KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Officiële landstaal: Japans
Hoofdstad: Tokio
Regeringsvorm: Parlementaire monarchie (Keizerrijk)
Religie: Shintoïsme, boeddhisme
Oppervlakte: 377.873 km² [1] (0,8% water)
Inwoners: 127.078.679 (2009)
Eerdere delen:
KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo
KAA / Japan (maar dan even niet in Japan maar in Guam), deel II
KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo, deel III
KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo, deel IV
KAA / Japan, maar dan niet in Tokyo, deel V
Hier verder over het fascinerende Japan en die rare Japanners!
[ Bericht 15% gewijzigd door Lyrebird op 04-10-2016 05:26:56 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Doen ze dat voor de lol of omdat ze wat naast hun pensioen willen verdienen?quote:Op dinsdag 4 oktober 2016 04:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Hoe oud waren de boeren/boerinnen waar je mee hebt samengewerkt? Wij wonen aan de rand van een stad, en binnen vier minuten fietsen zitten we in het buitengebied. De boeren zijn nu al een week of twee rijst aan het oogsten, op kleine maaidorsers.
[ afbeelding ]
Alle landbouwapparatuur is van miniatuurformaat. De rijstvelden zelf zijn ook erg klein; efficient is het niet.
Hier in de buurt heb ik nog geen boer gezien die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet is gepasseerd. Tanige oude mannetjes en vrouwtjes, die op hun +70e nog rijst aan het oogsten zijn. Of tomaten, aardbeien, aubergines, komkommers, etc.
Als ik het goed begrijp, dan zijn er geen jonge Japanners die het (zware en vieze) werk op een boerderij over willen nemen. Plichtsgetrouw als de Japanners zijn, blijft de oude garden dan maar dorsen. Er zal ook wel een financiele reden zijn.
Op de universiteit zie ik iets soortgelijks: de helft van de professoren hier is (ruim) ouder dan de pensioengerechtigde leeftijd. Van een van de professoren begreep ik dat het wel aardig bijverdienen was. Ook artsen in ons stadje zijn erg oud. In een kliniek werkt een kromgebogen arts met een wandelstok, die minstens 80 jaar (als het geen 90 jaar) is.
Op de universiteit zie ik iets soortgelijks: de helft van de professoren hier is (ruim) ouder dan de pensioengerechtigde leeftijd. Van een van de professoren begreep ik dat het wel aardig bijverdienen was. Ook artsen in ons stadje zijn erg oud. In een kliniek werkt een kromgebogen arts met een wandelstok, die minstens 80 jaar (als het geen 90 jaar) is.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Is (jeugd)werkloosheid geen issue in Japan?quote:
Als ik het goed begrijp, dan zijn er geen jonge Japanners die het (zware en vieze) werk op een boerderij over willen nemen. Plichtsgetrouw als de Japanners zijn, blijft de oude garden dan maar dorsen. Er zal ook wel een financiele reden zijn.
Op de universiteit zie ik iets soortgelijks: de helft van de professoren hier is (ruim) ouder dan de pensioengerechtigde leeftijd. Van een van de professoren begreep ik dat het wel aardig bijverdienen was. Ook artsen in ons stadje zijn erg oud. In een kliniek werkt een kromgebogen arts met een wandelstok, die minstens 80 jaar (als het geen 90 jaar) is.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Wel interessant artikel. Ook veel kleine winkels en MKB bedrijven sluiten hun deuren wegens geen opvolging.
https://www.japantoday.co(...)e-to-find-successors
https://www.japantoday.co(...)e-to-find-successors
Voor universitair geschoolden is het wel zeker een issue dat die oude knarren hun macht niet op willen geven. Ik heb hier al meerdere postdocs voorbij zien komen, die naarstig op zoek waren naar een academische aanstelling, maar die niet aan de bak kwamen omdat de oude knarren het verdommen om hun macht (en salaris) op te geven (met alle nare gevolgen van dien - zo lijkt het op bijna iedere universiteit wel alsof het 1980 is).quote:Op dinsdag 4 oktober 2016 08:30 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Is (jeugd)werkloosheid geen issue in Japan?
Sinds een jaar is het zo dat bedrijven bij ons de deur platlopen op zoek naar jonge medewerkers. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt, maar we merken nu dat de vergrijzing in de high-tech echt toe begint te slaan, en dat vooral het Japanse midden- en kleinbedrijf daar de dupe van is. Japanners willen namelijk het liefst een baan bij een grote multinational hebben, omdat ze daarmee zeker denken te zijn van een baan voor het leven.
Ik praat dan wel eens met zo'n HR-medewerker, en vraag ze dan waar ze specifiek naar op zoek zijn, en of ze geen interesse hebben in hoog-geschoolde buitenlanders. Dan blijkt toch de taal een probleem te zijn. Men kiest liever voor een uitermate belabberde werknemer die Japans spreekt, dan een topper die geen Japans spreekt.
Kortom, het blijft aanrommelen. Men is zo conservatief als de pest.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Die Abe snapt er helaas maar weinig van, van hoe een economie werkt. En startups in Japan? Ik ben met wat mensen gaan praten, maar men kijkt het liefst de kat uit de boom. Dit is geen land van startups, het zit niet in de cultuur. Risico is sowieso iets dat volledig uit den boze is.quote:
Wel interessant artikel. Ook veel kleine winkels en MKB bedrijven sluiten hun deuren wegens geen opvolging.
https://www.japantoday.co(...)e-to-find-successors
Wat ik wel geinig vind, is dat ons stadje langszaam van het oude Japan aan het veranderen is in een soort van VS light. Oude huizen die al jaren leeg staan, gaan tegen de vlakte, en daar komt dan een parkeerplaats met een 711 / Lawson of een restaurant voor in de plaats. Dat is dan wel weer een voordeel van de vergrijzing, dat er wat meer ruimte komt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 04-10-2016 09:10:01 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Geen family mart daar? Ik vind die convenience stores in Japan wel gaaf 
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
Toch zijn die multinationals allemaal ooit klein begonnen.quote:
[..]
Die Abe snapt er helaas maar weinig van, van hoe een economie werkt. En startups in Japan? Ik ben met wat mensen gaan praten, maar men kijkt het liefst de kat uit de boom. Dit is geen land van startups, het zit niet in de cultuur. Risico is sowieso iets dat volledig uit den boze is.
Wat ik wel geinig vind, is dat ons stadje langszaam van het oude Japan aan het veranderen is in een soort van VS light. Oude huizen die al jaren leeg staan, gaan tegen de vlakte, en daar komt dan een parkeerplaats met een 711 / Lawson of een restaurant voor in de plaats. Dat is dan wel weer een voordeel van de vergrijzing, dat er wat meer ruimte komt.
Al moet ik eerlijk zeggen dat ik ook geen jonge Japanse bedrijven ken.
Europa heeft trouwens hetzelfde probleem. En zijn er succesvolle startups dan worden ze vaak opgekocht door sillicon valley.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Heeft in Europa ook veel met het ondernemersklimaat te doen.quote:
[..]
Toch zijn die multinationals allemaal ooit klein begonnen.
Al moet ik eerlijk zeggen dat ik ook geen jonge Japanse bedrijven ken.
Europa heeft trouwens hetzelfde probleem. En zijn er succesvolle startups dan worden ze vaak opgekocht door sillicon valley.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Ik moet daar ook eens iets mee doen. Ik heb echter geen ideeen.quote:
[..]
Heeft in Europa ook veel met het ondernemersklimaat te doen.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Lees dat er een flinke typhoon onderweg is naar Japan
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
In de grote steden (Tokio,Osaka, Kioto etc.) meestal niet, daar kan je altijd bij een chain-store *voornamelijk van restaurants) of bij gewone restaurants werken. Ze komen meestal zelfs mensen tekort daar. grote steden krijg je meestal 1000-1300 yen per uur en kleinere steden 800-1100 yen per uur(beetje ruim genomen). Bij plattelandsgebieden is het wat lastiger. Voor banen op niveau weet ik het eerlijk gezegd niet. Maar werk is snel te vinden IMO. Als buitenlander kan je ook altijd nog les geven in Engels(geen diploma ofzo nodigquote:
[..]
Is (jeugd)werkloosheid geen issue in Japan?
) Klopt gemiddeld gezien zijn het vaak zeer oude mensen. Ik heb totaal bij 3 families een homestay gedaan. De eerste familie was de vader en moeder in de 30 en ze werkte beiden als boer. Hun hadden ook veel part-timers in dienst en dat waren oma's in hun 60-70 ja. Ze waren ook veel sneller voor mijquote:
[..]
Ja, als je die komkommers twee dagen extra laat hangen, worden ze twee keer zo groot. Als je de tijd er voor hebt, dan kun je er naast gaan zitten, en dan zie je ze ws. groeien.
Hoe oud waren de boeren/boerinnen waar je mee hebt samengewerkt? Wij wonen aan de rand van een stad, en binnen vier minuten fietsen zitten we in het buitengebied. De boeren zijn nu al een week of twee rijst aan het oogsten, op kleine maaidorsers.
[ afbeelding ]
Alle landbouwapparatuur is van miniatuurformaat. De rijstvelden zelf zijn ook erg klein; efficient is het niet.
Hier in de buurt heb ik nog geen boer gezien die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet is gepasseerd. Tanige oude mannetjes en vrouwtjes, die op hun +70e nog rijst aan het oogsten zijn. Of tomaten, aardbeien, aubergines, komkommers, etc.
Had veel respect voor die oma's maar vond het ook een beetje jammer dat ze zo hard moeten ploeteren op zo'n leeftijd zie het mijzelf niet nadoen op die leeftijd.De tweede familie was ook in hun 30, waar de vader als boer werkte en de moeder als lerares.
De derde familie was in hun 40.
Relatief allemaal best jong dus. De homestays gaan via het internet (WWOOF JAPAN) en ze moeten bijna alles zelf regelen, dus dat verklaar misschien wat dat ik niet echt bij echt oude mensen zat.
Maakt die Japanners niet uit, zijn gewoon flinke regenbuienquote:
Lees dat er een flinke typhoon onderweg is naar Japan
Bij ons in de buurt zijn er eigenlijk maar twee types convenience stores: 711 en Lawson. Voor Family mart moeten we een stuk verder fietsen.quote:
Geen family mart daar? Ik vind die convenience stores in Japan wel gaaf
Op een steenworp afstand hebben we een Lawson en een 711 liggen. Die hebben exact dezelfde indeling. De Lawson ligt iets dichter bij voor mij, maar mijn Mexicaanse vrienden gaan naar de 711, omdat die voor hun het dichtste bij is. Een bezoek aan de 711 met de Mexicanen heeft daardoor iets weg van de Twilight Zone, omdat alles op dezelfde plek staat, maar de zaak ziet er toch anders uit.
En ze hebben er leukere dames werken.Ik ben opgegroeid in een Vinexwijk, en de buren hadden een rijtjeshuis met een indeling die gespiegeld was aan de indeling in ons huis. Bij ons lag de keuken rechts, bij de buren links. Ik ging vaak op bezoek bij de buren en bij een vriendinnetje die drie huizen verder woonde, en die woonden dus gespiegeld. Gek genoeg nooit bij de buren van de buren. Toen ik daar voor het eerst binnenliep, was het ook net de Twilight Zone. Net alsof ik thuis was, maar dan met andere meubels en ander behang.
Om gek van te worden.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 07-10-2016 06:31:31 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Count your blessings, Lyrebird
7 oktober, 10 uur 's ochtends. Op 't fietsje, T-shirt en korte broek aan, oudste Lyrekuiken in een kinderzitje op het stuur. Het is nog wat frisjes zo vroeg, maar met het zonnetje in de rug is het heerlijk. We rijden helemaal alleen tussen de rijstvelden door, geen mensen of auto's te bekennen, omringd door tientallen libelles die met ons mee lijken te vliegen. Ieder rijstveld is omringd door een stelsel van kanaaltjes, waar het water doorheen klatert. De rijst op de meeste velden is intussen geoogst, op sommige plaatsen is er zelfs geploegd en geegd. We stoppen bij een riviertje, dat vooral gebruikt wordt om water van de rijstvelden op te lozen. In het kraakheldere water zien we twee flinke karpers, die nieuwsgierig onze kant op zwemmen zodra we blijven staan.
Wat is dit toch een prachtig land.
Zeven jaar geleden ben ik hier aangenomen door een baas die voorzitter van een belangenclub wilde worden, en die het oprichten van ons instituut als een opstapje zag naar dat voorzitterschap. Nadat hij mij had aangenomen, bekommerde hij zich vooral om zijn andere hobby. Het gevolg hiervan was dat ik de eerste jaren erg zoekende was. Mijn vakgebied is erg multidisciplinair, en alleen door mensen met verschillende achtergronden bij elkaar te brengen, is het mogelijk om iets van de grond te krijgen.
