De kunst van het loslaten van je ex #241 Rust im kopf bitte :(

Gewoon gelijk een ander zoeken.

Had net een wijf gedumpt en heb dinsdag weer een date met iemand.

Shit jij bent ruig

OT: dromen nemen ook steeds meer af, heel incidenteel nog wat, iig de afgelopen maand dan. Maar als ze er zijn, zijn 't wel altijd best intense dromen die duidelijk zijn. Wordt dan nog steeds kut wakker.

Voor de rest gaat het wel

[ Bericht 87% gewijzigd door BredeBroeder op 04-10-2016 01:06:58 ]

quote:

Op maandag 19 september 2016 16:06 schreef Irritatie100 het volgende:
Anderhalve week volledig uit het niets (voor mij dan) gedumpt. Nog geen 2 maanden geleden samen op een drieweekse rondreis naar het zuidwesten van Amerika geweest en nog geen 2 weken voor ze het uit maakte waren we een lang weekend naar Barcelona. Ging allemaal prima, niks aan haar gemerkt. Ze heeft ook nooit over haar twijfels gesproken met mij of iets in die richting.

Ik stond dus behoorlijk met m'n bek vol tanden toen ze het uit maakte en heb niet echt antwoord kunnen geven. Heb het wel een paar dagen heel slecht gehad, maar daarna gaat het eigenlijk wel goed met me. Ik heb haar nog op Facebook en dan steekt het wel als ze allerlei foto's en blije statusupdates post over dat ze het zo naar haar zin heeft, maar verder heb ik het contact bewust vermeden en voel ik me dus wel prima. Af en toe even een momentje van "ik mis haar, we hadden het prima samen, waarom heeft ze niks gezegd, had ik iets anders kunnen doen??".

Misschien omdat ik vanwege een aantal omstandigheden die ik hier niet ga neerzetten nog een soort van hoop heb op een hereniging. Ik wil sowieso binnenkort nog even afspreken met haar om m'n hart te luchten (aangezien ik tijdens het uitmaken dus nogal perplex was en nauwelijks iets gezegd heb. Nu ik een weekje afstand heb genomen en nagedacht heb, wil ik nog wel wat zeggen).
Aan de andere kant denk ik ook "het gaat eigenlijk wel redelijk goed met me, waarom zou ik haar nog wat zeggen, misschien vind ik het wel helemaal niet zo erg".

In ieder geval was het mijn eerste "echte" vriendin, dus hoe je het ook wendt of keert, ze zal altijd een speciaal plekje blijven houden. Die afspraak komt er dus nog wel, al is het maar omdat ik mezelf op lange termijn nog best op vriendschappelijke basis met haar om zie gaan.

Dit klinkt enigszins bekend. Echter had/heb ik het er moeilijker mee (al viel de eerste maand ook mee). Op aangeven van mijn coach vorige maand haar toch gesproken omdat het voor mij ook plotseling kwam. Dat heeft goed geholpen al blijft het idd raar dat iemand met wie je de afgelopen 6 jaar alles besprak er opeens niet meer is. In zekere zin zou het makkelijker zijn geweest wanneer ze gestorven was.

Al had ik het gisteren behoorlijk weer moeilijk toen een klasgenoot van de zomerschool blijkbaar een artikel over mij had geschreven in het Chinees.
Dat was op zich een mooi stuk (van wat ik van translate begrijp) maar bracht ook wel weer een hoop terug.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2016 14:37 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Dit klinkt enigszins bekend. Echter had/heb ik het er moeilijker mee (al viel de eerste maand ook mee). Op aangeven van mijn coach vorige maand haar toch gesproken omdat het voor mij ook plotseling kwam. Dat heeft goed geholpen al blijft het idd raar dat iemand met wie je de afgelopen 6 jaar alles besprak er opeens niet meer is. In zekere zin zou het makkelijker zijn geweest wanneer ze gestorven was.

Al had ik het gisteren behoorlijk weer moeilijk toen een klasgenoot van de zomerschool blijkbaar een artikel over mij had geschreven in het Chinees.
Dat was op zich een mooi stuk (van wat ik van translate begrijp) maar bracht ook wel weer een hoop terug.

Het praten heeft mij inderdaad ook flink opgelucht ja. Ik moet zeggen dat het bij mij nog wel goed blijft gaan, maar aan de andere kant negeer ik haar ook wel een beetje ofzo

Ik heb sinds het gesprek geen contact meer gehad, scroll langs haar posts op Facebook, denk totaal niet meer aan de vakantie die we afgelopen zomer gemaakt hebben (hoewel dat echt een droomreis was!) en dat soort dingen.... Misschien ook niet zo gezond maar het helpt me wel op dit moment.

Pffftt...

Goed, 11 maanden na de breuk en toch nog dagelijks mee bezig. Echt shit vind ik dat!

We hebben 5 fantastische jaren gehad waarin we heel veel hebben meegemaakt en gezien. Jaren samengewoond, alles gedeeld en samen gedaan. Daarna volgde een minder jaar, zij verloor haar interesse in mij langzaam en ik voelde dat aan. Werd er niet gelukkiger van. Maar, dacht ik, we blijven bij elkaar want we hebben zoveel meegemaakt. Tot een maandagavond. Ze kwam niet thuis, ben haar ergens midden in A'dam gaan ophalen 's nachts. Ze vertelde me dat ze het niet meer kon en is vertrokken. Daarna kort daarna nog 3x gezien waar andere mensen bij waren voor praktische zaken. Ik heb haar vervolgens uit mijn leven gezet, offline en online, omdat ik wist dat het anders te moeilijk zou zijn om haar los te laten. Wilde mijzelf niet extra onnodig pijnigen.

Waar ik moeite mee heb is dat het surrealistisch is. Ik bedoel: je bent elke dag samen, je deelt alles, je gaat samen naar bed en staat weer op. En plotseling, uit het niets, is zo iemand volledig verdwenen. Erger dan dood, want je hebt niet eens een graf om bij te rouwen.

Ik vind het jammer dat mijn herinneringen zo sterk zijn. Waarbij alle mindere momenten vaag en onduidelijk zijn. De goede momenten zijn daarentegen kraakhelder.

Ik mis haar, maar ook mijn oude gesettelde leventje. Waarbij ik ook rationeel weet dat het oude geweest is en nooit meer terugkomt. Ik ben positief en wil graag een nieuw leven vormgeven, lukt mondjesmaat, maar écht gelukkig ben ik niet. Het is meer op discipline dat ik de dingen doe waarvan ik denk dat ze goed voor mij zijn.

Bah, baaljaar zo.

Na bijna 6 jaar samen heeft m'n vriendin het een paar weken geleden uitgemaakt. Eerste paar dagen waren echt zwaar. Weinig slapen & eten, constant dat gevoel van ziek zijn. Inmiddels gaat het wel, maar mis nog steeds het samenzijn met haar.
Onze relatie had wat hobbels, vooral de laatste tijd. Ze zat in therapie voor psychische klachten, iets waar ik zelf veel moeite mee had om haar en de situatie te begrijpen (te weinig kennis van de klacht en hoe ermee om te gaan).

Het ergste vind ik dit voor ons dochtertje. Ze snapt het niet echt, maar ook voor haar houd ik een beetje hoop dat het weer goed komt. Al is die hoop niet erg groot. Ze was vrij zeker van haar zaak en het kwam voor mij wel als een verassing. Pluspunt is wel dat we beide het beste voor onze dochter willen en we beide elkaar de tijd met haar gunnen.

Iemand nog tips om hier beter mee te leren omgaan? Heb wel gedacht om een relatietherapeut oid om hulp te vragen, maar weet niet of zoiets zinvol is of kan zijn.

[ Bericht 0% gewijzigd door zealot op 09-10-2016 13:28:13 ]

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2016 00:03 schreef BredeBroeder het volgende:
Shit jij bent ruig

OT: dromen nemen ook steeds meer af, heel incidenteel nog wat, iig de afgelopen maand dan. Maar als ze er zijn, zijn 't wel altijd best intense dromen die duidelijk zijn. Wordt dan nog steeds kut wakker.

Voor de rest gaat het wel

Heb jij dat ook nog soms, dat je droomt over je ex?

Ik heb dat namelijk ook, dat ik de laatste tijd weer over haar droom. Het komt echt in golven, ik snap er niks van. Ik wil toch ergens graag zo graag een meisje en zij heeft echt een soort gapend gat achtergelaten. Ik voel me van binnen best eenzaam, en dat komt er uit wanneer ik niet werk. Reken er dan ook nog bij dat ik veel onzekerheid in me heb over of ik goed genoeg ben voor een meisje, is rot. Iedereen om me heen krijgt nu ook relaties en ik zit hier wat.

quote:

Op zondag 9 oktober 2016 11:43 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Heb jij dat ook nog soms, dat je droomt over je ex?

Ik heb dat namelijk ook, dat ik de laatste tijd weer over haar droom. Het komt echt in golven, ik snap er niks van. Ik wil toch ergens graag zo graag een meisje en zij heeft echt een soort gapend gat achtergelaten. Ik voel me van binnen best eenzaam, en dat komt er uit wanneer ik niet werk. Reken er dan ook nog bij dat ik veel onzekerheid in me heb over of ik goed genoeg ben voor een meisje, is rot. Iedereen om me heen krijgt nu ook relaties en ik zit hier wat.

De allereerste paar weken had ik ook dromen ja (terwijl ik normaal nooit droom, of het me iig niet kan herinneren als ik wakker word). Niet direct over haar, maar wel dat ik allerlei dingen deed wat het tegenovergestelde van haar interesses was

Zo gaat ze vaak naar cabaretvoorstellingen en dan droomde ik dat ik naar Hans Teeuwen ging. Dat is dan net haar minst favoriete cabaretier. Dat soort dingen

Oops

Mijn ex stuurde weer een bericht. Niet op ingegaan. Waarom zou ik, hij deed altijd moeilijk over afspreken enzo.

quote:

Op zondag 9 oktober 2016 14:35 schreef Vimbavimba het volgende:
Mijn ex stuurde weer een bericht. Niet op ingegaan. Waarom zou ik, hij deed altijd moeilijk over afspreken enzo.

Dus gemengde gevoelens?

quote:

Op vrijdag 7 oktober 2016 16:47 schreef Alec690 het volgende:
Pffftt...

Goed, 11 maanden na de breuk en toch nog dagelijks mee bezig. Echt shit vind ik dat!

We hebben 5 fantastische jaren gehad waarin we heel veel hebben meegemaakt en gezien. Jaren samengewoond, alles gedeeld en samen gedaan. Daarna volgde een minder jaar, zij verloor haar interesse in mij langzaam en ik voelde dat aan. Werd er niet gelukkiger van. Maar, dacht ik, we blijven bij elkaar want we hebben zoveel meegemaakt. Tot een maandagavond. Ze kwam niet thuis, ben haar ergens midden in A'dam gaan ophalen 's nachts. Ze vertelde me dat ze het niet meer kon en is vertrokken. Daarna kort daarna nog 3x gezien waar andere mensen bij waren voor praktische zaken. Ik heb haar vervolgens uit mijn leven gezet, offline en online, omdat ik wist dat het anders te moeilijk zou zijn om haar los te laten. Wilde mijzelf niet extra onnodig pijnigen.

Waar ik moeite mee heb is dat het surrealistisch is. Ik bedoel: je bent elke dag samen, je deelt alles, je gaat samen naar bed en staat weer op. En plotseling, uit het niets, is zo iemand volledig verdwenen. Erger dan dood, want je hebt niet eens een graf om bij te rouwen.

Ik vind het jammer dat mijn herinneringen zo sterk zijn. Waarbij alle mindere momenten vaag en onduidelijk zijn. De goede momenten zijn daarentegen kraakhelder.

Ik mis haar, maar ook mijn oude gesettelde leventje. Waarbij ik ook rationeel weet dat het oude geweest is en nooit meer terugkomt. Ik ben positief en wil graag een nieuw leven vormgeven, lukt mondjesmaat, maar écht gelukkig ben ik niet. Het is meer op discipline dat ik de dingen doe waarvan ik denk dat ze goed voor mij zijn.

Bah, baaljaar zo.

Maar als ik goed begrijp had je het wel zien aan komen?

quote:

Op zondag 9 oktober 2016 14:48 schreef Godshand het volgende:

[..]

Dus gemengde gevoelens?

Beetje wel. Afspreken kwam van mijn kant. En sex voelde meer als dwang dan als iets anders voor hem. Dus op gegeven moment had ik het maar uitgemaakt. Eigenlijk dan ook geen behoefte aan contact. Ik had al eerder gezegd dat ik geen contact wilde voor dit laatste bericht van hem. Daarvoor zocht hij ook contact meerdere malen.
Het is ook al 2 jaar uit ofzo

[ Bericht 2% gewijzigd door Vimbavimba op 09-10-2016 15:04:29 ]

quote:

Op zondag 9 oktober 2016 14:59 schreef Vimbavimba het volgende:

[..]

Beetje wel. Afspreken kwam van mijn kant. En sex voelde meer als dwang dan als iets anders voor hem. Dus op gegeven moment had ik het maar uitgemaakt. Eigenlijk dan ook geen behoefte aan contact. Ik had al eerder gezegd dat ik geen contact wilde voor dit laatste bericht van hem. Daarvoor zocht hij ook contact meerdere malen.
Het is ook al 2 jaar uit ofzo

Tsja, je kan weer veroverd worden, dan is het weer interessant....

Aantrekken/afstoten etc. Als je er genoeg van hebt gewoon alle banden verbreken, nummer/e-mail adres/whatsapp blokkeren etc.

Tenzij je contact nog nodig hebt, om welke reden dan ook (werk/kids/spullen etc)

quote:

Op zondag 9 oktober 2016 17:12 schreef Godshand het volgende:

[..]

Tsja, je kan weer veroverd worden, dan is het weer interessant....

Aantrekken/afstoten etc. Als je er genoeg van hebt gewoon alle banden verbreken, nummer/e-mail adres/whatsapp blokkeren etc.

Tenzij je contact nog nodig hebt, om welke reden dan ook (werk/kids/spullen etc)

Nee, contact nodig.
Hmm als iemand zegt dat gene van de seks en moeilijkheden om of te spreken denk ik niet echt dat hij graag nog wil. Aantrekken/afstoten is niet fijn. Oh ik had het gesprek al weggegooid.

quote:

Op zondag 9 oktober 2016 11:43 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Heb jij dat ook nog soms, dat je droomt over je ex?

Ik heb dat namelijk ook, dat ik de laatste tijd weer over haar droom. Het komt echt in golven, ik snap er niks van. Ik wil toch ergens graag zo graag een meisje en zij heeft echt een soort gapend gat achtergelaten. Ik voel me van binnen best eenzaam, en dat komt er uit wanneer ik niet werk. Reken er dan ook nog bij dat ik veel onzekerheid in me heb over of ik goed genoeg ben voor een meisje, is rot. Iedereen om me heen krijgt nu ook relaties en ik zit hier wat.

Jup, ook in golfjes. Soms een hele tijd niet en dan ineens weer een paar keer in dezelfde week wel.

Misschien is je zelfvertrouwen een beetje ondergesneeuwd door je break-up. Waarom zou je niet goed genoeg zijn?

Heel snel iemand anders willen is niet zo raar, je voelt je alleen en als niemand dat invult en je bent het niet gewend zal de drang naar gezelschap vanzelf komen.

Zie 't als leermoment. Ik zit zelf weer bijna 4 maanden in een relatie en de keren dat ik met haar ruzie heb gehad, wat trouwens nooit echt heftig is geweest, zijn op 1 hand te tellen. Maar goed ik ken m'n eigen grenzen nu ook wel een stuk beter en weet wanneer ik persoonlijk te ver ga, waar ik vroeger nogal iemand was van de grens opzoeken om er vervolgens overheen te gaan Dus wat dat betreft qua omgang met elkaar heb ik best wel wat aan m'n breakup te danken.

Maar die dromen zijn indd kut, sinds ik zit te speculeren hoe ik 't ga aanpakken om een keer mezelf uit te spreken tegenover haar in persoon over o.a. m'n schuldgevoel en wat me nog achtervolgt komen die dromen ook terug (vermoed ik dan) Vriendin zegt dat ik er te lang mee wacht en 't gewoon moet vragen maarja..

Denk het best als ik er nog ff mee wacht.

Sinds zondagavond is het mijn ex, wel blijven slapen nog. Hoorde zondag dat ie ander meisje vrijdag voor het eerst had ontmoet en dat de aanleiding is. Snap er niets meer van. Intens verdrietig, echt.

quote:

Op dinsdag 11 oktober 2016 18:16 schreef RedShoes het volgende:
Sinds zondagavond is het mijn ex, wel blijven slapen nog. Hoorde zondag dat ie ander meisje vrijdag voor het eerst had ontmoet en dat de aanleiding is. Snap er niets meer van. Intens verdrietig, echt.

Is hij vreemd gegaan? Anders vind ik het maar raar, want in zo'n korte tijd ken je iemand helemaal niet.

Veel sterkte de komende tijd.

quote:

Op dinsdag 11 oktober 2016 18:28 schreef Vimbavimba het volgende:

[..]

Is hij vreemd gegaan? Anders vind ik het maar raar, want in zo'n korte tijd ken je iemand helemaal niet.

Veel sterkte de komende tijd.

Nee, hij is niet vreemdgegaan. Hij zei dat hij het al langer wilde uitmaken. Via fb had hij een bericht van haar gekregen en ze hebben elkaar vrijdag vrijblijvend ontmoet zoals hij het noemde. Hij was meteen onder de indruk van haar zei hij. Dus omdat hij mij duidelijkheid wil geven en haar ook, was dit zijn "besluit".

En dankje.

quote:

Op maandag 10 oktober 2016 17:15 schreef BredeBroeder het volgende:

[..]

Jup, ook in golfjes. Soms een hele tijd niet en dan ineens weer een paar keer in dezelfde week wel.

Misschien is je zelfvertrouwen een beetje ondergesneeuwd door je break-up. Waarom zou je niet goed genoeg zijn?

Heel snel iemand anders willen is niet zo raar, je voelt je alleen en als niemand dat invult en je bent het niet gewend zal de drang naar gezelschap vanzelf komen.

Zie 't als leermoment. Ik zit zelf weer bijna 4 maanden in een relatie en de keren dat ik met haar ruzie heb gehad, wat trouwens nooit echt heftig is geweest, zijn op 1 hand te tellen. Maar goed ik ken m'n eigen grenzen nu ook wel een stuk beter en weet wanneer ik persoonlijk te ver ga, waar ik vroeger nogal iemand was van de grens opzoeken om er vervolgens overheen te gaan Dus wat dat betreft qua omgang met elkaar heb ik best wel wat aan m'n breakup te danken.

Maar die dromen zijn indd kut, sinds ik zit te speculeren hoe ik 't ga aanpakken om een keer mezelf uit te spreken tegenover haar in persoon over o.a. m'n schuldgevoel en wat me nog achtervolgt komen die dromen ook terug (vermoed ik dan) Vriendin zegt dat ik er te lang mee wacht en 't gewoon moet vragen maarja..

Denk het best als ik er nog ff mee wacht.

Wel goed dat je weer iemand gevonden hebt. Ik merk zelf dat ik door onzekerheid bang ben echt concreet te worden met vrouwen. Ik verzin allerlei redenen waarom ik er niet aan zou moeten beginnen, waarom ze me niet willen.

Ik hoop dat ik snel weer een meisje tegen het lijf loop waar ik me goed bij voel. Ik ga mezelf iig meer 'out there' gooien, blauwtje lopen of niet. Misschien is het nu ook omdat de herfst is begonnen, maar het vliegt me deze week allemaal echt even aan, die eenzaamheid. Kan slecht alleen zijn.

Gelukkig ken ik mezelf goed en kan ik goed met dit soort dingen omgaan. Ik blijf lekker m'n ding doen en dan komt het vast vanzelf wel weer.

Stel je bent 1.5 jaar na het verbreken nog steeds niet over de relatie heen en voelt je geen haar beter dan op de eerste dag na het verbreken. Kan een psycholoog dan helpen, of is dat onzin en moet je het helemaal zelf doen en moet je het nog meer tijd geven om te slijten?
Ben er wel een beetje klaar mee, wil gewoon verder met mijn leven.

Bedankt, zal er nog over nadenken. Hij heeft vandaag zijn relatiestatus op Facebook aangepast. Had al een beetje Door dat hij een nieuw meisje had, maar komt toch hard aan. Wat een naar gevoel.

Je laatste zinnen herken ik. Ik had zo'n klik met hem, vanaf dag 1 kon ik mezelf bij hem zijn. Vraag me af of ik dat ooit weer vind!

Mijn ex wil mij weer zien en mij een dikke knuffel geven. Hij blijft maar zeggen hoe graag ie mij nog ziet en mag. En dat het allemaal niet aan mij lag. Maar dat hij de schuldige is, er miste wat qua gevoel bij hem. Hij zoekt constant contact en wil vrienden blijven.

En ik mis ons. Hoe het was.

Zie d'r via via weer op een foto en dan slaat er zo'n angstvallig gevoel in.

Je weet wel, het gevoel dat je bijvoorbeeld hebt als je vroeger boos werd geroepen door je ouders dat je naar beneden moest komen om te praten of als je iets doet wat niet mag en mensen komen er bijna achter.

Don't get it Naja ga d'r broer maar verwijderen, toch niks met hem te maken en ook nooit een band mee gehad ofzo, zus is wel aardig.

En dan nog dat gesprek, moet ook nog. Eerst maar ff alle schoolstress wegwerken en dan komt 't wel..

quote:

Op maandag 17 oktober 2016 01:02 schreef RedShoes het volgende:
Mijn ex wil mij weer zien en mij een dikke knuffel geven. Hij blijft maar zeggen hoe graag ie mij nog ziet en mag. En dat het allemaal niet aan mij lag. Maar dat hij de schuldige is, er miste wat qua gevoel bij hem. Hij zoekt constant contact en wil vrienden blijven.

En ik mis ons. Hoe het was.

Maar zou jij hem nog terugwillen? En super leuk contact, maar bij de meeste gaat dat niet werken

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2016 11:40 schreef WeirdlyWired het volgende:

[..]

Maar zou jij hem nog terugwillen? En super leuk contact, maar bij de meeste gaat dat niet werken

Ik zag wel basis om verder te gaan.

Maar hij mist mij dus en wil mij graag weer zien. Ik heb gezegd dat als hij mij niet terug wil, dat ik hem dan ook niet meer hoef te zien.

Die boodschap is slecht gevallen bij hem. Maar ik moet voor mijzelf kiezen vind ik. Hij wil niet voor mij gaan maar mij wel als emotionele klankbord in zijn leven houden. Daar heb ik geen zin in.

Wat vinden jullie?

quote:

Op zondag 23 oktober 2016 04:39 schreef RedShoes het volgende:

[..]

Ik zag wel basis om verder te gaan.

Maar hij mist mij dus en wil mij graag weer zien. Ik heb gezegd dat als hij mij niet terug wil, dat ik hem dan ook niet meer hoef te zien.

Die boodschap is slecht gevallen bij hem. Maar ik moet voor mijzelf kiezen vind ik. Hij wil niet voor mij gaan maar mij wel als emotionele klankbord in zijn leven houden. Daar heb ik geen zin in.

Wat vinden jullie?

Ik snap het wel en geef je groot gelijk.

Sturen jullie terug als hij/zij je een sms stuurt uit het niets? Na maanden van geen contact.
Nu is het 4 maand uit. Alles wel ok, heb alles achter mij gelaten maar als hij dan begint te smsen dan heb ik toch wel heel moeilijk om op een bepaald moment te zeggen tegen mijzelf: "ok nu gewoon negeren" In begin deed ik nog onschuldig mee maar nu stuurt hij zo persoonlijke dingen die ik heb gedaan voor hem en hoe leuk hij dat vond etc. Stiekem krijg ik wel graag maar ik weet ook dat uiteindelijk niet terug kan naar vroeger.

quote:

Op zondag 30 oktober 2016 13:56 schreef Subpoena het volgende:
Sturen jullie terug als hij/zij je een sms stuurt uit het niets? Na maanden van geen contact.
Nu is het 4 maand uit. Alles wel ok, heb alles achter mij gelaten maar als hij dan begint te smsen dan heb ik toch wel heel moeilijk om op een bepaald moment te zeggen tegen mijzelf: "ok nu gewoon negeren" In begin deed ik nog onschuldig mee maar nu stuurt hij zo persoonlijke dingen die ik heb gedaan voor hem en hoe leuk hij dat vond etc. Stiekem krijg ik wel graag maar ik weet ook dat uiteindelijk niet terug kan naar vroeger.

Ja dat is moeilijk wat je dan moet doen. Hangt denk ik af hoe jullie uit elkaar zijn gegaan en of vrienden zijn gebleven of niet.

Bij mij begon ie in dezelfde week al te beginnen met ik mis je en de leuke herinneringen op te halen, terwijl het amper uit was en hij diegene was die het uitmaakte. Ik heb er toen niet op gereageerd en dat maakte hem boos en gefrustreerd.

Tegenwoordig als ie zoiets stuurt, dan gebruik ik deze smiley: ☺. En dan is het klaar. Toch iets gezegd maar zonder dat het weer "gedoe" uitlokt.

Mag je hier ook meeschrijven als je het zelf uitgemaakt hebt?
Ik vind het nogsteeds erg zwaar om alleen te zijn. Niemand om tegen te praten, klagen, de dag door te nemen...
Ik maak mezelf gek met mijn gedachten, weet niet zo goed waar ik er mee naartoe moet. Het vreet. Het lijkt alleen maar erger te worden ipv beter. Het was de juiste beslissing om het uit te maken, maar dat gelukkig zijn....dat lukt nog niet.
En dan die weekenden, die duren altijd zo lang. 's Morgens gaat het meestal nog wel, maar aan het einde van de middag ben ik er wel klaar mee...

Ex had al vrij snel een nieuwe vriendin (eerste date op de dag dat ik verhuist ben), maar had het wel heel moeilijk met het uit elkaar gaan Hij kwam vrijdag even uithuilen omdat zijn nieuwe vriendin een punt had gezet achter hun relatie. Vind het heel jammer voor hem, maar daar kan ik hem niet mee helpen.

quote:

Op zondag 30 oktober 2016 18:15 schreef Tyler-Girl het volgende:
Mag je hier ook meeschrijven als je het zelf uitgemaakt hebt?
Ik vind het nogsteeds erg zwaar om alleen te zijn. Niemand om tegen te praten, klagen, de dag door te nemen...
Ik maak mezelf gek met mijn gedachten, weet niet zo goed waar ik er mee naartoe moet. Het vreet. Het lijkt alleen maar erger te worden ipv beter. Het was de juiste beslissing om het uit te maken, maar dat gelukkig zijn....dat lukt nog niet.
En dan die weekenden, die duren altijd zo lang. 's Morgens gaat het meestal nog wel, maar aan het einde van de middag ben ik er wel klaar mee...

Ex had al vrij snel een nieuwe vriendin (eerste date op de dag dat ik verhuist ben), maar had het wel heel moeilijk met het uit elkaar gaan Hij kwam vrijdag even uithuilen omdat zijn nieuwe vriendin een punt had gezet achter hun relatie. Vind het heel jammer voor hem, maar daar kan ik hem niet mee helpen.

Uithuilen pfoe, m'n ex zou me denk ik voor gek verklaren als ik persoonlijk met een probleem naar haar toe zou gaan, laat staan huilen..

We kunnen het verder nog wel goed met elkaar vinden. Hebben zo nu en dan ook nog wel contact. Hij is niet zo'n prater dus dat hij überhaupt iets loslaat is al heel wat. Maar het is soms wel wat vreemd ja...

Vrijdag te horen gekregen dat mijn tante ongeneeslijk ziek is. Voor mij nog eens extra kut, want het is de eeneiige tweelingzus van m'n moeder, dus je kan je voorstellen dat de band met haar heel hecht is en er voor mij dus geen verschil zit tussen m'n moeder en tante.

Tijdens m'n relatie was ze al ziek, maar geopereerd en alle kanker was eruit gehaald en dus was ze schoon verklaard en goed aan het herstellen. Het is nu dus weer terug en omdat dat binnen een half jaar na de operatie is, is het blijkbaar zeer agressief en niet meer te behandelen.

Waar het om gaat, mijn ex was tijdens de relatie beste vriendinnen met m'n moeder (en dus automatisch tante), appte bijna net zoveel met hen als met mij, ging altijd mee op ziekenbezoek, informeerde dagelijks hoe het herstel ging en leefde gewoon heel erg mee. Ik vind het sowieso al lastig zat om met de situatie om te gaan, maar hoe zouden jullie dit aanpakken ten aanzien van mijn ex?

quote:

Op maandag 31 oktober 2016 07:41 schreef Irritatie100 het volgende:
Vrijdag te horen gekregen dat mijn tante ongeneeslijk ziek is. Voor mij nog eens extra kut, want het is de eeneiige tweelingzus van m'n moeder, dus je kan je voorstellen dat de band met haar heel hecht is en er voor mij dus geen verschil zit tussen m'n moeder en tante.

Tijdens m'n relatie was ze al ziek, maar geopereerd en alle kanker was eruit gehaald en dus was ze schoon verklaard en goed aan het herstellen. Het is nu dus weer terug en omdat dat binnen een half jaar na de operatie is, is het blijkbaar zeer agressief en niet meer te behandelen.

Waar het om gaat, mijn ex was tijdens de relatie beste vriendinnen met m'n moeder (en dus automatisch tante), appte bijna net zoveel met hen als met mij, ging altijd mee op ziekenbezoek, informeerde dagelijks hoe het herstel ging en leefde gewoon heel erg mee. Ik vind het sowieso al lastig zat om met de situatie om te gaan, maar hoe zouden jullie dit aanpakken ten aanzien van mijn ex?

Heb jij nog veel contact met haar? Weet je of zij nog contact heeft met je moeder en/of tante?
Jij kent haar het beste, denk je dat ze het wil weten? Dan zou ik haar gewoon op de hoogte brengen.

quote:

Op maandag 31 oktober 2016 10:26 schreef Tyler-Girl het volgende:

[..]

Heb jij nog veel contact met haar? Weet je of zij nog contact heeft met je moeder en/of tante?
Jij kent haar het beste, denk je dat ze het wil weten? Dan zou ik haar gewoon op de hoogte brengen.

Ik heb af en toe wat oppervlakkig appcontact met haar, maar zo ver ik weet heeft zij geen contact meer met m'n moeder en tante. Ik hoor ze er in ieder geval niet over en hun kennende zouden ze wel gelijk zeggen van "ik kreeg ineens een appje van je ex" als ze dat wel zou hebben.

Ik vind het gewoon heel lastig te beoordelen of ik haar op de hoogte moet houden dus. Het contact tussen haar en m'n moeder/tante is dus weg, dan oordeel ik "als ze echt zo geïnteresseerd was zou ze zelf af en toe wel wat sturen", maar aan de andere kant heb ik zoiets van "tijdens de relatie was ze een hele goede steun en had ze oprechte interesse, dus zal ze het nu ook wel willen weten". Ik weet het gewoon even niet, maar sowieso moet ik het nieuws nog even verwerken omdat dat nog heel vers is..

quote:

Op maandag 31 oktober 2016 10:43 schreef Irritatie100 het volgende:

[..]

Ik heb af en toe wat oppervlakkig appcontact met haar, maar zo ver ik weet heeft zij geen contact meer met m'n moeder en tante. Ik hoor ze er in ieder geval niet over en hun kennende zouden ze wel gelijk zeggen van "ik kreeg ineens een appje van je ex" als ze dat wel zou hebben.

Ik vind het gewoon heel lastig te beoordelen of ik haar op de hoogte moet houden dus. Het contact tussen haar en m'n moeder/tante is dus weg, dan oordeel ik "als ze echt zo geïnteresseerd was zou ze zelf af en toe wel wat sturen", maar aan de andere kant heb ik zoiets van "tijdens de relatie was ze een hele goede steun en had ze oprechte interesse, dus zal ze het nu ook wel willen weten". Ik weet het gewoon even niet, maar sowieso moet ik het nieuws nog even verwerken omdat dat nog heel vers is..

Laat het zelf even bezinken. Zal niet gemakkelijk zijn voor jou en de rest van de familie.

Ik snap wel dat het contact tussen je ex en je moeder en tante weg is. Ervaar nu een beetje hetzelfde. Sommige familieleden van mijn ex kon ik het goed mee vinden, maar ik weet niet hoe zij nu (na een aantal maanden) over mij denken. Misschien willen ze helemaal geen contact meer met me.
Denk dat het voor je ex ook lastig is. Maar ik zou haar denk ik wel op de hoogte stellen.

Het is hier wat minder dan de laatste weken, maar nogsteeds spookt m'n ex door mijn hoofd, droom ik over haar, mis ik haar. De drang om haar te appen is groot, maar ik doe het niet. Het is verdomme een half jaar later en nu ineens krijg ik dit, ik snap het niet.

Ik onderga het maar gewoon, dan is het het snelste weer weg.

quote:

Op woensdag 2 november 2016 22:19 schreef duracellkonijntje het volgende:
Het is hier wat minder dan de laatste weken, maar nogsteeds spookt m'n ex door mijn hoofd, droom ik over haar, mis ik haar. De drang om haar te appen is groot, maar ik doe het niet. Het is verdomme een half jaar later en nu ineens krijg ik dit, ik snap het niet.

Ik onderga het maar gewoon, dan is het het snelste weer weg.

Zou haar inderdaad niet appen om zomaar iets, tenzij je met iets serieus aankomt ofzo.

Ik heb ook nog steeds ongeveer hetzelfde met die dromen, ze blijven terugkomen.

Elke keer zijn het ook dromen waarin iets gebeurd waardoor ik me of schuldig voel, (bijv: ik laat per ongeluk wat van d'r vallen wat kostbaar is) of het zijn dromen waar we goeie vrienden in zijn.

Zo had ik vandaag een droom dat ik bij d'r thuis was en de achtertuin stond vol met dieren. Haar moeder ging een weekend weg en of ik wel op de dieren wilde passen.. Ze hielp me erbij en vroeg of we iets van eten konden bakken voor haar moeder voor als ze terugkwam, heel raar, maar tegenwoordig ben ik wel aan die vage dromen gewend


Maanden terug droomde ik ook over d'r maar wel heel anders. Komt omdat ik dat gesprekkie wil hebben, komt ook dichterbij, en gezien m'n kijk op haar ook veranderd is. Voel me gewoon nog steeds schuldig en 't is kut dat dat nog zo is

Ik wou dat mijn gevoel eens met mijn verstand op 1 lijn zou komen en wat jullie zeggen over dat dromen daar word ik ook echt gek van!

Nu precies 1 jaar geleden had ik voor de eerste keer met hem afgesproken, echt ongelooflijk hoe het klikte, ik ken hem al langer maar nooit op die manier naar hem gekeken, hij was het broertje van de man van mijn nicht. Het ging allemaal zo snel en was zo fijn en voor het eerst in zo lange tijd zag ik het weer eens zitten, had me zolang afgesloten voor alle gevoel en hij maakte dat ik alles open gooide en dat ik begon te geloven niet niet alle mannen slecht zijn en dat ik wel de liefde verdiende, die ik zo erg miste (hoe erg ik dat ook steeds bleef ontkennen).

Nu een maand of 3 geleden wilde hij ineens niks meer met mij en zei hij dat ik spoken had gezien en dat het allemaal niks betekende... het brak echt mijn hart en heb hem vanaf dat moment ruim een maand niet gesproken of gezien totdat hij contact opnam over iets totaal onbelangrijk en we toch weer aan de praat raakte.
Het duurde niet lang voordat we weer bij elkaar in bed belande en ik liet mij weer meeslepen totdat hij de bom weer opnieuw liet klappen en zei dat het allemaal niks betekende en dat ik spoken zag weer en dat hij duidelijk was geweest en blabla, opnieuw weer zo klap, echt hoe kon ik zo naïef zijn en er weer in mee gaan?
Ik heb zo hard geprobeerd om vanaf dat moment het contact opnieuw te verbreken, maar het lukt mij gewoon niet, dus ben er maar in mee gegaan dat het alleen om seks zou draaien en dat ik niks voor hem voelde op een andere manier en blabla... en ik lieg vanaf die tijd dat het allemaal oké is en dat ik ermee kan leven... maar van binnen ga ik kapot, ik wil veel meer en niet alleen een appje krijgen als meneer zin heeft en voor de rest genegeerd te worden. En ik snap echt niet waarom het zo moeilijk is om hiermee te stoppen... ik lig nu al ruim anderhalve maand 2x per week in bed naast iemand waar ik zo ontzettend verliefd op ben... en ik vraag me echt af waar ik in godsnaam mee bezig ben

Sorry lang verhaal maar dat moest ik echt even kwijt, ik wil hier gewoon mee stoppen maar weet alleen niet zo goed waar ik moet beginnen omdat het stuk dat hem niet kwijt wil nog zo groot aanwezig is.

Morgen is haar b-day

Best raar

Graag meld ik mij hier ook even, sinds woensdag is het uit na ruim 7,5 jaar. We wonen nog samen, wat het allemaal niet veel makkelijker maakt, en ik begin er steeds meer (emotioneel) last van te krijgen.
Vannacht bij een vriendin geslapen omdat hij mij niet meer in ONS huis wil hebben. Maar morgen moet ik weer naar huis omdat ik gewoon moet werken en het gewone leven wel doorgaat. Ik hoop gewoon snel een eigen woning te hebben zodat ik het rustig kan verwerken en hem even kan vergeten. Zijn boosheid en norsheid en onverschilligheid maken dat ik me alleen maar meer ellendig voel als ik thuis ben.

quote:

Op zaterdag 5 november 2016 16:08 schreef fraubitch het volgende:
Graag meld ik mij hier ook even, sinds woensdag is het uit na ruim 7,5 jaar. We wonen nog samen, wat het allemaal niet veel makkelijker maakt, en ik begin er steeds meer (emotioneel) last van te krijgen.
Vannacht bij een vriendin geslapen omdat hij mij niet meer in ONS huis wil hebben. Maar morgen moet ik weer naar huis omdat ik gewoon moet werken en het gewone leven wel doorgaat. Ik hoop gewoon snel een eigen woning te hebben zodat ik het rustig kan verwerken en hem even kan vergeten. Zijn boosheid en norsheid en onverschilligheid maken dat ik me alleen maar meer ellendig voel als ik thuis ben.

Heftig, hoop dat je snel wat rustiger kan leven!

Zelf ook een raar gevoel bij vandaag, koppijn en leren lukt niet, zal wel met d'r te maken hebben, zo voelt 't alleen niet.

Sterkte allemaal! Het is echt niet raar dat je af en toe nog zo aan je ex denkt.

quote:

Op donderdag 3 november 2016 09:05 schreef Carooltje79 het volgende:
Ik wou dat mijn gevoel eens met mijn verstand op 1 lijn zou komen en wat jullie zeggen over dat dromen daar word ik ook echt gek van!

Nu precies 1 jaar geleden had ik voor de eerste keer met hem afgesproken, echt ongelooflijk hoe het klikte, ik ken hem al langer maar nooit op die manier naar hem gekeken, hij was het broertje van de man van mijn nicht. Het ging allemaal zo snel en was zo fijn en voor het eerst in zo lange tijd zag ik het weer eens zitten, had me zolang afgesloten voor alle gevoel en hij maakte dat ik alles open gooide en dat ik begon te geloven niet niet alle mannen slecht zijn en dat ik wel de liefde verdiende, die ik zo erg miste (hoe erg ik dat ook steeds bleef ontkennen).

Nu een maand of 3 geleden wilde hij ineens niks meer met mij en zei hij dat ik spoken had gezien en dat het allemaal niks betekende... het brak echt mijn hart en heb hem vanaf dat moment ruim een maand niet gesproken of gezien totdat hij contact opnam over iets totaal onbelangrijk en we toch weer aan de praat raakte.
Het duurde niet lang voordat we weer bij elkaar in bed belande en ik liet mij weer meeslepen totdat hij de bom weer opnieuw liet klappen en zei dat het allemaal niks betekende en dat ik spoken zag weer en dat hij duidelijk was geweest en blabla, opnieuw weer zo klap, echt hoe kon ik zo naïef zijn en er weer in mee gaan?
Ik heb zo hard geprobeerd om vanaf dat moment het contact opnieuw te verbreken, maar het lukt mij gewoon niet, dus ben er maar in mee gegaan dat het alleen om seks zou draaien en dat ik niks voor hem voelde op een andere manier en blabla... en ik lieg vanaf die tijd dat het allemaal oké is en dat ik ermee kan leven... maar van binnen ga ik kapot, ik wil veel meer en niet alleen een appje krijgen als meneer zin heeft en voor de rest genegeerd te worden. En ik snap echt niet waarom het zo moeilijk is om hiermee te stoppen... ik lig nu al ruim anderhalve maand 2x per week in bed naast iemand waar ik zo ontzettend verliefd op ben... en ik vraag me echt af waar ik in godsnaam mee bezig ben

Sorry lang verhaal maar dat moest ik echt even kwijt, ik wil hier gewoon mee stoppen maar weet alleen niet zo goed waar ik moet beginnen omdat het stuk dat hem niet kwijt wil nog zo groot aanwezig is.

Je verhaal is een beetje herkenbaar. Ik hoop dat je de moed en kracht kan vinden om voor jezelf te kiezen. Waarom kan je hem niet loslaten? Waarin is hij niet duidelijk geweest? Waarom ga je niet voor iemand die meer wil dan alleen maar seks?

Ik had mijn "ex" geblokkeerd na eeuwig aantrekken en afstoten. Heb nooit iemand hoeven blokkeren en vind het vreselijk.
Na 3 maanden nam hij weer contact op via sms. Uiteindelijk weer hetzelfde liedje.
Heb hem gisteren overall geblokkeerd. Vind het echt moeilijk, maar dit speelt nu al langer dan een jaar en ik ben er niets mee opgeschoten.

Gisteravond toch maar een felicitatie mailtje gestuurd, vond 't uiteindelijk wel zo oprecht om dat te doen. Is ook weer raar om alleen d'r zus te feliciteren als ik 't haar ook gun.

Ben wel benieuwd hoe ze reageert, is alweer een hele tijd terug.

quote:

Op donderdag 3 november 2016 07:39 schreef BredeBroeder het volgende:

[..]

Zou haar inderdaad niet appen om zomaar iets, tenzij je met iets serieus aankomt ofzo.

Ik heb ook nog steeds ongeveer hetzelfde met die dromen, ze blijven terugkomen.

Elke keer zijn het ook dromen waarin iets gebeurd waardoor ik me of schuldig voel, (bijv: ik laat per ongeluk wat van d'r vallen wat kostbaar is) of het zijn dromen waar we goeie vrienden in zijn.

Zo had ik vandaag een droom dat ik bij d'r thuis was en de achtertuin stond vol met dieren. Haar moeder ging een weekend weg en of ik wel op de dieren wilde passen.. Ze hielp me erbij en vroeg of we iets van eten konden bakken voor haar moeder voor als ze terugkwam, heel raar, maar tegenwoordig ben ik wel aan die vage dromen gewend


Maanden terug droomde ik ook over d'r maar wel heel anders. Komt omdat ik dat gesprekkie wil hebben, komt ook dichterbij, en gezien m'n kijk op haar ook veranderd is. Voel me gewoon nog steeds schuldig en 't is kut dat dat nog zo is

Waarom voel je je nogsteeds schuldig?

De laatste weken ging het weer wat beter, ook omdat ik veel te doen had. De eenzaamheid hakt er nu echter wel weer wat in. Ik mis gewoon iemand die naast me zit, lekker op de bank, gewoon iemand. Die stilte kan soms schreinend zijn. Het schreeuwt ook al hoor ik niks.

De onzekerheid dat ik geen normale relatie kan krijgen doordat ik snel klaarkom (last van sinds ik een burnout kreeg jaren terug) is wel minder, maar helpt ook niet voor m'n gemoedsrust. Wel heb ik een middeltje gevonden wat er tegen helpt, met enorm goede reviews, de kans hierdoor dat m'n seksleven weer zo kan zijn zoals vroeger is een prettige hoop om mee rond te lopen.

quote:

Op zondag 6 november 2016 15:36 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

De laatste weken ging het weer wat beter, ook omdat ik veel te doen had. De eenzaamheid hakt er nu echter wel weer wat in. Ik mis gewoon iemand die naast me zit, lekker op de bank, gewoon iemand. Die stilte kan soms schreinend zijn. Het schreeuwt ook al hoor ik niks.

De onzekerheid dat ik geen normale relatie kan krijgen doordat ik snel klaarkom (last van sinds ik een burnout kreeg jaren terug) is wel minder, maar helpt ook niet voor m'n gemoedsrust. Wel heb ik een middeltje gevonden wat er tegen helpt, met enorm goede reviews, de kans hierdoor dat m'n seksleven weer zo kan zijn zoals vroeger is een prettige hoop om mee rond te lopen.

Brrr, die eerste alinea voelde ik gewoon! Vreselijk gevoel.
Wat jammer dat je zo onzeker bent geworden. Als iemand je echt leuk vind, vind je daarin samen wel een weg! Spreek uit ervaring

Ik kan het niet. Het is een jaar geleden. Ik kan niet loslaten en het maakt me gek. Er is nu een FWB in mijn leven waardoor ik er alleen maar weer aan herinnerd word dat ik nooit voor hem zal voelen wat ik voor mijn ex voelde en hoe leuk we het samen hadden. FWB weet dat hij FWB is en vindt het jammer maar accepteert het wel en kijkt ook verder. Ik durf niet te daten omdat ik doodsangsten uitsta voor nog meer van dir verdriet als het weer eens misgaat met een date of iets dat al iets verder gevorderd is. Ik wil gewoon huisje-boompje-beestje met de liefde van mijn leven, gewoon dat fundamentele. Het lukt me niet, niet zo door thuis te blijven zitten maar ik geloof ook volstrekt niet dat het wel lukt als ik er uit ga. Het duurde al zo lang voor ik mijn ex tegenkwam en ik dacht echt dat ik met hem oud ging worden.

Oplossing: de tranen wegslikken en heel veel gaan daten en nieuwe ervaringen opdoen, sneller 'next' roepen?