Het babytopic (0-1 jaar) Deel 607

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 01:15 schreef Arja het volgende:

[..]

Wel 3 hele cm!

Benieuwd naar de stats van Larfje

oh ik had 70 cm in mijn hoofd zitten, faalhoofd

ik heb trouwens het boek van Midas Dekkers gekocht (of had ik dat al verteld? preggo brain nog steeds, werd vanmorgen ook al door collega uitgelachen )



Midas

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 01:23 schreef Molo het volgende:

[..]

oh ik had 70 cm in mijn hoofd zitten, faalhoofd

ik heb trouwens het boek van Midas Dekkers gekocht (of had ik dat al verteld? preggo brain nog steeds, werd vanmorgen ook al door collega uitgelachen )

[ afbeelding ]

Midas

Je had me een foto gestuurd van het boek en jouw larfje.

We kunnen wel ons eigen topic vollullen. Jij gaat ook altijd te laat slapen en hebt daar de volgende ochtend spijt van?

Naja ik ga nu toch maar
Slaap lekker

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 01:37 schreef Arja het volgende:

[..]

Je had me een foto gestuurd van het boek en jouw larfje.

We kunnen wel ons eigen topic vollullen. Jij gaat ook altijd te laat slapen en hebt daar de volgende ochtend spijt van?

Naja ik ga nu toch maar
Slaap lekker

yep, en heb net een radler opengetrokken onder het mom "mijn haar moet nog drogen na het douchen anders drogen mijn krullen gek op"
morgen vast spijt maar yolooooo

slaap lekker!

Ik wil altijd op tijd naar bed, maar ik vrees een nachtbaby te hebben geproduceerd

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 01:47 schreef Miezziej het volgende:
Ik wil altijd op tijd naar bed, maar ik vrees een nachtbaby te hebben geproduceerd

heb je stiekem mijn baby gebaard? Die van mij heeft een ritme en ik niet

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 02:01 schreef Molo het volgende:

[..]

heb je stiekem mijn baby gebaard? Die van mij heeft een ritme en ik niet

Haha zou kunnen

Ik vind het stom om steeds M. te typen. Ik wil ook een nickname. Wat zal ik eens doen.. Loempia?
Haar ritme is in ieder geval om te slapen wanneer ik wakker ben en wakker te zijn wanneer ik wil slapen

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 02:08 schreef Miezziej het volgende:

[..]

Haha zou kunnen

Ik vind het stom om steeds M. te typen. Ik wil ook een nickname. Wat zal ik eens doen.. Loempia?
Haar ritme is in ieder geval om te slapen wanneer ik wakker ben en wakker te zijn wanneer ik wil slapen

in de SC waar ik in zit hebben we het net gehad over Mock Chicken, vegetarische nep kip in blik wat ik bij de toko had gekocht. Is daar een Vietnamese variant van die met een M is?

nee uhmmmm, bánh mì? Of Miss Saigon? Of Miez Saigon?

(mijn humor is op geloof ik )

Ik vond Miez Saigon stiekem best grappig.

Ik dacht net dat ze klaar was aan de borst.
Hoax, ze is nooit klaar aan de borst

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 02:23 schreef Miezziej het volgende:
Ik vond Miez Saigon stiekem best grappig.

Ik dacht net dat ze klaar was aan de borst.
Hoax, ze is nooit klaar aan de borst

owww, bummer...

ik ga mijn nest eens opzoeken, sterkte jij!

Slaap lekker!

Ik hoop dat ze straks gewoon lekker slaapt na deze lange borstsessie

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 02:08 schreef Miezziej het volgende:

[..]

Haha zou kunnen

Ik vind het stom om steeds M. te typen. Ik wil ook een nickname. Wat zal ik eens doen.. Loempia?
Haar ritme is in ieder geval om te slapen wanneer ik wakker ben en wakker te zijn wanneer ik wil slapen

Ik zou zo graag eens een middagdutje doen, maar emmy slaapt overdag zo belabberd.

Hoe zeg je op zijn vietnamees baby, of kindje of schatje?

En, hoe is de rest van de nacht gegaan Miez?

Ik lig altijd wel voor twaalven op bed, want slapen Gister half 10 zelfs al, oké ik sliep niet gelijk, maar toch...

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 07:07 schreef Arja het volgende:

[..]

Ik zou zo graag eens een middagdutje doen, maar emmy slaapt overdag zo belabberd.

Hoe zeg je op zijn vietnamees baby, of kindje of schatje?

Alsof ze aanvoelen dat je even wil slapen he?

Hmm, resp. Em be, con, en iets van cung. Omdat ze het eerste kind is, zou ik ook kunnen gaan voor Be Hai, in Vietnam tellen ze altijd, ook met ooms enzo, op basis van de volgorde van oud naar jong heb je dan bijvoorbeeld oom 3 en tante 4 ofzo

Ik denk dat ik rond 3 uur ging slapen, ik had geen zin in een eventuele strijd als ze in haar eigen bed gelegd werd, dus heb haar naast me laten slapen. Is al een vooruitgang tov op mij
Ze kwam rond half 7 weer en is nu nog bezig. Wel tussendoor luier gedaan enzo.

We hebben hier een kleine mijlpaal. Kliene madam is zojuist zelf in de box in slaap gevallen. Ze wordt sowieso met de dag relaxter in de box weer, dus ik durfde het wel even aan (onze badkamer is beneden en ik kan haar zien en horen als ik wil). Kom ik terug de kamer in, ligt ze heerlijk te pitten met een knuistje in haar mond. Zonder gemopper of wat dan ook. Ik denk dat ze net als mijn oudste een duimertje wordt .

Arja, lastig is dat, als je snakt naar een middagslaapje.

Ik ben eigenlijk blij dat dat hier sowieso geen optie is, want daardoor snak ik er ook niet echt naar en kost het me in elk geval geen frustratie als het niet lukt. Ik herinner me dat wel nog goed van bij de eerste. En bij de tweede weet ik ook nog wel dat ik af en toe echt op de bank half lag te dutten met een wakkere dreumes en wakkere baby . Ah wel, het is allemaal goed gekomen.

Ik merk wel dat ik in de avonden steeds wat meer tijd neem voor mezelf. Maar het is een constante afweging als ze vroeg salpen. Neem ik dat extra uurtje om bij te slapen, of neem ik dat uurtje voor mezelf om lekker te rommelen?

quote:

Op maandag 29 augustus 2016 22:04 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Tja, ik weet niet... het was juist deze gedachtegang waardoor ik als verse moeder het soms zo zwaar had. Want ik wilde ook zo graag meeveren met mijn kind en er altijd voor haar zijn, ze was mijn absolute prioriteit. Dus liep ik ook urenlang met haar in de draagdoek. Maar dat zorgde er bij mij voor dat ik daar fysiek en mentaal slechter van werd: ik had totaal geen reserves meer, kreeg ondergewicht en was ook geregeld ziek. Pas nu, met terugwerkende kracht, zie ik pas echt goed in dat ik niet goed voor mezelf heb gezorgd in die tijd. In het dreumestopic was van de week ook het verhaal van iemand (noem even geen namen hier) die 's nachts urenlang met een baby aan het wandelen was en oververmoeid werd. Dat is toch niet iets om mensen als advies mee te geven? Soms lukken deze zaken niet bij iedereen zo, op deze manier. En zijn er ook grenzen aan hoe je dit in de praktijk kunt brengen.

Maar Ela bedoelt toch juist te zeggen dat je die uurtjes wandelen ook juist voor jezelf in kunt proberen te zetten? Door het als uitwaaien en mediteren te zien? Maar dan moet je wel weer de mogelijkheid hebben om op andere momenten bij te slapen. En dat is voor veel mensen al geen optie, als de partner overdag gewoon moet werken en de boel niet kan overnemen. Behalve aan mentale rust moet je natuurlijk ook aan je slaap kunnen komen. En inderdaad, wat je zegt eigenlijk, niet iedereen zal op die manier zijn eigen mentale rust kunnen vinden. Fanatiek sporten (of bv een goed boek lezen) is al moeilijker met een huilende of wakkere baby op de buik.

Dus ik herken jouw gevoel van 'niet haalbaar in de praktijk' ook wel. Ela zit wel in de positie dat het kan (twee ouders, thuiswerkmogelijkheden voor beide ouders,...). Wat betreft het er non-stop zijn voor je kindjes is dat ideaal en zeker als je daar zelf ook gelukkig in bent of van wordt.

Ik kan al niet nachten gaan wandelen, omdat er nog twee in bed liggen die ik natuurlijk niet alleen zou laten. Dus daar zit in mijn realiteit al de eerste beperking. En daarbij zou ik ook niet gelukkig worden van zoveel thuis zijn. Ik ga graag "uit" werken (het is door de week ook een groot deel van mijn volwassen sociale leven ;-)). Ik begin er ook alweer zin in te krijgen , en dan vooral in de pauzes.

En hoewel ik meeveren nu al een k..woord vind, denk ik wel ook dat dat veel kan schelen. Niet zo allesomvattend als Ela het kan, maar wel binnen de mogelijkheden die je hebt. En inderdaad, goed voor jezelf zorgen. Niemand heeft er wat aan als je er zelf aan onderdoor gaat.

Hier merk ik dat ik voortdurend moet afwegen. Naast wat C en ik nodig hebben, moet ik ook rekening houden met wat de groten nodig hebben. Het is een hele puzzel, om de balans op alle fronten en voor iedereen te blijven behouden. Ik merk dat ik ook echt wel weer toe ben aan school (dat s en r naar school gaan weer). Ik heb echt hard 'gewerkt' deze zomer en verheug me op mijn welverdiende rust weer.

[ Bericht 1% gewijzigd door groofskendezoveelste op 30-08-2016 09:01:29 ]

En die rust die dan komt ga ik gebruiken om wat dingen te oefenen met C, zoals zelf in slaap leren vallen en de overstap van bv naar kv. 8 Weken heb ik ervoor en ik wil het met zo min mogelijk stress voor iedereen gaan doen. Maar ik weet dat het voor mij goed is om die twee zaken aan te pakken.

Weet iemand hier misschien een site waar je kunt vinden wat ook alweer wanneer te introduceren kwa voeding?

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 08:45 schreef groofskendezoveelste het volgende:

[..]

Maar Ela bedoelt toch juist te zeggen dat je die uurtjes wandelen ook juist voor jezelf in kunt proberen te zetten? Door het als uitwaaien en mediteren te zien? Maar dan moet je wel weer de mogelijkheid hebben om op andere momenten bij te slapen. En dat is voor veel mensen al geen optie, als de partner overdag gewoon moet werken en de boel niet kan overnemen. Behalve aan mentale rust moet je natuurlijk ook aan je slaap kunnen komen. En inderdaad, wat je zegt eigenlijk, niet iedereen zal op die manier zijn eigen mentale rust kunnen vinden. Fanatiek sporten (of bv een goed boek lezen) is al moeilijker met een huilende of wakkere baby op de buik.

Dus ik herken jouw gevoel van 'niet haalbaar in de praktijk' ook wel. Ela zit wel in de positie dat het kan (twee ouders, thuiswerkmogelijkheden voor beide ouders,...). Wat betreft het er non-stop zijn voor je kindjes is dat ideaal en zeker als je daar zelf ook gelukkig in bent of van wordt.

Ik kan al niet nachten gaan wandelen, omdat er nog twee in bed liggen die ik natuurlijk niet alleen zou laten. Dus daar zit in mijn realiteit al de eerste beperking. En daarbij zou ik ook niet gelukkig worden van zoveel thuis zijn. Ik ga graag "uit" werken (het is door de week ook een groot deel van mijn volwassen sociale leven ;-)). Ik begin er ook alweer zin in te krijgen , en dan vooral in de pauzes.

En hoewel ik meeveren nu al een k..woord vind, denk ik wel ook dat dat veel kan schelen. Niet zo allesomvattend als Ela het kan, maar wel binnen de mogelijkheden die je hebt. En inderdaad, goed voor jezelf zorgen. Niemand heeft er wat aan als je er zelf aan onderdoor gaat.

Hier merk ik dat ik voortdurend moet afwegen. Naast wat C en ik nodig hebben, moet ik ook rekening houden met wat de groten nodig hebben. Het is een hele puzzel, om de balans op alle fronten en voor iedereen te blijven behouden. Ik merk dat ik ook echt wel weer toe ben aan school (dat s en r naar school gaan weer). Ik heb echt hard 'gewerkt' deze zomer en verheug me op mijn welverdiende rust weer.

Wat ik lastig vind, is dat 'meeveren met je kind' en go with the flow in de praktijk voor mijn gevoel ook neerkwam op 'mijn eigen behoeften ondergeschikt maken aan.' Zie ik hier in de verhalen van moeders soms ook terug. Dat is denk ik wat je als ouder soms ook echt moet doen, maar er zijn wel grenzen aan en bij ieder mens liggen die grenzen anders. Het ingewikkelde hieraan is ook weer dat je je heel snel schuldig voelt. Ik weet nog dat ik op een gegeven moment heel graag wilde dat I overdag niet meer alleen in de draagdoek zou slapen en ik ging haar proberen te leren in haar bedje te slapen. Dat ging niet gemakkelijk en toen werd hier de vraag gesteld 'maar waarom zou je dat willen?' Ik zag die vraag laatst ook weer voorbij komen hier. Ik vond dat zo'n lastige want het antwoord 'ik wil dat voor mijzelf' voelt al snel als 'egoïstisch'. Alsof je je kind iets 'alleen maar' wil leren voor je eigen belang. Alsof je dus tekort schiet in dat meeveren met je kind. En dat is niet terecht volgens mij. Meeveren en go with te flow zijn mooie uitgangspunten maar het zijn geen dogma's. En soms moeten je kind en je omgeving ook meeveren met jou.

Ja, precies. Zo zie/ voel ik dat ook.

[ Bericht 0% gewijzigd door groofskendezoveelste op 30-08-2016 09:35:27 ]

Ik ga C ook leren zelf in te slapen, omdat dat goed is voor mij. Voor haar is het prima in de doek.

Stelletje nachtbrakers
Ik ben na het avondeten echt kapot. Stijn zijn huil uurtjes zijn van 19 tot 22 uur en daarna val ik ook als een blok in slaap.

Chanty wat lastig van de hond van je moeder.
Ik doe mijn hond ook weg als vrienden komen waarvan de dochter echt panisch is voor de hond maar ik snap ook dat je dat niet van iedereen kan verwachten dat ze dat doen. Moeilijk hoor. Hopelijk wordt de hond van je moeder snel rustiger.

Persen met een ruggenprik kan zo verschillend zijn. Bij Mats heb ik er niks van gevoeld. Ik voelde alleen mijn buik strak worden en ging dan maar persen. Dat heeft 7 minuten geduurd en toen was Mats er. Ik vond dat zo relaxed!
Deze keer had ik ook een ruggenprik maar die deed helaas niks. Ik had gewoon buik, lies en been weeën. Ik heb geen persweeën gevoeld en moest tijdens de weeën maar mee gaan persen. Wat een hel was dat. Gelukkig duurde het maar 12 minuten. Ik voelde Stijn ook heel hard schoppen in mijn buik als ik stopte met persen dat was ook een heel naar gevoel. Maar ach het is het allemaal waard geweest

Meeveren werkt hier ook het beste. Je kan er wel tegen in gaan of het anders willen maar het levert hier altijd strijdt op en daar wordt niemand blij van.
Hoever je mee kan veren hangt natuurlijk van je persoonlijke situatie af. Maar ik vind dat wel een super tip.
En wat Jagär zegt hulp vragen en accepteren. Dat kon ik bij Mats niet want ik vond dat ik het zelf maar moest kunnen. Maar nu kan ik het wel en het is echt een verademing.

Groof fijn dat je meisje het zo goed doet en jij dus wat tijd voor jezelf kan maken. Ik snap dat je het fijn vindt dat school dadelijk weer begint wanneer mogen jou kids weer?

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2016 09:23 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Wat ik lastig vind, is dat 'meeveren met je kind' en go with the flow in de praktijk voor mijn gevoel ook neerkwam op 'mijn eigen behoeften ondergeschikt maken aan.' Zie ik hier in de verhalen van moeders soms ook terug. Dat is denk ik wat je als ouder soms ook echt moet doen, maar er zijn wel grenzen aan en bij ieder mens liggen die grenzen anders. Het ingewikkelde hieraan is ook weer dat je je heel snel schuldig voelt. Ik weet nog dat ik op een gegeven moment heel graag wilde dat I overdag niet meer alleen in de draagdoek zou slapen en ik ging haar proberen te leren in haar bedje te slapen. Dat ging niet gemakkelijk en toen werd hier de vraag gesteld 'maar waarom zou je dat willen?' Ik zag die vraag laatst ook weer voorbij komen hier. Ik vond dat zo'n lastige want het antwoord 'ik wil dat voor mijzelf' voelt al snel als 'egoïstisch'. Alsof je je kind iets 'alleen maar' wil leren voor je eigen belang. Alsof je dus tekort schiet in dat meeveren met je kind. En dat is niet terecht volgens mij. Meeveren en go with te flow zijn mooie uitgangspunten maar het zijn geen dogma's. En soms moeten je kind en je omgeving ook meeveren met jou.

Sla jij even de spijker op zijn kop

Ikke, ze beginnen 5 sept weer. Deze week nog wat kleine leuke dingen gepland, maar niks groots meer. Ze gaan nog bij vriendjes logeren een nachtje, en dat was het dan weer. Ben wel heel blij dat we nog een midweekje weg zijn geweest, daardoor voelt het nu ook zoals een grote vakantie in mijn beleving hoort te voelen. (Ik ben verwend, I know )

En schooltijd geeft natuurlijk wel weer veel gedoe met opstaan en heen en weer brengen van en naar school, vriendjes en sport enzo, maar geeft tussendoor ook heel veel rust en dan hoef ik ze door de week ook nauwelijks te vermaken, dat vind ik ook wel weer fijn. Gewoon alleen voor de weekenden dingen hoeven te bedenken en plannen enzo.

ik denk dat voor sommige mensen meeveren ook een heel stuk makkelijker is dan voor andere mensen.

Onze ene goede nacht was een uitschieter, helaas. Al 2 nachten met weer 3 nachtvoedingen. Het meest frustrerende is als hij begint te huilen precies als ik net in slaap val. Daar heeft hij echt een super talent voor, alsof hij het vanuit z'n eigen kamer ruikt, want dat is nu al zo vaak gebeurt....