Ohh heerlijk he zoietsquote:Op vrijdag 21 juli 2017 19:00 schreef WeirdlyWired het volgende:
Ex appte me net dat ie een appartement heeft gekocht. Terwijl ik had aangegeven dat ik gewoon niet op dat soort dingen zit te wachten. Fijn voor hem, maar ik wil dat niet horen.
Maar niks teruggestuurd, want we hadden afgesproken om geen contact meer op te nemen. Maar voel me wel even gefrustreerd Hopelijk binnenkort weer over.
Dat soort afspraken zijn lastig... Je kunt wel van elkaar vragen dat als er een ander is dat privé te houden, dat de andere partij er geen last van heeft zeg maar.quote:Op zondag 23 juli 2017 13:40 schreef jazekers het volgende:
Na 4 jaar hebben we gezamenlijk een punt achter de relatie gezet en afgesproken niks met een ander te nemen/doen zolang we nog samen woonde.
Nou kreeg ik te horen dat ze al 3 maanden met een ander gaat waardoor ze haar sleutel mocht inleveren alleen de pest is dat ik nou haar dochtertje ook niet meer zie
pfff wat komt zo'n klap dan hard aan terwijl het al over was.
Het zal vast wel mogen maar is weer net in de vakantie waardoor alle vakantie plannen in de soep lopen (zouden nog leuke dingen gaan doen met zun 3en al geboekt en betaald)quote:Op zondag 23 juli 2017 13:44 schreef MissButterflyy het volgende:
[..]
Dat soort afspraken zijn lastig... Je kunt wel van elkaar vragen dat als er een ander is dat privé te houden, dat de andere partij er geen last van heeft zeg maar.
Triest dat je haar dochtertje niet meer ziet. Mag dat niet van haar? Of denk je dat zelf?
Awh. Hoe lang is het uit?quote:Op woensdag 26 juli 2017 23:08 schreef mitchelll0181 het volgende:
Mwehhhhhhh ex heeft nieuwe .. vriend ? iig contact ...
Still hurts
Ja lang... hahaquote:
Is niet heel raar hoorquote:Op zaterdag 29 juli 2017 20:15 schreef mitchelll0181 het volgende:
[..]
Ja lang... haha
My heart is so stupid
Ach, hier ook hoor. Daarom hebben we dit topic!quote:Op zaterdag 29 juli 2017 20:15 schreef mitchelll0181 het volgende:
[..]
Ja lang... haha
My heart is so stupid
Heel herkenbaar.. Maar tot nu toe doe je alles goed. Je kunt er gewoon niet aan ontsnappen dat je leven ineens drastisch veranderd. Dat zal ook nog wel even zo zijn. Ik woon nu zelf ook nog in het huis wat we samen gekocht hebben, dus elke dag is er nog wel iets waarbij ik denk. Och weet je nog... Er zit niets anders op dan je aandacht totaal aan andere dingen te besteden. Zoals je nu ook al doet, wat ik begrijp. Ga lekker dingen doen die je anders niet deed. Ontmoet nieuwe mensen, wees afgeleid. Dan worden de momenten dat je toch terug denkt aan haar steeds "makkelijker" want je hebt toch letterlijk wel wat beters te doen dan te denken aan het verleden.quote:Op zondag 20 augustus 2017 08:15 schreef lostwrath het volgende:
Mijn vriendin heeft het ruim een week geleden heel plotseling uitgemaakt en afgelopen vrijdag heb ik haar weer gezien. Ze was net pas terug uit Australie (waar we samen stage hebben gelopen maar ik al 1.5 maand eerder terug moest) en we hebben altijd super leuk en fijn contact gehad. Afgelopen week heb ik nog wat pogingen gedaan om de relatie te herstellen (ik weet dat dit niet geholpen heeft, maar ik moest ergens heen met mijn emoties), maar ze heeft vrijdag nogmaals bevestigd dat het voor haar definitief over is.
Nu merk ik dat ik enorm vastzit met mijn gedachte en emoties en dat ik moeite heb om verder te gaan. De vrijdag van het gesprek ging het eigenlijk wel goed, maar gisteren en vandaag zijn verschikelijk. Ik merk dat ik heel erg vast hou aan de hoop dat het nog goed gaat komen, ik hou nog enorm veel van haar en kan me niet voorstellen dat voor haar het gevoel compleet weg is. Ik probeer heel erg geen contact op te nemen, maar elke dag voelt als een marteling en ik heb zo enorm de nijging om te bellen of te appen.
Ik weet dat als ik nog een kans wil hebben dat ik haar vooral met rust moet laten, maar dat is een van de lastigste dingen die er zijn. We wonen samen en ze moet haar spullen nog verhuizen - maar hoe zorg ik er nu voor dat ik, ondanks het gevoel en de hoop, toch verder kan met mijn leven? Ik heb al elke dag dingen met mensen gedaan, ik probeer bezig te blijven en er niet te veel bij stil te staan. Alleen als je dan wakker word na een droom dat het allemaal weer goed is, dan is dat wel heel erg pijnlijk.
Hoe kan ik hoop (tegen beter weten in) en verwerking combineren?
Dankjewel voor je bericht! Hoewel het natuurlijk niks helpt, is het wel heel fijn om herkenning te vinden. Ik heb je verhaal terug gelezen en wat is dat heftig - dan mag ik eigenlijk niet zeuren... Mijn ex en ik hebben 3 jaar samen gewoond, huurhuis en gezamenlijke spullen gaan voornamelijk over de fotoboeken en wat meubilair. Daarbij is mijn vriendin niet vreemd gegaan, zei ze tijdens het uitmaken dat ze wel nog heel veel van me hield en zijn de problemen tussen ons (wat mij betreft) allemaal uit te praten/ op te lossen... (eigenlijk alles komt neer op slechte communicatie van beide kanten)quote:Op zondag 20 augustus 2017 13:08 schreef Themeparktommy het volgende:
[..]
Heel herkenbaar.. Maar tot nu toe doe je alles goed. Je kunt er gewoon niet aan ontsnappen dat je leven ineens drastisch veranderd. Dat zal ook nog wel even zo zijn. Ik woon nu zelf ook nog in het huis wat we samen gekocht hebben, dus elke dag is er nog wel iets waarbij ik denk. Och weet je nog... Er zit niets anders op dan je aandacht totaal aan andere dingen te besteden. Zoals je nu ook al doet, wat ik begrijp. Ga lekker dingen doen die je anders niet deed. Ontmoet nieuwe mensen, wees afgeleid. Dan worden de momenten dat je toch terug denkt aan haar steeds "makkelijker" want je hebt toch letterlijk wel wat beters te doen dan te denken aan het verleden.
Wat betreft de hoop weer bij elkaar terug te komen. Ja, het kan. Maar het is echt heel moeilijk. Je zult haar inderdaad alle tijd moeten geven en ook jezelf om weer jezelf te worden. Pas als alles waarom het uit is gegaan weg is, kun je weer bouwen aan vriendschap en misschien wel weer meer. Maar zorg er dan wel voor dat de mogelijkheid om dezelfde "fout" te maken er niet meer is. Is het echter zo dat zij gewoon geen gevoelens meer heeft voor je en verwacht dat die ook niet meer terug zullen komen. Doe dan geen moeite en ga door. Het is zonde van je leven om achter een meisje aan te lopen die je toch niet wilt.
Sterkte met je verlies, en denk eraan dat rouwen niet verkeerd is!
Wat dat copingsmechanisme betreft lees ik er in dat ze een keuze gemaakt heeft en zich aan die keuze houdt.quote:Op zondag 20 augustus 2017 20:58 schreef lostwrath het volgende:
[..]
Dankjewel voor je bericht! Hoewel het natuurlijk niks helpt, is het wel heel fijn om herkenning te vinden. Ik heb je verhaal terug gelezen en wat is dat heftig - dan mag ik eigenlijk niet zeuren... Mijn ex en ik hebben 3 jaar samen gewoond, huurhuis en gezamenlijke spullen gaan voornamelijk over de fotoboeken en wat meubilair. Daarbij is mijn vriendin niet vreemd gegaan, zei ze tijdens het uitmaken dat ze wel nog heel veel van me hield en zijn de problemen tussen ons (wat mij betreft) allemaal uit te praten/ op te lossen... (eigenlijk alles komt neer op slechte communicatie van beide kanten)
Dat laatste maakt het dan wel weer heel moeilijk. Ze was tijdens ons laatste gesprek fysiek heel afstandelijk en heeft meerdere keren duidelijk gemaakt dat het voor haar echt klaar is. Ze gaf wel zelf aan dat als we beter hadden gepraat ze ook wel inzag dat we dit prima hadden kunnen voorkomen, tegelijkertijd gaf ze ook aan geen contact te willen. Of dit haar copingmechanisme is, of dat ze toch echt 'ons' niet ziet zitten weet ik niet zo goed.
Als ik het allemaal zo lees dan is het duidelijk dat ze me niet meer moet, maar zo voelt het echt totaal niet. Hoop is een lastig ding, het doet leven maar is waarschijnlijk ook alleen maar het uitstellen van het definitieve einde. Ik probeer voor nu vooral een middenweg te vinden tussen al mijn emoties en vooral geen contact op te nemen. Over 2 weken ben ik jarig en hoewel het dan nog veel te vroeg is, gaat het wel veel over haar zeggen hoe ze daar mee omgaat.
Voor nu mezelf nog maar even heel zielig vinden
Ik ben helaas bang dat je gelijk hebt - ze is koppig genoeg om als ze dan eenmaal een beslissing neemt daar niet meer van af te willen wijken. Ze heeft aangegeven er al een jaar mee te worstelen, maar in plaats van dat ze dan dingen met mij bespreekt kropt ze alles op tot er geen weg meer terug isquote:Op zondag 20 augustus 2017 21:06 schreef Trashcanman het volgende:
[..]
Wat dat copingsmechanisme betreft lees ik er in dat ze een keuze gemaakt heeft en zich aan die keuze houdt.
Voor nu is het erg pijnlijk maar op termijn zal het waarschijnlijk minder pijnlijk zijn dan steeds blijven aanmodderen. Bij mij zou zoiets met aanhoudende onzekerheden en teleurstellingen de fijne herinneringen iig gaan besmeuren.
Sterkte iig!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |