Missie Osiris-Rex

Al gepost zie ik

148-01-2017

Ruimtesonde OSIRIS-REx zet na manoeuvre koers richting de aarde

De sonde is officieel onderweg naar planetoïde Bennu, maar koerst momenteel af op onze planeet.

Maar: geen zorgen. Het is allemaal gepland. De sonde zal namelijk in september langs onze planeet scheren voor een zogenoemde ‘gravity assist‘. Hierbij wordt het zwaartekrachtsveld van de aarde gebruikt om de snelheid en richting van de sonde – op kostenbesparende wijze – te veranderen. Na die assist zet de sonde dan echt koers richting Bennu, waar deze vervolgens in de herfst van 2018 moet aankomen.

OSIRIS-REx werd in september gelanceerd. Eind december maakte de sonde zijn eerste grote koerswijziging in de ruimte. Hierbij gebruikte de sonde tevens voor het eerst zijn voortstuwingsmotoren. Een spannend moment. Maar NASA kan nu bevestigen dat die koerswijziging volgens het boekje is verlopen en de sonde nu dus onderweg is naar de aarde.

Het is overigens niet de laatste keer dat OSIRIS-REx een bezoekje brengt aan onze planeet. Tegen 2023 keert deze – als alles goed gaat – opnieuw terug naar de aarde. Maar dan met een belangrijke lading: materiaal van planetoïde Bennu! Het is namelijk de bedoeling dat OSIRIS-REx in 2019 wat oppervlaktemateriaal van de planetoïde haalt, in 2021 afscheid neemt van Bennu en het oppervlaktemateriaal in 2023 op aarde aflevert. Daarbij zal OSIRIS-REx zelf niet terugkeren naar het aardoppervlak: de sonde stuurt een ruimtecapsule met daarin het verzameld materiaal richting de aarde en nestelt zichzelf vervolgens in een stabiele baan rondom de zon.


(scientias.nl)

quote:

Op vrijdag 9 september 2016 01:04 schreef Fokker89 het volgende:

To Bennu and Back

wat een project weer

09-02-2017

Ruimtesonde zoekt naar planetoïden in aardbaan


In de Lagrange-punten L4 en L5 van veel planeten van ons zonnestelsel hebben zich planetoïden verzameld. (NASA’s Goddard Space Flight Center/Dan Gallagher)

De Amerikaanse ruimtesonde OSIRIS-REx zoekt vanaf vandaag naar kleine planetoïden die in dezelfde baan om de zon draaien als de aarde. De zoekcapagne duurt tot 20 februari.

OSIRIS-REx, die onderweg is naar de planetoïde Bennu, doorkruist momenteel het vierde Lagrangepunt (L4) van de aarde. Dat is een punt op de aardbaan, op ongeveer 150 miljoen kilometer van de aarde. In dat Lagrangepunt kan een klein object – een planetoïde bijvoorbeeld – een vaste relatieve positie behouden ten opzichte van zon én aarde.

Rond deze ‘zwaartekrachtsput’ kunnen zich planetoïden verzamelen. De planeet Jupiter heeft op die manier een gevolg van duizenden planetoïden – trojanen geheten – opgebouwd. Bij de aarde is de teller tot nu toe blijven steken bij 1. Dat komt doordat het L4-punt zich vanuit de aarde gezien dicht bij de zon bevindt, wat het opsporen van aardse trojanen bemoeilijkt.

Wetenschappers vermoeden dan ook dat de aarde meer trojanen heeft. Om die op te sporen zal OSIRIS-REx de komende weken 135 opnamen van zijn omgeving maken. Dat is tevens een mooie oefening voor de waarnemingen die hij in 2018 bij zijn nadering van planetoïde Bennu zal gaan doen. (EE)

(allesoversterrenkunde)

15-02-2017

OSIRIS-REx fotografeert Jupiter en zijn manen

Terwijl de sonde zich naar planetoïde Bennu haast, heeft deze ook nog even de tijd genomen om de gasreus te vereeuwigen.

