Etappe 19: Xàbia - Calp, 37 km (ITT)Waar zit Keukeleire? Krijgen we een ander beeld dat een betere indruk geeft? Keukeleire. Gaat ie het halen? Gaat ie het halen? Redt ie het? Gaat ie het redden? Keukeleire! Keukeleire wint z'n tweede. Tegen het boordje. Tegen het boordje! Wat een machtsontplooiing. Dat was van ver he. Dat was inderdaad van ver. Ik denk Arndt tweede. Dat was van ver. Dat was man tegen man, hard tegen hard. Nummer vijf. Nummer vijf is binnen. Wat een sprint. Voila. Draaide heel goed in daar. Zat in de perfecte positie, maar dan moet je het natuurlijk nog altijd afwerken.
't Is Cort Nielsen. Sjoaaaaah. Geen Keukeleire? Nee, ik denk dat het Cort Nielsen is. Zeven achteraan? Ja, het is Cort Nielsen.
Maar bon, we gaan door met de tijdrit. Nog drie ritten te gaan.
De start van de tijdrit is aan de Costa Blanca, naast het strand van Xàbia. We mogen de stad ook Javea noemen, dat is de Spaanse naam. Om sympathie te tonen voor alle Spaanse regio's met een eigen identiteit kiezen we toch maar voor Xàbia. We pleisteren nog steeds in de regio Valencia, hoewel we wel in een andere provincie terecht zijn gekomen. De provincie Alicante, jawel. Xàbia is een stad met ongeveer 30.000 inwoners en dankzij meer dan 25 kilometer aan strand is het een van de populairste badplaatsen van de Costa Blanca. Het is niet alleen een populaire plaats dankzij al dat strand, maar ook vanwege de verschillende kapen die de stad bijna omsluiten. Je kan hier dus ook nog wat rotsen en heuvels. Van origine was Xàbia een vissersdorpje en dat is nu ook nog steeds te merken. Er is een vissershaven, waar iedere dag nog gebruik van wordt gemaakt. In de stad kun je dan uiteraard weer bij de verschillende eetgelegenheden uitgebreid proeven wat er allemaal uit de zee gehaald is. Daarnaast heeft Xàbia nog een tweede haven, dat is dan weer meer voor de mensen die geld teveel hebben. Het oude centrum van de stad ligt net een eindje van de kust af, maar is wel de moeite waard. Verschillende oude gebouwtjes, waaronder een kerk die verdacht veel op een fort lijkt. Van dat centrum merken de renners vrij weinig, want ze starten langs het water, bij een van de boulevards die Xàbia rijk is. Een paar dagen geleden is er overigens met opzet brand gesticht in de omgeving van Xàbia, waardoor het zelfs nog even onzeker was of de tijdrit door zou kunnen gaan. Gelukkig viel dat allemaal mee uiteindelijk en kunnen we gewoon het normale parcours gaan afwerken. In deze stad is overigens David Ferrer geboren, voor de tennisliefhebbers. Voor de wielerliefhebbers heb ik dan weer het heugelijke nieuws dat dit de stad is van Antonio Molina. Je weet wel, die ene van Caja Rural. Of nouja, misschien weet je ook wel niet. Hij rijdt geen platte prijs, dus dat zou te billijken zijn. Xàbia is ook een vaste pleisterplaats van Johan Museeuw, die hier ook wat projectjes aan het organiseren is om wielerschool op te zetten. Althans, dat was hij enkele jaren geleden van plan. Geen idee hoe het nu zit, maar wat ik wel zeker weet is dat de tijdrit van de Vuelta hier start.
