Hoe het overleg klapteNa anderhalf jaar ‘terugonderhandelen’ meent Defensie dat er nog ‘perspectief’ is. “Waarom loopt u nu weg? Na de verkiezingen wordt alles beter. Echt. Dus slik dit pauperpakket nu maar.” De bonden hebben geen zin om een onaanvaardbaar pakket voor te leggen aan hun leden.
Dat is op 26 januari de stand van zaken in het arbeidsvoorwaardenoverleg tussen bonden en Defensie. Het overleg tussen bonden en Defensie is vanaf die datum opgeschort.
Defensie heeft volgens de bonden niet genoeg te bieden. Wanneer je als vakbond de idee hebt dat een onderhandelingsresultaat geen goedkeuring gaat krijgen van de werknemers, dan moet je op een bepaald moment in de onderhandelingen het besluit nemen om te stoppen.
Waar de werkgever Defensie nog een brug ziet die geschikt is ‘om zwaar verkeer te torsen’, zien de samenwerkende bonden (centrales) een werkgever die geen idee heeft van de dagelijkse problemen die de organisatie plagen. De werkgever Defensie ziet een stijgende lijn, de centrales zien wegrennend personeel.
Er zijn zeker 3 hoofdpunten waarover bonden en Defensie het niet eens zijn. Dat zijn met name de FPS-doorstroom (financiering van de mogelijkheden om de kansen voor uitstromers op de arbeidsmarkt te vergroten = employability verbeteren), de overgangsmaatregelen voor de nieuwe diensteinderegeling (nDER) en de loonontwikkeling.
Op twee van die punten heeft Defensie ‘terugonderhandeld’, dat wil zeggen is Defensie teruggekomen op eerdere toezeggingen. Wat loonruimte betreft komt het bod niet in de buurt van wat de centrales hebben gevraagd.
Kortom: de bonden weigeren om een onaanvaardbaar arbeidsvoorwaardenpakket aan hun leden voor te leggen. Duidelijk?
VBMLees hier het volledige verslag van de vergadering van 26 januari 2017.Even de highlights uit bovenstaande vergadering pakken:
-De kloof tussen hetgeen de werkgever voorstaat en wat de centrales willen werd te groot geacht om verder te kunnen onderhandelen.
-Met de ruimtes op dat niveau en de mandaten en eisen die er liggen kon spreker niet anders constateren dan dat er een situatie was ontstaan van agree to disagree.
-Toen begon het er al mee dat de werkgever niet gereed was om te starten en een brief stuurde met een annulering van het overleg.
-Er moest veelvuldig worden geschorst en meerdere malen moest worden geconstateerd dat er van de zijde van Defensie nieuwe elementen werden toegevoegd en dat afspraken zowel informeel als formeel neergelegd in de verslagen, niet of te laat werden nagekomen.
-Eigenlijk, zo formuleert spreker, werd er achteruit onderhandeld.
-Die stapjes heeft spreker niet aan werkgeverszijde waargenomen (of ze moeten achteruit zijn geweest).
-Ten aanzien van de loonontwikkeling is de kloof aanzienlijk tussen hetgeen de werkgever bereid is te doen en datgene wat spreker denkt nodig te hebben om het pakket met vooral verslechteringen er door heen te krijgen.
-Bij de doorontwikkeling van FPS zat het allergrootste punt in het feit dat de minister, nadat partijen de verkenningen hadden afgerond en een aantal common grounds hadden gevonden, toch weer ging terugonderhandelen op het eerste deelakkoord.
- De achterban is loyaal naar elkaar, maar ook naar de werkgever en de ACOPheeft dat laten zien ook op momenten dat de minister het eigenlijk niet meer verdient in het licht van niet nagekomen afspraken.
-Verwijzend naar de brief van de centrales aan de minister met het verzoek om een garantie af te geven dat niet wordt teruggekomen op besluiten die zijn genomen, moet spreker constateren dat die gedragscode kennelijk niet geldt voor de minister maar alleen voor haar personeel.
-De werkgever is de afgelopen maanden keer op keer teruggekomen op gemaakte afspraken.
-In tegendeel, de werkgever heeft er keer op keer blijk van gegeven dat hij zich kennelijk niet gebonden voelt aan het Besluit georganiseerd overleg.
-De meest recente ontwikkeling is dat mensen op z’n minst
not amused waren toen zij op de hoogte werden gesteld van hun netto januari salaris.
-Dat waren bijstellingen die niet met gejuich ontvangen werden en spreker heeft dit al 2 keer mee
mogen maken
-Kijkend naar het huidige Defensiebestand is sinds jaar en dag te zien dat er een enorme braindrain plaatsvindt.
-De heer Kropf geeft aan dat de centrales zeer teleurgesteld en eigenlijk ook geschokt zijn door de antwoorden van de voorzitter.
-Hiermee bagatelliseert de werkgever alle vragen en opmerkingen die de centrales hebben gemaakt.
Kortom, een zwaar onbetrouwbare overlegpartner dat defensie, volledig terecht dat de onderhandelingen gestaakt zijn.