Op de foto zien we Jupiter en verschillende van zijn manen. Links zie je Callisto. Rechts de manen Io en Europa. Ganymedes bewoog op het moment dat deze foto gemaakt werd voor Jupiter langs en is dus niet zichtbaar.

Grote afstand
Het resulterende kiekje is misschien niet bijster indrukwekkend. Maar vergeet niet dat de sonde op het moment dat deze de foto maakte maar liefst 675 miljoen kilometer van Jupiter en zijn manen verwijderd was! Al ietsje meer onder de indruk nu?


Foto: NASA / Goddard / University of Arizona.

Zoeken naar Trojanen
Overigens maakte de sonde de foto ook helemaal niet om indruk op jou te maken. De foto werd gemaakt in het kader van de Earth-Trojan Asteroid Search. Terwijl de sonde onderweg is naar planetoïde Bennu zoekt deze – tussen 9 en 20 februari – ook nog even naar aardse Trojanen. Dit zijn planetoïden die zich in dezelfde baan als de aarde ophouden. Tot op heden is ons één zo’n Trojaan bekend, maar OSIRIS-REx bevindt zich momenteel op de juiste positie om meer van dit soort planetoïden op te sporen.

Voorbereiding
De zoektocht naar Trojanen is niet alleen bedoeld om meer te weten te komen over de directe omgeving van de aarde. Het is ook een stukje voorbereiding op wat OSIRIS-REx te wachten staat. Zodra deze de planetoïde Bennu nadert, moet deze namelijk ook in staat zijn om eventuele satellieten en andere potentieel gevaarlijke obstakels op het laatste stukje van de reis te detecteren en vermijden.

OSIRIS-REx werd in september gelanceerd en komt in 2018 bij planetoïde Bennu aan. De sonde zal de planetoïde uitgebreid bestuderen en tevens wat materiaal van het oppervlak scheppen en terug naar de aarde brengen. Dat materiaal zal echter pas in 2023 op aarde arriveren. Onderzoekers verwachten dat het allemaal het wachten waard is. Bennu is namelijk een zogenoemde ‘primitieve planetoïde’. Het betekent dat deze sinds zijn ontstaan – zo’n 4,5 miljard jaar geleden – weinig veranderd is en dus veel kan vertellen over de omstandigheden in het jonge zonnestelsel.

(scientias.nl)

29-08-2017

Ruimtesonde OSIRIS-REx wijzigt koers

De sonde – die ‘even’ materiaal op moet gaan halen op planetoïde Bennu – stevent nu af op de aarde.

Op 22 september zal de sonde rakelings langs onze planeet vliegen om een zogenoemde zwaartekrachtsslinger te krijgen. Hierbij wordt de zwaartekracht van de aarde gebruikt om de sonde meer snelheid mee te geven. Na die zwaartekrachtsslinger zal de sonde koers zetten richting Bennu.

Misschien nog een koerswijziging
Op dit moment is de sonde 16,6 miljoen kilometer van de aarde verwijderd. De komende weken zal die afstand steeds kleiner worden. Naarmate OSIRIS-REx de aarde nadert, zullen onderzoekers continu in de gaten houden of deze de geplande route vliegt. Mogelijk is er namelijk nog een kleine koerswijziging nodig om tot een optimale zwaartekrachtsslinger te komen.

Spannende missie
OSIRIS-REx is één van de spannendere ruimtemissies die NASA momenteel heeft lopen. De sonde is onderweg naar planetoïde Bennu en gaat daar iets heel bijzonders doen. De sonde zal rustig afdalen naar het oppervlak, aldaar wat materiaal verzamelen en dat vervolgens weer netjes afleveren op aarde. Wetenschappers kunnen dat materiaal dan uitgebreid analyseren en zo meer te weten komen over de omstandigheden in het jonge zonnestelsel.

Het duurt echter nog wel even voor onderzoekers dat materiaal in handen hebben. OSIRIS-REx komt naar verwachting in augustus 2018 bij Bennu aan. In 2019 zal deze wat materiaal van Bennu halen en in 2021 begint de sonde aan de terugreis naar de aarde. Pas in 2023 zal de capsule met daarin wat oppervlaktemateriaal van Bennu op aarde arriveren.

