Gisteren is er bij onze 15-jarige (te dikke) poes Panda suikerziekte geconstateerd..
Panda is een dame van gewicht, ze is destijds mid Juli nog gewogen bij de dierenarts, en was toen 8.7kg
Ik merkte dat sinds ik terug ben van vakantie (eind September) de kattenbak een stuk natter was, en ik Panda ook meer zag drinken. Panda eet goed, braakt niet, ontlasting ook OK.
Wel heeft ze moeite met opstaan, maar dat weet ik meer aan de ouderdom/overgewicht/gewrichten, en is ze snel moe.
Heb een tijdje gemeten hoeveel water ze dronk in 24 uur, dit was rond de 300 - 325 ml (normaal voor een kat is 40-60 ml per kg per 24 uur, dus dit was nog wel binnen de norm)
Panda eet voornamelijk brokjes, zo rond 60-80 gram per dag, plus blikje natvoer van 85 gram. Panda heeft altijd van eten gehouden, en staat op afgepaste hoeveelheden 's ochtends en 's avonds. Ze eet nog steeds goed (geen wonder..)
Gisteren toch m'n onderbuik gevoel gevolgd, en langs de DA. Ik was zelf ook bang voor de nieren (ben daar wel eens een kat aan kwijtgeraakt), maar na bloedafname bleken de uitslagen voor nieren, schildklier en lever OK te zijn. Alleen de suiker dus niet..en ze was in vergelijking met Juli 800 gram afgevallen.
Goed gesprek gehad met de dierenarts, die voorstelde om met insuline te gaan beginnen (2x daags) en met dieetvoer. Om de kat te "regelen" qua insuline elke week 2x langskomen todat de juiste hoeveelheid bepaalt was, en de waarden weer OK zijn. Thuis de suikerwaarden checken (bloed uit oortje.), en regelmatig op controle natuurlijk..plus goed in de gaten houden of er geen hypo's optreden als kat eenmaal is gereguleerd. Keurig boekje meegekregen om door te lezen, en vandaag ook geGoogled.
De dierenarts was ook heel eerlijk in het feit dat sommigen mensen achteraf toegaven dat het best een zwaar proces was geweest, en dat sommigen mensen niet aan insuline wilden/konden beginnen vanwege werk (wisseldiensten), financien, of dat het voor de kat zelf te zwaar was.
Ze laat mij nu zelf de keus of ik wil starten met insuline, of het niet ga doen - zonder me een schuldgevoel aan te praten dat als ik besluit om het erbij te laten, ik een hemeltergend slecht persoon ben.
Nu is mijn Panda een lieve, laidback kroelpoes die alles wel toelaat (tot een zekere grens), dus ik denk dat het prikken niet zozeer een bezwaar zou zijn. Ook qua mijn eigen werk zijn die 2 insuline injecties per dag goed in te plannen (8 uur 's ochtends, 8 uur 's avonds bijvoorbeeld). Naar de dierenarts brengen 2x per week in het begin is wel een probleem, ik heb geen auto, en ze is aardig aan gewicht, dus meestal rijd ik haar in de kattenmand in een winkelwagen erheen (wat een hele bezienswaardigheid is). Qua werk zou ik dan die dagen thuis kunnen werken. Dierenarts schat in dat dat voor ongeveer 3 weken zou zijn, dan zou e.e.a. wel OK moeten zijn qua "instellen".
Panda vindt dat meestal niet al te leuk, en bij de dierenarts is ze ook altijd erg ge-intimideerd door de omstandigheden (stress !!).
Dilemma is nu eigenlijk..moet ik haar al die stress/gezeul nog aandoen op 15-jarige leeftijd (veel dierenarts bezoeken, medicijnen/prikken, controles), wat zouden we er nog mee winnen qua tijd of "katwaardig" leven ? Ik doe het echt allemaal met alle liefde die ik voor haar heb, maar zou het voor haar allemaal nog te doen zijn ?
Diep in m'n hart wil ik het haar niet aandoen, en met de dierenarts afspreken het aan te zien voor nu, en pas als de situatie dusdanig verslechterd en ze niet meer wil eten, of ik echt zie dat ze het niet meer fijn vindt, haar (liefst thuis) te laten inslapen.
Ik heb eerder een kat met nierfalen gehad, en vind dat ik met haar eigenlijk te veel en te lang "gedokterd" heb, en ik heb eigenlijk met Panda altijd het idee gehad niet alle medische toeren uit te halen om haar die paar maanden langer te laten leven omdat ik haar nog niet kan missen.
Alle feedback, ervaringen, meningen, goed/slecht, is welkom, bedankt !
(PS - Kom morgen weer even spieken)
Furry
Zodra de injecties echter hun werk niet meer doen en de kat aan zoiets als pufjes moet, ga ik toch echt even twee keer achter mijn oren krabbelen. Ik wil mijn kat dat gevecht en gestress namelijk niet aan doen.
Daarnaast heb ik mezelf voorgehouden niet te ver door voor God te gaan spelen.
Ik wil dat mijn poezebeest een gelukkig leven kan leiden, zonder stress en ik ga ze zeker niet koste wat het kost langer in leven houden voor mijn eigen geluk.
Klinkt hard. Maar ik heb dit dan ook heel hard aan mezelf beloofd en hoop dan ook dat ik de juiste keuze kan maken als het daadwerkelijk een keertje zover is en mij niet al teveel mee laat slepen in emoties.
Onze Sokkie werd 3 jaar geleden ziek na een dubbele verhuizing..
Wij dachten stress maar na controle bleek diabetes!
Ze was altijd al zwaarder maar ze is ook groot en lang..op hoge hazenpoten
Veel eten en drinken en dunne ontlasting daar merkten we het aan.
De waardes waren onmeetbaar hoog.
Het nieuws viel ons wel zwaar, hoe gaan we dat in hemelsnaam doen met werk enzo
Maar ik moest het van mijzelf eerst proberen, of het zou werken en of Sok het zou accepteren.
We kozen voor de insuline 'caninsulin' met de vetpen, duurder in aanschaf maar beter te doseren en makkelijker in gebruik.
In het begin ging het vreselijk klote...
2x per dag de stress om die kat te grijpen (die voorheen nooit kroelbaar was) en terwijl de kat weg wilde
die naald in die nek!!
Doen we het wel goed?
Zijn we het vanmorgen niet vergeten?
Heb ik nu de naald vervangen?
Zou Sok pijn hebben?
Na de eerste week direct goed resultaat!
Binnen 8 weken was ze ingesteld, je mag namelijk niet te snel je insuline verhogen...
Inmiddels zit ze op 3.5 eenheid, de waardes liggen tussen de 10 en 12, mag lager maar dan heb je groter kans op hypo wat niet handig is als je de uren na het toedienen nooit thuis bent ivm werk enzo.
Onze Sok is veranderd van chago stressmonster naar zacht kroelbeest
Probeer het echt... je krijgt er een compleet ander dier voor terug
Jij moet er aan wennen maar je kat ook.
Onze Sok is er nu aan gewend,
Loopt half8 naar de bank als ik haar roep en de pen klik,
Daarna natuurlijk snoepjes
Speciaal voer hebben wij overigens niet, alle katten eten hier sensitive brokjes en staan de hele dag.
Een tip mocht je de vetpen willen koop die online scheelt tientallen euro's
meetapparatuur met strips hebben wij van een familielid met diabetes.. die krijgt om de zoveel tijd een nieuw apparaatje.
Of,vraag je da of ze aan huis wil/ kan komen.
Maar daarna vallen die 2 prikjes per dag gewoon in de routine en valt het allemaal wel mee. De prikjes stellen ook niets voor, daar hebben ze niet echt last van.
Dit was geen heel makkelijke kat, een wild geboren ventje, wat te laat ingevangen. De DA vond hij dus ronduit verschrikkelijk. Was wel even sneu voor hem, maar hij heeft daarna nog een paar jaar echt heerlijk geleefd. Dus het was het gewoonweg waard.
Hij had langer kunnen leven als ik zijn dieet beter op orde had kunnen houden, maar hij was niet binnen te houden zonder dat hij compleet in de stress schoot(die paar dagen rond oud en nieuw waren al drama). Daarin heb ik wel dus de keuze gemaakt van zover kunnen we handelen zonder dat zijn levenskwaliteit erop achteruit gaat en we zien wel hoe lang dat goed gaat.
Hij was een jaar of 12 toen hij suikerziekte kreeg (het geconstateerd werd), hij is bijna 16 geworden.
Inmiddels is het (mentale) stof & emoties alweer een beetje neergedaald, en heb ik er na de eerste schrik wat rationeler naar kunnen kijken. Meestal draaf ik in gedachten al helemaal door (wat als dit, wat als dat, HELLUP !), en is het nodig om pas op de plaats te maken.
Dus mezelf even een mentale "schop onder de kont" gegeven...kom op, je wil toch alles in het werk stellen om Panda langer bij je te laten blijven, stop met miepen over problemen die er misschien niet eens komen...
Ik vind mezelf nu bijna harteloos dat ik uberhaupt eraan gedacht heb om haar niet te gaan behandelen..
Wat ook heeft geholpen is me inlezen op diverse fora en sites naast mijn verhaal op Fok, hoe anderen dat hebben ervaren en ermee omgaan, en om kennis te vergaren hoe dat nou met katten & diabetes werkt (dat geeft me een beetje grip op alles, en voor mij om dingen te beslissen is dat altijd een fijne "tool"). Mijn vader heeft ook diabetes gehad, dus de basics hoe het werkt met insuline/bloedsuikerpiegel en hyper/hypo's, daar heb ik al ervaring mee.
Het ging me eigenlijk ook niet echt over het (leren) 2x spuiten (Panda laat heel veel toe, en is nu eigenlijk zo gefixeerd op haar eten dat er een bom naast haar af kan gaan zonder dat ze het realiseert, dus zo'n spuit, dat merkt ze dan al helemaal niet) , of de regelmaat die ik zal moeten inbouwen in mijn leven (want da's vrij makkelijk te realiseren, ik werk regelmatige tijden, huismus, en geen plannen om weg te gaan voorlopig, en mijn moeder die altijd in de vakanties oppast, wil ook best wel de spuit hanteren (die is wat kordater, haha). En anders zijn er nog professionele katten oppassers die thuis langs kunnen komen..).
ik merk dat ik het meeste moeite had met die "inregeltijd" in het begin met misschien vele bezoekjes aan de DA (en de bijbehorende stress voor Panda en ikzelf). Typisch "beren op de weg" gedrag.
Als het eenmaal op de rails is, zal het makkelijker te controleren zijn door zelf bloedwaardes etc te meten en te kijken naar haar gedrag
(Hier spreekt de controle-freak, haha...)Dus, morgen nog even een F2F afspraak met de dierenarts om behandelplan etc af te spreken en nog wat vragen die ik heb te stellen, "spuitles"...en dan gaan we beginnen met goede moed ! Phew !
Furry
Ja dat was soms een heel gedoe, zeker ook omdat we allebei onregelmatig werken, maar er was altijd wel een mouw aan te passen.
Tig keer bij de dierenarts geweest, dosis steeds een beetje omhoog, tot hij ingeregeld was en dat ff goed ging, ineens compleet geen insuline meer nodig, dat kan schijnbaar bij katten, en vanaf daar ineens wel weer nodig en dus weer om de zoveel tijd naar de dierenarts.
Op een gegeven moment zagen we zelf zonder uitslag van bloed bij de dierenarts of hij iets meer of iets minder moest hebben.
Uiteindelijk hebben we hem toch in laten slapen omdat het niet meer ging, dan weer skyhigh met zn suiker, dan weer veel te laag en alles daartussen. En hij miste zijn maatje heel erg die kort daarvoor ingeslapen is. We denken dat daardoor de insuline ook helemaal ontregeld is op het laatst.
Al met al hebben we hem nog anderhalf jaar lang een kwalitatief prima leven kunnen bieden.
Onder kennissen/vrienden/collega's waren erbij die ons voor gek verklaarden. Spuit zo een beest toch af.
Tot je zei stel als jouw hond suiker heeft, spuit je hem dan ook af? Of je zoon?
Nee dan was het ineens compleet anders. Dom kutvolk
Zo lang het beestje kwalitatief een waardig leven nog kan hebben zou ik er gewoon vol voor gaan en laat de mensen maar lullen als je gezellig op een terrasje zit en je zegt ik moet gaan want ik moet mijn kat zn spuitje gaan geven.
Wij hebben destijds iets kortere en voornamelijk dunnere spuitjes zelf gevonden op internet; die waren van hetzelfde merk als die van de dierenarts, maar kon dikke Mike een stuk beter hebben, die voelde hij echt bijna niet. Ik zal eens kijken of ik die nog kan vinden
Succes ermee en hopelijk knapt de poes flink op, dat was bij ons wel het geval. Mocht dat niet zo zijn, zodra het een onwaardig bestaan voor zo een beestje wordt dan moet je een beslissing voor hem nemen, maar zo ver hoeft het nog lang niet te zijn.
[ Bericht 4% gewijzigd door Geralt op 27-10-2016 18:32:51 ]
http://www.daxtrio.nl/bd-(...)030mm-30g-x-8mm.html
Voor de zekerheid even overleggen met de dierenarts en niet zomaar die bestellen, want als ik me vergis en het waren toch anderen dan bestaat de mogelijkheid dat je veel te veel spuit!!
Onze dierenarts gaf aan dat je prima een paar keer met een spuit kon doen alvorens de volgende te pakken, maar wij merkte dat Mike het zich beter liet bevallen als we telkens een nieuw en dus scherper spuitje gebruikte ipv hergebruiken een paar keer.
Ook opletten met dat ie wel goed gegeten heeft alvorens de spuit te zetten! Tevens opletten dat ie niet braakt kort na het eten en spuit, dat hebben wij een keer over het hoofd gezien en meneer schoot in een stuip
Zorg dat je iets van snelle suiker bij de hand hebt, bv vloeibare honing of druivensuiker poeder of iets. Als ie veel te laag dondert met zn suiker dan dat flink in zn bek smeren en met spoed mee heen.
Bovenstaand niet om je bang te maken overigens, enkel om je te helpen. Misschien schiet ie nooit gevaarlijk laag. Mocht het wel zijn en je hebt dat soort middelen niet bij de hand dan kan ie er in blijven. Ergo, als je het wel in huis haalt dan kan je op zo'n moment gewoon zn leven redden. Als wij het destijds niet hadden gehad dan was ie een jaar eerder gaan hemelen.
Mocht je nog vragen hebben stel ze gerust
Ow en zoals gezegd, leg die spuitjes van die link die ik gaf even voor aan de dierenarts, die zijn wat korter en dunner en dus prettiger, maar moeten wel van exact het juiste type zijn dus laat hem/haar daar even naar kijken.
Bijkomend voordeel van die spuitjes is dat je per halve eenheid exact kan optrekken, dat kan met de meeste niet.
=edit=
En probeer niet telkens op exact dezelfde plek te spuiten. Bij ons ging dat vanzelf, mijn vriendin spoot automatisch links en ik vond rechts makkelijker. Telkens op dezelfde plek kan met de duur een pijnlijke plek opleveren.
=edit2=
Nog even teruggezocht, de spuitjes van de link zijn de goeie. Het gaat erom dat ze U40 moeten zijn en niet, ik dacht, U100. Voor de volledigheid even kortsluiten met de dierenarts, maar het zijn de juiste
Toch al 3quote:Op dinsdag 25 oktober 2016 19:25 schreef deadly_kiss het volgende:
Er zullen hier vast niet veel fokkers reageren die een suikerkat hebben...
Dat was dus echt kantje boord en wij moesten de vakantie afbreken om een zeer zieke kat over te nemen (lag al wel bij de da).
Was echt stikboos erover, had alles zo goed doorgesproken en op papier gezet voor ze. Toen besloten het gewoonweg echt nooit meer aan een ander over te geven, zelfs niet als ze dus bij hoog en laag beweerde er goed mee om te kunnen gaan.
Ongelofelijkquote:Op donderdag 27 oktober 2016 18:31 schreef erodome het volgende:
Oh en pas erg op met in pension doen. Hebben wij 1 keer gedaan met onze suikerkat, ze bezworen dat ze er ervaring mee hadden en het allemaal geen enkel probleem was. Maar hij at de eerste dagen niet zo goed (had niemand verwacht van die vreetschuur die al eerder in pension was geweest) en ze hebben gewoon de volle dosis gespoten.
Dat was dus echt kantje boord en wij moesten de vakantie afbreken om een zeer zieke kat over te nemen (lag al wel bij de da).
Was echt stikboos erover, had alles zo goed doorgesproken en op papier gezet voor ze. Toen besloten het gewoonweg echt nooit meer aan een ander over te geven, zelfs niet als ze dus bij hoog en laag beweerde er goed mee om te kunnen gaan.
Hebben die de rekening van de dierenarts betaald toen?
Wij hebben het zelf nooit uit handen gegeven. Gewoon maar even niet op vakantie.
Nog een gratis tip:
Als je gespoten hebt, maar je weet niet zeker of het wel goed gegaan is en alles er wel in zit, NIET nog een keer spuiten. Beter een keer mislukken dan een keer teveel insuline geven.
Ja had ik niet verwachtquote:
Nee, ze hebben niet de volle rekening betaald, wel een deel. Maar dat was eens en nooit weer, zou het nu dan ook echt nooit meer doen. Dan maar even een paar jaar (of meer) niet op vakantie...quote:Op donderdag 27 oktober 2016 18:36 schreef Geralt het volgende:
[..]
Ongelofelijk
Hebben die de rekening van de dierenarts betaald toen?
Wij hebben het zelf nooit uit handen gegeven. Gewoon maar even niet op vakantie.
Was een harde les, maar heb ervan geleerd dat je de routine van een suikerkat het beste zo min mogelijk veranderd.
Hoe ging het bij de dierenarts? Heeft de poes zijn eerste spuitje al gehad en liet ie zich dat bevallen of niet?quote:Op donderdag 27 oktober 2016 17:44 schreef FurryRedElmo1971 het volgende:
Dus, morgen nog even een F2F afspraak met de dierenarts om behandelplan etc af te spreken en nog wat vragen die ik heb te stellen, "spuitles"...en dan gaan we beginnen met goede moed ! Phew !
Mocht je nog vragen en/of tips nodig hebben, genoeg mensen met ervaring hier dus dan roep je maar gewoon
Is er geen katten bootcamp?
Wow, wat een hoop reacties en tips weer ! Bedankt !quote:
Hoe gaat het inmiddels met prikken??
Goed, we zijn onderweg met "Project Panda" !
Vrijdag avond nog even met mijn vragenlijst (veel ingelezen op Internet..) naar de dierenarts geweest om face to face nog wat dingen door te spreken. Gelukkig heb ik een vrij pragmatische, nuchtere dierenarts die alle tijd ervoor neemt - vragen staat vri, en dat maakt me ook rustiger dat het uiteindelijk allemaal wel goed gaat komen.
Ook had mijn vader diabetes, nu weet ik dat je dat misschien niet helemaal met een kat met diabetes kan vergelijken, maar in ieder geval snap ik goed de achtergrond en de werking van insuline vs voedsel/koolhydraten, en het belang van structuur en op vaste tijden prikken...en het belang van een goed gereguleerde bloesduikerspiegel (ook al is dat bij katten..uhmm..vrij moeilijk. Met Caninsulin heb je toch meer zo'n "golfeffect" dat een kat eigenlijk maar met de curve zo'n 6 uur zich picobello voelt)
Afgelopen maandag met poes en moeder (zij is mijn "back-up" ook met vakanties) naar de dierenarts voor "prikles", waar ik toch wel een beetje tegenop zag, want tsja, 't is niet niks om je eigen huisdier te gaan injecteren...
Wat gelukkig wel erg helpt is dat als Panda eet, er een bom naast haar af kan gaan, maar dat ze daar geen notie van neemt..en ze ook goed alles opeet - de bloemetjes gaan bijna het bordje af, haha ! Ze is een binnenkat, dus ook geen stress met vangen o.i.d.
Het prikken viel 100% mee moet ik zeggen (was oefenen met een 1ml U40 spuit & fysiologisch water), plooi huid oppakken, met hoek van 45 graden prikken, rustig naald erweer uit...de eerste 2 keren was de naald kromgebogen omdat ik toch onbewust te veel kracht zet om door de huid te komen..Zo'n 4 keer aan beide kanten geoefend, toen had Panda wel zoiets van "nou effe kappen, vind het niet meer leuk...)
Meer moeite met het opzuigen van de insuline en het goed zetten van het aantal eenheden. De DA wilde eerst met 3.5 eenheden beginnen (Panda's BSS was 23.8, en ze weegt 7.7 kg), maar omdat ik spuiten meekreeg van 1ml het voorlopig nu op 3 eenheden gezet per keer. Gelukkig een beetje conservatief beginnen (fabrikant had het zelfs over met 2 beginnen zag ik voor een bss > 20 mol..)
Heb al gekeken voor spuiten U40 voor 0.5ml, want denk wel dat er 0.5 eenheden gespoten zal moeten worden in de toekomst. Ik zag inderdaad dat je ze bij Daxtrio kon kopen, maar ook bij de Diabetescentrale (tip van het Diabeteskatten forum), daar zijn ze per 100 stuks EUR 27.50. Dus daar ga ik maar 's voor kijken, want ik wil echt zo secuur mogelijk kunnen spuiten. En anders inderdaad zo'n Vetpen.
Voorlopig mag ze ook gewoon nog haar eigen voer eten (Hills 11+ Senior brok (60-70 gr) + blikje natvoer 85gr per dag). 's Ochtends krijgt ze 20 gr brok + half blikje, 's avonds 30 gram brokjes met half blikje, en voor het slapen 1 kattensnoepje + vleesstaafje. Hebben we altijd nog de mogelijkheid om evt over te gaan op dieetvoer / lage koolhydraten.
Ik heb ook een schrift gekocht en schrijf alles wat ik spuit (eenheden Caninsulin) - wanneer ik spuit / hoe ze eet / wat ze per 24 hr drinkt / gedrag. Dat geeft me ook inzicht. Voorlopig spuit ik 's ochtends voordat ik wegga rond 07:30 - 07:45 en 's avonds rond 19:45 - 20:00.
Maandagavond begonnen met de eerste spuit zetten (zenuwen, aarrggh ! Pielen met dat kleine flesje insuline & spuit, pffff), dat ging goed. Kon ik haar ook die avond nog observeren. DA had gezegd dat ze misschien na 4 uur nog een "gekke bui" zou krijgen, maar die heeft ze echt nog nooit gehad, haha, ze is nogal laidback. Dinsdagochtend: Panda eet lekker alles op, spuit erin, naar de bushalte....zit ik in de metro en denk ik ...ohhhh, heb ik dat flesje insuline nu wel weer in de koelkast gezet ?? Mijn moeder zou toch nog even kijken hoe het met 't beest ging, dus even gebeld of ze ook voor dat flesje kon kijken (bleek ik later toch netjes in de koelkast te hebben gezet) Gelukkig had de DA me twee flesjes van 2,5ml meegegeven, juist voor dit soort dingetjes..
Ik meet eigenlijk sinds dat ik merkte dat Panda meer ging drinken & plassen het water per 24 hr af, dat was standaard zo rond de 300 ml. Ik merkte dinsdag avond toen ik thuiskwam al dat er minder grote plassen in de bak lagen (in haar XL kattenbak zit krantenpapier, da's het handigst), en dat ze weer meer in de huiskamer lag en niet zo dicht bij water & bak in de keuken. Ze kijkt goed uit haar ogen en ik vind haar energieker. En toen ik 's avonds weer even het gedronken water mat, was het 200 ml
Personeel in hoera stemmingj !Spuiten gaat dus goed, varieer inderdaad met links en rechts in haar zij (als ze eet zit ik haaks tegenover haar en pak links of rechts een plooi huid en spuit), voel even aan de vacht of het nat is (want dan heb ik zeker misgespoten). Inderdaad, niet bijspuiten als je denkt dat het misschien mis is, want dan is de kans op teveel insuline en hypo (mijn grote angst dat ze die krijgt als ik niet thuis ben)..... Ze heeft wel zoiets van "He..ze zit aan me", maar blijft lekker dooreten. So far, so good...
Nu zag ik gisteren bij het thuiskomen dat er toch weer meer plas in de bak lag, en dat ze 's avonds ook toch weer 300 ml per 24 hr had gedronken. Ben ik gelijk weer nerveus en ga ik piekeren of ik het toch wel goed spuit (ik denk zelfs dat ik misschien woensdag ochtends de insuline niet goed heb opgezogen..kijk, daarom moet je dat flesje dus op de kop in de lucht houden met aanprikken..) . Dan moet ik me echt voorhouden dat we nu nog in de "uitvogelfase" zitten, en dat met horten en stoten gaat, en dat ik heus nog wel 's een fout zal maken..waar ze niet gelijk dood van gaat. Hooguit voelt ze zich dan niet zo lekker. Maar in ieder geval zijn we met de behandeling onderweg om het voor haar weer prettiger te maken., en ik doe m'n best
Morgen (vrijdag) om 12:50 afspraak bij de DA voor bloedsuiker, dus vanavond en morgenochtend echt heel stipt om kwart voor 9 prikken. Verwacht wel dat het nog hoog zal zijn, dus misschien een 0.5 eenheid erbij. We gaan het zien..spannend
Furry
Je bent toch zeker wel met 1.0 begonnen met insuline?
Je mag niet in 1x zoveel geven hoor bij hoge waarden
En 0.5 verhogen per week max.
In het begin onzeker zijn begrijp ik.
Het is heel raar om je kat een naald in zn donder te prikken haha!
Wij hadden in het begin zelfs een klein agenda boekje waar we alles in bijhielden,
Wanneer we verhoogd waren met de eenheden en wat haar suiker was
En in de eerste weken ook aanvinken wanneer we geprikt hadden want ik was bang dat we het zouden vergeten!
En het gaat alleen maar makkelijker worden, je kan zal strax ook de routine krijgen en begrijpt wat er moet gebeuren..dus dat is een fijn vooruitzicht
Zo, we zijn inmiddels al weer 2 DA controles verder (we gaan 2x per week nu). Die van afgelopen vrijdag was de BSS gestegen van de eerste waarde van 23.8 naar 26.3, maar die van afgelopen maandag was al een stuk beter: 21.3 (dus 5 punten lager) - en dat met een van nature angstige kat en een wachtkamer met honden..quote:
Wat fijn dat je al positief bent, en dat je kat meewerkt
Je bent toch zeker wel met 1.0 begonnen met insuline?
Je mag niet in 1x zoveel geven hoor bij hoge waarden
En 0.5 verhogen per week max.
In het begin onzeker zijn begrijp ik.
Het is heel raar om je kat een naald in zn donder te prikken haha!
Wij hadden in het begin zelfs een klein agenda boekje waar we alles in bijhielden,
Wanneer we verhoogd waren met de eenheden en wat haar suiker was
En in de eerste weken ook aanvinken wanneer we geprikt hadden want ik was bang dat we het zouden vergeten!
En het gaat alleen maar makkelijker worden, je kan zal strax ook de routine krijgen en begrijpt wat er moet gebeuren..dus dat is een fijn vooruitzicht
Wel vervelend is dat ze telkens bloed uit haar hals moeten nemen omdat de glucose meters waarmee ze het bloed uit het oortje kunnen halen telkens in de error schieten..
Het mooie is dat ik zelf ook zie dat Panda veel meer energie heeft (ze neemt weer voedingsstoffen op uit haar voedsel natuurlijk
, weer veel meer in de kamer te vinden is, en niet altijd meer in de keuken vlak bij de waterbak en kattenbak. Allemaal positief, en leuk ook om te zien dat ze weer meer de "oude" wordt. Dan merk je pas hoelang het misschien al heeft lopen sluimeren..Ik heb inderdaad ook zo'n mooi schriftje, en schrijf daarin precies op hoe laat ik heb gespoten, aan welke kant, hoeveelheid insulin, wat ze precies heeft gegeten, eetlust (altijd prima), en kijk naar de plas in de bak qua hoeveelheid. Plus, wat ze zo over 24 uur drinkt. Meten is weten blijft het credo
Morgen weer vrijdag, dus naar de DA. Fingers crossed voor weer een daling van BSS !
Furry
Vrijdag 11 November was de BSS gedaald naar 17.5, en de maandag erop naar een hele mooie 8.8, wahee (baasje in shock, haha)
Dus mochten we een weekje wegblijven in plaats van de routine van 2x per week naar de DA.Gisteren weer vol verwachting naar de DA. Thuis doet Panda het goed, ze drinkt nu constant dezelfde hoeveelheid met hetzelfde hoeveelheid voer, en de normale routing met plassen is weer terug, dus het lijkt erop dat we voorlopig de goede dosis insuline hebben bereikt..
Ze zit weer lekkerder in haar vel dan de afgelopen maanden.
....en BSS was gisteren na 4-4.5 uur na de ochtendspuit 7,2, dus dierenarts zeer tevreden.
Ze valt ook niet meer af, is nu 7.85kg stabiel, en nu zou ze in principe "normaal" mogen afvallen, maar of dat ooit nog gaat lukken...ik vind het zo ook prima.
Dus, voorlopig is het even op de rails na een hectische 3 weken !
Ben heel blij nu dat ik voor dit traject heb gekozen, kan me niet voorstellen dat ik er ooit over heb gepiekerd het NIET te doe...
Furry
PS..Topic mag dicht.
Op FOK sluiten ze geen topics, though.
quote:
[..]
Zo, we zijn inmiddels al weer 2 DA controles verder (we gaan 2x per week nu). Die van afgelopen vrijdag was de BSS gestegen van de eerste waarde van 23.8 naar 26.3, maar die van afgelopen maandag was al een stuk beter: 21.3 (dus 5 punten lager) - en dat met een van nature angstige kat en een wachtkamer met honden..
Wel vervelend is dat ze telkens bloed uit haar hals moeten nemen omdat de glucose meters waarmee ze het bloed uit het oortje kunnen halen telkens in de error schieten..
Het mooie is dat ik zelf ook zie dat Panda veel meer energie heeft (ze neemt weer voedingsstoffen op uit haar voedsel natuurlijk
Ik heb inderdaad ook zo'n mooi schriftje, en schrijf daarin precies op hoe laat ik heb gespoten, aan welke kant, hoeveelheid insulin, wat ze precies heeft gegeten, eetlust (altijd prima), en kijk naar de plas in de bak qua hoeveelheid. Plus, wat ze zo over 24 uur drinkt. Meten is weten blijft het credo
Morgen weer vrijdag, dus naar de DA. Fingers crossed voor weer een daling van BSS !
Furry
Ik was dit topic even vergeten. Mooi dat het goed aanslaat. Die van ons destijds knapte flink op en was weer echt helemaal het mannetje als zn suiker goed zat.quote:Op dinsdag 22 november 2016 13:04 schreef FurryRedElmo1971 het volgende:
Voorlopig de laatste update van "Project Panda"
Vrijdag 11 November was de BSS gedaald naar 17.5, en de maandag erop naar een hele mooie 8.8, wahee (baasje in shock, haha)
Gisteren weer vol verwachting naar de DA. Thuis doet Panda het goed, ze drinkt nu constant dezelfde hoeveelheid met hetzelfde hoeveelheid voer, en de normale routing met plassen is weer terug, dus het lijkt erop dat we voorlopig de goede dosis insuline hebben bereikt..
Ze zit weer lekkerder in haar vel dan de afgelopen maanden.
....en BSS was gisteren na 4-4.5 uur na de ochtendspuit 7,2, dus dierenarts zeer tevreden.
Ze valt ook niet meer af, is nu 7.85kg stabiel, en nu zou ze in principe "normaal" mogen afvallen, maar of dat ooit nog gaat lukken...ik vind het zo ook prima.
Dus, voorlopig is het even op de rails na een hectische 3 weken !
Ben heel blij nu dat ik voor dit traject heb gekozen, kan me niet voorstellen dat ik er ooit over heb gepiekerd het NIET te doe...
Furry
PS..Topic mag dicht.
Uiteindelijk heeft het ons best wat effort gekost om iedere ochtend en avond op redelijk gezette tijden te kunnen spuiten, zeker ook omdat we allebei onregelmatig werken, maar al met al hebben we hem daar wel nog dik anderhalf jaar extra mee kunnen geven in redelijke gezondheid.
Protip, blijf ondanks dattie nu goed ingeregeld is erg alert; het kan zomaar mis gaan. Een keer kotsen vlak na het eten en de spuit en niet meteen weer eten kan desastreuze gevolgen hebben. Tevens kan hij zomaar ineens in remise gaan en dan heeft ie geen insuline meer nodig. Als je de signalen niet tijdig ziet en juist interpreteert dan kan je hem zomaar onbedoeld dood spuiten
Verder zorg dat je altijd snelle suikers bij de hand hebt wat ik eerder ook al zei mocht ie in een hypo schieten. Daar kan je letterlijk zn leven mee redden (wat wij ook een keer meegemaakt hebben, Mike ineens compleet in een stuip terwijl we bezoek hadden. Gelukkig wist mijn vriendin meteen wat er aan de hand was dus flink suiker in zn bek gesmeerd, DA gebeld en met spoed er heen en tegen het bezoek gezegd trek de deur maar achter jullie dicht of whatever wij zijn weg!) Meneer bleek verschrikkelijk laagte zitte, ik geloof rond de 1. Volgens de DA had ie het zonder ons handelen met die suiker waarschijnlijk niet gered.
Wij hadden een lijstje uitgeprint liggen met symptomen van hypo's en hypers en wat te doen in beide gevallen. Niet of te laat handelen kan dodelijk zijn dus beter goed voorbereid zijn en vooral goed in de gaten houden hoe het met eten gaat en met plassen en bovenal of de poes er zelf goeie aard aan heeft. Geen idee of het met alle poezen zo is, maar als die van ons te hoog zat dan merkte we dat direct aan hem.
In elk geval succes verder met spuiten en laat nog eens weten hoe het ging verder zegmaar over een tijdje. Hopelijk kan hij nog even mee
[ Bericht 1% gewijzigd door Geralt op 23-11-2016 02:05:00 ]
Altijd zorgen dat je 2 flesjes hebt. Is de ene bijna leeg meteen een nieuwe halen en dan de volgende aanprikken. Je wilt niet hebben dat in het weekend of met de feestdagen of iets je enige flesje kapot valt.quote:Gelukkig had de DA me twee flesjes van 2,5ml meegegeven, juist voor dit soort dingetjes..
Hij gaat vast wel een keer miepen omdat ie niet wil of je gaat vast wel een keer misspuiten inderdaad. Allemaal geen ramp. Zo te lezen doe je het hartstikke goed. Genoeg mensen die meteen zonder nadenken hadden gezegd spuit maar af. Dus kudo's daarvoor dat jij er flink mee aan de slag bent en het goed gaat met de poesquote:in ieder geval zijn we met de behandeling onderweg om het voor haar weer prettiger te maken., en ik doe m'n best
[ Bericht 0% gewijzigd door Geralt op 23-11-2016 02:05:57 ]
Succes!
Het spuiten heb je zo onder de knie en valt best mee om te doen. Het enige wat het vraagt is elke ochtend 2x op gezette tijden zorgen dat je tijd maakt om voor je beestje te zorgen. Bij ons was het niet eens de vraag of we het zouden proberen of niet. Als je een huisdier neemt dan zorg je daar zo goed en zo kwaad als het kan voor imo. Mensen die uiteindelijk bij het horen van een dergelijke diagnose roepen spuit maar af zijn wat mij betreft geen knip voor de neus waard.quote:Op woensdag 23 november 2016 17:11 schreef Q. het volgende:
Even een TVP, mijn 9 jaar oude (te dikke) FOK!-kat Pomba heeft zeer waarschijnlijk ook diabetes. Ik moet het nog even verwerken allemaal, wat er allemaal bij komt kijken.
Een goed ingeregelde suikerkat kan nog jaren vrolijk en prima door het leven gaan. Uiteraard kan het ook alsnog betrekkelijk snel gaan allemaal, maar dan heb je in elk geval wel het beste geprobeerd wat in je mogelijkheid lag voor je maatje.
Ik zou zeggen ga ervoor.
Tevens zou ik zeggen lees je flink in, er is een heel forum over katten met suikerziekte (even googlen), daar hebben wij destijds ook heel veel info vanaf gehaald.
Dat kan, maar dat hoeft niet. In remise gaan noemen ze dat. Dan maakt ie ineens zelf weer insuline aan. Dat kan een periode van een week zijn, maar ook meerdere maanden dat ie geen spuitjes meer nodig heeft en dan ineens kan het weer terug komen. Daar is verder niks van te zeggen en kan bij de ene wel en de andere kat niet gebeuren.quote:
Gaat die suikerziekte niet over als je kat gewoon op gewicht is?
Ja, ik zit al op dat forum. Ga er ook gewoon voor, ze is bijna familie voor mij, daar ga ik voor vechten. Wel lastig is dat ik alleen woon en als ik er niet ben is er niemand, ook geen familie in de buurt die ik kan aanspreken. Dat gaat wel de nodige druk leggen op de vrienden die hier in de buurt wonen.quote:
[..]
Het spuiten heb je zo onder de knie en valt best mee om te doen. Het enige wat het vraagt is elke ochtend 2x op gezette tijden zorgen dat je tijd maakt om voor je beestje te zorgen. Bij ons was het niet eens de vraag of we het zouden proberen of niet. Als je een huisdier neemt dan zorg je daar zo goed en zo kwaad als het kan voor imo. Mensen die uiteindelijk bij het horen van een dergelijke diagnose roepen spuit maar af zijn wat mij betreft geen knip voor de neus waard.
Een goed ingeregelde suikerkat kan nog jaren vrolijk en prima door het leven gaan. Uiteraard kan het ook alsnog betrekkelijk snel gaan allemaal, maar dan heb je in elk geval wel het beste geprobeerd wat in je mogelijkheid lag voor je maatje.
Ik zou zeggen ga ervoor.
Tevens zou ik zeggen lees je flink in, er is een heel forum over katten met suikerziekte (even googlen), daar hebben wij destijds ook heel veel info vanaf gehaald.
Goed, we zijn nu zo'n 2,5 maand op weg met Panda, en het gaat best goed met haar moet ik zeggen.
We zitten saampjes helemaal in de routine, heb maar 1x een avondje moeten overslaan door overmacht dat ik niet op tijd thuis kon zijn, en daar reageerde ze goed op.
Zelf Oudjaar heeft ze redelijk doorstaan (ze is altijd erg bang voor de knallen en kroop helemaal weg onder de bank, maar het bakje eten ging er toch goed in, dus kon ik gelukkig haar spuit geven die avond...). En de eerste keer dat ik op Nieuwjaarsdag rond 08:00 in het land der levenden was, want tsja, Poekie moet prikje, haha...
Ik hou nog steeds alles in een schrift bij, en vind dat een fijne leidraad om te zien hoe alles gaat, en het is soms ook een houvast hoe "slecht" het eigenlijk in het begin nog ging (bv qua drinken van water, en hoe hoog haar bloedsuiker toen was...)
Inmiddels zijn we ook de insuline weer in kleine stapjes aan het afbouwen per 0.5 eenheid per twee weken omdat gebleken was bij een controle bezoek mid December aan de dierenarts dat de bloedsuikerspiegel 4 uur na de ochtendspuit te laag was (2.1 ! Help ! Dat was even schrikken...)
Het vervelende met Panda is dat je eigenlijk helemaal niet merkt dat ze zo laag zit, niet dat ze apatisch wordt, of in een stuip schiet, of specifiek om eten gaat bleren..ze blijft haar relaxte, maar alerte zelf. Poept goed, eet goed, slaapt goed, drinkt normaal, heeft weer een zijdezachte vacht, begint weer de trap op te klimmen naar boven, dingen te mollen, met balletjes te spelen....
Dierenarts gaf inderdaad aan dat het kan zijn dat door het geven van de insuline toen ze de diagnose kreeg het lichaam misschien ook een "kick-start" heeft gehad om voorzichtig weer zelf wat te gaan produceren...(alhoewel, met een kat met overgewicht zal het waarschijnlijk nooit helemaal zonder worden), zelf denk ik dat we misschien zo rond de 2.5 - 3 eenheden gaan uitkomen op den duur.
De afgelopen 2 DA bezoeken was het na verlaging van 0.5 BSS ook rond de 2.5 - 2.6, dus we zijn nog steeds in "uitvogel-mode", maar heb er absoluut fiducie in dat we haar aardig stabiel gaan krijgen.
Als ik al zie hoeveel progressie ze al heeft gemaakt van hoe ze was...ben ik heel blij en doe ik het met alle liefde - bijwonen van avondwedstrijden van Feyenoord in de Kuip zijn geschrapt, en op vakantie gaan heb ik voorlopig ook maar een jaartje in de ijskast gezet...geen probleem
Als er nog iemand t.z.t. een goede kattenoppas aan huis in Hoogvliet weet..ik hou me aanbevolen !
Furry
Ik weet nu even niet meer welke insuline je geeft...
Maar wij geven caninsulin met de vetpen, wij kopen altijd doosjes van 10 ampullen tegelijk dat is goedkoper dan ze los kopen..tipje!
Wij schieten wel 2xdaags 4.0 eenheden met die pen dus wij doen 8 a 9 dagen met 1 stuk.
We betalen 86.15 per doosje en toevallig de datum van het nieuwe doosje gaat tot ergens in 2018 dus ook als je weinig geeft is dat een optie
Je geeft pas 2 dagen insuline en zit nu op 3.0 eenheid?quote:
Im lees ook even mee, onze kat heeft ook suikerziekte. Zijn net twee dagen aan het prikken met de vetpen, 3 eenheden 2x daags.
Je moet opbouwen vanaf 0.5 elke week een halve eenheid hoger
Ja op advies van de dierenarts.quote:
[..]
Je geeft pas 2 dagen insuline en zit nu op 3.0 eenheid?
Je moet opbouwen vanaf 0.5 elke week een halve eenheid hoger
Misschien moet ik het hele verhaal even vertellen
Dus op naar de dierenarts voor een checkup!
De dierenarts vermoedde dus suikerziekte, plasje opgevangen en laten testen. Bingo, suikerziekte. Dit was afgelopen donderdag. Toen op vrijdag terug voor bloed afnemen onder een roesje. Glucose was toen 15.
Zaterdagavond kakte ze helemaal in, weer nar de dierenarts, glucose gemeten op 21!! Dus hop infuus erin 200cc vocht gekregen. Tevens ook pijnstillers, anti braak medicatie en antibiotica, omdat het vermoeden is dat ze alvleesklierontsteking heeft. Maandag weer terugkomen voor bloedprikken i.v.m. de alvleesklierontsteking.
Maandag zo gezegd zo gedaan, bloed prikken en prikinstructie van de dierenarts. En dinsdag starten met 3 eenheden insuline 2x daags. Overigens zat ze maandag op een glucosegehalte van 25.
Dinsdag begonnen met prikken maar mevrouw is zo duf na het prikken, dat ik dus vandaag weer gebeld heb of ik niet omlaag moet. Nu dus 2 eenheden geprikt en ik krijg straks instructie hoe haar glucose te meten zodat ik zondag en curve kan maken.
Oja, woensdag ook nog even naar de dierenarts geweest voor haar 2e dosis antibiotica!
Tot zover het de avonturen van hare koninklijke harigheid!
Oh ik heb een vetpen, ik mocht niet kiezen, gewone naalden gaan ze mee stoppen.quote:Op donderdag 16 februari 2017 10:20 schreef Q. het volgende:
Hier inmiddels sinds eind november aan het prikken (nog met ouderwetsche naalden) en dat gaat best goed maar het zit nog steeds niet 100% in mijn systeem. Soms is het vooral lastig om mijn sociale agenda er bij in te passen.
Ik merk nu al de sociale issues. Ik heb al problemen met tennislestijd. Overigens ben ik ook een beetje klaar met steeds naar de dierenarts. Dit is al de 6e keer in 8 dagen. Het beestje krijgt daar ook vet veel stress van.
Dat is niet goed hoor!!
Het is echt best heel lastig, zeker als je alleen woont. Heb nu 2 mensen getrained met spuiten geven maar dan wil je er nog niet altijd een beroep op doen om ze niet teveel te belasten. Gelukkig woon ik dicht bij mn werk en ben ik wat dat betreft aardig flexibel. Maar zal nog wel lastiger worden als het weer weer wat beter is, ben nu veel thuis in mn vrije tijd omdat het toch koud pokkeweer is.quote:
[..]
Oh ik heb een vetpen, ik mocht niet kiezen, gewone naalden gaan ze mee stoppen.
Ik merk nu al de sociale issues. Ik heb al problemen met tennislestijd.
En je portemonnee wordt er ook gestressed van.quote:Overigens ben ik ook een beetje klaar met steeds naar de dierenarts. Dit is al de 6e keer in 8 dagen. Het beestje krijgt daar ook vet veel stress van.
Ik heb dr vanmorgen bij de da achtergelaten, ze gaan vandaag en morgen een curve prikken. Overigens heb ik vanmorgen 2 eenheden gespoten en na 2,5uur zat ze nog op 20 dus ze heeft wel veel nodig...quote:
@PrisTheShiz ik vind het serieus zorgwekkend dat je je kat vanuit de startblokken zoveel insuline moet toedienen en zeker met de bijkomende medicatie
Dat is niet goed hoor!!
Dat klopt inderdaad. Alleen heb ik een vrij kleine coon. Ze mag volgens mij maar 5.5kilo wegen. We zijn er bijna, ze weegt nu 5,9kilo.quote:
Zes of zeven kilo is toch helemaal niet veel voor een Coon?
Ik heb thank god net een abonnement afgesloten, dus tot nu toe bijna 700euro aan dierenarts rekeningen niet hoeven te betalen.quote:
[..]
Het is echt best heel lastig, zeker als je alleen woont. Heb nu 2 mensen getrained met spuiten geven maar dan wil je er nog niet altijd een beroep op doen om ze niet teveel te belasten. Gelukkig woon ik dicht bij mn werk en ben ik wat dat betreft aardig flexibel. Maar zal nog wel lastiger worden als het weer weer wat beter is, ben nu veel thuis in mn vrije tijd omdat het toch koud pokkeweer is.
[..]
En je portemonnee wordt er ook gestressed van.
Ik ga de buurvrouw vragen en een vriendin, maar idd het steeds moeten vragen is het lastigste.. Ik voel me dan zo bezwaard
Het gaat om de instelperiode, waar je het lichaam langzaam laat wennen aan de toegediende insulinequote:
[..]
Ik heb dr vanmorgen bij de da achtergelaten, ze gaan vandaag en morgen een curve prikken. Overigens heb ik vanmorgen 2 eenheden gespoten en na 2,5uur zat ze nog op 20 dus ze heeft wel veel nodig...
Je begint met weinig en geeft steeds meer totdat ze op de juiste meting zit.
Nu hebben ze het andersom gedaan... zonder te weten hoe je kat er p gaat reageren moest je meteen de berekende hoeveelheid gevenen logisch dat je kat traag en sloom wordt dat lichaam denkt wtf gebeurt hier?
Google zelf eens op instellen caninsulin, ook al komt diabetes steeds vaker voor bij huisdieren helaas hebben veel DA's zich hier niet voldoende in verdiept!
Maar ze is onder behandeling bij een diabetes specialist.. Mag hopen dat die wel het één-en-ander weet .quote:
[..]
Het gaat om de instelperiode, waar je het lichaam langzaam laat wennen aan de toegediende insuline
Je begint met weinig en geeft steeds meer totdat ze op de juiste meting zit.
Nu hebben ze het andersom gedaan... zonder te weten hoe je kat er p gaat reageren moest je meteen de berekende hoeveelheid gevenen logisch dat je kat traag en sloom wordt dat lichaam denkt wtf gebeurt hier?
Google zelf eens op instellen caninsulin, ook al komt diabetes steeds vaker voor bij huisdieren helaas hebben veel DA's zich hier niet voldoende in verdiept!
De startdosis is als volgt:
- 0.25 eenheid per kilo lichaamsgewicht als de bloedsuiker 20 mmol of lager is.
- 0.5 eenheid per kilo lichaamsgewicht als de bloedsuiker hoger dan 20 mmol is.
Noortje is 6kg en ze heeft een bloedsuiker van 26 mmol. Dus 6x0,5=3 eenheden.
Op zich niks mis mee?
Maar je kat zit ook aan medicatie en vooral bij antibiotica waarvan ze aan de dunne kunnen gaan is het bloedlink... hou haar goed in de gaten elke keer de 5uren na de prik
Ze zit nu bij de dierenarts, dus ik vertrouw erop dat het goed komt.quote:
Met een max van 2.0 starten en per week 0.5 ophogen tot gewenst resultaat.
Maar je kat zit ook aan medicatie en vooral bij antibiotica waarvan ze aan de dunne kunnen gaan is het bloedlink... hou haar goed in de gaten elke keer de 5uren na de prik
Ben je trouwens dierenarts ofzo?
Nee ik ben een kattenvrouwtjequote:
[..]
Ze zit nu bij de dierenarts, dus ik vertrouw erop dat het goed komt.
Ben je trouwens dierenarts ofzo?
En ik heb ook een kat met diabetes
Ik ookquote:
[..]
Nee ik ben een kattenvrouwtje
En ik heb ook een kat met diabetes
Heb dr vanavond op mogen halen, ze heeft geen alvleesklieronsteking. Glucosewaarde is op zn laagst nu 12. Voorlopig dus 2x daags 3 eenheden prikken. En dat voor de komende 5 dagen.quote:
Ze hebben al een mooie curve geprikt en ik mag zondag prikken.
Opzich dus allemaal goed nieuws
Dit omdat ze nog weleens kotst door haar astmatische kuch en als we er dan niet zijn gaat ze out
Je zal zien over een paar weken heb je een heel andere kat
Ochquote:
Onze kat zit ook op haar laagst op 10-12
Dit omdat ze nog weleens kotst door haar astmatische kuch en als we er dan niet zijn gaat ze out
Je zal zien over een paar weken heb je een heel andere kat
wat een ellendeNu na zo'n dik half jaar na de diagnose eind Oktober 2016, en op z'n hoogst te hebben gezeten met 5,5 eh per prik (dus 11 eenheden per dag...phew !), zijn we nog steeds bezig om de insuline af te bouwen...
De laatste paar keren zat Panda rond de BSS 4,1 zo'n 4,5 uur na de ochtendspuit tijdens de DA controles, en gaan we inmiddels 1x per maand voor een check.
Ik prik nu per keer 0.5 EH, dus in totaal 1 EH per dag.
Volgende week vrijdag weer naar de DA, en dan kan het zijn, dat als de BSS nog steeds een mooie waarde heeft, we het gaan proberen zonder insuline.... dus dan is ze een "honeymooner"/ in remissie geloof ik !
Dat zal echte even heel vreemd zijn nu ik zo in het ritueel zit van 2x prikje elke dag. En om heel eerlijk te zijn, ook best wel eng voor een control freak als ik !!
Is er trouwens iemand hier die weet wat bv de hitte voor effect heeft op (oudere) diabetes katten ? Ik heb gelezen dat de insuline dan sneller/beter opgenomen wordt. Zijn er nog dingen waar ik speciaal op moet letten ?
Nu zijn katten meestal met die warme temperaturen al wat slomer en luier, en ik merk dat ook wel aan Panda - ze ligt weer veel in de gang achter de voordeur op de tegels of boven op de overloop, en komt bijna niet meer in de huiskamer. Ze heeft toch echt minder energie.
Zat ik weer gelijk te stressen omdat ze dat ook deed (achter de voordeur liggen dicht bij waterbak en kattenbak) voor ze de diagnose kreeg - maar ik hou haar drinken en plassen goed in de gaten, en dat is allemaal netjes / normaal, niet bovenrmatig, plus ze eet ook goed haar bordje leeg. Dus geen echte reden om bezorgd te zijn, meer irreele angsten, haha.
Ik vergeet natuurlijk ook wel 's dat ze al een aardig bejaard beestje wordt met haar bijna 16 jaar..
Buiten laat ik haar niet (meer) omdat ze vorig jaar ook een maden-infectie heeft gehad in haar dikke vacht (voor de 3e keer in haar leven...), en ik doodsbang ben voor vleesvliegen met warm, broeierig weer.
Zijn er in dit topic ook nog mensen met inderdaad een kat in remissie ? Ik ben nl heel benieuwd hoe het dan verder gaat, en of je bv na een aantal maanden misschien toch weer moest beginnen met insuline omdat de suikerziekte symptomen dan soms terugkomen ?
Bedankt !
Furry
Hier een suikerkat in remissie. Ik hoefde ineens helemaal niet meer te spuiten. Ze zit nuchter tussen 4-6. Dus uit het boekje. Volgende week even bloedonderzoek.quote:
Zijn er in dit topic ook nog mensen met inderdaad een kat in remissie ? Ik ben nl heel benieuwd hoe het dan verder gaat, en of je bv na een aantal maanden misschien toch weer moest beginnen met insuline omdat de suikerziekte symptomen dan soms terugkomen ?
Bedankt !
Furry
Ik ben bang dat het misschien weer terugkomt, dus geniet even van mijn vrijheid
. Echter Noortje had ook veel prednison voor haar allergie, nu zijn we overgestapt op sporimune, soort prednison maar dan zonder de nare bijwerkingen.
Die van ons heeft dat gehad en dat kwam na een paar maanden weer terug. Zelfde symptomen.quote:
Zijn er in dit topic ook nog mensen met inderdaad een kat in remissie ? Ik ben nl heel benieuwd hoe het dan verder gaat, en of je bv na een aantal maanden misschien toch weer moest beginnen met insuline omdat de suikerziekte symptomen dan soms terugkomen ?
Gewoon goed in de gaten houden. Waarschijnlijk herken je ze nu meteen. Mooi dat het nog altijd goed gaat.
Lees nog eens je OP terug:
Ik neem aan dat je hartstikke blij bent dat je er toen toch vol goeie moed aan begonnen bent!quote:
Dilemma is nu eigenlijk..moet ik haar al die stress/gezeul nog aandoen op 15-jarige leeftijd (veel dierenarts bezoeken, medicijnen/prikken, controles), wat zouden we er nog mee winnen qua tijd of "katwaardig" leven ? Ik doe het echt allemaal met alle liefde die ik voor haar heb, maar zou het voor haar allemaal nog te doen zijn ?
Diep in m'n hart wil ik het haar niet aandoen, en met de dierenarts afspreken het aan te zien voor nu, en pas als de situatie dusdanig verslechterd en ze niet meer wil eten, of ik echt zie dat ze het niet meer fijn vindt, haar (liefst thuis) te laten inslapen.
Ik heb eerder een kat met nierfalen gehad, en vind dat ik met haar eigenlijk te veel en te lang "gedokterd" heb, en ik heb eigenlijk met Panda altijd het idee gehad niet alle medische toeren uit te halen om haar die paar maanden langer te laten leven omdat ik haar nog niet kan missen.
Hij was op de een of andere manier niet in te stellen op 1 vaste hoeveelheid insuline en ik ben geen arts om elke dag vast te stellen hoeveel hij die dag nodig had... Daarbij kwam het feit dat door zijn vele plassen zijn ontlasting zo hard werd dat hij het er niet meer uit kreeg. Zo werd het van kwaad tot erger en uiteindelijk heb ik mijn lieve knuffel kater in moeten laten slapen....
Bij vele katten gaat het goed maar ik wil je wel even vertellen dat het ook fout kan gaan... Ik heb een jaar geworsteld en gevochten voor mijn lieve kater maar soms is het gevecht niet eerlijk en is de huidige medische wereld niet goed genoeg voor onze lieve katten...
quote:
Ik heb een burmees gehad die op zijn 12e diabeet werd. Hij urineerde veel en dronk veel. Ook al kreeg hij insuline. Hij at op een gegeven moment niet veel meer. Door dat hij blijkbaar vaak uitgedroogd raakte, raakte zijn darmen verstopt. (dit ondanks dat hij genoeg te drinken had) Dat werd een cirkel van dierenarts, beter, dierenarts beter tot ik hem niet langer kon laten lijden.... Hij wilde nog lang niet bij mij weg en ik wilde hem nog niet kwijt maar ik kon op een gegeven moment niet anders meer...
Hij was op de een of andere manier niet in te stellen op 1 vaste hoeveelheid insuline en ik ben geen arts om elke dag vast te stellen hoeveel hij die dag nodig had... Daarbij kwam het feit dat door zijn vele plassen zijn ontlasting zo hard werd dat hij het er niet meer uit kreeg. Zo werd het van kwaad tot erger en uiteindelijk heb ik mijn lieve knuffel kater in moeten laten slapen....
Bij vele katten gaat het goed maar ik wil je wel even vertellen dat het ook fout kan gaan... Ik heb een jaar geworsteld en gevochten voor mijn lieve kater maar soms is het gevecht niet eerlijk en is de huidige medische wereld niet goed genoeg voor onze lieve katten...
wat naar zeg. Noortje is ook niet goed in te stellen, dus een paar keer per week doen we even een oorprikje.
Ze haat alle prikjes, maar het was niet anders.
Nu is het weer weg de suiker, dus geen prikjes meer
Het zijn net mensen.quote:
Bij vele katten gaat het goed maar ik wil je wel even vertellen dat het ook fout kan gaan
Die van ons hebben we destijds nog ruim een jaar kwalitatief leven kunnen geven. Ergens houdt het op en dan kan je maar 1 keuze maken, want dat kunnen de beestjes zelf niet.
Altijd erg moeilijk zo'n keuze. Je weet dat het de juiste is en dat je niet anders kan hoe graag je ook zou willen, maar toch blijft het een moeilijke keuze.
Dat kreeg ik ook niet voor elkaar. Inmiddels zullen de middelen wellicht weer wat beter zijn maar toen ik het had met Wodan lukte het me niet. Dus moet je keer op keer naar de dierenarts. Ik ben zelfs voor een second opinion naar een andere dierenarts gegaan maar helaas heeft dat ook niet mogen baten...quote:
[..]
Noortje is ook niet goed in te stellen, dus een paar keer per week doen we even een oorprikje.
Ze haat alle prikjes, maar het was niet anders.
Nu is het weer weg de suiker, dus geen prikjes meer
Wat fijn zeg.
Gewoon spontaan, ben je op ander voer overgestapt of iets anders?Ik weet het. Ben mijn moeder ook te vroeg verloren zo....quote:
Wodan heeft ook nog een jaar geleefd met veel plezier. Dat pakt niemand je meer af.quote:Die van ons hebben we destijds nog ruim een jaar kwalitatief leven kunnen geven. Ergens houdt het op en dan kan je maar 1 keuze maken, want dat kunnen de beestjes zelf niet.
Altijd erg moeilijk zo'n keuze. Je weet dat het de juiste is en dat je niet anders kan hoe graag je ook zou willen, maar toch blijft het een moeilijke keuze.
Klopt het is de moeilijkste beslissing in mijn leven geweest.
SPOILER: kleine hommage aan Wodan
Hier was hij net weer terug van een nachtje bij de dierenarts.
Zo moe dat ie gewoon in slaap donderde zonder eerst echt lekker te gaan liggen.
Opgestaan plaatsje vergaan was hij zoals zoveel katten erg goed in.
Anders val je gewoon als mens op je rug in slaap...
Of terwijl je je aan het omdraaien bent....
En zo is het maar net.quote:
Wodan heeft ook nog een jaar geleefd met veel plezier. Dat pakt niemand je meer af.