Het peutertopic (2-4 jaar) deel 204

Franny ik bewonder altijd hoe jij het met I. allemaal oppakt en rustig bespreekt. Zou willen dat ik dat ook zo goed kon. Het is vast de emotie die toch nog de overhand heeft bij I. Iets wat voor ons klein lijkt, kan in zo'n kinderhoofdje wel degelijk iets heel belangrijks zijn. Ze gaat het vast wel snappen naarmate ze ouder wordt.

Onze BSO doet niet aan speelafspraakjes, al zijn er bij de BSO wel echt voldoende klasgenootjes en andere leeftijdsgenootjes om mee te spelen.

Afspreken in het weekend vind ik ook wel een dingetje omdat we vaak dingen ondernemen als gezin. En met 3 kindjes op de achterbank is onze auto gewoon vol. Nouja, het is waarschijnlijk zo dat L niet het gevoel heeft iets tekort te komen hoor, het is meer mijn eigen gevoel.

Franny lastige situatie, hier wordt ook regelmatig S de dupe van de heftige reactie op iets van T. Waar S vooral zichzelf heel zielig vindt en huilend bij mij komt klagen als er iets is afgepakt of iets soortgelijks, wordt T boos en begint met dingen te gooien. En dan ook echt hard! Hij heeft er dan geen boodschap aan dat hij eventueel S. pijn doet en doet dat zelfs 'expres', voor zover je bij een peuter van expres kan spreken. Als we hem dan uit de situatie halen is hij net als I. volledig in zichzelf gekeerd. Hij heeft dan ook zijn ogen dicht en er is geen contact met hem te maken. Ik zet hem dan even apart zodat hij wat rustiger kan worden en als hik rustig is leg ik uit dat gooien/slaan/knijpen pijn doet bij andere kindjes en dat hij in zo'n geval beter kan stampen of naar mij kan komen. Dit houden we al maanden vol, maar tot nu toe nog zonder noemenswaardig resultaat. Ik denk dat het naarmate onze peuters ouder worden en ze zich beter kunnen uitdrukken vanzelf beter gaat.

Wij zijn sinds deze week middagslaapjesloos. Na een periode van niet naar bed willen 's avonds met complete drama's die tot wel 2 uur duurden hebben we de middagslaapjes maar eens geskipt als test. Dat ging zo goed dat ze nu al een hele week niet meer 's middags naar bed gaan en daardoor 's avonds een stuk makkelijker naar bed te brengen zijn. Het is wel even wennen, want die paar uurtjes rust waren altijd wel fijn om even wat dingen op te ruimen/schoon te maken etc., maar daar vinden we wel weer wat op.

Wat rot Franny Lijkt me heel lastig om mee om te gaan, want in hoe verre gebeurt dit nu echt bewust

Tijd voor jezelf Ik merk ook dat ik die tijd minder vaak claim dan vriend. Er is echt geen beperking maar ik vergeet het gewoon vaak, of vind het wel oke om lekker thuis op de bank te zitten. Nu ik druk ben met studeren schiet m'n sociale leven er helemaal bij in, al ben ik wel heel blij dat het lukt om dagelijks wat stukken te lezen _{nog maar 6 weken te gaan}

F vind er ook wel iets van. Ik zei hem dat ik even zou gaan studeren. Even later zegt hij tegen vriend: 'papa, ik ga later ook studeren'
Vriend: 'O ja? Wat ga je dan studeren?'
F: *denkt even na* 'Ik ga later kerstboom studeren. Ja, kerstboom want die moet straks weer naar buiten'

Ik vraag me af of hij het concept studeren al begrijpt

Haha kerstboom studeren

quote:

Op zaterdag 7 januari 2017 21:34 schreef _NIKKI_ het volgende:

