[CZT #47] Chronisch Ziek Topic

Afgelopen 3 jaar 0 kilo afgevallen, nog maar 30 kilo te gaan

quote:

Op maandag 19 september 2016 16:02 schreef twiFight het volgende:
Afgelopen 3 jaar 0 kilo afgevallen, nog maar 30 kilo te gaan

Ik was behoorlijk aangekomen waarschijnlijk omdat ik aan de pil nu ben maar ben het weer zo goed als kwijt En heb me ingeschreven bij een nieuwe sportschool voor 3 jaar dus kan weer aan de slag

Ik heb gister te horen gekregen dat ik écht weer moet gaan sporten (hint hint).

Denk dat ik inmiddels wel over de 60 zit. Nog nooit gewogen.

Ik ben sinds vorige week zondag aan het eten volgens de Slimming Body Guide. Beetje popie jopie gedoe, maar het voelt goed en ik ben in een week 1,5 kilo afgevallen.

quote:

Op maandag 19 september 2016 17:35 schreef Aspergermeisje het volgende:
Ik ben sinds vorige week zondag aan het eten volgens de Slimming Body Guide. Beetje popie jopie gedoe, maar het voelt goed en ik ben in een week 1,5 kilo afgevallen.

quote:

Op maandag 19 september 2016 17:34 schreef Jaimy_Luca het volgende:
Denk dat ik inmiddels wel over de 60 zit. Nog nooit gewogen.

Bij wat voor lengte? 60 klinkt namelijk niet echt verkeerd.

quote:

Op maandag 19 september 2016 18:50 schreef vannelle het volgende:

[..]

Bij wat voor lengte? 60 klinkt namelijk niet echt verkeerd.

1m48.

Ik heb echt het gevoel dat ik dommer word.

Ik herkende vorig jaar de bel niet, ook na een maand niet. Terwijl het een nogal harde doordringende bel was (inmiddels veranderd). Weet nog dat ik een keer op de bank lag te slapen en er aangebeld werd, en ik wakker schrok en niet wist wat het geluid was, totdat ik iemand bij de deur weg zag lopen...

En net stond ik eten klaar te maken in de keuken en mijn vriend klopte op het raam, want de kat wilde naar binnen. Ik hóór het geklopt wel, maar mijn hersenen maken niet de link dat het mijn vriend is die op het raam klopt. Ik denk alleen: "He, ik hoor wat?" en waar het ongeveer vandaan komt.

Kat miauwde, dus ik liep naar de achterdeur en doe open om haar binnen te laten. Toen maakte m'n vriend duidelijk dat hij klopte (al 2 keer trouwens).

Ook andere geluiden herken ik niet direct (en raak soms in paniek als ik niet gelijk weet wat het geluid is/waar het vandaan komt).

Vroeger nooit last van gehad. En het zijn elke keer van die kleine dingetjes waar ik me zorgen over maak, maar het is allemaal nog niet erg genoeg (serieus genoeg) voor de dokter.

quote:

Op maandag 19 september 2016 18:53 schreef Jaimy_Luca het volgende:

[..]

1m48.

Ben je nou verdrietig over je lengte of de combi lengte/gewicht?
Zou je niet moeten doen (ja, dat is heel makkelijk gezegd door een buitenstaander) want sowieso vind je vriend je mooi zoals je bent.
Ik ben niet zwaar genoeg, mijn vriendin juist wel. Maar maakt dat wat uit? Ik vind het niet belangrijk als er geen dramatische oorzaak voor is.
Perfecte mensen bestaan alleen maar in films en reclames en zelfs dan lukt het nog niet zonder make-up of een foto te retoucheren.

Wees blij met hoe je bent, waarom niet? Andere mensen zijn tenslotte ook blij met jou.

quote:

Op maandag 19 september 2016 19:28 schreef vannelle het volgende:

[..]

Ben je nou verdrietig over je lengte of de combi lengte/gewicht?
Zou je niet moeten doen (ja, dat is heel makkelijk gezegd door een buitenstaander) want sowieso vind je vriend je mooi zoals je bent.
Ik ben niet zwaar genoeg, mijn vriendin juist wel. Maar maakt dat wat uit? Ik vind het niet belangrijk als er geen dramatische oorzaak voor is.
Perfecte mensen bestaan alleen maar in films en reclames en zelfs dan lukt het nog niet zonder make-up of een foto te retoucheren.

Wees blij met hoe je bent, waarom niet? Andere mensen zijn tenslotte ook blij met jou.

Nou ik had graag model willen zijn. Klein zijn is ook wel leuk hoor. Heb geen problemen met mijn lengte. Maar ietsjes groter had wel fijner geweest.

Vooral situaties als mensen aan de deur en dat ze vragen of m'n ouders thuis zijn. (Allang niet meer gebeurd eigenlijk. ) Of dat ze denken dat mijn vriend mijn vader is.

Maar ben vandaag sowieso een beetje in een "Ik ben niet leuk, wie houdt er nou echt van mij? Niemand toch!"-bui. Beetje verdrietig ook. Verlatingsangst speelt weer een beetje op.

En ja, ik deal er alleen mee, ga mijn vriend niet lastig vallen met stomme vragen en een huilende J-L.

quote:

Op maandag 19 september 2016 20:23 schreef Jaimy_Luca het volgende:

[..]

Nou ik had graag model willen zijn. Klein zijn is ook wel leuk hoor. Heb geen problemen met mijn lengte. Maar ietsjes groter had wel fijner geweest.

Vooral situaties als mensen aan de deur en dat ze vragen of m'n ouders thuis zijn. (Allang niet meer gebeurd eigenlijk. ) Of dat ze denken dat mijn vriend mijn vader is.