Wil je meer weten over de missie van OSIRIS REx en hoe deze precies oppervlaktemateriaal van Bennu gaat verzamelen? Klik dan hier!

Bronmateriaal:
"NASA’s Asteroid Sample Return Mission Successfully Adjusts Course" - NASA
Afbeelding bovenaan dit artikel: NASA

(scientias.nl)

[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 29-08-2017 09:05:31 ]

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2017 08:50 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

Wil je meer weten over de missie van OSIRIS REx en hoe deze precies oppervlaktemateriaal van Bennu gaat verzamelen? Klik dan hier!

Er valt niets te klikken helaas Wil jij de volgende maal als jij c/p doet ook de link even plaatsen a.u.b.?
Dank je

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2017 09:00 schreef Juup© het volgende:

[..]

Er valt niets te klikken helaas Wil jij de volgende maal als jij c/p doet ook de link even plaatsen a.u.b.?
Dank je

Die hoorde er niet meer bij eigenlijk, maar heb het aangepast voor deze keer

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2017 09:05 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Die hoorde er niet meer bij eigenlijk, maar heb het aangepast voor deze keer

25-09-2017

Aarde geeft ruimtesonde OSIRIS REx een duwtje

De ruimtesonde zet nu koers richting planetoïde Bennu.

OSIRIS-REx werd iets meer dan een jaar geleden gelanceerd. Tijdens de lancering verkreeg de ruimtesonde alle momentum die deze nodig had om naar Bennu te reizen. En toch keerde de ruimtesonde afgelopen vrijdag terug naar de aarde voor een extra ‘duwtje’. Dat duwtje was nodig om het baanvlak van de sonde te wijzigen.

Op koers
OSIRIS-Rex naderde de aarde tot zo’n 17.237 kilometer. Hoewel de afstand tussen de ruimtesonde en aarde aanzienlijk was, oefende onze aarde met haar zwaartekracht toch de gewenste invloed uit op OSIRIS-REx. NASA kan dan ook bevestigen: OSIRIS-Rex ligt nu op koers richting Bennu.


De missie
Naar verwachting zal OSIRIS-REx eind 2018 bij Bennu arriveren om de planetoïde tot in detail te bestuderen. Onderzoekers hopen zo meer te weten te komen over de ruimtesteen – die sinds het ontstaan van het zonnestelsel waarschijnlijk nauwelijks veranderd is – en verwachten uiteindelijk dankzij deze missie ook het ontstaan van het zonnestelsel beter te begrijpen.

Wie denkt dat we OSIRIS-REx na diens scheervlucht van dit weekend nooit meer terugzien, heeft het mis. Want het onderzoek van de ruimtesonde vindt niet alleen rondom Bennu plaats. De sonde zal ook afdalen richting het oppervlak, een grondmonster verzamelen en dat vervolgens terugbrengen naar de aarde. Een primeur!

(scientias.nl)

Misschien een hele domme vraag maar vast wel iemand die hier een antwoord op kan geven:

Hebben ze dat ding niet een jaar te vroeg gelanceerd of was de mogelijkheid er niet om een eerder een slinger te geven?
Ik kan me namelijk voorstellen dat ie in een jaar tijd doelloos rondslingeren Osiris eea aan ruimtedeeltjes kan tegenkomen waardoor ie beschadigt raakt.
Er zal vast wel een reden voor zijn maar die weet/snap ik niet.

Iemand die dat uit kan leggen?

Enige dat ik zelf kan bedenken is dat een baan rond de aarde niet rond is maar meer parabolisch en je ook afhankelijk bent van andere planeten zoals de maan qua zwaartekracht/aantrekkingskracht.
Wellicht geef ik nu mezelf antwoord maar een uitleg zou ik erg waarderen!

quote:

Op dinsdag 26 september 2017 09:31 schreef vannelle het volgende:
Misschien een hele domme vraag maar vast wel iemand die hier een antwoord op kan geven:

Hebben ze dat ding niet een jaar te vroeg gelanceerd of was de mogelijkheid er niet om een eerder een slinger te geven?
Ik kan me namelijk voorstellen dat ie in een jaar tijd doelloos rondslingeren Osiris eea aan ruimtedeeltjes kan tegenkomen waardoor ie beschadigt raakt.
Er zal vast wel een reden voor zijn maar die weet/snap ik niet.

