R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Doorgaan, stoppen of alles compleet omgooien?
Met het eerste heb je gelijk ik las het verkeerd.quote:Op zondag 27 november 2016 18:10 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Is het experimenteren als je een huisarts vertelt dat je het leven niet ziet zitten? Volgens mij heeft TS ook geen acute zelfmoordneiging.
Maar die medicatie kan die zelfmoordneigingen wel triggeren.
Je advies om naar de huisarts te gaan deel ik van harte 😊
Hell To The Liars
maar dan wel naar een andere huisartsquote:
[..]
Met het eerste heb je gelijk ik las het verkeerd.
Maar die medicatie kan die zelfmoordneigingen wel triggeren.
Je advies om naar de huisarts te gaan deel ik van harte 😊
...
Misschien moet je op een zaterdag een keer naar een koffieshop gaan. Wat wiet roken en het daar gezellig maken, misschien helpt dit tegen je hoofdpijn. Ook kan je dan vrienden maken.
Je zou dit wel 3x moeten proberen.
Als dit niet werkt, lekker naar Thailand gaan en paar jaar/maanden het klooster in. Jezelf zoeken, een nieuw leven vinden.
Prioriteiten stellen en goed nadenken wat jij wil.
Als dit allemaal niet helpt kan je als nog zelfmoord plegen, maar dat is zonde. Ik raad je dan wel aan om eerst alle drugs uit te proberen die er bestaan. Succes.
Je zou dit wel 3x moeten proberen.
Als dit niet werkt, lekker naar Thailand gaan en paar jaar/maanden het klooster in. Jezelf zoeken, een nieuw leven vinden.
Prioriteiten stellen en goed nadenken wat jij wil.
Als dit allemaal niet helpt kan je als nog zelfmoord plegen, maar dat is zonde. Ik raad je dan wel aan om eerst alle drugs uit te proberen die er bestaan. Succes.
Adviezen zijn ongetwijfeld goed bedoeld, maar ik ga niet meer naar een huisarts, nooit meer. Dan ga ik liever naar een psycholoog die ik zelf uit zoek. Alleen is dat volgens mij niet te betalen.
Dat eerste lijkt me niet zo verstandig. Het tweede is een beetje het idee waar ik aan zat te denken toen ik het topic opende, maar ja dat blijkt ook niet echt te helpen zoals je kan lezen.quote:Op zondag 4 december 2016 21:13 schreef 6star6lord6 het volgende:
Misschien moet je op een zaterdag een keer naar een koffieshop gaan. Wat wiet roken en het daar gezellig maken, misschien helpt dit tegen je hoofdpijn. Ook kan je dan vrienden maken.
Je zou dit wel 3x moeten proberen.
Als dit niet werkt, lekker naar Thailand gaan en paar jaar/maanden het klooster in. Jezelf zoeken, een nieuw leven vinden.
Prioriteiten stellen en goed nadenken wat jij wil.
Als dit allemaal niet helpt kan je als nog zelfmoord plegen, maar dat is zonde. Ik raad je dan wel aan om eerst alle drugs uit te proberen die er bestaan. Succes.
Hoeveel roebels kun je al met al vrijmaken?
Als ik jou was zou ik het overwegen om alles achter je laten, en gaan reizen, en niet alleen maar om cultuur te snuiven in de historische zin, maar juist om eens te gaan onderzoeken wat maakt dat Nederland deze ervaringen geeft. Onze maatschappelijk opzet en manier van leven en omgang maakt alleen de meest afgeharde individuen niet compleet depressief.
Een bijkomend voordeel is dat mocht je een land en cultuur vinden die meer aansluit bij jouw visie op het leven, dat je je daar wellicht kunt gaan vestigen en een mooi en vervullend leven kunt gaan leven.
Hier gaat het je niet lukken.. The definition of insanity is hier dan ook van toepassing..