Er was een student die 40 uur achter elkaar werkte en dan naar huis ging, er waren studenten die geen interesse in het onderzoek hadden, er was een promovenda die het liefste kleuterjuf was geworden, maar die vanwege een gearrangeerd huwelijk en de cultuur in haar familie in het keurslijf van een promotiestudie werd geperst. Er was een promovendus die zo trots was, dat hij niets van me aan wilde nemen en niets gedaan kreeg, en uiteindelijk met een (1!) artikel in een blad zonder impact factor bij mijn collega gepromoveerd is.
We hebben nu eindelijk alle disciplines in huis, een lab met gemotiveerde studenten en postdocs uit Mexico, India en Taiwan. We hebben met z'n allen eindelijk onze draai gevonden, en we hopen dit jaar met meerdere wetenschappelijke artikelen, patenten en een hoofdstuk in een boek af te kunnen sluiten.
Het is daarom erg jammer dat de universiteit de stekker uit het instituut heeft getrokken.
Van de andere kant is het tijd om verder te kijken. Met de technieken die hier ontwikkeld zijn, kunnen we concurreren met de beste labs in dit vakgebied, en dan zijn we beter op onze plaats in een top-instituut dan in een Japanse top-100 universiteit. Verder heb ik geen goed pensioenplan en is het beter voor de kinderen als ze opgroeien in een omgeving waarin men Engels spreekt. Mevrouw Lyrebird wil ook graag terug naar de academische wereld, en daarvoor is het toch wel handig als er een kinderopvang is waar ze niet de hele dag televisie zitten te kijken.
Wordt vervolgd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 07-10-2016 06:27:44 ]
7 oktober, 10 uur 's ochtends. Op 't fietsje, T-shirt en korte broek aan, oudste Lyrekuiken in een kinderzitje op het stuur. Het is nog wat frisjes zo vroeg, maar met het zonnetje in de rug is het heerlijk. We rijden helemaal alleen tussen de rijstvelden door, geen mensen of auto's te bekennen, omringd door tientallen libelles die met ons mee lijken te vliegen. Ieder rijstveld is omringd door een stelsel van kanaaltjes, waar het water doorheen klatert. De rijst op de meeste velden is intussen geoogst, op sommige plaatsen is er zelfs geploegd en geegd. We stoppen bij een riviertje, dat vooral gebruikt wordt om water van de rijstvelden op te lozen. In het kraakheldere water zien we twee flinke karpers, die nieuwsgierig onze kant op zwemmen zodra we blijven staan.
Wat is dit toch een prachtig land.
Zeven jaar geleden ben ik hier aangenomen door een baas die voorzitter van een belangenclub wilde worden, en die het oprichten van ons instituut als een opstapje zag naar dat voorzitterschap. Nadat hij mij had aangenomen, bekommerde hij zich vooral om zijn andere hobby. Het gevolg hiervan was dat ik de eerste jaren erg zoekende was. Mijn vakgebied is erg multidisciplinair, en alleen door mensen met verschillende achtergronden bij elkaar te brengen, is het mogelijk om iets van de grond te krijgen.
Er was een student die 40 uur achter elkaar werkte en dan naar huis ging, er waren studenten die geen interesse in het onderzoek hadden, er was een promovenda die het liefste kleuterjuf was geworden, maar die vanwege een gearrangeerd huwelijk en de cultuur in haar familie in het keurslijf van een promotiestudie werd geperst. Er was een promovendus die zo trots was, dat hij niets van me aan wilde nemen en niets gedaan kreeg, en uiteindelijk met een (1!) artikel in een blad zonder impact factor bij mijn collega gepromoveerd is.
We hebben nu eindelijk alle disciplines in huis, een lab met gemotiveerde studenten en postdocs uit Mexico, India en Taiwan. We hebben met z'n allen eindelijk onze draai gevonden, en we hopen dit jaar met meerdere wetenschappelijke artikelen, patenten en een hoofdstuk in een boek af te kunnen sluiten.
Het is daarom erg jammer dat de universiteit de stekker uit het instituut heeft getrokken.
Van de andere kant is het tijd om verder te kijken. Met de technieken die hier ontwikkeld zijn, kunnen we concurreren met de beste labs in dit vakgebied, en dan zijn we beter op onze plaats in een top-instituut dan in een Japanse top-100 universiteit. Verder heb ik geen goed pensioenplan en is het beter voor de kinderen als ze opgroeien in een omgeving waarin men Engels spreekt. Mevrouw Lyrebird wil ook graag terug naar de academische wereld, en daarvoor is het toch wel handig als er een kinderopvang is waar ze niet de hele dag televisie zitten te kijken.
Wordt vervolgd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 07-10-2016 06:27:44 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ben benieuwd Lyrebird waar je terecht komt.
De stekker eruit na al die investeringen vind ik altijd vreemd.
( en ik denk dan bijv. aan tandheelkundige faculteit Utrecht, top of the bill, brandnieuw gebouw en hoppa!
Spullen naar Indonesië verscheept en het gebrek aan tandartsen sindsdien.
De stekker eruit na al die investeringen vind ik altijd vreemd.
( en ik denk dan bijv. aan tandheelkundige faculteit Utrecht, top of the bill, brandnieuw gebouw en hoppa!
Spullen naar Indonesië verscheept en het gebrek aan tandartsen sindsdien.
Hi Lyrebird, een stille meelezer hier die even wil zeggen dat ik ontzettend van je stukjes geniet!
Wil al heel lang naar Japan en ga er nu toch maar eens werk van maken.
Wil al heel lang naar Japan en ga er nu toch maar eens werk van maken.
Hah, zo'n gevoel had ik dus in "Huis ten Bosch" nabij Nagasakiquote:
[..]
Bij ons in de buurt zijn er eigenlijk maar twee types convenience stores: 711 en Lawson. Voor Family mart moeten we een stuk verder fietsen.
Op een steenworp afstand hebben we een Lawson en een 711 liggen. Die hebben exact dezelfde indeling. De Lawson ligt iets dichter bij voor mij, maar mijn Mexicaanse vrienden gaan naar de 711, omdat die voor hun het dichtste bij is. Een bezoek aan de 711 met de Mexicanen heeft daardoor iets weg van de Twilight Zone, omdat alles op dezelfde plek staat, maar de zaak ziet er toch anders uit.
Ik ben opgegroeid in een Vinexwijk, en de buren hadden een rijtjeshuis met een indeling die gespiegeld was aan de indeling in ons huis. Bij ons lag de keuken rechts, bij de buren links. Ik ging vaak op bezoek bij de buren en bij een vriendinnetje die drie huizen verder woonde, en die woonden dus gespiegeld. Gek genoeg nooit bij de buren van de buren. Toen ik daar voor het eerst binnenliep, was het ook net de Twilight Zone. Net alsof ik thuis was, maar dan met andere meubels en ander behang.
Om gek van te worden.
Alsof je LSD gebruikt hebt!
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
De nieuwe raad van bestuur heeft een nieuwe hobby, iets met architectuur. Men is druk bezig met de voorbereidingen voor een nieuw gebouw. In het belang van de studenten? Nee, natuurlijk niet. Dit soort projecten zijn er voor de ego's van de bobo's.quote:
Ben benieuwd Lyrebird waar je terecht komt.
De stekker eruit na al die investeringen vind ik altijd vreemd.
( en ik denk dan bijv. aan tandheelkundige faculteit Utrecht, top of the bill, brandnieuw gebouw en hoppa!
Spullen naar Indonesië verscheept en het gebrek aan tandartsen sindsdien.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Met name de onbegaande paden kan ik aanraden. Daar waar ze geen Engels spreken, en je met handen en voeten duidelijk moet maken wat je wil. Zo is skiën in Japan geweldig (weinig buitenlanders, alles in het Japans, goede sneeuw bijna op zeeniveau) en een bezoek aan een onsen kan ik ook aanraden.quote:
Hi Lyrebird, een stille meelezer hier die even wil zeggen dat ik ontzettend van je stukjes geniet!
Wil al heel lang naar Japan en ga er nu toch maar eens werk van maken.
Zelf vond ik tourist traps als Kyoto, Nikko of Nara en de vele tempels minder interessant, maar ik ben nog niemand tegengekomen met dezelfde mening. Tokyo, Osaka, Nagoya, Yokohama en Kobe vond ik wel weer de moeite waard.
Het is ook leuk als je Japanners vindt waar je mee op kunt trekken. Maar wel erg lastig om ze te vinden. Bijna altijd zijn het interessante, leuke en vriendelijke mensen, die erg graag heel veel van je willen weten, maar geen flauw benul hebben hoe ze het moeten vragen. De cultuurverschillen zijn namelijk enorm.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Wat jammer dat ze de stekker eruit trekken, de Japanse academische wereld is een bizarre toestand zoals wel duidelijk geworden is uit je verhalen de afgelopen jaren. Gaan jullie nu als gezin op zoek naar een andere plek of wil je je onderzoeksgroep proberen te verplaatsen?
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Alcohol kan best helpen die barriere te doorbreken. Japanners houden wel van een pilsjequote:
Het is ook leuk als je Japanners vindt waar je mee op kunt trekken. Maar wel erg lastig om ze te vinden. Bijna altijd zijn het interessante, leuke en vriendelijke mensen, die erg graag heel veel van je willen weten, maar geen flauw benul hebben hoe ze het moeten vragen. De cultuurverschillen zijn namelijk enorm.
Heb zelf best leuke gesprekken gehad met 'salary men' in Tokyo, maar dat was vooral na bier
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
Helaas zit ik niet in een positie om veel te eisen. Ik denk wel dat ik aan de bak kom ergens, ook belangrijk met vrouw en twee koters, maar studenten en postdocs meenemen kan nog wel eens lastig worden.quote:
Wat jammer dat ze de stekker eruit trekken, de Japanse academische wereld is een bizarre toestand zoals wel duidelijk geworden is uit je verhalen de afgelopen jaren. Gaan jullie nu als gezin op zoek naar een andere plek of wil je je onderzoeksgroep proberen te verplaatsen?
Maar we hebben nog een paar maanden, en een aantal manuscripten in de pijplijn zitten (nog niet in review trouwens). D'r zitten twee potentiele wereldschokkers tussen, dus wie weet, valt er begin volgend jaar wel wat te eisen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 09-10-2016 16:59:32 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Goed punt. Zo is er een professor bij een ander departement, die soms een knikje geeft als teken van herkenning, maar ook wel eens stuurs doorloopt. Maar bij een feestje van de afdeling komt hij na een biertje helemaal los, en vraagt hij zich iedere keer af waarom we niet wat vaker over dit of dat onderwerp praten.quote:Op zondag 9 oktober 2016 08:35 schreef star_gazer het volgende:
[..]
Alcohol kan best helpen die barriere te doorbreken. Japanners houden wel van een pilsje
Bij dat soort feestjes is het de eerste tien minuten na aankomst ook altijd ijzig stil, met wat fluisterende mensen. Pas nadat de eerste slokken zijn genomen, komen de tongen los.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Jij kunt toch zo elders aan de slag? Als het niet ergens aan een universiteit is, een bedrijf als asml waar ze toch wel eea doen aan R&D?
Whatever...
Toen het wat tegen zat, de afgelopen jaren, ben ik wel eens met grote R&D firma's gaan praten, maar daar zou ik weer van voor af aan moeten beginnen. Had ook niet echt het idee dat ze op me zaten te wachten. Maar daarmee zou ik ook jaren ervaring en een aantal patenten die schreeuwen om een startup opgeven.quote:
Jij kunt toch zo elders aan de slag? Als het niet ergens aan een universiteit is, een bedrijf als asml waar ze toch wel eea doen aan R&D?
De Yanks geven tot $1 miljoen (!) aan subsidie (gift) voor een startup (SBIR grant), als je een werkend prototype hebt (in Japan maximaal $300k, en Japanse formulieren). Ik heb een (slapende) adjunct positie bij een Amerikaanse universiteit, waarmee ik op zo'n subsidie in kan schrijven. En een Greencard. En meerdere prototypes. Als de subsidie wordt toegekend, kan er een bedrijfje worden opgezet.
Naast manuscripten schrijven, wordt t dus ook tijd om een subsidieaanvraag op te stellen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Als je handig bent met netwerkevenement al met 1 voet in Californië staat... Dan is een stap naar een startup niet zo groot. Wel heel wat anders dan onderzoek doen....quote:
[..]
Toen het wat tegen zat, de afgelopen jaren, ben ik wel eens met grote R&D firma's gaan praten, maar daar zou ik weer van voor af aan moeten beginnen. Had ook niet echt het idee dat ze op me zaten te wachten. Maar daarmee zou ik ook jaren ervaring en een aantal patenten die schreeuwen om een startup opgeven.
De Yanks geven tot $1 miljoen (!) aan subsidie (gift) voor een startup (SBIR grant), als je een werkend prototype hebt (in Japan maximaal $300k, en Japanse formulieren). Ik heb een (slapende) adjunct positie bij een Amerikaanse universiteit, waarmee ik op zo'n subsidie in kan schrijven. En een Greencard. En meerdere prototypes. Als de subsidie wordt toegekend, kan er een bedrijfje worden opgezet.
Naast manuscripten schrijven, wordt t dus ook tijd om een subsidieaanvraag op te stellen.
Whatever...
Dank voor al je tips Lyrebird!
Maar nu je een nieuwe baan moet zien te vinden, is een universiteit in Korea geen optie? Daar komt je vrouw toch vandaan?
Maar nu je een nieuwe baan moet zien te vinden, is een universiteit in Korea geen optie? Daar komt je vrouw toch vandaan?
Om te leven is Korea wel een optie (in het KAA Zuid-Korea topic heb ik meerdere bijdragen geleverd, omdat ik daar nog wel eens op bezoek ga). Korea is geen Japan, maar het is wel Oost Azië en mensen zijn vriendelijk, beleefd, en hebben een opvoeding gehad. Koreanen zijn wat directer dan Japanners, en dat communiceert gemakkelijker. Men is er wat internationaler georiënteerd.quote:
Dank voor al je tips Lyrebird!
Maar nu je een nieuwe baan moet zien te vinden, is een universiteit in Korea geen optie? Daar komt je vrouw toch vandaan?
Een nadeel is dat ze daar nog hiërarchischer zijn dan in Japan, en bepaalde rituelen hebben die nog strikter worden nageleefd. Denk aan drinken en lachen met de baas (nee dank je) en het maken van buigingen. Alhoewel men directer is, kennen ze ook in Korea het om de hete brij heen draaien.
Als het om werken gaat, wil ik wel weer eens met mensen samenwerken die A zeggen, en A bedoelen.
Lastige spagaat..
[ Bericht 9% gewijzigd door Lyrebird op 10-10-2016 06:56:52 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Vind je? Mevrouw Lyrebird kijkt er ook zo naar uit, maar ik heb het niet op verandering. Vooral de verhuizing is iets waar ik nogal tegen op kijk. Niet alleen ons huis, maar ook het lab. Hopelijk.. Moet nog overleggen met de VP Research, of ik al die spulletjes mee mag nemen. Dat zou een overstap naar een andere universiteit wat eenvoudiger maken, omdat het om hardware gaat waar een flink prijskaartje aanhangt.quote:
Spannend LB! Altijd fijn, new beginnings
Maar, om positief te blijven: nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Verhuizingen zijn necessary evilquote:
Vind je? Mevrouw Lyrebird kijkt er ook zo naar uit, maar ik heb het niet op verandering. Vooral de verhuizing is iets waar ik nogal tegen op kijk. Niet alleen ons huis, maar ook het lab. Hopelijk.. Moet nog overleggen met de VP Research, of ik al die spulletjes mee mag nemen. Dat zou een overstap naar een andere universiteit wat eenvoudiger maken, omdat het om hardware gaat waar een flink prijskaartje aanhangt.
Maar, om positief te blijven: nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Nee, ik kan me je gevoel wel indenken. Het gevoel van onzekerheid wat jullie op het moment hebben, vind ik het ergste van het (reizend) expat zijn. Als je eenmaal aan het praktische gedeelte kunt beginnen heb je de boel tenminste onder controle. En ja, het biedt wel nieuwe kansen. Jullie hikken toch al een tijdje tegen een verhuizing aan? Uit dit soort ontwikkelingen komt vaak iets goeds. Het is alleen even doorbijten
Ja, de onzekerheid knaagt al meer dan zes jaar, en dat is het afgelopen jaar alleen maar erger geworden, door de perikelen rondom het instituut. Nu dus de vlucht vooruit: publiceren, subsidie aanvragen, en solliciteren.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Eén van de redenen waarom ik nooit het academische leven ben ingegaan, is de onzekerheid. Het constante verhuizen, het continue op de bres gaan voor geld... Het is niet voor iedereen. Tel daarbij op de enorme hoeveelheid politiek die je moet bedrijven om iets gedaan te krijgen bij een groep halsstarrige professoren.
Alle respect voor de mense die het doen, maar ik pas ervoor.
[ Bericht 15% gewijzigd door star_gazer op 11-10-2016 00:41:10 ]
Alle respect voor de mense die het doen, maar ik pas ervoor.
[ Bericht 15% gewijzigd door star_gazer op 11-10-2016 00:41:10 ]
"End this war against drugs. Legalise the drug against wars."
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
-
[b]Op donderdag 28 september 2006 09:12 schreef Rio het volgende:[/b]
Uiteindelijk is dit een star_gazer-krijgt-een-keiharde-lul-van-zichzelf-omdat-hij-zichzelf-verheven-voelt topic.
NL al is dat volgens mij ook steed politieker geworden nu het geld opdroogd.quote:
[..]
Om te leven is Korea wel een optie (in het KAA Zuid-Korea topic heb ik meerdere bijdragen geleverd, omdat ik daar nog wel eens op bezoek ga). Korea is geen Japan, maar het is wel Oost Azië en mensen zijn vriendelijk, beleefd, en hebben een opvoeding gehad. Koreanen zijn wat directer dan Japanners, en dat communiceert gemakkelijker. Men is er wat internationaler georiënteerd.
Een nadeel is dat ze daar nog hiërarchischer zijn dan in Japan, en bepaalde rituelen hebben die nog strikter worden nageleefd. Denk aan drinken en lachen met de baas (nee dank je) en het maken van buigingen. Alhoewel men directer is, kennen ze ook in Korea het om de hete brij heen draaien.
Als het om werken gaat, wil ik wel weer eens met mensen samenwerken die A zeggen, en A bedoelen.
Lastige spagaat..
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Jan Raas
Een surrealistisch stukje vandaag.
