OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Songeur, nogmaals heel veel sterkte, wat vreselijk kut is dit gewoon zeg! 
Wel of niet ingrijpen is heel persoonlijk denk ik. Ik hechtte minder 'waarde' aan het natuurlijke (klinkt stom zo, maar weet even niet hoe ik het moet zeggen) en wilde het vooral snel achter de rug hebben. Daarom direct gekozen voor een curettage.
Laat het even bezinken en volg dan je gevoel
En spui of vraag hier gerust dingen inderdaad; ik ervaarde hier toen ook veel steun!
Wel of niet ingrijpen is heel persoonlijk denk ik. Ik hechtte minder 'waarde' aan het natuurlijke (klinkt stom zo, maar weet even niet hoe ik het moet zeggen) en wilde het vooral snel achter de rug hebben. Daarom direct gekozen voor een curettage.
Laat het even bezinken en volg dan je gevoel
En spui of vraag hier gerust dingen inderdaad; ik ervaarde hier toen ook veel steun!
♥ Minion ♥ mei 2015
♥ Pitbull ♥ dec 2017
♥ Pitbull ♥ dec 2017
Jullie reacties zijn zo fijn en steunend. Bedankt! Denk inderdaad dat het laten bezinken het beste is wat ik nu kan ik doen. En geen overhaaste beslissingen nemen.
Merk dat alles gister zo langs me heen ging en nu met zoveel vragen zit. En dan weet ik niet of ik de vk moet bellen of het zkh.
Weet iemand hoe lang je het eigenlijk 'mag' afwachten? En stel nou dat ik het helemaal zat ben en toch pillen/curretage wil moet ik dan wachten tot de afspraak volgende week of kan dat eerder?
Merk dat alles gister zo langs me heen ging en nu met zoveel vragen zit. En dan weet ik niet of ik de vk moet bellen of het zkh.
Weet iemand hoe lang je het eigenlijk 'mag' afwachten? En stel nou dat ik het helemaal zat ben en toch pillen/curretage wil moet ik dan wachten tot de afspraak volgende week of kan dat eerder?
Ik ben na de echo in de ochtend naar huis gegaan met het idee 'afwachten', meer omdat m`n vriend dat wilde. Toen ik hem duidelijk had gemaakt dat ik me nog 100% zwanger voelde en zo snel mogelijk van de vrucht af wilde snapte hij ook wel dat ik niet meer wilde wachten. Heb toen meteen de VK gebeld en ik had (op vrijdag) `s middags nog terecht gekund bij de gyn maar er was een telefoonstoring in het ZKH dus dat liep mis. Toen kon ik meteen de maandag erna terecht bij de gyn voor de tabletten. De VK heeft alles geregeld voor me.quote:Op dinsdag 23 mei 2017 14:35 schreef Songeur het volgende:
Weet iemand hoe lang je het eigenlijk 'mag' afwachten? En stel nou dat ik het helemaal zat ben en toch pillen/curretage wil moet ik dan wachten tot de afspraak volgende week of kan dat eerder?
Had het weekend er niet tussen gezeten dan had ik dus dezelfde dag of de volgende dag meteen kunnen komen.
Je mag altijd bellen. Dat drukte de gyn me later ook op het hart.
Jouw lichaam dus jij bepaalt.quote:
Jullie reacties zijn zo fijn en steunend. Bedankt! Denk inderdaad dat het laten bezinken het beste is wat ik nu kan ik doen. En geen overhaaste beslissingen nemen.
Merk dat alles gister zo langs me heen ging en nu met zoveel vragen zit. En dan weet ik niet of ik de vk moet bellen of het zkh.
Weet iemand hoe lang je het eigenlijk 'mag' afwachten? En stel nou dat ik het helemaal zat ben en toch pillen/curretage wil moet ik dan wachten tot de afspraak volgende week of kan dat eerder?
En als je voor volgende week bedenkt dat je het anders wilt, dan bel je eerder. Daar is de vk ook voor. En als je toch de gyn zou moeten bellen, weet de vk je dat wel te vertellen. Ik weet niet wat er is afgesproken.
Dat vind ik ook. Ik weet dat sommige (ouderwetse) gyn's het daar minder mee eens zijn, maar dan zou ik gewoon een andere vragen.quote:Op dinsdag 23 mei 2017 14:44 schreef Malteser het volgende:
[..]
Jouw lichaam dus jij bepaalt.