Als ik jou was zou ik het overwegen om alles achter je laten, en gaan reizen, en niet alleen maar om cultuur te snuiven in de historische zin, maar juist om eens te gaan onderzoeken wat maakt dat Nederland deze ervaringen geeft. Onze maatschappelijk opzet en manier van leven en omgang maakt alleen de meest afgeharde individuen niet compleet depressief.
Een bijkomend voordeel is dat mocht je een land en cultuur vinden die meer aansluit bij jouw visie op het leven, dat je je daar wellicht kunt gaan vestigen en een mooi en vervullend leven kunt gaan leven.
Hier gaat het je niet lukken.. The definition of insanity is hier dan ook van toepassing..
Gek work k van die klapjosties ant ent van de straot, gek zeg ik je. Zo, en nu gaak om een bal gehakt!
Enorme kick! Topic was ouder dan ik dacht..
Korte samenvatting sinds de OP:
• Vlak na het openen van de OP ben ik op een reis van drie weken geweest. Leuk gehad, maar ik wilde na een week of twee ook weer naar huis, zoals hierboven ergens te lezen. Gaan reizen leek dus niet echt een oplossing.
• Daarna weer gaan werken
• Vrij onverwacht een zeer ingrijpende reorganisatie op het werk, zie ook het topic: R&P / Het leven was al zo ongelooflijk kut
• Nog een aantal maanden doorgewerkt
• Naar aanleiding de reorganisatie naar de huisarts geweest en vervolgens een psycholoog. Diagnose is dysthymie. Antidepressiva vonden zowel de huisarts als de psychiater geen goed idee. Netjes de opdrachten van de psycholoog geprobeerd uit te voeren. Na 25 sessies het idee dat ik hier helemaal niets mee ben opgeschoten. De psycholoog wilde me naar een andere behandelaar doorverwijzen, omdat ze ook het idee had dat het niet ging werken. Dit heb ik (nog) niet gedaan.
Toen onbetaald verlof opgenomen en gaan reizen. Alleen een heen ticket gekocht en de eerste twee nachten vooraf geregeld. Ik had wel enigszins een plan en dat heb ik eigenlijk ook wel zo uitgevoerd, maar wel met de flexibiliteit om hier en daar wat dingen anders te doen. Ik ben 4.5 maanden weggeweest. Wel m'n huis aangehouden in deze periode.
Ik heb het heel erg naar m'n zin gehad. Normaal heb ik 6 -7 dagen per week hoofdpijn, op reis vrijwel niet. Ik had elke dag contacten en mensen om wat mee te doen. Heel veel gezien, super gave dingen gedaan en zeker geen spijt van gehad. Ik heb me geen moment eenzaam gevoeld. Ook de enkele keer alleen eten of alleen in een bus voelde niet ongemakkelijk, vooral omdat ik me minder beoordeeld door anderen voelde op de een of andere manier. Verder was het veel makkelijker om even een praatje aan te knopen met vreemden dan hier in Nederland waar iedereen met een chagrijnige kop in het OV zit.
Wat mindere kanten waren dat ik het af en toe ongemakkelijk vond om weer verder te gaan en bang was dat ik niemand zou ontmoeten op een nieuwe plek e.d. Onterechte angst, want ik ben vrijwel overal wel weer mensen tegengekomen. Slechts één keer op een hele saaie plek geweest in de middle of nowhere. Verder had ik op de achtergrond nog steeds niet een heel erg voldaan gevoel. Maar hé, het was wel op de achtergrond ipv op de voorgrond, zoals in m'n normale leven. Pas tegen het eind van de reis, toen ik een terugticket had, kwam het weer wat meer naar boven, netals de hoofdpijn.
Maar dan nu.. Nu is m'n geld op, nog een keer zoiets zit er simpelweg niet in. Ik ben weer aan het werk bij m'n oude werkgever, maar er is werkelijk waar geen zak aan. Voorheen had ik leuke collega's, nu geen. Nu is het gevoel uit de OP dus nog veel sterker. Ik voel me nu ik weer een paar weken terug ben zoals vanouds en misschien nog wel erger dan voordat ik weg ging.
