KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Weet je dat zeker? Op de truis staat verder ook nog "Japan"quote:
Op de site vind ik dit over het merk.
Kan natuurlijk ook nog zo zijn dat dit helemaal geen bestaande tekens zijn.quote:Superdry is een spannend modern merk dat zich focust op producten van hoge kwaliteit die vintage americana en Japanse graphics combineren met een Britse stijl.
Het zijn tekens van Mainland China. Met een woordenboek erbij staat er zoiets als "Hoofd van entertainment-festival vandaag".quote:Op dinsdag 13 december 2016 15:13 schreef KolonelBroodje het volgende:
[..]
Weet je dat zeker? Op de truis staat verder ook nog "Japan"
Op de site vind ik dit over het merk.
[..]
Kan natuurlijk ook nog zo zijn dat dit helemaal geen bestaande tekens zijn.
Bedanktquote:Op dinsdag 13 december 2016 16:01 schreef Igen het volgende:
[..]
Het zijn tekens van Mainland China. Met een woordenboek erbij staat er zoiets als "Hoofd van entertainment-festival vandaag".
Nog een beetje vaag maar in ieder geval niks geks 
Het kinderdagverblijf
Afgelopen week liep ik met ons oudste kind (LK) door het winkelcentrum. Dat doen we graag. Een beetje mensen kijken. Eigenlijk komt het neer op bekeken worden, omdat iedereen ons kent, maar wij kennen bijna niemand. Bijna iedereen in ons stadje is Japans, en wij zien er toch wel erg anders uit.
Bij het verlaten van het winkelcentrum zagen we een grote groep kinderen lopen. Ieder kind had een roze petje op. Het ging om zo'n twintig kinderen die hand in hand liepen. Vier dames zorgden voor de begeleiding van de kinderen. De kinderen waren van dezelfde leeftijd als LK. Een kind was met zijn jasje aan het hannessen, want het moest open, of dicht, en een van de leidsters was daar niet zo blij mee, en zei dat hij van dat jasje af moest blijven, en terug in de rij moest. Aan het einde van de rij was een grote bolderkar die werd geduwd door een andere leidster. De bolderkar had rechtopstaande spijlen en meerdere kinderhoofdjes staken boven die spijlen uit. Ging het hier om de domme kinderen, die niet hand in hand konden lopen? Ik zag geen enkel kind lachen, en vooral die bolderkar straalde een en al treurigheid uit.
"LK, do you want to go to daycare?" vroeg ik. Dit werd beantwoord met een bedrukt maar driftig neeschuddend hoofdje. Duidelijk.
Mevrouw Lyrebird heeft wel eens in een Japans kinderdagverblijf gewerkt, en is om die reden niet zo te spreken over kinderdagverblijven. Ik heb er zelf ook niet zo'n hoge pet van op. Helaas gaat Japan niet echt met de tijd mee. Het is hier nog erg 1970 als het gaat om hoe mannen en vrouwen het werk verdelen. Of erger.
Kijk, als je van het weekend door het winkelcentrum loopt, dan zie je veel modelgezinnen. Vaders en moeders en kinderen, waarbij ook de vaders voor de kinderen zorgen.
Dat is allemaal voor de schijn.
Met name jonge vaders worden door hun werkgever gedwongen lang aanwezig te zijn op het werk, en zitten om 6 uur al in de auto om naar het werk te gaan, om daar tot 10 uur te blijven. Als je weet hoe veel men hier verdient, dan heb je het dus over een hongerloon. De zorg voor de kinderen komt helemaal op het bordje van de moeder terecht. Tada, de oorzaak van de vergrijzing.
Als je je ogen goed openhoudt, en je kijkt bijvoorbeeld in een restaurant naar een typische Japanse familie, dan zie je dat pa aan het eten is, terwijl ma de kinderen te eten geeft, en zelf tijd moet zien te vinden om te eten. Waar het eigenlijk op neer komt, is dat de Japanse man gemiddeld genomen een enorme slapzak is, die zich verschuilt achter werkdruk. De uitkomst voor moeders is dus het kinderdagverblijf. Van de ene kant lijkt dat wel te werken. Japanse kindertjes zijn stuk voor stuk erg goed opgevoed. Men is beleefd en vriendelijk. Maar man o man, wat een treurigheid. Wij improviseren dus wat aan met nannies, en proberen zo veel mogelijk zelf te doen. So far, so good.
Je weet dat er de komende 30 jaar echt niets gaat veranderen op dit gebied (of eigenlijk ieder sociaal-economisch gebied), maar Japan moet echt met de tijd mee gaan, wil het mee kunnen blijven doen met de rest van de wereld. Het wordt tijd dat de Japanse man een stel ballen laat groeien, en tegengas tegen de werkgever gaat geven.
Afgelopen week liep ik met ons oudste kind (LK) door het winkelcentrum. Dat doen we graag. Een beetje mensen kijken. Eigenlijk komt het neer op bekeken worden, omdat iedereen ons kent, maar wij kennen bijna niemand. Bijna iedereen in ons stadje is Japans, en wij zien er toch wel erg anders uit.
Bij het verlaten van het winkelcentrum zagen we een grote groep kinderen lopen. Ieder kind had een roze petje op. Het ging om zo'n twintig kinderen die hand in hand liepen. Vier dames zorgden voor de begeleiding van de kinderen. De kinderen waren van dezelfde leeftijd als LK. Een kind was met zijn jasje aan het hannessen, want het moest open, of dicht, en een van de leidsters was daar niet zo blij mee, en zei dat hij van dat jasje af moest blijven, en terug in de rij moest. Aan het einde van de rij was een grote bolderkar die werd geduwd door een andere leidster. De bolderkar had rechtopstaande spijlen en meerdere kinderhoofdjes staken boven die spijlen uit. Ging het hier om de domme kinderen, die niet hand in hand konden lopen? Ik zag geen enkel kind lachen, en vooral die bolderkar straalde een en al treurigheid uit.
"LK, do you want to go to daycare?" vroeg ik. Dit werd beantwoord met een bedrukt maar driftig neeschuddend hoofdje. Duidelijk.
Mevrouw Lyrebird heeft wel eens in een Japans kinderdagverblijf gewerkt, en is om die reden niet zo te spreken over kinderdagverblijven. Ik heb er zelf ook niet zo'n hoge pet van op. Helaas gaat Japan niet echt met de tijd mee. Het is hier nog erg 1970 als het gaat om hoe mannen en vrouwen het werk verdelen. Of erger.