En als je voor volgende week bedenkt dat je het anders wilt, dan bel je eerder. Daar is de vk ook voor. En als je toch de gyn zou moeten bellen, weet de vk je dat wel te vertellen. Ik weet niet wat er is afgesproken.
Bij mij ging duurde het gevoelsmatig allemaal lang, maar dat viel eigenlijk reuze mee. Kwam ook doordat er een weekend tussen zat en het op dat moment vrij druk was in het ziekenhuis.
Ik heb heel duidelijk gemaakt aan de vk dat ik echt zo snel mogelijk een curretage wilde, en zowel zij als de mensen in het ziekenhuis hebben daar wel echt hun best voor gedaan.
Ik heb heel duidelijk gemaakt aan de vk dat ik echt zo snel mogelijk een curretage wilde, en zowel zij als de mensen in het ziekenhuis hebben daar wel echt hun best voor gedaan.
♥ Minion ♥ mei 2015
♥ Pitbull ♥ dec 2017
♥ Pitbull ♥ dec 2017
Dat is waar, maar toch een kleine nuancering: een arts kan niets doen met jouw lichaam dat jij niet wil (dus je dwingen om een curettage te ondergaan als 'de tijd op is' ofzo), maar aan de andere kant kan jij de arts niet dwingen om iets te doen wat hij/zij niet wil. En op zich zijn afwachten, pillen en curettage alle drie goede opties, waar je na voorlichting uit kan kiezen, en misschien is het in een individueel geval iets anders, dat weten wij vanaf hier niet. Maar als je kiest voor curettage, moet dat vervolgens wel op de operatiekamer worden gedaan en dus gepland worden. Het is wel heel fijn als ze daarbij rekening houden met jouw wens en gevoel natuurlijk, maar het moment kiezen zal in overleg gaan meestal.quote:
[..]
Jouw lichaam dus jij bepaalt.
En als je voor volgende week bedenkt dat je het anders wilt, dan bel je eerder. Daar is de vk ook voor. En als je toch de gyn zou moeten bellen, weet de vk je dat wel te vertellen. Ik weet niet wat er is afgesproken.
Veel sterkte Songeur!
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Nogmaals mijn dank voor jullie reacties! Het idee dat meer mensen dit meemaken/ hiermee worstelen vind ik vreselijk maar het geeft me ook steun. Klinkt een beetje dubbel dit..
Zodra ik duidelijk weet voor mezelf wat ik wil bel ik de vk.
Ik begin wat buikkrampen te krijgen en gekleurd slijm te verliezen. Misschien komt het dan toch vanzelf!
Zodra ik duidelijk weet voor mezelf wat ik wil bel ik de vk.
Ik begin wat buikkrampen te krijgen en gekleurd slijm te verliezen. Misschien komt het dan toch vanzelf!
Oh maar zo bedoelde ik het ook niet. Dan heb ik het wellicht verkeerd verwoord of wat dan ook. Uiteraard gaat het in overleg.quote:
[..]
Dat is waar, maar toch een kleine nuancering: een arts kan niets doen met jouw lichaam dat jij niet wil (dus je dwingen om een curettage te ondergaan als 'de tijd op is' ofzo), maar aan de andere kant kan jij de arts niet dwingen om iets te doen wat hij/zij niet wil. En op zich zijn afwachten, pillen en curettage alle drie goede opties, waar je na voorlichting uit kan kiezen, en misschien is het in een individueel geval iets anders, dat weten wij vanaf hier niet. Maar als je kiest voor curettage, moet dat vervolgens wel op de operatiekamer worden gedaan en dus gepland worden. Het is wel heel fijn als ze daarbij rekening houden met jouw wens en gevoel natuurlijk, maar het moment kiezen zal in overleg gaan meestal.
Veel sterkte Songeur!
Maar afwachten mag, pillen mag, curettage mag. Het is rot genoeg dus je moet vooral naar je eigen gevoel luisteren. Dat bedoelde ik meer.
Ben ik helemaal met je eensquote:
[..]
Oh maar zo bedoelde ik het ook niet. Dan heb ik het wellicht verkeerd verwoord of wat dan ook. Uiteraard gaat het in overleg.
Maar afwachten mag, pillen mag, curettage mag. Het is rot genoeg dus je moet vooral naar je eigen gevoel luisteren. Dat bedoelde ik meer.