Direct na de start mogen de renners een stukje over een enorm smal weggetje fietsen, langs het strand. Dat duurt ongeveer 200 meter, daarna bereiken ze een bredere weg. Het gaat een aantal kilometer lang rechtdoor langs het water, tot na drie kilometer koers het strand van Arenal wordt bereikt. Hier is er een flauwe bocht naar rechts, waarna de renners kort achter elkaar twee rotondes tegenkomen. Bij de tweede rotonde slaan ze rechtsaf en al snel komen ze weer een rotonde tegen. Het kost nogal wat moeite om Xàbia op een schappelijke manier te verlaten. Na nog wat bochten en rotondes lukt dat dan. Buiten Xàbia loopt de weg heel licht omhoog en fietsen de renners de hoogste berg van deze omgeving, de Montgó, tegemoet. Het gaat iets meer dan drie kilometer bijna helemaal rechtdoor, tot de renners weer een rotonde tegenkomen. Makkelijke rotonde, ze kunnen er zowat rechtdoor rijden. Na de rotonde loopt het een paar meter omhoog, maar daarna is het weer een aantal kilometer vlak. Het gaat op een paar flauwe bochten na ook vooral rechtdoor, het technische deel van deze tijdrit hebben we nog niet bereikt. Na iets meer dan 10 kilometer slaan de renners rechtsaf en gaan ze op weg naar het centrum van Benitatxell. We verlaten de grote weg en gaan via een wat minder brede en goede weg dwars door een of ander buitenwijkje fietsen. Dit doen we omdat de weg hier nogal omhoog loopt. Een Spaanse tijdrit is pas echt Spaans als er ook nog wat klimwerk is, dus krijgen we nu twee lastige kilometers achter elkaar. In die twee kilometer gaat het gemiddeld aan 5% omhoog, maar vooral de eerste kilometer is met een procentje of acht best pittig. De passage in Benitatxell zelf is lastig, omdat er nogal wat smalle straatjes en bochtjes zijn. De organisatie heeft zo'n beetje de moeilijkst mogelijke weg uitgekozen, hulde daarvoor. Als ik het routeboek goed interpreteer is dit een van de passages in Benitatxell.
Paso enstrecho con curvas, een nauwe straat met bochtjes. Genot.
De passage in Benitatxell komt na 12 kilometer. Deze naam die nu al een paar keer is gevallen komt sommige mensen misschien bekend voor. De naam van dit dorpje werd namelijk ook vermeld tijdens de negende etappe van de Vuelta van vorig jaar. Dit was de etappe die zou eindigen boven op Cumbre del Sol. Een berg die debuteerde, maar meteen legendarisch werd. Dat was namelijk de berg waar Tom Dumoulin een onwaarschijnlijke overwinning boekte. Hij leek te gaan winnen, toen leek hij geklopt en toen won hij ineens toch met een waanzinnige sprint. Een van de mooiste overwinningen van het vorige jaar en we zitten nu dus verdomd dicht bij die plek in de buurt. We gaan er niet naartoe, dat is dan weer jammer. Enfin, buiten Benitatxell wordt het parcours ineens een stuk technischer. De renners rijden weer over een brede weg, maar deze is wel bochtig. Bovendien gaat het steeds op en af. Als het omhoog gaat is dat meestal ook nog redelijk venijnig. Een paar keer gaat het een halve kilometer omhoog aan meer dan 5%, het is iets pittiger dan het profielkaartje laat blijken. De afdalinkjes tussendoor zijn met al die bochten ook nog wel even opletten, hoewel het niet heel gevaarlijk lijkt. Na 16 kilometer bereiken de renners Teulada, waar ze bij een rotonde rechtsaf slaan. Het gaat nu een aantal kilometer naar beneden. We gaan van ongeveer 180 meter boven zeeniveau terug naar zeeniveau, en dat in een kilometer of vier. Bizar steil gaat het niet naar beneden, maar je kan op dit stuk in ieder geval aardig tempo maken. Een paar bochten en wat rotondes, maar heel lastig is het niet. Alleen de tweede rotonde, in de buurt van Paichu, is een beetje scherp en onhandig te nemen. Na deze rotonde gaat het een tijdje rechtdoor, maar al snel komt de volgende rotonde. Het is ondertussen wel weer vlak. Een paar meter na die rotonde is er weer een rotonde en dan komen de renners uit in Moraira. Dit is na 21 kilometer, dan zit meer dan de helft van deze tijdrit er al op. Moraira is een oud vissersdorpje aan de Costa Blanca, dat ondertussen ook weer een toeristische badplaats is geworden.