Franny lastige situatie, hier wordt ook regelmatig S de dupe van de heftige reactie op iets van T. Waar S vooral zichzelf heel zielig vindt en huilend bij mij komt klagen als er iets is afgepakt of iets soortgelijks, wordt T boos en begint met dingen te gooien. En dan ook echt hard! Hij heeft er dan geen boodschap aan dat hij eventueel S. pijn doet en doet dat zelfs 'expres', voor zover je bij een peuter van expres kan spreken. Als we hem dan uit de situatie halen is hij net als I. volledig in zichzelf gekeerd. Hij heeft dan ook zijn ogen dicht en er is geen contact met hem te maken. Ik zet hem dan even apart zodat hij wat rustiger kan worden en als hik rustig is leg ik uit dat gooien/slaan/knijpen pijn doet bij andere kindjes en dat hij in zo'n geval beter kan stampen of naar mij kan komen. Dit houden we al maanden vol, maar tot nu toe nog zonder noemenswaardig resultaat. Ik denk dat het naarmate onze peuters ouder worden en ze zich beter kunnen uitdrukken vanzelf beter gaat.

Dat klinkt inderdaad wel als heel vergelijkbaar.
Ik merkte dat I gister ook een beetje recalcitrant werd van de uitleg over dat slaan pijn doet en iemand verdrietig maakt. s' Avonds in bed las ik (toevallig) een verhaaltje uit Jip en Janneke, waarbij Jip vecht met een ander jongetje. Dus ik wilde kijken hoe ze nu zelf terugkeek op wat er was gebeurd. Maar toen zei ze: "Ik vind het leuk als mijn vriendjes verdrietig zijn." Oh OK. Ik weet dat ze dat niet echt meent, en ook niet echt snapt wat ze zegt, dus dan ga ik daar ook weer niet helemaal op in, volgens mij heeft dat niet zoveel nut. Ik hoop inderdaad dat het gewoon vanzelf minder wordt en verder doen wij gewoon wat we moeten doen, denk ik.

Franny, wat vervelend. Ik zie veel van dit gedrag op mijn werk, dus - schrale troost- het is heel normaal. Ik denk dat kinderen in deze leeftijd erg aan het testen zijn wat er gebeurt als ze iets doen. Actie-reactie aan het uitproberen, zowel bv op knopjes drukken en dat er dan kijken wat er gebeurt, en nu komen ze er achter dat dit ook voor gedrag geldt. Ik zou op een uitspraak als "ik vind het leuk..." inderdaad niet meer op ingaan als: "Ok, maar mamma niet.". Ik denk ook dat ze erg aan het kijken is hoe jullie dan op dat soort uitspraken reageert.

Misschien zou je kunnen proberen om juist niet veel over dit soort gedrag te praten met haar, maar een korte en duidelijke reactie geven. Dus als I slaat, er naar toe gaan, duidelijk zeggen "I, ik wil niet dat jij slaat, dat doet pijn". Dan haar uit de situatie halen en er verder niet op ingaan. Heel kort en concreet, en elke keer hetzelfde, juist omdat ze zich zo afsluit.
Ik merk zelf dat het verleidelijk is om hele verhalen te houden over waarom het pijn doet etc, maar cognitief zijn ze nog niet helemaal zo ver om dat écht te begrijpen denk ik. Of nou ja, ze zitten in het proces om het te leren te begrijpen, en dat gaat niet helemaal zonder horten en stoten. En I lijkt me een meisje waar je echt veel en goed mee kan praten, maar het blijft natuurlijk een klein meisje.

edit: ik denk overigens dat jullie een goede aanpak hebben, hoor! Ik zou het zelf ook zo doen

He Franny dat is naar lijkt me. Ik denk dat al heel veel goed en wijs advies is gegeven. Hoop dat het snel overwaait!

Hier lijkt het gedaan te zijn met middagslaapjes... nu al? Alleen maar gehuil als ik hem in bed stop smiddags vooralsnog.
Verder gaat het goed. De mannen krabbelen allemaal op van een fikse griep, altijd fijn als je over het ergste heen bent. W gaat als een speer met taal echt genieten! De interactie tussen de jongens (of iig, momentjes van contact) worden steeds meer, dat is heel schattig.

Kerstboom studeren die F!

Fazz schijnbaar is het naar buiten brengen van de kerstboom zo'n 'dingetje' dat je er een studie aan zou kunnen wijden.

Crump dat is al snel geen middagslaapje meer. Wellicht is het nog een idee om hem later naar bed te doen en wat eerder dan normaal weer te wekken. Die aanpak heeft bij ons nog wel een paar maanden gewerkt voor T en S.

Wij hebben vandaag een pyjamadag. Het is voor iedereen de laatste dag van de vakantie en ik heb allerlei dingen in huis gedaan (opruimen/opruimen/opruimen) die al weken/maanden bleven liggen i.v.m. mijn lange werkweken. Veel speelgoed uitgezocht en over de kinderkamers verdeeld. De kinderen bouwen vandaag treinbanen, maken puzzels en spelen met de poppen. Kortom, een heerlijk zozo dagje.

Een poging waard nikki, 2e helft van de dag zijn we momenteel geen van beide te genieten .
Klinkt als een fijne zondag zo!

Hier stopten de slaapjes ook rap na haar tweede verjaardag. Ongeveer toen ik zwanger werd

Sindsdien is het zaak om de leuke en de noodzakelijke dingen 's ochtends te doen, en dan vanaf een uur of 3 niks meer te plannen Vanaf een uur of 4 mag de tv aan, en om half 6 gaan we meestal (bijna) eten.

Het scheelde wel dat ze toen ook 's avonds op een normale kinderbedtijd naar boven ging ipv ergens tussen 9 en 10

Hmmmm Melba slaapt nog heel prima s middags, zeker wel een paar uur ook... maar hij is sinds een paar weken s avonds niet meer zijn bed in te krijgen.... het is alleen maar huilen en schreeuwen en in de praktijk gaat het alleen goed als hij een poosje beneden speelt weer en tegen tienen weer naar boven gaat. Hij is vlgs mij gewoon niet moe

Moet ik echt afscheid gaan nemen van het slaapje?

Edit:LB, hoe doen ze dat op de opvang? Wij eten echt vaak pas om half zeven dat redt hij dan niet denk ik...

Maar kwak, melba heeft wel vaker van die periodes gehad dat hij pas rond 10 uur wou slapen savonds toch? Misschien gaat het weer over?

Ja LB hier gaat hij er bij geen middagslaap ook uiterlijk 18.30 in hoor. Hij is kapot. Ik ga later in bed leggen en korter gewoon morgen eens proberen, kijken wat het oplevert. Niet geschoten etc. En na de psz zal hij vast wel slapen .

rond 10 uur slapen of nog later was hier heel normaal toen hij nog dutjes had, toen er geen dutjes meer waren ging hij wel gewoon op tijd slapen (rond 7) eigenlijk ging het bij de andere ook zo

Suze slaapt nog wel overdag maar wel beduidend korter dan 3 maanden terug. Ze slaapt nu van 12 tot half 2, als de schoolvakantie weer voorbij is slaapt ze ong van 1 tot half 3. 'S avonds ligt ze er altijd rond 19/19:30 in en ze is 's ochtend rond 06:30/07:00 wakker meestal. Ik prijs me nog gelukkig . Grote zus sliep nog zeker tot ze 3 was en dan ook nog echt goed, makkelijk 2,5/3 uur.

Verder hoi . Tijdje wat minder actief geweest hier . Alles gaat goed met ons! Kleine S is nog steeds een kleintje, bij 2j3m naar het cb geweest. 86 cm en 11,5 kg. Zus was op deze leeftijd 92 cm en 14 kg. Wat scheelt het... . 'S nachts slaapt ze nog steeds zozo. Heel wisselend vooral. Ze slaapt vooral het laatste deel van de nacht nog steeds regelmatig tussen ons in. De energie ontbreekt om er actief wat aan te doen maar daar wordt het wel weer eens tijd voor

quote:

Op zondag 8 januari 2017 17:50 schreef Crumpette het volgende:
Maar kwak, melba heeft wel vaker van die periodes gehad dat hij pas rond 10 uur wou slapen savonds toch? Misschien gaat het weer over?

Ja LB hier gaat hij er bij geen middagslaap ook uiterlijk 18.30 in hoor. Hij is kapot. Ik ga later in bed leggen en korter gewoon morgen eens proberen, kijken wat het oplevert. Niet geschoten etc. En na de psz zal hij vast wel slapen .

Heb je je mentaal al voorbereid op z'n 1e psz dagje?

quote:

Op zondag 8 januari 2017 18:10 schreef Fazzoletti het volgende:

[..]

Heb je je mentaal al voorbereid op z'n 1e psz dagje?

Nee *steekt hoofd in zand*

Js slaapt al best wel een tijdje niet meer overdag.
Alleen op het kdv leggen ze wel op bed, hij slaapt dan een uurtje, maar 's avonds slaapt hij dan niet voor 10 uur

Oh en hij eindigt nog bijna iedere nacht tussen ons in. Afgelopen weken sliep hij 's ochtend tot 8 uur, half 9 (en zijn broer ook) dus dat wordt wat vanaf morgen....
Dan gaat Ow fulltime naar school . Over een weekje hoor ik hier met Ow dan ook niet meer.... slik..

Hier slaapt Teun de laatste tijd vaker weer overdag ze zijn zo moe, zelfs Jan ondanks dat hij 4 is slaapt zo nu en dan overdag heb ze afgelopen dagen 2x op bed gelegd overdag omdat ze echt niet te harden waren samen

Hier de schoolvakantie weer voorbij dus weer volledig in het gareel en weet 2 ochtenden alleen met Teun wat wel heel fijn is. Alleen wel dat ik dan met koud weer vroeg bij school moet staan op mijn vrije dag

Had ik al verteld dat Williling zichzelf een prachtig blauw oog op de koffietafel is gevallen gisteren? Precies op tijd om een goede indruk te maken dinsdag

quote:

Op zondag 8 januari 2017 17:29 schreef kwakz0r het volgende:
Hmmmm Melba slaapt nog heel prima s middags, zeker wel een paar uur ook... maar hij is sinds een paar weken s avonds niet meer zijn bed in te krijgen.... het is alleen maar huilen en schreeuwen en in de praktijk gaat het alleen goed als hij een poosje beneden speelt weer en tegen tienen weer naar boven gaat. Hij is vlgs mij gewoon niet moe

Moet ik echt afscheid gaan nemen van het slaapje?

Edit:LB, hoe doen ze dat op de opvang? Wij eten echt vaak pas om half zeven dat redt hij dan niet denk ik...

Nou dat gedonder in de avond zorgde er in elk geval voor dat ik op sommige dagen gewoon zorgde dat ze 's middags kost wat kost wakker bleef Dan had ik tenminste een avond.

Maarre, op kdv lukt het slapen misschien nog wel een tijdje? En anders zou ik zorgen dat voor M een hapje eten klaarstaat dat je bij thuiskomst gelijk naar binnen kan schuiven, en dan eventueel zelf nog eten als hij in bed ligt. Het is maar tijdelijk allemaal he.

Overigens is E nu weer in eenzelfde soort overgang: als we een dag thuis zijn geweest is ze 's avonds om 19:00 gewoon nog niet moe.... maar als ze op kdv was is ze bekaf.

Middagslaapje is hier ook niet heilig meer. Ik denk dat ze nu zo'n vier keer per week nog een dut doet en de andere dagen blijft ze gewoon doorgaan. Grappig dat er zoveel peuters met dezelfde ontwikkelingen bezig zijn.

Het 's avonds niet meer naar bed willen was voor ons reden om het middagslaapje deze week af te schaffen. We waren de laatste weken soms wel 2 uur bezig om ze goed en wel in bed te krijgen. Achteraf gezien hebben we te lang gewacht met afschaffen van 's middags slapen.
We genoten altijd van het uurtje rust als ze even op bed lagen en we hadden zelf ook het gevoel dat we dat nodig hadden, even bijkomen van alle drukte. Maar nu blijkt niets minder waar, de jongens zijn een stuk gezelliger en liever zonder middagslaapje dan met. Het heeft tegen onze verwachting in tot nu toe alleen maar rust in huis gebracht. Niet langer twee keer per dag strijd om naar bed te gaan en vervolgens nog sikkeneurig uit bed komen na het middagslaapje ook. Nu zijn T en S wel 2jr en 10mnd, dus ze waren er ook vast echt aan toe.

De avonden gaan nu ook een stuk beter. Het is nu weer gewoon een boekje lezen, vervolgens lopen T en S nog een keer of 5 heen en weer van de ene naar de andere kamer om elkaar een kus en knuffel te geven en dan gaan ze slapen. Een stuk beter dan al het drama van afgelopen weken dus.