Wat moet je hier dan weer mee.. De vraag uit de topic titel blijft..
Korte samenvatting sinds de OP:
• Vlak na het openen van de OP ben ik op een reis van drie weken geweest. Leuk gehad, maar ik wilde na een week of twee ook weer naar huis, zoals hierboven ergens te lezen. Gaan reizen leek dus niet echt een oplossing.
• Daarna weer gaan werken
• Vrij onverwacht een zeer ingrijpende reorganisatie op het werk, zie ook het topic: R&P / Het leven was al zo ongelooflijk kut
• Nog een aantal maanden doorgewerkt
• Naar aanleiding de reorganisatie naar de huisarts geweest en vervolgens een psycholoog. Diagnose is dysthymie. Antidepressiva vonden zowel de huisarts als de psychiater geen goed idee. Netjes de opdrachten van de psycholoog geprobeerd uit te voeren. Na 25 sessies het idee dat ik hier helemaal niets mee ben opgeschoten. De psycholoog wilde me naar een andere behandelaar doorverwijzen, omdat ze ook het idee had dat het niet ging werken. Dit heb ik (nog) niet gedaan.
Toen onbetaald verlof opgenomen en gaan reizen. Alleen een heen ticket gekocht en de eerste twee nachten vooraf geregeld. Ik had wel enigszins een plan en dat heb ik eigenlijk ook wel zo uitgevoerd, maar wel met de flexibiliteit om hier en daar wat dingen anders te doen. Ik ben 4.5 maanden weggeweest. Wel m'n huis aangehouden in deze periode.
Ik heb het heel erg naar m'n zin gehad. Normaal heb ik 6 -7 dagen per week hoofdpijn, op reis vrijwel niet. Ik had elke dag contacten en mensen om wat mee te doen. Heel veel gezien, super gave dingen gedaan en zeker geen spijt van gehad. Ik heb me geen moment eenzaam gevoeld. Ook de enkele keer alleen eten of alleen in een bus voelde niet ongemakkelijk, vooral omdat ik me minder beoordeeld door anderen voelde op de een of andere manier. Verder was het veel makkelijker om even een praatje aan te knopen met vreemden dan hier in Nederland waar iedereen met een chagrijnige kop in het OV zit.
Wat mindere kanten waren dat ik het af en toe ongemakkelijk vond om weer verder te gaan en bang was dat ik niemand zou ontmoeten op een nieuwe plek e.d. Onterechte angst, want ik ben vrijwel overal wel weer mensen tegengekomen. Slechts één keer op een hele saaie plek geweest in de middle of nowhere. Verder had ik op de achtergrond nog steeds niet een heel erg voldaan gevoel. Maar hé, het was wel op de achtergrond ipv op de voorgrond, zoals in m'n normale leven. Pas tegen het eind van de reis, toen ik een terugticket had, kwam het weer wat meer naar boven, netals de hoofdpijn.
Maar dan nu.. Nu is m'n geld op, nog een keer zoiets zit er simpelweg niet in. Ik ben weer aan het werk bij m'n oude werkgever, maar er is werkelijk waar geen zak aan. Voorheen had ik leuke collega's, nu geen. Nu is het gevoel uit de OP dus nog veel sterker. Ik voel me nu ik weer een paar weken terug ben zoals vanouds en misschien nog wel erger dan voordat ik weg ging.
Wat moet je hier dan weer mee.. De vraag uit de topic titel blijft..
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Enorme kick! Topic was ouder dan ik dacht..
Korte samenvatting sinds de OP:
• Vlak na het openen van de OP ben ik op een reis van drie weken geweest. Leuk gehad, maar ik wilde na een week of twee ook weer naar huis, zoals hierboven ergens te lezen. Gaan reizen leek dus niet echt een oplossing.
• Daarna weer gaan werken
• Vrij onverwacht een zeer ingrijpende reorganisatie op het werk, zie ook het topic: R&P / Het leven was al zo ongelooflijk kut
• Nog een aantal maanden doorgewerkt
• Naar aanleiding de reorganisatie naar de huisarts geweest en vervolgens een psycholoog. Diagnose is dysthymie. Antidepressiva vonden zowel de huisarts als de psychiater geen goed idee. Netjes de opdrachten van de psycholoog geprobeerd uit te voeren. Na 25 sessies het idee dat ik hier helemaal niets mee ben opgeschoten. De psycholoog wilde me naar een andere behandelaar doorverwijzen, omdat ze ook het idee had dat het niet ging werken. Dit heb ik (nog) niet gedaan.
Toen onbetaald verlof opgenomen en gaan reizen. Alleen een heen ticket gekocht en de eerste twee nachten vooraf geregeld. Ik had wel enigszins een plan en dat heb ik eigenlijk ook wel zo uitgevoerd, maar wel met de flexibiliteit om hier en daar wat dingen anders te doen. Ik ben 4.5 maanden weggeweest. Wel m'n huis aangehouden in deze periode.
Ik heb het heel erg naar m'n zin gehad. Normaal heb ik 6 -7 dagen per week hoofdpijn, op reis vrijwel niet. Ik had elke dag contacten en mensen om wat mee te doen. Heel veel gezien, super gave dingen gedaan en zeker geen spijt van gehad. Ik heb me geen moment eenzaam gevoeld. Ook de enkele keer alleen eten of alleen in een bus voelde niet ongemakkelijk, vooral omdat ik me minder beoordeeld door anderen voelde op de een of andere manier. Verder was het veel makkelijker om even een praatje aan te knopen met vreemden dan hier in Nederland waar iedereen met een chagrijnige kop in het OV zit.
Wat mindere kanten waren dat ik het af en toe ongemakkelijk vond om weer verder te gaan en bang was dat ik niemand zou ontmoeten op een nieuwe plek e.d. Onterechte angst, want ik ben vrijwel overal wel weer mensen tegengekomen. Slechts één keer op een hele saaie plek geweest in de middle of nowhere. Verder had ik op de achtergrond nog steeds niet een heel erg voldaan gevoel. Maar hé, het was wel op de achtergrond ipv op de voorgrond, zoals in m'n normale leven. Pas tegen het eind van de reis, toen ik een terugticket had, kwam het weer wat meer naar boven, netals de hoofdpijn.
Maar dan nu.. Nu is m'n geld op, nog een keer zoiets zit er simpelweg niet in. Ik ben weer aan het werk bij m'n oude werkgever, maar er is werkelijk waar geen zak aan. Voorheen had ik leuke collega's, nu geen. Nu is het gevoel uit de OP dus nog veel sterker. Ik voel me nu ik weer een paar weken terug ben zoals vanouds en misschien nog wel erger dan voordat ik weg ging.
Wat moet je hier dan weer mee.. De vraag uit de topic titel blijft..Expat worden? Of gewoon een andere baan met internationale mogelijkheden.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik vind niet dat je loopt te klagen.
Je hebt lekker gereisd en hopelijk wat geleerd en genoten.
Het échte leven is hard en vaak saai. Als je werk kut is, ziek ander werk. Vluchten heeft geen zin. Bijna iedereen moet werken. Waar' wanneer, hoe een hoe hard kun je deels zelf bepalen.
Maak eens een lijstje met aspecten van werk of een andere baan die je leuk vindt en wat je echt niet leuk vindt. Kijk dan eens hoe je huidige baan scoort een vraag hier en elders eens rond naar ander soort werk en de aspecten.
Je werk lijkt toch wil je probleem en ik denk dat je daar verandering in moet zoeken. Wellicht kan dat bij je eigen werkgever. Maat misschien wil ergens anders. Je zult wel moeten accepteren dat het leven niet altijd zo mooi. Een makkelijk is als tijdens zo'n reis. De meeste mensen in de wereld sappelen ook maar een beetje.
