achttien en negentien vind ik dan weer wat minder geslaagd. In rit 18 zal er niet veel gebeuren. Muurtje op het eind, maar de rest daarvoor is waarschijnlijk niet lastig genoeg om iemand iets te laten proberen. Rit 19 is een heuvelritje, best leuk, maar dat wordt een gezapig ritje voor de vluchters omdat iedereen zich gaat sparen voor de Angliru. De rit naar de Angliru vind ik dan wel weer meer dan prima.
Al met al best veel leuke ritten. Qua parcours de beste Vuelta in jaren. Van de grote rondes ook wel het leukste parcours, zou ik zo zeggen. Of dat dan in de praktijk ook zo zal zijn is dan nog maar de vraag. De organisatoren hebben hoe dan ook net even wat meer hun best gedaan dan in de afgelopen jaren. We hoeven Unipublic een keer niet volledig met de grond gelijk te maken.