UTO Utopia
Op een voormalig militair terrein in Het Gooi proberen vijftien gelukszoekers een nieuwe samenleving te creëren. Ze worden 24/7 gevolgd door camera's, én door FOK! Lees en post hier mee over het wel en wee in Utopia.
Utopia, donderdag 2 februari 2017.
(Ramona had kleding voor zichzelf gekocht, maar het past niet en hangt de kleding in haar eigen winkel.)
Ramona: Ik had kleding gekocht bij de Sol's, maar die pas ik niet, dus ik ga het gewoon in de winkel verkopen.
Jessie: Dat je alleen de inkoopsprijs eruit hebt?
Ramona: Uh, ja.
(Ramona had kleding voor zichzelf gekocht, maar het past niet en hangt de kleding in haar eigen winkel.)
Ramona: Ik had kleding gekocht bij de Sol's, maar die pas ik niet, dus ik ga het gewoon in de winkel verkopen.
Jessie: Dat je alleen de inkoopsprijs eruit hebt?
Ramona: Uh, ja.
Eerder:
Woensdag 1 februari 2017.
(Werken aan de nieuwe vloer.)
Cemal: Ik baal ervan dat de vloer nog niet klaar is.
Rob: Wij gaan er voor zorgen dat we hier donderdagochtend om 08:00 uur weer zijn, dan gaan we verder met de vloer.
Cemal: Er moeten meer mensen helpen.
Rob: Maar wij zorgen dat we hier weer klaar staan.
Cemal: Ik kan mijn eigen klusbedrijf wel beginnen.
Rob: Doen, ik heb jou hard nodig.
Cemal: Dat vind ik een groot compliment.
Utopia, donderdag 2 februari 2017.
(Romy is er nog niet uit. Gaat ze overstappen naar de ondernemers of blijft ze bij de minimalisten? )
Romy: Je hebt mij nog niets laten weten?
Cemal: Ik was vandaag met de nieuwe vloer, ik heb er nog niet goed over na kunnen denken.
Romy: We zijn bezig met een product, ik wil graag ondernemen, de ondernemers, dat is wat ik nodig heb, mensen die achter mijn kont aangaan. Ik vind het wel spannend, ze deden vandaag wel chill tegen me hoor. Ik maak me geen zorgen, ik heb wel het idee dat ze het me gunnen.
Cemal: Ik wil niet met geld bezig zijn.
Romy: Ik ben niet zo lekker, ik ben misselijk.
Woensdag 1 februari 2017.
(Werken aan de nieuwe vloer.)
Cemal: Ik baal ervan dat de vloer nog niet klaar is.
Rob: Wij gaan er voor zorgen dat we hier donderdagochtend om 08:00 uur weer zijn, dan gaan we verder met de vloer.
Cemal: Er moeten meer mensen helpen.
Rob: Maar wij zorgen dat we hier weer klaar staan.
Cemal: Ik kan mijn eigen klusbedrijf wel beginnen.
Rob: Doen, ik heb jou hard nodig.
Cemal: Dat vind ik een groot compliment.
Utopia, donderdag 2 februari 2017.
(Romy is er nog niet uit. Gaat ze overstappen naar de ondernemers of blijft ze bij de minimalisten? )
Romy: Je hebt mij nog niets laten weten?
Cemal: Ik was vandaag met de nieuwe vloer, ik heb er nog niet goed over na kunnen denken.
Romy: We zijn bezig met een product, ik wil graag ondernemen, de ondernemers, dat is wat ik nodig heb, mensen die achter mijn kont aangaan. Ik vind het wel spannend, ze deden vandaag wel chill tegen me hoor. Ik maak me geen zorgen, ik heb wel het idee dat ze het me gunnen.
Cemal: Ik wil niet met geld bezig zijn.
Romy: Ik ben niet zo lekker, ik ben misselijk.
(Deel twee gesprek Romy en Cemal in de caravan.)
Cemal: Ik voel me ook niet zo goed, ik ben chagrijnig,
Romy: Zit je ergens mee?
Cemal: Misschien door mijn post. Omdat ik het kut vind wat er geschreven is.
Romy: Wat is er dan met je post?
Cemal: Wat er vorige week dinsdag geschreven is door mijn broer.
Romy: Zit je daar nog steeds mee?
Cemal: Ja.
Romy: Blijkbaar oordelen hun snel terwijl ze me niet kennen, mijn omgeving is anders, ik ben dat niet gewend.
Cemal: Ja.
Romy: Cemal, ik weet ook niet wat ik er aan kan doen.
Cemal: Dat weet ik.
Romy: Denk je na over je post, ga je dan twijfelen?
Cemal: Ja daar ben ik gewoon eerlijk in.
Romy: Waar twijfel je dan aan?
Cemal: Over ons, dat is een stukje onzekerheid.
Romy: Nou dan zet je me aan de kant, door de mening van je broer, ik heb hem niet eens echt gesproken. Maar goed, ik vind dat het goed tussen ons gaat, maar toch twijfel je?
Cemal: Ik moet ook een keer voor mezelf kiezen en niet voor anderen.
Romy: Ik ben een beetje misselijk.
Cemal: Lekker slapen.
Romy: Ja, net of dat ik nu goed kan slapen na alles wat je net zegt.
Cemal: Ik denk dat mijn vader en mijn broer mij willen beschermen.
Romy: Ik ben Room, ik heb dit nog nooit meegemaakt, er zit niets kwaads in mij hoor. Ik denk dat ik ziek ben, ik ben misselijk.
Cemal: Heb je net wel wat gegeten?
Romy: Nee alleen een glaasje ranja en een glas wijn.
Cemal: Lekker slapen.
Romy: Maar weet je wat het ergste is, jouw vader kent me niet eens.
Cemal: Ik zit denk met meer dingen, maar ik krijg het niet omhoog waar ik mee zit.
Romy: Je kan alles tegen me vertellen.
Cemal: Weet ik schatje, er is verder niks, ik slaap alleen onrustig, ik weet ook niet wat het is.
Romy: Je weet het wel.
[ Bericht 3% gewijzigd door Tuinfluitert op 03-02-2017 01:38:25 (Foto door fresh-fruit.) ]
Cemal: Ik voel me ook niet zo goed, ik ben chagrijnig,
Romy: Zit je ergens mee?
Cemal: Misschien door mijn post. Omdat ik het kut vind wat er geschreven is.
Romy: Wat is er dan met je post?
Cemal: Wat er vorige week dinsdag geschreven is door mijn broer.
Romy: Zit je daar nog steeds mee?
Cemal: Ja.
Romy: Blijkbaar oordelen hun snel terwijl ze me niet kennen, mijn omgeving is anders, ik ben dat niet gewend.
Cemal: Ja.
Romy: Cemal, ik weet ook niet wat ik er aan kan doen.
Cemal: Dat weet ik.
Romy: Denk je na over je post, ga je dan twijfelen?
Cemal: Ja daar ben ik gewoon eerlijk in.
Romy: Waar twijfel je dan aan?
Cemal: Over ons, dat is een stukje onzekerheid.
Romy: Nou dan zet je me aan de kant, door de mening van je broer, ik heb hem niet eens echt gesproken. Maar goed, ik vind dat het goed tussen ons gaat, maar toch twijfel je?
Cemal: Ik moet ook een keer voor mezelf kiezen en niet voor anderen.
Romy: Ik ben een beetje misselijk.
Cemal: Lekker slapen.
Romy: Ja, net of dat ik nu goed kan slapen na alles wat je net zegt.
Cemal: Ik denk dat mijn vader en mijn broer mij willen beschermen.
Romy: Ik ben Room, ik heb dit nog nooit meegemaakt, er zit niets kwaads in mij hoor. Ik denk dat ik ziek ben, ik ben misselijk.
Cemal: Heb je net wel wat gegeten?
Romy: Nee alleen een glaasje ranja en een glas wijn.
Cemal: Lekker slapen.
Romy: Maar weet je wat het ergste is, jouw vader kent me niet eens.
Cemal: Ik zit denk met meer dingen, maar ik krijg het niet omhoog waar ik mee zit.
Romy: Je kan alles tegen me vertellen.
Cemal: Weet ik schatje, er is verder niks, ik slaap alleen onrustig, ik weet ook niet wat het is.
Romy: Je weet het wel.
[ Bericht 3% gewijzigd door Tuinfluitert op 03-02-2017 01:38:25 (Foto door fresh-fruit.) ]
Deel drie.
(Romy en Cemal in de caravan.)
Cemal: Ik heb het benauwd, ik knip morgen hier alle ramen open, is veel te benauwd.
Romy: Het raam is open, het tocht nu wel meer.
Cemal: Ik zal eens kijken of er een kleed is om voor de ramen te hangen.
Romy: Nu nog voor die paar maanden?
Cemal: Wanneer de zon schijnt is het hier binnen een sauna.
Romy: Ik vind het zo raar dat ik me inene zo ziek voel, mijn spieren voelen zwaar, zijn denk ik spanningen.
Cemal: Welke spanningen?
Romy: Een beetje voor morgen, dat ik misschien overstap naar de ondernemers en dat je vader en je broer over mij kritisch oordelen terwijl ze me niet eens kennen, maar goed, ik weet nu hoe jij je voelt.
Cemal: Er zit me meer dwars, ik denk ook na over de stemmingen, het zou zomaar kunnen dat ik op de bank kom.
Romy: Wil je naar huis?
Cemal: Nee, zeker niet, ik heb het naar mijn zin. Misschien heb ik gewoon weer behoefte om mijn bezoek te zien. Misschien kan ik nu ook niet slapen omdat de vloer nog niet klaar is.
Romy: Probeer te ontspannen.
Cemal: Ik kan niet slapen, ik ben onrustig, ik slaap al een paar nachten niet.
Romy: Je hebt vanmiddag al een paar uren geslapen.
Cemal: Ik denk dat ik morgen mijn bezoek ga aanvragen want anders ga ik overal tegen aantrappen. Misschien is het ook dat ik de laatste dagen veel irritaties had, veertien inwoners en die vloer met zijn vieren leggen, Baasje heeft een klein beetje geholpen.
Romy: Gaat het Cemal?
Cemal: Ja hoor, ik heb alleen geen slaap, ik ga in ieder geval niet meer in de middag slapen.
(Romy en Cemal in de caravan.)
Cemal: Ik heb het benauwd, ik knip morgen hier alle ramen open, is veel te benauwd.
Romy: Het raam is open, het tocht nu wel meer.
Cemal: Ik zal eens kijken of er een kleed is om voor de ramen te hangen.
Romy: Nu nog voor die paar maanden?
Cemal: Wanneer de zon schijnt is het hier binnen een sauna.
Romy: Ik vind het zo raar dat ik me inene zo ziek voel, mijn spieren voelen zwaar, zijn denk ik spanningen.
Cemal: Welke spanningen?
Romy: Een beetje voor morgen, dat ik misschien overstap naar de ondernemers en dat je vader en je broer over mij kritisch oordelen terwijl ze me niet eens kennen, maar goed, ik weet nu hoe jij je voelt.
Cemal: Er zit me meer dwars, ik denk ook na over de stemmingen, het zou zomaar kunnen dat ik op de bank kom.
Romy: Wil je naar huis?
Cemal: Nee, zeker niet, ik heb het naar mijn zin. Misschien heb ik gewoon weer behoefte om mijn bezoek te zien. Misschien kan ik nu ook niet slapen omdat de vloer nog niet klaar is.
Romy: Probeer te ontspannen.
Cemal: Ik kan niet slapen, ik ben onrustig, ik slaap al een paar nachten niet.
Romy: Je hebt vanmiddag al een paar uren geslapen.
Cemal: Ik denk dat ik morgen mijn bezoek ga aanvragen want anders ga ik overal tegen aantrappen. Misschien is het ook dat ik de laatste dagen veel irritaties had, veertien inwoners en die vloer met zijn vieren leggen, Baasje heeft een klein beetje geholpen.
Romy: Gaat het Cemal?
Cemal: Ja hoor, ik heb alleen geen slaap, ik ga in ieder geval niet meer in de middag slapen.
Utopia, vrijdag 3 februari 2017.
(Nominatie inwoners dinsdag 21 februari en maandag 27 februari vertrek genomineerde inwoner.)
Rob: Nou wie gaat er naar huis eind van deze maand?
Britt: Eerst wist ik het nog niet, ik heb wel een idee, maar ik kan het nog niet voor 100% zeggen, ik ga mijn stemmen verdelen.
Rob: Ik ga op vol.
Britt: Het is over drie weken, maar er komen nog twee nieuwe. Ben jij bang om op de bank te komen?
Rob: Dat lijkt me stug.
Britt: We gaan het meemaken, ik dacht 22 februari gaan we stemmen.
Rob: Dan twee extra mensen binnen, daar gaat er een van naar huis,
Britt: En de nieuwe inwoner mag iemand van de oude garde wegsturen.
(Nominatie inwoners dinsdag 21 februari en maandag 27 februari vertrek genomineerde inwoner.)
Rob: Nou wie gaat er naar huis eind van deze maand?
Britt: Eerst wist ik het nog niet, ik heb wel een idee, maar ik kan het nog niet voor 100% zeggen, ik ga mijn stemmen verdelen.
Rob: Ik ga op vol.
Britt: Het is over drie weken, maar er komen nog twee nieuwe. Ben jij bang om op de bank te komen?
Rob: Dat lijkt me stug.
Britt: We gaan het meemaken, ik dacht 22 februari gaan we stemmen.
Rob: Dan twee extra mensen binnen, daar gaat er een van naar huis,
Britt: En de nieuwe inwoner mag iemand van de oude garde wegsturen.
Utopia, vrijdag 3 februari 2017.
(In de caravan, het gaat over de stemmingen en over een vieze lucht.)
Romy: Cemal, ik denk dat jij je geen zorgen hoeft te maken over de stemmingen.
Cemal: Ik denk het ook niet, ik had gisteren gewoon niet zo'n goede dag.
Romy: Ik denk dat er een paar inwoners op Jessie, Karin en Jessie gaan.
Cemal: Ik vind het zo jammer dat Rob buitengesloten wordt, ik vind het zo'n toffe peer.
Romy: Ik ook, maar ik vergeet niet wat mijn vader heeft gezegd.
Cemal: Het stinkt hier verschrikkelijk.
Romy: Ik ben wel een beetje vies, ik had vandaag moeten douchen, ik ging me omkleden, maar ik heb alleen schoon ondergoed aangedaan.
Cemal: Het stinkt hier ontzettend.
Romy: Het is denk de prullebak, daar had ik van de week een broodje ingegooid.
Cemal: Wat zat er dan op dat broodje?
Romy: Komkommer met kruidenkaas.
Cemal: Ik zet de prullenbak buiten, wat een stank.
(In de caravan, het gaat over de stemmingen en over een vieze lucht.)
Romy: Cemal, ik denk dat jij je geen zorgen hoeft te maken over de stemmingen.
Cemal: Ik denk het ook niet, ik had gisteren gewoon niet zo'n goede dag.
Romy: Ik denk dat er een paar inwoners op Jessie, Karin en Jessie gaan.
Cemal: Ik vind het zo jammer dat Rob buitengesloten wordt, ik vind het zo'n toffe peer.
Romy: Ik ook, maar ik vergeet niet wat mijn vader heeft gezegd.
Cemal: Het stinkt hier verschrikkelijk.
Romy: Ik ben wel een beetje vies, ik had vandaag moeten douchen, ik ging me omkleden, maar ik heb alleen schoon ondergoed aangedaan.
Cemal: Het stinkt hier ontzettend.
Romy: Het is denk de prullebak, daar had ik van de week een broodje ingegooid.
Cemal: Wat zat er dan op dat broodje?
Romy: Komkommer met kruidenkaas.
Cemal: Ik zet de prullenbak buiten, wat een stank.
Utopia, vrijdag 3 februari 2017.
(Gaat weer over de stemmingen.)
Romy: Ik had gisteravond een kleine discussie met Billy, over dat ik bij de ondernemers wilde en toen zei ze dat ze nog moesten overleggen en toen liep Boyd voorbij en zei, "Oja een regel is dat ondernemers niet op elkaar stemmen. "
Cemal: Vertrouw ze niet.
Romy: En toen zei Bill "Ja klopt, dat is echt zo". Gina zei dat ze hier niets van wist.
Cemal: Daarom zeg ik, vertrouw ze niet, ze weten dondersgoed wie er op de bank komen.
Romy: Wie dan?
Cemal: Ze weten dat al, Kevin of Karin komen op de bank.
(Gaat weer over de stemmingen.)
Romy: Ik had gisteravond een kleine discussie met Billy, over dat ik bij de ondernemers wilde en toen zei ze dat ze nog moesten overleggen en toen liep Boyd voorbij en zei, "Oja een regel is dat ondernemers niet op elkaar stemmen. "
Cemal: Vertrouw ze niet.
Romy: En toen zei Bill "Ja klopt, dat is echt zo". Gina zei dat ze hier niets van wist.
Cemal: Daarom zeg ik, vertrouw ze niet, ze weten dondersgoed wie er op de bank komen.
Romy: Wie dan?
Cemal: Ze weten dat al, Kevin of Karin komen op de bank.
Utopia, vrijdag 3 februari 2017.
(Vintage jeansshop kan over twee weken mooi in de ruimte van de kapsalon.)
Billy: Ik vind het heel leuk dat je spijkerjasjes gaat doen, maar ik kan niet garanderen dat ik nooit met Billyjeans ga uitbreiden, ik denk ook na over spijkerjasjes.
Romy: Dat is goed Bill, die kleding van jou is toch meer spetterverfkleding.
Billy: Dan weet je dat, we zijn vriendinnen, ik wil geen scheve gezichten.
Romy: Ik ga vintage spijkerjasjes doen, maar ik zou het ook leuk vinden om dit uit te breiden, ik bruis nu van de ideeën.
Cemal: Weet je al wat meer over de prijs van de spijkerjasjes? Je koopt het toch per kilo?
Romy: Ik heb gebeld, ze nemen niet op. Ik wil de presentatie naar morgen verplaatsen, de grootste reden is dat we niet weten hoeveel spijkerjasjes er in een kilo zitten.
Cemal: Ik kan mijn moeder vragen, die heeft thuis super veel vintage spijkerjasjes, die kunnen jullie dan ook dragen.
(Vintage jeansshop kan over twee weken mooi in de ruimte van de kapsalon.)
Billy: Ik vind het heel leuk dat je spijkerjasjes gaat doen, maar ik kan niet garanderen dat ik nooit met Billyjeans ga uitbreiden, ik denk ook na over spijkerjasjes.
Romy: Dat is goed Bill, die kleding van jou is toch meer spetterverfkleding.
Billy: Dan weet je dat, we zijn vriendinnen, ik wil geen scheve gezichten.
Romy: Ik ga vintage spijkerjasjes doen, maar ik zou het ook leuk vinden om dit uit te breiden, ik bruis nu van de ideeën.
Cemal: Weet je al wat meer over de prijs van de spijkerjasjes? Je koopt het toch per kilo?
Romy: Ik heb gebeld, ze nemen niet op. Ik wil de presentatie naar morgen verplaatsen, de grootste reden is dat we niet weten hoeveel spijkerjasjes er in een kilo zitten.
Cemal: Ik kan mijn moeder vragen, die heeft thuis super veel vintage spijkerjasjes, die kunnen jullie dan ook dragen.
Veertien inwoners.
Uitslag favoriete inwoner maandag 6 februari 2017.
1. Jacco 20,96%
2. Bas 16,84%
3. Britt 13,93%
4. Jessie 10,65%
5. Cemal 9,86%
6. Romy 5,17%
7. Karin 5,16%
8. Boyd 4,36%
9. Ramona 3,74%
10. Victoria 2,96%
11. Kevin 2,88%
12. Gina 2,15%
13. Rob 0,7%
14. Billy 0,66%
Uitslag favoriete inwoner maandag 6 februari 2017.
1. Jacco 20,96%
2. Bas 16,84%
3. Britt 13,93%
4. Jessie 10,65%
5. Cemal 9,86%
6. Romy 5,17%
7. Karin 5,16%
8. Boyd 4,36%
9. Ramona 3,74%
10. Victoria 2,96%
11. Kevin 2,88%
12. Gina 2,15%
13. Rob 0,7%
14. Billy 0,66%
Utopia, maandag 6 februari 2017.
(Zaterdag 11 februari Valentijnsdag, Karin's verjaardagsfeest bijna 60 jaar en een optreden van Bonnie St. Claire.)
Jacco: Het is een super lieve vrouw.
Rob: Ja een toppertje.
Jacco: Ik heb haar een paar keer ontmoet.
Romy: Bonny draagt altijd petjes.
(Foto's bekijken van Bonnie, vele foto's van de afgelopen 51 jaar, van 1966 tot heden 2017. )
Jacco: Ze is nog steeds leuk.
Rob: Ja, ik zie het, is een mooie vrouw.
Jacco: Dat is haar nieuwe pruik, zo is ze nu, ik vind haar een leuk mens.
(Verjaardagsfeestje van Karin is ook op Valentijnsdag, zaterdag 11 februari.)
Karin: Ik word maar een keer zestig jaar.
(Zaterdag 11 februari Valentijnsdag, Karin's verjaardagsfeest bijna 60 jaar en een optreden van Bonnie St. Claire.)
Jacco: Het is een super lieve vrouw.
Rob: Ja een toppertje.
Jacco: Ik heb haar een paar keer ontmoet.
Romy: Bonny draagt altijd petjes.
(Foto's bekijken van Bonnie, vele foto's van de afgelopen 51 jaar, van 1966 tot heden 2017. )
Jacco: Ze is nog steeds leuk.
Rob: Ja, ik zie het, is een mooie vrouw.
Jacco: Dat is haar nieuwe pruik, zo is ze nu, ik vind haar een leuk mens.
(Verjaardagsfeestje van Karin is ook op Valentijnsdag, zaterdag 11 februari.)
Karin: Ik word maar een keer zestig jaar.
Utopia, maandag 6 februari 2017.
(Standbeeld van Bas.)
Romy: Baasie wat ga je doen?
Bas: Iets heel leuk
Romy: Wat ga je nou doen Bas?
Bas: Ik krijg een kleibehandeling.
Billy: Wat ga je doen?
Bas: Ik ga gewoon eens lekker kleien.
Romy: Zeg het nou.
Bas: Ik krijg een eigen standbeeld, ik ben toch Utopiaan van het jaar.
Romy: Een eigen beeld, ben je zo vol van jezelf?
(Standbeeld van Bas.)
Romy: Baasie wat ga je doen?
Bas: Iets heel leuk
Romy: Wat ga je nou doen Bas?
Bas: Ik krijg een kleibehandeling.
Billy: Wat ga je doen?
Bas: Ik ga gewoon eens lekker kleien.
Romy: Zeg het nou.
Bas: Ik krijg een eigen standbeeld, ik ben toch Utopiaan van het jaar.
Romy: Een eigen beeld, ben je zo vol van jezelf?
Utopia, maandag 7 februari 2017.
(Een standbeeld van Bas.)
Ramona: Bas heeft altijd wat.
Karin: Bas heeft altijd wat bijzonders.
Ramona: Liefie, hoe ging die.
Bas: Heel heftig, je hebt net genoeg zuurstof om te kunnen leven.
Ramona: Waarom krijg je eigenlijk een standbeeld? Net zoals het vrijheidsbeeld in New York Bay ofzo?
(Bas reageert niet, Bas ligt nu op een bed en krijgt o.a. gips en was op zijn gezicht, duurt ongeveer 18 minuten.)
Beeldhouwer: Viel het tegen?
Bas: In het begin viel het mee en iets later voel je toch dat je minder zuurstof krijgt.
Man: Dit is een soort bijenwas, je hebt het zwaarste gedeeltje achter de rug, de schoenen vallen mee.
Bas: Wat ook lastig was, doordat het gips zwaarder werd, voelde het heel zwaar in mijn achterhoofd.
Beeldhouwer: Ik moet de pan weer op het vuur zetten, want de was stolt sneller dan ik wil, hebben jullie hier een gasplaat want dat gaat misschien sneller dan die kookplaat.
Ramona: Ja, we hebben ook een gasfornuis.
Bas: Ik ga even een peukie doen, wil jij nog wat drinken?
Beeldhouwer: Ik ga even verder, daarna kan ik ontspannen.
(Een standbeeld van Bas.)
Ramona: Bas heeft altijd wat.
Karin: Bas heeft altijd wat bijzonders.
Ramona: Liefie, hoe ging die.
Bas: Heel heftig, je hebt net genoeg zuurstof om te kunnen leven.
Ramona: Waarom krijg je eigenlijk een standbeeld? Net zoals het vrijheidsbeeld in New York Bay ofzo?
(Bas reageert niet, Bas ligt nu op een bed en krijgt o.a. gips en was op zijn gezicht, duurt ongeveer 18 minuten.)
Beeldhouwer: Viel het tegen?
Bas: In het begin viel het mee en iets later voel je toch dat je minder zuurstof krijgt.
Man: Dit is een soort bijenwas, je hebt het zwaarste gedeeltje achter de rug, de schoenen vallen mee.
Bas: Wat ook lastig was, doordat het gips zwaarder werd, voelde het heel zwaar in mijn achterhoofd.
Beeldhouwer: Ik moet de pan weer op het vuur zetten, want de was stolt sneller dan ik wil, hebben jullie hier een gasplaat want dat gaat misschien sneller dan die kookplaat.
Ramona: Ja, we hebben ook een gasfornuis.
Bas: Ik ga even een peukie doen, wil jij nog wat drinken?
Beeldhouwer: Ik ga even verder, daarna kan ik ontspannen.
Utopia, maandag 6 februari 2017.
(Een standbeeld Bas.)
Boyd: Bas doet de laatste weken bijna niets, staat maar met zijn handen in zijn zakken.
Rob: Precies.
Boyd: Even met een emmertje naar het kippen hok, heb je wel gezien hoe vies dat kippenhok is?
Rob: Nee, ik zou niet weten waarom Bas een standbeeld nodig heeft.
Boyd: Hij heeft ook zijn eigen laan, Bas van Veldhovenlaan.
(Een standbeeld Bas.)
Boyd: Bas doet de laatste weken bijna niets, staat maar met zijn handen in zijn zakken.
Rob: Precies.
Boyd: Even met een emmertje naar het kippen hok, heb je wel gezien hoe vies dat kippenhok is?
Rob: Nee, ik zou niet weten waarom Bas een standbeeld nodig heeft.
Boyd: Hij heeft ook zijn eigen laan, Bas van Veldhovenlaan.
Utopia, maandag 6 februari 2017.
(Standbeeld Bas.)
Jacco: Hoeveel kost zoiets?
Beeldhouwer: Nou daar is een afspraak over.
Bas: Hij heeft voor mij een hele bijzondere prijs gemaakt.
Jacco: En waar ga je deze neerzetten?
Bas: Weet ik nog niet.
Romy: Hoeveel kost dit grapje?
Bas: 500 euro.
Boyd: En waar komt het Bas standbeeld te staan?
Bas: Ik denk bij de entree, ik ben Utopiaan van het jaar.
(Standbeeld Bas.)
Jacco: Hoeveel kost zoiets?
Beeldhouwer: Nou daar is een afspraak over.
Bas: Hij heeft voor mij een hele bijzondere prijs gemaakt.
Jacco: En waar ga je deze neerzetten?
Bas: Weet ik nog niet.
Romy: Hoeveel kost dit grapje?
Bas: 500 euro.
Boyd: En waar komt het Bas standbeeld te staan?
Bas: Ik denk bij de entree, ik ben Utopiaan van het jaar.
Utopia, maandag 6 februari 2017.
(Standbeeld Bas.)
Britt: Heb je al een plek waar deze kan staan?
Bas: Ik weet het nog niet zeker, misschien bij de ingang?
Man: Het standbeeld kan gewoon buiten en ook binnen.
Bas: Hoeveel weegt het standbeeld?
Man: 100 kilo.
(Elders, in de huiskamer.)
Jacco: Niemand wist het.
Karin: Dat is toch altijd bij Bas.
(Standbeeld Bas.)
Britt: Heb je al een plek waar deze kan staan?
Bas: Ik weet het nog niet zeker, misschien bij de ingang?
Man: Het standbeeld kan gewoon buiten en ook binnen.
Bas: Hoeveel weegt het standbeeld?
Man: 100 kilo.
(Elders, in de huiskamer.)
Jacco: Niemand wist het.
Karin: Dat is toch altijd bij Bas.
Utopia, maandag 6 februari 2017.
(Een Valentijnsdate voor Karin?)
Jacco: Ik ga aan de slag voor Karin, een negroïde man van ongeveer 55 jaar, hij moet een groot klokkenspel hebben, ik ga aan de slag, want op de Utopiamarkt of op evenementen kun je die niet vinden.
(Een Valentijnsdate voor Karin?)
Jacco: Ik ga aan de slag voor Karin, een negroïde man van ongeveer 55 jaar, hij moet een groot klokkenspel hebben, ik ga aan de slag, want op de Utopiamarkt of op evenementen kun je die niet vinden.
Utopia, dinsdag 7 februari 2017.
(Romy en Jacco hebben laatst getongd? )
Rob: Romy ga nou slapen, het is al bijna 23:00 uur.
Romy: Ik bak nog een kaassoufflé.
Romy: Cemal is echt verdrietig hoor Gina, kutzooi.
Gina: Ik snap het ook wel.
Jacco: Maak je maar niet druk.
Cemal: Weet ik.
Jacco: Ik was barman en er zaten wel dertig meisjes voor mij aan de bar, maar ik ben homo. Je hoeft je geen zorgen te maken.
Cemal: Doe ik ook niet.
Jacco: Ik zou me meer zorgen maken wanneer Romy het met Bas doet.
Romy: Wist niet dat je er zo mee zat.
Cemal: Je bent mijn vriendin.
Romy: Ik hoop dat je het wel een plekje kan geven.
Cemal: Hoop ik ook. Als ik er nou mee blijf zitten?
Jacco: Mag ik wel uit deze scene?
Romy: Ja.
Cemal: Ik neem nu automatisch afstand van je.
Romy: Ja, wat moet ik er nu aan doen?
Cemal: Ik ben er nu wel in mijn hoofd mee bezig.
Romy: Laten we proberen wanneer je er mee zit, gewoon toch kletsen, anders blijf je er mee lopen. Ik snap niet waar je aan twijfelt, maar ga maar naar je familie schrijven Cemal. Ik hoef niet met iemand te zijn die aan me twijfelt.
Cemal: Dat begrijp ik, weet gewoon niet meer wat ik aan moet in deze relatie.
Romy: Ik ga niet meer in de twijfel zitten, dan kap ik er mee, ik heb hier geen zin meer in, misschien komt er een nieuwe inwoonster binnenlopen.
Cemal: Doe normaal.
Romy: Ik vind het fijn om een beetje duidelijkheid te hebben. Hoop echt voor jou dat er een leuk meisje binnen komt.
Cemal: Je kan de tijd niet terugdraaien, ik blijf er toch mee zitten, ik ben de hele dag al aan het twijfelen.
Romy: Jij gaat twijfelen, hak dan de knoop maar door.
(Op de vide.)
Romy: Hij zit te malen.
Victoria: Ik zie het aan zijn koppie.
Romy: Toen Cemal een keer met Baasie tongde was een andere setting, ik had niet verwacht toen dat ze het echt zouden doen, dat het meer bluf was, maar nu dat ik met Jacco getongd heb zit hij in de put.
Gina: Ik zie tongen ook als vreemdgaan.
Romy: Ik ga je iets gek vertellen, waar ik vandaan kom is het niet gek dat je eens met een homo zoent, aan de andere kant Cemal heeft met een hetero man gezoend, met Bas. Cemal zegt net al, ik zit er misschien niet echt mee, maar het is meer dat ik nu weer mijn post moet schrijven. Het zijn vooral zijn vader en broer die zo denken. Zijn middelste broer schreef aan Cemal, het is maar goed dat ik nu niet bij je langs kom.
(Romy en Jacco hebben laatst getongd? )
Rob: Romy ga nou slapen, het is al bijna 23:00 uur.
Romy: Ik bak nog een kaassoufflé.
Romy: Cemal is echt verdrietig hoor Gina, kutzooi.
Gina: Ik snap het ook wel.
Jacco: Maak je maar niet druk.
Cemal: Weet ik.
Jacco: Ik was barman en er zaten wel dertig meisjes voor mij aan de bar, maar ik ben homo. Je hoeft je geen zorgen te maken.
Cemal: Doe ik ook niet.
Jacco: Ik zou me meer zorgen maken wanneer Romy het met Bas doet.
Romy: Wist niet dat je er zo mee zat.
Cemal: Je bent mijn vriendin.
Romy: Ik hoop dat je het wel een plekje kan geven.
Cemal: Hoop ik ook. Als ik er nou mee blijf zitten?
Jacco: Mag ik wel uit deze scene?
Romy: Ja.
Cemal: Ik neem nu automatisch afstand van je.
Romy: Ja, wat moet ik er nu aan doen?
Cemal: Ik ben er nu wel in mijn hoofd mee bezig.
Romy: Laten we proberen wanneer je er mee zit, gewoon toch kletsen, anders blijf je er mee lopen. Ik snap niet waar je aan twijfelt, maar ga maar naar je familie schrijven Cemal. Ik hoef niet met iemand te zijn die aan me twijfelt.
Cemal: Dat begrijp ik, weet gewoon niet meer wat ik aan moet in deze relatie.
Romy: Ik ga niet meer in de twijfel zitten, dan kap ik er mee, ik heb hier geen zin meer in, misschien komt er een nieuwe inwoonster binnenlopen.
Cemal: Doe normaal.
Romy: Ik vind het fijn om een beetje duidelijkheid te hebben. Hoop echt voor jou dat er een leuk meisje binnen komt.
Cemal: Je kan de tijd niet terugdraaien, ik blijf er toch mee zitten, ik ben de hele dag al aan het twijfelen.
Romy: Jij gaat twijfelen, hak dan de knoop maar door.
(Op de vide.)
Romy: Hij zit te malen.
Victoria: Ik zie het aan zijn koppie.
Romy: Toen Cemal een keer met Baasie tongde was een andere setting, ik had niet verwacht toen dat ze het echt zouden doen, dat het meer bluf was, maar nu dat ik met Jacco getongd heb zit hij in de put.
Gina: Ik zie tongen ook als vreemdgaan.
Romy: Ik ga je iets gek vertellen, waar ik vandaan kom is het niet gek dat je eens met een homo zoent, aan de andere kant Cemal heeft met een hetero man gezoend, met Bas. Cemal zegt net al, ik zit er misschien niet echt mee, maar het is meer dat ik nu weer mijn post moet schrijven. Het zijn vooral zijn vader en broer die zo denken. Zijn middelste broer schreef aan Cemal, het is maar goed dat ik nu niet bij je langs kom.
Utopia, dinsdag 7 februari 2017.
(Jessie, Billy, ik val in het gesprek, kan je helaas niet schrijven waar het over gaat.)
Jessie: Zoals je net reageerde ben ik bang dat je me slaat.
Billy: Of je danst naar zijn pijpen, of je hebt gezeik. Wat doe ik nou weer verkeerd? Ik snap het gewoon niet. Wat wil je nou dat ik doe, bij je slapen of niet, ik heb geen zin om als slachtoffer naast je te gaan liggen. Ik wil weten waar ik aan toe ben.
Jessie: Wat wil je van me?
Billy: Ga je me nu negeren?
Jessie: Voor nu wel even. Ik ben gewoon even bezig.
Billy: Kunnen we een afspraak maken om er wel over te praten, want ik hoor nu dingen die ik niet eerder heb gehoord, wanneer mag ik een gesprek met je inplannen?
Jessie: Vind ik heel lastig.
Billy: Wanneer kan ik dit gesprek verwachten? Je kunt het niet eens maken om zo tegen me te doen, kom op Jessie, je bent zo'n slimme jongen, je zit me te fukken, je bent een spel met me aan het spelen, ik zal zo een lijstje indienen bij je met vragen.
Jessie: Ik ben nu bezig.
Billy: wanneer kunnen we praten?
Jessie: Morgen.
Billy: Hoe laat dan? Ik wil weten waar ik aan toe ben.
Jessie: Dan praten we zo wel.
Billy: Ik snap er geen reet van, ik raak overstuur.
Update: Jessie en Billy hebben net geneukt, zijn nu klaar en slapen bijna.
(Jessie, Billy, ik val in het gesprek, kan je helaas niet schrijven waar het over gaat.)
Jessie: Zoals je net reageerde ben ik bang dat je me slaat.
Billy: Of je danst naar zijn pijpen, of je hebt gezeik. Wat doe ik nou weer verkeerd? Ik snap het gewoon niet. Wat wil je nou dat ik doe, bij je slapen of niet, ik heb geen zin om als slachtoffer naast je te gaan liggen. Ik wil weten waar ik aan toe ben.
Jessie: Wat wil je van me?
Billy: Ga je me nu negeren?
Jessie: Voor nu wel even. Ik ben gewoon even bezig.
Billy: Kunnen we een afspraak maken om er wel over te praten, want ik hoor nu dingen die ik niet eerder heb gehoord, wanneer mag ik een gesprek met je inplannen?
Jessie: Vind ik heel lastig.
Billy: Wanneer kan ik dit gesprek verwachten? Je kunt het niet eens maken om zo tegen me te doen, kom op Jessie, je bent zo'n slimme jongen, je zit me te fukken, je bent een spel met me aan het spelen, ik zal zo een lijstje indienen bij je met vragen.
Jessie: Ik ben nu bezig.
Billy: wanneer kunnen we praten?
Jessie: Morgen.
Billy: Hoe laat dan? Ik wil weten waar ik aan toe ben.
Jessie: Dan praten we zo wel.
Billy: Ik snap er geen reet van, ik raak overstuur.
Update: Jessie en Billy hebben net geneukt, zijn nu klaar en slapen bijna.
Utopia, dinsdag 8 februari 2017.
(In de caravan, de regen tikt op het dakraam.)
Romy: Spreek je gevoel eens uit. Wil je nog met me samenzijn?
Cemal: Ik vind het gewoon superkut was er is gebeurd.
Romy: Je hebt precies hetzelfde gedaan, je hebt lopen tongen met Bas en ik met Jacco.
Cemal: Wees eens een keer eerlijk.
Romy: Eens eerlijk, ik ben altijd eerlijk! Is het goed dat ik de kachel wat zachter zet, is een brandingsgeur.
Cemal: Misschien zit er iets in de kachel, een pluisje.
Romy: En wat wil je Cemal?
Cemal: Weet ik niet.
Romy: Kunnen we het niet gewoon vergeten?
Cemal: Jawel.
Romy: Ik zou je niet zomaar kwetsen, ik ga ook niet meer drinken, nooit meer.
Cemal: Dat moet je ook niet meer doen.
Romy: Nou, ik ben 24 jaar en ik mag best wel iets drinken. Het enige wat ik verkeerd heb gedaan is eergisteren.
Cemal: Ik denk dat we een hele andere kant uitgaan.
Romy: Maar nu dwalen we weer af.
Cemal: Dat is ook zo.
Romy: Weet je ergens denk ik, wat heeft het allemaal nog voor zin, blijkbaar kan ik toch niet met je familie. Als ik jou de stress kan ontnemen dan hak ik voor jou de knoop door, ik wil nu weten hoe of wat, zo ja, dan pak ik mijn spullen,
Cemal: Misschien moet ik het even op zij zetten.
Romy: Of probeer er niet zo'n grote olifant van te maken.
Cemal: Nou dat heb ik al gedaan. We zijn ook maatjes, de vorige keer dat het uit was heb ik ook moeten huilen. Misschien moet jij anders die keuze maken.
Romy: Het ziet er niet rooskleurig uit, ik bedoel bij je broer op visite.
Cemal: Ik wil dat je er goed over nadenkt.
Romy: Jij moet de keuze maken, jij voelt je onzeker.
Cemal: Weet je wat het is, we kunnen het wel uitmaken, maar over twee dagen zit ik op je schouders uit te huilen, ik houd veel van je en we zijn maatjes.
Romy: Ja en misschien hoef ik me geen zorgen te maken, misschien gaat je familie mij wel leuk vinden, ik ben echt heel erg gek op je Cemal.
Cemal: Maar je moet er wel rekening mee houden dat ik ook voor 40% procent die spijkerjasjes ga doen.
(In de caravan, de regen tikt op het dakraam.)
Romy: Spreek je gevoel eens uit. Wil je nog met me samenzijn?
Cemal: Ik vind het gewoon superkut was er is gebeurd.
Romy: Je hebt precies hetzelfde gedaan, je hebt lopen tongen met Bas en ik met Jacco.
Cemal: Wees eens een keer eerlijk.
Romy: Eens eerlijk, ik ben altijd eerlijk! Is het goed dat ik de kachel wat zachter zet, is een brandingsgeur.
Cemal: Misschien zit er iets in de kachel, een pluisje.
Romy: En wat wil je Cemal?
Cemal: Weet ik niet.
Romy: Kunnen we het niet gewoon vergeten?
Cemal: Jawel.
Romy: Ik zou je niet zomaar kwetsen, ik ga ook niet meer drinken, nooit meer.
Cemal: Dat moet je ook niet meer doen.
Romy: Nou, ik ben 24 jaar en ik mag best wel iets drinken. Het enige wat ik verkeerd heb gedaan is eergisteren.
Cemal: Ik denk dat we een hele andere kant uitgaan.
Romy: Maar nu dwalen we weer af.
Cemal: Dat is ook zo.
Romy: Weet je ergens denk ik, wat heeft het allemaal nog voor zin, blijkbaar kan ik toch niet met je familie. Als ik jou de stress kan ontnemen dan hak ik voor jou de knoop door, ik wil nu weten hoe of wat, zo ja, dan pak ik mijn spullen,
Cemal: Misschien moet ik het even op zij zetten.
Romy: Of probeer er niet zo'n grote olifant van te maken.
Cemal: Nou dat heb ik al gedaan. We zijn ook maatjes, de vorige keer dat het uit was heb ik ook moeten huilen. Misschien moet jij anders die keuze maken.
Romy: Het ziet er niet rooskleurig uit, ik bedoel bij je broer op visite.
Cemal: Ik wil dat je er goed over nadenkt.
Romy: Jij moet de keuze maken, jij voelt je onzeker.
Cemal: Weet je wat het is, we kunnen het wel uitmaken, maar over twee dagen zit ik op je schouders uit te huilen, ik houd veel van je en we zijn maatjes.
Romy: Ja en misschien hoef ik me geen zorgen te maken, misschien gaat je familie mij wel leuk vinden, ik ben echt heel erg gek op je Cemal.
Cemal: Maar je moet er wel rekening mee houden dat ik ook voor 40% procent die spijkerjasjes ga doen.
Utopia, dinsdag 7 februari 2017.
(De weerberichten voor de komende week.)
Gina: Er komt weer sneeuw en het gaat vriezen, verd*mm*, ik dacht dat slechte weer voorbij was.
Karin: Daarom, ik houd het niet meer uit met die kou.
(De weerberichten voor de komende week.)
Gina: Er komt weer sneeuw en het gaat vriezen, verd*mm*, ik dacht dat slechte weer voorbij was.
Karin: Daarom, ik houd het niet meer uit met die kou.
Utopia, donderdag 9 februari 2017.
(Er mist een fles wijn en van de week ook al? En er staan steeds lege flessen in de koelkast.)
Rob: Het is iedere dag hetzelfde dat hij voor de koelkast staat en een beker met wijn vult, moet je kijken wat dat kost.
Britt: Ik heb het niet gezien.
Victoria: Het was me deze week al opgevallen dat er meerdere lege flessen wijn overal stonden, ik dacht nu ga ik het zeggen.
Jacco: Vik, ik krijg een beetje het idee dat mensen denken dat ik het gedaan heb.
Karin: Wanneer jij het voor je zelf weet dat je het niet was.
Jacco: Karin, jij hebt ook wijn gedronken,
Victoria: In de koelkast staan ook lege wijnflessen.
(Wie is hij?)
Karin: Iedereen weet dat hij drinkt.
Victoria: Het staat allemaal op beeld.
Jacco: Ik wil bijna van mijn zakgeld de fles wijn betalen.
(Jacco ligt nu op bed, hij was het niet, wie dan wel?)
Victoria: Gaat het Jacco?
Karin: Nu is Jacco helemaal overstuur.
Jacco: Het is allemaal hartstikke leuk, maar nu denken de mensen dat ik die fles wijn leeg heb gedronken,
Victoria: Ik hoef niemand aan te wijzen.
Karin: Ja juist, diegene weet het dan.
Victoria: Ik denk alleen dat het goed is dat dit is gebeurd, het valt mij op.
Karin: Ze kunnen ook wel denken dat ik die leeg heb gedronken.
Jacco: Dat kunnen ze ook denken.
Karin: Maar ik zit nu met mijn tanden, ik heb gisteravond alleen een bier en een jus d'orange gedronken.
Rob: Het wijnmysterie, iedereen weet het al, thuis, hier achter en ook Bonny.
Victoria: Wie is Bonny?
Rob: Ik was het ook niet, maar ik weet het wel.
Britt: Iedereen weet wie het gedaan heeft, dus het is gewoon dom.
(Er mist een fles wijn en van de week ook al? En er staan steeds lege flessen in de koelkast.)
Rob: Het is iedere dag hetzelfde dat hij voor de koelkast staat en een beker met wijn vult, moet je kijken wat dat kost.
Britt: Ik heb het niet gezien.
Victoria: Het was me deze week al opgevallen dat er meerdere lege flessen wijn overal stonden, ik dacht nu ga ik het zeggen.
Jacco: Vik, ik krijg een beetje het idee dat mensen denken dat ik het gedaan heb.
Karin: Wanneer jij het voor je zelf weet dat je het niet was.
Jacco: Karin, jij hebt ook wijn gedronken,
Victoria: In de koelkast staan ook lege wijnflessen.
(Wie is hij?)
Karin: Iedereen weet dat hij drinkt.
Victoria: Het staat allemaal op beeld.
Jacco: Ik wil bijna van mijn zakgeld de fles wijn betalen.
(Jacco ligt nu op bed, hij was het niet, wie dan wel?)
Victoria: Gaat het Jacco?
Karin: Nu is Jacco helemaal overstuur.
Jacco: Het is allemaal hartstikke leuk, maar nu denken de mensen dat ik die fles wijn leeg heb gedronken,
Victoria: Ik hoef niemand aan te wijzen.
Karin: Ja juist, diegene weet het dan.
Victoria: Ik denk alleen dat het goed is dat dit is gebeurd, het valt mij op.
Karin: Ze kunnen ook wel denken dat ik die leeg heb gedronken.
Jacco: Dat kunnen ze ook denken.
Karin: Maar ik zit nu met mijn tanden, ik heb gisteravond alleen een bier en een jus d'orange gedronken.
Rob: Het wijnmysterie, iedereen weet het al, thuis, hier achter en ook Bonny.
Victoria: Wie is Bonny?
Rob: Ik was het ook niet, maar ik weet het wel.
Britt: Iedereen weet wie het gedaan heeft, dus het is gewoon dom.
Utopia, donderdag 9 februari 2017.
(Wie drinkt er wijn zonder af te rekenen? )
Boyd: Ik kan er niet tegen dat er niets mee gedaan wordt.
Jessie: Ja.
Boyd: Waarom doen we er niets mee dan?
Jessie: Er staan al vier dagen lege flessen wijn in de koelkast, dat hoort niet in een koelkast.
Boyd: Billy heeft gezien wie het is.
(Wie drinkt er wijn zonder af te rekenen? )
Boyd: Ik kan er niet tegen dat er niets mee gedaan wordt.
Jessie: Ja.
Boyd: Waarom doen we er niets mee dan?
Jessie: Er staan al vier dagen lege flessen wijn in de koelkast, dat hoort niet in een koelkast.
Boyd: Billy heeft gezien wie het is.
Utopia, donderdag 9 februari 2017.
(Valentijnsboeket, oud-inwoner Ivan is bezorger van o.a. het bloemetje van Bas voor Dominique?)
Cemal: En weer een tegenvaller, de boeketten bloemen lopen niet, zijn nog maar vier bestellingen.
Romy: Maar morgen komt Ivan hier naar toe.
Cemal: Ja, nou misschien gaat het nog wel lopen, het was niet zo'n beste investering.
(Valentijnsboeket, oud-inwoner Ivan is bezorger van o.a. het bloemetje van Bas voor Dominique?)
Cemal: En weer een tegenvaller, de boeketten bloemen lopen niet, zijn nog maar vier bestellingen.
Romy: Maar morgen komt Ivan hier naar toe.
Cemal: Ja, nou misschien gaat het nog wel lopen, het was niet zo'n beste investering.
Utopia, donderdag 9 februari 2017.
(Eind deze maand de stemmingen en een exit inwoner Utopia.)
Rob: Ze gaan op iemand anders stemmen, Cemal zit bij mij op de sportschool, die lult alles door tegen mij.
Boyd: Jessie gaat sowieso niet weg.
Rob: Karin gaat weg.
Boyd: Wie gaat er dan het toilet schoonmaken?
Rob: Kevin is onzichtbaar, maar die maakt wel schoon, die doet alles, ook het toilet. Kevin is een jongen die moet je niet zo maar weg flikkeren hier.
Boyd: Maar wie komen er dan op de bank?
Jessie: Daarom zeg ik, we moeten op met zijn allen op een iemand.
Rob: Ik krijg zeker de zwarte piet en Billy jij krijgt geen stemmen, je bent veel te geliefd.
Billy: Nou nee.
Jessie: Ramoon, je gaat ook niet naar huis.
Ramona: Je bent echt mijn vriend.
Rob: Van Bassie krijg ik misschien ook wel een stem,
Ramona: Boyd, je bent ook mijn vriend toch?
Boyd: Ja hoor.
Rob: Toch verwacht ik dat Karin naar huis moet.
Billy: Nee, Karin gaat nog niet naar huis, iemand anders zal naar huis moeten.
Jessie: Het is Karin haar tijd nog niet om naar huis toe te gaan, ze hoort er een beetje bij.
Rob: Maar dat gesnurk dan?
Jessie: Dan moet je maar buiten de loods slapen.
(Eind deze maand de stemmingen en een exit inwoner Utopia.)
Rob: Ze gaan op iemand anders stemmen, Cemal zit bij mij op de sportschool, die lult alles door tegen mij.
Boyd: Jessie gaat sowieso niet weg.
Rob: Karin gaat weg.
Boyd: Wie gaat er dan het toilet schoonmaken?
Rob: Kevin is onzichtbaar, maar die maakt wel schoon, die doet alles, ook het toilet. Kevin is een jongen die moet je niet zo maar weg flikkeren hier.
Boyd: Maar wie komen er dan op de bank?
Jessie: Daarom zeg ik, we moeten op met zijn allen op een iemand.
Rob: Ik krijg zeker de zwarte piet en Billy jij krijgt geen stemmen, je bent veel te geliefd.
Billy: Nou nee.
Jessie: Ramoon, je gaat ook niet naar huis.
Ramona: Je bent echt mijn vriend.
Rob: Van Bassie krijg ik misschien ook wel een stem,
Ramona: Boyd, je bent ook mijn vriend toch?
Boyd: Ja hoor.
Rob: Toch verwacht ik dat Karin naar huis moet.
Billy: Nee, Karin gaat nog niet naar huis, iemand anders zal naar huis moeten.
Jessie: Het is Karin haar tijd nog niet om naar huis toe te gaan, ze hoort er een beetje bij.
Rob: Maar dat gesnurk dan?
Jessie: Dan moet je maar buiten de loods slapen.
Er is een nieuwe inwoner binnen gekomen.
“Ik ben jullie Valentijn”, zegt hij als hij binnen komt.
Het Jeroen uit Breda, is 25 jaar. Heeft sinds 6 jaar een eigen bedrijf. Een bedrijf in onderhoud, renovatie en nieuwbouw. Hij heeft alleen zzpers in dienst.
Boyd vraagt of hij ook penthousen kan maken. Jeroen geeft aan dat hij alles kan maken. Maar hij is slecht in taal.
Administratie en boekhouding doet hij zelf. Weet in grove lijnen hoe de boekhouding werkt
Hij wil gaan bouwen in Utopia, een caravan kopen kan iedereen maar hij zou graag zien dat men dingen zelf maakte.
Hij laat zijn bedrijf en een hele hechte familie laat hij achter. Hij heeft een zus. Woont nog thuis.
Een 49 urige werkweek is voor hem vakantie, hij werkt meer dan 60 uur in de week en dat heeft hem al wat relatie gekost.
Hij verveelt zich snel, hij moet bezig zijn
Zijn Utopia is geslaagd als ze allemaal op een lijn zitten.
Door een goed samenwerkingsverband wil hij proberen mensen bij elkaar te brengen.
Aan sport heeft hij al 2 jaar niets meer gedaan, maar hij wil er in Utopia meer aan gaan doen. Hij had er in zijn dagelijks leven geen tijd voor.
Billy vraagt hoe hij dacht geld te gaan verdienen, hij heeft een paar dingen mee genomen om te laten zien. Alles wat je maar kan bedenken kan hij maken zegt hij.
Jeroen heeft een boek met zijn werken. “Bij Cemal ging er een heel ander boekje rond”, zegt Romy. Hij heeft zijn bedrijf stil gelegd, hij vertrouwd het verder niemand toe.
Hij kan alles redelijk goed, zegt hij.
Billy vraagt waar hij tegenaan gaat lopen. Hij denkt tegen mankracht. Je moet altijd wel met 2 tot 3 personen aan een project hebben.
Karakter eigenschappen van Jeroen. Hij is teveel met werk bezig. Hij is wel heel hulpzaam, hij vindt het leuk mensen te helpen. Hij vindt het leuk om in een groep te werken, hij vindt het leuk ook om in groepsverband te werken.
Jessie hoopt dat hij langer blijft als Tamlym.
Victoria vraagt hij onderzoek gedaan heeft wie zij zijn.
Hij geeft aan dat niet gedaan te hebben, hij wil zelf een oordeel volgen
Hij heeft in het begin Utopia gevolgd. Een tijdje niet meer, het ging achteruit hij had geen potentie meer om te kijken. Maar hij ziet weer verandering.
Hij kan ook lassen, maar er is geen lasapparaat en dat is jammer.
Wat hout en lassen gaat goed samen.
Hij ziet Utopia als een platform, je kan prototypes neerzetten
Hij heeft 4000 foto's van zijn werk, hij heeft er maar een paar meegenomen.
Cemal nodigt de nieuwe inwoner uit om te komen kijken in de bouwschuur, hij is net bezig deze op te ruimen. Bas begint over ontgroenen, Brit is de nieuwe, dus zij mag iets bedenken. Brit zag hem al aankomen en stelt voor dat Jeroen een tafel maakt als ontgroening.
Hij heeft ook autotechniek gedaan, een paar motoren opgeknapt en een jaquar.
De inwoners zijn blij zo te horen.
Gina neemt Jeroen onder haar hoeden en de bewoners gaan weer hun eigen gang
[ Bericht 2% gewijzigd door Dotteke op 14-02-2017 12:41:31 ]
“Ik ben jullie Valentijn”, zegt hij als hij binnen komt.
Het Jeroen uit Breda, is 25 jaar. Heeft sinds 6 jaar een eigen bedrijf. Een bedrijf in onderhoud, renovatie en nieuwbouw. Hij heeft alleen zzpers in dienst.
Boyd vraagt of hij ook penthousen kan maken. Jeroen geeft aan dat hij alles kan maken. Maar hij is slecht in taal.
Administratie en boekhouding doet hij zelf. Weet in grove lijnen hoe de boekhouding werkt
Hij wil gaan bouwen in Utopia, een caravan kopen kan iedereen maar hij zou graag zien dat men dingen zelf maakte.
Hij laat zijn bedrijf en een hele hechte familie laat hij achter. Hij heeft een zus. Woont nog thuis.
Een 49 urige werkweek is voor hem vakantie, hij werkt meer dan 60 uur in de week en dat heeft hem al wat relatie gekost.
Hij verveelt zich snel, hij moet bezig zijn
Zijn Utopia is geslaagd als ze allemaal op een lijn zitten.
Door een goed samenwerkingsverband wil hij proberen mensen bij elkaar te brengen.
Aan sport heeft hij al 2 jaar niets meer gedaan, maar hij wil er in Utopia meer aan gaan doen. Hij had er in zijn dagelijks leven geen tijd voor.
Billy vraagt hoe hij dacht geld te gaan verdienen, hij heeft een paar dingen mee genomen om te laten zien. Alles wat je maar kan bedenken kan hij maken zegt hij.
Jeroen heeft een boek met zijn werken. “Bij Cemal ging er een heel ander boekje rond”, zegt Romy. Hij heeft zijn bedrijf stil gelegd, hij vertrouwd het verder niemand toe.
Hij kan alles redelijk goed, zegt hij.
Billy vraagt waar hij tegenaan gaat lopen. Hij denkt tegen mankracht. Je moet altijd wel met 2 tot 3 personen aan een project hebben.
Karakter eigenschappen van Jeroen. Hij is teveel met werk bezig. Hij is wel heel hulpzaam, hij vindt het leuk mensen te helpen. Hij vindt het leuk om in een groep te werken, hij vindt het leuk ook om in groepsverband te werken.
Jessie hoopt dat hij langer blijft als Tamlym.
Victoria vraagt hij onderzoek gedaan heeft wie zij zijn.
Hij geeft aan dat niet gedaan te hebben, hij wil zelf een oordeel volgen
Hij heeft in het begin Utopia gevolgd. Een tijdje niet meer, het ging achteruit hij had geen potentie meer om te kijken. Maar hij ziet weer verandering.
Hij kan ook lassen, maar er is geen lasapparaat en dat is jammer.
Wat hout en lassen gaat goed samen.
Hij ziet Utopia als een platform, je kan prototypes neerzetten
Hij heeft 4000 foto's van zijn werk, hij heeft er maar een paar meegenomen.
Cemal nodigt de nieuwe inwoner uit om te komen kijken in de bouwschuur, hij is net bezig deze op te ruimen. Bas begint over ontgroenen, Brit is de nieuwe, dus zij mag iets bedenken. Brit zag hem al aankomen en stelt voor dat Jeroen een tafel maakt als ontgroening.
Hij heeft ook autotechniek gedaan, een paar motoren opgeknapt en een jaquar.
De inwoners zijn blij zo te horen.
Gina neemt Jeroen onder haar hoeden en de bewoners gaan weer hun eigen gang
[ Bericht 2% gewijzigd door Dotteke op 14-02-2017 12:41:31 ]
Wie mij niet heeft grootgebracht, zal mij ook niet klein krijgen!
