SPT Sport Algemeen
Ben jij sportief? Volg je alles wat met sport te maken heeft? Of heb je gewoon iets te melden of te vragen over een sport? Dan is dit het forum waar je zijn moet.
Dat er daarna niet op de grote groep is gewacht is de grootste fout denk ik.quote:Op zondag 4 september 2016 23:23 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:
Ik snap ook wel weer dat je het zo snel mogelijk dicht probeert te rijden. Hij en zijn ploeg zaten alleen massaal op de verkeerde plekken, en dat valt ze zeker aan te rekenen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Etappe 16: Alcañiz - Peñíscola, 156,4 km
Er wordt vaak gezegd dat korte ritten voor het meeste spektakel zorgen. Ik weet niet of die bewering helemaal klopt, maar tijdens de vijftiende rit van deze Vuelta in ieder geval wel. Een enorm korte rit, nog niet eens 120 kilometer, en meteen was er actie. Vier kilometer hadden de renners nodig, toen lag alles al in brokken en stukken. Enkele renners die eigenlijk het naïeve plan hadden om in de kopgroep te zitten trokken door, maar werden meteen gevolgd door heel wat renners van Tinkoff, die daarna overnamen. Aangezien het in het begin van de rit een paar keer omhoog ging ontstonden er meteen verschillen. Toen er zo'n gat was ontstaan trok Contador meteen door. Quintana zat al een tijd in zijn buurt, dus die was ook meteen mee. Daarachter was Team Sky aan het slapen. Froome zat ergens achterin het peloton, net als zijn knechten. Na een tijdje ontdekte hij het gevaar en fietste hij als enige van zijn ploeg naar voren. Hij leek even aan te sluiten bij de groep van Contador, maar in het volgende beeld was de groep met Contador en Quintana gaan vliegen. Schijnt dat een valpartij van Tosh van der Sande daar deels mee te maken had, maar wat het ook was, Froome maakte daarna een kapitale fout. Hij had twee knechten bij en die liet hij meteen op kop rijden, terwijl de rest van zijn ploeg in een derde groep reed. Vooraan had Contador drie knechten bij en zodoende kwamen de jongens van Sky niet dichterbij. Vooral niet toen Movistar de groep Froome nog even uit elkaar rammelde, waardoor er alleen nog maar meer knechten verdwenen. De derde groep, met bijna alle jongens van Sky, werd daardoor op grotere afstand gereden en gooide na een tijd vrij opzichtig de handdoek. De groep Froome bleef onverminderd proberen terug te keren aan de kop van de koers, maar ondanks steun van Astana, BMC en Orica lukte dat niet. Een geweldige coup van Contador en Quintana, die op deze manier veel tijd hebben gepakt op hun concurrenten. Quintana heeft door deze move dan eindelijk zijn gewenste drie minuten voorsprong op Froome. Contador liet weer eens zien wat voor een geweldige coureur hij is. Altijd rijden met zijn hart, maar in dit geval toch ook met het hoofd. Hij is wel iemand die dit soort kansen ziet. Hij weet dat hier een hoop kan gebeuren, terwijl de renners zonder koersinzicht zoals Froome lekker aan het chillen zijn achter in het peloton. Geweldig om te zien dat echt koersen beloond wordt, in plaats van braaf het computertje volgen. Ook fijn om na een tegenvallende Vuelta nu twee fantastische etappes achter elkaar te hebben gehad. Smetje was dan wel weer dat de derde groep, met meer dan 90 renners, geen moeite meer deed om nog op tijd binnen te komen. Ze reden rustig naar de streep en kwamen op 54 minuten binnen, meer dan 20 minuten buiten de tijdslimiet. Omdat het zo'n grote groep was blijven ze in koers, maar eigenlijk is dat toch allemaal best frappant. UCI en het handhaven van regels is de laatste tijd niet echt een geslaagde combinatie. Hoe dan ook, we gaan nu verder met de volgende rit. Voor de renners een welverdiende rustdag krijgen eerst nog een relatief vlakke rit.
Zo'n beetje voor het eerst deze Vuelta krijgen de renners te maken met een flinke verplaatsing. Na meer dan twee weken koers in het noorden van Spanje en het zuiden van Frankrijk gaan we nu voor het eerst een heel ander deel van Spanje vereren met een bezoekje. We gaan op weg naar de oostkust van dat land, richting Valencia en dat soort steden. Op meer dan 250 kilometer van de finishplaats van de vorige rit is het vertrek van deze rit. We starten in Alcañiz, waar je met de auto in drie uur naartoe kan rijden vanuit Formigal. Alcañiz is een stad met ongeveer 17.000 inwoners in de regio Aragón, provincie Teruel. Het is de hoofdstad van de comarca Bajo Aragón, voor zover dat enige betekenis heeft. Een stad waar al sinds de prehistorie mensjes rondlopen. Ook toen Spanje een beetje werd overvallen door allerlei andere volkeren was er hier wel wat te doen. Strategische plaats, blijkbaar. Daarom heeft Alcañiz ook een kasteel liggen op een heuveltje boven de stad. Dat kasteel is absoluut de blikvanger van deze stad, maar er zijn nog wel wat meer mooie gebouwtjes. Het lokale plein heeft een mooi stadshuis en een aardige kerk. Gothiek, barok, alles komt hier voorbij. In de nabijheid van Alcañiz ligt ook nog Motorland Aragón, een circuit van 5,3 kilometer waar het hele jaar door vanalles te doen is. Teams uit de Formule 1 schijnen hier hun wagens nog wel eens te testen, maar de echte races worden hier wel gereden door wagens die iets minder prestigieus zijn. Enfin, de start van de rit is bij het lokale sportcomplex. Vervolgens rijden de renners een rondje door Alcañiz, zodat ze op een optimale manier richting het kasteel kunnen fietsen. Met een prachtige blik op het Castillo de los Calatravos verlaten ze de stad.
We zitten ineens wat zuidelijker, dus is de omgeving ook direct veranderd. Geen mooie groene gebieden meer, we gaan de dorheid in. Door de Spaanse open vlaktes wordt er richting het zuiden gefietst. De renners fietsen over enorm rechte en brede wegen. Wat normaal best typisch is voor de Vuelta, maar tijdens deze editie gelukkig wel meevalt. Het is ook nog overwegend vlak, hoewel er altijd wel ergens een stuk te vinden is dat een beetje omhoog gaat, of een klein beetje omlaag. Gelukkig wordt deze rit al snel wat interessanter, want na 13 kilometer passeren de renners Calanda en hier verlaten ze de grote weg. Ze komen op een iets smallere weg terecht, door een mooi landschap. Overal bergen en rotsen ineens, dat is toch wat beter dan zo'n Spaanse vlakte. Stuwmeertje, tunneltjes, spanning en sensatie. De renners fietsen een tijd langs het Embalse de Calanda en daar is het mooi. De weg is ook nog steeds behoorlijk vlak, met af en toe een klein knikje naar boven. Na 32 kilometer komen de renners weer in een wat minder fraai gebied terecht en passeren ze Mas de las Matas. Een vrij weinigzeggend dorp, maar wel een mooie kerk. De renner fietsen verder en komen terecht in een vrij dunbevolkt gebied. Af en toe staat er langs de kant een verlaten en vervallen woning, maar meer komen ze een aantal kilometer lang niet tegen. Er wordt gefietst door de vallei van de Rio Bergantes, waar veel rotsen te zien zijn. Het loopt nu steeds een beetje vals plat omhoog. Na 44 kilometer verlaten we Aragón en komen we in de regio Valencia terecht. Provincie Castellón, om precies te zijn. De weg langs de Bergantes is bochtig, met af en toe ook een klein stukje in dalende lijn. Toch gaat het meer omhoog dan omlaag. Na een tijdje passeren ze een prachtig architectonisch hoogstandje, een kerk gebouwd in de rotsen. Monasterio de la Balma. Best leuk vind ik dat soort dingen altijd. Een paar kilometer verderop komen ze zowaar een dorpje tegen, Sorita del Maestrat. Hier is een brug over de Rio Bergantes, een rivier die blijkbaar niet altijd rijkelijk gevuld is met water.
De passage in Sorita del Maestrat komt na 55 kilometer. Door de droge vallei fietst men verder. Het is nog een aantal kilometer behoorlijk vlak, hoewel het af en toe wel een beetje omhoog gaat. Pas een kilometer of acht na Sorita loopt de weg wat langduriger omhoog. Drie kilometer aan een procentje of vier, zoiets. Klinkt niet zo zwaar, maar volgens de renners is alles deze Vuelta al heel zwaar geweest, dus dan zullen ze met iedere nieuwe klim wel niet zo blij zijn. Na die drie kilometer is het even vijf kilometer vlak, tot de renners in de buurt komen van Morella. We fietsen overigens nog steeds over brede wegen, door een rotsachtig landschap. Ook nog steeds vrij weinig dorpjes, hoewel Morella dan wel weer meteen een heel opvallend dorpje is. Het is een klein dorpje, met amper 3000 inwoners, maar ze hebben wel een kasteel en zelfs een stadsmuur. Het is een oud vestingstadje, dat best authentiek is gebleven. Het heeft een strategische locatie, aangezien het in de buurt van een rivier ligt, op een van de hoogste punten in de omgeving. Zolang hier al mensen zijn is er om deze plaats gestreden. Grieken, Romeinen, Moren, iedereen is hier wel geweest. De vestingmuren en het kasteel zijn dan wel weer ergens in de middeleeuwen ontstaan. De renners gaan klimmen richting dat kasteel. De klim naar Castillo de Morella begint na 72 kilometer en is 3,4 kilometer lang. 5,2% gemiddeld, nog wel een aardige klim dus. Behoorlijk regelmatig, niet echt enorm steile stroken. De renners fietsen door de stadspoort, een tijd lang langs de stadsmuur. Het centrumpje van Morella is ook echt mooi, allemaal smalle straatjes met oude huisjes. Als het peloton hier een beetje rustig koerst hebben ze nog genoeg om van te genieten. Morella wordt ook gezien als een van de mooiste dorpen van Spanje, niet geheel ten onrechte.
Na de klim richting het kasteel verlaten de renners Morella weer en gaan ze terug naar de weg waar ze eigenlijk vandaan kwamen. Het gaat een aantal kilometer naar beneden, maar de weg hier is enorm breed en aan bochten doen ze niet echt. Eenmaal beneden slaan de renners linksaf en gaat het tien kilometer lang vals plat omhoog. Op het profiel ziet het er nog wel spannend uit, maar eigenlijk valt dat reuze mee. We komen in die tien kilometer 200 meter hoger uit, dat is niet zo gek veel. Er zijn wel wat stroken in licht dalende lijn, maar daar staan geen enorm steile stroken tegenover. Na 90 kilometer komen de renners dan boven op de Puerto de Querol, want deze berg heeft zelfs een naam. Eenmaal boven gaat er een enorm lange afdaling volgen. We gaan van iets meer dan 1000 meter terug naar zeeniveau, maar daar gaan we wel 50 kilometer over doen. In het begin van de afdaling is het nog wel even lastig, want kort achter elkaar krijgen de renners met zeven haarspeldbochten te maken. De weg is wel breed, waardoor die bochten toch nog goed te doen moeten zouden zijn. De omgeving is ook nog steeds leuk, goed uitzicht ook. Na de fase met de haarspeldbochten wordt de afdaling een stuk makkelijker. De weg wordt nog een keer wat smaller als de renners over een brug rijden, maar verder is de weg breed en gaat het niet enorm straf naar beneden. Het gaat zelfs af en toe nog een klein beetje omhoog. Toch gaat het vooral steeds heel licht naar beneden, waardoor dit een behoorlijk snel deel van de rit gaat worden. Het gaat alleen wel zo licht naar beneden dat het bijna vlak lijkt. Vaak gaat het kilometerslang volledig rechtdoor, er zijn behoorlijk weinig bochten. De weg is zo breed dat het bijna door kan gaan voor een snelweg. De omgeving wordt als we dicht in de buurt van de kust komen ook steeds minder mooi. Richting de kust blijft het recept hetzelfde. Het gaat subtiel naar beneden, met af en toe een korte onderbreking. Af en toe een bochtje, maar verder is het toch vooral kaarsrecht. Na 139 kilometer komen de renners aan in Vinaròs en is het klaar met de afdaling, voor zover daar de laatste kilometers nog sprake van was.
In deze kustplaats, met meer dan 28.000 inwoners, is ook de tussensprint van de dag. Best een populair plaatsje voor toeristen, naar het schijnt. Van Vinaròs is het nog maar 17 kilometer tot de streep in Peñíscola. Buiten Vinaròs wordt de route een aantal kilometer lang bijzonder makkelijk. Het gaat namelijk vrij lang volledig rechtdoor, langs de kust. De weg is breed en het is volledig vlak, tot een kilometer of zeven van de streep is de finale enorm makkelijk. Daarna blijft het nog een tijdje makkelijk, alleen komen we in de bebouwde kom terecht, waar nogal wat rotondes aanwezig zijn. In een aantal kilometer bijna 10 rotondes, iemand was hier blijkbaar niet zo'n fan van verkeerslichten. Een paar van die rotondes liggen er niet zo logisch bij, maar de meeste rotondes zijn goed te nemen. Ruimte zat voor iedereen. De buitenwijken van Peñíscola zijn overigens vrij troosteloos, maar ze hebben wel een fietspad hier. Ook best uniek in Spanje. Op iets minder dan drie kilometer van de streep is er nog een klein oplopend stukje, richting een rotonde. Bij deze rotonde gaan de renners driekwart rond, op weg naar de volgende rotonde, die niet veel later volgt. Ook deze nemen ze driekwart, wat best een lange bocht oplevert. Direct na de rotonde is er weer een bocht naar links en even verderop, als er nog twee kilometer afgelegd moet worden, is er dan weer een bocht naar rechts. We fietsen nu even door een of andere achterstandswijk met allemaal lelijke appartementen. Het gaat 500 meter lang rechtdoor, over een brede weg die wel wat van die Spaanse paaltjes heeft. Op iets meer dan een kilometer van de streep komt de laatste uitdaging voor de renners. Twee rotondes op amper tien meter van elkaar. De eerste nemen ze weer voor driekwart, maar bij de tweede mogen ze wel meteen naar links. In korte tijd toch weer flink wat bochtenwerk. Daarna betreden ze de slotkilometer, langs het strand en de boulevard van Peñíscola. In de slotkilometer gaat het volledig rechtdoor, op een flauw bochtje naar rechts na.
Peñíscola klinkt natuurlijk als een rare naam, maar om alle flauwe grappen te verkomen wil ik graag benadrukken dat de accenten hier heel belangrijk zijn. Penjiescola, dat klinkt meteen een stuk minder luguber. Het is een dorp met ongeveer 8000 inwoners, dat vooral heel erg toeristisch is. Met dank aan het strand, maar ook met dank aan het schiereilandje dat hier ook nog ligt. Dit schiereilandje ligt een aantal meter boven de zeespiegel en hier is in vroegere tijden een citadel op gebouwd. Eerst door de Arabieden die hier de boel overnamen, maar in de middeleeuwen is er op de resten van vorige beschavingen een nieuw kasteel met stadsmuren en al gebouwd. Om het kasteel heen liggen alleen maar witte huisjes, waardoor we nu helemaal zeker weten dat we steeds meer richting het zuiden van Spanje gaan. Er staat ook nog een kerkje en er zijn allemaal gezellige knusse straatjes. Ergens in de 15e eeuw schijnt hier ook nog een paus gezeteld te hebben. Dat is dan wel weer een ding, want hij is maar een van de drie die ooit op het idee kwam om ergens anders kindertjes te pesten dan in Vaticaanstad. Dankzij de citadel is Peñíscola een enorm populaire plaats voor toeristen, maar het is ook nog eens opgenomen in de lijst van mooiste plaatsen van Spanje. Van die lijst kunnen we dus vandaag twee dingen afstrepen, lekker bezig Unipublic.
In Alcañiz wordt het heel warm. Graadje of 36 in de middag, dat is toch verdomd weinig genoeg. Gelukkig voor de renners gaan ze richting de kust, waar het dan toch nog een paar graden minder warm is. Alsnog 32 graden in Peñíscola, wat ook niet echt iets om heel enthousiast van te worden. Daarom vinden de renners de Vuelta waarschijnlijk ook zo zwaar, dit zijn niet echt temperaturen om een paar uur lang op een fiets te gaan zitten. Uiteraard is er weer geen kans op regen. Er kan een klein zuchtje wind staan, maar waarschijnlijk niet veel. De laatste rit voor de tweede rustdag begint om 13:57. De aankomst wordt verwacht tussen 17:30 en 17:51. Sporza is er om 15:05 weer bij, dan zijn de renners nog bezig om de enige echte klim van de dag te bereiken. We gaan Morella dus in beeld zien, wat een denderend feest.
Normaal gesproken wordt dit een rit voor de sprinters. Er zijn er dan wel niet veel, maar de paar die er zijn hebben eigenlijk nog geen kans laten lopen. Alles wat ook maar een beetje leek op een halve kans voor de sprinters werd meteen een hele kans. Ik verwacht niet dat het nu anders zal zijn. Na deze rit zijn er ook nog maar twee kansen over, dus iedere sprinter van de derde lijn die hier aanwezig is en ook nog goedkoop aan een overwinning in een grote ronde wil komen moet niet al te lang meer wachten. De rit is redelijk makkelijk te controleren, door het laatste deel van de rit dat toch vooral heel recht en vlak is. Een ploeg als Etixx moet dit zowat alleen al kunnen controleren, maar andere ploegen zullen ook nog wel een handje toesteken. Of er moet een grote groep wegrijden met van alle sprintersploegen een renner erbij, dat kan eventueel ook nog. Je weet maar nooit tijdens deze Vuelta. Toch ga ik maar uit van een massasprint.
1. Meersman. Die won al twee massasprints en lijkt daardoor de sterkste sprinter die hier aanwezig is. Heeft ook de beste ploeg bij voor dit werk, dat scheelt nogal. Is dankzij de organisatie wel wat punten kwijt voor de puntentrui. Je kan er natuurlijk ook donder op zeggen dat een renner gaat winnen die eigenlijk uit koers gehaald gaat worden. Vooral tijdens deze rit is dat bijna onvermijdelijk.
2. Sbaragli. Nog vrij weinig van gezien, maar wel zo'n renner die dan ineens uit het niets een goede sprint kan rijden. Ik ga er eigenlijk wel vanuit dat hij dat nu gaat doen.
3. Felline. Die is wel lekker bezig de laatste dagen. Komt zoals altijd wel overal net tekort. Klimt goed, maar niet goed genoeg. Sprint goed, maar niet goed genoeg. Toch vooral knap dat hij er weer staat na zijn vervelende blessure in het begin van dit jaar. Kan nog de puntentrui winnen, dus gaat ongetwijfeld meesprinten.
4. Arndt. Staat allerlaatste in het klassement en heeft het in de sprintjes ook nog niet zo lekker gedaan, maar het feit dat hij nog in koers is geeft toch wel aan dat hij het in ieder geval nog wil proberen. Als hij het niet meer zag zitten was hij al een tijdje geleden afgestapt, maar hij gaat stug door. Wellicht om tijdens deze rit nog eens mee te sprinten.
5. Van Genechten. Nog zo'n flopwinnaar. Gewoon een rit gewonnen, deze gast. Is toch niet te geloven. Niet eens een sprinter van de derde rij, eerder de vierde of de vijfde. Kan hier zomaar weer mee gaan doen voor de overwinning. Is toch waardeloos.
Er wordt vaak gezegd dat korte ritten voor het meeste spektakel zorgen. Ik weet niet of die bewering helemaal klopt, maar tijdens de vijftiende rit van deze Vuelta in ieder geval wel. Een enorm korte rit, nog niet eens 120 kilometer, en meteen was er actie. Vier kilometer hadden de renners nodig, toen lag alles al in brokken en stukken. Enkele renners die eigenlijk het naïeve plan hadden om in de kopgroep te zitten trokken door, maar werden meteen gevolgd door heel wat renners van Tinkoff, die daarna overnamen. Aangezien het in het begin van de rit een paar keer omhoog ging ontstonden er meteen verschillen. Toen er zo'n gat was ontstaan trok Contador meteen door. Quintana zat al een tijd in zijn buurt, dus die was ook meteen mee. Daarachter was Team Sky aan het slapen. Froome zat ergens achterin het peloton, net als zijn knechten. Na een tijdje ontdekte hij het gevaar en fietste hij als enige van zijn ploeg naar voren. Hij leek even aan te sluiten bij de groep van Contador, maar in het volgende beeld was de groep met Contador en Quintana gaan vliegen. Schijnt dat een valpartij van Tosh van der Sande daar deels mee te maken had, maar wat het ook was, Froome maakte daarna een kapitale fout. Hij had twee knechten bij en die liet hij meteen op kop rijden, terwijl de rest van zijn ploeg in een derde groep reed. Vooraan had Contador drie knechten bij en zodoende kwamen de jongens van Sky niet dichterbij. Vooral niet toen Movistar de groep Froome nog even uit elkaar rammelde, waardoor er alleen nog maar meer knechten verdwenen. De derde groep, met bijna alle jongens van Sky, werd daardoor op grotere afstand gereden en gooide na een tijd vrij opzichtig de handdoek. De groep Froome bleef onverminderd proberen terug te keren aan de kop van de koers, maar ondanks steun van Astana, BMC en Orica lukte dat niet. Een geweldige coup van Contador en Quintana, die op deze manier veel tijd hebben gepakt op hun concurrenten. Quintana heeft door deze move dan eindelijk zijn gewenste drie minuten voorsprong op Froome. Contador liet weer eens zien wat voor een geweldige coureur hij is. Altijd rijden met zijn hart, maar in dit geval toch ook met het hoofd. Hij is wel iemand die dit soort kansen ziet. Hij weet dat hier een hoop kan gebeuren, terwijl de renners zonder koersinzicht zoals Froome lekker aan het chillen zijn achter in het peloton. Geweldig om te zien dat echt koersen beloond wordt, in plaats van braaf het computertje volgen. Ook fijn om na een tegenvallende Vuelta nu twee fantastische etappes achter elkaar te hebben gehad. Smetje was dan wel weer dat de derde groep, met meer dan 90 renners, geen moeite meer deed om nog op tijd binnen te komen. Ze reden rustig naar de streep en kwamen op 54 minuten binnen, meer dan 20 minuten buiten de tijdslimiet. Omdat het zo'n grote groep was blijven ze in koers, maar eigenlijk is dat toch allemaal best frappant. UCI en het handhaven van regels is de laatste tijd niet echt een geslaagde combinatie. Hoe dan ook, we gaan nu verder met de volgende rit. Voor de renners een welverdiende rustdag krijgen eerst nog een relatief vlakke rit.
Zo'n beetje voor het eerst deze Vuelta krijgen de renners te maken met een flinke verplaatsing. Na meer dan twee weken koers in het noorden van Spanje en het zuiden van Frankrijk gaan we nu voor het eerst een heel ander deel van Spanje vereren met een bezoekje. We gaan op weg naar de oostkust van dat land, richting Valencia en dat soort steden. Op meer dan 250 kilometer van de finishplaats van de vorige rit is het vertrek van deze rit. We starten in Alcañiz, waar je met de auto in drie uur naartoe kan rijden vanuit Formigal. Alcañiz is een stad met ongeveer 17.000 inwoners in de regio Aragón, provincie Teruel. Het is de hoofdstad van de comarca Bajo Aragón, voor zover dat enige betekenis heeft. Een stad waar al sinds de prehistorie mensjes rondlopen. Ook toen Spanje een beetje werd overvallen door allerlei andere volkeren was er hier wel wat te doen. Strategische plaats, blijkbaar. Daarom heeft Alcañiz ook een kasteel liggen op een heuveltje boven de stad. Dat kasteel is absoluut de blikvanger van deze stad, maar er zijn nog wel wat meer mooie gebouwtjes. Het lokale plein heeft een mooi stadshuis en een aardige kerk. Gothiek, barok, alles komt hier voorbij. In de nabijheid van Alcañiz ligt ook nog Motorland Aragón, een circuit van 5,3 kilometer waar het hele jaar door vanalles te doen is. Teams uit de Formule 1 schijnen hier hun wagens nog wel eens te testen, maar de echte races worden hier wel gereden door wagens die iets minder prestigieus zijn. Enfin, de start van de rit is bij het lokale sportcomplex. Vervolgens rijden de renners een rondje door Alcañiz, zodat ze op een optimale manier richting het kasteel kunnen fietsen. Met een prachtige blik op het Castillo de los Calatravos verlaten ze de stad.
We zitten ineens wat zuidelijker, dus is de omgeving ook direct veranderd. Geen mooie groene gebieden meer, we gaan de dorheid in. Door de Spaanse open vlaktes wordt er richting het zuiden gefietst. De renners fietsen over enorm rechte en brede wegen. Wat normaal best typisch is voor de Vuelta, maar tijdens deze editie gelukkig wel meevalt. Het is ook nog overwegend vlak, hoewel er altijd wel ergens een stuk te vinden is dat een beetje omhoog gaat, of een klein beetje omlaag. Gelukkig wordt deze rit al snel wat interessanter, want na 13 kilometer passeren de renners Calanda en hier verlaten ze de grote weg. Ze komen op een iets smallere weg terecht, door een mooi landschap. Overal bergen en rotsen ineens, dat is toch wat beter dan zo'n Spaanse vlakte. Stuwmeertje, tunneltjes, spanning en sensatie. De renners fietsen een tijd langs het Embalse de Calanda en daar is het mooi. De weg is ook nog steeds behoorlijk vlak, met af en toe een klein knikje naar boven. Na 32 kilometer komen de renners weer in een wat minder fraai gebied terecht en passeren ze Mas de las Matas. Een vrij weinigzeggend dorp, maar wel een mooie kerk. De renner fietsen verder en komen terecht in een vrij dunbevolkt gebied. Af en toe staat er langs de kant een verlaten en vervallen woning, maar meer komen ze een aantal kilometer lang niet tegen. Er wordt gefietst door de vallei van de Rio Bergantes, waar veel rotsen te zien zijn. Het loopt nu steeds een beetje vals plat omhoog. Na 44 kilometer verlaten we Aragón en komen we in de regio Valencia terecht. Provincie Castellón, om precies te zijn. De weg langs de Bergantes is bochtig, met af en toe ook een klein stukje in dalende lijn. Toch gaat het meer omhoog dan omlaag. Na een tijdje passeren ze een prachtig architectonisch hoogstandje, een kerk gebouwd in de rotsen. Monasterio de la Balma. Best leuk vind ik dat soort dingen altijd. Een paar kilometer verderop komen ze zowaar een dorpje tegen, Sorita del Maestrat. Hier is een brug over de Rio Bergantes, een rivier die blijkbaar niet altijd rijkelijk gevuld is met water.
