Utopia, dinsdag 27 september 2016, zo rond 23:55 uur.
Billy is ziek, ligt in bed van een van de huisjes. Jessie zit op het rokersbankje, hij staat nu op en loopt naar Billy.Jessie: Ik wil niet slapen met ruzie, ik vind je wispelturigheid heel moeilijk.
Billy: Op het moment dat ik ergens positief ergens over ben is alles goed, en als ik maar wat tegenspreek krijgen we ruzie.
Jessie: En op een bepaald moment gooi je het eruit.
Billy: Ik twijfel of dat ik in Utopia wel een relatie aan moet gaan.
Jessie: Ik ook. Maar we zijn verliefd. Lieve Bill, ik heb gezegd, ik geef je alle ruimte en jij komt al twee avonden bij me in bed liggen. En ik heb gezegd dat ik overdags mijn werkzaamheden kan doen. En ik ben terughoudend.
Billy: Ik heb hier zo geen zin in, dat is waarom ik twijfel.
Jessie: Dit is ook wat ik niet wil, maar wanneer je gevoelens voor elkaar hebt,
Billy: Ik heb het gevoel wanneer ik je een kus geef dat je denkt dat alles weer goed is, sorry dat ik je de verkeerde signalen geef.
Jessie: Ik ben verdrietig.
(Deur gaat open)
Romy: Mag ik even?
Jessie: Nee.
Romy: Welterusten.
Jessie: Weet je waar ik af en toe mee zit, dat ik denk dat je intenties niet goed zijn.
Billy: We hebben nog tien maanden met elkaar, laten we lol maken, ik ben niet zomaar weg, ik geef niet zo maar op, waarom vertrouw je daar niet op.
Jessie: Het is niet dat ik je niet vertrouw. Ik ben bang om gekwetst te worden, volgens mij ben ik heel slecht in verliefd zijn.
Billy: Kom eens bij me, ik bedoel het niet zo kwaad.
Jessie: We zitten in een televisieprogramma. Ik ben niet gekomen om verliefd te worden en ik kan er niet voor weglopen.
Billy: Dit soort dingen gebeuren alleen maar wanneer je om elkaar geeft.
Jessie: Ik geef heel veel om je.
Billy: We kunnen wel af en toe kussen maar ik wil er beheerst en zorgvuldig mee omgaan, laten we bij de basis beginnen, laten we nu eerst onze vriendschap op nummer 1 zetten, de vriendschap is de basis, dat je mijn allerbeste vriend bent en ik wil wel sex met je delen, maar pas weer in de toekomst. Ik wil er zorgvuldig mee omgaan.
Jessie: Ik was er zo bang voor om verliefd te worden in Utopia, omdat mijn hele planning in de war gaat.
Billy: Nou niet zo zwaarmoedig doen.
Jessie: Wat heb je me weer in een liefdesverhaal gesleurd,
Billy: Heb ik het weer gedaan?
Jessie: Je hebt er voor gezorgd dat ik verliefd op je ben geworden. Ik ben zo zwak en kwetsbaar in de liefde.
Billy: En ik krop het ook niet meer op. Ik ben iemand die alles eruit gooit, mijn vader Piet zei ook altijd "gooi het er maar uit".
Jessie: Ik ben gewoon heel bang dat je me kwetst.
Billy: Zullen we nog even roken en dan slapen?
Jessie: Ik was bijna aan het huilen.
Billy: Dat zag ik, daarom ga ik nu ook niet door. Je kent elkaar pas twee maanden, hoe kan je verwachten dat in een keer alles goed gaat, we hadden ook eerst vijf maanden een vriendschap kunnen opbouwen en daarna pas samen naar bed.
Jessie: En ik heb moeite met de camera's, iedereen kan meekijken.
Billy: Ik heb wel schijt aan anderen, ik ben hier net zoals buiten ben, ik ben zoals ik ben.
Jessie: Weet je Billy, ik was zo bang voor mijn gevoel dat ik daarom altijd oppervlakkige relaties had en dit is een lastige setting.
Billy: Maar het komt wel goed toch, ik kom even bij je liggen, laten we de komende tien maanden een leuke tijd maken.
Jessie: Ik weet dat we het liefst met elkaar samen zijn. En als de tijd is gekomen, dan is de tijd gekomen.
Billy: Welke tijd ?
Jessie: Dat we samen kunnen zijn.
Billy: Precies!
[ Bericht 6% gewijzigd door Tuinfluitert op 28-09-2016 10:43:58 (Foto kwetsbare Jessie en zieke Billy door ROWAN.) ]