Iemand die dat uit kan leggen?

Enige dat ik zelf kan bedenken is dat een baan rond de aarde niet rond is maar meer parabolisch en je ook afhankelijk bent van andere planeten zoals de maan qua zwaartekracht/aantrekkingskracht.
Wellicht geef ik nu mezelf antwoord maar een uitleg zou ik erg waarderen!

Toen was de sonde nog niet klaar mss
En een van de reden dat ze een sonde op een bepaalde tijd lanceren heeft vaak. te maken met de nabijheid van het doel. Denk bijvoorbeeld aan Mars. Het beste moment om te lanceren is als de afstand tussen de Aarde en Mars het kleinst is.
Daarnaast is men ook afhankelijk van de condities op/rond het lanceerplatform (geen storm, etc..)
Zulke missies zijn moeilijk, tijdrovend en kosten heel veel geld. Een manier om het goedkoper te maken is door gebruik te maken van de zwaartekrachtslinger van bijvoorbeeld planeten. Dat is 'gratis' energie die zorgt voor grotere snelheden en koerswijzigingen.
.

[ Bericht 1% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 27-09-2017 10:17:40 ]

quote:

Op woensdag 27 september 2017 10:07 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Toen was de sonde nog niet klaar mss
En een van de reden dat ze een sonde op een bepaalde tijd lanceren heeft vaak. te maken met de nabijheid van het doel. Denk bijvoorbeeld aan Mars. Het beste moment om te lanceren is als de afstand tussen de Aarde en Mars het kleinst is.
Daarnaast is men ook afhankelijk van de condities op/rond het lanceerplatform (geen storm, etc..)
Zulke missies zijn moeilijk, tijdrovend en kosten heel veel geld. Een manier om het goedkoper te maken is door gebruik te maken van de zwaartekrachtslinger van bijvoorbeeld planeten. Dat is 'gratis' energie die zorgt voor grotere snelheden en koerswijzigingen.
.

Waarom zou de sonde dan nog niet klaar zijn geweest? Het ding zat al in een baan rond de aarde, al meer dan een jaar zelfs.
De rest van je uitleg snap ik wel maar eerlijk gezegd beantwoordt dat mijn vraag nog steeds niet.

Aarde en maan. Foto gemaakt door Osiris Rex, ongeveer 5 miljoen km van de aarde vandaan. gemaakt ongeveer 10 dagen na de earth gravity assist in Oktober.



Image Credit: NASA/OSIRIS-REx team and the University of Arizona
(Bron: Nasa.gov)

quote:

Op woensdag 3 januari 2018 11:20 schreef Prisha het volgende:
Aarde en maan. Foto gemaakt door Osiris Rex, ongeveer 5 miljoen km van de aarde vandaan. gemaakt ongeveer 10 dagen na de earth gravity assist in Oktober.

[ afbeelding ]

Image Credit: NASA/OSIRIS-REx team and the University of Arizona
(Bron: Nasa.gov)

nu een stukje verder


15-02-2018

OSIRIS-REx fotografeert de aarde en de maan



De aarde en de maan vormen al miljarden jaren een duo. Ook op de nieuwste foto van OSIRIS-REx is het tweetal onafscheidelijk.

Het ruimtevaartuig fotografeerde onze thuisplaneet op een afstand van 63,6 miljoen kilometer. Op zo’n flinke afstand zijn er geen continenten en oceanen zichtbaar. De aarde is niets meer dan een fel knikkertje. Daarnaast zweeft onze natuurlijke satelliet, die natuurlijk veel kleiner is.

Op de grotere foto zijn tevens bekende sterrengroepen en sterrenbeelden te zien. Wie wel eens naar de sterrenhemel tuurt, herkent de Pleiaden in het sterrenbeeld Stier. Deze open sterrengroep is linksboven zichtbaar. Op een heldere winternacht is de sterrengroep makkelijk met het blote oog te spotten. De sterren rondom de aarde en de maan vormen het hoofd van het sterrenbeeld Walvis.

OSIRIS-Rex
OSIRIS-REx is in september 2016 gelanceerd en reist naar de asteroïde Bennu. Op dit moment vliegt het ruimtevaartuig met een snelheid van 8,5 kilometer per seconde bij de aarde vandaan. In oktober komt OSIRIS-Rex aan bij Bennu. In 2019 zal OSIRIS-REx wat materiaal van het oppervlak van Bennu halen en in een capsule stoppen. In 2021 verlaat OSIRIS-REx de planetoïde weer om het verzamelde materiaal netjes op aarde af te leveren.

Onderzoekers hopen dankzij deze missie meer te weten te komen over de omstandigheden in het jonge zonnestelsel. Bennu is namelijk een zogenoemde ‘primitieve planetoïde’. Dat betekent dat deze sinds zijn bestaan – zo’n 4,5 miljard jaar geleden – niet of nauwelijks veranderd is. De materialen van deze planetoïde zijn dan ook een soort tijdcapsule en kunnen ons veel meer vertellen over de tijd waarin het zonnestelsel vorm kreeg.

(scientias.nl)

quote:

Op donderdag 15 februari 2018 09:15 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

nu een stukje verder

15-02-2018

OSIRIS-REx fotografeert de aarde en de maan

(scientias.nl)

ha ik zie Pleiades in de hoek.

28-03-2018

Ruimtesonde OSIRIS-Rex ontdekt dat er leven is...op aarde

Maar de leefbaarheid van de planeet gaat er niet op vooruit..

Dat is af te leiden uit dit onderzoek, gepresenteerd tijdens de 49e Lunar and Planetary Science Conference. De onderzoekers bogen zich over gegevens die ruimtesonde OSIRIS REx (zie kader) tijdens een scheervlucht langs de aarde verzamelde.

OSIRIS REx is onderweg naar planetoïde Bennu en zal naar verwachting in november arriveren. Afgelopen september scheerde de sonde nog een keertje langs de aarde voor een zwaartekrachtsslinger: hierbij wordt de zwaartekracht van onze planeet gebruikt om de sonde op snelheid te brengen. Tijdens de scheervlucht naderde de sonde onze planeet tot een afstand van zo’n 17.235 kilometer en maakte deze verschillende foto’s van de aarde.

Water
Uit de door OSIRIS REx verzamelde data blijkt dat de aarde bedekt is met grote hoeveelheden water. Dat water zit niet alleen in de oceanen, maar ook in de atmosfeer.

Uit balans
Daarnaast concluderen de onderzoekers dat de atmosfeer “uit balans” is. En dat is – als je op zoek bent naar leven – een goed teken. Zo herbergt de aardse atmosfeer grote hoeveelheden zuurstof en methaan. Beide elementen verdwijnen normaliter gaandeweg uit de atmosfeer. Dat de aardse atmosfeer er toch rijk aan is, wijst erop dat op aarde bronnen van methaan en zuurstof te vinden zijn (in dit geval gaat het onder meer om levensvormen die aan fotosynthese doen).

Ontwikkeling
Maar de onderzoekers komen in hun studie nog tot een andere conclusie. Ook de zich naar Bennu haastende OSIRIS-REx moet namelijk concluderen dat de leefbaarheid van de aarde er niet op vooruitgaat. Zo meet OSIRIS-Rex zo’n 12% meer methaan in de atmosfeer dan in het jaar 1990 (toen ruimtesonde Galileo – onderweg naar Jupiter – een blik op de aarde wierp). En ook de CO2-concentratie is sindsdien met 14% toegenomen.

