SPT Sport Algemeen
Ben jij sportief? Volg je alles wat met sport te maken heeft? Of heb je gewoon iets te melden of te vragen over een sport? Dan is dit het forum waar je zijn moet.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Hier ontbreekt iets.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 01:22 schreef Ajacied422 het volgende:
Beelden van Kruijswijk zijn val.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Ik denk dat verblind is door wat renners voor zich die er handig omheen konden rijden.quote:
[..]
Hier ontbreekt iets.
https://twitter.com/CyclingHubTV/status/768576859210645504quote:
[..]
Hier ontbreekt iets.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Etappe 6: Monforte de Lemos - Luintra, 163,2 km
Ik dacht dat ik de vijfde rit wel kon missen, maar dat is toch iets anders uitgepakt. Het schijnt nogal saai te zijn geweest, maar in de finale gebeurde dan weer genoeg. Dat er normaal paaltjes staan in Lugo was bekend, maar je mag toch verwachten dat zulke paaltjes weg worden gehaald als er 200 man door de straten moeten gaan fietsen. Gebeurde niet. Er was zelfs geen seingever en er werd ook niet op een andere manier aangegeven dat er een paaltje zat aan te komen. Dan weet je dat het in volle finale misgaat. Als de renners bijna gaan beginnen aan de sprint gaat de snelheid zo enorm omhoog dat je weinig tijd meer hebt om nog op de omgeving te letten, zeker niet op een paaltje. Kruijswijk klapte er vol op en ligt zo uit de Vuelta. De organisatie heeft inmiddels excuses aangeboden en gaat onderzoek doen. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Goede vraag, want ieder mens met z'n gezonde verstand had kunnen opmerken dat dit niet heel handig was. Gezond verstand en Spanje is wel vaker geen goede combinatie, dit is weer een bewijs. Kruijswijk heeft vrij weinig aan die excuses, zijn seizoen zit er ineens op. Hoewel hij waarschijnlijk toch niks meer had bereikt deze Vuelta, in vorm was hij niet echt. In de sprint, die een beetje chaotisch was door de valpartijen, gng Meersman er weer met de overwinning vandoor. Gianni Meersman die twee ritten wint in een grote ronde, het is toch om te huilen. Gelukkig krijgen we nu heel lang geen rit meer voor de sprinters, want daar wordt dus niemand vrolijk van. De rit die we nu krijgen kan je het beste omschrijven als een overgangsrit. Jongens die graag in de aanval gaan kunnen hun hart ophalen.
De zesde rit van deze Ronde van Spanje begint een stuk ten zuiden van Lugo, dicht in de buurt van Ourense. We zijn dus weer bijna in de buurt van de plek waar deze Vuelta begon. Nog altijd in Galicië, want daar hebben ze blijkbaar nog wat geld over. Best merkwaardig in Spanje, maar dat geheel terzijde. De startplaats van deze rit lijkt mij een mooie ode aan een van de meest onzichtbare renners van het peloton, Maxime Monfort. Het vertrek is namelijk in Monforte de Lemos, dat kan haast geen toeval zijn. Monforte de Lemos is een plaats met ongeveer 20.000 inwoners, de hoofdstad van de Ribeira Sacra. De Ribeira Sacra is een wijnstreek, waar drie soorten wijn worden geproduceerd. Rode Mencía, witte Albariño en witte Godello. Dan weet u dat. Sacra, want dit schijnt een heilige streek te zijn. Ontzettend veel kloosters en dat soort dingen in deze omgeving. Ook Monforte de Lemos heeft een klooster. Daarnaast ook nog een kasteel, alsof het allemaal niets kost. Bovendien is er een combinatie van een school en een kerk, waar mensjes naar school kunnen gaan en dan een opleiding krijgen van de Piaristen, dat is blijkbaar een of andere stroming van het katholieke geloof dat in Spanje een ding was. Nosa Sigñora da Antiga, in de volksmond ook wel bekend als Galicia's Escorial. Schijnt vroeger wel vrij populair te zijn geweest en is gesticht door een in die tijd bekende kardinaal, Rodrigo de Castro. Wie kent hem niet. De stad ligt aan de Rio Cabre. Voor de liefhebbers is er hier ook nog een oude Romeinse brug. We vertrekken voor de deuren van Nosa Sigñora da Antiga.