De passage in Sorita del Maestrat komt na 55 kilometer. Door de droge vallei fietst men verder. Het is nog een aantal kilometer behoorlijk vlak, hoewel het af en toe wel een beetje omhoog gaat. Pas een kilometer of acht na Sorita loopt de weg wat langduriger omhoog. Drie kilometer aan een procentje of vier, zoiets. Klinkt niet zo zwaar, maar volgens de renners is alles deze Vuelta al heel zwaar geweest, dus dan zullen ze met iedere nieuwe klim wel niet zo blij zijn. Na die drie kilometer is het even vijf kilometer vlak, tot de renners in de buurt komen van Morella. We fietsen overigens nog steeds over brede wegen, door een rotsachtig landschap. Ook nog steeds vrij weinig dorpjes, hoewel Morella dan wel weer meteen een heel opvallend dorpje is. Het is een klein dorpje, met amper 3000 inwoners, maar ze hebben wel een kasteel en zelfs een stadsmuur. Het is een oud vestingstadje, dat best authentiek is gebleven. Het heeft een strategische locatie, aangezien het in de buurt van een rivier ligt, op een van de hoogste punten in de omgeving. Zolang hier al mensen zijn is er om deze plaats gestreden. Grieken, Romeinen, Moren, iedereen is hier wel geweest. De vestingmuren en het kasteel zijn dan wel weer ergens in de middeleeuwen ontstaan. De renners gaan klimmen richting dat kasteel. De klim naar Castillo de Morella begint na 72 kilometer en is 3,4 kilometer lang. 5,2% gemiddeld, nog wel een aardige klim dus. Behoorlijk regelmatig, niet echt enorm steile stroken. De renners fietsen door de stadspoort, een tijd lang langs de stadsmuur. Het centrumpje van Morella is ook echt mooi, allemaal smalle straatjes met oude huisjes. Als het peloton hier een beetje rustig koerst hebben ze nog genoeg om van te genieten. Morella wordt ook gezien als een van de mooiste dorpen van Spanje, niet geheel ten onrechte.
Na de klim richting het kasteel verlaten de renners Morella weer en gaan ze terug naar de weg waar ze eigenlijk vandaan kwamen. Het gaat een aantal kilometer naar beneden, maar de weg hier is enorm breed en aan bochten doen ze niet echt. Eenmaal beneden slaan de renners linksaf en gaat het tien kilometer lang vals plat omhoog. Op het profiel ziet het er nog wel spannend uit, maar eigenlijk valt dat reuze mee. We komen in die tien kilometer 200 meter hoger uit, dat is niet zo gek veel. Er zijn wel wat stroken in licht dalende lijn, maar daar staan geen enorm steile stroken tegenover. Na 90 kilometer komen de renners dan boven op de Puerto de Querol, want deze berg heeft zelfs een naam. Eenmaal boven gaat er een enorm lange afdaling volgen. We gaan van iets meer dan 1000 meter terug naar zeeniveau, maar daar gaan we wel 50 kilometer over doen. In het begin van de afdaling is het nog wel even lastig, want kort achter elkaar krijgen de renners met zeven haarspeldbochten te maken. De weg is wel breed, waardoor die bochten toch nog goed te doen moeten zouden zijn. De omgeving is ook nog steeds leuk, goed uitzicht ook. Na de fase met de haarspeldbochten wordt de afdaling een stuk makkelijker. De weg wordt nog een keer wat smaller als de renners over een brug rijden, maar verder is de weg breed en gaat het niet enorm straf naar beneden. Het gaat zelfs af en toe nog een klein beetje omhoog. Toch gaat het vooral steeds heel licht naar beneden, waardoor dit een behoorlijk snel deel van de rit gaat worden. Het gaat alleen wel zo licht naar beneden dat het bijna vlak lijkt. Vaak gaat het kilometerslang volledig rechtdoor, er zijn behoorlijk weinig bochten. De weg is zo breed dat het bijna door kan gaan voor een snelweg. De omgeving wordt als we dicht in de buurt van de kust komen ook steeds minder mooi. Richting de kust blijft het recept hetzelfde. Het gaat subtiel naar beneden, met af en toe een korte onderbreking. Af en toe een bochtje, maar verder is het toch vooral kaarsrecht. Na 139 kilometer komen de renners aan in Vinaròs en is het klaar met de afdaling, voor zover daar de laatste kilometers nog sprake van was.
In deze kustplaats, met meer dan 28.000 inwoners, is ook de tussensprint van de dag. Best een populair plaatsje voor toeristen, naar het schijnt. Van Vinaròs is het nog maar 17 kilometer tot de streep in Peñíscola. Buiten Vinaròs wordt de route een aantal kilometer lang bijzonder makkelijk. Het gaat namelijk vrij lang volledig rechtdoor, langs de kust. De weg is breed en het is volledig vlak, tot een kilometer of zeven van de streep is de finale enorm makkelijk. Daarna blijft het nog een tijdje makkelijk, alleen komen we in de bebouwde kom terecht, waar nogal wat rotondes aanwezig zijn. In een aantal kilometer bijna 10 rotondes, iemand was hier blijkbaar niet zo'n fan van verkeerslichten. Een paar van die rotondes liggen er niet zo logisch bij, maar de meeste rotondes zijn goed te nemen. Ruimte zat voor iedereen. De buitenwijken van Peñíscola zijn overigens vrij troosteloos, maar ze hebben wel een fietspad hier. Ook best uniek in Spanje. Op iets minder dan drie kilometer van de streep is er nog een klein oplopend stukje, richting een rotonde. Bij deze rotonde gaan de renners driekwart rond, op weg naar de volgende rotonde, die niet veel later volgt. Ook deze nemen ze driekwart, wat best een lange bocht oplevert. Direct na de rotonde is er weer een bocht naar links en even verderop, als er nog twee kilometer afgelegd moet worden, is er dan weer een bocht naar rechts. We fietsen nu even door een of andere achterstandswijk met allemaal lelijke appartementen. Het gaat 500 meter lang rechtdoor, over een brede weg die wel wat van die Spaanse paaltjes heeft. Op iets meer dan een kilometer van de streep komt de laatste uitdaging voor de renners. Twee rotondes op amper tien meter van elkaar. De eerste nemen ze weer voor driekwart, maar bij de tweede mogen ze wel meteen naar links. In korte tijd toch weer flink wat bochtenwerk. Daarna betreden ze de slotkilometer, langs het strand en de boulevard van Peñíscola. In de slotkilometer gaat het volledig rechtdoor, op een flauw bochtje naar rechts na.
Peñíscola klinkt natuurlijk als een rare naam, maar om alle flauwe grappen te verkomen wil ik graag benadrukken dat de accenten hier heel belangrijk zijn. Penjiescola, dat klinkt meteen een stuk minder luguber. Het is een dorp met ongeveer 8000 inwoners, dat vooral heel erg toeristisch is. Met dank aan het strand, maar ook met dank aan het schiereilandje dat hier ook nog ligt. Dit schiereilandje ligt een aantal meter boven de zeespiegel en hier is in vroegere tijden een citadel op gebouwd. Eerst door de Arabieden die hier de boel overnamen, maar in de middeleeuwen is er op de resten van vorige beschavingen een nieuw kasteel met stadsmuren en al gebouwd. Om het kasteel heen liggen alleen maar witte huisjes, waardoor we nu helemaal zeker weten dat we steeds meer richting het zuiden van Spanje gaan. Er staat ook nog een kerkje en er zijn allemaal gezellige knusse straatjes. Ergens in de 15e eeuw schijnt hier ook nog een paus gezeteld te hebben. Dat is dan wel weer een ding, want hij is maar een van de drie die ooit op het idee kwam om ergens anders kindertjes te pesten dan in Vaticaanstad. Dankzij de citadel is Peñíscola een enorm populaire plaats voor toeristen, maar het is ook nog eens opgenomen in de lijst van mooiste plaatsen van Spanje. Van die lijst kunnen we dus vandaag twee dingen afstrepen, lekker bezig Unipublic.
In Alcañiz wordt het heel warm. Graadje of 36 in de middag, dat is toch verdomd weinig genoeg. Gelukkig voor de renners gaan ze richting de kust, waar het dan toch nog een paar graden minder warm is. Alsnog 32 graden in Peñíscola, wat ook niet echt iets om heel enthousiast van te worden. Daarom vinden de renners de Vuelta waarschijnlijk ook zo zwaar, dit zijn niet echt temperaturen om een paar uur lang op een fiets te gaan zitten. Uiteraard is er weer geen kans op regen. Er kan een klein zuchtje wind staan, maar waarschijnlijk niet veel. De laatste rit voor de tweede rustdag begint om 13:57. De aankomst wordt verwacht tussen 17:30 en 17:51. Sporza is er om 15:05 weer bij, dan zijn de renners nog bezig om de enige echte klim van de dag te bereiken. We gaan Morella dus in beeld zien, wat een denderend feest.
Normaal gesproken wordt dit een rit voor de sprinters. Er zijn er dan wel niet veel, maar de paar die er zijn hebben eigenlijk nog geen kans laten lopen. Alles wat ook maar een beetje leek op een halve kans voor de sprinters werd meteen een hele kans. Ik verwacht niet dat het nu anders zal zijn. Na deze rit zijn er ook nog maar twee kansen over, dus iedere sprinter van de derde lijn die hier aanwezig is en ook nog goedkoop aan een overwinning in een grote ronde wil komen moet niet al te lang meer wachten. De rit is redelijk makkelijk te controleren, door het laatste deel van de rit dat toch vooral heel recht en vlak is. Een ploeg als Etixx moet dit zowat alleen al kunnen controleren, maar andere ploegen zullen ook nog wel een handje toesteken. Of er moet een grote groep wegrijden met van alle sprintersploegen een renner erbij, dat kan eventueel ook nog. Je weet maar nooit tijdens deze Vuelta. Toch ga ik maar uit van een massasprint.
1. Meersman. Die won al twee massasprints en lijkt daardoor de sterkste sprinter die hier aanwezig is. Heeft ook de beste ploeg bij voor dit werk, dat scheelt nogal. Is dankzij de organisatie wel wat punten kwijt voor de puntentrui. Je kan er natuurlijk ook donder op zeggen dat een renner gaat winnen die eigenlijk uit koers gehaald gaat worden. Vooral tijdens deze rit is dat bijna onvermijdelijk.
2. Sbaragli. Nog vrij weinig van gezien, maar wel zo'n renner die dan ineens uit het niets een goede sprint kan rijden. Ik ga er eigenlijk wel vanuit dat hij dat nu gaat doen.
3. Felline. Die is wel lekker bezig de laatste dagen. Komt zoals altijd wel overal net tekort. Klimt goed, maar niet goed genoeg. Sprint goed, maar niet goed genoeg. Toch vooral knap dat hij er weer staat na zijn vervelende blessure in het begin van dit jaar. Kan nog de puntentrui winnen, dus gaat ongetwijfeld meesprinten.
4. Arndt. Staat allerlaatste in het klassement en heeft het in de sprintjes ook nog niet zo lekker gedaan, maar het feit dat hij nog in koers is geeft toch wel aan dat hij het in ieder geval nog wil proberen. Als hij het niet meer zag zitten was hij al een tijdje geleden afgestapt, maar hij gaat stug door. Wellicht om tijdens deze rit nog eens mee te sprinten.
5. Van Genechten. Nog zo'n flopwinnaar. Gewoon een rit gewonnen, deze gast. Is toch niet te geloven. Niet eens een sprinter van de derde rij, eerder de vierde of de vijfde. Kan hier zomaar weer mee gaan doen voor de overwinning. Is toch waardeloos.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Ook op Eurosport en via NOS.nlquote:
Vinaros, daar staat ons vakantiehuisje
Wordt dit alleen op Sporza uitgezonden?
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Sporzaquote:
[..]
Welk commentaar is minder irritant? Sporza of Eurosport?
Behalve als er een Belg wintquote:
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Sporza. En niet elke 10 minuten reclamequote:
[..]
Welk commentaar is minder irritant? Sporza of Eurosport?
Op
Thanks!quote:Op maandag 5 september 2016 09:36 schreef 99.999 het volgende:
[..]
Sporza. En niet elke 10 minuten reclame
Dan zijn ze al in Peniscola, dus voor mij niet zo boeiendquote:
[..]
Dat is pas de laatste vijf minuten van belang
Uitgebreid verhaal. Kort samengevat: sprinten! ;-)quote:
Etappe 16: Alcañiz - Peñíscola, 156,4 km
Knip
Naast meersman en felline verwacht ik natuurlijk ook van valverde (zijn er nog anderen die kans hopen te maken op een goed puntenklassement?) dat ie in de punten gaat finishen.
ga maar even met die witte meneer mee...
[b]best bekeken topic, ooit[/b]
[b]best bekeken topic, ooit[/b]
Is er nog steeds geen beheerder van de scorito poule?
ga maar even met die witte meneer mee...
[b]best bekeken topic, ooit[/b]
[b]best bekeken topic, ooit[/b]
Jawel, dat is iemand van FOK!. Ik heb het al gevraagd achterquote:
Is er nog steeds geen beheerder van de scorito poule?
Waardeloos dat de laatkomers weer clementie krijgen.
Vandaag had gewoon met 71 renners moeten worden gestart. De rest was gisteren niet op tijd.
Vandaag had gewoon met 71 renners moeten worden gestart. De rest was gisteren niet op tijd.
Bedankt Tosh voor het achteromkijkentwitter:Toshvds twitterde op zondag 04-09-2016 om 19:50:02 Was in the first group until i totally maked a big mistake to look behind me ! Happy i didn't took somebody down... https://t.co/CrplsgDOTf reageer retweet
Was in the first group until i totally maked a big mistake to look behind me ! Happy i didn't took somebody down... 
+1 voor de moeitequote:Op maandag 5 september 2016 09:55 schreef Pino112 het volgende:
[..]
Jawel, dat is iemand van FOK!. Ik heb het al gevraagd achter
ga maar even met die witte meneer mee...
[b]best bekeken topic, ooit[/b]
[b]best bekeken topic, ooit[/b]
Quintana laatste 3.6 km een vam van 1644 m/h, oftewel 6.15 Watt / kg volgens de Dr. Ferrari methode. Na zo'n etappe en zonder overnames.
doping.quote:Op maandag 5 september 2016 10:19 schreef _-_ratjetoe_-_ het volgende:
Quintana laatste 3.6 km een vam van 1644 m/h, oftewel 6.15 Watt / kg volgens de Dr. Ferrari methode. Na zo'n etappe en zonder overnames.
Dat lijkt me niet onwaarschijnlijk, al valt dat op basis van deze gegevens natuurlijk niet te bepalen. Het is iig ironisch dat dit gebeurde nadat de Movistar dokter Froome beschuldigde - waar opvallend weinig ophef over gekomen is.quote:
Wat diezelfde dokter zei acht ik ook wel waarschijnlijk, namelijk dat er allerlei producten legaal worden genomen, ofwel via een TUE, ofwel omdat het nog niet op de dopinglijst staat.
Supertalent in de vorm van zijn leven. Helaas een paar maanden te laat, maar het is prachtig om te zien.quote:
Quintana laatste 3.6 km een vam van 1644 m/h, oftewel 6.15 Watt / kg volgens de Dr. Ferrari methode. Na zo'n etappe en zonder overnames.
Put these foolish ambitions to rest.