Het onderzoek lijkt misschien wat ludiek, want wat leren we hier nu werkelijk van? We weten toch dat de aarde leefbaar is? Dat de aarde leven herbergt? En dat we de aarde met zijn allen aan het uitputten en vervuilen zijn? Allemaal waar. En toch is dit onderzoek nuttig. Over een paar jaar hopen astronomen namelijk de instrumenten te hebben om van een afstandje op potentieel leefbare planeten buiten ons zonnestelsel op zoek te gaan naar sporen van leven. En hoe kunnen we ons daar nu beter op voorbereiden dan van een afstandje naar onze eigen planeet te kijken: de enige planeet waarvan we op dit moment zeker weten dat er leven is?

(scientias.nl)

NASA’s OSIRIS-REx Begins Asteroid Operations Campaign

After an almost two-year journey, NASA’s asteroid sampling spacecraft, the Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification, Security-Regolith Explorer (OSIRIS-REx), caught its first glimpse of asteroid Bennu last week and began the final approach toward its target. Kicking off the mission’s asteroid operations campaign on Aug. 17, the spacecraft’s PolyCam camera obtained the image from a distance of 1.4 million miles (2.2 million km).



On Aug. 17, the OSIRIS-REx spacecraft obtained the first images of its target asteroid Bennu from a distance of 1.4 million miles (2.2 million km), or almost six times the distance between the Earth and Moon. This cropped set of five images was obtained by the PolyCam camera over the course of an hour for calibration purposes and in order to assist the mission’s navigation team with optical navigation efforts. Bennu is visible as a moving object against the stars in the constellation Serpens.
Credits: NASA/Goddard/University of Arizona

​OSIRIS-REx is NASA’s first mission to visit a near-Earth asteroid, survey the surface, collect a sample and deliver it safely back to Earth. The spacecraft has traveled approximately 1.1 billion miles (1.8 billion km) since its Sept. 8, 2016, launch and is scheduled to arrive at Bennu on Dec. 3.

“Now that OSIRIS-REx is close enough to observe Bennu, the mission team will spend the next few months learning as much as possible about Bennu’s size, shape, surface features, and surroundings before the spacecraft arrives at the asteroid,” said Dante Lauretta, OSIRIS-REx principal investigator at the University of Arizona, Tucson. “After spending so long planning for this moment, I can’t wait to see what Bennu reveals to us.”

spacecraft and text on black background with red play button
NASA's OSIRIS-REx asteroid sample return mission launched in 2016 and now (August, 2018) is entering its approach phase.
Credits: NASA's Goddard Space Flight Center/Katrina Jackson
This video is public domain and can be downloaded from NASA's Scientific Visualization Studio.
As OSIRIS-REx approaches the asteroid, the spacecraft will use its science instruments to gather information about Bennu and prepare for arrival. The spacecraft’s science payload comprises the OCAMS camera suite (PolyCam, MapCam, and SamCam), the OTES thermal spectrometer, the OVIRS visible and infrared spectrometer, the OLA laser altimeter, and the REXIS x-ray spectrometer.

artikel hier te lezen: https://www.nasa.gov/feat(...)-operations-campaign

29-11-2018

Ruimtesonde OSIRIS-REx arriveert maandag op zijn bestemming: planetoïde Bennu

En dat betekent dat er wéér een spannende ruimtemissie van start gaat!

Misschien ben je nog maar net bekomen van de zenuwslopende landing van Marslander InSight. En toch moeten we je vragen om je alweer op te maken voor een volgende mijlpaal: de aankomst van OSIRIS-REs bij Bennu. Komende maandag rond 18.00 uur (Nederlandse tijd) gaat het gebeuren. En je kunt het natuurlijk live volgen via NASA TV.

Een terugblik
OSIRIS REx werd in september 2016 gelanceerd en is dus al eventjes onderweg. Na ongeveer een jaar rond de zon te hebben gedraaid, kreeg de sonde een zwaartekrachtsslinger van onze planeet, waardoor deze het duwtje kreeg dat nodig was om Bennu te bereiken. Met vrij hoge snelheid scheerde de sonde op Bennu af. Tot augustus 2018: toen begon OSIRIS-REx zijn eindbestemming officieel te naderen en dat vereiste dat deze wat afremde om een ontmoeting mogelijk te maken. En komende maandag moet de sonde zich dus in een baan rond Bennu nestelen.