Maar ben vandaag sowieso een beetje in een "Ik ben niet leuk, wie houdt er nou echt van mij? Niemand toch!"-bui. Beetje verdrietig ook. Verlatingsangst speelt weer een beetje op.

En ja, ik deal er alleen mee, ga mijn vriend niet lastig vallen met stomme vragen en een huilende J-L.

Ik zou ook wel model willen zijn maar dan kom ik denk ik in aparte blaadjes terecht.
En wat je gevoel van vandaag betreft: Ik durf niet te zeggen dat ik van je hou want we kennen elkaar niet.
Maar je vriend houdt wel van je en dát is belangrijk!
Je moet ook van jezelf houden natuurlijk, anders is de mening van andere mensen ook niet echt belangrijk.
Ik kan je wel zeggen op basis van wat ik lees: Je lijkt mij een prima dame maar uiteraard heb je wat issues. Net als iedereen in dit topic.
Maar eerlijk gezegd mag ik je wel, ondanks alles.
Die gedachte heb ik al langer, dat is niet sinds vandaag.

En je vriend heeft ws. wat sterkere gedachtes, denk wel dat het belangrijk is dat hij weet wat er in jou omgaat.
En dus lijkt praten me eigenlijk een goed idee ondanks dat je dat eigenlijk niet wil.

quote:

Op maandag 19 september 2016 21:32 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Als je zo uitlegt aan je vriend hoe je je voelt, verwacht ik eigenlijk dat je wel begrip kan verwachten? Zonder dat je pas met hem praat als je echt breekt en dus inderdaad echt helemaal huilerig word? Dat lucht misschien op, en dan voel je je beter en je vriend begrijpt je weer beter.

Ik maak zelf altijd de fout om het alleen te willen doen, tot ik toch zelf weer ga geloven dat ik super super super stom ben. En dan ben ik echt niet leuk meer en is het moeilijk met me om te gaan. Terwijl als ik eerder m'n mond open trek ik dus vaak begrip krijg en me dan een stuk prettiger ga voelen.

Ik ben een stadium verder, ik heb me er al bij neergelegd en gelukkig begrijpen mensen in mijn omgeving dat ook.
Het is een aardig grote stap om te nemen maar je leven wordt er echt een stuk makkelijker van.

quote:

Op maandag 19 september 2016 22:18 schreef weethetevennietmeer het volgende:
Afgelopen nacht goed geslapen, geen last / pijn gehad. Vraag mij niet waarom of hoe dat kan, want ik weet het echt niet

Fijn! Hopelijk meer van zulke nachten!

quote:

Op maandag 19 september 2016 22:18 schreef weethetevennietmeer het volgende:
Afgelopen nacht goed geslapen, geen last / pijn gehad. Vraag mij niet waarom of hoe dat kan, want ik weet het echt niet

Nou, dat klinkt niet slecht!!

Zelf geprikt

quote:

Op dinsdag 20 september 2016 08:59 schreef LPFAN het volgende:
Zelf geprikt

Yay

quote:

Op dinsdag 20 september 2016 09:43 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Yay

Mijn shunt was net boter. Heerlijk met scherp

quote:

Op maandag 19 september 2016 21:00 schreef vannelle het volgende:

[..]

Ik zou ook wel model willen zijn maar dan kom ik denk ik in aparte blaadjes terecht.
En wat je gevoel van vandaag betreft: Ik durf niet te zeggen dat ik van je hou want we kennen elkaar niet.
Maar je vriend houdt wel van je en dát is belangrijk!
Je moet ook van jezelf houden natuurlijk, anders is de mening van andere mensen ook niet echt belangrijk.
Ik kan je wel zeggen op basis van wat ik lees: Je lijkt mij een prima dame maar uiteraard heb je wat issues. Net als iedereen in dit topic.
Maar eerlijk gezegd mag ik je wel, ondanks alles.
Die gedachte heb ik al langer, dat is niet sinds vandaag.

En je vriend heeft ws. wat sterkere gedachtes, denk wel dat het belangrijk is dat hij weet wat er in jou omgaat.
En dus lijkt praten me eigenlijk een goed idee ondanks dat je dat eigenlijk niet wil.

Vraag me nog steeds af hoe dat überhaupt kan, dat hij nog van me houdt. Maar ik weet eigenlijk niet of ik echt van mezelf hou? Als dat zo was zou ik toch wel iets beter voor mezelf zorgen?

Dank je.

Uiteindelijk toch niet gepraat. Wel tegen elkaar aan in slaap gevallen.

quote:

Op maandag 19 september 2016 21:32 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Als je zo uitlegt aan je vriend hoe je je voelt, verwacht ik eigenlijk dat je wel begrip kan verwachten? Zonder dat je pas met hem praat als je echt breekt en dus inderdaad echt helemaal huilerig word? Dat lucht misschien op, en dan voel je je beter en je vriend begrijpt je weer beter.

Ik maak zelf altijd de fout om het alleen te willen doen, tot ik toch zelf weer ga geloven dat ik super super super stom ben. En dan ben ik echt niet leuk meer en is het moeilijk met me om te gaan. Terwijl als ik eerder m'n mond open trek ik dus vaak begrip krijg en me dan een stuk prettiger ga voelen.

Tuurlijk zou ik begrip krijgen. Mijn vriend heeft nog nooit gezegd: "Stel je niet aan." Meestal kan ik het niet tegenhouden als ik emotioneel ben. Qua lichamelijke pijn kan het zo'n pijn doen, ik huil niet. Maar emotionele pijn, dan gaan ze, die tranen.