Ik ben na de echo in de ochtend naar huis gegaan met het idee 'afwachten', meer omdat m`n vriend dat wilde. Toen ik hem duidelijk had gemaakt dat ik me nog 100% zwanger voelde en zo snel mogelijk van de vrucht af wilde snapte hij ook wel dat ik niet meer wilde wachten. Heb toen meteen de VK gebeld en ik had (op vrijdag) `s middags nog terecht gekund bij de gyn maar er was een telefoonstoring in het ZKH dus dat liep mis. Toen kon ik meteen de maandag erna terecht bij de gyn voor de tabletten. De VK heeft alles geregeld voor me.quote:Op dinsdag 23 mei 2017 14:35 schreef Songeur het volgende:
Weet iemand hoe lang je het eigenlijk 'mag' afwachten? En stel nou dat ik het helemaal zat ben en toch pillen/curretage wil moet ik dan wachten tot de afspraak volgende week of kan dat eerder?
Jouw lichaam dus jij bepaalt.quote:Op dinsdag 23 mei 2017 14:35 schreef Songeur het volgende:
Jullie reacties zijn zo fijn en steunend. Bedankt! Denk inderdaad dat het laten bezinken het beste is wat ik nu kan ik doen. En geen overhaaste beslissingen nemen.
Merk dat alles gister zo langs me heen ging en nu met zoveel vragen zit. En dan weet ik niet of ik de vk moet bellen of het zkh.
Weet iemand hoe lang je het eigenlijk 'mag' afwachten? En stel nou dat ik het helemaal zat ben en toch pillen/curretage wil moet ik dan wachten tot de afspraak volgende week of kan dat eerder?
Dat vind ik ook. Ik weet dat sommige (ouderwetse) gyn's het daar minder mee eens zijn, maar dan zou ik gewoon een andere vragen.quote:Op dinsdag 23 mei 2017 14:44 schreef Malteser het volgende:
[..]
Jouw lichaam dus jij bepaalt.
En als je voor volgende week bedenkt dat je het anders wilt, dan bel je eerder. Daar is de vk ook voor. En als je toch de gyn zou moeten bellen, weet de vk je dat wel te vertellen. Ik weet niet wat er is afgesproken.
Dat is waar, maar toch een kleine nuancering: een arts kan niets doen met jouw lichaam dat jij niet wil (dus je dwingen om een curettage te ondergaan als 'de tijd op is' ofzo), maar aan de andere kant kan jij de arts niet dwingen om iets te doen wat hij/zij niet wil. En op zich zijn afwachten, pillen en curettage alle drie goede opties, waar je na voorlichting uit kan kiezen, en misschien is het in een individueel geval iets anders, dat weten wij vanaf hier niet. Maar als je kiest voor curettage, moet dat vervolgens wel op de operatiekamer worden gedaan en dus gepland worden. Het is wel heel fijn als ze daarbij rekening houden met jouw wens en gevoel natuurlijk, maar het moment kiezen zal in overleg gaan meestal.quote:Op dinsdag 23 mei 2017 14:44 schreef Malteser het volgende:
[..]
Jouw lichaam dus jij bepaalt.
En als je voor volgende week bedenkt dat je het anders wilt, dan bel je eerder. Daar is de vk ook voor. En als je toch de gyn zou moeten bellen, weet de vk je dat wel te vertellen. Ik weet niet wat er is afgesproken.
Oh maar zo bedoelde ik het ook niet. Dan heb ik het wellicht verkeerd verwoord of wat dan ook. Uiteraard gaat het in overleg.quote:Op dinsdag 23 mei 2017 16:24 schreef Lemijn het volgende:
[..]
Dat is waar, maar toch een kleine nuancering: een arts kan niets doen met jouw lichaam dat jij niet wil (dus je dwingen om een curettage te ondergaan als 'de tijd op is' ofzo), maar aan de andere kant kan jij de arts niet dwingen om iets te doen wat hij/zij niet wil. En op zich zijn afwachten, pillen en curettage alle drie goede opties, waar je na voorlichting uit kan kiezen, en misschien is het in een individueel geval iets anders, dat weten wij vanaf hier niet. Maar als je kiest voor curettage, moet dat vervolgens wel op de operatiekamer worden gedaan en dus gepland worden. Het is wel heel fijn als ze daarbij rekening houden met jouw wens en gevoel natuurlijk, maar het moment kiezen zal in overleg gaan meestal.
Veel sterkte Songeur!