De afgelopen weken zijn zenuwslopend geweest, omdat ik aan het solliciteren ben, en dat is niet iets wat in mijn bloed zit. In mijn 22-jarige carriere heb ik nog nooit met succes op een baan gesolliciteerd; ik heb het geluk gehad altijd gevraagd te worden. De keren dat ik uit eigen beweging een sollicitatiebrief heb geschreven (op de vingers van 1 hand te tellen), zijn altijd op een mislukking uitgelopen. Het is nu 1 november, en als er niets verandert, dan sta ik per 1 april op straat.
Nee, zo erg is het niet. Er zijn mogeljikheden om in labs in het buitenland aan de slag te gaan, om daar dan in te schrijven op subsidies, om zo in mijn eigen bestaan te voorzien. Niet ideaal, want ik zou het liefst een normale academische positie hebben, en bijvoorbeeld de studenten waar ik nu mee samenwerk, mee willen nemen. Maar er gloort wat hoop. Stug door blijven schrijven, de heren en dames commissieleden laten weten hoe ik over onderwijs denk (it sucks), vertellen wat voor een geweldige onderzoeker ik wel niet ben, wie weet hoe een koe een haas vangt.
Dat het niet allemaal kommer en kwel is, blijkt wel uit de droom die ik vannacht had.
In de droom kom ik Jan Raas tegen. Geen idee waarom ik over Jan Raas droom, maar Jan Raas ben ik eens in een hotel in Mierlo tegen het lijf gelopen, voor de voorbereiding van zijn Buckler-ploeg op de Tour de France. Mijn onderbewustzijn heeft moeite om Jan Raas goed te tekenen. Hij ziet er wat ouder en moe uit, heeft een grijs baardje. Is dit echt Jan Raas? Ja, het is hem wel, hij spreekt met een Zeeuwse tongval. Jan spreekt over een rit in de Vuelta, en doet dat door een microfoon. Zo'n draadloos geval. Geen idee waarom hij tegen mij door een microfoon praat. Als ik om me heen kijk, dan zie ik toch meer mensen naar hem luisteren. Dat verklaart de microfoon. Naast Jan zit een oude vrouw, die ligt te knikkebollen in een stoel. Het knikkebollen verandert langzaam in een diepe slaap, waarbij de vrouw snurkt, met het hoofd iets naar achteren gekanteld. Jan krijgt de lachers op zijn hand, maar ik heb niet gehoord wat er nou zo grappig is. Nadat hij het publiek heeft bedankt, kijkt hij vertwijfeld om zich heen, en naar zijn microfoon. Je ziet 'm denken, wat moet ik met dat ding? Impulsief stopt hij de microfoon in de openstaande mond van de oude vrouw, die prompt de microfoon doorslikt.
Het dit is toch niet normaal?? van de vrouw, die een erg rood hoofd heeft gekregen, wordt versterkt weergegeven, met zo'n feedback piep, want de microfoon staat nog aan. Op dat moment realiseer ik me dat het maar een droom is, en word ik lachend wakker.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 01-11-2016 09:36:16 ]
Een surrealistisch stukje vandaag.
De afgelopen weken zijn zenuwslopend geweest, omdat ik aan het solliciteren ben, en dat is niet iets wat in mijn bloed zit. In mijn 22-jarige carriere heb ik nog nooit met succes op een baan gesolliciteerd; ik heb het geluk gehad altijd gevraagd te worden. De keren dat ik uit eigen beweging een sollicitatiebrief heb geschreven (op de vingers van 1 hand te tellen), zijn altijd op een mislukking uitgelopen. Het is nu 1 november, en als er niets verandert, dan sta ik per 1 april op straat.
Nee, zo erg is het niet. Er zijn mogeljikheden om in labs in het buitenland aan de slag te gaan, om daar dan in te schrijven op subsidies, om zo in mijn eigen bestaan te voorzien. Niet ideaal, want ik zou het liefst een normale academische positie hebben, en bijvoorbeeld de studenten waar ik nu mee samenwerk, mee willen nemen. Maar er gloort wat hoop. Stug door blijven schrijven, de heren en dames commissieleden laten weten hoe ik over onderwijs denk (it sucks), vertellen wat voor een geweldige onderzoeker ik wel niet ben, wie weet hoe een koe een haas vangt.
Dat het niet allemaal kommer en kwel is, blijkt wel uit de droom die ik vannacht had.
In de droom kom ik Jan Raas tegen. Geen idee waarom ik over Jan Raas droom, maar Jan Raas ben ik eens in een hotel in Mierlo tegen het lijf gelopen, voor de voorbereiding van zijn Buckler-ploeg op de Tour de France. Mijn onderbewustzijn heeft moeite om Jan Raas goed te tekenen. Hij ziet er wat ouder en moe uit, heeft een grijs baardje. Is dit echt Jan Raas? Ja, het is hem wel, hij spreekt met een Zeeuwse tongval. Jan spreekt over een rit in de Vuelta, en doet dat door een microfoon. Zo'n draadloos geval. Geen idee waarom hij tegen mij door een microfoon praat. Als ik om me heen kijk, dan zie ik toch meer mensen naar hem luisteren. Dat verklaart de microfoon. Naast Jan zit een oude vrouw, die ligt te knikkebollen in een stoel. Het knikkebollen verandert langzaam in een diepe slaap, waarbij de vrouw snurkt, met het hoofd iets naar achteren gekanteld. Jan krijgt de lachers op zijn hand, maar ik heb niet gehoord wat er nou zo grappig is. Nadat hij het publiek heeft bedankt, kijkt hij vertwijfeld om zich heen, en naar zijn microfoon. Je ziet 'm denken, wat moet ik met dat ding? Impulsief stopt hij de microfoon in de openstaande mond van de oude vrouw, die prompt de microfoon doorslikt.
Het dit is toch niet normaal?? van de vrouw, die een erg rood hoofd heeft gekregen, wordt versterkt weergegeven, met zo'n feedback piep, want de microfoon staat nog aan. Op dat moment realiseer ik me dat het maar een droom is, en word ik lachend wakker.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 01-11-2016 09:36:16 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Het piept en het kraakt
Als je in het weekend in het winkelcentrum rondloopt, dan krijg je de indruk dat ons stadje een erg jonge bevolking heeft, met heel erg veel kinderen. Maar er zijn steeds meer tekenen dat ons stadje vergrijst, waar we bij staan.
In onze buurt zijn er twee grote supermarkten. Bij een supermarkt staan er bijna alleen nog maar Chinese studenten achter de kassa (allemaal studenten aan 'onze' universiteit, wat eigenlijk een soort van uitzendbureau voor goedkope arbeid is). De kassa's hebben een ingebouwd stemmetje, die iedere keer aangeeft hoe duur een product is. Bij andere supermarkten worden die bedragen meestal door de cassieres zelf gepreveld. Maar nu snap ik dus waarom ze dat aan een apparaat overlaten, want veel studenten hebben een accent dat nog zwaarder is dan de mijne, en dat wil wat zeggen.
Bij een andere supermarkt hebben ze sinds kort twee kassa's ingeruild voor maar liefst 6 zelfscanners, waarbij je zelf je boodschappen mag scannen. Met een Engelse knop er op voor mensen zoals ik.
Service staat nog steeds centraal in Japan, en daarom heeft het ws. zo lang geduurd voordat ze hier van die zelfscanners hebben ingevoerd. Want door Japanse ogen gezien is zo'n apparaat een kleine belediging voor de klant. Iets zegt me dat de bedrijven niet anders kunnen, omdat ze op geen andere manier aan (goedkoop) personeel kunnen komen. Als je namelijk achter zo'n kassa wil gaan staan, zul je toch bekend moeten zijn met de gangbare omgangsvormen.
Ook wel apart, de eerste Indiaase dame achter de kassa bij McDonalds! Haar Japans was (helaas) perfect, want daar stond ik dus in mijn gare Japans een ebi-burger (een soort van broodje kroket, maar dan met garnalen) en een fishfilet sandwich te bestellen.
Laatst was ik in een speeltuintje met onze oudste spruit, en naast het speeltuintje stond iets dat op een klein schooltje leek. In plaats van dat het klaslokaal vol zat met Japanse kindertjes, bleken zo'n tien oude vandagen bezig te worden gehouden door enthousiaste verzorgers.
Enfin, als ik door de Eindhovense binnenstad loop, krijg ik ook wel eens het idee dat er een grijs virus is uitgebroken. Maar toch, hoe gaat deze maatschappij zich redden? Nog meer goedkope arbeid uit het buitenland halen? Wat voor een gevolgen gaat dat voor de cultuur van dit land geven? De Japanse Galapagos eiland cultuur?
Wat voor de Japanse aanpak pleit, is dat je als buitenlander cultureel gezien niet echt een voet tussen de deur krijgt. Nieuwe studenten moeten eerst een half jaar lang de taal leren. Je krijgt ook met geen mogelijkheid een Japans staatsburgerschap, en vergeet dus maar dat je hier ooit kunt stemmen. Dit land heeft respect voor hetgeen vorige generaties hebben opgebouwd.
Als ze hier een Zwarte Piet hadden gehad, dan was ie volgens mij nog steeds zwart geweest.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 04-11-2016 09:54:47 ]
Als je in het weekend in het winkelcentrum rondloopt, dan krijg je de indruk dat ons stadje een erg jonge bevolking heeft, met heel erg veel kinderen. Maar er zijn steeds meer tekenen dat ons stadje vergrijst, waar we bij staan.
In onze buurt zijn er twee grote supermarkten. Bij een supermarkt staan er bijna alleen nog maar Chinese studenten achter de kassa (allemaal studenten aan 'onze' universiteit, wat eigenlijk een soort van uitzendbureau voor goedkope arbeid is). De kassa's hebben een ingebouwd stemmetje, die iedere keer aangeeft hoe duur een product is. Bij andere supermarkten worden die bedragen meestal door de cassieres zelf gepreveld. Maar nu snap ik dus waarom ze dat aan een apparaat overlaten, want veel studenten hebben een accent dat nog zwaarder is dan de mijne, en dat wil wat zeggen.
Bij een andere supermarkt hebben ze sinds kort twee kassa's ingeruild voor maar liefst 6 zelfscanners, waarbij je zelf je boodschappen mag scannen. Met een Engelse knop er op voor mensen zoals ik.
Service staat nog steeds centraal in Japan, en daarom heeft het ws. zo lang geduurd voordat ze hier van die zelfscanners hebben ingevoerd. Want door Japanse ogen gezien is zo'n apparaat een kleine belediging voor de klant. Iets zegt me dat de bedrijven niet anders kunnen, omdat ze op geen andere manier aan (goedkoop) personeel kunnen komen. Als je namelijk achter zo'n kassa wil gaan staan, zul je toch bekend moeten zijn met de gangbare omgangsvormen.
Ook wel apart, de eerste Indiaase dame achter de kassa bij McDonalds! Haar Japans was (helaas) perfect, want daar stond ik dus in mijn gare Japans een ebi-burger (een soort van broodje kroket, maar dan met garnalen) en een fishfilet sandwich te bestellen.
Laatst was ik in een speeltuintje met onze oudste spruit, en naast het speeltuintje stond iets dat op een klein schooltje leek. In plaats van dat het klaslokaal vol zat met Japanse kindertjes, bleken zo'n tien oude vandagen bezig te worden gehouden door enthousiaste verzorgers.
Enfin, als ik door de Eindhovense binnenstad loop, krijg ik ook wel eens het idee dat er een grijs virus is uitgebroken. Maar toch, hoe gaat deze maatschappij zich redden? Nog meer goedkope arbeid uit het buitenland halen? Wat voor een gevolgen gaat dat voor de cultuur van dit land geven? De Japanse Galapagos eiland cultuur?
Wat voor de Japanse aanpak pleit, is dat je als buitenlander cultureel gezien niet echt een voet tussen de deur krijgt. Nieuwe studenten moeten eerst een half jaar lang de taal leren. Je krijgt ook met geen mogelijkheid een Japans staatsburgerschap, en vergeet dus maar dat je hier ooit kunt stemmen. Dit land heeft respect voor hetgeen vorige generaties hebben opgebouwd.
Als ze hier een Zwarte Piet hadden gehad, dan was ie volgens mij nog steeds zwart geweest.
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 04-11-2016 09:54:47 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Goed stuk en mooie overdenkingen weer Lyrebird!
En zijn er al vorderingen op werkgebied, weet je al waar je naartoe gaat? (Of heb ik daar overheen gelezen?)
En zijn er al vorderingen op werkgebied, weet je al waar je naartoe gaat? (Of heb ik daar overheen gelezen?)
De situatie is niet geheel hopeloos. Er zijn meerdere mogelijkheden, maar alles is nog in een verkennende fase. Zodra iets concreter wordt, zal ik het melden.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Naturaliseren is op zich niet zo moeilijk in Japan hoor. Je moet 5 jaar lang continu in Japan hebben gewoond (Door middel van werkvisum, of trouwvisum etc.). En je moet een bepaald niveau van Japans hebben (Je wordt geïnterviewd door immigratie en je krijg ook nog een redelijk simpele schrijftoets geloof ik). Wat iemand wel behoord te hebben na vijf jaar gewoond te hebben in Japan. Je moet wel je eigen nationaliteit opgeven, indien dat mogelijk is.quote:
Het piept en het kraakt
----
Wat voor de Japanse aanpak pleit, is dat je als buitenlander cultureel gezien niet echt een voet tussen de deur krijgt. Nieuwe studenten moeten eerst een half jaar lang de taal leren. Je krijgt ook met geen mogelijkheid een Japans staatsburgerschap, en vergeet dus maar dat je hier ooit kunt stemmen. Dit land heeft respect voor hetgeen vorige generaties hebben opgebouwd.
------
Naar mijn mening niet rare eisen en kunnen ze dat ook prima hier in NL invoeren.
Momenteel boek aan lezen '' Japanners komen nooit te laat'' van Gijs Van Middelkoop,
Voor de geintresseerde,
http://www.eci.be/boeken/(...)elkoop-9789038925554
Voor de geintresseerde,
http://www.eci.be/boeken/(...)elkoop-9789038925554
19 euro?! Hmm, toch eens over een boek na gaan denken. Als ik dadelijk dan toch werkloos ben...
Geen idee waar de titel vandaan komt. Onze studenten komen standaard te laat, je moet gaan dreigen en duidelijk laten merken wie de baas is, om ze op tijd te laten beginnen. Collega's scheppen er ook een genoegen in om te laat op vergaderingen te verschijnen.
Geen idee waar de titel vandaan komt. Onze studenten komen standaard te laat, je moet gaan dreigen en duidelijk laten merken wie de baas is, om ze op tijd te laten beginnen. Collega's scheppen er ook een genoegen in om te laat op vergaderingen te verschijnen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
We zeggen het niet voor niks al jaren bundelen die hap!
bundelen die hap!
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Dat laatste. Het was hier een 4+ aardbeving, misschien een klein vijfje, waar de kinderen niet eens wakker van werden. Voor de buitenlandse studenten die in 2011 nog niet in Japan waren, was het wel een aparte ervaring. Die waren al heel vroeg aan het werk gisteren.
Wat wel speelt is dat in 2011 flinke bevingen nabij Sendai en Christchurch werden opgevolgd door die 9+ beving. Alhoewel dat een beving was die eens per 100 jaar voorkomt, is het patroon nu hetzelfde. Misschien komt er dus nog iets zwaarders aan.
Wat wel speelt is dat in 2011 flinke bevingen nabij Sendai en Christchurch werden opgevolgd door die 9+ beving. Alhoewel dat een beving was die eens per 100 jaar voorkomt, is het patroon nu hetzelfde. Misschien komt er dus nog iets zwaarders aan.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Sneeuw!
De afgelopen dagen waren de verschillende buren druk bezig met het wisselen van zomerbanden voor winterbanden, wat nogal prematuur leek. Eergisteren reden we nog rond op de fiets, bij een zeer aangename temperatuur voor deze tijd van het jaar. Strakblauwe lucht, geen wolkje te bekennen, zonnetje.
Vanochtend viel de sneeuw met bakken uit de hemel. Enorme vlokken, die helaas niet op straat bleven liggen, maar die toch wel voor een prachtig decorum zorgde. De bomen hebben namelijk nog niet al hun herfstbladeren verloren. 24 november! De afgelopen jaren viel er pas sneeuw eind januari en in februari. Dat bleef dan een week liggen. Ben benieuwd wat we dit jaar te zien gaan krijgen.
Het plan is om te gaan skieen met het oudste Lyrekuiken. Drie turven hoog (het kuiken, niet de sneeuw), maar in de toekomst kan het flink duurder worden om naar een skigebied af te reizen. Er is namelijk een kans dat we over niet al te lange tijd veel zuidelijker komen te wonen. De eerste gesprekken zijn gevoerd, en die waren uitermate positief. Zelfs ik zie het zitten!
De afgelopen dagen waren de verschillende buren druk bezig met het wisselen van zomerbanden voor winterbanden, wat nogal prematuur leek. Eergisteren reden we nog rond op de fiets, bij een zeer aangename temperatuur voor deze tijd van het jaar. Strakblauwe lucht, geen wolkje te bekennen, zonnetje.
Vanochtend viel de sneeuw met bakken uit de hemel. Enorme vlokken, die helaas niet op straat bleven liggen, maar die toch wel voor een prachtig decorum zorgde. De bomen hebben namelijk nog niet al hun herfstbladeren verloren. 24 november! De afgelopen jaren viel er pas sneeuw eind januari en in februari. Dat bleef dan een week liggen. Ben benieuwd wat we dit jaar te zien gaan krijgen.
Het plan is om te gaan skieen met het oudste Lyrekuiken. Drie turven hoog (het kuiken, niet de sneeuw), maar in de toekomst kan het flink duurder worden om naar een skigebied af te reizen. Er is namelijk een kans dat we over niet al te lange tijd veel zuidelijker komen te wonen. De eerste gesprekken zijn gevoerd, en die waren uitermate positief. Zelfs ik zie het zitten!
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Wat spannend dat je in onderhandelingen zit voor een nieuwe baan Lyrebird!
Ben dan wel benieuwd hoeveel zuidelijker het dan wordt. Succes!
Ben dan wel benieuwd hoeveel zuidelijker het dan wordt. Succes!
Als het in Azië is gok ik Singapore. Anders Australië.quote:
Wat spannend dat je in onderhandelingen zit voor een nieuwe baan Lyrebird!
Ben dan wel benieuwd hoeveel zuidelijker het dan wordt. Succes!
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Ik loop wel eens met een stukje Japanse tekst op een trui maar heb eigenlijk geen idee wat het betekent. Misschien betekent het wel iets heel raars Ik was benieuwd of hier misschien iemand een beetje Japans kan en mij dan kan vertellen wat er staat. (Het gaat dus om die letters/tekens boven "Trade. Mark. Reg."
Ik was benieuwd of hier misschien iemand een beetje Japans kan en mij dan kan vertellen wat er staat. (Het gaat dus om die letters/tekens boven "Trade. Mark. Reg."
|
|