Ik heb overigens geen idee waar de tussentijden worden gemeten. Naar goed Spaans gebruik staat dit niet op de profielkaartjes. Spanjooltjes vinden dat niet zo rullevant, blijkbaar. Kan goed zijn dat er in Moraira een tussenpunt is, maar het kan ook best ergens anders zijn. Weet ik veel. Het is allemaal de schuld van Unipublic. In ieder geval slaan de renners na het binnenrijden van Moraira bij een rotonde rechtsaf, daarna gaat het een tijd lang rechtdoor. De renners rijden weer langs de kust en op een paar flauwe bochten na is het even wat makkelijker. Even verderop gaat het twee kilometer lang licht omhoog, maar in die twee kilometer komen we maar 50 meter hoger uit, wat al bij al ook nog wel meevalt. Na deze kilometers in stijgende lijn komen de renners weer een rotonde bezig en daarna gaat het heel kort even best steil naar beneden. In dit stuk zit ook nog een linke bocht naar rechts, die nog wel gevaarlijk is. Na die bocht is er bijna meteen een bocht naar links, maar dan loopt de weg alweer licht omhoog. We zitten nu in de technische zone van deze tijdrit, waar het niet alleen bochtig is, maar waar het ook nog eens continu op en af gaat. Twee kilometer in stijgende lijn, met af en toe een klein stukje afdaling tussendoor en daarna weer een stuk naar beneden. Hier is het continu schakelen en goed opletten, wel wat lastiger dan het profiel doet vermoeden. De weg is wel steeds breed. Na 29 kilometer komen de renners door La Fustera en hier blijft het technisch. Nog steeds veel bochten, nog steeds veel op en af. Vaak maar een paar meter, maar tijdens een tijdrit zijn al die tempowisselingen maar lastig. Ook nog veel obstakels op de weg, hoewel je daar als eenzaat toch minder last van hebt. Na La Fustera is het nog maar acht kilometer tot de streep in Calp.
Buiten La Fustera blijft het nog een beetje omhoog lopen, tot Les Bassetes. Hier is het werk in stijgende lijn gedaan en wordt er voorzichtig gedaald richting de finishplaats. Er zijn weer behoorlijk wat wegobstakels aanwezig, voornamelijk een boel rotondes. Op iets minder dan vijf kilometer van de streep begint dat feest en krijgen we tot de finish zeven rotondes. Tussen de rotondes door gaat het wel steeds behoorlijk rechtdoor, dat scheelt dan weer. De rotonde op iets minder dan vier kilometer van de streep is prima te nemen, daar kunnen de renners in volle vaart doorheen. Vervolgens komen ze weer langs het water te rijden,er is hier zowaar een lagune. Een paar hectometer verderop is er weer een rotonde, die wat groter en breder is. Hier wordt een flinke bocht gemaakt, maar we gaan wel weer rechtdoor over dezelfde weg verder. Op iets minder dan drie kilometer van de streep ligt de volgende rotonde en ook hier gaat men rechtdoor over de rotonde. Bij de volgende rotonde, een meter of 300 verderop, gaan de renners helemaal rond en fietsen ze over dezelfde weg weer terug. Dit alles over een brede weg, langs een boulevard waar allemaal appartementen staan. Aangezien we over dezelfde weg terug gaan fietsen komen we ook weer dezelfde rotondes tegen, alleen dan nu van de andere kant. Op iets minder dan twee kilometer van de streep ligt er weer een, daarna gaat het rechtdoor tot een paar meter voor de boog van de laatste kilometer. Voor die boog ligt er weer een rotonde, waar de renners weer rechtdoor mogen. Bij de volgende rotonde, een paar meter verderop, moeten ze dan weer naar rechts. Deze bocht is prima te doen, maar de volgende bocht, die 100 meter later komt, is wel een stuk scherper. Deze bocht gaat weer naar rechts. Vervolgens gaat het een meter of 300 rechtdoor, over een hobbelig straatje, waarna er weer een bocht naar rechts is. Dan zitten we ondertussen in de laatste meters van deze tijdrit en in die meter is het continu draaien en keren. Nog een flinke bocht naar links gevolgd door een scherpe naar rechts en dan finishen de renners in de haven van Calp.