Ben ik helemaal met je eens En ik begreep ook wel dat je dat bedoelde, maar had blijkbaar een aanval van uitlegbehoeftequote:Op dinsdag 23 mei 2017 21:56 schreef Malteser het volgende:
[..]
Oh maar zo bedoelde ik het ook niet. Dan heb ik het wellicht verkeerd verwoord of wat dan ook. Uiteraard gaat het in overleg.
Maar afwachten mag, pillen mag, curettage mag. Het is rot genoeg dus je moet vooral naar je eigen gevoel luisteren. Dat bedoelde ik meer.
Goh, wat heftig dat je ook zoiets hebt meegemaakt. Je zegt dat fysiek bijtrekken redelijk snel gaat. Wat versta je onder snel? Ik voelde me wat beter dus ging even naar de winkel vanmiddag om sandaaltjes voor mn zoon te halen maar dat viel me flink tegen. Heb daarna een uur geslapen.quote:Op vrijdag 26 mei 2017 21:32 schreef marel88 het volgende:
Songeur, wat heftig zeg. Ik heb het ook gehad en het is niet niks. Neem de tijd, denk niet te ver vooruit, en probeer eerst bij te komen. Het kan snel bijtrekken (fysiek) weet ik uit ervaring, maar in je hoofd kan het ook best even duren, niks geks aan.
Nou, iets minder snel dan dat . Ik heb me een week heel rustig gehouden, veel op de bank gelegen. Daarna weer steeds meer gaan doen, dat ging goed. Ik weet m'n HB niet meer, dus onze situaties zijn wellicht niet helemaal vergelijkbaar. Probeer naar je lijf te luisteren, ook al is dat niet leukquote:Op zaterdag 27 mei 2017 21:16 schreef Songeur het volgende:
[..]
Goh, wat heftig dat je ook zoiets hebt meegemaakt. Je zegt dat fysiek bijtrekken redelijk snel gaat. Wat versta je onder snel? Ik voelde me wat beter dus ging even naar de winkel vanmiddag om sandaaltjes voor mn zoon te halen maar dat viel me flink tegen. Heb daarna een uur geslapen.
Die goedbedoelde adviezen komen inderdaad voort uit het feit dat men niet weet wat anders te zeggen. Het is troostend bedoeld maar zo nietszeggend. In veel gevallen (gelukkig) ook onwetendheid.quote:Op donderdag 27 juli 2017 20:10 schreef Wolken het volgende:
Ja, ik weet alles wat ik wil weten voor morgen. Ik heb heel veel op het internet kunnen vinden en zo alle voors en tegens tegen elkaar af gewogen.Ik zie niet op tegen de fysieke gevolgen, ik heb het idee dat mijn lichaam het goed aan kan. Emotioneel is het natuurlijk een ander verhaal, het verwerken van dit verlies moet nog beginnen. Ik kan nu alleen nog maar huilen.
Ik vind het wel moeilijk om met de goedbedoelde "adviezen" van anderen om te gaan. Het "het komt wel goed" en het "de volgende keer zal het wel goed gaan" mogen van mij verboden worden. Ik snap dat het voor anderen heel moeilijk is om iets te zeggen maar niks wat men nu zegt maar de pijn ook maar iets minder.
Hebben jullie het aan jullie familie / vrienden laten weten dat het mis is gegaan? Ik twijfel om een goede vriend van me in te lichten.
Wij hebben wat familie ingelicht dat ik zwanger was, dus de miskraam moesten we ook wel vertellen. Mijn vriendinnen weten het ook en 1 bevriend koppel. Een select groepje mensen dus. Ik vind het heel fijn om er open over te praten, maar wil niet dat teveel mensen het weten omdat ze anders gaan wachten op een nieuwe zwangerschap. De eerste kut vraag daarover hebben we al gehad namelijk, pas een paar weken na de tijd.quote:Op donderdag 27 juli 2017 20:10 schreef Wolken het volgende:
Hebben jullie het aan jullie familie / vrienden laten weten dat het mis is gegaan? Ik twijfel om een goede vriend van me in te lichten.