En ik begreep ook wel dat je dat bedoelde, maar had blijkbaar een aanval van uitlegbehoefte 
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Even een update. De miskraam is vanmiddag zelf op gang gekomen. Echter verloor ik veel te veel bloed. Ben in het zkh alsnog gecuretteerd. Bloedverlies was toch vrij groot dus krijg nu een bloedtransfusie.
Ik vind het allemaal vrij heftig, maar t gaat vast goedkomen!
Ik vind het allemaal vrij heftig, maar t gaat vast goedkomen!
Inmiddels ben ik weer thuis! Hb gehalte was acceptabel door de 2 zakken bloed (gestegen van 4.3 naar 6.2) dus mocht fijn weer naar huis vandaag. Ben erg moe en slap maar dat zal vast tijd nodig hebben. Verder minimaal bloedverlies en buikpijn.
De hele week dacht ik als de miskraam 'klaar' is zsm weer proberen zwanger te worden. Weet nu niet of ik het nog wel aandurf. Gelukkig hoef ik dat nu nog niet te beslissen. Vond het best eng allemaal. Toen ik in een golf een ruime liter bloed verloor was het toch wel spoed. Tweede okteam werd opgeroepen en binnen 10 minuten lag ik op de operatietafel. Mijn man mocht in de uitslaapkamer bij me zijn, zo fijn! Er lag toch niemand anders.
In totaal ben ik zo'n 2 liter bloed verloren. Beangstigend. Ik wist dat dat kon na een bevalling maar nooit van gehoord dat t ook kon na een miskraam.
Fijn om hier even van me af te schrijven! Bedankt voor jullie lieve bemoedigende reacties!
De hele week dacht ik als de miskraam 'klaar' is zsm weer proberen zwanger te worden. Weet nu niet of ik het nog wel aandurf. Gelukkig hoef ik dat nu nog niet te beslissen. Vond het best eng allemaal. Toen ik in een golf een ruime liter bloed verloor was het toch wel spoed. Tweede okteam werd opgeroepen en binnen 10 minuten lag ik op de operatietafel. Mijn man mocht in de uitslaapkamer bij me zijn, zo fijn! Er lag toch niemand anders.
In totaal ben ik zo'n 2 liter bloed verloren. Beangstigend. Ik wist dat dat kon na een bevalling maar nooit van gehoord dat t ook kon na een miskraam.
Fijn om hier even van me af te schrijven! Bedankt voor jullie lieve bemoedigende reacties!
Songeur, jeetje wat een heftige ervaring zo zeg! 
Pfff, kan me voorstellen dat je daar even door overdonderd bent ja!
Pas goed op jezelf, gun jezelf tijd om te herstellen en bij te komen
En spui je gedachten vooral als je daar behoefte aan hebt!
Pfff, kan me voorstellen dat je daar even door overdonderd bent ja! Pas goed op jezelf, gun jezelf tijd om te herstellen en bij te komen
En spui je gedachten vooral als je daar behoefte aan hebt!
♥ Minion ♥ mei 2015
♥ Pitbull ♥ dec 2017
♥ Pitbull ♥ dec 2017
Songeur, wat heftig zeg. Ik heb het ook gehad en het is niet niks. Neem de tijd, denk niet te ver vooruit, en probeer eerst bij te komen. Het kan snel bijtrekken (fysiek) weet ik uit ervaring, maar in je hoofd kan het ook best even duren, niks geks aan.
Goh, wat heftig dat je ook zoiets hebt meegemaakt. Je zegt dat fysiek bijtrekken redelijk snel gaat. Wat versta je onder snel? Ik voelde me wat beter dus ging even naar de winkel vanmiddag om sandaaltjes voor mn zoon te halen maar dat viel me flink tegen. Heb daarna een uur geslapen.quote:
Songeur, wat heftig zeg. Ik heb het ook gehad en het is niet niks. Neem de tijd, denk niet te ver vooruit, en probeer eerst bij te komen. Het kan snel bijtrekken (fysiek) weet ik uit ervaring, maar in je hoofd kan het ook best even duren, niks geks aan.
Ik merk dat ik heel erg alle kanten op ga nog met emoties. Ach het is nog zo kort geleden, we moeten het maar een plekje geven.
Toen ik vandaag een appje kreeg van oud collega dat ze bevallen was vond ik dat wel even flink pittig. Ik gun het haar uiteraard, maar had het mezelf ook zo nog zo gegund.
Nou, iets minder snel dan datquote:
[..]
Goh, wat heftig dat je ook zoiets hebt meegemaakt. Je zegt dat fysiek bijtrekken redelijk snel gaat. Wat versta je onder snel? Ik voelde me wat beter dus ging even naar de winkel vanmiddag om sandaaltjes voor mn zoon te halen maar dat viel me flink tegen. Heb daarna een uur geslapen.
. Ik heb me een week heel rustig gehouden, veel op de bank gelegen. Daarna weer steeds meer gaan doen, dat ging goed. Ik weet m'n HB niet meer, dus onze situaties zijn wellicht niet helemaal vergelijkbaar. Probeer naar je lijf te luisteren, ook al is dat niet leuk 
Dat dat appje 'flink pittig' was, lijkt me nog best een understatement...zoiets is gewoon compleet kut op zo'n moment
En dat doet niets af aan hoezeer je haar haar geluk gunt, maar het doet gewoon zeer. En dat 'mag' ook!
Ik heb niet dezelfde ervaring als jij, maar wel een fluxus gehad na mijn bevalling, waarbij ik in totaal zo'n 2 liter bloed verloren ben. Ik had gelukkig geen transfusie nodig, dus waarschijnlijk was dat zelfs nog minder heftig.
Het voordeel dan is dat je legitiem minimaal een week op bed kunt liggen (want kraamvrouw en zulks), dus dan gaat het herstel sneller. Als ik toen na 2 dagen naar de stad gewild had, was ik waarschijnlijk voor gek verklaard.
Gun jezelf ook voor het fysieke deel dus echt wat meer rust
En dat doet niets af aan hoezeer je haar haar geluk gunt, maar het doet gewoon zeer. En dat 'mag' ook!
Ik heb niet dezelfde ervaring als jij, maar wel een fluxus gehad na mijn bevalling, waarbij ik in totaal zo'n 2 liter bloed verloren ben. Ik had gelukkig geen transfusie nodig, dus waarschijnlijk was dat zelfs nog minder heftig.
Het voordeel dan is dat je legitiem minimaal een week op bed kunt liggen (want kraamvrouw en zulks), dus dan gaat het herstel sneller. Als ik toen na 2 dagen naar de stad gewild had, was ik waarschijnlijk voor gek verklaard.
Gun jezelf ook voor het fysieke deel dus echt wat meer rust
♥ Minion ♥ mei 2015
♥ Pitbull ♥ dec 2017
♥ Pitbull ♥ dec 2017
Jullie hebben ook gewoon gelijk.. Ik wil veel te snel.
Maar het is ook dat alles gewoon doordraait. Mijn man dacht volgende week maar weer gewoon te gaan werken. Nu werkt hij 32 uur maar om 4 dagen met 2 kindjes en de schooltripjes op te lossen zie ik echt nog niet zitten.
Ik ga nu lekker slapen, bedankt
Maar het is ook dat alles gewoon doordraait. Mijn man dacht volgende week maar weer gewoon te gaan werken. Nu werkt hij 32 uur maar om 4 dagen met 2 kindjes en de schooltripjes op te lossen zie ik echt nog niet zitten.
Ik ga nu lekker slapen, bedankt
Helaas, na een zwangerschap van 8,5 week weet ik nu al zo een 1,5 week dat ons kindje 2,5 week geleden gestopt is met ontwikkelen. Ik heb gisteren een afspraak gehad met de gynaecoloog en heb gekozen voor een curettage die morgen plaats gaat vinden. Aan de ene kant wil ik het zo snel mogelijk achter de rug hebben, aan de andere kant wil ik geen afscheid nemen. En ik weet ook dat het nu slechts nog een klompje chromosomen zijn, voor mij is dit mijn o zo gewenste eerste kindje en ben verschrikkelijk verdrietig.
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Ach Wolken toch, het is ook vreselijk verdrietig. Precies wat je zegt, het is je oh zo gewenste kindje. Het is heel verdrietig als je daar afscheid van moet nemen.
Heb je al je vragen kunnen stellen bij de gyn? Zie je op tegen het fysieke deel van de ingreep?
Heel veel sterkte!
Heb je al je vragen kunnen stellen bij de gyn? Zie je op tegen het fysieke deel van de ingreep?
Heel veel sterkte!
Wat ontzettend verdrietig wolken! Het kan dan feitelijk 'een klompje chromosen' zijn maar zo voelt dat niet. Vanaf het moment dat je zwanger bent is het een baby. Het door jullie zo gewenste kindje. Dus dat doet pijn en is ontzettend verdrietig.