Kijk, als je van het weekend door het winkelcentrum loopt, dan zie je veel modelgezinnen. Vaders en moeders en kinderen, waarbij ook de vaders voor de kinderen zorgen.
Dat is allemaal voor de schijn.
Met name jonge vaders worden door hun werkgever gedwongen lang aanwezig te zijn op het werk, en zitten om 6 uur al in de auto om naar het werk te gaan, om daar tot 10 uur te blijven. Als je weet hoe veel men hier verdient, dan heb je het dus over een hongerloon. De zorg voor de kinderen komt helemaal op het bordje van de moeder terecht. Tada, de oorzaak van de vergrijzing.
Als je je ogen goed openhoudt, en je kijkt bijvoorbeeld in een restaurant naar een typische Japanse familie, dan zie je dat pa aan het eten is, terwijl ma de kinderen te eten geeft, en zelf tijd moet zien te vinden om te eten. Waar het eigenlijk op neer komt, is dat de Japanse man gemiddeld genomen een enorme slapzak is, die zich verschuilt achter werkdruk. De uitkomst voor moeders is dus het kinderdagverblijf. Van de ene kant lijkt dat wel te werken. Japanse kindertjes zijn stuk voor stuk erg goed opgevoed. Men is beleefd en vriendelijk. Maar man o man, wat een treurigheid. Wij improviseren dus wat aan met nannies, en proberen zo veel mogelijk zelf te doen. So far, so good.
Je weet dat er de komende 30 jaar echt niets gaat veranderen op dit gebied (of eigenlijk ieder sociaal-economisch gebied), maar Japan moet echt met de tijd mee gaan, wil het mee kunnen blijven doen met de rest van de wereld. Het wordt tijd dat de Japanse man een stel ballen laat groeien, en tegengas tegen de werkgever gaat geven.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Lyre, je kunt de vader het toch niet kwalijk nemen dat hij moe is na een dag van 6 tot 22?
Dingen doen met dingen, da's machtig mooi
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Ja, ik zit nog een beetje in 2009 als het om dit soort zaken gaat. Er is de afgelopen jaren behoorlijk wat veranderd om bijvoorbeeld een Greencard te krijgen. Zo is er een puntensysteem ingevoerd (heb ik nu ik er over nadenk al wel eens iets over geschreven) waarmee je zelf kunt uitrekenen of je voor zo'n GC in aanmerking komt.quote:
[..]
Naturaliseren is op zich niet zo moeilijk in Japan hoor. Je moet 5 jaar lang continu in Japan hebben gewoond (Door middel van werkvisum, of trouwvisum etc.). En je moet een bepaald niveau van Japans hebben (Je wordt geïnterviewd door immigratie en je krijg ook nog een redelijk simpele schrijftoets geloof ik). Wat iemand wel behoord te hebben na vijf jaar gewoond te hebben in Japan. Je moet wel je eigen nationaliteit opgeven, indien dat mogelijk is.
Naar mijn mening niet rare eisen en kunnen ze dat ook prima hier in NL invoeren.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ik snap dat vaders gevangen zitten in een collectivistisch spinnenweb. Iedereen maakt lange dagen, en als je je daar tegen verzet, dan heb je problemen.quote:
Lyre, je kunt de vader het toch niet kwalijk nemen dat hij moe is na een dag van 6 tot 22?
Maar zo verandert er dus niets. Nu ben ik zelf absoluut niet collectivistisch ingesteld, ik erger me dood aan kadaverdiscipline, en heb daardoor op mijn eigen werk ook behoorlijk wat mot met alles en iedereen.
Jammer dan.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Zo was het leven wel eeuwenlang... vader zorgde ervoor dat vrouw en kinderen te eten hadden en de vrouw zorgde voor de kinderen. Ik weet dat Japan enorm vast zit in een systeem, en ik zie het daar niet gauw veranderen. Misschien is dat ergens wel goed, want als je naar het westen kijkt en een twee-verdienend gezin ziet waarvan de kinderen de hele dag op de peuterspeelzaal en naschoolse opvang zitten... daar wordt men ook niet vrolijk van.quote:
[..]
Ik snap dat vaders gevangen zitten in een collectivistisch spinnenweb. Iedereen maakt lange dagen, en als je je daar tegen verzet, dan heb je problemen.
Maar zo verandert er dus niets. Nu ben ik zelf absoluut niet collectivistisch ingesteld, ik erger me dood aan kadaverdiscipline, en heb daardoor op mijn eigen werk ook behoorlijk wat mot met alles en iedereen.
Jammer dan.
Dingen doen met dingen, da's machtig mooi
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Twitch: https://www.twitch.tv/drizzt_dourden
Eens. Wat dat betreft ben ik zelf ook erg ouderwets. Het zijn onze kinderen, onze verantwoordelijkheid, en wij voeden ze op. Maar wat meer flexibiliteit kan echt helpen, zeker in een land als Japan.quote:
[..]
Zo was het leven wel eeuwenlang... vader zorgde ervoor dat vrouw en kinderen te eten hadden en de vrouw zorgde voor de kinderen. Ik weet dat Japan enorm vast zit in een systeem, en ik zie het daar niet gauw veranderen. Misschien is dat ergens wel goed, want als je naar het westen kijkt en een twee-verdienend gezin ziet waarvan de kinderen de hele dag op de peuterspeelzaal en naschoolse opvang zitten... daar wordt men ook niet vrolijk van.
Wat dat betreft is Nederland wel een voorbeeld voor de rest van de wereld. Nederlandse vrienden in de IT werken vaak thuis, en kunnen op die manier een handje helpen. Hier is men heel erg gericht op lang op het werk zijn. Want vaak wordt er helemaal niet gewerkt. Ik heb een aantal keer meegelopen in een fabriek of een R&D department, en geregeld zie je mensen met hun hoofd op hun bureau slapen. Het is erg belangrijk om aanwezig te zijn, en om te laten zien dat je iets voor de baas doet, maar het komt negen van de tien keer op window dressing neer. Vandaar dus dat die Japanse man zich best wel mag verzetten tegen deze onzin. Doe je werk, en ga op tijd naar huis om bij je vrouw en kinderen te zijn.