Calp, of Calpe, is een plaats aan de Costa Blanca met 27.000 inwoners. Een plaats met een speciale betekenis voor de renners van Giant-Alpecin, want in de omgeving van Calp gebeurde begin dit jaar het ongeluk met zes renners. Ze werden aangereden door een oud vrouwtje en hielden er allemaal behoorlijk wat fysieke en mentale schade aan over. Een van de zwaarst getroffenen, Chad Haga, is er bij in deze Vuelta en is blij dat hij deze etappe heeft gehaald. Voor de Vuelta is Calp geen onbekende plaats. Zo was de koers hier in 2010 nog, bijvoorbeeld. Het was toen de startplaats van een rit naar Alcoy, die gewonnen zou worden door David Lopez. Ook vorig jaar kwam de Vuelta hier nog langs, tijdens de rit naar Cumbre del Sol. Calp valt vooral op vanwege de hoge rots die boven alles uitsteekt, El Peñon de Ifach. 330 meter boven de zeespiegel. Deze rots is ook een prima natuurgebied, waar je allerlei vogels aan kunt treffen. Het centrum van Calp mag er ook wel zijn, veel oude huisjes. Op sommige plekken is ook nog te zien dat er hier vroeger een Moorse overheersing was. Buiten het centrum is alles dan weer volgebouwd met hotels en appartementen, want het is toch vooral heel toeristisch hier. Vroeger was het een vissersdorpje, maar tegenwoordig liggen hier met name veel mensen op het strand weg te schroeien in de zon. Dat kan goed in Calp, want het schijnt er altijd goed weer te zijn. De renners finishen een eindje buiten het centrum, bij de haven van Calp. Boven op de grote rots heb je een mooi uitzicht over deze haven en de rest van de stad.
Ook aan de witte kust wordt het weer warm. 28 graden in Xàbia en 29 in Calp, is de voorspelling. Dat is natuurlijk wel aan de kust, verder landinwaarts zal het nog wel warmer worden. Geen kans op regen, maar waarschijnlijk zal er wel een aardig briesje staan. Die wind zal voornamelijk tegen zijn, of schuin van voren. Wakkert richting het eind van de dag waarschijnlijk ook steeds meer aan, wat dan in het nadeel zou zijn van de mannen die later starten. Om 13:46 start de eerste renner, de nummer laatst in het klassement. Zo'n beetje de hele Vuelta lang was dat Nikias Arndt, maar Svein Tuft heeft het voor elkaar gekregen om de rode lantaarn van hem over te nemen. Tuft was ook een erkend hardrijder, dus misschien kan hij meteen een mooie richttijd neer gaan zetten. De uitzending begint om 15:00, zoals altijd. Rond die tijd vertrekt Vegard Stake Laengen, een renner die het misschien nog wel goed kan gaan doen ook. Nairo Quintana start als laatste, om 16:56. De verwachting van de organisatie is dat hij om 17:40 binnen is en dat hij derhalve dus 44 minuten nodig heeft voor deze 37 kilometer.
