quote:
Op woensdag 19 oktober 2016 09:06 schreef pokkerdepok het volgende:[..]
eigenlijk zeg je; iemand die zelfmoord pleegt moet wel bang voor de dood zijn.
dat, terwijl iemand die zelfmoord pleegt, duidelijk dus niet bang voor de dood was. iets wat jij hier betoogd, dat niemand hoeft te zijn.
beetje tegestrijdige boodschap.
Ik denk dat het ook prima zo kan zijn dat iemand die ZM pleegt, de angst voor de dood wel overweegt - en heel bang is bij de doodsdaad - maar dat tóch liever verkiest boven doorgaan met het leven, wat in zijn ogen sowieso zeker weten een vervelende onoplosbare hel is...
(maar is die subjectieve overtuiging wel juist?)Ik heb zelf geen ervaring met (bijna) dood door zelfmoord. Ik kan niet vanuit eigen ervaring spreken. Ik heb er alleen wel over gelezen, en volgens mij kan daaruit geconcludeerd worden dat dat niet de weg is naar de hemelse ervaring van het keuzeloze sterven.
En tja, wie weet is het slechts een trip voordat het licht compleet uitgaat, maar ik kan me dat moeilijk voorstellen. Ik had totaal niet het gevoel me in een droom of trip te bevinden. Het was zeer levensecht en ik voelde een diepe herkenning van binnenuit.
Daar waar ik was bestond voor mij altijd al, los van mij of van wie dan ook. Het was een eenwording met het Al. Je 'ik' lost er ook volledig in op. Als een druppel dat weer één wordt met de oceaan.
Maar goed, ik predik verder geen geloof of wat dan ook. Ik kan slechts dingen uit geloven overwegen en spiegelen aan mijn eigen ervaring, en ze wel of niet herkennen. Maar zelfs dat herkennen is niet belangrijk in feite.
De dood hoeft in ieder geval niet gevreesd te worden. Het hiernamaals is (heel) goedaardig.
[ Bericht 1% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 24-10-2016 23:32:46 ]