SPT Sport Algemeen
Ben jij sportief? Volg je alles wat met sport te maken heeft? Of heb je gewoon iets te melden of te vragen over een sport? Dan is dit het forum waar je zijn moet.
Clarke en Lulu ook net terg gehaald voor de lijn. Ik had vandaag het dagklassement kunnen winnen potverdorrie.quote:Op vrijdag 26 augustus 2016 18:07 schreef wimderon het volgende:
[..]
Zal wel opgehouden zijn door de val, net als Felline volgens de twitter van Trek.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Ik had ook het dagklassement kunnen winnen als mijn negen renners gezamenlijk hun best deden.quote:
[..]
Clarke en Lulu ook net terg gehaald voor de lijn. Ik had vandaag het dagklassement kunnen winnen potverdorrie.
Ik had de Toto kunnen winnen als de voetballers eens hun best deden.
#LV2016 update on finish: @FabioFelline was 3-4 riders behind the crash. Thankfully, he didn't go down but his tire hit something & flatted.
Als een 30-jarige boerenkoolsprinter in zijn eerste grote ronde sprints kan winnen is het tijd om deze Vuelta op te doeken.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Schuld van de OS.quote:
Als een 30-jarige boerenkoolsprinter in zijn eerste grote ronde sprints kan winnen is het tijd om deze Vuelta op te doeken.
Daar waren geen sprinters. En als ze allemaal denken dat ze het WK kunnen winnen zijn ze ook niet goed wijs. Je had hier gewoon ritzeges aaneen kunnen rijgen.quote:
Tsja, de komende weken komt er echt geen bijzondere koers aan. Wat zou het anders zijn?quote:
[..]
Daar waren geen sprinters. En als ze allemaal denken dat ze het WK kunnen winnen zijn ze ook niet goed wijs. Je had hier gewoon ritzeges aaneen kunnen rijgen.
Vuelta parcours.quote:
[..]
Tsja, de komende weken komt er echt geen bijzondere koers aan. Wat zou het anders zijn?
Al bij al toch wel erg slopend, de meesten zullen daar geen zin in hebben gehad.quote:
Al kan je dan ook wel stellen dat het hun job is en dat ze een unieke kans laten liggen om eens een rit in een grote ronde te winnen.
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
quote:
[..]
Tsja, de komende weken komt er echt geen bijzondere koers aan. Wat zou het anders zijn?
Schaal Sels deze zondag
Goede samenvatting bij de NOS: "valpartij achterin het peloton", positie 10 ongeveer Gio 
.
.
sig verwijderd door FA
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Etappe 8: Villalpando - La Camperona, 181,5 km
Wat een rare Vuelta, nu wint er ineens een Waal die voorheen nog niet verder kwam dan wat ereplaatsen in de Ronde van Wallonië. Dat zegt veel over het deelnemersveld hier, want eigenlijk is dit gewoon pure bagger. De rit was lange tijd ook weer enorm saai. Er gebeurde heel lang helemaal niets, maar gelukkig had Astana nog een plannetje. Cataldo werd vooruit gestuurd en Luis Leon Sanchez ging er daarna achteraan met nog wat volk. Ze reden een aardige voorsprong bij elkaar, maar leken toch weer ingelopen te worden. Uiteindelijk ging Luis Leon Sanchez er nog een keer vandoor, met Simon Clarke in z'n wiel. Helaas wilde of kon Clarke niet uit het wiel van Sanchez komen en daardoor haalden ze het net niet. In een chaotische sprint, met een valpartij voor Contador, wist niemand wie er won. Zelfs de Belgen herkenden hun landgenoot niet, wat ook wel weer komisch was. Toch iets teveel de focus op Gilbert gelegd. Rare uitslagen, met winnaars die je eerder in de Ronde van de Ain verwacht dan in de Vuelta. Misschien komt daar nu verandering in, want we gaan drie dagen achter elkaar de bergen in. De eerste van die drie ritten is wel echt helemaal kut. We maken wel vaker grapjes over Unipublic, maar deze rit zorgt ervoor dat al die grapjes helemaal terecht zijn. Het is nu letterlijk helemaal vlak, tot het eind. ___________/. Maar dan echt. 170 vlakke kilometers en dan nog een berg. Voor het ontwerpen van zo'n rit zou je eigenlijk gestenigd moeten worden. Spanjaardjes worden niet kort genoeg gehouden.
De achtste rit start in Castilië en León, provincie Zamora. Unipublic heeft weer een bijzonder klein dorpje gevonden, Villalpando. Er wonen amper 1500 mensen in dit middeleeuwse dorpje. Het ligt wel direct naast een snelweg, een stukje ten oosten van de finishplaats van de vorige rit. Makkelijk te bereiken dus. Dat Villalpando een oud dorpje is zie je aan alles. Er staat een bijzonder oude kerk, er is een oud dorpspleintje, maar het meest in het oog sprint toch wel de stadspoort. Die poort ziet er prima uit, kan bijna doorgaan voor een façade van een kasteel. In de buurt van Villalpando liggen nog wat meertjes, die behoorlijk zout zijn. Op deze zoutvlaktes komen een hoop toeristen af, bovendien nogal wat vogels. Dat is dan de spannendste attractie hier in de buurt, of je moet de lokale feesten meerekenen. We hebben hier ook weer met zo'n dorp te maken waar ze nog aan stierenvechten doen. Volgens bepaalde bronnen zelfs de eerste stierengevechten van Spanje, maar dat zal wel weer lichtelijk aangedikt zijn door de lokale VVV. Het beste is om een foto te maken van de Puerta de San Andrés en daarna snel weer met de snelweg richting het noorden te gaan. De start van de rit is dan ook bij de stadspoort.
Deze typische Unipublic-rit is dus bijna helemaal vlak, op het einde na. In het begin van de rit fietst het peloton eerst een stuk naar het westen, door een open en dorre vlakte, richting de zoutmeren van Villafáfila. Van die meren zien de renners bijzonder weinig, ze zien vooral een enorm dor gebied. De wegen zijn hier nog recht en breed, behoorlijk geestdodend. Pas na 20 kilometer hoeven de renners de sturen, dan is er een bocht naar rechts en fietsen we richting het noorden. Zes kilometer later is er dan pas de volgende bocht, best afgrijselijk allemaal. De vlaktes zijn nog steeds open en de wegen zijn nog steeds vlak. De renners komen weer door allerlei dorpjes met Valverde in de naam, ik vind dit maar een enge regio. Na 50 kilometer komen de renners door Benavente, een van de weinige steden in de buurt. Na Benavente gaat het meer dan 20 kilometer volledig rechtdoor, richting Villaquejida. Het terrein is nu wel wat minder open, er staan zowaar een aantal bomen langs de kant. Nog steeds wel vlak. Erg vlak zelfs, niet eens Spaans vlak. Tien kilometer na Villaquejida is er pas weer een bocht, dan mogen de renners naar rechts. Hier gaat het weer drie kilometer helemaal rechtdoor, door een open vlakte. Een bochtje naar links en dan weer bijna tien kilometer rechtdoor richting Valencia de Don Juan, waar het peloton na 92 kilometer passeert. In Valencia de Don Juan staat een kasteel, hoera.
Na Valencia de Don Juan gaat het weer vrolijk 20 kilometer rechtdoor. De wegen zijn nog steeds enorm breed en enorm vlak. Open vlaktes, waar bijzonder weinig te zien is. Meest inspiratieloze rit van deze Vuelta. Na 130 kilometer komen er wat bochtjes en fietst men langs een klooster, maar daarna gaat het weer vrolijk rechtdoor verder. De weg is ondertussen wel iets minder breed geworden, maar nog breed genoeg. Na 143 kilometer komen de renners door Gradefes en hier zijn weer wat bochtjes. Ja, dit is zo'n rit dat een bocht opvallend is. Wat een schrale bagger. Buiten Gradefes komen de renners weer op een enorm brede weg terecht en daar blijven ze ook fietsen tot de klim. Twintig kilometer lang gaat het weer vrolijk rechtdoor en onderweg is er weinig te zien. De ideale flopetappe. Na 167 kilometer komen de renners door Cistierna en hier wordt het wat bochtiger. We zitten nu op 14 kilometer van de streep, dus het tempo zal wel omhoog gaan. Nog een aantal kilometer tot de voet van de slotklim. Net voor de voet van de slotklim fietst men door Sabero, hier is ook de tussensprint van de dag. De omgeving kan ik trouwens treffend samenvatten aan de hand van de volgende foto.
Na Sabero begint de slotklim, die bijna tien kilometer lang is. We gaan klimmen naar La Camperona, een klim van de eerste categorie. 7,1% gemiddeld, een serieuze slotklim dus. De eerste kilometers van de klim rijdt men over een brede weg en is het nog niet zo steil. Vier enorm simpele kilometers, aan amper drie procent. Pas als de renners door Olleros de Sabero rijden wordt het wat lastiger. Een kilometer aan 7%, gevolgd door een kilometer aan 6%. Daarna rijden de renners door Sotillos de Sabero en hier gaat het leuk worden. In dit dorp slaan de renners rechtsaf en komen ze op een smalle weg terecht, die ook meteen heel steil is. Het is nog drie kilometer tot de finish, maar dat worden wel drie loodzware kilometers. Drie kilometer boven de tien procent, waarvan de eerste aan 12% omhoog gaat. De kilometer daarna is de lastigste, het gaat omhoog aan 18%, met uitschieters tot 22%. Richting de finish wordt het dan weer iets minder moeilijk, in de slotkilometer gaat het omhoog aan 11%, met stroken tot 14%. Dan zit na 181 kilometer de eerste van die ritten met aankomst bergop er weer op. Dit is wel vrij duidelijk de minste. Op de laatste drie kilometer na kunnen we de rest wel overslaan.
La Camperona, een van de recente ontdekkingen van Unipublic. In 2014 gedebuteerd in de Vuelta en volgens de organisatie was het toen een nogal belangrijke klim. Een van de beklimmingen met de meeste impact in de historie van de Vuelta. Die impact is mij een beetje ontgaan, dus voor de zekerheid zocht ik de uitslag nog maar eens op. In 2014 won Ryder Hesjedal uit een vroege vlucht, voor Oliver Zaugg en Imanol Erviti. De impact daar zie ik niet helemaal. Daarachter waren de verschillen tussen de klassementsmannen klein. Froome één seconde voor Rodriguez en liefst zeven seconde voor Contador. In 2014 gebeurde er dus bijzonder weinig. Ligt ook aan het feit dat het lastige deel van deze klim maar drie kilometer lang is. Wel drie enorm zware kilometers, over een weg die niet helemaal perfect is. Er is boven op La Camperona ook bijzonder weinig te doen. Er staan wat verdwaalde antennes en er is een soort van berghutje. In 2014 lag de finish dan ook ergens in het midden van het niets, dat zal nu niet anders zijn. Een klim met weinig geschiedenis in een omgeving met weinig geschiedenis, dat is het wel zo'n beetje.
Het is uiteraard weer warm, weer richting de 30 graden. Op het vlakke zelfs dik boven de 30 graden. Geen kans op regen, maar wel wat kans op wind. Wind zou deze rit eventueel wat interessanter kunnen maken, want we moeten dus heel lang over rechte en brede wegen fietsen door open vlaktes. Klein kansje op waaiers dus, laten we het hopen. Dan hebben we tenminste nog iets om naar te kijken. Anders is dit echt urenlang gigantisch helemaal kut. De rit begint om 13:08, relatief vroeg voor Spaanse begrippen. Tussen 17:27 en 17:54 wordt de aankomst verwacht boven op La Camperona. Uiteraard is Sporza er weer bij. Een paar minuten later dan normaal, naar het schijnt. 15:05 nu. Had ook een uur later gemogen, want ondertussen zal er toch niets gaan gebeuren. Je hoeft alleen in te schakelen voor de slotklim. Als je er rond 16:30 bij bent is het vroeg genoeg.
Ja, kutvoorspellingen. Ik sla de plank nog vaker mis dan Buurman en Buurman. Dit is de eerste rit van drie bergritten, dus kan zomaar zo zijn dat deze rit naar de vluchters gaat. De klassementsmannen hebben tot nu toe nog geen poging gedaan om de bergritten te controleren. Geen idee of ze dat nu ineens wel gaan doen. Lijkt me eigenlijk van niet, want op papier is dit een rit die het controleren niet waard is. De hele dag vlak en dan maar drie lastige kilometers aan het eind. Doe lekker rustig aan en ga tijdens de volgende dagen los. Twee jaar geleden ging deze rit in ieder geval wel naar de vluchters, maar toen waren er onderweg wel wat meer beklimmingen. Enfin, als het tussen de favorieten gaat zien we de springveren van Mirador de Ézaro weer terug. Alleen Bertje zal wel een wat mindere dag hebben, nu hij weer eens op z'n smoel is gegaan. Ik ga toch maar weer uit van wat vluchters.
1. Carthy. Ik blijf renners van Caja Rural noemen, tot ik erbij neerval. Ze zullen toch eens een keer wat moeten laten zien. Carthy is een enorm sterke klimmer, maar staat nu zo ongeveer laatste in het klassement. Kan best zo zijn dat hij eigenlijk ziek is ofzo, maar geen zin om dat op te zoeken. Als hij gewoon verstoppertje heeft gespeeld mag hij nog wel een aantal keer gaan schroeien. Anders een andere renner van de rurale doos graag.
2. Bakelants. Jan Irizar is al een aantal keer in de aanval gegaan, maar dit is ook wel weer een rit om het te proberen. De Belgjes zijn op dreef, hoewel dat ook aan de matige concurrentie kan liggen. Als het zo doorgaat krijgen we uiteindelijk tien Belgische ritoverwinningen ofzo.
3. Sicard. Het eeuwige talent, met de slechte knieën. Is in de Vuelta altijd wel redelijk op dreef en gaat nu ook nog niet eens zo slecht bezig. Staat op vier minuten van Atapuma, dus krijgt vast wat ruimte. Direct Energie is behoorlijk actief, maar deze jongen hebben we nog niet echt gezien.
4. Mamykin. De nieuwe Russische hype. Probeerde tijdens de vorige rit al een keer in de aanval te gaan, maar tijdens deze rit is dat een stuk verstandiger. Hij kan het beter proberen als het flink omhoog gaat, want deze jongen kan een betere klimmer worden dan Zakarin. Hij kan ook een stuk beter sturen, maar dat is niet zo moeilijk.
5. Grmay. De Ethiopische wielergod. Omdat ik vaak genoeg een Afrikaan moet noemen.
Wat een rare Vuelta, nu wint er ineens een Waal die voorheen nog niet verder kwam dan wat ereplaatsen in de Ronde van Wallonië. Dat zegt veel over het deelnemersveld hier, want eigenlijk is dit gewoon pure bagger. De rit was lange tijd ook weer enorm saai. Er gebeurde heel lang helemaal niets, maar gelukkig had Astana nog een plannetje. Cataldo werd vooruit gestuurd en Luis Leon Sanchez ging er daarna achteraan met nog wat volk. Ze reden een aardige voorsprong bij elkaar, maar leken toch weer ingelopen te worden. Uiteindelijk ging Luis Leon Sanchez er nog een keer vandoor, met Simon Clarke in z'n wiel. Helaas wilde of kon Clarke niet uit het wiel van Sanchez komen en daardoor haalden ze het net niet. In een chaotische sprint, met een valpartij voor Contador, wist niemand wie er won. Zelfs de Belgen herkenden hun landgenoot niet, wat ook wel weer komisch was. Toch iets teveel de focus op Gilbert gelegd. Rare uitslagen, met winnaars die je eerder in de Ronde van de Ain verwacht dan in de Vuelta. Misschien komt daar nu verandering in, want we gaan drie dagen achter elkaar de bergen in. De eerste van die drie ritten is wel echt helemaal kut. We maken wel vaker grapjes over Unipublic, maar deze rit zorgt ervoor dat al die grapjes helemaal terecht zijn. Het is nu letterlijk helemaal vlak, tot het eind. ___________/. Maar dan echt. 170 vlakke kilometers en dan nog een berg. Voor het ontwerpen van zo'n rit zou je eigenlijk gestenigd moeten worden. Spanjaardjes worden niet kort genoeg gehouden.
De achtste rit start in Castilië en León, provincie Zamora. Unipublic heeft weer een bijzonder klein dorpje gevonden, Villalpando. Er wonen amper 1500 mensen in dit middeleeuwse dorpje. Het ligt wel direct naast een snelweg, een stukje ten oosten van de finishplaats van de vorige rit. Makkelijk te bereiken dus. Dat Villalpando een oud dorpje is zie je aan alles. Er staat een bijzonder oude kerk, er is een oud dorpspleintje, maar het meest in het oog sprint toch wel de stadspoort. Die poort ziet er prima uit, kan bijna doorgaan voor een façade van een kasteel. In de buurt van Villalpando liggen nog wat meertjes, die behoorlijk zout zijn. Op deze zoutvlaktes komen een hoop toeristen af, bovendien nogal wat vogels. Dat is dan de spannendste attractie hier in de buurt, of je moet de lokale feesten meerekenen. We hebben hier ook weer met zo'n dorp te maken waar ze nog aan stierenvechten doen. Volgens bepaalde bronnen zelfs de eerste stierengevechten van Spanje, maar dat zal wel weer lichtelijk aangedikt zijn door de lokale VVV. Het beste is om een foto te maken van de Puerta de San Andrés en daarna snel weer met de snelweg richting het noorden te gaan. De start van de rit is dan ook bij de stadspoort.
Deze typische Unipublic-rit is dus bijna helemaal vlak, op het einde na. In het begin van de rit fietst het peloton eerst een stuk naar het westen, door een open en dorre vlakte, richting de zoutmeren van Villafáfila. Van die meren zien de renners bijzonder weinig, ze zien vooral een enorm dor gebied. De wegen zijn hier nog recht en breed, behoorlijk geestdodend. Pas na 20 kilometer hoeven de renners de sturen, dan is er een bocht naar rechts en fietsen we richting het noorden. Zes kilometer later is er dan pas de volgende bocht, best afgrijselijk allemaal. De vlaktes zijn nog steeds open en de wegen zijn nog steeds vlak. De renners komen weer door allerlei dorpjes met Valverde in de naam, ik vind dit maar een enge regio. Na 50 kilometer komen de renners door Benavente, een van de weinige steden in de buurt. Na Benavente gaat het meer dan 20 kilometer volledig rechtdoor, richting Villaquejida. Het terrein is nu wel wat minder open, er staan zowaar een aantal bomen langs de kant. Nog steeds wel vlak. Erg vlak zelfs, niet eens Spaans vlak. Tien kilometer na Villaquejida is er pas weer een bocht, dan mogen de renners naar rechts. Hier gaat het weer drie kilometer helemaal rechtdoor, door een open vlakte. Een bochtje naar links en dan weer bijna tien kilometer rechtdoor richting Valencia de Don Juan, waar het peloton na 92 kilometer passeert. In Valencia de Don Juan staat een kasteel, hoera.
Na Valencia de Don Juan gaat het weer vrolijk 20 kilometer rechtdoor. De wegen zijn nog steeds enorm breed en enorm vlak. Open vlaktes, waar bijzonder weinig te zien is. Meest inspiratieloze rit van deze Vuelta. Na 130 kilometer komen er wat bochtjes en fietst men langs een klooster, maar daarna gaat het weer vrolijk rechtdoor verder. De weg is ondertussen wel iets minder breed geworden, maar nog breed genoeg. Na 143 kilometer komen de renners door Gradefes en hier zijn weer wat bochtjes. Ja, dit is zo'n rit dat een bocht opvallend is. Wat een schrale bagger. Buiten Gradefes komen de renners weer op een enorm brede weg terecht en daar blijven ze ook fietsen tot de klim. Twintig kilometer lang gaat het weer vrolijk rechtdoor en onderweg is er weinig te zien. De ideale flopetappe. Na 167 kilometer komen de renners door Cistierna en hier wordt het wat bochtiger. We zitten nu op 14 kilometer van de streep, dus het tempo zal wel omhoog gaan. Nog een aantal kilometer tot de voet van de slotklim. Net voor de voet van de slotklim fietst men door Sabero, hier is ook de tussensprint van de dag. De omgeving kan ik trouwens treffend samenvatten aan de hand van de volgende foto.
Na Sabero begint de slotklim, die bijna tien kilometer lang is. We gaan klimmen naar La Camperona, een klim van de eerste categorie. 7,1% gemiddeld, een serieuze slotklim dus. De eerste kilometers van de klim rijdt men over een brede weg en is het nog niet zo steil. Vier enorm simpele kilometers, aan amper drie procent. Pas als de renners door Olleros de Sabero rijden wordt het wat lastiger. Een kilometer aan 7%, gevolgd door een kilometer aan 6%. Daarna rijden de renners door Sotillos de Sabero en hier gaat het leuk worden. In dit dorp slaan de renners rechtsaf en komen ze op een smalle weg terecht, die ook meteen heel steil is. Het is nog drie kilometer tot de finish, maar dat worden wel drie loodzware kilometers. Drie kilometer boven de tien procent, waarvan de eerste aan 12% omhoog gaat. De kilometer daarna is de lastigste, het gaat omhoog aan 18%, met uitschieters tot 22%. Richting de finish wordt het dan weer iets minder moeilijk, in de slotkilometer gaat het omhoog aan 11%, met stroken tot 14%. Dan zit na 181 kilometer de eerste van die ritten met aankomst bergop er weer op. Dit is wel vrij duidelijk de minste. Op de laatste drie kilometer na kunnen we de rest wel overslaan.
La Camperona, een van de recente ontdekkingen van Unipublic. In 2014 gedebuteerd in de Vuelta en volgens de organisatie was het toen een nogal belangrijke klim. Een van de beklimmingen met de meeste impact in de historie van de Vuelta. Die impact is mij een beetje ontgaan, dus voor de zekerheid zocht ik de uitslag nog maar eens op. In 2014 won Ryder Hesjedal uit een vroege vlucht, voor Oliver Zaugg en Imanol Erviti. De impact daar zie ik niet helemaal. Daarachter waren de verschillen tussen de klassementsmannen klein. Froome één seconde voor Rodriguez en liefst zeven seconde voor Contador. In 2014 gebeurde er dus bijzonder weinig. Ligt ook aan het feit dat het lastige deel van deze klim maar drie kilometer lang is. Wel drie enorm zware kilometers, over een weg die niet helemaal perfect is. Er is boven op La Camperona ook bijzonder weinig te doen. Er staan wat verdwaalde antennes en er is een soort van berghutje. In 2014 lag de finish dan ook ergens in het midden van het niets, dat zal nu niet anders zijn. Een klim met weinig geschiedenis in een omgeving met weinig geschiedenis, dat is het wel zo'n beetje.
Het is uiteraard weer warm, weer richting de 30 graden. Op het vlakke zelfs dik boven de 30 graden. Geen kans op regen, maar wel wat kans op wind. Wind zou deze rit eventueel wat interessanter kunnen maken, want we moeten dus heel lang over rechte en brede wegen fietsen door open vlaktes. Klein kansje op waaiers dus, laten we het hopen. Dan hebben we tenminste nog iets om naar te kijken. Anders is dit echt urenlang gigantisch helemaal kut. De rit begint om 13:08, relatief vroeg voor Spaanse begrippen. Tussen 17:27 en 17:54 wordt de aankomst verwacht boven op La Camperona. Uiteraard is Sporza er weer bij. Een paar minuten later dan normaal, naar het schijnt. 15:05 nu. Had ook een uur later gemogen, want ondertussen zal er toch niets gaan gebeuren. Je hoeft alleen in te schakelen voor de slotklim. Als je er rond 16:30 bij bent is het vroeg genoeg.
Ja, kutvoorspellingen. Ik sla de plank nog vaker mis dan Buurman en Buurman. Dit is de eerste rit van drie bergritten, dus kan zomaar zo zijn dat deze rit naar de vluchters gaat. De klassementsmannen hebben tot nu toe nog geen poging gedaan om de bergritten te controleren. Geen idee of ze dat nu ineens wel gaan doen. Lijkt me eigenlijk van niet, want op papier is dit een rit die het controleren niet waard is. De hele dag vlak en dan maar drie lastige kilometers aan het eind. Doe lekker rustig aan en ga tijdens de volgende dagen los. Twee jaar geleden ging deze rit in ieder geval wel naar de vluchters, maar toen waren er onderweg wel wat meer beklimmingen. Enfin, als het tussen de favorieten gaat zien we de springveren van Mirador de Ézaro weer terug. Alleen Bertje zal wel een wat mindere dag hebben, nu hij weer eens op z'n smoel is gegaan. Ik ga toch maar weer uit van wat vluchters.
1. Carthy. Ik blijf renners van Caja Rural noemen, tot ik erbij neerval. Ze zullen toch eens een keer wat moeten laten zien. Carthy is een enorm sterke klimmer, maar staat nu zo ongeveer laatste in het klassement. Kan best zo zijn dat hij eigenlijk ziek is ofzo, maar geen zin om dat op te zoeken. Als hij gewoon verstoppertje heeft gespeeld mag hij nog wel een aantal keer gaan schroeien. Anders een andere renner van de rurale doos graag.
2. Bakelants. Jan Irizar is al een aantal keer in de aanval gegaan, maar dit is ook wel weer een rit om het te proberen. De Belgjes zijn op dreef, hoewel dat ook aan de matige concurrentie kan liggen. Als het zo doorgaat krijgen we uiteindelijk tien Belgische ritoverwinningen ofzo.
3. Sicard. Het eeuwige talent, met de slechte knieën. Is in de Vuelta altijd wel redelijk op dreef en gaat nu ook nog niet eens zo slecht bezig. Staat op vier minuten van Atapuma, dus krijgt vast wat ruimte. Direct Energie is behoorlijk actief, maar deze jongen hebben we nog niet echt gezien.
4. Mamykin. De nieuwe Russische hype. Probeerde tijdens de vorige rit al een keer in de aanval te gaan, maar tijdens deze rit is dat een stuk verstandiger. Hij kan het beter proberen als het flink omhoog gaat, want deze jongen kan een betere klimmer worden dan Zakarin. Hij kan ook een stuk beter sturen, maar dat is niet zo moeilijk.
5. Grmay. De Ethiopische wielergod. Omdat ik vaak genoeg een Afrikaan moet noemen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Wát een kutrit.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Misschien moeten ze die achterlijke Spanjolen de organisatie eens afnemen.
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Die was al op eerste col op 10 minuten geredenquote:
Jammer dat Kenny al gestopt is. Deze Vuelta had zijn carrière kunnen maken.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Escartin in de prullenbak en dan Zomegnan het laten overnemen.quote:
Misschien moeten ze die achterlijke Spanjolen de organisatie eens afnemen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
