Hehe, dat eerste deel herken ik.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 15:47 schreef rmrt2010 het volgende:
Ik wilde vroeger piloot worden. Ja, echt, omdat je toen die film Top Gun had en alles leek zo spannend om dat als baan te hebben. oh ja, stond ook stoer. Ben nu al jaren actief als rijksambtenaar.
Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat werken om geld verdienen gaat. Maar ik verveel me.. (dit klinkt echt enorm verwend) Ik heb niet het gevoel dat ik iets nuttigs toevoeg maar ik heb geen idee hoe minimaal dat bereik. Werken is nooit het probleem geweest. Ik heb nooit zonder werk gezeten. En waar ik nu werk is de werkomgeving heel prettig en dat is ook heel wat.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 15:48 schreef SeLang het volgende:
Ik wilde later altijd stoppen met werken. Dat later was 8 jaar geleden.
Anyway, ik mag toch hopen dat je een aantal interesses hebt? Daar heb je toch geen testen voor nodig om daar achter te komen? Wat doe je in de weekenden of als je s'avonds thuis komt? Hoe kun je nou niet weten wat je leuk vindt?
Verder moet je werk en carrière ook niet idealiseren. Het is gewoon een manier om poen binnen te krijgen. Het hoeft niet persé je roeping te zijn. Misschien ligt daar wel het probleem, aangezien dat je hele leven zo wordt voorgeschilderd. Mensen zijn tegenwoordig geconditioneerd om dat ideaalbeeld na te streven. Maar als je dat loslaat en gewoon praktisch kijkt naar wat een baan oplevert per uur dan ziet de wereld er anders uit.
Als je niet precies weet wat je op lange termijn wilt dan zou ik me meer op het heden richten. Gewoon iets aanpakken wat geld oplevert ("leuk" of niet) en zorgen dat je het buiten werk naar je zin hebt.
Dit heb ik ook Ik kan al best wat afstrepen: zorgzame beroepen (vreemde mensen aanraken is niet mijn ding), beroepen waarin je heel geconcentreerd moet zijn (luchtverkeersleider ofzo) of waar van je wordt verwacht dat je van 7:00 tot 19:00 aanwezig bent.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 15:56 schreef Metalfreak het volgende:
(ik weet dus wel waar mijn passie NIET ligt )
Ik herken me heel erg in je verhaal. Bijvoorbeeld sporten: veel vind ik wel eens leuk om te doen, maar meestal ben ik er na een jaar ook wel echt he-le-maal klaar mee. Twee maal een 10km hardloopwedstrijd gedaan en erg tevreden over mijn laatste resultaat, maar ik ben echt zó klaar met hardlopen nu.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 16:12 schreef Yesse het volgende:
Volgens mij een herkenbaar probleem :p
[..]
Begrijp me niet verkeerd, ik snap dat werken om geld verdienen gaat. Maar ik verveel me.. (dit klinkt echt enorm verwend) Ik heb niet het gevoel dat ik iets nuttigs toevoeg maar ik heb geen idee hoe minimaal dat bereik. Werken is nooit het probleem geweest. Ik heb nooit zonder werk gezeten.
Overigens altijd hetzelfde probleem gehad met hobby's / sport. Als ik thuis kwam dan keek ik altijd tv dus ben ik actief geworden binnen de politiek om toch dat gevoel van nuttig zijn te bereiken maar dat zou ik nooit langer willen doen dan wat ik nu doe (teveel stress).
Voor mij geldt hetzelfde, maar om nu maar van baan naar baan te hoppen om "maar wat te proberen", ben ik het type niet voor.quote:[..]
Dit heb ik ook Ik kan al best wat afstrepen: zorgzame beroepen (vreemde mensen aanraken is niet mijn ding), beroepen waarin je heel geconcentreerd moet zijn (luchtverkeersleider ofzo) of waar van je wordt verwacht dat je van 7:00 tot 19:00 aanwezig bent.
Eens dat ik ook niet zo moet zeuren. Maar niet eens dat ik het er maar bij moet laten. Ik verwacht geen "Eureka" momentje waarbij ik opeens mijn ultieme passie vind dat ik tot mijn dood met het grootste plezier uitvoer. Dan had ik dat allang gehad.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 16:27 schreef SeLang het volgende:
Toch is dit m.i. gewoon een gevalletje te hoge verwachtingen van een baan/ carrière. Als je je "roeping" op je 30-ste nog niet hebt gevonden dan vind je die op je 40-ste waarschijnlijk ook niet. Dan moet je gewoon je verwachtingen bijstellen en je meer richten op het heden. Dat je over 5 jaar terugkijkt en dan ziet dat je jezelf verder hebt ontwikkeld, nieuwe hobby's hebt opgepakt, etc.
Ik heb van baan tot baan gehopt (4 werkgevers in 6 jaar) maar dat was allemaal in hetzelfde vakgebied, en bleef dus uiteindelijk op hetzelfde uitkomen. Maar iets volledig anders te gaan doen dat is, als het je al lukt, heel risicovol (want wat als het toch niet lukt..)quote:Op donderdag 25 augustus 2016 16:21 schreef Metalfreak het volgende:
Voor mij geldt hetzelfde, maar om nu maar van baan naar baan te hoppen om "maar wat te proberen", ben ik het type niet voor.
Soms moet je de gok wagen.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 16:41 schreef Yesse het volgende:
[..]
Eens dat ik ook niet zo moet zeuren. Maar niet eens dat ik het er maar bij moet laten. Ik verwacht geen "Eureka" momentje waarbij ik opeens mijn ultieme passie vind dat ik tot mijn dood met het grootste plezier uitvoer. Dan had ik dat allang gehad.
Maar ik wil mezelf wel blijven ontwikkelen, en op dit moment doe ik dat bijna niet, of heel traag omdat ik de motivatie mis. Ik ben in dit beroep gerold omdat het een gemakkelijke keuze was voor hen die nergens in uitblinkte.
Ik denk eigenlijk dat mijn doel is om iets te vinden waarbij ik op de klok kijk en denk "Joh, is het al bijna 17:00 uur.."
[..]
Ik heb van baan tot baan gehopt (4 werkgevers in 6 jaar) maar dat was allemaal in hetzelfde vakgebied, en bleef dus uiteindelijk op hetzelfde uitkomen. Maar iets volledig anders te gaan doen dat is, als het je al lukt, heel risicovol (want wat als het toch niet lukt..)
Dit ja, het is natuurlijk een enorme dooddoener om te zeggen dat iemand zich niet moet aanstellen. Dat valt in dezelfde categorie als die vervelende mensen die altijd roepen dat je geen honger hebt, omdat ze in Afrika pas honger hebben. Of mensen die een burnout maar grote aanstel vinden, terwijl het wel echt problemen zijn.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 16:41 schreef Yesse het volgende:
[..]
Eens dat ik ook niet zo moet zeuren. Maar niet eens dat ik het er maar bij moet laten. Ik verwacht geen "Eureka" momentje waarbij ik opeens mijn ultieme passie vind dat ik tot mijn dood met het grootste plezier uitvoer. Dan had ik dat allang gehad.
Maar ik wil mezelf wel blijven ontwikkelen, en op dit moment doe ik dat bijna niet, of heel traag omdat ik de motivatie mis. Ik ben in dit beroep gerold omdat het een gemakkelijke keuze was voor hen die nergens in uitblinkte.
Ik denk eigenlijk dat mijn doel is om iets te vinden waarbij ik op de klok kijk en denk "Joh, is het al bijna 17:00 uur.."
Met een goede vriendin van mij heb ik al meer dan een decennium dezelfde discussie. Die is inmiddels 42 en weet nog steeds niet wat ze later wil worden... En zij heeft best wel wat dingen geprobeerd, inclusief emigratie.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 16:41 schreef Yesse het volgende:
[..]
Eens dat ik ook niet zo moet zeuren. Maar niet eens dat ik het er maar bij moet laten. Ik verwacht geen "Eureka" momentje waarbij ik opeens mijn ultieme passie vind dat ik tot mijn dood met het grootste plezier uitvoer. Dan had ik dat allang gehad.
Maar ik wil mezelf wel blijven ontwikkelen, en op dit moment doe ik dat bijna niet, of heel traag omdat ik de motivatie mis. Ik ben in dit beroep gerold omdat het een gemakkelijke keuze was voor hen die nergens in uitblinkte.
Ik denk eigenlijk dat mijn doel is om iets te vinden waarbij ik op de klok kijk en denk "Joh, is het al bijna 17:00 uur.."
Twee mensen die ik ken wilden dat ook en hebben dat gewoon gestudeerd naast hun reguliere baan. Inmiddels beiden PhD en een baan in hun vakgebied. Dat kan dus allemaal gewoon.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 19:31 schreef Sjeen het volgende:
Ach... Later is relatief. Ik ben 10 jaar ouder en later als ik groot ben, wil ik psycholoog worden.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |