abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_168279449
Even een kleine update na een half jaar.
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Croce e delizia cor. Misterioso, Misterioso altero, croce e delizia al cor.
pi_168279641
quote:
0s.gif Op donderdag 19 januari 2017 22:00 schreef Mathemaat het volgende:
Even een kleine update na een half jaar.
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ben je tevreden over het resultaat?
Hell To The Liars
pi_168279770
quote:
0s.gif Op donderdag 19 januari 2017 22:07 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ben je tevreden over het resultaat?
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Croce e delizia cor. Misterioso, Misterioso altero, croce e delizia al cor.
pi_168279862
Het is een begin, beter als niets toch :)
Hopelijk als straks de lente begint, dat de winterdip die er boven op zit ook verdwijnt.

[ Bericht 6% gewijzigd door Droopie op 19-01-2017 22:23:14 ]
Hell To The Liars
  zaterdag 21 januari 2017 @ 06:56:48 #161
391049 Zelus
Toewijding en wedijver
pi_168315653
Gisteren contact opgenomen met Psyq, werd doorverbonden met de afdeling die bij mij het psychodiagnostiek onderzoek gaat doen.

Rond februari-maart kan ik een oproep verwachten.
Best snel, ben sinds juli al aangemeld bij hun (Den Haag).
  zaterdag 21 januari 2017 @ 21:40:23 #162
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_168329654
quote:
1s.gif Op donderdag 19 januari 2017 21:21 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Ik heb nu al de zenuwen voor wéér een nieuwe UWV'er. Maar als het waar is wat de arts zei vandaag (baan van 15 uur + aanvulling uit ziektewet = evenveel inkomen als nu) dan ben ik best blij ja. Zéker als ze me toestaan te wachten op een baan bij de Bieb -waar ik vrijwillig werk-...
Dat zou wel heel goed zijn. Ik hoop het voor je!
  zaterdag 21 januari 2017 @ 21:52:01 #163
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_168330013
quote:
0s.gif Op woensdag 18 januari 2017 14:25 schreef SLP_ het volgende:

[..]

Nee, word op dit moment nog niet behandeld voor ADHD. Had er vroeger ook in mindere mate last van, kon het beter handelen. Wellicht straks wel, maar mn psychiater wil eerst de depressie en angst behandelen, en eventueel daarna met ADHD medicatie beginnen.

[..]

Zal bij mijn volgende afspraak bij de psychiater dat eens aankaarten, wellicht dat ik dat ook kan proberen! En ja, bij de psycholoog houd ik me bezig met ontspannende trucjes en activiteiten. Het wil alleen nog niet zo helpen :P
Prometazine is evt ook nog een optie. Is nog lichter dan Seroquel.

Ik heb jarenlang dagelijks veel te veel -pam geslikt in combinatie met andere medicijnen. En dat is wel een extreme situatie dus ik zal je er niet te veel mee lastig vallen. Maar echt, geen aanrader. Er zijn al snel geen voordelen meer. Pas er voor op, kijk of er alternatieven zijn.
pi_168344862
Heb hier al lang niet meer gepost (ik heb hier nooit heel vaak gepost, maar toch...).

Hoe gaan jullie met (kleinere) terugvallen om? Ik had nu best wel een lange periode waar eigenlijk alles meestal goed/normaal liep. Ik denk zo'n 9 maanden. Ik was meestal tevreden, heb genoeg geld, leuke contacten, leuke bezigheden en zo. En nu sinds een maand of zo merk ik dat het steeds slechter met me gaat. Er waren wel wat veranderingen in mijn leven, maar ik dacht aanvankelijk dat dat niet zoveel invloed zou hebben; mijn beste vriendin is verhuisd (die zie ik nu veel minder vaak), ik heb een nieuwe baan (heb alsnog wel erg veel vrij, misschien is dat ook een probleem...). En dan is het nu natuurlijk winter... Van de feestdagen houd ik niet, maar ook daar kon ik deze keer goed mee omgaan en heb nog vrij leuke dingen gedaan eigenlijk.

En dan was het voor mij gevoeld van de 1 op de andere dag alles weer klote. Ik zit weer in mijn oude gevoelens, voel me erg eenzaam, heb weer de negatieve gedachtes van voorheen. Wat is dat klote zeg. En alles wat ik bij de therapie geleerd heb, ben ik vergeten, naja, zo voelt het aan. Is er echt zoiets als een winterdepressie?

Wat ik zo vervelend aan zo'n "terugval" vind, is dat dat ik meteen heel erg bang word, dat ik weer zo depressief word als 2-3 jaar geleden. Ik voel me dus niet alleen slecht, nu heb ik ook nog angst. En wat ik raar vind is dat ik wanneer het slechter gaat, vrienden/bekenden minder contact opnemen, ik ruzie met mijn vriend krijg (dat maakt alles bij mij nog veel erger) en dat veel dingen mis gaan, die daarvoor niet mis gingen. Misschien is het eigenlijk altijd wel zo, maar nu valt het me meer op?

Wat doen jullie in zo'n geval? Ik heb in de afgelopen weken geprobeerd er tegen te vechten met weinig resultaat, ik zet mezelf vooral daarmee onder druk. Nu probeer ik het eerder te accepteren en sta het dan ook toe dan maar minder te doen als voorheen, maar hier thuis zitten en niets doen is ook niet zo goed. Ik zit er weer hard aan te denken om nog een therapie te volgen, alhoewel mijn laatste therapie pas anderhalf jaar geleden gestopt is.
pi_168354897
Sowieso weer even langs de huisarts kan geen kwaad toch?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
pi_168357085
Hadden ze toen je begon met therapie al praktijkondersteuners bij de huisarts. Tegenwoordig kun je daar voor wat laagdrempeligere hulp terecht, en zonodig helpen ze je met de juiste vervolgstap zoeken. :) misschien is dat wel iets voor nu?
pi_168357416
Dank jullie wel voor de suggesties! Ik woon niet meer in Nederland (woon in Duitsland), dus daar loopt het iets anders. Maar goed, zo naar de huisarts gaan, kan iig geen kwaad. Dat klopt.

Ik heb sinds kort een nieuwe huisarts, die ik eigenlijk niet zo goed vind. Mijn vorige huisarts is met pensioen gegaan. Dus ik moet dan eigenlijk nog naar een nieuwe op zoek gaan.
pi_168358593
Oeh belangrijk daar werk van te maken nu je nog doekracht hebt?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
  maandag 23 januari 2017 @ 10:49:34 #169
399061 kuolema
vermaledijd
pi_168366897
quote:
3s.gif Op zondag 22 januari 2017 16:06 schreef rainbowwarrior het volgende:
Heb hier al lang niet meer gepost (ik heb hier nooit heel vaak gepost, maar toch...).

Hoe gaan jullie met (kleinere) terugvallen om? Ik had nu best wel een lange periode waar eigenlijk alles meestal goed/normaal liep. Ik denk zo'n 9 maanden. Ik was meestal tevreden, heb genoeg geld, leuke contacten, leuke bezigheden en zo. En nu sinds een maand of zo merk ik dat het steeds slechter met me gaat. Er waren wel wat veranderingen in mijn leven, maar ik dacht aanvankelijk dat dat niet zoveel invloed zou hebben; mijn beste vriendin is verhuisd (die zie ik nu veel minder vaak), ik heb een nieuwe baan (heb alsnog wel erg veel vrij, misschien is dat ook een probleem...). En dan is het nu natuurlijk winter... Van de feestdagen houd ik niet, maar ook daar kon ik deze keer goed mee omgaan en heb nog vrij leuke dingen gedaan eigenlijk.

En dan was het voor mij gevoeld van de 1 op de andere dag alles weer klote. Ik zit weer in mijn oude gevoelens, voel me erg eenzaam, heb weer de negatieve gedachtes van voorheen. Wat is dat klote zeg. En alles wat ik bij de therapie geleerd heb, ben ik vergeten, naja, zo voelt het aan. Is er echt zoiets als een winterdepressie?

Wat ik zo vervelend aan zo'n "terugval" vind, is dat dat ik meteen heel erg bang word, dat ik weer zo depressief word als 2-3 jaar geleden. Ik voel me dus niet alleen slecht, nu heb ik ook nog angst. En wat ik raar vind is dat ik wanneer het slechter gaat, vrienden/bekenden minder contact opnemen, ik ruzie met mijn vriend krijg (dat maakt alles bij mij nog veel erger) en dat veel dingen mis gaan, die daarvoor niet mis gingen. Misschien is het eigenlijk altijd wel zo, maar nu valt het me meer op?

Wat doen jullie in zo'n geval? Ik heb in de afgelopen weken geprobeerd er tegen te vechten met weinig resultaat, ik zet mezelf vooral daarmee onder druk. Nu probeer ik het eerder te accepteren en sta het dan ook toe dan maar minder te doen als voorheen, maar hier thuis zitten en niets doen is ook niet zo goed. Ik zit er weer hard aan te denken om nog een therapie te volgen, alhoewel mijn laatste therapie pas anderhalf jaar geleden gestopt is.
Hoi! Leuk iets van je te lezen. Wat vind je van je nieuwe baan en wat voor dagbesteding heb je daarnaast? Misschien is daarin iets aan te passen? Misschien kun je met die vriendin skypen met webcam, eventueel een vaste dag afspreken daarvoor.
Ik weet uit eigen ervaring dat als het een tijdje slechter gaat, dat niet hoeft te betekenen dat het weer zo erg wordt. Soms gaat het vanzelf weer de goede kant op.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_168384982
Depressie gala op tv :)
Hell To The Liars
pi_168510837
Ik slik nu sinds 28-12 Sertraline 50mg. Merkte deze week opeens dat ik me al heel anders voel en anders reageer op situaties en dat de Sertraline dus zn werk doet. Super fijn! :) Gebruikte eerst regelmatig wat Oxazepam 50, maar kon dat deze week laten staan. De geestelijke behoefte is er wel, maar het is niet alsof het lichamelijk ''nodig'' is. Heb laatste paar dagen wel mega erg last van hoofdpijn, zou dat ontwenningsverschijnselen kunnen zijn van de Oxa? Anyway, ik heb de laatste tijd opeens last van blauwe plekken, zonder dat ik me gestoten heb. Ze zitten allemaal op mn rechter bovenbeen, dus het is niet echt verspreid :') Las op internet dat dat een bijwerking kan zijn van de sertraline en dat er dan vaak over wordt gestapt op een ander middel. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik wil eigenlijk niet overstappen, omdat ik nu merk dat het werkt en dat is zo'n fijn gevoel. En zie het niet zitten om straks met een nieuwe pil te beginnen met bijwerkingen enz..
pi_168525063
Nu al een tijd op Clomipramine. Gaat al een tijd gewoon goed, soms wel dat rare en onrustige gevoel nog en heel soms nog irritante gedachten maar lijk het allemaal wel te accepteren er heb er geen last meer van. Begin van de lente maar is een afspraak met de ha maken om met hem of met een psychiater af te bouwen.

Hoop dat het dan ook goed gaat en ik alles ook weer accepteer incl tinnitus. Lukt het niet dan is het jammer en neem ik het zweten (bijwerking) voor lief. De extra kilo's fiets ik er dan ook wel af😀
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
pi_168525507
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2017 11:49 schreef SLP_ het volgende:
Ik slik nu sinds 28-12 Sertraline 50mg. Merkte deze week opeens dat ik me al heel anders voel en anders reageer op situaties en dat de Sertraline dus zn werk doet. Super fijn! :) Gebruikte eerst regelmatig wat Oxazepam 50, maar kon dat deze week laten staan. De geestelijke behoefte is er wel, maar het is niet alsof het lichamelijk ''nodig'' is. Heb laatste paar dagen wel mega erg last van hoofdpijn, zou dat ontwenningsverschijnselen kunnen zijn van de Oxa? Anyway, ik heb de laatste tijd opeens last van blauwe plekken, zonder dat ik me gestoten heb. Ze zitten allemaal op mn rechter bovenbeen, dus het is niet echt verspreid :') Las op internet dat dat een bijwerking kan zijn van de sertraline en dat er dan vaak over wordt gestapt op een ander middel. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik wil eigenlijk niet overstappen, omdat ik nu merk dat het werkt en dat is zo'n fijn gevoel. En zie het niet zitten om straks met een nieuwe pil te beginnen met bijwerkingen enz..
Wat staat er in de bijsluiter dan?
Croce e delizia cor. Misterioso, Misterioso altero, croce e delizia al cor.
pi_168529123
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2017 19:35 schreef Mathemaat het volgende:

[..]

Wat staat er in de bijsluiter dan?
Bijwerkingen: Zeer zelden (bij minder dan 1 op de 100 mensen)

''Sneller en langer bloeden bij een verwonding. Dit merkt u ook aan blauwe plekken en bloedneuzen. Raadpleeg uw arts als u daar veel last van heeft. Dit medicijn kan problemen geven bij bloedingen. Meld daarom uw arts dat u dit medicijn gebruikt wanneer u een operatie moet ondergaan.''

Oh, heb ook al 2 keer een bloedneus gehad afgelopen 10 dagen.
pi_168541029
quote:
0s.gif Op zondag 29 januari 2017 21:06 schreef SLP_ het volgende:

[..]

Bijwerkingen: Zeer zelden (bij minder dan 1 op de 100 mensen)

''Sneller en langer bloeden bij een verwonding. Dit merkt u ook aan blauwe plekken en bloedneuzen. Raadpleeg uw arts als u daar veel last van heeft. Dit medicijn kan problemen geven bij bloedingen. Meld daarom uw arts dat u dit medicijn gebruikt wanneer u een operatie moet ondergaan.''

Oh, heb ook al 2 keer een bloedneus gehad afgelopen 10 dagen.
Ik zou het dan gewoon met je arts overleggen. Het kan vrij gevaarlijk zijn of het kan niets zijn.
Croce e delizia cor. Misterioso, Misterioso altero, croce e delizia al cor.
pi_168604610
Wie heeft er ooit benzo's gebruikt om goed in slaap te komen? Ik gebruik af en toe alprazolam als ik 's nachts wakker word en in paniek raak omdat ik niet meer in slaap te komen, maar ik weet niet of het nou echt zo slecht is als dat ze op internet zeggen.
pi_168605642
quote:
0s.gif Op woensdag 1 februari 2017 22:43 schreef iPancakeMix het volgende:
Wie heeft er ooit benzo's gebruikt om goed in slaap te komen? Ik gebruik af en toe alprazolam als ik 's nachts wakker word en in paniek raak omdat ik niet meer in slaap te komen, maar ik weet niet of het nou echt zo slecht is als dat ze op internet zeggen.
Alprozolam is goed spul, alleen behoorlijk verslavend.

Bij mij was de dokter vergeten dat ik het gebruikte en dacht na 8 maanden oh hier stop ik wel even mee.

Nou niet dus, angstaanvallen, paniek in de supermarkt.

Dus bij de 2e keer afgebouwd en letterlijk drie dagen wezen afkicken..Was niet leuk.

Dus alprozolam kan je heel goed gebruiken voor een periode.
Maar hou dat in je achterhoofd, 8 maanden was ook extreem lang en gewoon een medische misser.

waarbij ik zelf uiteraard niet echt slim was ;)

Af en toe is dus niets mis mee.
Hell To The Liars
pi_168605897
Ik heb alprazolam best een tijd erbij gebruikt als slaapmiddel, naast mijn quetiapine. Toen ben ik overdag overgegaan op oxazepam, en dat heb ik maar enkele weken geslikt, en toen ben ik op eigen initiatief weer gestopt..

Dus mja het kan zoveel kanten op voor mijn gevoel. Sommige artsen zijn er principieel een beetje te bang voor/voorzichtig mee, heb ik het idee. (Ik heb mn medicatie ondertussen al van 5 verschillende gehad :') ). Maar dat komt ook wel weer ergens vandaan natuurlijk.
  woensdag 1 februari 2017 @ 23:35:38 #179
399061 kuolema
vermaledijd
pi_168606039
quote:
0s.gif Op woensdag 1 februari 2017 22:43 schreef iPancakeMix het volgende:
Wie heeft er ooit benzo's gebruikt om goed in slaap te komen? Ik gebruik af en toe alprazolam als ik 's nachts wakker word en in paniek raak omdat ik niet meer in slaap te komen, maar ik weet niet of het nou echt zo slecht is als dat ze op internet zeggen.
Ik heb verschillende geprobeerd en gebruik al een paar jaar zo nu en dan flurazepam.
Je kunt het prima zonder problemen gebruiken. De waarschuwingen die er over het gebruik van benzodiazepines zijn gaan meestal over (bijna) dagelijks én langdurig (meer dan een paar weken) gebruik. Zolang je dat niet doet, hoef je niet bang te zijn.

Wat is af en toe bij jou? En wat heb je gelezen? Wat ik heb gelezen in wetenschappelijke artikelen is het volgende.
Als je het langer dan een paar weken achter elkaar vaak gebruikt verliest het zijn werking en heb je een steeds hogere dosis nodig om het gewenste effect te krijgen. Als je pillen hun werking verliezen is dat een teken dat je moet stoppen of minderen, als dat een optie is, dus niet de dosis verhogen. Sommige mensen kunnen verslaafd raken, zowel lichamelijk als psychisch. Ik denk dat dit als belangrijkste gevaar wordt gezien en waarschijnlijk hetgeen is dat je hebt gelezen. Als je er rekening mee houdt kun je dat prima voorkomen.
Daarnaast beïnvloeden benzodiazepines de slaapkwaliteit op een negatieve manier. Het aandeel diepe slaap vermindert en de REM-slaap wordt onderdrukt. Maar het alternatief, slecht of nauwelijks slapen, is ook niet goed en bovendien vervelender. Je slaapcycli zijn enigszins flexibel dus als je slechts af en toe gebruikt passen die zich waarschijnlijk wel aan in de nacht(en) nadat je een slaapmiddel hebt gebruikt .
Ten derde kan het gebruik van benzodiazepines cognitieve problemen veroorzaken. Dit kan voorbijgaand zijn, als directe bijwerking, maar schijnt ook ernstiger en/of blijvend te kunnen zijn bij langdurig continu gebruik. Maar van dat laatste weet ik niet meer precies hoe het zat en of het betrouwbare bronnen waren.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_168606213
quote:
0s.gif Op woensdag 1 februari 2017 23:35 schreef kuolema het volgende:

[..]


Fijn dat mijn dokter zonder na te denken een ex-verslaafde dit middel 8 maanden liet gebruiken :')

Ik gebruikte het voor het dempen van nare gedachten en vrat ze als snoepjes.
Dus wat je zegt komt wel overeen met mijn eigen ervaring.

En neem het voor het slapen en niet als je halverwege wakker wordt.
Dan is het s'morgens bijna uitgewerkt en ben je snel weer helder.
Hell To The Liars
pi_168606655
quote:
1s.gif Op woensdag 1 februari 2017 23:42 schreef Droopie het volgende:

[..]

Fijn dat mijn dokter zonder na te denken een ex-verslaafde dit middel 8 maanden liet gebruiken :')

Ik gebruikte het voor het dempen van nare gedachten en vrat ze als snoepjes.
Dus wat je zegt komt wel overeen met mijn eigen ervaring.

En neem het voor het slapen en niet als je halverwege wakker wordt.
Dan is het s'morgens bijna uitgewerkt en ben je snel weer helder.
Maar je weet over het algemeen niet van tevoren wanneer je 's nachts wakker gaat worden. Preventief slikken is een slecht idee, want dan zou je vaker gebruiken dan nodig is en voor je het weet ben je verslaafd.
Ik neem het alleen als ik de kans zeer groot acht dat het niet gaat lukken om zonder slaapmiddel te slapen. Dat gebeurt zelden. Bij twijfel neem ik het niet, als ik dan langer dan ongeveer een uur wakker lig en het idee heb dat het niet gaat lukken om gauw in slaap te vallen, neem ik het alsnog. Zo neem ik niet onnodig. Dan duurt het wel nog eens drie kwartier voordat ik eindelijk slaap. Maar ik ben niet zo gevoelig voor benzo's en heb dus ook geen last van sufheid overdag.

Ik heb flurazepam ooit een paar weken achter elkaar elke avond geslikt en ben toen op eigen initiatief in een keer gestopt. Daar merkte ik niets van.
Ik ben benieuwd of en wanneer de/een psychiater erover zou zijn begonnen als ik er zelf niet mee was gestopt.
Ik heb verschillende artsen en psychiaters gehad en er zijn echt enorme verschillen in hoe ze denken over dit soort dingen. Ik heb zelf liever iemand die heel makkelijk is met geneesmiddelen voorschrijven, maar voor mensen die op de kundigheid van de arts vertrouwen en daarom niet zelf onderzoek doen is het beter om iemand te hebben die heel voorzichtig is en het in de gaten blijft houden. En goede voorlichting geeft, want dat doen ze ook niet altijd.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_168606766
Ik kwam er zelf mee.
Maar dat kwam ook omdat ik de gewenning zo was opgetreden dat ik ook met het middel niet meer kon slapen en ik niet meer kon verantwoorden waarom ik weer bij de apotheker stond :@

De noodzaak voor het middel was alleen nog maar afhankelijkheid en verder absoluut niet meer nodig.

Maar ja, je leert ervan :)
Nu medicatieloos door het leven.
Hell To The Liars
pi_168628193
Vannacht voor het eerst flurazepam gebruikt. Eerste middel waarbij ik gewoon heeeeerlijk slaap en niet 20x wakker word, en als ik wakker word gewoon weer snel kunnen slapen. Ik voelde me zeer gelukkig toen ik vanochtend wakker werd, heerlijk spul O+ Blij dat ik eindelijk een keer iets heb waar ik écht van slaap :)
pi_168682741
quote:
0s.gif Op donderdag 2 februari 2017 22:24 schreef SLP_ het volgende:
Vannacht voor het eerst flurazepam gebruikt. Eerste middel waarbij ik gewoon heeeeerlijk slaap en niet 20x wakker word, en als ik wakker word gewoon weer snel kunnen slapen. Ik voelde me zeer gelukkig toen ik vanochtend wakker werd, heerlijk spul O+ Blij dat ik eindelijk een keer iets heb waar ik écht van slaap :)
Goed om te horen. En is het de laatste dagen ook gelukt?

Ik houd deze reeks trouwens al tig weken in de gaten (en heb jouw posts dus ook gelezen) maar had eigenlijk niks zinnigs te vertellen :Y) .
pi_168688997
quote:
7s.gif Op zondag 5 februari 2017 13:04 schreef Biekuh het volgende:

[..]

Goed om te horen. En is het de laatste dagen ook gelukt?

Ik houd deze reeks trouwens al tig weken in de gaten (en heb jouw posts dus ook gelezen) maar had eigenlijk niks zinnigs te vertellen :Y) .
Laatste dagen weer wat minder, maar vanavond neem ik er weer een. Kan ik de week iig uitgerust beginnen :)
  maandag 6 februari 2017 @ 00:51:02 #186
377024 Quotidien
fetchez la vache
pi_168702756
Heeft er iemand ervaringen met antidepressiva zonder bijwerkingen op de eetlust en slaap?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
pi_168704080
quote:
0s.gif Op maandag 6 februari 2017 00:51 schreef Quotidien het volgende:
Heeft er iemand ervaringen met antidepressiva zonder bijwerkingen op de eetlust en slaap?
Ik heb sertraline. Eerste twee weken wel opeens heel erg veel zin in chocola, terwijl ik eigenlijk niet zo van de chocola ben :P maar nu merk ik geen verschil meer qua eetlust :)
pi_168706055
quote:
0s.gif Op maandag 6 februari 2017 00:51 schreef Quotidien het volgende:
Heeft er iemand ervaringen met antidepressiva zonder bijwerkingen op de eetlust en slaap?
Misschien heb je hier wat aan (wat eetlust betreft, naar beneden scrollen voor de tabel):

http://www.mdedge.com/cur(...)bing-antidepressants

Ik denk dat het ook belangrijk is om te beseffen dat een depressie kan zorgen voor een verminderde eetlust, maar bij sommige mensen ook voor een toegenomen eetlust. Als je een verminderde eetlust hebt, en je gaat een antidepressivum nemen dat dat symptoom fikst, betekent het niet perse dat je dikker wordt van het pilletje maar dat het symptoom van de depressie opgelost wordt waardoor je weer een gezonde eetlust krijgt waardoor je zwaarder wordt. Andersom kan natuurlijk ook.

Voor slapen geldt eigenlijk hetzelfde. Het kan echter wel zo zijn dat je van het antidepressivum suf wordt of juist energiek, maar je kunt hierover het beste overleggen met je psychiater wanneer in te nemen, etc.
pi_168714537
Hallo, eerste post.

Ik ben dus blijkbaar al een hele poos depressief met een sociale fobie. Van de huisarts heb ik alvast sertraline gekregen en een verwijsbrief voor de psycholoog.

Ik was niet voor depressie naar de HA gegaan, maar fijn dat het er wel uitgekomen is. Eigenlijk was ik na al die jaren een beetje vergeten dan het niet normaal is om je de hele tijd rot te voelen.
  woensdag 8 februari 2017 @ 02:39:33 #190
377024 Quotidien
fetchez la vache
pi_168750648
quote:
0s.gif Op maandag 6 februari 2017 05:59 schreef SLP_ het volgende:

[..]

Ik heb sertraline. Eerste twee weken wel opeens heel erg veel zin in chocola, terwijl ik eigenlijk niet zo van de chocola ben :P maar nu merk ik geen verschil meer qua eetlust :)
Vandaag bij psych geweest en na verhaal over nare bijwerkingen ook sertraline voorgeschreven. Laten we hopen dat deze wel goed helpt. :P
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
pi_168758451
quote:
0s.gif Op woensdag 8 februari 2017 02:39 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Vandaag bij psych geweest en na verhaal over nare bijwerkingen ook sertraline voorgeschreven. Laten we hopen dat deze wel goed helpt. :P
Ik hoop het ook voor je! Na week of 4 begon het bij mij al aan te slaan :) Hoop bij jou ook.

Ik heb trouwens wel veel last van blauwe plekken en bloedneuzen sinds ik het gebruik. Psych zei dat het waarschijnlijk niks is, maar moet toch maar even bloedonderzoek doen om te checken. Dus morgen lekker bloedprikken :r
  woensdag 8 februari 2017 @ 16:50:48 #192
377024 Quotidien
fetchez la vache
pi_168760149
quote:
0s.gif Op woensdag 8 februari 2017 15:29 schreef SLP_ het volgende:

[..]

Ik hoop het ook voor je! Na week of 4 begon het bij mij al aan te slaan :) Hoop bij jou ook.

Ik heb trouwens wel veel last van blauwe plekken en bloedneuzen sinds ik het gebruik. Psych zei dat het waarschijnlijk niks is, maar moet toch maar even bloedonderzoek doen om te checken. Dus morgen lekker bloedprikken :r
\
Komt dat door de sertraline denk je? Dat zijn wel bizarre bijwerkingen zeg.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
pi_168760163
quote:
0s.gif Op woensdag 8 februari 2017 16:50 schreef Quotidien het volgende:

[..]

\
Komt dat door de sertraline denk je? Dat zijn wel bizarre bijwerkingen zeg.
Jup, had er voorheen nooit last van. Het schijnt bloedverdunnend te werken :P
pi_168779514
Ik gebruik sinds maandag citalopram (20mg) en heb gisternacht en vannacht minder dan vier uur kunnen slapen. Is dit normaal? Ik ben me bewust van de bijwerkingen de eerste twee weken maar wist niet dat mijn slaap zo beïnvloed zou worden..
pi_168817683
Vanaf 10 februari begonnen met Prozac (fluoxetine) op aanraden van mijn psychiater bij de GGZ. Ze denkt dat deze SSRI het beste aansluit op mijn behoeften.

Ik ben erg blij dat ik (tot nu toe) nog geen enkele bijwerking heb ervaren, misschien komen deze nog (?)

Wat ik me wel afvraag is of het mogelijk is om na dag 1 al iets te merken. Je hoort namelijk altijd dat het weken tot maanden kan duren voordat je pas echt effect merkt, maar ik had vandaag al het idee dat ik een stabiele en goede stemming had en ook op mijn werk beter presteerde. Wanneer ik thuiskwam was ik ook niet mentaal gesloopt zoals normaal en was nog steeds net zo opgepept als de rest van de dag. Zit dit tussen mijn oren of kan dit echt zo zijn?
pi_168818433
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 februari 2017 00:42 schreef iPancakeMix het volgende:
Vanaf 10 februari begonnen met Prozac (fluoxetine) op aanraden van mijn psychiater bij de GGZ. Ze denkt dat deze SSRI het beste aansluit op mijn behoeften.

Ik ben erg blij dat ik (tot nu toe) nog geen enkele bijwerking heb ervaren, misschien komen deze nog (?)

Wat ik me wel afvraag is of het mogelijk is om na dag 1 al iets te merken. Je hoort namelijk altijd dat het weken tot maanden kan duren voordat je pas echt effect merkt, maar ik had vandaag al het idee dat ik een stabiele en goede stemming had en ook op mijn werk beter presteerde. Wanneer ik thuiskwam was ik ook niet mentaal gesloopt zoals normaal en was nog steeds net zo opgepept als de rest van de dag. Zit dit tussen mijn oren of kan dit echt zo zijn?
Ik denk dat het tussen de oren zit aangezien fluoxetine een vrij lange half-life heeft relatief tot andere ssri's.
pi_168852521
Zat inderdaad tussen m'n oren.

Eerste twee dagen eigenlijk niet echt last gehad van bijwerkingen, nu op dag 3 heb ik echter het gevoel dat mijn angstgevoelens aan het toenemen zijn. Ik heb normaal gesproken al last van derealisatie maar momenteel lijkt het alsof dit dissociatieve gevoel erger is dan voorheen.

Ik heb letterlijk nog maar 1 alprazolam tablet liggen en ik wil deze alleen maar nemen als het echt nodig is. Mijn angst en derealisatie is op het moment nog op een punt dat het te handlen is en daarom probeer ik er ook zonder alprazolam doorheen te komen. Ik hoop dat het gauw beter gaat, ook al realiseer ik me dat dit weken kan duren.

Ik zie vooral op tegen morgen, omdat ik dan natuurlijk weer moet werken en 's avonds naar de nieuwe Fifty Shades film ga met wat vrienden. Ik ben bang dat het derealisatie gevoel er dan nog steeds is en ik in een paniekaanval beland.

We gaan het zien.
pi_168882444
Nou, ik had enorm last van blauwe plekken en bloedneuzen, wat een zeldzame bijwerking is van mn sertraline. Moest vorige week bloedprikken en kreeg vandaag uitslag. Gelukkig niks geks te zien in mn bloed, dus al die blauwe plekken zijn niet erg. Ziet er alleen lelijk uit :') Maar kan dus ook lekker doorgaan met de sertraline, waar ik heel blij mee ben :)
pi_168993152
Ugh.. Ik zit me sinds vanavond al heel de tijd zorgen te maken. Ik heb mezelf mede dankzij Google weer aan lopen praten dat ik mondkanker heb. Ik ben echt een enorme hypochonder en ik kan maar niet van Google afblijven.

Ik heb al sinds mijn 12e weleens dat mijn mond/keel opeens gevoelloos wordt en dat ik in paniek raak. De afgelopen 3 weken heb ik al drie keer meegemaakt dat ik een pijnlijke en branderige keel heb, met pijn in mijn gehemelte. Ik krijg snel wondjes in mijn mond omdat mijn algehele mondverzorging slecht is en mijn eetpatroon ook niet al te gezond is. Roken en alcohol doe ik echter niet aan.

Nu komen natuurlijk alle symptomen voor mondkanker weer overeen met waar ik last van heb, en ben ik al heel de avond in paniek. Zou het noodzakelijk zijn om een bezoekje te brengen aan de KNO-arts of zit het gewoon weer geheel tussen mijn oren en hoort het bijvoorbeeld bij chronische hyperventilatie of angst? Ik ben tevens ook pas 19. :')

Wat haat ik dit toch.
pi_168994998
quote:
0s.gif Op zaterdag 18 februari 2017 23:40 schreef iPancakeMix het volgende:
Ugh.. Ik zit me sinds vanavond al heel de tijd zorgen te maken. Ik heb mezelf mede dankzij Google weer aan lopen praten dat ik mondkanker heb. Ik ben echt een enorme hypochonder en ik kan maar niet van Google afblijven.

Ik heb al sinds mijn 12e weleens dat mijn mond/keel opeens gevoelloos wordt en dat ik in paniek raak. De afgelopen 3 weken heb ik al drie keer meegemaakt dat ik een pijnlijke en branderige keel heb, met pijn in mijn gehemelte. Ik krijg snel wondjes in mijn mond omdat mijn algehele mondverzorging slecht is en mijn eetpatroon ook niet al te gezond is. Roken en alcohol doe ik echter niet aan.

Nu komen natuurlijk alle symptomen voor mondkanker weer overeen met waar ik last van heb, en ben ik al heel de avond in paniek. Zou het noodzakelijk zijn om een bezoekje te brengen aan de KNO-arts of zit het gewoon weer geheel tussen mijn oren en hoort het bijvoorbeeld bij chronische hyperventilatie of angst? Ik ben tevens ook pas 19. :')

Wat haat ik dit toch.
Ik zou beginnen met je mondverzorging serieus te gaan nemen, en praat hierover met je huisarts. Het is voor hem/haar goed om te weten dat je om dit soort dingen stresst, dan kan hij/zij daar ook bij helpen.
  zondag 19 februari 2017 @ 06:04:06 #201
377024 Quotidien
fetchez la vache
pi_168995398
quote:
0s.gif Op zaterdag 18 februari 2017 23:40 schreef iPancakeMix het volgende:
Ugh.. Ik zit me sinds vanavond al heel de tijd zorgen te maken. Ik heb mezelf mede dankzij Google weer aan lopen praten dat ik mondkanker heb. Ik ben echt een enorme hypochonder en ik kan maar niet van Google afblijven.

Ik heb al sinds mijn 12e weleens dat mijn mond/keel opeens gevoelloos wordt en dat ik in paniek raak. De afgelopen 3 weken heb ik al drie keer meegemaakt dat ik een pijnlijke en branderige keel heb, met pijn in mijn gehemelte. Ik krijg snel wondjes in mijn mond omdat mijn algehele mondverzorging slecht is en mijn eetpatroon ook niet al te gezond is. Roken en alcohol doe ik echter niet aan.

Nu komen natuurlijk alle symptomen voor mondkanker weer overeen met waar ik last van heb, en ben ik al heel de avond in paniek. Zou het noodzakelijk zijn om een bezoekje te brengen aan de KNO-arts of zit het gewoon weer geheel tussen mijn oren en hoort het bijvoorbeeld bij chronische hyperventilatie of angst? Ik ben tevens ook pas 19. :')

Wat haat ik dit toch.
Volgens mij weet je zelf heel goed dat dit afkomstig is uit je hypochondrie maar zoek je toch nog een soort bevestiging hier. Maar ik ben geen arts. :)
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
pi_169015900
Kun je van verlatingsangst afkomen?
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169016718
Ik zou langs de dokter gaan als je hypochonder bent. Die kan je geruststellen. Maar niet te vaak want dan wordt je niet meer serieus genomen. En helaas worden ziekten zelfs door huisartsen soms niet opgemerkt. Ik denk ook vaak dat ik kanker heb, al sinds m'n achtste, maar dan kan ik het ook wel weer relativeren en denk ik: als ik echt kanker had dan merkte ik er wel meer van. Het lukt me nu gelukkig steeds om het doktersbezoek uit te stellen, want anders zou ik er denk ik iedere week zitten.
Ik heb zelf geen last meer van verlatingsangst omdat ik heb geleerd om mij niet of minder aan nieuwe mensen te hechten. Door in gedachten de doemscenario's te 'beleven' ben ik daar ook iets minder bang voor geworden, hoewel ik er nog wel last van heb, maar ja dat hoort er helaas wel bij als je relaties met anderen hebt.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 20-02-2017 00:05:59 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
  maandag 20 februari 2017 @ 00:22:48 #204
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_169017090
Dat is wel een soort van valse geruststelling, denken dat je het wel duidelijk zou merken als je kanker hebt.
The love you take is equal to the love you make.
pi_169018119
Dus het gaat alleen weg als je niemand meer dichtbij laat komen? Daar is het
al een beetje te laat voor en nu zit ik constant met die angst in mn kop en ik wil daar van af maar weet niet hoe. Iemand een tip, liefst iets waar geen therapie e.d bij betrokken zijn.

[ Bericht 0% gewijzigd door raspberryPi op 20-02-2017 06:20:31 ]
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169032344
quote:
15s.gif Op maandag 20 februari 2017 00:22 schreef Lienekien het volgende:
Dat is wel een soort van valse geruststelling, denken dat je het wel duidelijk zou merken als je kanker hebt.
Het kan ook valse bezorgdheid zijn als mensen bij de algemene symptomen van kanker die door heel veel aandoeningen kunnen komen direct aan kanker denken. Maar ja, beter te bezorgd dan te weinig natuurlijk, je geestelijke gezondheid moet er alleen niet onder lijden
quote:
1s.gif Op maandag 20 februari 2017 06:10 schreef raspberryPi het volgende:
Dus het gaat alleen weg als je niemand meer dichtbij laat komen? Daar is het
al een beetje te laat voor en nu zit ik constant met die angst in mn kop en ik wil daar van af maar weet niet hoe. Iemand een tip, liefst iets waar geen therapie e.d bij betrokken zijn.
Of dus jezelf erop proberen voor te bereiden.
Aan iets anders denken, afleiding zoeken.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
pi_169040352
quote:
1s.gif Op maandag 20 februari 2017 06:10 schreef raspberryPi het volgende:
Dus het gaat alleen weg als je niemand meer dichtbij laat komen? Daar is het
al een beetje te laat voor en nu zit ik constant met die angst in mn kop en ik wil daar van af maar weet niet hoe. Iemand een tip, liefst iets waar geen therapie e.d bij betrokken zijn.
Waarom mag er geen therapie bij betrokken zijn? Je zegt dat je er vanaf wil, dat je niet weet hoe, maar de meest logische optie wijs je af. :@
pi_169040616
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 10:37 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Waarom mag er geen therapie bij betrokken zijn? Je zegt dat je er vanaf wil, dat je niet weet hoe, maar de meest logische optie wijs je af. :@
Omdat ik niet wil dat mn vriendin dit weet, ik schaam mezelf ervoor. En ik heb ook een hekel aan praten over mn gevoel. Is er geen andere weg?
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169040655
quote:
0s.gif Op maandag 20 februari 2017 20:52 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Het kan ook valse bezorgdheid zijn als mensen bij de algemene symptomen van kanker die door heel veel aandoeningen kunnen komen direct aan kanker denken. Maar ja, beter te bezorgd dan te weinig natuurlijk, je geestelijke gezondheid moet er alleen niet onder lijden

[..]

Of dus jezelf erop proberen voor te bereiden.
Aan iets anders denken, afleiding zoeken.
Dat probeer ik maar gaat moeilijk. Tot voor kort wist ik zelf niet eens dat ik dit had
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169040752
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 10:57 schreef raspberryPi het volgende:

[..]

Omdat ik niet wil dat mn vriendin dit weet, ik schaam mezelf ervoor. En ik heb ook een hekel aan praten over mn gevoel. Is er geen andere weg?
Als je echt erge last hebt van verlatingsangst dan kan je vriendin toch bijna niet niet merken dat er iets is? :@
pi_169041076
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 11:06 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Als je echt erge last hebt van verlatingsangst dan kan je vriendin toch bijna niet niet merken dat er iets is? :@
Zij heeft een soortgelijk probleem , dus zij vind mijn tientallen whatsappjes niet erg, maar ze weet niets van mijn paniek als ze bijvoorbeeld geen antwoord
geeft als ik haar app, en ook niet dat ik het zo moeilijk vind om weg te gaan, naar het werk bijvoorbeeld, het liefst neem ik haar mee dan. Als ze bij me is heb ik nergens last van.
Hi,ras mach galoo de micho
  dinsdag 21 februari 2017 @ 15:23:09 #212
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_169046559
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 10:57 schreef raspberryPi het volgende:

[..]

Omdat ik niet wil dat mn vriendin dit weet, ik schaam mezelf ervoor. En ik heb ook een hekel aan praten over mn gevoel. Is er geen andere weg?
Wat voor soort weg zoek je dan wel? Een zelfhulpboek ofzo?
pi_169047554
Bestaan die dan?
Hi,ras mach galoo de micho
  dinsdag 21 februari 2017 @ 16:47:28 #214
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_169048371
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 16:04 schreef raspberryPi het volgende:
Bestaan die dan?
Ik heb er geen ervaring mee maar aangezien er tegenwoordig over alle onderwerpen zelfhulpboeken, lotgenotenfora en e-modules te vinden zijn, heb ik het even voor je door Google gehaald. Het antwoord is ja, die bestaan. Je kunt van alles en nog wat in je uppie gaan proberen om hiervan te komen terwijl je jezelf voor houdt dat je vriendin het niet merkt en ze je appjes niet storend vindt.
pi_169048736
quote:
12s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 16:47 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ik heb er geen ervaring mee maar aangezien er tegenwoordig over alle onderwerpen zelfhulpboeken, lotgenotenfora en e-modules te vinden zijn, heb ik het even voor je door Google gehaald. Het antwoord is ja, die bestaan. Je kunt van alles en nog wat in je uppie gaan proberen om hiervan te komen terwijl je jezelf voor houdt dat je vriendin het niet merkt en ze je appjes niet storend vindt.
Daarom wil ik er ook vanaf, het stoort me ook erg.
Hi,ras mach galoo de micho
  dinsdag 21 februari 2017 @ 17:09:01 #216
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_169048766
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 16:04 schreef raspberryPi het volgende:
Bestaan die dan?
Als je ervan uitgaat dat je verlatingsangst is gebaseerd op irrationele gedachten, dan zou je iets kunnen hebben aan de rationeel-emotieve therapie (RET). Daar kun je heel goed zelf mee aan de slag. Een handig boekje is: https://www.bol.com/nl/p/ret-jezelf/9200000007707935/
The love you take is equal to the love you make.
pi_169048988
Ik zal het kopen maar voor mij is de angst niet irrationeel. Ik weet dat ze echt dood kan gaan, en daarom durf ik nooit haar lang alleen te laten. En schiet ik in paniekmodus als ze geen antwoord geeft. Of als ze weg is en ik niet weet waar ze is.
Ik weet dat ik mezelf echt gek maak maar ik kan het niet helpen.
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169049077
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 17:20 schreef raspberryPi het volgende:
Ik zal het kopen maar voor mij is de angst niet irrationeel. Ik weet dat ze echt dood kan gaan, en daarom durf ik nooit haar lang alleen te laten. En schiet ik in paniekmodus als ze geen antwoord geeft. Of als ze weg is en ik niet weet waar ze is.
Ik weet dat ik mezelf echt gek maak maar ik kan het niet helpen.
Hoezo kan zij meer dood gaan dan de gemiddelde persoon die je achter laat? Is ze ziek, of heb je toch niet zo goed door wat irrationeel is of niet? :@ Dat bedoel ik niet gemeen.

Wat ik bij "zelf doen" vaak toch wel denk is dat als het zelf lukte, je niet echt in zo'n schuitje beland (onvermogen). En juist dan kun je volgens mij beter wat hulp van andere accepteren.

Als zelf oplossen zo makkelijk was zou het ook niet zo druk zijn bij de psych denk ik zomaar. Feedback van iemand die er verstand van heeft, kan imo heel waardevol zijn. Anders dan mensen die bijvoorbeeld betrokken zijn met je, en ook hun "eigen belangen" hebben. En dat kan op allerlei niveaus, er zijn ook online hulp programma's. Maar ik zou toch eerst eens met je huisarts/de praktijkondersteuner gaan praten.
pi_169049140
Nee ze is niet ziek maar zou wel ziek kunnen worden. En voor mij is dat een rationele angst.
Hi,ras mach galoo de micho
  dinsdag 21 februari 2017 @ 17:28:23 #220
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_169049145
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 17:20 schreef raspberryPi het volgende:
Ik zal het kopen maar voor mij is de angst niet irrationeel. Ik weet dat ze echt dood kan gaan, en daarom durf ik nooit haar lang alleen te laten. En schiet ik in paniekmodus als ze geen antwoord geeft. Of als ze weg is en ik niet weet waar ze is.
Ik weet dat ik mezelf echt gek maak maar ik kan het niet helpen.
Als jij het niet kan helpen...

Want volgens mij ga je hier al een beetje een probleemgebied in. Is angst dat je vriendin ziek wordt en doodgaat wel verlatingsangst?
pi_169049305
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 17:28 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Als jij het niet kan helpen...

Want volgens mij ga je hier al een beetje een probleemgebied in. Is angst dat je vriendin ziek wordt en doodgaat wel verlatingsangst?
Dat weet ik niet, kon er niks over vinden verder maar dat kwam het meeste in de buurt.
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169049426
Ik zie dat wel als irrationele angst. Dat is net als niet meer de straat op willen gaan omdat je misschien wel aangereden kan worden.

Ik zou toch echt wat serieuze hulp zoeken.. maargoed dat heb ik nu dan ook wel genoeg gezegd.
pi_169052575
Ja misschien is dat wel het beste
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169055764
Dat lijkt me wel. Een professional kan ook beter inschatten wat er echt mis is. Tevens gaat een boekje niet jouw angsten goed counteren, een prof kan dat wel.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
  dinsdag 21 februari 2017 @ 21:31:06 #225
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_169056008
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 17:28 schreef raspberryPi het volgende:
Nee ze is niet ziek maar zou wel ziek kunnen worden. En voor mij is dat een rationele angst.
En helpt het dan als ze je elk half uur appt?

Je angst kan wel reëel zijn, d.w.z. dat je iets bedenkt wat inderdaad zou kunnen gebeuren, maar dan hoeven de andere gedachten daaromheen, die je zo'n rotgevoel geven, nog niet rationeel te zijn. Je lijkt nu een ellendig hoopje angst als gevolg van wat je je in je hoofd haalt. En dat hoeft niet.
The love you take is equal to the love you make.
pi_169057084
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 21:31 schreef Lienekien het volgende:

[..]

En helpt het dan als ze je elk half uur appt?

Je angst kan wel reëel zijn, d.w.z. dat je iets bedenkt wat inderdaad zou kunnen gebeuren, maar dan hoeven de andere gedachten daaromheen, die je zo'n rotgevoel geven, nog niet rationeel te zijn. Je lijkt nu een ellendig hoopje angst als gevolg van wat je je in je hoofd haalt. En dat hoeft niet.
Jawel dat helpt wel als ze meteen antwoord geeft, dan ben ik weer even rustig. Maar ik wil haar niet de rest vertellen. Dus met therapie zou ik daar gedwongen toe worden, en dat probeer ik te voorkomen.
Hi,ras mach galoo de micho
  dinsdag 21 februari 2017 @ 22:02:47 #227
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_169057147
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:01 schreef raspberryPi het volgende:

[..]

Jawel dat helpt wel als ze meteen antwoord geeft, dan ben ik weer even rustig. Maar ik wil haar niet de rest vertellen. Dus met therapie zou ik daar gedwongen toe worden, en dat probeer ik te voorkomen.
Dat ze appt helpt tegen je angst dat ze ziek kan worden?!
The love you take is equal to the love you make.
pi_169057302
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:01 schreef raspberryPi het volgende:

[..]

Jawel dat helpt wel als ze meteen antwoord geeft, dan ben ik weer even rustig. Maar ik wil haar niet de rest vertellen. Dus met therapie zou ik daar gedwongen toe worden, en dat probeer ik te voorkomen.
Eerlijkheid in een relatie is best belangrijk. Waarom verzwijg je zoiets wezenlijks?
Hoe denk je dat ze zal reageren als ze er over een poos toch achter komt?
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
pi_169057468
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:02 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Dat ze appt helpt tegen je angst dat ze ziek kan worden?!
Nee dat ze ziek word en doodgaat is de ergste angst, met geregeld een appje sturen weet ik wel dat ze nog leeft, ze kan ook van de trap vallen bijvoorbeeld, als ik niks terug krijg denk ik dat haar iets is overkomen, dan wil ik haar direct zien en laat ik mn werk tijdelijk even liggen, maar dat heeft tot gevolg dat ik geen werken verder dan een half uur van huis meer durf aan te nemen, en om haar steeds mee te nemen kan ook niet, dan moet ze in de auto wachten tot ik klaar ben, dat vind ze zonde van haar tijd.
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169057538
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:05 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Eerlijkheid in een relatie is best belangrijk. Waarom verzwijg je zoiets wezenlijks?
Hoe denk je dat ze zal reageren als ze er over een poos toch achter komt?
Geen verklaring voor, schaam mezelf ervoor.
Hi,ras mach galoo de micho
  dinsdag 21 februari 2017 @ 22:23:20 #231
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_169058018
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:09 schreef raspberryPi het volgende:

[..]

Nee dat ze ziek word en doodgaat is de ergste angst, met geregeld een appje sturen weet ik wel dat ze nog leeft, ze kan ook van de trap vallen bijvoorbeeld, als ik niks terug krijg denk ik dat haar iets is overkomen, dan wil ik haar direct zien en laat ik mn werk tijdelijk even liggen, maar dat heeft tot gevolg dat ik geen werken verder dan een half uur van huis meer durf aan te nemen, en om haar steeds mee te nemen kan ook niet, dan moet ze in de auto wachten tot ik klaar ben, dat vind ze zonde van haar tijd.
Ik denk dat je toch maar beter psychologische hulp kunt zoeken, want dit gaat wel vrij ver. Lijkt me onderdeel van verder ook niet echt lekker functioneren.
The love you take is equal to the love you make.
pi_169058311
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:23 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik denk dat je toch maar beter psychologische hulp kunt zoeken, want dit gaat wel vrij ver. Lijkt me onderdeel van verder ook niet echt lekker functioneren.
Klopt, heb ook verslavingsproblemen. Verder functioneer ik nog best aardig. Ik veronderstel dat de huisarts me terug stuurt naar verslavingszorg maar daar wil ik absoluut niet over dit onderwerp praten.
Hi,ras mach galoo de micho
  dinsdag 21 februari 2017 @ 22:34:24 #233
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_169058521
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:29 schreef raspberryPi het volgende:

[..]

Klopt, heb ook verslavingsproblemen. Verder functioneer ik nog best aardig. Ik veronderstel dat de huisarts me terug stuurt naar verslavingszorg maar daar wil ik absoluut niet over dit onderwerp praten.
In plaats van deze angsten aan te pakken laat je ze liever op deze manier je leven beheersen. Ok dan.
The love you take is equal to the love you make.
pi_169058822
Goedeavond, ik heb even een vraag waar misschien een aantal van jullie mij wel mee kunnen helpen.
Ik heb een vriend die zwaar depressief is en ik weet niet zo goed hoe ik hiermee kan helpen of ondersteunen.
In het begin heb ik heel erg aangespoord om contact te zoeken met de huisarts maar dat werkte eigenlijk een beetje averechts. En nu probeer ik mijn best te doen om er op zijn verzoek niet al te veel meer over te beginnen maar dat voelt voor mijzelf heel erg als wegkijken en hem een soort van in de steek te laten.
Dus eigenlijk is de vraag is door blijven vragen de betere optie met het risico dat hij het contact verbreekt of toch maar gewoon meegaan in het blijven doen of er niet een serieus probleem is?
Wat zouden jullie willen?
  dinsdag 21 februari 2017 @ 23:00:41 #235
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_169059389
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:29 schreef raspberryPi het volgende:

[..]

Klopt, heb ook verslavingsproblemen. Verder functioneer ik nog best aardig. Ik veronderstel dat de huisarts me terug stuurt naar verslavingszorg maar daar wil ik absoluut niet over dit onderwerp praten.
Ik raad je aan te hopen op een wonder.
  dinsdag 21 februari 2017 @ 23:13:41 #236
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_169059745
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:42 schreef Yew het volgende:
Goedeavond, ik heb even een vraag waar misschien een aantal van jullie mij wel mee kunnen helpen.
Ik heb een vriend die zwaar depressief is en ik weet niet zo goed hoe ik hiermee kan helpen of ondersteunen.
In het begin heb ik heel erg aangespoord om contact te zoeken met de huisarts maar dat werkte eigenlijk een beetje averechts. En nu probeer ik mijn best te doen om er op zijn verzoek niet al te veel meer over te beginnen maar dat voelt voor mijzelf heel erg als wegkijken en hem een soort van in de steek te laten.
Dus eigenlijk is de vraag is door blijven vragen de betere optie met het risico dat hij het contact verbreekt of toch maar gewoon meegaan in het blijven doen of er niet een serieus probleem is?
Wat zouden jullie willen?
Tof dat je zo betrokken bent als vriend.
Ik weet niet goed wat advies voor je is. Als iemand echt aangegeven heeft er niet over te willen praten etc zorg dan vooral dat je er bent, dat je wel nog even wat samen doet of over andere dingen praat voor zo ver dat lukt. Al zit je maar even in dezelfde ruimte soms.
Wat een vriendin van mij weleens zei was "We hebben het er over gehad dat je er niet over wil praten. Dat is oké. Hoeft ook niet. Maar ik zie dat het niet goed gaat en wil toch graag luisteren of iets voor je doen als dat kan./ Of als je er nu wel of een andere keer wel over wil beginnen dan kan dat."
Dat vond ik prettig. Het was afgebakend, ik kon er op in gaan. Zij zei ook haar kant.
Voor de rest weet ik.ook niet
Heeft je vriend inmiddels wel iets van hulp ofzo?
pi_169059925
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 23:13 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Tof dat je zo betrokken bent als vriend.
Ik weet niet goed wat advies voor je is. Als iemand echt aangegeven heeft er niet over te willen praten etc zorg dan vooral dat je er bent, dat je wel nog even wat samen doet of over andere dingen praat voor zo ver dat lukt. Al zit je maar even in dezelfde ruimte soms.
Wat een vriendin van mij weleens zei was "We hebben het er over gehad dat je er niet over wil praten. Dat is oké. Hoeft ook niet. Maar ik zie dat het niet goed gaat en wil toch graag luisteren of iets voor je doen als dat kan./ Of als je er nu wel of een andere keer wel over wil beginnen dan kan dat."
Dat vond ik prettig. Het was afgebakend, ik kon er op in gaan. Zij zei ook haar kant.
Voor de rest weet ik.ook niet
Heeft je vriend inmiddels wel iets van hulp ofzo?
Ja, ik blijf aangeven dat ik er ben wanneer hij het er wel over wilt hebben of wilt doen maar van zijn kant uit zie ik dat uit zichzelf helaas echt niet gebeuren. Daarom herhaal ik het soms nog maar, maar merk dat zelfs dat soms al tot irritatie leidt.

Over zijn hulp laat hij maar weinig los. Ik weet dat hij van de huisarts een doorverwijzing heeft gekregen naar een psycholoog en daar in het begin ook wel naartoe gegaan is maar heb het idee dat hij daar nu mee gestopt is of het in elk geval zelf erg afgebouwd heeft omdat hij er ook daar niet fijn vindt om erover te praten.

Maar ik ken alleen gevallen die er met veel praten met professionals, vrienden of lotgenoten doorheen zijn gekomen. Mja als dat dus het probleem is.... ik zie niet hoe die (neerwaartse) spiraal dan doorbroken kan worden.

Zijn er nog alternatieve opties? Doe-therapieën ofzo? Dan zou ik zoiets nog kunnen voorstellen maar met zoeken op internet kom ik qua suggesties via google helaas ook niet veel verder dan de 'gebruikelijke' weg.
  dinsdag 21 februari 2017 @ 23:49:42 #238
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_169060428
quote:
0s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 23:20 schreef Yew het volgende:

[..]

Ja, ik blijf aangeven dat ik er ben wanneer hij het er wel over wilt hebben of wilt doen maar van zijn kant uit zie ik dat uit zichzelf helaas echt niet gebeuren. Daarom herhaal ik het soms nog maar, maar merk dat zelfs dat soms al tot irritatie leidt.

Over zijn hulp laat hij maar weinig los. Ik weet dat hij van de huisarts een doorverwijzing heeft gekregen naar een psycholoog en daar in het begin ook wel naartoe gegaan is maar heb het idee dat hij daar nu mee gestopt is of het in elk geval zelf erg afgebouwd heeft omdat hij er ook daar niet fijn vindt om erover te praten.

Maar ik ken alleen gevallen die er met veel praten met professionals, vrienden of lotgenoten doorheen zijn gekomen. Mja als dat dus het probleem is.... ik zie niet hoe die (neerwaartse) spiraal dan doorbroken kan worden.

Zijn er nog alternatieve opties? Doe-therapieën ofzo? Dan zou ik zoiets nog kunnen voorstellen maar met zoeken op internet kom ik qua suggesties via google helaas ook niet veel verder dan de 'gebruikelijke' weg.
Dan zou ik het laten. Misschien ben je het ook niet zelf die tot irritatie leidt, maar ben je de zoveelste, of de druppel op dat moment.

Voor de rest ben ik te moe om een nuttig antwoord te geven. Sorry. Er bestaan wel "doe dingen" om zoals jij het zegt "er doorheen te komen" maar dat is toch allemaal veel te persoons afhankelijk om wat zinnigs over te zeggen. Daarnaast is het vaak een combinatie van van allerlei waardoor iemand evt kan opknappen, zoals steun, therapie, doen, praten, medicatie, er cetera. Ik zou ook niet gaan zoeken enzo als iemand je hulp niet wil. Sterk te.
pi_169061926
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 22:34 schreef Lienekien het volgende:

[..]

In plaats van deze angsten aan te pakken laat je ze liever op deze manier je leven beheersen. Ok dan.
Ik heb haar gister alles vertelt
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169062464
Zoals ook al in het andere topic werd gezegd mensen moeten zelf geholpen willen worden anders verandert er niks. Praten met een psycholoog helpt niet bij iedereen, sommigen gaan zich er nog slechter door voelen en dat ligt dan niet aan de psycholoog maar aan het individu denk ik. Doe therapieen is vaak knutselen en ik heb van iemand met een trauma die dit heeft gedaan gehoord dat dit ook soms echt niet werkt, maar een ander vond het juist beter dan praten (een creatief type die een nare jeugd had gehad). Je moet er creatief voor zijn. Ik zou gewoon de gewone leuke vrienden activiteiten blijven doen in de hoop dat dit voor afleiding zorgt en er voor die persoon zijn als diegene er toch wel over wil praten (en het af en toe misschien terloops ter sprake brengen door te vragen hoe het gaat) Meer kun je echt niet doen denk ik. Of een vakantie voorstellen

[ Bericht 9% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 22-02-2017 08:44:52 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
  woensdag 22 februari 2017 @ 08:39:18 #241
63594 Lienekien
Sunshower kisses...
pi_169062483
quote:
1s.gif Op woensdag 22 februari 2017 06:35 schreef raspberryPi het volgende:

[..]

Ik heb haar gister alles vertelt
Ik was het niet die zei dat je het je vriendin moet vertellen.
The love you take is equal to the love you make.
pi_169062543
Verkeerd ge quote sorry.
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169064104
quote:
1s.gif Op woensdag 22 februari 2017 08:37 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Zoals ook al in het andere topic werd gezegd mensen moeten zelf geholpen willen worden anders verandert er niks. Praten met een psycholoog helpt niet bij iedereen, sommigen gaan zich er nog slechter door voelen en dat ligt dan niet aan de psycholoog maar aan het individu denk ik. Doe therapieen is vaak knutselen en ik heb van iemand met een trauma die dit heeft gedaan gehoord dat dit ook soms echt niet werkt, maar een ander vond het juist beter dan praten (een creatief type die een nare jeugd had gehad). Je moet er creatief voor zijn. Ik zou gewoon de gewone leuke vrienden activiteiten blijven doen in de hoop dat dit voor afleiding zorgt en er voor die persoon zijn als diegene er toch wel over wil praten (en het af en toe misschien terloops ter sprake brengen door te vragen hoe het gaat) Meer kun je echt niet doen denk ik. Of een vakantie voorstellen
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 februari 2017 23:49 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Dan zou ik het laten. Misschien ben je het ook niet zelf die tot irritatie leidt, maar ben je de zoveelste, of de druppel op dat moment.

Voor de rest ben ik te moe om een nuttig antwoord te geven. Sorry. Er bestaan wel "doe dingen" om zoals jij het zegt "er doorheen te komen" maar dat is toch allemaal veel te persoons afhankelijk om wat zinnigs over te zeggen. Daarnaast is het vaak een combinatie van van allerlei waardoor iemand evt kan opknappen, zoals steun, therapie, doen, praten, medicatie, er cetera. Ik zou ook niet gaan zoeken enzo als iemand je hulp niet wil. Sterk te.
Bedankt voor jullie reacties.
Ik was er al bang voor. Ik kan moeilijk voor iemand anders besluiten dat hij aan de bel moet trekken wanneer hij dat zelf niet wilt.
Het is gewoon heel erg moeilijk en pijnlijk om iemand zo achteruit te gaan,
maar dat is inderdaad dan mijn probleem en niet nog eens dat van hem.
pi_169066004
quote:
1s.gif Op woensdag 22 februari 2017 06:35 schreef raspberryPi het volgende:

[..]

Ik heb haar gister alles vertelt
En hoe reageerde ze?
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
pi_169066523
Ik slik nu zo'n twee weken sertraline en heb gemerkt dat ik regelmatig wakker word rond ~ 5 uur 's morgens, badend in het zweet. Echt met een doorweekt kussen en matras. Iemand die dit herkent?
pi_169066603
Ik gebruik een ander middel, quatiapine. Sinds ik dat slik word ik ook super vaak helemaal doorweekt wakker. Heb het idee dat het mijn dromen etc. wel onderdrukt maar dat mijn lijf het er zo alsnog uitgooit ofzo. :@ Geen idee of ik die conclusie terecht getrokken heb.
pi_169067034
quote:
0s.gif Op woensdag 22 februari 2017 12:48 schreef Adsumnonabsum het volgende:
Ik slik nu zo'n twee weken sertraline en heb gemerkt dat ik regelmatig wakker word rond ~ 5 uur 's morgens, badend in het zweet. Echt met een doorweekt kussen en matras. Iemand die dit herkent?
Toen ik sertraline kreeg had ik hetzelfde, veel wakker worden, veel zweten, maar juist ook heel levendig dromen. Hoeveel mg slik je?
pi_169067516
quote:
1s.gif Op woensdag 22 februari 2017 12:22 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

En hoe reageerde ze?
Ze begrijpt het wel maar wil dat ik er vanaf kom, heb voor morgen een afspraak bij de huisarts, gelukkig gaat ze wel mee.
Hi,ras mach galoo de micho
pi_169069042
quote:
1s.gif Op woensdag 22 februari 2017 13:08 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Toen ik sertraline kreeg had ik hetzelfde, veel wakker worden, veel zweten, maar juist ook heel levendig dromen. Hoeveel mg slik je?
Zit pas op 50 mg/dag. Heb verder weinig bijwerkingen (had de eerste week geen eetlust, nu wel), maar ik merk ook niet echt een positief effect.
pi_169076457
quote:
0s.gif Op woensdag 22 februari 2017 14:47 schreef Adsumnonabsum het volgende:

[..]

Zit pas op 50 mg/dag. Heb verder weinig bijwerkingen (had de eerste week geen eetlust, nu wel), maar ik merk ook niet echt een positief effect.
Het positieve effect kan ook nog wel even op zich laten wachten hoor, ga maar uit van 2 maanden voor je echt verandering begint te merken. Als je deze bijwerking heel vervelend vindt kun je aan je arts vragen om even met wat minder te beginnen, maar ik zou persoonlijk gewoon even doorzetten, je hebt de ergste periode er al bijna op zitten.
pi_169089156
Zit nu inmiddels 14 dagen aan fluoxetine (20mg/dag). Ik weet niet of de hoeveelheid bijwerkingen relatief hoog is, maar ik heb er wel een aantal.

Milde bijwerkingen zijn versterkte derealisatie, nachtzweten en af en toe een lichte toename van mijn angstgevoelens. Er is echter een bijwerking die momenteel mijn dagelijks leven echt hinderend maakt.

Ik heb al jaren last van kaakklachten. Wanneer ik mijn mond open doe voel ik een kleine knak in mijn kaak, en wanneer ik mijn mond te ver open doe krijg ik ernstige en zeer pijnlijke kramp. Hier heb ik nooit heel erg last van gehad en heb hier ook nooit hulp voor gezocht, echter merk ik de afgelopen drie dagen dat mijn kaakspieren en soms ook mijn tongspier erg vermoeid aanvoelen, net alsof je bij wijze van spreken een halfuur een meisje hebt liggen beffen en daarna 100 kipnuggets opeet ( :') ) Ik las op internet dat onbewust in je slaap tandenknarsen een bijwerking is van verschillende SSRI's, dus ik hoop dat dit probleem afneemt want zelfs praten is op het moment een vermoeiende klus.
pi_169124050
quote:
Bedankt voor jullie reacties.
Ik was er al bang voor. Ik kan moeilijk voor iemand anders besluiten dat hij aan de bel moet trekken wanneer hij dat zelf niet wilt.
Het is gewoon heel erg moeilijk en pijnlijk om iemand zo achteruit te gaan,
maar dat is inderdaad dan mijn probleem en niet nog eens dat van hem.
Ik herken het hoor. Een vriend van mij heeft ook een psychiatrische aandoening. Uiteindelijk is het gelukkig redelijk goed gekomen (hopen dat dat zo blijft) door therapie en medicijnen, maar dat was pas nadat het al helemaal uit de hand was gelopen. Soms moet het ook eerst uit de hand lopen voordat iemand hulp aanvaardt. Ik zou het in de gaten houden. Sterkte ermee.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
  vrijdag 3 maart 2017 @ 15:18:11 #253
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_169264500
Ik blijf het soms zo moeilijk vinden om er voor mijn familielid met depressie te zijn. Het ging heel lang voor mijn gevoel beter met haar, alleen vorige week raakte ze weer in een dip. Ik troost haar, probeer wat afleiding voor haar te regelen, maar het lijkt ook allemaal niet echt te helpen.

Vannacht droomde ik er ook nog over. Ik wil mijn zusje zo graag beschermen en helpen, alleen aan de andere kant is die depressie zo abstract dat ik niet weet hoe. Ook heb ik de kracht niet om haar de hele tijd te ondersteunen. Ik voel me gewoon zo machteloos. Het zit me vandaag echt even hoog. Geliefden zo zien lijden is moeilijk.
Ignorance is bliss
pi_169317652
Zware dag weer. Gewoon half te janken achter me laptopje uit ellende, geen positieve emoties meer voelen alleen maar negatieve. Brrr
Hey
pi_169358434
Nou, ik zit inmiddels 9 weken aan de sertraline en voel me zoveel beter :) Therapie bij psycholoog liep vast omdat het echt niks voor mij is en ik het een beetje onzin vond allemaal dus daar zijn we mee gestopt. Over paar weken nog afspraak bij psychiater en daarna gaat waarschijnlijk mn huisarts het overnemen omdat het zo goed gaat :) Krijg alleen geen slaapmedicatie meer en daar baal ik eigenlijk wel heel erg van. Snap dat het verslavend is enz, maar ik heb gewoon zoveel last van mn slapeloosheid en ben heel erg bang dat ik door die slapeloosheid weer in een depressie ga vallen. Heb ook ontzettend veel last van nachtmerries door de sertraline waardoor ik als ik slaap ook niet echt tot rust kom. Meer mensen die daar zo erg last van hebben door hun antidepressiva?
pi_169375874
quote:
0s.gif Op vrijdag 24 februari 2017 20:39 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ik herken het hoor. Een vriend van mij heeft ook een psychiatrische aandoening. Uiteindelijk is het gelukkig redelijk goed gekomen (hopen dat dat zo blijft) door therapie en medicijnen, maar dat was pas nadat het al helemaal uit de hand was gelopen. Soms moet het ook eerst uit de hand lopen voordat iemand hulp aanvaardt. Ik zou het in de gaten houden. Sterkte ermee.
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 maart 2017 15:18 schreef duracellkonijntje het volgende:
Ik blijf het soms zo moeilijk vinden om er voor mijn familielid met depressie te zijn. Het ging heel lang voor mijn gevoel beter met haar, alleen vorige week raakte ze weer in een dip. Ik troost haar, probeer wat afleiding voor haar te regelen, maar het lijkt ook allemaal niet echt te helpen.

Vannacht droomde ik er ook nog over. Ik wil mijn zusje zo graag beschermen en helpen, alleen aan de andere kant is die depressie zo abstract dat ik niet weet hoe. Ook heb ik de kracht niet om haar de hele tijd te ondersteunen. Ik voel me gewoon zo machteloos. Het zit me vandaag echt even hoog. Geliefden zo zien lijden is moeilijk.
Ik hou me inderdaad maar vast aan de (succes)verhalen hier.
En ik snap dat iemand het inderdaad eerst zelf moet willen om geholpen te worden.
Het is gewoon lastig om aan te nemen dat iemand geen hulp wilt terwijl hij tegelijkertijd aangeeft dat het niet goed gaat.
Zo tegenstrijdig.

Maar ook die omslag komt dan hopelijk snel.
pi_169478985
quote:
0s.gif Op dinsdag 7 maart 2017 20:25 schreef SLP_ het volgende:
Nou, ik zit inmiddels 9 weken aan de sertraline en voel me zoveel beter :)
Die werkte voor mij echt helemaal niet. Een groot drama, en was zoveel meer paniekerig en erg. En ik kon niet slapen :@ ;(

Gestopt met nemen, en het ging wel OK, tot het niet meer ging. Vandaag fluoxetine gekregen, ben benieuwd of dat wat beter werkt.

(hoi :@ :W)

[ Bericht 3% gewijzigd door motorbloempje op 13-03-2017 16:49:34 ]
Ja doei.
  maandag 13 maart 2017 @ 16:43:57 #258
377024 Quotidien
fetchez la vache
pi_169486025
quote:
0s.gif Op dinsdag 7 maart 2017 20:25 schreef SLP_ het volgende:
Nou, ik zit inmiddels 9 weken aan de sertraline en voel me zoveel beter :) Therapie bij psycholoog liep vast omdat het echt niks voor mij is en ik het een beetje onzin vond allemaal dus daar zijn we mee gestopt. Over paar weken nog afspraak bij psychiater en daarna gaat waarschijnlijk mn huisarts het overnemen omdat het zo goed gaat :) Krijg alleen geen slaapmedicatie meer en daar baal ik eigenlijk wel heel erg van. Snap dat het verslavend is enz, maar ik heb gewoon zoveel last van mn slapeloosheid en ben heel erg bang dat ik door die slapeloosheid weer in een depressie ga vallen. Heb ook ontzettend veel last van nachtmerries door de sertraline waardoor ik als ik slaap ook niet echt tot rust kom. Meer mensen die daar zo erg last van hebben door hun antidepressiva?
Ik heb niet zo zeer slapeloosheid van Sertraline maar wel die nachtmerries.
Was de eerste weken ontzettend depressief na het nemen van sertraline en nu is het wat meer afgevlakt, maar positief effect blijft ook nog echt uit.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
pi_169486092
quote:
0s.gif Op maandag 13 maart 2017 10:57 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Die werkte voor mij echt helemaal niet. Een groot drama, en was zoveel meer paniekerig en erg. ;(

Gestopt met nemen, en het ging wel OK, tot het niet meer ging. Vandaag fluoxetine gekregen, ben benieuwd of dat wat beter werkt.

(hoi :@ :W)
:W
pi_169496242
quote:
0s.gif Op maandag 13 maart 2017 10:57 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Die werkte voor mij echt helemaal niet. Een groot drama, en was zoveel meer paniekerig en erg. En ik kon niet slapen :@ ;(

Gestopt met nemen, en het ging wel OK, tot het niet meer ging. Vandaag fluoxetine gekregen, ben benieuwd of dat wat beter werkt.

(hoi :@ :W)
Hoi :) Jammer dat het bij jou niet werkte, hopelijk slaat de fluoxetine beter aan!

quote:
0s.gif Op maandag 13 maart 2017 16:43 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Ik heb niet zo zeer slapeloosheid van Sertraline maar wel die nachtmerries.
Was de eerste weken ontzettend depressief na het nemen van sertraline en nu is het wat meer afgevlakt, maar positief effect blijft ook nog echt uit.
Ik heb sowieso slapeloosheid dus dat ligt niet aan de Sertraline, maar die nachtmerries :'( Wat vreselijk zeg. Jammer dat het positieve effect nog niet is gekomen. Ik heb de eerste paar weken toen ik begon met Sertraline elke dag Oxazepam geslikt en had daardoor gelukkig geen last van de bijwerkingen van Sertraline. Bij mij begon ik het positieve effect te merken na 4,5 week, hopelijk komt het bij jou ook snel :)
pi_169512686
Hallo allemaal,

Het is echt een eeuwigheid geleden da ik hier heb gepost dus ik zal me min of meer opnieuw voorstellen.
Ik ben dus Catnip, en al jaren last van een depressie. De afgelopen tijd gaat het weer zwaar kut. En heb ik nieuwe medicatie gehad. Had eerst Fluoxetine 60 mg (geloof ik) Daarna een tijdje Paroxetine geslikt, en ben nu aan de Effexor. Slik daarbij ook Seroquel en zonodig 3 keer 1 mg Lorazepam op een dag.
Een rotzooi dus.
pi_169536576
Over het algemeen gaat het al beter, de eerste dagen, met deze fluoxetine dan met de sertraline, maar ik merk nu op dag 3 dat ik toch een klein beetje standaard bijwerkingen zoals voorspeld door de huisarts heb, met wat vlagen echt wat compleet gestressed/angstig, om dan na wat ademhalen en een eindje lopen weer wat beter te voelen. Heel raar, maar wel een stuk beter dan met de sertraline in ieder geval. Wel fijn, aangezien ik later vandaag nog 'n presentatie moet geven... hopelijk zit ik dan niet in een meh-golfje :')
Ja doei.
  woensdag 15 maart 2017 @ 15:23:23 #263
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_169536751
quote:
14s.gif Op woensdag 15 maart 2017 15:14 schreef motorbloempje het volgende:
Over het algemeen gaat het al beter, de eerste dagen, met deze fluoxetine dan met de sertraline, maar ik merk nu op dag 3 dat ik toch een klein beetje standaard bijwerkingen zoals voorspeld door de huisarts heb, met wat vlagen echt wat compleet gestressed/angstig, om dan na wat ademhalen en een eindje lopen weer wat beter te voelen. Heel raar, maar wel een stuk beter dan met de sertraline in ieder geval. Wel fijn, aangezien ik later vandaag nog 'n presentatie moet geven... hopelijk zit ik dan niet in een meh-golfje :')
Oh heftig, presentatie geven op de eerste dagen :o Toch niet dé presentatie? ;)

Sterkte!

Wel hoopvol dat dit beter lijkt te gaan.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_169536765
quote:
1s.gif Op woensdag 15 maart 2017 15:23 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Oh heftig, presentatie geven op de eerste dagen :o Toch niet dé presentatie? ;)

Sterkte!

Wel hoopvol dat dit beter lijkt te gaan.
Nee, niet dé presentatie ;) Anders had ik nog even gewacht met nieuwe dingen proberen. Daar heb ik nog wel wat tijd voor om te wennen aan de medicatie (hoop ik ;) :P )
Ja doei.
  woensdag 15 maart 2017 @ 15:25:51 #265
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_169536794
quote:
0s.gif Op woensdag 15 maart 2017 15:24 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Nee, niet dé presentatie ;) Anders had ik nog even gewacht met nieuwe dingen proberen. Daar heb ik nog wel wat tijd voor om te wennen aan de medicatie (hoop ik ;) :P )
Haha, ok, gelukkig!

Ach, ik liep mijn eerste 10 km loopje toen ik 3 dagen aan de medicatie zat nadat ik een klein jaar gestopt was. Maar ja, das toch van een wat andere orde :P
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_169541310
Sorry voor alle overlast, ik ben flink van Mn padje geweest, ik had een psychose mea culpa, mea maxima culpa.
Hi,ras mach galoo de micho
  zaterdag 18 maart 2017 @ 18:14:41 #267
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_169611819
quote:
0s.gif Op zaterdag 6 juni 2015 17:39 schreef magnetronkoffie het volgende:
Maar nu komt het:
Terwijl ik aan het vertellen was, begon het -weer- te gebeuren!
mn vingers en lippen begonnen te tintelen en ik werd een beetje licht in mn hoofd.
Ik herken het, maar ik weet na al die jaren nog steeds niet wat het is. Ik heb op dat moment gezegd dat ik naar de supermarkt wou en na het uitwisselen van telefoonnummers ben ik gelijk gegaan, want als ik was gebleven en door was gegaan met vertellen, waren de symptomen alleen maar erger geworden.


Ik heb dit al misschien 10 jaar en baal er nog steeds van dat mn toenmalige begeleiders van de groepstherapie me niet gewoon vertelden wat er met me gebeurde.

En omdat de laatste tijd er altijd wel -wat- aan de hand is in mn leven, vergeet ik elke keer mn spv te vragen, dus ik zit te denken om haar maar gewoon te bellen -of- om gewoon daarheen te gaan en te vragen of iemand even 10 minuutjes tijd voor me heeft.

Edit2: Of ik bel gewoon mn eigen zusje even op, die is ten slotte pas geleden als psychologe afgestudeerd (wel leuk als ik de makkelijke weg als 1e probeer _O- :') )

Edit3: Juist ja, ze neemt nooit de telefoon op en belt nooit terug, daar heb ik dus niet veel aan ;(
Vetgedrukte weet ik nu eindelijk wat dit is, iets met paniekaanval.
het was specifiek geen hyperventilatie (maar dit wist ik al daar ik wist dat het iets psychisch moest zijn, het was altijd op momenten dat ik iets over mezelf vertelde).

Onderstreepte vind ik eerlijk gezegd onvergeeflijk van ze. Mijn behandelaars (ook de recentere) hebben me al die tijd niet de informatie gegeven die ik nodig had en -daardoor- ging het de laatste tijd zo slecht met me. Thanks he! :')

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.


[ Bericht 1% gewijzigd door magnetronkoffie op 20-03-2017 15:25:16 ]
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
  zaterdag 18 maart 2017 @ 18:20:18 #268
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_169611915
Verder had ik zooo erg gehoopt dat 2017 voor mij in elk geval niet nog slechter zou beginnen dan 2016...en helaas is dit dus wel gebeurd. Als 2015 was al zwaar, 2016 gewoon Zum Übergeben was, en als 2017 weer zo'n sprong achterwaards zal zijn zoals 2015 naar 2016 dat geweest is dan ga ik 2018 niet meer levend halen.

Ow en re-TVP want ik heb m'n dubbele depressie ook weer teruggevonden en ik heb recentelijk voor het eerst in meer dan 10 jaar geprobeerd mezelf opgenomen te laten krijgen op de PAAZ.

Einde update en nog gelukkig nieuwjaar yay!

Toevoegingkje: Ik heb tot zover ik weet de officiële diagnose nog niet en om eerlijk te zijn vind ik deze diagnose ook minder belangrijk. Het is voor mij alleen maar meer van hetzelfde en ondertussen weet ik nu wel waar het aan ligt. Ik heb geen zin daar ook medicatie voor te nemen. Niet alleen denk ik dat dit mijn traumabehandeling in de weg zal staan (al is het alleen maar omdat tot nu toe AD's nooit voor me gewerkt hebben en ik geen zin heb een maandenlang traject op te gaan starten op dit moment), maar ook omdat ik weet dat ik weet dat het gebrek aan AD niet de oorzaak van mijn klachten zijn.

[ Bericht 35% gewijzigd door magnetronkoffie op 20-03-2017 15:24:21 ]
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
pi_169613524
Sterkte koffie.
pi_169620882
Jezus zeg..

9 februari begonnen met Prozac, eerste twee weken waren qua bijwerkingen zo erg dat ik vrij heb genomen van mijn stage. Daarna ging het steeds verder vooruit en ik merkte echt dat mijn angstgevoelens veel minder waren en ik over het algemeen gelukkiger was. Het enige probleem was echter dat mijn libido heel erg minder was, en ik zat nog maar op de startdosering van 20mg. Daarom ben ik vorige week donderdag gestopt met Prozac en vanaf 12 maart begonnen met Wellbutrin (omdat ik ook ADHD heb).

Wat voel ik me op het moment toch ongelofelijk kut. Ik heb de afgelopen week 3 keer hoofdpijn gehad, waarvan ik er op het moment een ervaar. Derealisatie is versterkt, angst is terug en ook depersonalisatie is er bij gekomen. De afglelopen twee dagen voelt heel mijn lichaam een soort van verdoofd aan, het is net alsof ik dingen wel voel maar het signaal niet goed door wordt gevoerd naar mijn hersenen (dit is de beste manier waarop ik het kan uitleggen). Dit maakt me echt helemaal gek en daardoor heb ik net weer mijn eerste paniekaanval achter de rug gehad. Ik denk meteen dat er iets ergs aan de hand is etc, en ik zit mezelf hier helemaal gek te maken.

Mijn plan is om gewoon door de zure appel heen te bijten en nog een maandje te kijken of Wellbutrin z'n werk gaat doen, maar ik merk al wel dat deze bijwerkingen vele malen erger zijn dan ik bij Prozac had ;(
pi_169695320
Hier doet de prozac (wel een lichte dosis) zijn werk goed *O* Gaat al zoveel beter na anderhalve week. O+ Puike shit.
Ja doei.
pi_169695442
quote:
0s.gif Op zondag 19 maart 2017 01:35 schreef iPancakeMix het volgende:
Jezus zeg..

9 februari begonnen met Prozac, eerste twee weken waren qua bijwerkingen zo erg dat ik vrij heb genomen van mijn stage. Daarna ging het steeds verder vooruit en ik merkte echt dat mijn angstgevoelens veel minder waren en ik over het algemeen gelukkiger was. Het enige probleem was echter dat mijn libido heel erg minder was, en ik zat nog maar op de startdosering van 20mg. Daarom ben ik vorige week donderdag gestopt met Prozac en vanaf 12 maart begonnen met Wellbutrin (omdat ik ook ADHD heb).

Wat voel ik me op het moment toch ongelofelijk kut. Ik heb de afgelopen week 3 keer hoofdpijn gehad, waarvan ik er op het moment een ervaar. Derealisatie is versterkt, angst is terug en ook depersonalisatie is er bij gekomen. De afglelopen twee dagen voelt heel mijn lichaam een soort van verdoofd aan, het is net alsof ik dingen wel voel maar het signaal niet goed door wordt gevoerd naar mijn hersenen (dit is de beste manier waarop ik het kan uitleggen). Dit maakt me echt helemaal gek en daardoor heb ik net weer mijn eerste paniekaanval achter de rug gehad. Ik denk meteen dat er iets ergs aan de hand is etc, en ik zit mezelf hier helemaal gek te maken.

Mijn plan is om gewoon door de zure appel heen te bijten en nog een maandje te kijken of Wellbutrin z'n werk gaat doen, maar ik merk al wel dat deze bijwerkingen vele malen erger zijn dan ik bij Prozac had ;(
Hoi Pancake,

Die Welbutrin was bij mij heel erg vervelend qua bijwerkingen in het begin.
Daarna ging het beter, dus dit is echt iets waar je doorheen moet :)

Komt goed gozer, je mag altijd de PS4 weer een keer aanzetten he :P
Hell To The Liars
  woensdag 22 maart 2017 @ 15:20:15 #273
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_169700337
quote:
14s.gif Op woensdag 22 maart 2017 10:48 schreef motorbloempje het volgende:
Hier doet de prozac (wel een lichte dosis) zijn werk goed *O* Gaat al zoveel beter na anderhalve week. O+ Puike shit.
Hang in there :)

pi_169701054
Ben met hulp van de huisarts m'n AD (Clomipramine) aan het afbouwen. Nu al een paar dagen op 75% van de originele dosis, gaat goed alleen inslapen is wat lastiger geworden. Lig gelukkig niet te malen ofzo dus dat is wel goed.

Hopen dat ik alles wat ik geleerd heb nu ook kan toepassen zonder medicatie :).
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
  woensdag 22 maart 2017 @ 17:34:36 #275
377024 Quotidien
fetchez la vache
pi_169703434
quote:
0s.gif Op woensdag 22 maart 2017 10:58 schreef Droopie het volgende:

[..]

Hoi Pancake,

Die Welbutrin was bij mij heel erg vervelend qua bijwerkingen in het begin.
Daarna ging het beter, dus dit is echt iets waar je doorheen moet :)

Komt goed gozer, je mag altijd de PS4 weer een keer aanzetten he :P
Welbutrin was bij mij eerst ook heel naar, na een tijdje werkte het wel onzettend activerend.
Eigenlijk had ik daar door mee moeten gaan maar mee gestopt omdat ik totaal geen eetlust meer had. Uiteindelijk na stoppen nog steeds geen eetlust dus had niks met de welbutrin te maken.

[ Bericht 9% gewijzigd door Quotidien op 22-03-2017 18:21:20 ]
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
  donderdag 23 maart 2017 @ 10:02:26 #276
267824 duracellkonijntje
Oplaadbare batterij
pi_169717360
Voel me verrot vandaag. Veel gewerkt de afgelopen weken, wat mentaal en lichamelijk nu weer zijn tol aan het eisen is. Gelukkig leer ik mezelf aan minder gehaast te leven, wat ik hoop in de toekomst resultaat op gaat leveren. Maar vandaag, pff. Gelukkig is het goed weer.

Ook speelt angst voor eenzaamheid een rol. Iedereen om me heen heeft ineens relaties en hier zit ik. Onzekerheid vanwege mijn seksuele prestaties de laatste jaren helpt ook niet, al leer ik dit nu los te laten. Die gevoelens helpen me ook niet verder.
Ignorance is bliss
pi_169729192
quote:
14s.gif Op woensdag 22 maart 2017 10:48 schreef motorbloempje het volgende:
Hier doet de prozac (wel een lichte dosis) zijn werk goed *O* Gaat al zoveel beter na anderhalve week. O+ Puike shit.
O+
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
pi_169783943
Kan het overslaan van een dosis Wellbutrin problemen opleveren? Heb geen rekening gehouden met het feit dat ik morgen mijn laatste tablet slik en maandag pas in de avond tijd heb om naar de apotheek te gaan voor mijn herhalingsrecept. Ik slik ze 's ochtends dus dat zou betekenen dat ik de dosis van maandag over moet slaan (denk ik?) Ben namelijk best bang dat dit mijn gemaakte progressie van de afgelopen 2 weken helemaal gaat verkloten.
  zondag 26 maart 2017 @ 13:08:07 #279
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_169788884
quote:
0s.gif Op zondag 26 maart 2017 04:41 schreef iPancakeMix het volgende:
Kan het overslaan van een dosis Wellbutrin problemen opleveren? Heb geen rekening gehouden met het feit dat ik morgen mijn laatste tablet slik en maandag pas in de avond tijd heb om naar de apotheek te gaan voor mijn herhalingsrecept. Ik slik ze 's ochtends dus dat zou betekenen dat ik de dosis van maandag over moet slaan (denk ik?) Ben namelijk best bang dat dit mijn gemaakte progressie van de afgelopen 2 weken helemaal gaat verkloten.
Je zou op zich naar de apotheek bij het dichtstbijzijnde ziekenhuis kunnen gaan op zondag? Het overslaan van één dosis kan volgens mij geen kwaad. Het zal geen twee weken verkloten. Maar gezien jouw klachten en angsten zou ik dit soort situaties voortaan voorkomen.
pi_169815113
Hoi, vanwege een ernstige depressie zit ik sinds 18 januari jl. aan de fluoxetine. Eerst 10mg, maar omdat het vrij nihil werkte, ong. 4 weken geleden naar 20mg per dag overgestapt. Alleen sindsdien heb ik best wel bijwerkingen (oorsuizen, 'een brok in de keel', spastische bewegingen, helemaal verkrampt zijn, derealisatie- dit heb ik nu niet meer) en het is nog steeds niet over. Terwijl in de bijsluiter staat dat bijwerkingen maar 2 weken duren, en ik bijna al m'n vierde week dubbele dosis zit. Is dit normaal?

Gelukkig heb ik het niet de hele dag door en ook niet iedere dag even erg, maar het zware, depressieve gevoel dat ik eerst had is nu vervangen door de bijwerkingen en per saldo kan ik zelfs moeilijk zeggen wat erger is.
pi_169847154
quote:
0s.gif Op maandag 27 maart 2017 15:57 schreef feyenoordfan92 het volgende:
Hoi, vanwege een ernstige depressie zit ik sinds 18 januari jl. aan de fluoxetine. Eerst 10mg, maar omdat het vrij nihil werkte, ong. 4 weken geleden naar 20mg per dag overgestapt. Alleen sindsdien heb ik best wel bijwerkingen (oorsuizen, 'een brok in de keel', spastische bewegingen, helemaal verkrampt zijn, derealisatie- dit heb ik nu niet meer) en het is nog steeds niet over. Terwijl in de bijsluiter staat dat bijwerkingen maar 2 weken duren, en ik bijna al m'n vierde week dubbele dosis zit. Is dit normaal?

Gelukkig heb ik het niet de hele dag door en ook niet iedere dag even erg, maar het zware, depressieve gevoel dat ik eerst had is nu vervangen door de bijwerkingen en per saldo kan ik zelfs moeilijk zeggen wat erger is.
Met SSRI's zoals fluoxetine is het zo dat er vaak bij de start van het medicijn meer bijwerkingen zijn, die na een week of twee minder worden. Dat betekent niet dat je na een paar weken helemaal geen bijwerkingen meer zult merken. Ik zou het nog eens goed met je huisarts bespreken; misschien is een ander middel een betere keus.
  woensdag 29 maart 2017 @ 14:27:18 #282
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_169861315
Is het raar dat je angst het ergste is wanneer je een afspraak met bepaalde faal-hulpverleners hebt staan en dat die angst het minste is op 't moment dat je voorlopig geen vooruitzicht hebt op een afspraak met die bepaalde groep faal-hulpverleners? Toen ik ze (door ziekte, afwezigheid, cursusdag en "we bellen later nog wel terug") een aantal maanden helemaal niet meer sprak, ging ik ook opeens een stuk beter slapen. De alprazolam heb ik de laatste tijd bijna helemaal niet meer nodig gehad om te slapen.

Ik blijk trouwens wel een soort sociale angst te hebben, maar eigenlijk alleen maar bij compleet nieuwe groepen mensen. Ik weet gelukkig wel uit ervaring dat dit na een tijdje weer weggaat.

Ik heb verder trouwens wel nog wat andere hulpverleners en dat loopt al een end beter (was wel enorm veel regelwerk om dat van de grond te krijgen maar het is me wel gelukt ( :') )).

Ik word zelfs al bloednerveus als ik naar de receptie van die ene hulpverleningsinstantie wil bellen om eenaafspraak af te zeggen :').
Bij ander hulpverleners heb ik dit probleem eigenlijk niet (of ieg lang niet zo erg).
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
pi_169861551
quote:
1s.gif Op donderdag 23 maart 2017 20:29 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

O+
Mooi hè? Kijk, het is nog niet helemaal je-van-het, en dat kan ook niet, máár de bijwerkingen waren in elk geval compleet afwezig, en het heeft me een belangrijke week goed doorgeholpen :o O+
Ja doei.
pi_169861678
quote:
0s.gif Op woensdag 29 maart 2017 14:39 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Mooi hè? Kijk, het is nog niet helemaal je-van-het, en dat kan ook niet, máár de bijwerkingen waren in elk geval compleet afwezig, en het heeft me een belangrijke week goed doorgeholpen :o O+
Mhi ik kan me nog de week herinneren dat ik dacht dat het écht begon te werken... de zuigende slurrie die oploste O+
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
  woensdag 29 maart 2017 @ 14:58:17 #285
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_169861964
quote:
0s.gif Op zondag 26 maart 2017 04:41 schreef iPancakeMix het volgende:
Kan het overslaan van een dosis Wellbutrin problemen opleveren? Heb geen rekening gehouden met het feit dat ik morgen mijn laatste tablet slik en maandag pas in de avond tijd heb om naar de apotheek te gaan voor mijn herhalingsrecept. Ik slik ze 's ochtends dus dat zou betekenen dat ik de dosis van maandag over moet slaan (denk ik?) Ben namelijk best bang dat dit mijn gemaakte progressie van de afgelopen 2 weken helemaal gaat verkloten.
Het kan op zich geen kwaad een enkele dosis over te slaan. Meestal blijft het zeg maar wat langer in je bloed zitten waardoor je er dan niet echt wat van zal merken. Dit kan trouwens ook best verradelijk zijn, meestal merk je het wel als je het meerdere dagen achter elkaar niet neemt.

Wat ik zelf altijd doe is minimaal 2 weken van tevoren al om een herhaalrecept vragen, want ik weet ondertussen uit ervaring dat er altijd wel iets (stoms :') ) tussendoor zou kunnen komen en als ik het 2 weken vooraf al geregeld heb, dan gaat het bijna altijd wel goed, doordat ik zo tijd heb om onverwachte klappen op te vangen.
Het gaat jaarlijks minstens 1x bij de apotheek mis of de apotheek heeft niks in huis liggen of de psychiater is op vakantie of de psychiater is het vergeten of ik ben het zelf vergeten of het is toevallig paasweekend ofzo....

Wen er maar aan Pancake :P
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
pi_169887134
Bedankt voor alle antwoorden. Helaas had het overslaan van een dosis me niet veel goeds gedaan. Zondag werd ik vrij goed wakker, maar tegen de avond ging het steeds slechter en kreeg ik last van enorme depressieve gedachten. Maandag ging het al iets beter en heb ik bij de apotheek het volgende recept opgehaald, dus ik kan weer een paar weken door.

Het gaat allemaal met ups en downs, en dat is heel erg irritant. Afgelopen dinsdag en gisteren ging het op zich vrij goed. Gisteren al helemaal, want op de een of andere manier had ik totaal geen last van angstgevoelens. Ik ben gisterenavond ook begonnen met melatonine omdat ik mijn slaaptijden wat wil vervroegen (van 3-4 uur 's nachts naar half 12-12 uur). Wist niet precies hoeveel mg ik in moest nemen, iedereen reageert anders op andere doseringen, dus ik dacht met 4 mg te beginnen. Goed nieuws: ik was om 12 uur helemaal buiten westen maar ben meerdere malen wakker geworden en heb tot half 3 geslapen. Veel te lang dus. Ook voel ik me op het moment super zwak, shaky, angstig, en de derealisatie lijkt 3 keer erger dan normaal. Weet niet of het aan een te hoge dosis melatonine ligt of het gewoon de Wellbutrin is die ervoor zorgt dat alles met ups en downs gaat.

Nog een kleine update: ik zit in het derde jaar van mijn mbo-opleiding en moest de komende maanden een fulltime stage volbrengen. Vanwege het experimenteren met medicatie en mijn ADHD/depressie/angst problematiek zijn ik, mijn ouders, mijn school en mijn stageplaats tot de conclusie gekomen dat het toch slimmer is om een einde te maken aan mijn stage en volgend jaar mijn 3e jaar over te doen. Het gaat op het moment namelijk zodanig slecht met mij dat ik zelfs geen fut meer heb om mijn tanden te poetsen of te douchen - als ik er niet op geattendeerd word kan ik weken zonder douchebeurt gaan. (ranzig, ik weet het, maar mijn depressie vertelt me dat het toch zinloos is). 40 uur per week functioneren op een werkplaats en goed mijn werkzaamheden verrichten is dan ook niet bepaald makkelijk.

De komende maanden ga ik dus mezelf op de eerste plek zetten en experimeteren met verschillende soorten medicatie zodat ik er achter kan komen wat bij mij het beste past, samen met intensieve behandeling bij de GGZ (maar GEEN opname, als ik behandeld word dan wil ik gewoon bij mijn ouders blijven wonen want anders word ik al helemaal panisch).

Ik zie alles op het moment zo somber in.. ik heb nog maar 1 echte vriend, al 2 jaar geen vriendin meer die ik nog wel heel erg mis, ik verpest alles, ik ben zelfs te lui om 2-3 keer per week te douchen, het is net alsof ik in een diep gat ben beland waar ik nooit meer uit kom. Het is zo lastig om positief te blijven. Het feit dat ik de afgelopen 4 jaar 35 kilo ben aangekomen en nu 125 kilo weeg met een BMI van 40 helpt ook niet mee. :{
pi_169887174
Ik denk steeds terug aan vroeger, toen ik nog een 10 jarige knaap was die op de basisschool zat, heel veel vrienden had en geen zorgen had. Gamen met vrienden, RuneScape spelen, dat soort dingen. Ik vraag me dan af waar het nou in godsnaam is misgegaan. De gedachte dat ik misschien nooit meer dat gelukkige kind zal zijn is nog het ergste..
pi_169888076
quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 16:33 schreef iPancakeMix het volgende:
Ik denk steeds terug aan vroeger, toen ik nog een 10 jarige knaap was die op de basisschool zat, heel veel vrienden had en geen zorgen had. Gamen met vrienden, RuneScape spelen, dat soort dingen. Ik vraag me dan af waar het nou in godsnaam is misgegaan. De gedachte dat ik misschien nooit meer dat gelukkige kind zal zijn is nog het ergste..
Ik heb zelf geen echte zware depressie, maar ik denk inmiddels wel een lichte. Wel nog zeker een lichte vorm van angststoornissen die ik nu wat meer onder controle heb en die 1.5 jaar terug nog veel erger was. Ik kon amper nog naar mensen hun huis of lang in de supermarkt blijven.

Als ik jouw verhaal lees dan bekruipen mij twee gevoelens. Eigenlijk niet alleen bij jouw verhaal, maar ook bij andere mensen in dit topic. Ten eerste heb ik medelijden en denk ik, gvd hoe kan zo'n jonge gezonde vent zich zo klote voelen. Dan heb ik zin om je uit te nodigen voor een kop koffie of een biertje, maar daar zul je ook wel geen behoefte aan hebben vanwege sociale angsten of depressiviteit.

Maar aan andere kant denk ik ook dat je het al min of meer aan het opgeven bent. Je weegt nu 125 kilo, je doucht amper meer, etc. We kunnen dus wel concluderen dat je slecht voor jezelf zorgt. Daarbij ga je laat naar bed en kijk je dus waarschijnlijk heel veel naar je computerscherm of TV-scherm wat je slaapkwaliteit en kwantiteit absoluut niet bevordert.

Ik ben geen dokter, geen psycholoog. Ook geen arrogante vent die het wel even denkt voor je te kunnen oplossen. Ik heb zelf veel problemen, ook in mijn hoofd, dus voor een groot deel begrijp ik het en ik leef ook verre van optimaal.
Dat gezegd hebbende, weten jullie hoeveel fucking winst je kunt halen door simpelweg je leven aan te passen?

In plaats van (alleen) medicijnen te nemen zou je ook het volgende kunnen proberen:

- Gezonder eten. Is aangetoond en bewezen dat dit een groot effect heeft op hoe je je voelt en de werking van je hersenen.
- Meer bewegen en / of sporten. Idem dito.
- Beter slapen. Idem dito. Hoe slaap je beter? Door minder naar schermen te kijken 2 uur voor dat je gaat slapen en beter dag/nacht ritme aan te leren.
- Buitenlucht en zonlicht opzoeken. Stimuleert vitamine D aanmaak. Zoek het maar eens op.

Neem daarbij wat magnesiumtabletten en eventueel calcium en extra vitamine D. En jezelf afleiden met een missie (project, kunst, eigen bedrijf, etc) kan ook helpen als man. Dat komt misschien dan in een later stadium.

Let op, ik zeg hiermee niet dat iedereen met een depressie of angststoornis gewoon even mijn lijstje moet toepassen en dat je dan binnen een maand van je klachten af bent. Integendeel. Ik 'struggle' er zelf ook nog mee.

Maar ik weet wel dat een gezonde en vooral natuurlijke levensstijl goed is voor het menselijk brein en haar hormoonniveau's.
Sorry als ik vervelend overkom. Ik zeg hiermee niet dat jullie het aan jezelf te danken hebben.

Maar ik denk wel dat je het een en ander in stand houdt en verbetering tegen gaat door er met de pet naar te gooien, elke dag ongezonde meuk vreet, nooit beweegt en geen zonlicht ziet, laat naar bed gaat en je brein voedt met nutteloze shit op het internet, geen sociaal contact meer hebt met de buitenwereld en dus veel te veel tijd hebt om na te denken, etc.

Deze zaken aanpakken, eventueel samen met medicatie in het begin, is wel de manier om je leven en dus ook je 'brein' weer op de rails te krijgen. Medicatie is vaak een tijdelijke oplossing, om deze stappen te kunnen zetten waardoor je het later af kunt bouwen en zelf weer kunt. Een leven lang aan de medicatie is geen leven. Ten eerste door de gruwelijke bijwerkingen en ten tweede omdat je er langzaam maar zeker steeds meer van nodig zult hebben voor hetzelfde resultaat.

Ik wens iedereen hier heel erg veel succes en het beste toe. Het is kut om continu naar vroeger te verlangen omdat het heden minder is dan toen. Ik ken het. Het is kut om angst te hebben voor simpele zaken waar niemand anders bij stil lijkt te staan. Ik ken het. Maar ik weet inmiddels uit ervaring dat de enige optie tot verbetering is om er zelf godverdomme alles aan te doen om eruit te komen. Dat is de enige mindset die helpt.

Misschien ooit een meeting inplannen voor geïnteresseerde mensen die hun leven weer op de rails willen krijgen, om zo elkaar te kunnen motiveren en ideeën te kunnen opdoen? Goed idee?

Ik ben beschikbaar op P.M. als je, of iemand anders, er over wilt praten. Succes iedereen!
  donderdag 30 maart 2017 @ 20:32:44 #289
399061 kuolema
vermaledijd
pi_169892160
quote:
5s.gif Op woensdag 29 maart 2017 14:27 schreef magnetronkoffie het volgende:
Is het raar dat je angst het ergste is wanneer je een afspraak met bepaalde faal-hulpverleners hebt staan en dat die angst het minste is op 't moment dat je voorlopig geen vooruitzicht hebt op een afspraak met die bepaalde groep faal-hulpverleners? Toen ik ze (door ziekte, afwezigheid, cursusdag en "we bellen later nog wel terug") een aantal maanden helemaal niet meer sprak, ging ik ook opeens een stuk beter slapen. De alprazolam heb ik de laatste tijd bijna helemaal niet meer nodig gehad om te slapen.

Ik blijk trouwens wel een soort sociale angst te hebben, maar eigenlijk alleen maar bij compleet nieuwe groepen mensen. Ik weet gelukkig wel uit ervaring dat dit na een tijdje weer weggaat.

Ik heb verder trouwens wel nog wat andere hulpverleners en dat loopt al een end beter (was wel enorm veel regelwerk om dat van de grond te krijgen maar het is me wel gelukt ( :') )).

Ik word zelfs al bloednerveus als ik naar de receptie van die ene hulpverleningsinstantie wil bellen om eenaafspraak af te zeggen :').
Bij ander hulpverleners heb ik dit probleem eigenlijk niet (of ieg lang niet zo erg).
Ik denk niet dat het raar is om zo tegen afspraken met hulpverleners op te zien en opgelucht te zijn als die er een tijdje niet zijn.
Ik denk wel dat de reden van die angst - je vindt dat je hulpverleners falen - iets is om wat mee te doen, namelijk de gesprekken met deze mensen stoppen en eventueel om een vervangende hulpverlener vragen als dat mogelijk is. Ik begrijp hoe vervelend dat kan zijn, vooral omdat je niet van tevoren weet of het nu wel zal bevallen en of het zin heeft om weer zo'n nieuwe stap te zetten en erin te investeren.
quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 16:33 schreef iPancakeMix het volgende:
Ik denk steeds terug aan vroeger, toen ik nog een 10 jarige knaap was die op de basisschool zat, heel veel vrienden had en geen zorgen had. Gamen met vrienden, RuneScape spelen, dat soort dingen. Ik vraag me dan af waar het nou in godsnaam is misgegaan. De gedachte dat ik misschien nooit meer dat gelukkige kind zal zijn is nog het ergste..
Denkende aan vroeger, heb je dan voor jezelf helder hoe je zou willen dat je leven nu of in de nabije toekomst eruitziet? Daarmee bedoel ik specifieke ideeën die je om kunt zetten in praktische, realistische doelstellingen.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_169894986
quote:
5s.gif Op woensdag 29 maart 2017 14:27 schreef magnetronkoffie het volgende:
Is het raar dat je angst het ergste is wanneer je een afspraak met bepaalde faal-hulpverleners hebt staan en dat die angst het minste is op 't moment dat je voorlopig geen vooruitzicht hebt op een afspraak met die bepaalde groep faal-hulpverleners? Toen ik ze (door ziekte, afwezigheid, cursusdag en "we bellen later nog wel terug") een aantal maanden helemaal niet meer sprak, ging ik ook opeens een stuk beter slapen. De alprazolam heb ik de laatste tijd bijna helemaal niet meer nodig gehad om te slapen.

Kan het ook zo wezen dat je faalhulpverleners zo eng zijn omdat ze eigenlijk niet falen?
  vrijdag 31 maart 2017 @ 00:18:21 #291
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_169898533
quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 20:32 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik denk wel dat de reden van die angst - je vindt dat je hulpverleners falen - iets is om wat mee te doen, namelijk de gesprekken met deze mensen stoppen en eventueel om een vervangende hulpverlener vragen als dat mogelijk is. Ik begrijp hoe vervelend dat kan zijn, vooral omdat je niet van tevoren weet of het nu wel zal bevallen en of het zin heeft om weer zo'n nieuwe stap te zetten en erin te investeren.
Ik heb even een lijstje gemaakt.
Ik heb sinds begin 2016 -8 keer- zelf een wissel aangevraagd "want geen klik bla bla".
Ik heb sinds begin 2016 ook al -8- verschillende casemanagers gehad en 3 verschillende PB's. Ik heb meerdere periodes geen idee gehad wie mijn casemanager nou eigenlijk was (dus geen telefoonnummer etc) en de receptie zelf wist het dan ook niet.
Ik heb sinds begin 2016 ±28 verschillende hulpverleners gehad die ik minstens 2x heb gezien (een klein aantal daarvan waren flexers (die ik dus ook minstens 2x heb gehad)).

Er waren ook veel ziek, maar alles bij elkaar gingen er gewoon veel te veel dingen mis.

Ook ben ik uiteindelijk zelf gaan netwerken om dingen maar geregeld te krijgen (telefoonnummers en mailadressen regelen, namen noemen namen vragen, smeken ( :') ), rondvragen, bellen, heel veel rondmailen, uitleggen, zelfs in andere steden vragen :')) en heb mezelf daarbij een burn-out in geregeld (ik was zo gesloopt dat ik letterlijk m'n eigen rugzak niet meer kon tillen en nauwelijks nog kon praten en piepende/krakende deuren klonken nog nooit zo afgrijselijk).

MAAR tis me uiteindelijk wel gelukt 8-)
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
"Gelukkig" heb ik al vaker een burn-out gehad, dus ik weet onderhand wel hoe ik daar zo snel en zo efficiënt weer uit moet komen. Wel merk ik dat wanneer ik veel stress ervaar, ik makkelijk weer kan terugvallen maar ik denk dat dat door de trauma's komt.

Bij 1 hulpverlenersinstantie lijkt het wel te gaan lopen nu en bij de ander ervaar ik nu dus al die stress.

Ik heb gelukkig wel eindelijk een nieuwe wasmachine _O_
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
  vrijdag 31 maart 2017 @ 00:22:31 #292
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_169898572
quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 16:33 schreef iPancakeMix het volgende:
Ik denk steeds terug aan vroeger, toen ik nog een 10 jarige knaap was die op de basisschool zat, heel veel vrienden had en geen zorgen had. Gamen met vrienden, RuneScape spelen, dat soort dingen. Ik vraag me dan af waar het nou in godsnaam is misgegaan. De gedachte dat ik misschien nooit meer dat gelukkige kind zal zijn is nog het ergste..
Het kan nog steeds wel hoor. Ik game zelfs nu nog steeds af en toe even met iemand :P
De laatste tijd bezig met een game waarbij we ons moeten verdedigen tegen gemuteerde alien-zombie chickens die via astroïdes op aarde landen en je dan van daar kome hale >:)
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
pi_169899124
Ik zal kort mijn verhaal eens vertellen wie weet helpt het mensen iets meer te snappen wat het nou is een depressie. Ik werk zelf al 9 jaar in de verslavingszorg waarbij ik al vele mensen met verschillende problemen en aandoeningen heb gezien. Ik zie hoe mijn cliënten van opname naar opname in afkickcentrums, psychiatrie of andere therapie's zijn gegaan. Maar toch zie ik nauwelijks resultaat bij de mensen. Iedereen is wel angstig geweest of heeft een dipje gehad of een depressie maar wat is hier nou de reden van? Wat iedereen van ons heeft is dat stemmetje in ons hoofd, dat stemmetje die van alles zegt; Je kan niks, niemand vind je aardig, shit ik moet morgen die zien en voordat we het weten zijn we aan het dromen en situaties aan het creëren in onze geest die gewoon niet de werkelijkheid zijn. Het enige wat nu de realiteit is is dat je nu voor je computer fok.nl aan het lezen bent niks anders. Hoe vaak heb je bijvoorbeeld geen afspraak gehad de volgende dag wat heel spannend was, je ligt 's avonds op je bed en er spelen allemaal dingen in ons hoofd af wat er misschien niet zou kunnen gebeuren, of ze je wel aardig vinden of andere gedachtes. Toch was er niks aan de hand en snap je niet waarom je zo druk hebt gemaakt. Als dat stemmetje elke keer tegen je verteld dat je niet goed genoeg bent begin je het op een geven moment te geloven. Ja ik ben depressief. Maar wie ben ik? Ben ik mijn gedachtes? Als je in je eigen zeg ik luister naar deze zin in mijn hoofd, wie is dan ik? Door de dingen die we hebben meegemaakt en vooral juist de slechte gebeurtenissen creëren we een eigen realiteit in ons eigen hoofd over hoe wij de wereld zien. We hebben door al die slechte ervaringen zoveel muren om ons heen gebouwd en elke keer als er een gevoel komt willen we weg rennen. De samenleving is verslaafd aan ontsnappen van onze werkelijke gevoelens, sommige doen dat met drugs, de andere pakken hun telefoon , kijken tv,eten, gaan feesten enz. Wie kan er nu echt een uur met alleen zichzelf zijn. Mensen moeten meer binnen in zichzelf kijken je vind de oplossing niet buiten jezelf. Wat voor mij heel erg heeft geholpen en voor andere ook heel erg is mediteren, ook bepaalde ademstalingsoefeningen zoals onze Nederlandse held Wim Hoff om bekend is geworden . Als laatste psychedelica. Dit is echt een van de effectiefste gereedschappen om van je mentale gevangenis af te komen. Het zorgt ervoor dat je out of the box gaat denken, je gaat anders naar situaties kijken. Ayahuasca bijvoorbeeld is erg interessant waarbij mensen trauma's herbeleven toen ze bijvoorbeeld 2 jaar waren en dit verwerken. . https://decorrespondent.n(...)80280533569-e33e34b2
De onderzoeken die bijvoorbeeld nu bezig zijn met bijvoorbeeld psilocybine(paddo's) met terminale patiënten die bang voor de dood zijn waarna een groot deel van de patiënten hierna niet meer bang waren hiervoor wat mij betreft een van de grootste angsten die er bij mensen speelt. Nu ga ik niet zeggen dat dit voor iedereen is natuurlijk en ik denk dat het voor de grootste groep mensen erg moeilijk zal zijn om te geloven dat deze hulpmiddelen misschien kunnen helpen. Ik wil alleen mijn visie geven en mijn mening over ik zeg niet dat het goed of fout is. Een leuke introductie en wie mij erg heeft geholpen zijn lezingen van Alan Watts Waarschijnlijk hebben bij een aantal mensen tijdens dit berichtje te lezen het stemmetje in hun hoofd al gezegd dat het onzin is, je moet het niet geloven, moet nog boodschappen halen voor vanavond, dat etentje van 3 jaar geleden enz ;)
pi_169905445
Ik ben een tegenstander van psychedilica om je ego te leren begrijpen en/ of bestrijden.

Doordat deze middelen je op plekken laten komen in je hoofd waar je het bestaan niet vanaf wist, en dat kunnen hele vervelende plekken zijn.

Persoonlijk ben ik groot fan van schematherapie, acceptatie van je denken, leren omgaan met je triggers en ook begrip hebben voor waarom je op bepaalde zaken zo reageert..
Zodat je er op kan anticiperen.

Zelf het ik de behandeling dubbele diagnose gehad, dus ben zeker wel geinteresseerd in je verhalen en opvattingen Propps..

Oja, mindfullness werkte voor mij wel redelijk, hoe sceptisch ik ook was :P
Hell To The Liars
  vrijdag 31 maart 2017 @ 23:19:15 #295
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_169916784
quote:
1s.gif Op donderdag 30 maart 2017 21:59 schreef meeleez het volgende:

[..]

Kan het ook zo wezen dat je faalhulpverleners zo eng zijn omdat ze eigenlijk niet falen?
Kan het zo wezen dat juist het feit dat mensen er vooral van lijken te houden mij steeds opnieuw aan het twijfelen te brengen de reden is dat ik stil blijf staan en dat ik me rot blijf voelen?
Ik weet en voel toch prima aan wat goed voor me is en als ik naar mensen blijf luisteren die (bijna huilend of zo) blijven zeggen "maar ik wil je alleen maar helpen!!" me misschien helemaal niet willen helpen? Of zelfs ook maar het beste met me voor hebben?

Als ze het beste met me voor hebben, waarom luisteren ze dan niet naar mij en waarom begrijpen ze me dan niet? Waarom zorgen ze ervoor dat ik me geroepen voel ze te vertrouwen als dat vertrouwen niet in de feiten terug te vinden is? Ik kan ten slotte gewoon zien wie er -feitelijk- goed voor me is en wie de beste intenties hebben.

Het hebben van goede intenties is op lange termijn in principe altijd meetbaar in de resultaten, het is gewoon een kwestie van de juiste patronen leren herkennen.

Ik zou het trouwens wel toffer vinden als je gewoon zegt wat je wilt zeggen in plaats van dat je zo beduidenisloos gaat lopen vissen. Mijn probleem is niet zozeer dat ik mezelf tegenhoud omdat ik ergens bang voor zou zijn of in een soort zelfontkenning ofzo (tenzij je die trauma's bedoelt, maar dat is iets wat ik sowieso niet helemaal zelf kan oplossen (ook al doe ik dat liever wel zelf, want dan ben ik tenminste afhankelijk van iemand anders)), maar dat anderen me letten me volledig te ontplooien en me goed te voelen en 100% mezelf te zijn. Ik weet heus wel dat sommige mensen er helemaal niet van houden me zo kritisch op anderen te zien zijn, maar ik ben van nature nou eenmaal iemand die zegt wat ie voelt en daarin niet beperkt wil worden doordat anderen trachten mij schuldgevoelens aan te praten of me aan het twijfelen willen brengen.

Misschien dat je dit wel goed bedoelt hoor...maar dan ga ik me afvragen of de meeste mensen echt zo simpel zijn. Het is een hele kunst om anderen verder te helpen komen en daarvoor zal je veel inzet moeten uitvoeren, dat kan je niet uit een boekje leren of met een oneliner afdoen.

Mijn angsten zijn ondertussen niet m'n eigen gevangenis meer (want ik ga niet meer met de verkeerde mensen om (behalve dan wat de hulpverlening betreft)), maar ik besef wel dat ik ook fysieke limieten heb.

Ik heb nu al absurd veel wissels gehad, maar het einde is toch wel in zicht aan het komen nu. Nadat ik met die trauma's heb afgerekend verwacht ik al veel minder van hulpverlening afhankelijk te zijn en daar verheug ik me al op. je moet het gewoon zelf doen en niet teveel een braindead lemming zijn.

Ik merkte trouwens dat in de 2 maanden dat die hulpverleners compleet uit het zicht waren (o.a. ziekte weer en omdat ik diens opvolger ook had geweigerd), ik ineens weer goed ging slapen. Ik slaap tegenwoordig zelfs geregeld gewoon 8u/nacht, iets wat me in 2 jaar tijd niet gelukt is.

Slaapmedicatie neem ik nagenoeg helemaal niet meer (zeg maar hooguit 1x/2 weken nu, maar dan als kalmeringsmiddel).

M'n stemming is de laatste anderhalve maand ook een enorm stuk beter geworden. Die 'depressie'...ik snap wel dat ie me die diagnose wilde geven, maar eerlijk gezegd denk ik niet dat ik er veel aan ga hebben. Enige is dat dit herstel op 't moment wel nog redelijk fragiel is (kan nog steeds relatief slecht tegen stress etc), maar ik vind het resultaat niet slecht terwijl ik 2 maanden terug in het diepst van de put zat.

[ Bericht 6% gewijzigd door magnetronkoffie op 31-03-2017 23:28:56 ]
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
pi_169917518
quote:
0s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 23:19 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Kan het zo wezen dat juist het feit dat mensen er vooral van lijken te houden mij steeds opnieuw aan het twijfelen te brengen de reden is dat ik stil blijf staan en dat ik me rot blijf voelen?
Ik weet en voel toch prima aan wat goed voor me is en als ik naar mensen blijf luisteren die (bijna huilend of zo) blijven zeggen "maar ik wil je alleen maar helpen!!" me misschien helemaal niet willen helpen? Of zelfs ook maar het beste met me voor hebben?

Als ze het beste met me voor hebben, waarom luisteren ze dan niet naar mij en waarom begrijpen ze me dan niet? Waarom zorgen ze ervoor dat ik me geroepen voel ze te vertrouwen als dat vertrouwen niet in de feiten terug te vinden is? Ik kan ten slotte gewoon zien wie er -feitelijk- goed voor me is en wie de beste intenties hebben.

Het hebben van goede intenties is op lange termijn in principe altijd meetbaar in de resultaten, het is gewoon een kwestie van de juiste patronen leren herkennen.
quote:
0s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 00:18 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik heb even een lijstje gemaakt.
Ik heb sinds begin 2016 -8 keer- zelf een wissel aangevraagd "want geen klik bla bla".
Patroon?
quote:
Ik zou het trouwens wel toffer vinden als je gewoon zegt wat je wilt zeggen in plaats van dat je zo beduidenisloos gaat lopen vissen. Mijn probleem is niet zozeer dat ik mezelf tegenhoud omdat ik ergens bang voor zou zijn of in een soort zelfontkenning ofzo (tenzij je die trauma's bedoelt, maar dat is iets wat ik sowieso niet helemaal zelf kan oplossen (ook al doe ik dat liever wel zelf, want dan ben ik tenminste afhankelijk van iemand anders)), maar dat anderen me letten me volledig te ontplooien en me goed te voelen en 100% mezelf te zijn. Ik weet heus wel dat sommige mensen er helemaal niet van houden me zo kritisch op anderen te zien zijn, maar ik ben van nature nou eenmaal iemand die zegt wat ie voelt en daarin niet beperkt wil worden doordat anderen trachten mij schuldgevoelens aan te praten of me aan het twijfelen willen brengen.

Misschien dat je dit wel goed bedoelt hoor...maar dan ga ik me afvragen of de meeste mensen echt zo simpel zijn. Het is een hele kunst om anderen verder te helpen komen en daarvoor zal je veel inzet moeten uitvoeren, dat kan je niet uit een boekje leren of met een oneliner afdoen.
Ik bedoel het heel erg goed. Ik vraag je te kijken op een andere manier. Mijn lief is al bijna drie jaar aan het tobben met allerlei angsten en ik merk aan hem dat als er een afspraak met een hulpverlener aankomt hij een stuk minder goed in zijn vel zit. De mogelijkheid dat iemand iets tegen hem gaat zeggen waarmee hij dan weer iets 'moet' maakt de afspraak spannend en zorgt voor een kort lontje.
quote:
Mijn angsten zijn ondertussen niet m'n eigen gevangenis meer (want ik ga niet meer met de verkeerde mensen om (behalve dan wat de hulpverlening betreft)), maar ik besef wel dat ik ook fysieke limieten heb.

Ik heb nu al absurd veel wissels gehad, maar het einde is toch wel in zicht aan het komen nu. Nadat ik met die trauma's heb afgerekend verwacht ik al veel minder van hulpverlening afhankelijk te zijn en daar verheug ik me al op. je moet het gewoon zelf doen en niet teveel een braindead lemming zijn.

Ik merkte trouwens dat in de 2 maanden dat die hulpverleners compleet uit het zicht waren (o.a. ziekte weer en omdat ik diens opvolger ook had geweigerd), ik ineens weer goed ging slapen. Ik slaap tegenwoordig zelfs geregeld gewoon 8u/nacht, iets wat me in 2 jaar tijd niet gelukt is.

Slaapmedicatie neem ik nagenoeg helemaal niet meer (zeg maar hooguit 1x/2 weken nu, maar dan als kalmeringsmiddel).

M'n stemming is de laatste anderhalve maand ook een enorm stuk beter geworden. Die 'depressie'...ik snap wel dat ie me die diagnose wilde geven, maar eerlijk gezegd denk ik niet dat ik er veel aan ga hebben. Enige is dat dit herstel op 't moment wel nog redelijk fragiel is (kan nog steeds relatief slecht tegen stress etc), maar ik vind het resultaat niet slecht terwijl ik 2 maanden terug in het diepst van de put zat.
Wat was het dan, als het geen depressie was?
Super fijn voor je dat het beter gaat, ik gun je alle geluk van de wereld.
  vrijdag 31 maart 2017 @ 23:58:08 #297
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_169917808
quote:
0s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 23:45 schreef meeleez het volgende:

[..]

[..]

Patroon?

[..]

Ik bedoel het heel erg goed.
Ja, je wilt natuurlijk alleen maar helpen.
quote:
Ik vraag je te kijken op een andere manier.
Welke andere manier dan?
quote:
Mijn lief is al bijna drie jaar aan het tobben met allerlei angsten en ik merk aan hem dat als er een afspraak met een hulpverlener aankomt hij een stuk minder goed in zijn vel zit. De mogelijkheid dat iemand iets tegen hem gaat zeggen waarmee hij dan weer iets 'moet' maakt de afspraak spannend en zorgt voor een kort lontje.
Ik tob al m'n hele leven en zit al 13 jaar non-stop in de hulpverlening. Waarom zit hij een stuk minder goed in z'n vel als hij een afspraak met -een- hulpverlener heeft? Heeft hij dan niet (net zoals ik nu dus wel heb) hulpverleners waar hij zich wel prettig bij voelt?
quote:
[..]

Wat was het dan, als het geen depressie was?
Super fijn voor je dat het beter gaat, ik gun je alle geluk van de wereld.
Het gaat nu in elk geval beter dan walgelijk kut waarin alles perfect fout gaat, maar ik zou het toffer vinden als de halve wereld (waaronder dus de helft van de hulpverlening) eens zou afstappen van het idee dat ze menen de waarheid in pacht te hebben en vooral dat ze menen beter te weten wat goed voor me is en waarbij ik een waar mijnenveld moet bewandelen om alleen al aan iemand duidelijk te maken dat ze ernaast zitten zonder dat ze zich meteen door en door gekwetst gaan voelen.
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
  vrijdag 31 maart 2017 @ 23:59:12 #298
212761 magnetronkoffie
Where's the fish?
pi_169917837
.
quote:
0s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 23:45 schreef meeleez het volgende:Patroon?
ja, patroon
Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
pi_169918026
quote:
0s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 23:58 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ja, je wilt natuurlijk alleen maar helpen.
Nee hoor, niet mijn vak.
quote:
[..]
Welke andere manier dan?
quote:
0s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 23:45 schreef meeleez het volgende:
[..]
De mogelijkheid dat iemand iets tegen hem gaat zeggen waarmee hij dan weer iets 'moet' maakt de afspraak spannend en zorgt voor een kort lontje.
quote:
Ik tob al m'n hele leven en zit al 13 jaar non-stop in de hulpverlening. Waarom zit hij een stuk minder goed in z'n vel als hij een afspraak met -een- hulpverlener heeft? Heeft hij dan niet (net zoals ik nu dus wel heb) hulpverleners waar hij zich wel prettig bij voelt?
[..]
Jawel. En dan nog is een afspraak spannend, want wie weet moet hij iets.
quote:
Het gaat nu in elk geval beter dan walgelijk kut waarin alles perfect fout gaat [...]
Wat fijn voor je! Ik hoop dat je progressie doorzet.
pi_169918035
quote:
0s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 14:23 schreef Droopie het volgende:
Ik ben een tegenstander van psychedilica om je ego te leren begrijpen en/ of bestrijden.

Doordat deze middelen je op plekken laten komen in je hoofd waar je het bestaan niet vanaf wist, en dat kunnen hele vervelende plekken zijn.

Persoonlijk ben ik groot fan van schematherapie, acceptatie van je denken, leren omgaan met je triggers en ook begrip hebben voor waarom je op bepaalde zaken zo reageert..
Zodat je er op kan anticiperen.

Zelf het ik de behandeling dubbele diagnose gehad, dus ben zeker wel geinteresseerd in je verhalen en opvattingen Propps..

Oja, mindfullness werkte voor mij wel redelijk, hoe sceptisch ik ook was :P
Leuk om te weten dat je ook open minded bent ;)
De onderzoeken die nou plaats vinden met psilocybine is bijvoorbeeld op mensen die eigenlijk uitbehandeld zijn op het gebied van depressie. Het is ook niet even trippen in het park, set en setting is erg belangrijk. Tijdens de sessies die geven gaan patiënten op een bank liggen met een ruimte die ze met wat beeldjes of schilderijen wat gezelliger maken, ook heeft de patiënt een blinddoek op en een koptelefoon met speciale geselecteerde muziek. Ze hebben van te voren ook al wat informatie gehad hierover en er zijn altijd 2 begeleiders bij.
Ik denk dat het juist voor de mensen die zo vast zitten in hun leven zo goed kan werken omdat juist hun ego zover is ontwikkeld waar geen mindfullness tegenop kan omdat ze daar het geduld niet voor hebben. Mijn ervaring van de trip is dat ik in een korte tijd een spoedcursus mindfullness heb gehad wat ik van te voren probeerde te begrijpen of af en toe ook juist inderdaad te zweverig vond. Ook een lesje wie ik nou echt ben zonder mijn ego, de ego is ook een illusie. Wat ook bijvoorbeeld een mooi middel is iboga, dit is een Afrikaanse wortel waar je ook van gaat trippen, de ervaringen zijn vaak dat ze heel hun leven terug zien en trauma's gaan verwerken, zelfs trauma's waar ze totaal niet meer vanaf weten. Ook hebben ze zelfs geen afkickverschijnselen wat ontzettend bijzonder is, want als je iemand kent of misschien jezelf wel om van medicijnen af te komen bijvoorbeeld is ontzettend zwaar. Zware verslaafden aan de heroïne en cocaïne hebben ontzettend goed slagingspercentage en zonder de afkickverschijnselen wat natuurlijk al erg bijzonder is. Ik heb genoeg interessante documentaires voor je als je ze wilt ;)
pi_169918221
Als het over verslavingen gaat is dit misschien het juiste topic ervoor

R&P / Alles over afkicken van een drugs en/of alcoholverslaving

Ik zie je graag daar en de documentaires ook :)
Hell To The Liars
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')