Dit ja, 1 kind uit 5 zwangerschappen, heftig hoor Malteser.quote:Op vrijdag 28 juli 2017 00:43 schreef Fuchsia_roze het volgende:
Malteser, zo tussen de regels door ook een voor jou
Peace, geef nooit die hoop op! Hoop is het enige wat me er nu doorheen sleept. Hoop dat het de volgende keer wel goed gaat. Ik heb namelijk gelijk een bel-afspraak gemaakt met mijn behandelend arts dat zodra mijn cyclus weer op orde is we meteen kunnen beginnen met het IUI traject. De gynaecoloog die de curettage uit gaat voeren was in elk geval positief dat ik wel zwanger kan worden en dat we mijn schildklierproblemen onder controle hebben en verwacht dat ik echt nog wel een kindje ga krijgen. Voor nu een bitterzoete troost.quote:Op vrijdag 28 juli 2017 09:33 schreef Peacefulll het volgende:
Geen woorden voor Wolken. Ik leef enorm met je mee. Jouw verhaal (toch nog zwanger voor de start van IUI) gaf mij gek genoeg nog hoop. Bij ons zou dat ook nog kunnen. En nu dan dit.... Ik wil je heel erg veel sterkte wensen vandaag en de komende tijd
En Malteser, jij ook Ik focus me zo op het zwanger worden dat ik bijna vergeet dat het zwanger blijven ook nog een ding is.
Oh, ik geef de hoop ook zeker niet op! Ben elke ronde heel nuchter, maar ook ergens een klein beetje hoopvol. Maar dat jij nog zwanger werd voor de IUI gaf mij echt een bevestiging, het kan nog zo maar! Heb het er zelfs nog met man over gehad. Dat het bij jullie nu zo afloopt is heel erg verdrietig, maar hoeft bij een ander natuurlijk niet zo te zijn. Dat kan ik ook wel los zien. Het bericht van Malteser zette mij ook even met twee voeten op de aarde. Zwanger worden is één ding, het blijven is ook niet altijd even logisch.quote:Op vrijdag 28 juli 2017 10:23 schreef Wolken het volgende:
[..]
Peace, geef nooit die hoop op! Hoop is het enige wat me er nu doorheen sleept. Hoop dat het de volgende keer wel goed gaat. Ik heb namelijk gelijk een bel-afspraak gemaakt met mijn behandelend arts dat zodra mijn cyclus weer op orde is we meteen kunnen beginnen met het IUI traject. De gynaecoloog die de curettage uit gaat voeren was in elk geval positief dat ik wel zwanger kan worden en dat we mijn schildklierproblemen onder controle hebben en verwacht dat ik echt nog wel een kindje ga krijgen. Voor nu een bitterzoete troost.
Na een spontane miskraam vaak weer na 4 weken. Na een curettage duurt het bij mij vaak een week of 6.quote:Op zaterdag 29 juli 2017 20:39 schreef Wolken het volgende:
Na hoeveel tijd was bij jullie de cyclus weer op gang gekomen?
Lichamelijk gaat het heel goed, ik krijg weer wat energie en ik verlies alleen nog een heel klein beetje oud bloed / weefsel .quote:Op donderdag 3 augustus 2017 14:01 schreef Malteser het volgende:
[..]
Na een spontane miskraam vaak weer na 4 weken. Na een curettage duurt het bij mij vaak een week of 6.
Tevens lokquote:
Hoe is het nu met je?
Ik ben nu 4 weken verder en de zwangerschapstest is nu echt negatief. Dus bij mij duurde het echt 4 weken. Ik hoop volgende week weer ongesteld te worden.quote:Op vrijdag 25 augustus 2017 21:39 schreef laziness het volgende:
Toch maar een kickje
Hoe lang duurt het na een curretage voordat het hcg uit je lichaam is? Ik lees verschillende dingen maar ik wil zo snel mogelijk van die vreselijke misselijkheid af
Ik zou het je niet durven zeggen laziness. De artsen zeiden tegen mij een maand tot 6 weken, maar ik heb niet gewacht en was binnen een maand opnieuw zwanger.quote:Op vrijdag 25 augustus 2017 21:39 schreef laziness het volgende:
Toch maar een kickje
Hoe lang duurt het na een curretage voordat het hcg uit je lichaam is? Ik lees verschillende dingen maar ik wil zo snel mogelijk van die vreselijke misselijkheid af
Het was een blighted ovum. De vruchtzak was keurig op termijn. Er zat alleen geen vruchtje inquote:Op vrijdag 25 augustus 2017 21:44 schreef Wolken het volgende:
[..]
Ik ben nu 4 weken verder en de zwangerschapstest is nu echt negatief. Dus bij mij duurde het echt 4 weken. Ik hoop volgende week weer ongesteld te worden.
De symptomen waren bij mij trouwens al eerder weg maar bij mij was het vruchtje ook al een tijdje gestopt dus de symptomen namen al af toen ik nog gewoon zwanger was.
Sterkte
dichtbij is ook een plekjequote:Op donderdag 3 augustus 2017 21:47 schreef Wolken het volgende:
Jullie zijn lief
Mijn moeder had het erover dat ik het een plekje moet gaan geven. Maar wat als ik het geen plekje wil geven? Wat als ik het dichtbij me wil houden? Nou ben ik sowieso redelijk allergisch voor zulke uitspraken maar zou nu ook niet weten hoe ik dat nu moet doen.
Vriendlief snapt mijn gevoelens en emoties maar is zelf van het type "gewoon doorgaan" en heeft ook vanuit huis uit niet geleerd hoe je om moet gaan met andermans gevoelens. Praten doet hij er niet echt over. Ik kan het hem ook niet kwalijk nemen, maar ik heb me de afgelopen 2 weken behoorlijk eenzaam gevoeld. Mijn grootste steun is heel onverwacht mijn broer, Altijd al mijn maatje geweest en ik denk dat hij bijna net zo verdrietig was als ik. Hij is echt super lief en attent.
Herkenbaar, ik was ook dolblij met de zwangerschap maar de mankementen waren echt best wel heftig vond ik. Maar ik denk dat het bij mij in totaal 3 tot 4 weken heeft geduurd vanaf het moment dat het vruchtje was gestopt met groeien. Nadat het was gestopt waren de pijnlijke borsten en misselijkheid binnen 2 weken over. De vermoeidheid heeft nog wel een tijd geduurd maar dat kon ook komen door de hele gebeuren er omheen.quote:Op vrijdag 25 augustus 2017 21:51 schreef laziness het volgende:
[..]
Het was een blighted ovum. De vruchtzak was keurig op termijn. Er zat alleen geen vruchtje in
De symptomen zijn dus al die tijd gebleven en toegenomen zelfs helaas. Dat vond ik wel extra heftig. Je rot voelen voor helemaal niks
Sterkte Lazi wat ontzettend rot!quote:Op vrijdag 25 augustus 2017 21:51 schreef laziness het volgende:
[..]
Het was een blighted ovum. De vruchtzak was keurig op termijn. Er zat alleen geen vruchtje in
De symptomen zijn dus al die tijd gebleven en toegenomen zelfs helaas. Dat vond ik wel extra heftig. Je rot voelen voor helemaal niks
oh dat is helemaal moeilijkquote:Op zondag 27 augustus 2017 10:42 schreef laziness het volgende:
Dank voor de lieve woorden allemaal.
De misselijkheid neemt wat af dus nu de primperan ook afbouwen
Het een plekje geven gaat een wat langer traject zijn denk ik. Om gezondheidsredenen hebben we er al die jaren over gedaan om na lang twijfelen tot een besluit te komen om het nog een keer te willen proberen. Diezelfde gezondheidsredenen hebben ons doen besluiten om het nu hier bij te laten en dolgelukkig te zijn met het jongetje dat we hebben.
Wat ons betreft juist het moment omdat er veel van zeven jaar geleden toch al wat in de vergetelheid was geraakt en nu weer heel hard binnen kwam. Laat ik omschrijven als eerder toch een geromantiseerde beslissing tegenover een realistische beslissing nu.quote:Op zondag 27 augustus 2017 17:37 schreef ViviRAWRS het volgende:
Lazi jullie zitten er eigenlijk nog midden in hè, ik zou zelf zo'n heftige, definitieve beslissing nog niet durven nemen. Fijn dat de misselijkheid al wat aan het afnemen is.
Ah een reality check dus, ontzettend verdrietig om er op zo'n manier achter te moeten komen wat wijsheid is. Het ruimt wel lekker op (in jullie huis en daardoor misschien ook in jullie hoofd), zag ik in het andere topic. Heel veel sterkte.quote:Op zondag 27 augustus 2017 18:06 schreef laziness het volgende:
Wat ons betreft juist het moment omdat er veel van zeven jaar geleden toch al wat in de vergetelheid was geraakt en nu weer heel hard binnen kwam. Laat ik omschrijven als eerder toch een geromantiseerde beslissing tegenover een realistische beslissing nu.
Dit. Wat heftig lazi, veel sterkte gewenst.quote:Op zondag 27 augustus 2017 10:52 schreef Mariposas het volgende:
Ach laziness, wat een heftige beslissing(en)... jeetje. Sterkte met alles!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |