Ik zie een geweldig filmpje van Melba, wat een schatig en zooo herkenbaar zijn spraak met die van R. Te leuk. En dat enthousiasme, van Mooooi. Taxii taxiii.
R. heeft nou sinds een paar dagen de duplo ontdekt en dan echt het bouwen. Poppenhuis bouwt hij dan zegt hij. Teeee leuk!
Mooi artikel Phaidra, erg herkenbaar. Te lang dingen laten gebeuren achter elkaar en dan ineens klaar. Dat schoppen hebben wij soms ook of niet mee willen werken. Goede tips hier gekregen.
Mooi van hoe dat ging Omentielvo, over die boosheid. R. had dat laatst met spugen dan, ineens half onder het spuug, R weer blij! Oh oke, goed om te weten haha
Wel mooi dat ze dan zei van sorry dat ik sloeg.
Gedrag benoemen doe ik ook zoveel mogelijk. En aanraden wat hij kan met boosheid, in de bank slaan of stampen ik ben boos.
Oh en weer eet-vraagje: We doen nu niet pushend bij avondeten. Gaat man nog moeilijk af. Ik heb zoiets we zetten het voor, hij klimt op de stoel, weigert en klaar. Maaaar, het CB zei, hij moet aan tafel blijven... Met de juniorstoel gaat dat niet, hij klimt er af en gaat wat spelen en komt zo nu endan wel bij ons kijken en dan bieden we nog eens wat aan. Ja wat moeten we nou weer dan, hem dwingen op de stoel te blijven zitten, gaat natuurlijk weer niet gezellig worden
Dus maar laten rondlopen en uitnodigen zoveel mogelijk erbij te komen? Bied hem nu wel een uur na avondeten een banaantje aan. Hij vroeg vanavond om brood maar daar wil ik niet aan beginnen. Ik weet dat sommige het wel doen, maar ik heb zoiets van je eet al dagen geen groente, het is avondeten en anders later een stuk fruit, geen ander spul.
Oh wow ik las over controle geven aan je kind. Drinken inschenken laat ik echt R. nog niet doen haha. Vraagt hij ook niet naar. Brood in stukjes snijden kunnen we gewoon doen. Hij mag een beker kiezen. Zolang iets niet voor drama zorgt, maak ik de keuzes. Vragen of hij een bepaalde trui aan wil, resulteert in juist drama, kan beter gewoon iets aan doen. Kwak, herken wat jij schrijft dus, doe het ook zo.
Toch vind ik een situatie als volgt heel ingewikkeld om mee om te gaan en ontplof ik: R. tikt tegen de tv. Ik zeg op strenge toon tegen hem, ophouden met tikken tegen de tv, gaat hij stuk. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dan niet naast hem ga knielen, ik zit op de bank op dat moment. (misschien gaat het daar mis?). Hij gaat lachen en zodra ik bij hem inde buurt kom, mept hij keihard lachend tegen de tv. Ik ontplof en sleep hem bij de tv vandaan en zet hem ergens uit de buurt, achter de deur ofzo. Kan een aandachtstekort dingetje zijn op zo'n moment. Toen ik vroeg om boekje te lezen, wou hij dat niet.
[ Bericht 6% gewijzigd door Hilmo op 02-12-2016 22:44:52 ]