16:38:00 DE LA CRUZ MELGAREJO David ESP ETIXX - QUICK STEP
16:40:00 SCARPONI Michele ITA ASTANA PRO TEAM
16:42:00 FORMOLO Davide CANNONDALE-DRAPAC PRO CYCLING TEAM
16:44:00 SÁNCHEZ Samuel ESP BMC RACING TEAM
16:46:00 TALANSKY Andrew CANNONDALE-DRAPAC PRO CYCLING TEAM
16:48:00 YATES Simon GBR ORICA-BIKEEXCHANGE
16:50:00 CONTADOR Alberto ESP TINKOFF
16:52:00 CHAVES Esteban COL ORICA-BIKEEXCHANGE
16:54:00 FROOME Christopher GBR TEAM SKY
16:56:00 QUINTANA Nairo COL MOVISTAR TEAM
De volledige lijst:
http://www.steephill.tv/2(...)_Starting%20time.pdfEr staan weinig getectyleerde hardrijders aan de start, dus is het een behoorlijk lastig te voorspellen tijdrit. Het is redelijk technisch en niet vaak vlak, wat het voor iedereen een moeilijke tijdrit zal maken. De wind kan ook een rol gaan spelen, vooral als die vaak op kop zit. Een van de beste tijdrijders aan de start is zonder meer Froome. Hij zal het van de klassementsrenners waarschijnlijk het beste gaan doen. Veel specialisten staan er verder niet aan de start. We komen al snel aan bij echte outsiders. Als je de verschillende namen langs hoort komen, weet je dat niet alleen het sprintersveld dun bezet is, maar ook het tijdrijdersveld. Jongens als Dillier, Felline, Moser en Talansky worden genoemd, dat is niet best allemaal.
1. Froome. Iedereen gaat uit van een winst voor Castroviejo, dus doe ik lekker tegendraads. Froome heeft dan misschien niet de absolute topvorm te pakken, maar een goede tijdrit moet hij nog wel uit dat misvormde lijf kunnen persen. Is van de klassementsrenners zonder meer de beste tijdrijder en als hij het Quintana nog lastig wil maken moet hij hier veel tijd gaan pakken. Het is mogelijk.
2. Castroviejo. Het is natuurlijk de vraag of Castro voluit mag gaan. Er komt nog een zware dag aan hierna, daar zal Quintana hem misschien nog wel hard nodig hebben. Toch denk ik wel dat hij de vrijheid gaat krijgen om hier te presteren. Na enkele blessures en een jaar vol pech heeft hij het dan toch nog voor elkaar gekregen om weer een geweldige vorm te vinden. Is deze Vuelta van onschatbare waarde voor Quintana, zoals bijvoorbeeld bleek in de rit naar Aramon Formigal. Levert daarnaast ook weer goede tijdritten af, zo was hij in Rio vierde, toevallig net achter Froome.
3. Campenaerts. Hallo Jumbo! Met wat zalvende woorden van Addy Engels en Jan Boven gaat Victor boven zichzelf uitstijgen. In zijn trui van Belgisch kampioen tijdrijden gaat hij ontzettend hard schroeien. Tenzij hij ineens weer een bocht verkeerd inschat en een paar tanden verliest, maar laten we er gewoon vanuit gaan dat hij heeft geleerd van zijn fouten.
4. LL Sanchez. Met Lulu weet je het maar nooit. Af en toe een bijzonder goede tijdrit, gevolgd door een stuk of wat floptijdritten. Hij heeft de laatste tijd een aardige reeks van floptijdritten gereden, waardoor het nu wel weer tijd is voor een goede tijdrit. Met de vorm zit het eigenlijk wel goed, dus als hij zich kan motiveren moet hij hier minstens bij de eerste 10 rijden.
5. Hermans. Omdat ik toch graag nog een naam wil noemen waar verder niemand aan heeft gedacht. Ben is in de vorm van zijn leven. Ineens kan hij alles. Zo goed als hij tijdens deze Vuelta klimt heeft hij nog nooit gedaan. Stiekem heeft hij ook wel eens een goede tijdrit gereden. Nu hij toch in de vorm van z'n leven is, verwacht ik hier ook nog wel een goede tijdrit. Ben is mijn donkere paard.