Ik heb het geluk dat mijn baas er eigenlijk nooit is (wat dan wel weer vervelend is als ik iets van 'm moet hebben) en ik kan doen en laten wat ik wil. Al twee jaar lang draai ik dagen van 6 a 7 uur, om thuis ook een handje te kunnen helpen. Nu moet het werk wel af, dus ga ik op vakantiedagen in hetzelfde ritme door, maar op die manier is het voor ons allemaal wel te doen. Ik denk dat Japan er wel wat mee op zou schieten, als de arbeidsethiek wat zou veranderen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 27-12-2016 09:06:14 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Kan de Japanse overheid het werkritme van mensen niet beinvloeden door een arbeidstijdenwet in te stellen?
Je zou verwachten dat er al een arbeidstijdenwet is. Maar ook met wetten heeft een gemiddelde werknemer toch met de druk van collega's te maken.
Die druk van collega's is samen te vatten in het Japanse otsukaresama desu: bedankt voor je harde werken. Als je naar huis gaat, dan zeg je dat tegen je Japanse collega's. En als het goed is beantwoorden ze jouw otsukaresama desu met otsukaresama desu of otsukaresama deshita. Maar als jij om zes uur al achter de piepers wil zitten, en je collega's zijn nog druk bezig met er druk uit te zien, dan kan het wel eens gebeuren dat je geen otsukaresama desu meer terugkrijgt.
Nee, dat zullen ze nooit laten merken, maar bij een volgende vergadering kan het gebeuren dat ze je vergeten uit te nodigen. Japanners zijn notoire pesters. Op die manier heb ik al heel veel vergaderingen gemist. Onze vergaderingen zijn in het Japans, dus voor ons buitenlanders is het een groot vraagteken wat er besproken wordt. Wat mij betreft is het toch verspilde moeite, een beetje doen alsof ik snap waar het over gaat, en ik doe daar niet zo moeilijk over.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 27-12-2016 09:06:56 ]
Die druk van collega's is samen te vatten in het Japanse otsukaresama desu: bedankt voor je harde werken. Als je naar huis gaat, dan zeg je dat tegen je Japanse collega's. En als het goed is beantwoorden ze jouw otsukaresama desu met otsukaresama desu of otsukaresama deshita. Maar als jij om zes uur al achter de piepers wil zitten, en je collega's zijn nog druk bezig met er druk uit te zien, dan kan het wel eens gebeuren dat je geen otsukaresama desu meer terugkrijgt.
Nee, dat zullen ze nooit laten merken, maar bij een volgende vergadering kan het gebeuren dat ze je vergeten uit te nodigen. Japanners zijn notoire pesters. Op die manier heb ik al heel veel vergaderingen gemist. Onze vergaderingen zijn in het Japans, dus voor ons buitenlanders is het een groot vraagteken wat er besproken wordt. Wat mij betreft is het toch verspilde moeite, een beetje doen alsof ik snap waar het over gaat, en ik doe daar niet zo moeilijk over.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 27-12-2016 09:06:56 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ze hebben geen echte vakbonden?quote:
[..]
Ik snap dat vaders gevangen zitten in een collectivistisch spinnenweb. Iedereen maakt lange dagen, en als je je daar tegen verzet, dan heb je problemen.
Maar zo verandert er dus niets. Nu ben ik zelf absoluut niet collectivistisch ingesteld, ik erger me dood aan kadaverdiscipline, en heb daardoor op mijn eigen werk ook behoorlijk wat mot met alles en iedereen.
Jammer dan.
Dat is iets wat je in veel Aziatische landen ziet.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Bedoel je met GC een visum voor in Japan te verblijven? Japan heeft idd nu ook een nieuw punten systeem voor een visum. Dat is een werkvisum. Dat is ook een regeling idd.quote:
[..]
Ja, ik zit nog een beetje in 2009 als het om dit soort zaken gaat. Er is de afgelopen jaren behoorlijk wat veranderd om bijvoorbeeld een Greencard te krijgen. Zo is er een puntensysteem ingevoerd (heb ik nu ik er over nadenk al wel eens iets over geschreven) waarmee je zelf kunt uitrekenen of je voor zo'n GC in aanmerking komt.
Jezelf laten naturaliseren is weer een andere regeling en die heeft die eisen die in die post gesteld hebt. Dat is weer een andere regeling en kan je nu ook nog steeds gebruiken als het goed is. Als je hem eenmaal hebt zit je niet meer gebonden aan werk voor je visum(Njah je paspoort
).Jaja de Japanse overheid heeft een wet ingesteld dat je niet meer als 90 uur mag overwerken per maand(komt plus minus neer op een 12 urige werkdag op basis van een 5 daagse werkweek)! Anders kan het bedrijf boetes krijgen. Het is wel een beetje een wassen neus, want het word bijgehouden met timecards meestal die handgeschreven zijn en je baas zegt meestal dat je echt niet meer als 89.9 uur overwerk mag opschrijven want anders heeft dat "gevolgen" voor jouw. Dus op papier werken ze niet teveel over, in de praktijk draaien ze nog meerquote:
Kan de Japanse overheid het werkritme van mensen niet beinvloeden door een arbeidstijdenwet in te stellen?
Nee, want dat visum heb ik al. Als je een aantal jaar in Japan hebt gewerkt, een bepaald inkomen hebt en bijvoorbeeld patenten hebt, dan kun je punten bij elkaar sparen, waarmee je bijvoorbeeld een maid naar Japan kan halen, die dan ook een visum krijgt. Ik meende me te herinneren dat het om een GC ging, maar zoals ondertussen misschien wel duidelijk is, liggen mijn interesses ergens anders.quote:
[..]
Bedoel je met GC een visum voor in Japan te verblijven? Japan heeft idd nu ook een nieuw punten systeem voor een visum. Dat is een werkvisum. Dat is ook een regeling idd.
Nee, niet bij die maid...
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Een serieus vraag:
Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen om werk te vinden in Japan?
Ik ben aan het overwegen om naar Japan te verhuizen en daar voor x(x) jaar te gaan werken. Maar hoe vind je werk in Japan, zonder te wachten op het recruitment seizoen.
Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen om werk te vinden in Japan?
Ik ben aan het overwegen om naar Japan te verhuizen en daar voor x(x) jaar te gaan werken. Maar hoe vind je werk in Japan, zonder te wachten op het recruitment seizoen.
Je bent een kloon van Dispenser?quote:
Een serieus vraag:
Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen om werk te vinden in Japan?
Ik ben aan het overwegen om naar Japan te verhuizen en daar voor x(x) jaar te gaan werken. Maar hoe vind je werk in Japan, zonder te wachten op het recruitment seizoen.
Ik ben indertijd - netwerk - voor deze baan gevraagd.
Er liggen enorme kansen voor buitenlanders, maar als je dit topic een beetje gevolgd hebt, dan hoop ik dat je begrijpt dat het een akelig wespennest is, werken in Japan. Wonen is geweldig, we hebben het erg goed naar ons zin, maar werken is lastig.
Als ik het nog eens zou doen, dan zou ik eerst goed Japans leren. Lezen, schrijven en spreken. En met goed Japans bedoel ik dan perfect Japans. Anders krijg je hier niet het respect dat je nodig hebt om goed je werk te doen, en blijft het behelpen.
Daarnaast zou ik me als een Japanner gaan gedragen. Dat betekent je altijd op de vlakte houden, nooit vrijwillig informatie afstaan, ondergeschikten afblaffen en slijmen bij de baas. Verder is het verstandig om heel indirect te communiceren. Directheid is iets dat absoluut niet gewaardeerd wordt, en ook heel slecht op waarde wordt geschat. En dat op de vlakte houden is erg belangrijk, omdat Japanners notoire roddelaars zijn, die ieder beetje informatie met elkaar delen, en dat voor waar aannemen. Voor je het weet is iets dat je in vertrouwen hebt gedeeld met een goede collega bekend bij een bedrijf in een andere stad, en kun je fluiten naar een contract.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Nee, ik ben ik. en nog eens, nee ik heb de vorige topics niet gevolgd.quote:
[..]
Je bent een kloon van Dispenser?
Ik ben indertijd - netwerk - voor deze baan gevraagd.
Er liggen enorme kansen voor buitenlanders, maar als je dit topic een beetje gevolgd hebt, dan hoop ik dat je begrijpt dat het een akelig wespennest is, werken in Japan. Wonen is geweldig, we hebben het erg goed naar ons zin, maar werken is lastig.
Als ik het nog eens zou doen, dan zou ik eerst goed Japans leren. Lezen, schrijven en spreken. En met goed Japans bedoel ik dan perfect Japans. Anders krijg je hier niet het respect dat je nodig hebt om goed je werk te doen, en blijft het behelpen.
Daarnaast zou ik me als een Japanner gaan gedragen. Dat betekent je altijd op de vlakte houden, nooit vrijwillig informatie afstaan, ondergeschikten afblaffen en slijmen bij de baas. Verder is het verstandig om heel indirect te communiceren. Directheid is iets dat absoluut niet gewaardeerd wordt, en ook heel slecht op waarde wordt geschat. En dat op de vlakte houden is erg belangrijk, omdat Japanners notoire roddelaars zijn, die ieder beetje informatie met elkaar delen, en dat voor waar aannemen. Voor je het weet is iets dat je in vertrouwen hebt gedeeld met een goede collega bekend bij een bedrijf in een andere stad, en kun je fluiten naar een contract.
De taal beheers ik en ik ben mij op van de hoogte hoe het er in Japan aan toe qua werken.
Mijn vraag is, hoe ik het beste/de juiste manier aan een baan kan komen. Een baan in de richting van marketing, taal en/of reizen (NL/EN/JP).
Ben eens gaan klagen bij de VP Research, en toen die de kat uit de boom bleef kijken, ben ik het kantoor van de president van de universiteit binnengewandeld. Het is toch wel erg vreemd hoe dit allemaal gelopen is, en dat zag de president ook in. De dag erop zat ik met de decaan van onze campus, de VP Research en de directeur van ons centrum om de tafel. Er is geld vrijgemaakt om me nog een half jaar extra hier te houden (tot eind september), zodat ik op een normale manier iets anders kan vinden.quote:
Er lopen verschillende sollicitaties. In de VS ben ik tegen m'n eerste sollicitatie aangelopen, waarin gevraagd wordt om een diversity statement. Je moet dan aangeven wat je hebt gedaan om meer diversity te creeeren, en je plannen uiteenzetten voor de toekomst. Ik heb een broertje dood aan dit soort onzin, en begin steeds meer vraagtekens te zetten bij een loopbaan in de academische wereld, en dan vooral die in de VS. Mijn passie ligt bij het onderzoek, de rest kan me gestolen worden. Misschien dat een startup een logischer vervolg is.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
"Hoe bedoelt u? Ik bén diversity."quote:
In de VS ben ik tegen m'n eerste sollicitatie aangelopen, waarin gevraagd wordt om een diversity statement. Je moet dan aangeven wat je hebt gedaan om meer diversity te creeeren, en je plannen uiteenzetten voor de toekomst.
Dat was de strekking van het betoog dat ik heb ingestuurd, maar ik ben bang dat ik het wat te dik heb aangezet. Uiteindelijk gaat het er om dat er brood op de plank komt, dat onze kinderen naar school kunnen. Een volgende keer bewaar ik mijn frustraties voor FOK!quote:
[..]
"Hoe bedoelt u? Ik bén diversity."
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
WTF ik dacht dat de universiteiten daar net als hier overlopen worden door aziaten.quote:
[..]
Ben eens gaan klagen bij de VP Research, en toen die de kat uit de boom bleef kijken, ben ik het kantoor van de president van de universiteit binnengewandeld. Het is toch wel erg vreemd hoe dit allemaal gelopen is, en dat zag de president ook in. De dag erop zat ik met de decaan van onze campus, de VP Research en de directeur van ons centrum om de tafel. Er is geld vrijgemaakt om me nog een half jaar extra hier te houden (tot eind september), zodat ik op een normale manier iets anders kan vinden.
Er lopen verschillende sollicitaties. In de VS ben ik tegen m'n eerste sollicitatie aangelopen, waarin gevraagd wordt om een diversity statement. Je moet dan aangeven wat je hebt gedaan om meer diversity te creeeren, en je plannen uiteenzetten voor de toekomst. Ik heb een broertje dood aan dit soort onzin, en begin steeds meer vraagtekens te zetten bij een loopbaan in de academische wereld, en dan vooral die in de VS. Mijn passie ligt bij het onderzoek, de rest kan me gestolen worden. Misschien dat een startup een logischer vervolg is.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Nou ja, het gaat neem ik aan toch vooral om "underrepresented" resp. "underserved" achtergronden en noch een blanke Nederlander noch een Japanner hoort daarbij. Wie weet wordt het zelfs wel als negatief gezien als je claimt dat dat vergelijkbaar met "diversity" is. (https://www.insidehighere(...)sity-statement-essay "Focus on commonly accepted understandings of diversity and equity." / "Avoid false parallels")quote:
[..]
"Hoe bedoelt u? Ik bén diversity."
niet echt goed argument als een blanke man in USA wil werken volgens mijquote:
[..]
"Hoe bedoelt u? Ik bén diversity."
Als je wel eens op een Amerikaanse universiteit hebt gewerkt, dan weet je dat bijna iedere professor een opleiding bij een Amerikaans topinstituut heeft gedaan, en liberal is. Voor diversity wordt er dan een mevrouw uit Australie of uit Europa ingevlogen. Die ook netjes liberal is.
Ik koop er weinig voor dat ik nu op een universiteit werk waar e-mails beginnen met 各位, waar vergaderingen in het Japans worden gehouden, en waar white male privilige net zo veel waard is als op een Amerikaanse universiteit. Of dat ik een van de weinige openlijk conservatieve wetenschappers ben.
Hehe, Calimero-achtige toestanden.
Ik koop er weinig voor dat ik nu op een universiteit werk waar e-mails beginnen met 各位, waar vergaderingen in het Japans worden gehouden, en waar white male privilige net zo veel waard is als op een Amerikaanse universiteit. Of dat ik een van de weinige openlijk conservatieve wetenschappers ben.
Hehe, Calimero-achtige toestanden.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Er is wel een markt in Nederland, maar er wordt in Nederland erg veel nadruk op het lesgeven (40%) gelegd. Er liggen ook wel kansen in de industrie, maar ik sta niet te springen om weer in Nederland te werken.quote:
Is er in NL geen markt voor je? Gewoon voor een tijdje?
Al met al heb ik wel het gevoel dat het goed gaat komen. Er liggen hier en daar wat lijntjes, en binnenkort wordt er heel leuk werk van ons gepubliceerd, wat het een stuk eenvoudiger moet maken om aan iets nieuws te komen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Dus erg Diverse zijn ze nietquote:
Als je wel eens op een Amerikaanse universiteit hebt gewerkt, dan weet je dat bijna iedere professor een opleiding bij een Amerikaans topinstituut heeft gedaan, en liberal is. Voor diversity wordt er dan een mevrouw uit Australie of uit Europa ingevlogen. Die ook netjes liberal is.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Dat is iets wat jij en ik zien, maar waar de heren en dames faculty blind voor zijn.quote:
Maar de wal keert het schip... Het aantal mensen dat een goede achtergrond heeft voor dit soort banen, is erg klein. Het is een klein wereldje. In de humanities bijvoorbeeld heb je de kandidaten voor het kiezen, maar voor dit soort banen kun je het aantal kandidaten op twee handen tellen. Nou zit ik ws. op de tweede hand, en moet ik hopen dat de nummers 1-5 die een nieuwe baan zoeken, met iets anders bezig zijn, maar er liggen zeker kansen.
In Nederland speelt dat volgens mij nog veel erger. Ze kunnen niet aan gekwalificeerd personeel komen. Dat is een van de redenen waarom de universiteiten een stop op het aantal nieuwe studenten hebben gezet.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Zijn eigen verhaal als een minderheid in Japan zou wel kunnen helpen.quote:
[..]
Nou ja, het gaat neem ik aan toch vooral om "underrepresented" resp. "underserved" achtergronden en noch een blanke Nederlander noch een Japanner hoort daarbij. Wie weet wordt het zelfs wel als negatief gezien als je claimt dat dat vergelijkbaar met "diversity" is. (https://www.insidehighere(...)sity-statement-essay "Focus on commonly accepted understandings of diversity and equity." / "Avoid false parallels")
Hij kan zich dan beter inleven in andere minderheden.
Maar als ik eerlijk ben wat is het nut van dit soort gebeuren.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
(https://www.insidehighere(...)sity-statement-essay "Focus on commonly accepted understandings of diversity and equity." / "Avoid false parallels")
Laat me raden, als jij zegt dat je als Blanke Nederlander in toch ietwat Xenofoob Japan hebt gewerkt en weet wat het is er buiten te vallen is dat een false paralell
Laat me raden, als jij zegt dat je als Blanke Nederlander in toch ietwat Xenofoob Japan hebt gewerkt en weet wat het is er buiten te vallen is dat een false paralell
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Overdreven politiek correctheid aan amerikaanse universiteitenquote:
Maar als ik eerlijk ben wat is het nut van dit soort gebeuren.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
dan moet lyrebird maar elke dag onder de zonnebank en het liefst ook nog van geslacht veranderen dan wordt hij overal in de USA gevraagd.quote:
[..]
Overdreven politiek correctheid aan amerikaanse universiteiten
Ik vind om die reden de 'Dangerous Faggot Tour' van Milo Yiannopoulos fantastisch. Alle universiteiten schieten spontaan in een stuip als hij langskomt.quote:
[..]
Overdreven politiek correctheid aan amerikaanse universiteiten
Mooi topic om te volgen. Ik ben benieuwd waar je terecht komt Lyrebird.
Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Dank je voor de tip, genoten van een paar van zijn optredens.quote:
[..]
Ik vind om die reden de 'Dangerous Faggot Tour' van Milo Yiannopoulos fantastisch. Alle universiteiten schieten spontaan in een stuip als hij langskomt.
Mooi topic om te volgen. Ik ben benieuwd waar je terecht komt Lyrebird.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Zeer eloquent.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
En zeer gehaat omdat hij een afwijkende mening heeft. Zie de mensen die het niet met hem eens zeggen te zijn niet met argumenten komen maar met geweld en verstoring. Doen mij meer aan fascisme denken dan dat waar ze tegen ageren.quote:
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Anyway, das offtopic, zou je überhaupt wel aan een VS uni willen werken?
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Ik heb 9 jaar lang met uitermate veel plezier op twee verschillende academische instituten in de VS mogen werken. Vooral de eerste jaren waren een verademing tov mijn werkervaring in Nederland. Amerikanen zijn gastvrij, vriendelijk, gemotiveerd, professioneel en betrokken bij het werk. Er lopen daar heel erg veel toppers rond, en het is een snelkookpan voor ideeen. Daarnaast is het erg leuk wonen in de VS.quote:
Anyway, das offtopic, zou je überhaupt wel aan een VS uni willen werken?
Rond 2008 merkte ik dat het klimaat aan het veranderen was. Ik had een sollicitatie in de VS lopen voor een tenure track positie, maar de kredietcrisis maakte het erg lastig om iets te vinden, en ik had het geluk dat er in Japan wel wat te halen viel.
De afgelopen jaren ben ik verschillende keren terug geweest in de VS, en het (academische) leven is daar heel erg snel heel erg veel slechter geworden. Het dieptepunt waren twee weken Ohio, waarin ik geen enkele persoon op straat ben tegengekomen die nog al z'n voortanden had. Het onderzoek zelf wordt gefrustreerd door (health and safetey) committees. Daarnaast sta ik niet te springen om studenten een arm uit te draaien voor een middelmatige opleiding. Sowieso is dat lesgeven niks voor mij.
Om op je vraag terug te komen: nee dus.
Maar... het is nog steeds het land waar het geld op straat ligt. Ik heb hier al verschillende keren over een startup geschreven. In de VS kun je met een goed idee een miljoen dollar van de Amerikaanse overheid krijgen voor een startup. Zo ver ik weet is er geen enkel land ter wereld waar ze zo scheutig zijn met subsidies. Startupvoorstellen worden ook nog eens twee keer zo vaak gehonoreerd als researchvoorstellen in de VS, en dan gaat het ook nog eens om drie a vier keer zo veel geld! Verder zie ik die startup als een manier om een constante stroom aan inkomsten voor onderzoek te krijgen. Oud-collega's in de VS hebben dat indertijd ook gedaan, en het werkt beter dan te vertrouwen op grants van de Amerikaanse overheid (award rate ligt nu onder de 10%, als ik het goed heb).
Nou ben ik geen gokker, en kan ik er niet op vertrouwen dat mijn startupvoorstel het wel gaat redden. Het is dus beter om dit vanuit een veilige omgeving te doen, zodat er een salaris is, ook als het voorstel wordt afgewezen. Vandaar dat ik toch maar poog om een tenure track positie te verwerven, ook al is niet alles koek en ei.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 05-01-2017 06:09:07 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Gokken
Over gokken gesproken... Japanners zijn dus wel voor een gokje te porren. Vooral zo rondom het nieuwe jaar is het verbazingwekkend om te zien hoe veel mensen er (kras)loten kopen. Buiten het winkelcentrum staat er een klein gebouwtje (rechterbovenhoek), waar twee mensen in zitten die de hele dag lootjes verkopen. Er staat bijna altijd een rij van zo'n drie a vier personen. Maar rond Oud en Nieuw groeide de rij gestaag. Ik heb het in ander jaren ook gezien, maar dit jaar stonden er op een bepaald moment zeker 100 mensen in de rij.
In het winkelcentrum is er ook een gokparadijs, waar je je geld in een Pachinko machine kwijt kunt, maar waar ook grijpmachines staan, waarmee je poppen en andere prularia kunt grijpen. Althans, dat is het idee. Ik heb vanochtend weer staan kijken, en je moet er toch erg veel geld in stoppen, om een kans te maken om iets te grijpen, want die grijpers grijpen niet echt.
In Nederland is zo'n gokhal al snel wat intimiderend, maar in Japan is het heel erg gezellig. Met kleine kinderen die aan het gokken zijn (jawel) soms onder toeziend oog van hun ouders of opa en oma. Er staan in die hallen tegenwoordig steeds meer machines die gericht zijn op skills. Japanners hebben nog steeds Samuraibloed in hun aderen, en zijn er een meester in om technieken te perfectioneren. In de gokhal staan een aantal machines waarmee je danspasje kunt oefenen, en waar je heel snel met je handen ringetjes op een scherm weg moet klikken. Op muziek. Als je dat een beetje kunt, dan begin je al heel snel op een gabber te lijken. Ook staan er trommels waarbij je op eenzelfde manier rondjes weg moet trommelen, en ook daar zie je jongeren heel erg professioneel drummen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 30-06-2017 10:53:26 ]
Over gokken gesproken... Japanners zijn dus wel voor een gokje te porren. Vooral zo rondom het nieuwe jaar is het verbazingwekkend om te zien hoe veel mensen er (kras)loten kopen. Buiten het winkelcentrum staat er een klein gebouwtje (rechterbovenhoek), waar twee mensen in zitten die de hele dag lootjes verkopen. Er staat bijna altijd een rij van zo'n drie a vier personen. Maar rond Oud en Nieuw groeide de rij gestaag. Ik heb het in ander jaren ook gezien, maar dit jaar stonden er op een bepaald moment zeker 100 mensen in de rij.
In het winkelcentrum is er ook een gokparadijs, waar je je geld in een Pachinko machine kwijt kunt, maar waar ook grijpmachines staan, waarmee je poppen en andere prularia kunt grijpen. Althans, dat is het idee. Ik heb vanochtend weer staan kijken, en je moet er toch erg veel geld in stoppen, om een kans te maken om iets te grijpen, want die grijpers grijpen niet echt.
In Nederland is zo'n gokhal al snel wat intimiderend, maar in Japan is het heel erg gezellig. Met kleine kinderen die aan het gokken zijn (jawel) soms onder toeziend oog van hun ouders of opa en oma. Er staan in die hallen tegenwoordig steeds meer machines die gericht zijn op skills. Japanners hebben nog steeds Samuraibloed in hun aderen, en zijn er een meester in om technieken te perfectioneren. In de gokhal staan een aantal machines waarmee je danspasje kunt oefenen, en waar je heel snel met je handen ringetjes op een scherm weg moet klikken. Op muziek. Als je dat een beetje kunt, dan begin je al heel snel op een gabber te lijken. Ook staan er trommels waarbij je op eenzelfde manier rondjes weg moet trommelen, en ook daar zie je jongeren heel erg professioneel drummen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 30-06-2017 10:53:26 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Zichtbaar, maar het verhaal dekt niet alles.
In 2009 studeerde er een generatie studenten af die heel erg open stond voor buitenlandse culturen. Je kon lachen met die lui, er werd stevig gedronken, en er waren een paar studenten die passie voor het onderzoek hadden.
Sinds 2011 is dat volledig veranderd (een van de neveneffecten van de ramp in Fukushima?). Ik zie eigenlijk alleen nog maar stille grijze muizen, die niks willen en niks kunnen. Er wordt inderdaad veel minder gedronken dan voorheen. Voorheen waren de studentes op onze campus hot; nu zijn het allemaal grauwe bibliothecaresses.
Maar dat die mannen allemaal netjes thuis zouden zitten, om op de kinderen te passen... Nee, dat zien we hier zeker niet. Lange uren maken is nog steeds de norm, en die grijze generatie staat er nou niet direct om bekend dat ze de barricades opgaan om voor verandering te pleiten.
Kortom, er is zeker wel het een en ander veranderd in Japan (vanuit mijn beperkte perspectief), maar Japan heeft nog een lange weg te gaan voordat men de juiste dynamiek weer heeft gevonden. Als samenleving zitten ze volgens mij op een dood spoor (iets wat tussen de regels door ook wel uit dat artikel naar voren komt).
In 2009 studeerde er een generatie studenten af die heel erg open stond voor buitenlandse culturen. Je kon lachen met die lui, er werd stevig gedronken, en er waren een paar studenten die passie voor het onderzoek hadden.
Sinds 2011 is dat volledig veranderd (een van de neveneffecten van de ramp in Fukushima?). Ik zie eigenlijk alleen nog maar stille grijze muizen, die niks willen en niks kunnen. Er wordt inderdaad veel minder gedronken dan voorheen. Voorheen waren de studentes op onze campus hot; nu zijn het allemaal grauwe bibliothecaresses.
Maar dat die mannen allemaal netjes thuis zouden zitten, om op de kinderen te passen... Nee, dat zien we hier zeker niet. Lange uren maken is nog steeds de norm, en die grijze generatie staat er nou niet direct om bekend dat ze de barricades opgaan om voor verandering te pleiten.
Kortom, er is zeker wel het een en ander veranderd in Japan (vanuit mijn beperkte perspectief), maar Japan heeft nog een lange weg te gaan voordat men de juiste dynamiek weer heeft gevonden. Als samenleving zitten ze volgens mij op een dood spoor (iets wat tussen de regels door ook wel uit dat artikel naar voren komt).
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
quote:
Zichtbaar, maar het verhaal dekt niet alles.
In 2009 studeerde er een generatie studenten af die heel erg open stond voor buitenlandse culturen. Je kon lachen met die lui, er werd stevig gedronken, en er waren een paar studenten die passie voor het onderzoek hadden.
Sinds 2011 is dat volledig veranderd (een van de neveneffecten van de ramp in Fukushima?). Ik zie eigenlijk alleen nog maar stille grijze muizen, die niks willen en niks kunnen. Er wordt inderdaad veel minder gedronken dan voorheen. Voorheen waren de studentes op onze campus hot; nu zijn het allemaal grauwe bibliothecaresses.
Apart waarom zou men dan een grijze muis willen worden. Overigens is het artikel misschien meer toepasbaar op Tokyo.quote:Maar dat die mannen allemaal netjes thuis zouden zitten, om op de kinderen te passen... Nee, dat zien we hier zeker niet. Lange uren maken is nog steeds de norm, en die grijze generatie staat er nou niet direct om bekend dat ze de barricades opgaan om voor verandering te pleiten.
Kortom, er is zeker wel het een en ander veranderd in Japan (vanuit mijn beperkte perspectief), maar Japan heeft nog een lange weg te gaan voordat men de juiste dynamiek weer heeft gevonden. Als samenleving zitten ze volgens mij op een dood spoor (iets wat tussen de regels door ook wel uit dat artikel naar voren komt).
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Het einde nadert
De onderhandelingen met een aantal buitenlandse universiteiten vorderen; we hopen hier voor het einde van het jaar te vertrekken.
In 2009 ben ik hier begonnen, en wat vanaf het begin een probleem is geweest, is het werken met collega's. Nou ben ik niet de meest gemakkelijke persoon om mee samen te werken, maar in het verleden heb ik daar in Nederland en de VS toch niet erg veel problemen mee gehad. Maar hier dus wel.
Tijdens mijn eerste dag had ik al mot met een collega die overal heel erg hard om moet lachen, en ook een heel erg harde stem heeft. Je hoort hem door het hele gebouw. In Nederland heb ik ook met zo iemand mogen samenwerken, enorm aardige vent, maar die knakker hier heeft Asperger^2, totaal krankjorum. Eist alle goede studenten op, valt niet mee samen te werken. Gisteren was hij poeslief, en vandaag stuurde hij een e-mail waarin hij vroeg om met me samen te werken.
Japanners zijn daar heel erg goed in, je enorm in de zeik zetten terwijl ze doen alsof ze heel erg aardig zijn. Zo was ik een tijd geleden op een conferentie, waarbij een Japanse professor een verhaal hield. Ik stond als tweede op het programma. Zegt ie "So there is technology A, which was developed by prof. Lyrebird (ben geen professor, heb ook de techniek niet ontwikkeld, maar hiermee steken ze je een veer in je reet) but this technology can not work. Instead, you should use the technology that we have developed." Let wel, het gaat dus over een techniek die wat is het rond de 10.000 keer is geciteerd.
Ok, terug naar mijn Asperger-collega. Acht jaar lang doe je alles om je collega het leven zo zuur mogelijk te maken, en vlak voordat hij weg gaat vraag je nog even of je samen kunt werken.
Flikker toch op.
De onderhandelingen met een aantal buitenlandse universiteiten vorderen; we hopen hier voor het einde van het jaar te vertrekken.
In 2009 ben ik hier begonnen, en wat vanaf het begin een probleem is geweest, is het werken met collega's. Nou ben ik niet de meest gemakkelijke persoon om mee samen te werken, maar in het verleden heb ik daar in Nederland en de VS toch niet erg veel problemen mee gehad. Maar hier dus wel.
Tijdens mijn eerste dag had ik al mot met een collega die overal heel erg hard om moet lachen, en ook een heel erg harde stem heeft. Je hoort hem door het hele gebouw. In Nederland heb ik ook met zo iemand mogen samenwerken, enorm aardige vent, maar die knakker hier heeft Asperger^2, totaal krankjorum. Eist alle goede studenten op, valt niet mee samen te werken. Gisteren was hij poeslief, en vandaag stuurde hij een e-mail waarin hij vroeg om met me samen te werken.
Japanners zijn daar heel erg goed in, je enorm in de zeik zetten terwijl ze doen alsof ze heel erg aardig zijn. Zo was ik een tijd geleden op een conferentie, waarbij een Japanse professor een verhaal hield. Ik stond als tweede op het programma. Zegt ie "So there is technology A, which was developed by prof. Lyrebird (ben geen professor, heb ook de techniek niet ontwikkeld, maar hiermee steken ze je een veer in je reet) but this technology can not work. Instead, you should use the technology that we have developed." Let wel, het gaat dus over een techniek die wat is het rond de 10.000 keer is geciteerd.
Ok, terug naar mijn Asperger-collega. Acht jaar lang doe je alles om je collega het leven zo zuur mogelijk te maken, en vlak voordat hij weg gaat vraag je nog even of je samen kunt werken.
Flikker toch op.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ooo Ooo wat heb je er genoeg van !
Het heeft dan ook lang genoeg geduurd sinds 2009.
Hopelijk vinden jullie samen een betere ( werk) - en leefplek.
Dank je voor alle insight verhalen. ( pun intended).
Het heeft dan ook lang genoeg geduurd sinds 2009.
Hopelijk vinden jullie samen een betere ( werk) - en leefplek.
Dank je voor alle insight verhalen. ( pun intended).
Prachtig land, uitermate vriendelijke mensen, maar je moet je niet als Nederlander gedragen, wil je hier kunnen werken.
Als deze universiteit wat beter was geweest, met wat ruimdenkendere collega's, dan was het denk ik niet zo gelopen. Zo zijn er een aantal oudere professoren, nu met pensioen, die indertijd een groep bij Tokyo University hebben gerund, en met die mensen kan ik wel door een deur.
Live and learn.
Ik zie ons nog wel eens terugkomen, maar dan als de kinderen het huis uit zijn, en ik de banen voor het uitkiezen heb.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 26-07-2017 06:54:03 ]
Als deze universiteit wat beter was geweest, met wat ruimdenkendere collega's, dan was het denk ik niet zo gelopen. Zo zijn er een aantal oudere professoren, nu met pensioen, die indertijd een groep bij Tokyo University hebben gerund, en met die mensen kan ik wel door een deur.
Live and learn.
Ik zie ons nog wel eens terugkomen, maar dan als de kinderen het huis uit zijn, en ik de banen voor het uitkiezen heb.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 26-07-2017 06:54:03 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Zulke ratten van collega's heb ik in Nederland ook meegemaakt. 
Weet niet of het uniek voor Japan is. Tijd om te verhuizen naar Japan zodat ik dit topic kan overnemen. Enige wat me echt tegenstaat is die overwerkcultuur. 
Weet niet of het uniek voor Japan is. Tijd om te verhuizen naar Japan zodat ik dit topic kan overnemen. Enige wat me echt tegenstaat is die overwerkcultuur.
Oh jammer om te horen al ben ik benieuwd naar nieuwe verhalen.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Een perzik van 3 euro 30
Op mijn burea staat een plastic bakje, met daarin een beschermhoesjes, gemaakt uit van dat witte hard/zachte schuim materiaal. Dat hoesje, en het bakje, beschermen een perzik. Die perzik kost bij ons in de supermarkt 398 Yen, wat samen met Abe's sales tax (31 yen, je weet wel, die sales tax om de economie te stimuleren) resulteert in een prijs van 429 Yen, oftewel 3 euro 30.
Wie is er zo gek om 429 Yen uit te geven voor een perzik? Het probleem is dat de goedkopere perzikken, die hier voor 298 + sales tax in de schappen liggen, vaak net niet rijp zijn, waardoor je in zo'n halfzachte perzik zit te bijten. Of je moet geduld hebben, en wachten tot het allemaal net niet rot is. Lastig hoor.
Maar de dure perzikken zijn hemels. In mijn jeugd hebben mijn ouders geprobeerd me aan het fruit te krijgen, maar het meeste Nederlandse fruit is van zeer matige kwaliteit. Van die aardbeien die 'friszuur' zijn, of druiven met pitten.
Het duurste fruit in Japan komt van een andere planeet. Heerlijk sappig en zoet. Zal wel komen door die koperen Nelis die hier de hele dag staat te schijnen. Het land van de rijzende zon. Ik zal het me altijd blijven herinneren als het land waar je in de zomer helemaal knettergek werd van de hitte.
Goed, lang genoeg gepraat. Ik ga nu heerlijk genieten van mijn perzik. En wie zich een voorstelling wil maken van hoe dat gaat:
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 28-07-2017 09:44:20 ]
Op mijn burea staat een plastic bakje, met daarin een beschermhoesjes, gemaakt uit van dat witte hard/zachte schuim materiaal. Dat hoesje, en het bakje, beschermen een perzik. Die perzik kost bij ons in de supermarkt 398 Yen, wat samen met Abe's sales tax (31 yen, je weet wel, die sales tax om de economie te stimuleren) resulteert in een prijs van 429 Yen, oftewel 3 euro 30.
Wie is er zo gek om 429 Yen uit te geven voor een perzik? Het probleem is dat de goedkopere perzikken, die hier voor 298 + sales tax in de schappen liggen, vaak net niet rijp zijn, waardoor je in zo'n halfzachte perzik zit te bijten. Of je moet geduld hebben, en wachten tot het allemaal net niet rot is. Lastig hoor.
Maar de dure perzikken zijn hemels. In mijn jeugd hebben mijn ouders geprobeerd me aan het fruit te krijgen, maar het meeste Nederlandse fruit is van zeer matige kwaliteit. Van die aardbeien die 'friszuur' zijn, of druiven met pitten.
Het duurste fruit in Japan komt van een andere planeet. Heerlijk sappig en zoet. Zal wel komen door die koperen Nelis die hier de hele dag staat te schijnen. Het land van de rijzende zon. Ik zal het me altijd blijven herinneren als het land waar je in de zomer helemaal knettergek werd van de hitte.
Goed, lang genoeg gepraat. Ik ga nu heerlijk genieten van mijn perzik. En wie zich een voorstelling wil maken van hoe dat gaat:
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 28-07-2017 09:44:20 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
|
|
