LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Of mij ontgaat hier iets, of jou ontgaat hier iets. Ik denk het laatste.quote:Op zaterdag 17 december 2016 22:13 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Mijn buren gaan binnenkort verhuizen naar Friesland. Het vrouwtje van het stel, van wier ik de tieten ga missen, schijnt daar vandaan te komen. Ter vervanging krijg ik een middelbare en alleenstaande vrouw als buurmens. Ik ben vergeten te vragen of ze enigszins aantrekkelijk is.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Je vervulde met de reactie de achterliggende wens; het verkrijgen van (negatieve) aandacht - die jij mij ongetwijfeld niet gunt, dus ik vermoed het eerste.quote:
[..]
Of mij ontgaat hier iets, of jou ontgaat hier iets. Ik denk het laatste.
Ter afsluiting dan, LK, ik zou graag verder met je praten, maar ik moet naar een verjaardagsfeestje. Nu had ik niet echt de gelegenheid of het geld om een cadeau te kopen, dus heb ik even gekeken wat ik nog in huis had. Wat is mijn lullige cadeautje? Een bloemkool. Organisch, dat dan wel.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Misschien moest je haar eens op twitter op zoeken. Je zal het vast een leuke dame vinden. Ze vat zichzelf samen in drie woorden: vrijgezel, douanier, steenbok. Tsja.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
(Ik knap hier hélemaal van op.)
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Dat is nou weer spijtig. Niet vaak kom ik tot deze mate van beschonkenheid, een stadium waardoor wederzijds begrip meer tastbaar had kunnen zijn. Ik kan je misschien meegeven dat ik ooit de ballen heb gehad met lege handen op de verjaardag van mijn (toenmalige) vriendin aan te komen. Dat werd geaccepteerd - totdat ik twee maanden later nog steeds geen baan had. Bij nader inzien had ik misschien beter een komkommer mee kunnen nemen.quote:Op zaterdag 17 december 2016 22:28 schreef JAM het volgende:
Ter afsluiting dan, LK, ik zou graag verder met je praten, maar ik moet naar een verjaardagsfeestje. Nu had ik niet echt de gelegenheid of het geld om een cadeau te kopen, dus heb ik even gekeken wat ik nog in huis had. Wat is mijn lullige cadeautje? Een bloemkool. Organisch, dat dan wel.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 17-12-2016 22:39:45 ]
Heb je het nou over de jarige of over mijn toekomstig buurvrouw? In het geval van het eerste, mag ik deze post dan ervaren als een verkapte uitnodiging?quote:
Misschien moest je haar eens op twitter op zoeken. Je zal het vast een leuke dame vinden. Ze vat zichzelf samen in drie woorden: vrijgezel, douanier, steenbok. Tsja.
Ze is ook lid van het Duitse deel van de antifascistische actie. De Duitse lui hebben het alleen niet over brood, bed en bad. Nee, in Duitsland zegt de AFA: 'Tisch und...' het laatste is me allen ontschoten. Daar heb ik even geen woorden voor.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Ik ben vanavond voor het eerst in lange tijd weer eens in mijn element - en daar gaat geen gelul over een AFA-kutje mij uit halen.
Plemp het hier ook maar even neer. Misschien is er toevallig iemand die er wat mee kan.
Ik heb het gevoel dat ik pas vrij ben wanneer de grenzen die bestaan om het dagelijks leven te doorstaan doorbroken zijn - dat pas dan het creatieve vrijelijk zijn gang kan gaan. Zodra mijn intelligentie niet langer tegen mijn innerlijke ik strijd, maar juist in harmonie op kan gaan in al dat wat verder in mij schuilt, de onderdrukte herinneringen, de anders genegeerde gelegde verbanden, de stroom aan normaliter weggewoven gedachten, voelt het alsof mijn brein optimaal, zoals bedoeld, functioneert - alsof ik alleen in de beschonken staat van zijn kan denken en doen wat ik 'moet' doen teneinde de actualisering van wie ik ben. In deze herkenning schuilt een gevaar; alcoholisme. Ik ben ver, heel ver, verwijderd van zo een diagnose maar ik hoor de lonkende geluiden alsmaar luider. Ze trachten me in het donker - of het licht, te lokken.
Wie herkent dit op enige wijze? Tot welke keuzes en conclusies ben jij gekomen? Ik ben momenteel even radeloos.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 18-12-2016 01:16:19 ]
Ik heb het gevoel dat ik pas vrij ben wanneer de grenzen die bestaan om het dagelijks leven te doorstaan doorbroken zijn - dat pas dan het creatieve vrijelijk zijn gang kan gaan. Zodra mijn intelligentie niet langer tegen mijn innerlijke ik strijd, maar juist in harmonie op kan gaan in al dat wat verder in mij schuilt, de onderdrukte herinneringen, de anders genegeerde gelegde verbanden, de stroom aan normaliter weggewoven gedachten, voelt het alsof mijn brein optimaal, zoals bedoeld, functioneert - alsof ik alleen in de beschonken staat van zijn kan denken en doen wat ik 'moet' doen teneinde de actualisering van wie ik ben. In deze herkenning schuilt een gevaar; alcoholisme. Ik ben ver, heel ver, verwijderd van zo een diagnose maar ik hoor de lonkende geluiden alsmaar luider. Ze trachten me in het donker - of het licht, te lokken.
Wie herkent dit op enige wijze? Tot welke keuzes en conclusies ben jij gekomen? Ik ben momenteel even radeloos.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 18-12-2016 01:16:19 ]
Dat zijn verdomd veel woorden om te zeggen dat je je eigenlijk pas goed voelt wanneer je gezopen hebt, LK. Ik weet niet of je verslavingsgevoelig bent, maar ik zou er zeker mee oppassen.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik denk dat er meer achter schuilt dan het goed voelen. Het voelt als een bevrijding waar het gevoel van opkomende nuchterheid -die ik momenteel ervaar- versuffend is... een annulering van waar ik tot in staat ben. Misschien valt het beter te duiden aan de hand van de situatie van mijn leven; ik ben beperkt door (deels maatschappelijk, deels zelf opgelegde) stramienen die zodanig verankert zijn dat ik nuchter geen schijn van kans maak mijn capaciteiten te benutten. Ik heb duizendtal gevangenispalen geslagen en schijn deze tot dusver alleen omver te kunnen werpen bij inname van een fles wijn. De status quo van een nuchter en zogenoemd duurzaam bestaan, is een bestaan van minder dan middelmatigheid. Het is triest, en leeg en alleen te doorstaan door de gevestigde hoop op wat ik -zoals ik nu vermoed- alleen kan realiseren door vaker het beschonken brein toe te passen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 18-12-2016 01:19:46 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 18-12-2016 01:19:46 ]
Dat noemt men zelfmedicatie en is een van de (wellicht zelfs de) grootste aanleidingen tot verslaving. Als je het er eens in alle eerlijkheid over wil hebben, stuur maar een PM. Ik heb de afhelopen jaren genoeg klinieken van binnen gezien om daar redelijk verstandige uitspraken over te doen. Als je alvast een dooddoener wil: probeer eerst maar eens vriendjes met jezelf te worden.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Zelfmedicatie of zelfactualisatie? Klinkt als een bespotting, maar zit er niet is in...de aanwezigheid van die dunne lijn? Ik zou het er graag over hebben JAM. Dank voor het aanbod. Ik wil je niet belasten op een ongunstig moment dus graag verneem ik wanneer jij er aan toe bent.quote:
Dat noemt men zelfmedicatie en is een van de (wellicht zelfs de) grootste aanleidingen tot verslaving. Als je het er eens in alle eerlijkheid over wil hebben, stuur maar een PM. Ik heb de afhelopen jaren genoeg klinieken van binnen gezien om daar redelijk verstandige uitspraken over te doen. Als je alvast een dooddoener wil: probeer eerst maar eens vriendjes met jezelf te worden.
Dit klinkt wel vrij ernstig. Zoals JAM al aangaf: zelfmedicatie. Maar ik ben geenszins n deskundige.quote:
Ik denk dat er meer achter schuilt dan het goed voelen. Het voelt als een bevrijding waar het gevoel van opkomende nuchterheid -die ik momenteel ervaar- versuffend is... een annulering van waar ik tot in staat ben. Misschien valt het beter te duiden aan de hand van de situatie van mijn leven; ik ben beperkt door (deels maatschappelijk, deels zelf opgelegde) stramienen die zodanig verankert zijn dat ik nuchter geen schijn van kans maak mijn capaciteiten te benutten. Ik heb duizendtal gevangenispalen geslagen en schijn deze tot dusver alleen omver te kunnen werpen bij inname van een fles wijn. De status quo van een nuchter en zogenoemd duurzaam bestaan, is een bestaan van minder dan middelmatigheid. Het is triest, en leeg en alleen te doorstaan door de gevestigde hoop op wat ik -zoals ik nu vermoed- alleen kan realiseren door vaker het beschonken brein toe te passen.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Jij bent degene die (zachtjes) om hulp vraagt, toch? Dan mag je best zo lomp zijn om een uitgestoken hand, al is het maar één vinger, zomaar ineens te grijpen.quote:
Zelfmedicatie of zelfactualisatie? Klinkt als een bespotting, maar zit er niet is in...de aanwezigheid van die dunne lijn? Ik zou het er graag over hebben JAM. Dank voor het aanbod. Ik wil je niet belasten op een ongunstig moment dus graag verneem ik wanneer jij er aan toe bent.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Daar heb je gelijk in. Kans is alleen dat het op 't verkeerde moment een onverzadigd resultaat kan opleveren. Het is eerder tactiek dan beleefdheid, moet ik helaas toegeven.
De a van alcohol, de b van bier, de c van café, de d van delirium, de e van elzinger, de f van fust, de g van grappa, ja ik ken alle letters van het alfabet
[ Bericht 6% gewijzigd door Mainport op 18-12-2016 05:22:33 ]
[ Bericht 6% gewijzigd door Mainport op 18-12-2016 05:22:33 ]
Nog één ding: waarom heb ik Céline pas nu willen lezen, gdvrdmm.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
LK, ik herken het zelf niet, maar ik herken je verhaal wel erg van toen ik student was en vrienden had die veel drugs gebruikten. En dan heb ik het niet over alcohol, maar wiet, paddestoelen, LSD, en andere geestverruimende middelen. Zij probeerden mij regelmatig ervan te overtuigen dat je alleen door gebruik van zulke middelen echt contact kunt maken met je 'ware ik' , dat er luikjes open gaan die anders gesloten blijven, dat verschillende delen van je hersenen verbonden raken, en dat er dan van alles moois loskomt etc. Ik vond dat toen en nu enorme bullshit. Het zijn illusies, fata morgana's. Maak er geen mooi romantisch idee van, maar zie het voor wat het werkelijk is: afhankelijkheid en als dat heel ver gaat, aftakeling van je geest en je lichaam.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Vertel. Ik heb me er ook nooit aan gewaagd.quote:Op zondag 18 december 2016 05:41 schreef Ringo het volgende:
Nog één ding: waarom heb ik Céline pas nu willen lezen, gdvrdmm.
Je krijgt trouwens binnenkort opdracht voor een geboortekaartje, als je dat weer zou willen doen.
. Komende week weten we of het een jongen of meisje wordt. .
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