Ik heb bij mijn miskraam in mei veel gehad aan de reacties in dit topic. Er zitten hier helaas veel ervaringsdeskundigen. Dus lucht vooral je hart.
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd!
Ik heb bij mijn miskraam in mei veel gehad aan de reacties in dit topic. Er zitten hier helaas veel ervaringsdeskundigen. Dus lucht vooral je hart.
Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd!
Ja, ik weet alles wat ik wil weten voor morgen. Ik heb heel veel op het internet kunnen vinden en zo alle voors en tegens tegen elkaar af gewogen.Ik zie niet op tegen de fysieke gevolgen, ik heb het idee dat mijn lichaam het goed aan kan. Emotioneel is het natuurlijk een ander verhaal, het verwerken van dit verlies moet nog beginnen. Ik kan nu alleen nog maar huilen.
Ik vind het wel moeilijk om met de goedbedoelde "adviezen" van anderen om te gaan. Het "het komt wel goed" en het "de volgende keer zal het wel goed gaan" mogen van mij verboden worden. Ik snap dat het voor anderen heel moeilijk is om iets te zeggen maar niks wat men nu zegt maar de pijn ook maar iets minder.
Hebben jullie het aan jullie familie / vrienden laten weten dat het mis is gegaan? Ik twijfel om een goede vriend van me in te lichten.
Ik vind het wel moeilijk om met de goedbedoelde "adviezen" van anderen om te gaan. Het "het komt wel goed" en het "de volgende keer zal het wel goed gaan" mogen van mij verboden worden. Ik snap dat het voor anderen heel moeilijk is om iets te zeggen maar niks wat men nu zegt maar de pijn ook maar iets minder.
Hebben jullie het aan jullie familie / vrienden laten weten dat het mis is gegaan? Ik twijfel om een goede vriend van me in te lichten.
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Die goedbedoelde adviezen komen inderdaad voort uit het feit dat men niet weet wat anders te zeggen. Het is troostend bedoeld maar zo nietszeggend. In veel gevallen (gelukkig) ook onwetendheid.quote:
Ja, ik weet alles wat ik wil weten voor morgen. Ik heb heel veel op het internet kunnen vinden en zo alle voors en tegens tegen elkaar af gewogen.Ik zie niet op tegen de fysieke gevolgen, ik heb het idee dat mijn lichaam het goed aan kan. Emotioneel is het natuurlijk een ander verhaal, het verwerken van dit verlies moet nog beginnen. Ik kan nu alleen nog maar huilen.
Ik vind het wel moeilijk om met de goedbedoelde "adviezen" van anderen om te gaan. Het "het komt wel goed" en het "de volgende keer zal het wel goed gaan" mogen van mij verboden worden. Ik snap dat het voor anderen heel moeilijk is om iets te zeggen maar niks wat men nu zegt maar de pijn ook maar iets minder.
Hebben jullie het aan jullie familie / vrienden laten weten dat het mis is gegaan? Ik twijfel om een goede vriend van me in te lichten.
Het wel of niet delen met je omgeving is heel persoonlijk. Als je de behoefte voelt ook op andere plaatsen je hart te luchten dan alleen bij je partner en je weet dat jouw omgeving daarin van betekenis kan zijn, is het zeker fijn. Maar dan weet men ook 'dat je bezig bent'. De vraag is of je dat prettig vindt.
Wij hadden de eerste keer een missed abortion met lange nasleep na twee eerdere, goede echo's en hebben daarom onze ouders min of meer in moeten lichten.
De tweede keer had ik een vroege miskraam bij 6 weken en hebben we niets gezegd.
Toen kwam onze zoon.
Nu inmiddels alweer twee vroege miskramen verder waarvan onze familie niet op de hoogte is. Wij willen niet dat ze weten dat we bezig zijn voor een tweede kindje want dat zorgde de vorige keer steeds weer voor hoopvolle blikken richting mijn buik.
En toch is het soms lastig want mijn man is geen prater en ik mis dus soms wel wat.
Wij hebben wat familie ingelicht dat ik zwanger was, dus de miskraam moesten we ook wel vertellen. Mijn vriendinnen weten het ook en 1 bevriend koppel. Een select groepje mensen dus. Ik vind het heel fijn om er open over te praten, maar wil niet dat teveel mensen het weten omdat ze anders gaan wachten op een nieuwe zwangerschap. De eerste kut vraag daarover hebben we al gehad namelijk, pas een paar weken na de tijd.quote:
Hebben jullie het aan jullie familie / vrienden laten weten dat het mis is gegaan? Ik twijfel om een goede vriend van me in te lichten.
En eigenlijk is niks wat men zegt 'goed'. Al moet ik wel zeggen dat er ook mensen op ons reageren dat zij hetzelfde meegemaakt hebben en van hun kan ik de goedbedoelde adviezen een stuk beter hebben. Omdat je weet dat ze het menen en hetzelfde verdriet gehad hebben. Niet dat ze maar wat zeggen om maar wat te zeggen.
*Ik ben niet zo goed met woorden soms, maar hoop dat je het begrijpt.
Veel sterkte!
Wolken Heel veel sterkte morgen met het fysieke deel en daarna met het emotionele. Het is ontzettend zwaar om je o zo gewenste kindje los te moeten laten
Hier hebben we de 1e miskraam (4,5 week) niet verteld. Bij de 2e (10,5 week) moesten we wel wat familie inlichten, omdat we die al hadden ingelicht na een goede echo en een select groepje vriendinnen/vrienden/collega's. 3e miskraam (7,5 week) hebben we aan ongeveer dezelfde groep mensen verteld. Dat groepje wordt wel steeds groter, omdat we al lang bezig zijn en het soms gewoon goed voelt om het er met anderen over te hebben. Meestal ook los van elkaar eigenlijk en heel soms samen in klein gezelschap.
Soms zou ik willen dat niemand het wist, soms zou ik willen dat iedereen het wist. Ik denk dat het zo voor ons goed is.
Kortom Wolken, als jij het fijn vind om met die goede vriend te praten, doe het dan vooral
Die goedbedoelde opmerkingen kan ik niet meer horen
Niemand kan mij garanderen dat het wel goed komt 
Malteser, zo tussen de regels door ook een voor jou
Heel veel sterkte morgen met het fysieke deel en daarna met het emotionele. Het is ontzettend zwaar om je o zo gewenste kindje los te moeten laten Hier hebben we de 1e miskraam (4,5 week) niet verteld. Bij de 2e (10,5 week) moesten we wel wat familie inlichten, omdat we die al hadden ingelicht na een goede echo en een select groepje vriendinnen/vrienden/collega's. 3e miskraam (7,5 week) hebben we aan ongeveer dezelfde groep mensen verteld. Dat groepje wordt wel steeds groter, omdat we al lang bezig zijn en het soms gewoon goed voelt om het er met anderen over te hebben. Meestal ook los van elkaar eigenlijk en heel soms samen in klein gezelschap.
Soms zou ik willen dat niemand het wist, soms zou ik willen dat iedereen het wist. Ik denk dat het zo voor ons goed is.
Kortom Wolken, als jij het fijn vind om met die goede vriend te praten, doe het dan vooral
Die goedbedoelde opmerkingen kan ik niet meer horen
Niemand kan mij garanderen dat het wel goed komt Malteser, zo tussen de regels door ook een
voor jou
Dit ja, 1 kind uit 5 zwangerschappen, heftig hoor Malteser.quote:
Malteser, zo tussen de regels door ook een
Dank jullie wel 
Heel heftig Malteser! Ik vind 1 miskraam al zo verschrikkelijk zwaar.
Ik kan goed praten met een buurtgenootje van mij. Zij is nu voor de 8ste keer zwanger en heeft nu al 7 keer een miskraam gehad. Ik kan mij echt niet voorstellen waar ze de kracht vandaan haalt om door te blijven gaan.
Mijn moeder heeft het helaas tegen redelijk wat mensen verteld onder het mom van "ik moet mijn verdriet ook kwijt" .... Iets waar ik absoluut niet blij mee ben, idd ook voor de toekomstige blikken.
Ik ben vanmiddag als allerlaatste aan de beurt, ze hebben mij er achteraan geplakt als het ware, ik mag er dus nog de hele dag tegenaan hikken. En dan zal er ongetwijfeld nog wel een spoedje tussendoor komen.
Heel heftig Malteser! Ik vind 1 miskraam al zo verschrikkelijk zwaar.
Ik kan goed praten met een buurtgenootje van mij. Zij is nu voor de 8ste keer zwanger en heeft nu al 7 keer een miskraam gehad. Ik kan mij echt niet voorstellen waar ze de kracht vandaan haalt om door te blijven gaan.
Mijn moeder heeft het helaas tegen redelijk wat mensen verteld onder het mom van "ik moet mijn verdriet ook kwijt" .... Iets waar ik absoluut niet blij mee ben, idd ook voor de toekomstige blikken.
Ik ben vanmiddag als allerlaatste aan de beurt, ze hebben mij er achteraan geplakt als het ware, ik mag er dus nog de hele dag tegenaan hikken. En dan zal er ongetwijfeld nog wel een spoedje tussendoor komen.
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Wolken, heel veel sterkte vandaag.
Andere dames het is toch zo cru als het zovaak misgaat.
Andere dames
het is toch zo cru als het zovaak misgaat.
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
Geen woorden voor Wolken. Ik leef enorm met je mee. Jouw verhaal (toch nog zwanger voor de start van IUI) gaf mij gek genoeg nog hoop. Bij ons zou dat ook nog kunnen. En nu dan dit.... Ik wil je heel erg veel sterkte wensen vandaag en de komende tijd
En Malteser, jij ook Ik focus me zo op het zwanger worden dat ik bijna vergeet dat het zwanger blijven ook nog een ding is.
En Malteser, jij ook
Ik focus me zo op het zwanger worden dat ik bijna vergeet dat het zwanger blijven ook nog een ding is.
Wolken, heel veel sterkte. Fijn dat je goed kan praten met een buurtgenootje.
Malteser, wat vreselijk voor je. .
Peacefull, het is ook goed dat je het stap voor stap beziet. Eerst het ene dan het andere. Het is anders niet goed te overzien. .
Malteser, wat vreselijk voor je.
. Peacefull, het is ook goed dat je het stap voor stap beziet. Eerst het ene dan het andere. Het is anders niet goed te overzien.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Peace, geef nooit die hoop op! Hoop is het enige wat me er nu doorheen sleept. Hoop dat het de volgende keer wel goed gaat. Ik heb namelijk gelijk een bel-afspraak gemaakt met mijn behandelend arts dat zodra mijn cyclus weer op orde is we meteen kunnen beginnen met het IUI traject. De gynaecoloog die de curettage uit gaat voeren was in elk geval positief dat ik wel zwanger kan worden en dat we mijn schildklierproblemen onder controle hebben en verwacht dat ik echt nog wel een kindje ga krijgen. Voor nu een bitterzoete troost.quote:
Geen woorden voor Wolken. Ik leef enorm met je mee. Jouw verhaal (toch nog zwanger voor de start van IUI) gaf mij gek genoeg nog hoop. Bij ons zou dat ook nog kunnen. En nu dan dit.... Ik wil je heel erg veel sterkte wensen vandaag en de komende tijd
En Malteser, jij ook
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Sterkte vandaag Wolken!
Ook een voor Malteser en Fuchsia_roze, wat zwaar lijkt me dat.
En ook voor Peacefull, inderdaad de hoop niet opgeven!
Ook een
voor Malteser en Fuchsia_roze, wat zwaar lijkt me dat. En ook
voor Peacefull, inderdaad de hoop niet opgeven!
Oh, ik geef de hoop ook zeker niet op! Ben elke ronde heel nuchter, maar ook ergens een klein beetje hoopvol. Maar dat jij nog zwanger werd voor de IUI gaf mij echt een bevestiging, het kan nog zo maar! Heb het er zelfs nog met man over gehad. Dat het bij jullie nu zo afloopt is heel erg verdrietig, maar hoeft bij een ander natuurlijk niet zo te zijn. Dat kan ik ook wel los zien. Het bericht van Malteser zette mij ook even met twee voeten op de aarde. Zwanger worden is één ding, het blijven is ook niet altijd even logisch.quote:
[..]
Peace, geef nooit die hoop op! Hoop is het enige wat me er nu doorheen sleept. Hoop dat het de volgende keer wel goed gaat. Ik heb namelijk gelijk een bel-afspraak gemaakt met mijn behandelend arts dat zodra mijn cyclus weer op orde is we meteen kunnen beginnen met het IUI traject. De gynaecoloog die de curettage uit gaat voeren was in elk geval positief dat ik wel zwanger kan worden en dat we mijn schildklierproblemen onder controle hebben en verwacht dat ik echt nog wel een kindje ga krijgen. Voor nu een bitterzoete troost.
En dat kindje gaat er komen Wolken! Fijn dat jullie toch gelijk met IUI kunnen starten zodra alles weer op orde is
Kom je het hier dan nog eens delen?
Wolken, veel sterkte vandaag.
Malteser, dat wist ik niet, wat vreselijk zeg. Een dikke knuffel.
En Fuschia ook.
Malteser, dat wist ik niet, wat vreselijk zeg. Een dikke knuffel.
En Fuschia ook.
Bedankt ook allemaal voor de lieve reacties.
Maar zo was mijn post niet bedoeld. Meer ter verduidelijking dat er verschillende redenen en argumenten zijn om het wel of niet te delen. En dat dat dus de ene keer ook nog anders kan zijn dan de andere keer (al hoop ik met heel mijn hart dat het voor de dames hier bij een keer mag blijven). Desalniettemin is het wel lief dat jullie zo reageren.
Wolken, hoe is het gegaan?
Maar zo was mijn post niet bedoeld. Meer ter verduidelijking dat er verschillende redenen en argumenten zijn om het wel of niet te delen. En dat dat dus de ene keer ook nog anders kan zijn dan de andere keer (al hoop ik met heel mijn hart dat het voor de dames hier bij een keer mag blijven). Desalniettemin is het wel lief dat jullie zo reageren.
Wolken, hoe is het gegaan?
Alles is helemaal goed gegaan. Ik mocht mij om 1 uur melden en omdat alle voorgaande operaties allemaal vlot verliepen was ik een uur eerder aan de beurt. Ik was net lekker met mijn ouders aan het kaarten toen ik al mee mocht. Dat je dan op je bed weggereden word en je je familie achterlaat was wel even heel intens en verdrietig, maar ik ben zo verschrikkelijk goed opgevangen door het verplegend personeel, echt petje af! In de operatiekamer moet je dan op een redelijk smal bedje liggen en werd ik via het infuus in slaap gebracht. En dan word je heerlijk lekker warm wakker in de uitslaapkamer waar de zon in je gezicht schijnt. Op een gegeven moment ben ik weer naar mijn eigen kamer gereden ( gelukkig lag ik op de algemene verpleegafdeling en moest ik mijn kamer maar met 1 andere vrouw delen ) en had ik via het raam uitzicht op het ziekenhuis waar ik onder behandeling ben ivm onvruchtbaarheid. Die 2 ziekenhuizen liggen naast elkaar. Wel redelijk wat bloedverlies gehad maar dat word nu steeds minder. Ik ben rond 9 uur gisteravond weer naar huis gegaan.
Vanmorgen was de eerste ochtend dat ik niet huilend wakker ben geworden. Ik denk dat dit gewoon nodig was om weer vooruit te kunnen kijken, het is toch iets waar je bijna 2 weken tegenaan hebt zitten hikken en nu is het eindelijk voorbij. Iets waar ik echt aan toe was. Ook vanmorgen een paar uurtjes weer gewerkt maar ik duik zo weer mijn bed in, het is toch allemaal redelijk gevoelig en ben nog wel een beetje moe. Ik ken mijzelf en moet opletten dat ik niet meteen teveel ga doen, gisteravond bij thuiskomst nog even de nieuwe gasten verwelkomt en de leukste fietsroutes uitgelegd. Het leven gaat immers gewoon door.
Nogmaals, wat een lieve, zorgzame, en meelevende verpleging en operatiepersoneel. Ze hebben me er echt doorheen gesleept.
Vanmorgen was de eerste ochtend dat ik niet huilend wakker ben geworden. Ik denk dat dit gewoon nodig was om weer vooruit te kunnen kijken, het is toch iets waar je bijna 2 weken tegenaan hebt zitten hikken en nu is het eindelijk voorbij. Iets waar ik echt aan toe was. Ook vanmorgen een paar uurtjes weer gewerkt maar ik duik zo weer mijn bed in, het is toch allemaal redelijk gevoelig en ben nog wel een beetje moe. Ik ken mijzelf en moet opletten dat ik niet meteen teveel ga doen, gisteravond bij thuiskomst nog even de nieuwe gasten verwelkomt en de leukste fietsroutes uitgelegd. Het leven gaat immers gewoon door.
Nogmaals, wat een lieve, zorgzame, en meelevende verpleging en operatiepersoneel. Ze hebben me er echt doorheen gesleept.
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
