Het peutertopic (2-4 jaar) deel 204

Ik spreek met de peuter van tevoren af hoe we het gaan doen en dat werkt eigenlijk best goed. Bijv met boodschappen: wil je in de kar of lopen? Ze wil altijd lopen. "Okee, dat is prima, maar dat kan alleen als je goed bij mij blijft en niet wegloopt. Kunnen we dat afspreken?" En dat gesprekje dan echt even op ooghoogte en niet tijdens het wandelen ofzo. Soms moet ik haar dan even later weer herinneren aan de afspraak, maar dat is dan ook alles. We bespreken dat soort dingen ook thuis, gewoon tussendoor, bijvoorbeeld aan de hand van een boekje of een tv-programma. Wat er kan gebeuren als je wegloopt, waarom het niet zo handig is om weg te lopen; de eigen (intrinsieke) motivatie activeren. Peuters zijn heel impulsief, maar ook erg slim en als je die wijsheid al een beetje gepord hebt, kun je die impulsiviteit vaak goed bespreekbaar maken op het moment zelf.

Hahaha, als ik dat soort dingen lees Wup, dan heb ik altijd het gevoel dat ik een soort woeste primaat gebaard heb Die is echt nog niet voor rede vatbaar, hoe vaak ik het ook probeer Dan krijg ik "Ja! Sgoed!" terug. En dan rent ze keihard weg. Lachend.
Ach, ooit leren ze het wel, toch?

Dat bedoel ik met thuis bespreken. Niet pas op het moment zelf. Neem aan dat jouw woeste primaat ook wel eens een boekje wil lezen of dat jullie samen zitten te kleien? Dat soort momentjes vind ik ideaal om het over de 'grote dingen des levens' te hebben

Dan luistert ze echt totaal niet naar wat ik zeg.

Ja, die gesprekjes voer ik ook wel en I neemt dat ook serieus en luistert dan goed. Maar juist daardoor, ook bijvoorbeeld met het slaan, is het voor haar extra verdrietig/frustrerend als het toch 'mis' gaat omdat ze dan zelf ook door heeft dat ze zich niet aan een afspraak heeft gehouden. Daarom probeer ik het ook niet teveel te doen.

Ik bespreek het ook altijd vooraf met haar. En het werkte een hele tijd ook echt redelijk en soms zelfs heel goed. Maar de laatste tijd echt totaal niet meer.

Ik heb mijn kinderen echt gedrilld wat betreft luisteren, handjes vasthouden en hoe te gedragen bij het oversteken. Tot in den treure herhaald wat ik van ze verwachtte, vooraf, in de auto en op het moment zelf. Oversteken met 3 peuters en 2 handen is een uitdaging zeg maar. Maar het heeft wel tot gevolg dat ze nu heel goed snappen wanneer het menens is. Driftbuien worden even opgeschort. Netjes aan de hand oversteken om je dan weer aan de overkant op de grond te laten vallen en zo

En hier net zoals Wup inderdaad. Echt weglopen doen ze niet echt.

Maar hoe ga je van kleien en boekjes lezen naar een gesprek over weglopen?

Ik denk niet dat Lou op deze leeftijd iets heeft aan thuis bespreken over iets wat op dat moment (nog) niet aan de orde is. Dan knikt ze heel braaf 'ja', maar reproduceren een dag later? Nope.
Als Lou heeft besloten weg te rennen zijn haar oren gewoon met vakantie

Oef, weer een hoop herkenbaarheid. Mijn altijd zo brave peutermeisje is de laatste tijd echt hondsbrutaal, maakt het zichzelf (en ons) regelmatig heel erg moeilijk door ineens Heul Belangrijke Regels te bedenken terwijl je al bezig bent, en stort dan in elkaar van verdriet, of ontsteekt in heftige woede

Het gaat helaas ook nog gepaard met 's avonds minder moe zijn, dus ik ben echt afgedraaid als ze eindelijk in bed ligt !

Gelukkig is ze ook extra knuffelig en hebben we eindelijk de langgedroomde gesprekjes over "ik vind jou zooooooo lief" "en ik vins jou ZOOOOOOO lief!"

Echt elke keer als ik op stap ga herhaal ik ook de regels. Vertel ik dat ze bij de stoep moet wachten. Dat ze bij mij in de buurt moet blijven en dat ze moet stoppen als ik stop roept.
We herhalen het ook samen. En toch. Momenteel rent ze regelmatig weg. Ik weet echt niet hoe ik haar nog meer moet drillen. En ik heb overigens ook niet het idee dat ik iets fout doe.
Ik heb meer het idee dat het komt door alle spanningen momenteel van naar het school gaan.

LB,
En die gesprekjes zijn zo geweldig. Hier ook regelmatig zulke gesprekken

Hier doe ik het ook zoals Wup, als we bij de winkel zijn vragen of ze in de winkelwagen wil, of zelf wil lopen. Als ze zelf wil lopen en vervolgens de hort op gaat, moet ze alsnog in de wagen, ongeacht het protest.
Maar ik heb (nu nog) een hele brave peuter die vrolijk meesjokt en af en toe iets in de kar probeert te gooien, dus ik weet niet in hoeverre het nu ligt aan mijn aanpak
Het thuis bespreken doe ik niet, dat lijkt me (nog) niet productief.

quote:

Op vrijdag 13 januari 2017 14:58 schreef Skittles het volgende:
Maar hoe ga je van kleien en boekjes lezen naar een gesprek over weglopen?

Ik denk niet dat Lou op deze leeftijd iets heeft aan thuis bespreken over iets wat op dat moment (nog) niet aan de orde is. Dan knikt ze heel braaf 'ja', maar reproduceren een dag later? Nope.
Als Lou heeft besloten weg te rennen zijn haar oren gewoon met vakantie

Gewoon, je zit samen en dan ga je kletsen. Het gaat er niet om je regels op te leggen, maar om samen te exploreren wat je vindt van een situatie. Weglopen is een voorbeeld, het kan ook gaan over gooien met je speelgoed of bedtijd. Hoe zou het zijn als we níet gingen slapen, wat zou peuter dan allemaal doen? Waarom moeten we soms gaan slapen? Is je bed warm? Vind je je pyjama mooi? Gewoon simpele vragen op z'n peuters, maar wel een manier voor peuter om de logica achter regels te ontdekken. (Vooropgesteld dat er een logica is, niet een omdat-ik-het-zeg.) Betekent niet dat ze diezelfde avond direct staat te springen om naar bed te mogen, maar er is een zaadje geplant en je weet beter op welke dingen je kunt inspringen.

Hm, mijn kind is dan nog niet zo ver. Als wij gaan zitten om bijvoorbeeld te tekenen wil ze het alleen hebben over alle kleurtjes en wat ze aan het inkleuren is. Wat ik te vragen heb over de logica van afspraken, slaap of wat dan ook kan haar aan d'r reet roesten

Maar je weet toch niet precies wat er in haar hoofd omgaat dan? Ik sta er vaak versteld van hoeveel ze oppikt of onthoudt van momenten dat ik het idee heb dat het langs haar heen gaat of dat het niet echt aankomt. Dat merk ik dan veel later ineens.

Wat er in haar hoofd omgaat weet ik niet, nee.
Laat ik het anders zeggen.. ik kom er met mijn gesprek niet tussendoor. Het gaat dan ongeveer zo:

"Zeg lieverd, hoe is.."
Kijk mama!! ROOD!! en blaaaauw. Kijk kijk! Konijn!
"Ja dat is erg mooi, maar..."
Blauw kleuren! Mama meekleuren, asseblief jij moet geel. Mamaaaa kleureeeeee. Jaaaa goedzo mama! Moooooi. Nu ik!!
"Oké, en hoe vindt..."
Waar isse kip??? Kiiiiiip. Mama zoeken? Mama zoeken kip?! Kijk, Ikke maak ballon. Grote ballooooon, kleine balloooooon. Kijk, mama! Nu jij!

Met lezen idem dito alleen dan wordt alles verteld wat ze ziet en haar interpretatie wat er gebeurt en gezegd wordt.

Dat denk ik wel Razz, er zit nog best een verschil tussen net 2 en bijna 3 (en alles daar tussen) ze leren zo enorm veel als peuter!

Tijdens het kleuren zou ik ook niet een gesprekje over een heel ander onderwerp beginnen omdat ik haar lekker daarmee haar gang wil laten. Ik doe het meer tijdens het eten of bij het boekjes lezen in bed en dan zeg ik er soms ook expliciet bij dat ik haar iets wil vertellen of dat ik even over iets wil praten. I kan lang stil luisteren, ook bij het voorlezen, dat is al heel lang zo. Misschien zit daar een verschil in. Maar inderdaad kunnen een paar maanden ook al verschil maken.

quote:

Op vrijdag 13 januari 2017 20:00 schreef Razztwizzle het volgende:
Annie zit sowieso eigenlijk niet te wachten op gesprekjes op mijn initiatief. Like, ever .

Ze kan wel heel goed doen alsof ze slaapt. Vooral als papa toegeeft aan het KANNIESLAPE en haar naar beneden haalt . Zie dit dan maar weer eens boven in bed te krijgen ( ) :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 12 januari 2017 21:40 schreef Kyara het volgende:

[..]

Jazeker. Wij zijn gegaan voor een kleine school. Regulier onderwijs. Op jenaplan/dalton/montessori etc zou hij echt verzuipen. Ik wilde echt een veilige plek voor hem. Deze school voelde goed. En bij ons was het tweelingbeleid natuurlijk ook nog een factor. Maar ook de instelling van de school daarin, namelijk geen beleid maar kijken naar de kinderen, kon ik ook wel doortrekken naar hun algehele visie. Een maand of 2 voordat hij echt naar school ging heb ik een gesprek aangevraagd met de IB-er om mijn zorgen op tafel te leggen. Dat heeft er voor gezorgd dat ze hem uiteindelijk bij een andere juf geplaatst hebben (goede keuze). Maar bij ons speelde ook een praktische kant mee, namelijk een niet zindelijk kind.

Wij gaan zowel bij een montessori kijken als bij een hele kleine school. En ook nog een of andere school die heel goed zegt te scoren qua prestaties en veel structuur biedt. Maar die spreekt me het minste aan. Ben bang dat de nadruk teveel ligt op presteren met dingen die ze zeggen zoals: "het maximale uit het kind halen". Qua montesorri denk ik soms ook dat het misschien te vrij is idd. Aan de andere kant doet Lucas de dingen op zijn tempo en zijn manier en heb ik het idee dat forceren averechts werkt. En volgens mij is de montessorischool hier ook niet zo groot. Nou ja, we gaan het zien.

Veilige plek is idd wel het belangrijkste maar dat is zo moeilijk in te schatten vind ik. Dat is ook weer afhankelijk van bv de andere kindjes en hoe je zelf in de groep ligt en hoe leraren omgaan met pesten ed.

Dat kijken naar de kinderen lees ik hier eigenlijk op elke site terug. Dus dat wordt gewoon goed doorvragen op welke wijze ze dat doen en hoe ze kinderen begeleiden die een wat ingewikkeldere gebruiksaanwijzing hebben.

Razz

quote:

Op vrijdag 13 januari 2017 20:00 schreef Razztwizzle het volgende:
Annie zit sowieso eigenlijk niet te wachten op gesprekjes op mijn initiatief. Like, ever .

Ze kan wel heel goed doen alsof ze slaapt. Vooral als papa toegeeft aan het KANNIESLAPE en haar naar beneden haalt . Zie dit dan maar weer eens boven in bed te krijgen ( ) :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

zo lief! Doet mijnes nu ook. Inclusief

En weglopen is hier ook herkenbaar stond zo laatst in de supermarkt bij de kassa met een peuter onder m'n ene arm, tas in de andere, pinpas in m'n mond en zo moeizaam alle producten bij elkaar te sprokkelen gesprek helpt me hierbij ook niet. Krijg een keurige JA, maar zodra ze die verrekte kinderhoek in de gaten krijgt (of weegschaal voor het fruit. Of chips. Of koekjes. Of ranja. Of vul maar in) is ze d'r weer vandoor

Hahaha razz
En slak tussen de billen
Inclusief mental image van SQ haar primaat en de prachtige conversaties van skittles Ik heb weer gelachen!

Weglopen doet hij hier gelukkig weinig maar echt al gesprekken aangaan over heel serieuze dingen kan hier ook nog niet. Hij is snel afgeleid en begint dan over iets anders. Ben al blij als ik een serieus gesprekje kan afronden als hij iets gedaan heeft dat niet mag. Meestal begint hij namelijk drie keer over zijn sokken die hij heeft uitgetrokken

jullie peuters .

Annie onder haar dekentje, wat gewiekst .

Gesprekjes, nee, dat kan Frans ook niet.
'Frans, wat ben je aan het doen?'
'Bijten '
'Frans, wat mag jij niet doen?'
'Bijten , solly mama'
'Frans, wat ben je aan het doen?'
'Bijten '

Hebben jullie ook sneeuw gezien vandaag? Hier wel een cm of 10, maar dat was hem net te veel. Hij kon niet handig lopen. De slee was wel gaaf .

Weglopen doet Frans ook wel, behalve de weg op. We wonen ook aan eem drukke doorgaande weg, dus dat zal er wel als gewoonte in zitten.