HAYABUSA
NASA heeft nog nooit materiaal van een planetoïde gehaald en naar de aarde gebracht. Toch is de missie van OSIRIS-REx geen wereldprimeur. De Japanners hebben namelijk tijdens de Hayabusa-missie al eens wat materiaal van een planetoïde gehaald en op aarde bestudeerd. En inmiddels is de Hayabusa2-missie in volle gang: eerder dit jaar arriveerde een Japanse ruimtesonde bij de planetoïde Ryugu. En ook deze planetoïde zal wat materiaal aan de Japanners moeten afstaan. Dat materiaal wordt al in 2020 terug op aarde verwacht.

De toekomst
Het is het begin van een opwindende missie. Voor het eerst gaat NASA namelijk materiaal van een planetoïde halen en terugbrengen naar de aarde (zie kader). OSIRIS-REx zal na aankomst meer dan een jaar de tijd krijgen om Bennu in kaart te brengen en te zoeken naar de beste plek voor het verzamelen van oppervlaktemateriaal. En in 2020 zal de sonde afdalen naar het oppervlak van Bennu om daadwerkelijk wat materiaal op te halen. De sonde gebruikt daarvoor een robotarm waarmee deze gedurende vijf seconden contact maakt met Bennu. Gedurende die vijf seconden komt uit de robotarm stikstofgas zetten, waardoor oppervlaktemateriaal omhoog geslingerd wordt en door OSIRIS-REx verzameld kan worden. Aan boord van de sonde bevindt zich voldoende stikstofgas om drie pogingen te doen om materiaal te verzamelen. Gehoopt wordt dat de sonde zo tussen de 60 en 2000 gram materiaal kan opdoen. In 2021 keert OSIRIS-REx terug naar de aarde, waar deze in 2023 het verzamelde materiaal moet afleveren.


Bennu. Afbeelding: NASA / Goddard / University of Arizona.

NASA hoopt dankzij de OSIRIS-REx-missie meer te weten te komen over de omstandigheden in het piepjonge zonnestelsel. “Planetoïden zijn restanten van de bouwblokken waaruit de planeten gevormd zijn,” aldus NASA. Ook moet de missie meer inzicht geven in wat planetoïden ons te bieden kunnen hebben. “Exemplaren zoals Bennu bevatten natuurlijke grondstoffen zoals water, organische materialen en metalen.” Sommige van die grondstoffen kunnen van pas komen tijdens toekomstige, verre ruimtemissies.

(scientias.nl)

11-12-2018

NASA vindt resten van water op asteroïde Bennu


De asteroïde Bennu.
AP

De Osiris-Rex van NASA heeft sporen van water gevonden op de asteroïde Bennu. Het water zit binnenin de ruimterots. Het ruimtevoertuig vliegt al een paar jaar rond de asteroïde om verkenningen uit te voeren.

Bij de verkenning werd geen vloeibaar water gevonden, daar is de asteroïde te klein voor, maar wel moleculaire sporen van water. Die zijn mogelijk afkomstig van de grotere asteroïde waar Bennu eerst aan vast zat.

Lees ook
NASA-sonde landt op asteroïde op weg naar aarde
De onderzoekers zijn enorm blij met de vondst, ze hadden gehoopt dit te zullen vinden. De asteroïde stamt uit de tijd dat ons zonnestelsel is ontstaan. Doordat er water op gevonden is, kunnen de gegevens van het onderzoek veel duidelijk maken over die beginperiode.

De NASA-missie heeft 2,2 miljoen kilometer afgelegd sinds de lancering in 2016 om bij de asteroïde te komen. Als alles goed gaat keert de missie in 2023 terug met stukken rots van Bennu. De monsters kunnen wetenschappers meer vertellen over het ontstaan van ons zonnestelse

(HLN)