Het parcours van deze rit is een beetje frappant. We moeten naar het zuidwesten, maar in plaats daarvan gaan we direct na het vertrek naar het oosten. Na de start loopt de weg twaalf kilometer lang omhoog, maar veel stelt dat niet voor. In die twaalf kilometer overwinnen de renners minder dan 200 hoogtemeters, dus dan kom je niet niet eens aan twee procent gemiddeld. Vals plat, gewoon. De wegen zijn weer breed en de omgeving is niet bijzonder fraai. Na de soort van klim is er ook een soort van afdaling. Het gaat een aantal kilometer licht naar beneden. Stelt ook niet veel voor, hoewel er wel wat paaltjes staan op sommige punten. Levensgevaarlijk, zoals we inmiddels weten. Na de korte afdaling komen de renners uit bij een rivier, waar het uitzicht wel weer mooi is. Ze volgen nu een tijdje de vallei van deze rivier, de Rio Sil, dus is het een aantal kilometer vlak. De route is nu een beetje verwarrend, want eigenlijk moeten we echt volledig de andere kant op. De renners fietsen voorbij Quiroga, maar al snel wordt er dan besloten om rechtsomkeert te maken en toch naar Quiroga te fietsen. Na Quiroga fietst men verder door de vallei van de Sil, parallel aan de weg van net. Na een aantal kilometer over deze weg laten we de Sil achter ons en gaan we terug naar het noorden, eigenlijk nog steeds parallel aan de weg waar we vandaan kwamen. Het gaat hier een aantal kilometer omhoog, vier kilometer aan 5% om precies te zijn. De parallele weg die we nu volgen is wel wat minder breed en wat minder goed dan de weg die in het begin van de rit werd gebruikt. Nog steeds goed te doen, maar toch. Na het klimmetje van vier kilometer is er een korte afdaling, maar die is niet zo ingewikkeld. Vrij snel gaat het alweer omhoog. Weer ongeveer vier kilometer, alleen wat minder zwaar. Procentje of vier nu, is toch een klein beetje schappelijker. Tijdens dit klimmetje rijden we ook een andere kant op, weg van de route van eerder. Toch een leuk rondje van ongeveer 60 kilometer gefietst dan, vooral om de Sil van dichtbij te zien.
Hoewel het rondje nog niet helemaal is gedaan. We gaan immers nog terug naar de startplaats, Monforte de Lemos. Het is een aantal kilometer behoorlijk vlak, terwijl we rechtdoor naar het noorden rijden. In Bóveda, na 68 kilometer, draaien de renners om en rijden ze terug naar het zuiden. Dit over brede en vlakke wegen. Na 86 kilometer komen we uit in Monforte de Lemos en hebben we dus behoorlijk veel kilometers gemaakt voor niks. Een slimme renner blijft gewoon nog een paar uur hangen in het hotel, kan makkelijk. Bij het buitenrijden van Monforte de Lemos rijden we nu naar het zuiden, in plaats van het oosten. Daar in het zuiden ligt een klim, hoewel er geen punten te verdienen zijn. Het gaat zeven kilometer omhoog, aan 4,5%. Niet enorm zwaar, maar het gaat toch in de benen zitten. Na dit klimmetje is het een aantal kilometer vlak, tot Doade, waar de renners na 100 kilometer passeren. Na Doade is er een korte, maar redelijk pittige afdaling, terug naar de Sil. Tijdens de afdaling is er een mooi uitzicht over de vallei van de Sil, met op zowat iedere bergwand mooie wijnranken. Eenmaal beneden steken de renners de Sil over en zowat meteen begint de enige klim van de dag waar bergpunten te verdienen zijn. Laten we voordat we gaan klimmen eerst toch maar genieten van het uitzicht op de Rio Sil.
De klim waar de renners nu aan gaan beginnen is 11 kilometer lang en 5,1% gemiddeld. De Alto Alenza is daardoor een beklimming van de tweede categorie. Een klim met een goede en brede weg, die ook mooie vergezichten biedt. Geen enorm regelmatige klim, de percentages schommelen nogal. Toch wordt het nooit heel zwaar. Eén kilometer aan acht procent, dat is nog wel pittig, maar verder valt het allemaal wel mee. Nog een vlakke kilometer tussendoor, moet ook allemaal maar kunnen. Toch nog een kilometer aan vijf rond de 6%, dus zeker een serieuze klim. Vlak voor de top komen de renners door Castro Caldelas, waar een mooi kasteel staat. Bovendien is hier de tussensprint van de dag. Even verderop komen de renners dan boven, na 116 kilometer. Na de top is er niet direct een afdaling, het is eerst nog even een aantal kilometer vlak. Een paar kilometer na de top slaan de renners rechtsaf en komen ze op een smal weggetje terecht. Best een bruuske overgang, na al die brede wegen eerder in de rit. Dit weggetje loopt eerst nog even licht omhoog, tot de afdaling verderop pas begint in een paar gehuchtjes met allemaal stenen huizen en stenen muren. Best bochtig in die gehuchten, enige stuurmanskunst is daar wel vereist. Pas buiten deze nederzettingen begint de afdaling echt. De weg is nog steeds behoorlijk smal en er liggen wat bochten in het parcours, derhalve mogen we wel spreken van een technische afdaling. Het eerste deel van die afdaling is maar een paar kilometer lang, daarna zit er alweer een knikje omhoog in. Dit knikje is na een kilometer wel weer gedaan en dan gaat het helemaal naar beneden. Nog steeds een smalle weg en er komt een sectie aan met de nodige haarspeldbochten. Dit deel van de afdaling is oprecht lastig, zoals ook te zien is aan de talloze remsporen op de weg. Ondertussen is er wel weer een mooi uitzicht over de Rio Sil, maar dit geheel terzijde.
Het daalt nog een tijdje verder, tot Cristosende. In dit dorpje liggen nog wat lastige bochten, maar daarna wordt het wat makkelijker. Nog steeds wel wat daalwerk en wat bochten, maar het is nu niet meer echt steil. Al vrij snel begint de weg weer omhoog te lopen, de volgende klim van de dag is in aantocht. 16 kilometer lang gaat het omhoog, zonder dat het ooit heel erg zwaar wordt. In totaal overwinnen de renners in die 16 kilometer 500 hoogtemeters, dan kun je dus zelf wel uitrekenen dat het niet bijzonder lastig is. Er wordt geklommen richting Mirador de Cabezoás, een uitzichtpunt over de Rio Sil. We hebben deze rivier ondertussen al best veel in beeld gezien, maar het terrein begint hier toch te veranderen. Een stuk oostelijker zijn de bergwanden mooi groen en is er genoeg plaats voor wijnranken, maar hier begint het ineens een stuk rotsachtiger te worden. Ook mooi, daar niet van. Op 18 kilometer van de streep komen de renners boven en hebben ze weer een klim gehad. Het zal nu weer een aantal kilometer naar beneden gaan, over de nog steeds relatief smalle weg. De afdaling gaat door een bos, maar het is niet echt steil. Er zijn nog wel wat bochten, maar heel ingewikkeld wordt het niet meer. Ondertussen passeren de renners de ene mirador na de andere. We zitten dicht bij Canón do Sil, de kloof van de Sil. Overal is er een mooi uitzicht.
Op 13 kilometer van de streep komt de koers door Cerreda en hier wordt de weg weer wat breder. Na Cerreda wordt het ook weer wat vlakker en loopt het ook een paar keer weer tijdelijk licht omhoog. Op een kilometer of 10 van de streep wordt de weg weer wat minder breed en moet er nog wat verder gedaald worden. Weer door een bos, wat het geheel wat onoverzichtelijk maakt. Niet echt enorm veel lastige bochten, maar toch een paar waarbij je wel even moet opletten. Op vijf kilometer van de streep wordt het pas echt interessant, dan rijden we door Pombar. Richting Pombar begint de weg al omhoog te lopen, maar in Pombar zelf begint het echt ergens op te lijken. Twee kilometer lang gaat het aan 7% omhoog, dat zijn toch acceptabele percentages. Boven op dit laatste pukkeltje van de dag is het nog drie kilometer tot de streep. Het is vervolgens een kilometer lang vlak, maar daarna is er in het absolute slot van de rit nog een afdaling. Deze afdaling is technisch gezien maar twee bochten lang, maar in die bochten gaat het wel behoorlijk steil naar beneden en de twee bochten liggen ook bijna direct na elkaar. Toch nog een klein beetje lastig. Na die twee bochten wordt het weer wat vlakker en rijden we Luintra binnen. In Luintra liggen nog een paar bochtjes, maar niets waar je echt enorm voor hoef te sturen. De rotonde waar nog voor gewaarschuwd wordt stelt weinig voor, daar kun je praktisch rechtdoor fietsen. In de laatste kilometer loopt het heel licht omhoog, meer dan vals plat is het niet. In de laatste hectometers van de rit verlaten we Luintra eigenlijk weer en eindigen we buiten dat dorp in een weiland, terwijl het nog aan een procentje of drie omhoog gaat.
Luintra is de hoofdstad van de gemeente Nogueira de Ramuín. Dan lijkt het natuurlijk alsof Luintra iets voorstelt, maar niets is minder waar. In de hele gemeente Nogueira de Ramuín wonen maar 2000 mensen. Luintra is zo ontzettend nietszeggend dat zelfs de Spaanse Wikipedia er geen pagina over heeft. Dan ben je slecht bezig hoor. Vandaar dat het verhaal op de website van de Vuelta ook over alles gaat, behalve over Luintra. Het gaat vooral over de Ribeira Sacra, de kloof van de Sil en een klooster dat hier nog ergens in de buurt schijnt te liggen. Waarom er voor is gekozen om een etappe te laten eindigen in Luintra is mij een raadsel. Ze hebben zelfs niet eens een mooie kerk. Een of ander modern misbaksel, met een raar standbeeld ook nog eens. Daar lusten de honden allemaal geen brood van. Toch hebben ze in de gemeente Nogueira de Ramuín grootse plannen. Ze willen op de werelderfgoedlijst komen van UNESCO. Want naar eigen zeggen hebben ze hier een impressionante verzameling van Romaanse kunst. Kan goed zijn, maar in Luintra in ieder geval zeer zeker niet.
In Monforte de Lemos gaat het behoorlijk warm worden. 33 graden in de middag, wat een feest. Bij de finishplaats zal het niet veel minder zijn, waarschijnlijk ook 33 graden. Een klein beetje kans op regen, maar het zal vast wel weer droog blijven. Weer geen wind, dus opnieuw een bijzonder warme dag voor de renners. De bijzonder warme dag zal voor de renners om 13:36 beginnen. Tussen 17:29 en 17:53 worden ze verwacht in het schier onbekende Luintra. Zoals altijd zal Sporza er gewoon weer om 15:00 bij zijn. Dan zitten de renners, als ze een beetje het schema volgen, op 110 kilometer van de streep. Pakken we mooi meteen een kort klimmetje mee en krijgen we ook nog Monforte de Lemos te zien.
Op papier is dit een rit voor vluchters. Het is te zwaar voor de sprinters en te makkelijk voor de klassementsrenners, dan weet je dat geen enkele ploeg er veel tijd en moeite in gaat steken. Waarschijnlijk rijdt hier een omvangrijke groep weg en die zien we dan niet meer terug. Ik moet wel voorzichtig blijven, want tijdens deze Vuelta zijn meer dingen gebeurd die ik niet had verwacht, maar dit lijkt me toch wel een zekerheidje. Zeker als je bedenkt dat er in het weekend nog genoeg zwaar werk aan gaat komen zullen veel ploegen hier een snipperdag nemen. Dus ga ik maar eens vijf willekeurige jongens uitzoeken, die van mij morgen wel op pad mogen.
1. Bilbao. Altijd een god van Caja Rural noemen. In dit geval Pello, een van de Baskische goden van deze ploeg. Ik heb totaal geen idee waar hij mee bezig is, want hij staat op dit moment 101e in het klassement, terwijl het toch wel een zeer behoorlijke klimmer is. Kan twee dingen betekenen. Hij kan enorm slechte benen hebben, of hij is zich bewust aan het sparen om ritten te gaan kapen. Ik hoop op het tweede, maar het kan ook zomaar het eerste zijn. Mocht het wel het eerste zijn, dan is hij meteen een gevaarlijke klant voor deze rit. Hij kan klimmen en is ook nog eens rap aan de meet, dat heb je hier wel nodig.
2. Gilbert. Ik verwacht nog steeds dat hij een aantal keer in de aanval gaat. Is het niet tijdens deze rit, dan wel tijdens de volgende. Een Gilbert in vorm moet dit parcours ook nog wel net aankunnen.
3. Fraile. De winnaar van de bergtrui van vorig jaar. Heeft tot nu toe verstoppertje gespeeld, maar mag daar van mij gerust mee stoppen. Vanaf nu gewoon tijdens iedere rit aanvallen, is veel leuker.
4. Maté. Da's zo'n figuur van Cofidis, met een vreemd staartje. Die heeft in het verleden wel eens laten zien dat hij kan fietsen, maar dat heb ik al een tijd niet meer kunnen ontdekken. Daarom moet hij maar eens heel rap in de aanval gaan, anders heb je ook het gevoel dat Cofidis voor spek en bonen aan het meerijden is. Terwijl ze toch zoveel geld in de sponsoring stoppen, beetje zielig.
5. Eiking. Een van de vele Noortjes die heel goed schijnen te zijn, maar dit buiten Noorwegen niet laten zien. Deze rit is eigenlijk wel geschikt om dat te veranderen. Er zit wat klimwerk in en hij is normaal gesproken nog best vlug aan de meet. Laat het maar eens zien. Het is een andere neo-prof al gelukt om te presteren.
Ik dacht dat ik de vijfde rit wel kon missen, maar dat is toch iets anders uitgepakt. Het schijnt nogal saai te zijn geweest, maar in de finale gebeurde dan weer genoeg. Dat er normaal paaltjes staan in Lugo was bekend, maar je mag toch verwachten dat zulke paaltjes weg worden gehaald als er 200 man door de straten moeten gaan fietsen. Gebeurde niet. Er was zelfs geen seingever en er werd ook niet op een andere manier aangegeven dat er een paaltje zat aan te komen. Dan weet je dat het in volle finale misgaat. Als de renners bijna gaan beginnen aan de sprint gaat de snelheid zo enorm omhoog dat je weinig tijd meer hebt om nog op de omgeving te letten, zeker niet op een paaltje. Kruijswijk klapte er vol op en ligt zo uit de Vuelta. De organisatie heeft inmiddels excuses aangeboden en gaat onderzoek doen. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Goede vraag, want ieder mens met z'n gezonde verstand had kunnen opmerken dat dit niet heel handig was. Gezond verstand en Spanje is wel vaker geen goede combinatie, dit is weer een bewijs. Kruijswijk heeft vrij weinig aan die excuses, zijn seizoen zit er ineens op. Hoewel hij waarschijnlijk toch niks meer had bereikt deze Vuelta, in vorm was hij niet echt. In de sprint, die een beetje chaotisch was door de valpartijen, gng Meersman er weer met de overwinning vandoor. Gianni Meersman die twee ritten wint in een grote ronde, het is toch om te huilen. Gelukkig krijgen we nu heel lang geen rit meer voor de sprinters, want daar wordt dus niemand vrolijk van. De rit die we nu krijgen kan je het beste omschrijven als een overgangsrit. Jongens die graag in de aanval gaan kunnen hun hart ophalen.
De zesde rit van deze Ronde van Spanje begint een stuk ten zuiden van Lugo, dicht in de buurt van Ourense. We zijn dus weer bijna in de buurt van de plek waar deze Vuelta begon. Nog altijd in Galicië, want daar hebben ze blijkbaar nog wat geld over. Best merkwaardig in Spanje, maar dat geheel terzijde. De startplaats van deze rit lijkt mij een mooie ode aan een van de meest onzichtbare renners van het peloton, Maxime Monfort. Het vertrek is namelijk in Monforte de Lemos, dat kan haast geen toeval zijn. Monforte de Lemos is een plaats met ongeveer 20.000 inwoners, de hoofdstad van de Ribeira Sacra. De Ribeira Sacra is een wijnstreek, waar drie soorten wijn worden geproduceerd. Rode Mencía, witte Albariño en witte Godello. Dan weet u dat. Sacra, want dit schijnt een heilige streek te zijn. Ontzettend veel kloosters en dat soort dingen in deze omgeving. Ook Monforte de Lemos heeft een klooster. Daarnaast ook nog een kasteel, alsof het allemaal niets kost. Bovendien is er een combinatie van een school en een kerk, waar mensjes naar school kunnen gaan en dan een opleiding krijgen van de Piaristen, dat is blijkbaar een of andere stroming van het katholieke geloof dat in Spanje een ding was. Nosa Sigñora da Antiga, in de volksmond ook wel bekend als Galicia's Escorial. Schijnt vroeger wel vrij populair te zijn geweest en is gesticht door een in die tijd bekende kardinaal, Rodrigo de Castro. Wie kent hem niet. De stad ligt aan de Rio Cabre. Voor de liefhebbers is er hier ook nog een oude Romeinse brug. We vertrekken voor de deuren van Nosa Sigñora da Antiga.
Het parcours van deze rit is een beetje frappant. We moeten naar het zuidwesten, maar in plaats daarvan gaan we direct na het vertrek naar het oosten. Na de start loopt de weg twaalf kilometer lang omhoog, maar veel stelt dat niet voor. In die twaalf kilometer overwinnen de renners minder dan 200 hoogtemeters, dus dan kom je niet niet eens aan twee procent gemiddeld. Vals plat, gewoon. De wegen zijn weer breed en de omgeving is niet bijzonder fraai. Na de soort van klim is er ook een soort van afdaling. Het gaat een aantal kilometer licht naar beneden. Stelt ook niet veel voor, hoewel er wel wat paaltjes staan op sommige punten. Levensgevaarlijk, zoals we inmiddels weten. Na de korte afdaling komen de renners uit bij een rivier, waar het uitzicht wel weer mooi is. Ze volgen nu een tijdje de vallei van deze rivier, de Rio Sil, dus is het een aantal kilometer vlak. De route is nu een beetje verwarrend, want eigenlijk moeten we echt volledig de andere kant op. De renners fietsen voorbij Quiroga, maar al snel wordt er dan besloten om rechtsomkeert te maken en toch naar Quiroga te fietsen. Na Quiroga fietst men verder door de vallei van de Sil, parallel aan de weg van net. Na een aantal kilometer over deze weg laten we de Sil achter ons en gaan we terug naar het noorden, eigenlijk nog steeds parallel aan de weg waar we vandaan kwamen. Het gaat hier een aantal kilometer omhoog, vier kilometer aan 5% om precies te zijn. De parallele weg die we nu volgen is wel wat minder breed en wat minder goed dan de weg die in het begin van de rit werd gebruikt. Nog steeds goed te doen, maar toch. Na het klimmetje van vier kilometer is er een korte afdaling, maar die is niet zo ingewikkeld. Vrij snel gaat het alweer omhoog. Weer ongeveer vier kilometer, alleen wat minder zwaar. Procentje of vier nu, is toch een klein beetje schappelijker. Tijdens dit klimmetje rijden we ook een andere kant op, weg van de route van eerder. Toch een leuk rondje van ongeveer 60 kilometer gefietst dan, vooral om de Sil van dichtbij te zien.
Hoewel het rondje nog niet helemaal is gedaan. We gaan immers nog terug naar de startplaats, Monforte de Lemos. Het is een aantal kilometer behoorlijk vlak, terwijl we rechtdoor naar het noorden rijden. In Bóveda, na 68 kilometer, draaien de renners om en rijden ze terug naar het zuiden. Dit over brede en vlakke wegen. Na 86 kilometer komen we uit in Monforte de Lemos en hebben we dus behoorlijk veel kilometers gemaakt voor niks. Een slimme renner blijft gewoon nog een paar uur hangen in het hotel, kan makkelijk. Bij het buitenrijden van Monforte de Lemos rijden we nu naar het zuiden, in plaats van het oosten. Daar in het zuiden ligt een klim, hoewel er geen punten te verdienen zijn. Het gaat zeven kilometer omhoog, aan 4,5%. Niet enorm zwaar, maar het gaat toch in de benen zitten. Na dit klimmetje is het een aantal kilometer vlak, tot Doade, waar de renners na 100 kilometer passeren. Na Doade is er een korte, maar redelijk pittige afdaling, terug naar de Sil. Tijdens de afdaling is er een mooi uitzicht over de vallei van de Sil, met op zowat iedere bergwand mooie wijnranken. Eenmaal beneden steken de renners de Sil over en zowat meteen begint de enige klim van de dag waar bergpunten te verdienen zijn. Laten we voordat we gaan klimmen eerst toch maar genieten van het uitzicht op de Rio Sil.
De klim waar de renners nu aan gaan beginnen is 11 kilometer lang en 5,1% gemiddeld. De Alto Alenza is daardoor een beklimming van de tweede categorie. Een klim met een goede en brede weg, die ook mooie vergezichten biedt. Geen enorm regelmatige klim, de percentages schommelen nogal. Toch wordt het nooit heel zwaar. Eén kilometer aan acht procent, dat is nog wel pittig, maar verder valt het allemaal wel mee. Nog een vlakke kilometer tussendoor, moet ook allemaal maar kunnen. Toch nog een kilometer aan vijf rond de 6%, dus zeker een serieuze klim. Vlak voor de top komen de renners door Castro Caldelas, waar een mooi kasteel staat. Bovendien is hier de tussensprint van de dag. Even verderop komen de renners dan boven, na 116 kilometer. Na de top is er niet direct een afdaling, het is eerst nog even een aantal kilometer vlak. Een paar kilometer na de top slaan de renners rechtsaf en komen ze op een smal weggetje terecht. Best een bruuske overgang, na al die brede wegen eerder in de rit. Dit weggetje loopt eerst nog even licht omhoog, tot de afdaling verderop pas begint in een paar gehuchtjes met allemaal stenen huizen en stenen muren. Best bochtig in die gehuchten, enige stuurmanskunst is daar wel vereist. Pas buiten deze nederzettingen begint de afdaling echt. De weg is nog steeds behoorlijk smal en er liggen wat bochten in het parcours, derhalve mogen we wel spreken van een technische afdaling. Het eerste deel van die afdaling is maar een paar kilometer lang, daarna zit er alweer een knikje omhoog in. Dit knikje is na een kilometer wel weer gedaan en dan gaat het helemaal naar beneden. Nog steeds een smalle weg en er komt een sectie aan met de nodige haarspeldbochten. Dit deel van de afdaling is oprecht lastig, zoals ook te zien is aan de talloze remsporen op de weg. Ondertussen is er wel weer een mooi uitzicht over de Rio Sil, maar dit geheel terzijde.
Het daalt nog een tijdje verder, tot Cristosende. In dit dorpje liggen nog wat lastige bochten, maar daarna wordt het wat makkelijker. Nog steeds wel wat daalwerk en wat bochten, maar het is nu niet meer echt steil. Al vrij snel begint de weg weer omhoog te lopen, de volgende klim van de dag is in aantocht. 16 kilometer lang gaat het omhoog, zonder dat het ooit heel erg zwaar wordt. In totaal overwinnen de renners in die 16 kilometer 500 hoogtemeters, dan kun je dus zelf wel uitrekenen dat het niet bijzonder lastig is. Er wordt geklommen richting Mirador de Cabezoás, een uitzichtpunt over de Rio Sil. We hebben deze rivier ondertussen al best veel in beeld gezien, maar het terrein begint hier toch te veranderen. Een stuk oostelijker zijn de bergwanden mooi groen en is er genoeg plaats voor wijnranken, maar hier begint het ineens een stuk rotsachtiger te worden. Ook mooi, daar niet van. Op 18 kilometer van de streep komen de renners boven en hebben ze weer een klim gehad. Het zal nu weer een aantal kilometer naar beneden gaan, over de nog steeds relatief smalle weg. De afdaling gaat door een bos, maar het is niet echt steil. Er zijn nog wel wat bochten, maar heel ingewikkeld wordt het niet meer. Ondertussen passeren de renners de ene mirador na de andere. We zitten dicht bij Canón do Sil, de kloof van de Sil. Overal is er een mooi uitzicht.
Op 13 kilometer van de streep komt de koers door Cerreda en hier wordt de weg weer wat breder. Na Cerreda wordt het ook weer wat vlakker en loopt het ook een paar keer weer tijdelijk licht omhoog. Op een kilometer of 10 van de streep wordt de weg weer wat minder breed en moet er nog wat verder gedaald worden. Weer door een bos, wat het geheel wat onoverzichtelijk maakt. Niet echt enorm veel lastige bochten, maar toch een paar waarbij je wel even moet opletten. Op vijf kilometer van de streep wordt het pas echt interessant, dan rijden we door Pombar. Richting Pombar begint de weg al omhoog te lopen, maar in Pombar zelf begint het echt ergens op te lijken. Twee kilometer lang gaat het aan 7% omhoog, dat zijn toch acceptabele percentages. Boven op dit laatste pukkeltje van de dag is het nog drie kilometer tot de streep. Het is vervolgens een kilometer lang vlak, maar daarna is er in het absolute slot van de rit nog een afdaling. Deze afdaling is technisch gezien maar twee bochten lang, maar in die bochten gaat het wel behoorlijk steil naar beneden en de twee bochten liggen ook bijna direct na elkaar. Toch nog een klein beetje lastig. Na die twee bochten wordt het weer wat vlakker en rijden we Luintra binnen. In Luintra liggen nog een paar bochtjes, maar niets waar je echt enorm voor hoef te sturen. De rotonde waar nog voor gewaarschuwd wordt stelt weinig voor, daar kun je praktisch rechtdoor fietsen. In de laatste kilometer loopt het heel licht omhoog, meer dan vals plat is het niet. In de laatste hectometers van de rit verlaten we Luintra eigenlijk weer en eindigen we buiten dat dorp in een weiland, terwijl het nog aan een procentje of drie omhoog gaat.
Luintra is de hoofdstad van de gemeente Nogueira de Ramuín. Dan lijkt het natuurlijk alsof Luintra iets voorstelt, maar niets is minder waar. In de hele gemeente Nogueira de Ramuín wonen maar 2000 mensen. Luintra is zo ontzettend nietszeggend dat zelfs de Spaanse Wikipedia er geen pagina over heeft. Dan ben je slecht bezig hoor. Vandaar dat het verhaal op de website van de Vuelta ook over alles gaat, behalve over Luintra. Het gaat vooral over de Ribeira Sacra, de kloof van de Sil en een klooster dat hier nog ergens in de buurt schijnt te liggen. Waarom er voor is gekozen om een etappe te laten eindigen in Luintra is mij een raadsel. Ze hebben zelfs niet eens een mooie kerk. Een of ander modern misbaksel, met een raar standbeeld ook nog eens. Daar lusten de honden allemaal geen brood van. Toch hebben ze in de gemeente Nogueira de Ramuín grootse plannen. Ze willen op de werelderfgoedlijst komen van UNESCO. Want naar eigen zeggen hebben ze hier een impressionante verzameling van Romaanse kunst. Kan goed zijn, maar in Luintra in ieder geval zeer zeker niet.
In Monforte de Lemos gaat het behoorlijk warm worden. 33 graden in de middag, wat een feest. Bij de finishplaats zal het niet veel minder zijn, waarschijnlijk ook 33 graden. Een klein beetje kans op regen, maar het zal vast wel weer droog blijven. Weer geen wind, dus opnieuw een bijzonder warme dag voor de renners. De bijzonder warme dag zal voor de renners om 13:36 beginnen. Tussen 17:29 en 17:53 worden ze verwacht in het schier onbekende Luintra. Zoals altijd zal Sporza er gewoon weer om 15:00 bij zijn. Dan zitten de renners, als ze een beetje het schema volgen, op 110 kilometer van de streep. Pakken we mooi meteen een kort klimmetje mee en krijgen we ook nog Monforte de Lemos te zien.
Op papier is dit een rit voor vluchters. Het is te zwaar voor de sprinters en te makkelijk voor de klassementsrenners, dan weet je dat geen enkele ploeg er veel tijd en moeite in gaat steken. Waarschijnlijk rijdt hier een omvangrijke groep weg en die zien we dan niet meer terug. Ik moet wel voorzichtig blijven, want tijdens deze Vuelta zijn meer dingen gebeurd die ik niet had verwacht, maar dit lijkt me toch wel een zekerheidje. Zeker als je bedenkt dat er in het weekend nog genoeg zwaar werk aan gaat komen zullen veel ploegen hier een snipperdag nemen. Dus ga ik maar eens vijf willekeurige jongens uitzoeken, die van mij morgen wel op pad mogen.
1. Bilbao. Altijd een god van Caja Rural noemen. In dit geval Pello, een van de Baskische goden van deze ploeg. Ik heb totaal geen idee waar hij mee bezig is, want hij staat op dit moment 101e in het klassement, terwijl het toch wel een zeer behoorlijke klimmer is. Kan twee dingen betekenen. Hij kan enorm slechte benen hebben, of hij is zich bewust aan het sparen om ritten te gaan kapen. Ik hoop op het tweede, maar het kan ook zomaar het eerste zijn. Mocht het wel het eerste zijn, dan is hij meteen een gevaarlijke klant voor deze rit. Hij kan klimmen en is ook nog eens rap aan de meet, dat heb je hier wel nodig.
2. Gilbert. Ik verwacht nog steeds dat hij een aantal keer in de aanval gaat. Is het niet tijdens deze rit, dan wel tijdens de volgende. Een Gilbert in vorm moet dit parcours ook nog wel net aankunnen.
3. Fraile. De winnaar van de bergtrui van vorig jaar. Heeft tot nu toe verstoppertje gespeeld, maar mag daar van mij gerust mee stoppen. Vanaf nu gewoon tijdens iedere rit aanvallen, is veel leuker.
4. Maté. Da's zo'n figuur van Cofidis, met een vreemd staartje. Die heeft in het verleden wel eens laten zien dat hij kan fietsen, maar dat heb ik al een tijd niet meer kunnen ontdekken. Daarom moet hij maar eens heel rap in de aanval gaan, anders heb je ook het gevoel dat Cofidis voor spek en bonen aan het meerijden is. Terwijl ze toch zoveel geld in de sponsoring stoppen, beetje zielig.
5. Eiking. Een van de vele Noortjes die heel goed schijnen te zijn, maar dit buiten Noorwegen niet laten zien. Deze rit is eigenlijk wel geschikt om dat te veranderen. Er zit wat klimwerk in en hij is normaal gesproken nog best vlug aan de meet. Laat het maar eens zien. Het is een andere neo-prof al gelukt om te presteren.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
De organisatie van de Ronde van Spanje heeft 'diepe spijt' betuigd voor de totaal onnodige val van Steven Kruijswijk. De Nederlander knalde in de slotfase van de vijfde etappe op een paaltje en brak zijn sleutelbeen.
"De Vuelta-organisatie betreurt de val van Steven Kruijswijk en Jan Bakelants enorm", zo luidt een statement. "Het incident werd veroorzaakt door een obstakel op de weg. Er is een intern onderzoek om te achterhalen waarom er niet gewaarschuwd werd voor het obstakel dat de val en de opgave van Kruijswijk veroorzaakte. Dit was wel gepland."
"De organisatie heeft contact gehad met de ploegleiders van beide teams en de algemeen manager van LottoNL-Jumbo om de meest oprechte excuses aan te bieden. Daarnaast is er contact geweest met mensen om de renner heeft, de UCI en de afgevaardigden van de teamorganisatie."
Vanuit het peloton werd woedend gereageerd op het incident.
http://www.telegraaf.nl/t(...)y_Kruijswijk___.html
"De Vuelta-organisatie betreurt de val van Steven Kruijswijk en Jan Bakelants enorm", zo luidt een statement. "Het incident werd veroorzaakt door een obstakel op de weg. Er is een intern onderzoek om te achterhalen waarom er niet gewaarschuwd werd voor het obstakel dat de val en de opgave van Kruijswijk veroorzaakte. Dit was wel gepland."
"De organisatie heeft contact gehad met de ploegleiders van beide teams en de algemeen manager van LottoNL-Jumbo om de meest oprechte excuses aan te bieden. Daarnaast is er contact geweest met mensen om de renner heeft, de UCI en de afgevaardigden van de teamorganisatie."
Vanuit het peloton werd woedend gereageerd op het incident.
http://www.telegraaf.nl/t(...)y_Kruijswijk___.html
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
twitter:irishpeloton twitterde op donderdag 25-08-2016 om 10:59:56 Since 2003, Valverde has ridden 194 stages of the Vuelta.Number of days he has been outside top 20 on GC: 4 reageer retweet
Since 2003, Valverde has ridden 194 stages of the Vuelta.Number of days he has been outside top 20 on GC: 4 
Ik heb toch wel respect voor Valverde.quote:Op donderdag 25 augustus 2016 11:14 schreef Pino112 het volgende:
twitter:irishpeloton twitterde op donderdag 25-08-2016 om 10:59:56 Since 2003, Valverde has ridden 194 stages of the Vuelta.Number of days he has been outside top 20 on GC: 4 reageer retweet
quote:twitter:irishpeloton twitterde op donderdag 25-08-2016 om 10:59:56 Since 2003, Valverde has ridden 194 stages of the Vuelta.Number of days he has been outside top 20 on GC: 4 reageer retweet
Valverde is echt een monsterlijk talent. Jammer derhalve dat hij vaak zo laf rijdt.quote:twitter:irishpeloton twitterde op donderdag 25-08-2016 om 10:59:56 Since 2003, Valverde has ridden 194 stages of the Vuelta.Number of days he has been outside top 20 on GC: 4 reageer retweet
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Supermannetje is zijn superkrachten kwijt. Drie keer vallen in vier dagen doet Wielco hem nog niet na.quote:
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
quote:
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Aupa Omar.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Bora morgen aan de leidingquote:
Mendes best geplaatste op 2.51 van Atapuma.
Didier heeft de sprong naar voren nog gemaakt. Met z'n elven hebben ze 1.47. Kortom, deze 11 gaan het uitmaken.
Of niet natuurlijk.quote:
Didier heeft de sprong naar voren nog gemaakt. Met z'n elven hebben ze 1.47. Kortom, deze 11 gaan het uitmaken.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Weten we zeker dat het niet stiekem Felline is?quote:
Didier heeft de sprong naar voren nog gemaakt. Met z'n elven hebben ze 1.47. Kortom, deze 11 gaan het uitmaken.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