Je hebt lekker gereisd en hopelijk wat geleerd en genoten.
Het échte leven is hard en vaak saai. Als je werk kut is, ziek ander werk. Vluchten heeft geen zin. Bijna iedereen moet werken. Waar' wanneer, hoe een hoe hard kun je deels zelf bepalen.
Maak eens een lijstje met aspecten van werk of een andere baan die je leuk vindt en wat je echt niet leuk vindt. Kijk dan eens hoe je huidige baan scoort een vraag hier en elders eens rond naar ander soort werk en de aspecten.
Je werk lijkt toch wil je probleem en ik denk dat je daar verandering in moet zoeken. Wellicht kan dat bij je eigen werkgever. Maat misschien wil ergens anders. Je zult wel moeten accepteren dat het leven niet altijd zo mooi. Een makkelijk is als tijdens zo'n reis. De meeste mensen in de wereld sappelen ook maar een beetje.
Whatever...
Joh, je hebt de oplossing toch gevonden, maak daar gebruik van!
Hier zit je vast in negatieve patronen. Je voelt je afgesloten, hebt meer last van het gevoel van afwijzing, onderneemt geen nieuwe dingen meer, komt niet elke dag nieuwe mensen tegen en je hebt het idee dat het leven geen zak aan is.
Dat klopt, als jij denkt dat "zoiets er nooit meer in zit". Je hele leven kan zo zijn! Gebruik deze tijd om uit te zoeken waar je heen wil reizen, zoek werk in het buitenland, regel een werkvisa en vertrek. Misschien eerst een taal leren, om de tijd te overbruggen.. Stel doelen, werk ergens naar toe, zoek naar dingen die je de energie geven die je had op reis!
Het leven is wat jij er van maakt en het kan zeker wel elke dag mooi zijn, accepteer nooit dat het leven gezapig is, als je dat zelf niet wilt. De ellende komt vanzelf als mensen ziek worden of wegvallen, daar doe je niets tegen, maar waar je woont, wat je werk is en wat je doelen zijn in het leven bepaal je helemaal zelf.
Luister naar je lichaam.. En/of je hoofdpijnen..
[ Bericht 7% gewijzigd door _I op 15-12-2017 07:54:23 ]
Hier zit je vast in negatieve patronen. Je voelt je afgesloten, hebt meer last van het gevoel van afwijzing, onderneemt geen nieuwe dingen meer, komt niet elke dag nieuwe mensen tegen en je hebt het idee dat het leven geen zak aan is.
Dat klopt, als jij denkt dat "zoiets er nooit meer in zit". Je hele leven kan zo zijn! Gebruik deze tijd om uit te zoeken waar je heen wil reizen, zoek werk in het buitenland, regel een werkvisa en vertrek. Misschien eerst een taal leren, om de tijd te overbruggen.. Stel doelen, werk ergens naar toe, zoek naar dingen die je de energie geven die je had op reis!
Het leven is wat jij er van maakt en het kan zeker wel elke dag mooi zijn, accepteer nooit dat het leven gezapig is, als je dat zelf niet wilt. De ellende komt vanzelf als mensen ziek worden of wegvallen, daar doe je niets tegen, maar waar je woont, wat je werk is en wat je doelen zijn in het leven bepaal je helemaal zelf.
Luister naar je lichaam.. En/of je hoofdpijnen..
[ Bericht 7% gewijzigd door _I op 15-12-2017 07:54:23 ]
Soms ligt de oplossing dichterbij dan je denkt...zoek een andere baan waar je wel plezier in hebt en je zult merken dat de cirkel positief gaat wordenquote:
Verhuis en zoek een andere baan.
Opgelost, slotje.
quote:
Dus toch dysthyme stoornis, dat was al eerder mijn indruk.
Waarom geen andere baan zoeken?
quote:
Verhuis en zoek een andere baan.
Opgelost, slotje.
Een andere baan zoeken doe ik vanzelfsprekend. Ik heb al enkele sollicitatiebrieven geschreven en ga hier ook mee door.quote:
[..]
Soms ligt de oplossing dichterbij dan je denkt...zoek een andere baan waar je wel plezier in hebt en je zult merken dat de cirkel positief gaat worden
Maar het werk is niet het probleem. Tot begin dit jaar heb ik m'n werk altijd leuk gevonden. Het was juist iets waar ik op terug kon vallen. Inhoudelijk was het leuk, uitdagend en ik had leuke collega's rond m'n eigen leeftijd waar ik goed mee kon opschieten. Toch was ook in die tijd heel ongelukkig. Dat was bijvoorbeeld ook toen ik dit en andere topics geopend heb.
Ander werk is noodzakelijk, maar het gaat m'n probleem niet oplossen. Ik ben ik m'n hele leven ongelukkig. Op de basisschool, middelbare school in iets mindere mate, tijdens studie behoorlijk en de afgelopen 6 werkende jaren ook. Ik heb niet de illusie dat het opeens beter gaat als ik anders werk heb. Ook niet als ik weer leuk werk kan vinden.
SeLang
Black swans matter
Toch mooi dat je nu weet dat je je wel gelukkig kunt voelen.
Waar ben je trouwens geweest op reis en wat heb je daar gedaan?
Waar ben je trouwens geweest op reis en wat heb je daar gedaan?
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Ze gaven aan dat ze verwachten dat het te weinig effect heeft om tegen de nadelen op te wegen.. Verder weet ik het ook niet. Ik ben zelf ook altijd een soort van tegen geweest, dus heb ik zelf nooit direct om gevraagd, behalve de laatste keer. Toen gaven ze dit dus aan. Ze wilden dat ik eerst een nieuwe behandeling zou proberen, maar toen ging ik dus op reis.quote:
Waarom zijn anti depressiva geen optie eigenlijk?
Ze stelden overigens schematherapie voor. Ik weet niet of ik het moet gaan doen. Ik heb nu vier keer in zo'n traject gezeten, zonder dat het ooit wat heeft opgeleverd. Daarnaast kost het veel tijd en moeite en ook nog eens veel geld.
Ik ben 'gewoon' op reis geweest, dus geen vrijwilligerswerk en dat soort dingen. Vooral heel veel actieve dingen gedaan: meerdaagse treks, mountainbiken, bergen en vulkanen beklommen, wilde dieren bekeken, veel mooie natuur en landschappen gezien, in een aantal toffe steden geweest, snowboarden, raften, buggy rijden, enz. Bijna elke dag wel weer wat nieuws.quote:
Toch mooi dat je nu weet dat je je wel gelukkig kunt voelen.
Waar ben je trouwens geweest op reis en wat heb je daar gedaan?
klinkt tof.quote:
[..]
Ik ben 'gewoon' op reis geweest, dus geen vrijwilligerswerk en dat soort dingen. Vooral heel veel actieve dingen gedaan: meerdaagse treks, mountainbiken, bergen en vulkanen beklommen, wilde dieren bekeken, veel mooie natuur en landschappen gezien, in een aantal toffe steden geweest, snowboarden, raften, buggy rijden, enz. Bijna elke dag wel weer wat nieuws.
dan pak je je rugzakje, ga je naar Thailand oid en doe je daar af en toe wat klusjes.. voor heeeel weinig geld kun je echt al aardig lang weg blijven hoor..quote:
[..]
Ik ben 'gewoon' op reis geweest, dus geen vrijwilligerswerk en dat soort dingen. Vooral heel veel actieve dingen gedaan: meerdaagse treks, mountainbiken, bergen en vulkanen beklommen, wilde dieren bekeken, veel mooie natuur en landschappen gezien, in een aantal toffe steden geweest, snowboarden, raften, buggy rijden, enz. Bijna elke dag wel weer wat nieuws.
of idd... je gaat buiten NL werken.. (want dat van de sjaggie mensen in het OV klopt helemaal)
Any previously enabled store events for this user, including notifications to other users, may fail to fire
Misschien heb je die verandering nodig om te beseffen wat écht nodig is.quote:
[..]
[..]
[..]
Een andere baan zoeken doe ik vanzelfsprekend. Ik heb al enkele sollicitatiebrieven geschreven en ga hier ook mee door.
Maar het werk is niet het probleem. Tot begin dit jaar heb ik m'n werk altijd leuk gevonden. Het was juist iets waar ik op terug kon vallen. Inhoudelijk was het leuk, uitdagend en ik had leuke collega's rond m'n eigen leeftijd waar ik goed mee kon opschieten. Toch was ook in die tijd heel ongelukkig. Dat was bijvoorbeeld ook toen ik dit en andere topics geopend heb.
Ander werk is noodzakelijk, maar het gaat m'n probleem niet oplossen. Ik ben ik m'n hele leven ongelukkig. Op de basisschool, middelbare school in iets mindere mate, tijdens studie behoorlijk en de afgelopen 6 werkende jaren ook. Ik heb niet de illusie dat het opeens beter gaat als ik anders werk heb. Ook niet als ik weer leuk werk kan vinden.
1 + 1 = blauw
Dat zou wel betekenen huis verkopen en baan opzeggen. Nu helemaal, omdat ik wel aardig door m'n spaargeld heen ben. Maanden geen inkomsten, uitgaven voor een huis in Nederland en de kosten op reis gaat vrij hard. Alles opzeggen blijft een erg grote stap..quote:
[..]
dan pak je je rugzakje, ga je naar Thailand oid en doe je daar af en toe wat klusjes.. voor heeeel weinig geld kun je echt al aardig lang weg blijven hoor..
quote:of idd... je gaat buiten NL werken.. (want dat van de sjaggie mensen in het OV klopt helemaal)
SeLang
Black swans matter
Klinkt erg leuk. Welke landen ben je geweest?quote:
[..]
Ik ben 'gewoon' op reis geweest, dus geen vrijwilligerswerk en dat soort dingen. Vooral heel veel actieve dingen gedaan: meerdaagse treks, mountainbiken, bergen en vulkanen beklommen, wilde dieren bekeken, veel mooie natuur en landschappen gezien, in een aantal toffe steden geweest, snowboarden, raften, buggy rijden, enz. Bijna elke dag wel weer wat nieuws.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Sommige mensen zien reizen echt als een wondermiddel, maar het is echt niet alsof je dan een compleet ander persoon wordt. Het kan zeker helpen om even uit de sleur te breken of je leven vanuit een ander perspectief te bekijken, maar ook niet meer dan dat. Als je (een beetje) depressief bent is het niet zo dat die gevoelens thuis blijven en je in het buitenland een nieuw leven begint.
Heb dat al bij verschillende mensen fout zien gaan. Weten niet zo goed wat ze willen of waar ze staan in het leven en gaan vervolgens een paar maanden backpacken in de hoop dat als ze terugkomen ze opeens weten wat ze willen gaan doen.
Het lijkt er vooral op dat je gewoon eenzaam bent TS, ook iets waar veel jonge mensen last van hebben in deze steeds meer individualistische wereld.
Heb dat al bij verschillende mensen fout zien gaan. Weten niet zo goed wat ze willen of waar ze staan in het leven en gaan vervolgens een paar maanden backpacken in de hoop dat als ze terugkomen ze opeens weten wat ze willen gaan doen.
Het lijkt er vooral op dat je gewoon eenzaam bent TS, ook iets waar veel jonge mensen last van hebben in deze steeds meer individualistische wereld.
Doorgaan, stoppen of alles compleet omgooien?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |