Zwangerschap en geboorte deel 1718

Ja ik moest wel want wilde er niet te veel aan uitgeven en dit was de mooiste die aangeboden werd... Maar ik heb er wel elke dag aan gedacht.

Ja gek idee hé, dat mensen die na jou zijn uitgerekend ook gewoon nu al kunnen bevallen?

Overigens heb ik de laatste dagen twijfels over dat bevallen in het zh na laatst over een heuvel te zijn gereden met een harde buik. Ik kon mij ineens voorstellen hoe dat moet zijn met weeën. Nou ja, ik beslis ter plekke wel of ik het nog aan kan om naar het zh te gaan.

Ik zit ook tegenwoordig nog eens met mijn buik ín het dashboardkastje vanwege de maxicosi achter me. Maar het zkh is hier zo dichtbij en als ik het goed heb géén bulten onderweg.

Post je een foto van je wiegje morgen? Benieuwd wat voor eentje.

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 20:39 schreef Nazil het volgende:
Ja ik moest wel want wilde er niet te veel aan uitgeven en dit was de mooiste die aangeboden werd... Maar ik heb er wel elke dag aan gedacht.

Ja gek idee hé, dat mensen die na jou zijn uitgerekend ook gewoon nu al kunnen bevallen?

Overigens heb ik de laatste dagen twijfels over dat bevallen in het zh na laatst over een heuvel te zijn gereden met een harde buik. Ik kon mij ineens voorstellen hoe dat moet zijn met weeën. Nou ja, ik beslis ter plekke wel of ik het nog aan kan om naar het zh te gaan.

Ik ben met 4/5 cm en weëen om de 5 min naar het zh gereden, en het viel me alles mee. Kijk, fijn was het niet, maar het rijden maakte het voor mij niet erger. Even als positieve noot
Oh my ik mag straks gewoon nog een keer bevallen Ik vond het zo bijzonder. En weer zo'n onbeschrijflijk zacht en klein babylijfje aanpakken... Ooooh

Het ziekenhuis is ook op nog geen 5 minuten afstand, ook geen heuvels maar het idee vond ik al naar.. We zullen het zien. Ik denk dat het wel zh wordt.

Ik heb zo'n zin om de baby te ontmoeten! Die bevalling is ff kop in het zand, wil er niet te veel over nadenken maar het feit dat we dan ons kleine hummeltje gaan zien

Ik zal een foto posten als het wiegje staat en ik er aan denk, moet de babykamer ook nog steeds posten

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 20:43 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Ik ben met 4/5 cm en weëen om de 5 min naar het zh gereden, en het viel me alles mee. Kijk, fijn was het niet, maar het rijden maakte het voor mij niet erger. Even als positieve noot
Oh my ik mag straks gewoon nog een keer bevallen Ik vond het zo bijzonder. En weer zo'n onbeschrijflijk zacht en klein babylijfje aanpakken... Ooooh

dit he, zo bijzonder dat bevallen ♡

Die autorit, bij de eerste vond ik het juist fijn, ik had 6 cm en ww om 3 min, ging snel allemaal. Maar het was juist een welkome afleiding. Het snoepte wat van de tijd af zeg maar.

Bij de tweede had ik 3 cm en ww om de 3 min maar vond ik het echt hel. De autorit zelf was wederom fijne afleiding, maar dat gevoel dat de baby eraan kwam overviel me echt en heeft echt een dikke stempel gedrukt. No way in hell dat ik bij de 3e nog een auto in ging die rit zelf boeide niet zo maar huuu in de auto bevallen nee dankje. Dus toen ben ik maar een paar keer vanaf de douche naar de wc gelopen voor afleiding

[ Bericht 0% gewijzigd door mignonne op 14-08-2016 22:39:07 ]

Haha jouw nr 2 kwam bijna in de auto idd, da's waar! Nee, da's niks

Elke keer als ik naar de stad rijd, deels dezelfde route als naar het zh, is er 1 punt waarop ik altijd aan de rit naar het zh denk, die nacht van O's geboorte. Echt een soort weemoed. Dat je echt letterlijk onderweg bent naar iets wat je leven gaat veranderen. Zo bijzonder.

Ik had gelukkig een hele fijne bevalling, en ik hoop dat de tweede er bij in de buurt komt. Echt een van de zwaarste maar tofste dingen die ik ooit heb gedaan. En dan dat kleine lijfje, zelf aangepakt en op mijn buik gelegd. Het zachtste dat ik ooit gevoel heb. Die intense blik die ze me gaf na haar eerste schreeuw. Dat was echt een moment waar ik dacht dat ze mij doordringend aankeek met haar donkere ogen, om mijn gezicht in haar geheugen te prenten ofzo, en andersom. Even alleen zij en ik, en soms hebben we dat nog.

Oh my, haha, nog een week of 12 .

_{Ik ben me overigens erg bewust dat er (veel) dames zijn waarbij de bevalling en de tijd er na niet zo fijn en voorspoedig verliep. Ik wil met dit zweefverhaal niemand de ogen uitsteken, maar ik vind het, vooral ook voor vrouwen die nog nooit bevallen zijn, ook nuttig om te laten weten hoe het ook kan. Er is zo vaak (niet per sé hier hoor, begrijp me niet verkeerd) focus op hoe zwaar en rot het allemaal niet is enzo, dat ik juist mijn fijne verhaal ook wil laten horen. Ik wens het iedereen toe}

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 20:07 schreef Nazil het volgende:
En dat aankomen, het ging zo goed al die tijd, nu kom ik een kilo in de week aan het zal wel nodig zijn, al snoep ik wel meer dan nodig maar ik heb ook zo veel trek de hele dag door. Vooral in lekkere dingen natuurlijk.

Ik zoek juist eten met genoeg calorieën, vooral vet en eiwitten. Want weinig trek maar als ik eet dan moet het wel vullen.. Lekker aankomen .

En wieg .

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:02 schreef Roomsnoes het volgende:
_{Ik ben me overigens erg bewust dat er (veel) dames zijn waarbij de bevalling en de tijd er na niet zo fijn en voorspoedig verliep. Ik wil met dit zweefverhaal niemand de ogen uitsteken, maar ik vind het, vooral ook voor vrouwen die nog nooit bevallen zijn, ook nuttig om te laten weten hoe het ook kan. Er is zo vaak (niet per sé hier hoor, begrijp me niet verkeerd) focus op hoe zwaar en rot het allemaal niet is enzo, dat ik juist mijn fijne verhaal ook wil laten horen. Ik wens het iedereen toe}

Ja vind ik fijn om te lezen dank je. Niet om anderen inderdaad maar negatieve ervaringen hoor je overal en nergens.. echt zo'n goed verjaardagpraatje met drama . niet fijn om zo'n gekleurd beeld te krijgen.

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:02 schreef Roomsnoes het volgende:
Ik had gelukkig een hele fijne bevalling, en ik hoop dat de tweede er bij in de buurt komt. Echt een van de zwaarste maar tofste dingen die ik ooit heb gedaan. En dan dat kleine lijfje, zelf aangepakt en op mijn buik gelegd. Het zachtste dat ik ooit gevoel heb. Die intense blik die ze me gaf na haar eerste schreeuw. Dat was echt een moment waar ik dacht dat ze mij doordringend aankeek met haar donkere ogen, om mijn gezicht in haar geheugen te prenten ofzo, en andersom. Even alleen zij en ik, en soms hebben we dat nog.

!!

O maar dat had ik bij Boaz ook hoor! Mijn man heeft hem toen geboren mogen laten worden en zo *plop* op mijn buik gelegd ... die geur .. en vervolgens nog zo een uur met hem blijven liggen.

Magisch mooi moment wat niemand ons ooit nog afpakt.

Ik hoop echt heel erg op een herhaling bij dit kindje

Wij hebben ook zeker 1,5 liggen keuvelen. Eerst even paar hechtinkjes er in en toen ging het personeel weg om ons na 1,5 uur ofzo even te helpen met wegen en aankleden en douchen, om daarna naar de kraamsuite te gaan. Waren echt magische momenten. Het was 10 uur 's ochtend, loeiheet buiten en wij zaten in zo'n fijn coconnetje. Mooi ochtendlicht in de kamer.

Heel ffies online. Zo vers

Nohhh

Ik kijk ook zo uit naar dat moment.
Ik werd ingeleid en wij verlieten om 6:40 ons huis, wetende dat als je terugkwam alles voor altijd anders zou zijn... Dat moment, na het harde werken, de pijn en alles en dan dat moment dat je kleintje op je blote borst gelegd wordt nog even en dan mag ik dat gewoon weer meemaken.

Mensen mensen, ik bén al zo ongeduldig!

Maar ook dan even na een spoedkeizersnede:
Dat eerste kickje dat ik hoorde heel kort en krachtig, direct gevoel van opluchting. Daarna nog even mogen zien en floep daar gingen ze! En dan na een 3 kwartier op de couveuse afdeling komen en dan vriendlief trots met zoonlief op de arm en je dan pas ziet hoe mini je baby is !! Geloof dat ik nooit meer zo trots geweest ben.... en hopelijk heb ik de eer om straks als eerste te babyknuffelen

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:21 schreef Quoi het volgende:
Mensen mensen, ik bén al zo ongeduldig!

Wacht maar *zucht*



_{Doe 'ns baren, wij zijn ook ongeduldig hoor}

Hee, lurk ik eens op een mooi moment, ze lijkt echt al heel erg op zichzelf daar Room, wat een prachtige foto

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:02 schreef Roomsnoes het volgende:
(...)
Ik had gelukkig een hele fijne bevalling, en ik hoop dat de tweede er bij in de buurt komt. Echt een van de zwaarste maar tofste dingen die ik ooit heb gedaan. En dan dat kleine lijfje, zelf aangepakt en op mijn buik gelegd. Het zachtste dat ik ooit gevoel heb. Die intense blik die ze me gaf na haar eerste schreeuw. Dat was echt een moment waar ik dacht dat ze mij doordringend aankeek met haar donkere ogen, om mijn gezicht in haar geheugen te prenten ofzo, en andersom. Even alleen zij en ik, en soms hebben we dat nog.

Mooi
Dat dikgedrukte stukje bracht mij ineens naar een herinnering, ongeveer een week na de bevalling. Dat ik met mijn dochter op de bank zat en ze mij na de voeding ook zo ineens aankeek. Toen kwam het besef dat ik écht mama was (ben) van dat mooie wezentje /emo

Hier overigens ook een prettige ervaring van mijn bevalling gehad. (Voor zover het prettig is ) Moest alleen wel met persweeën en na een half uur persen toch maar naar het ziekenhuis ivm groen vruchtwater, maar zelfs dat heb ik niet als extreem naar ervaren. Mijn man reed rustig, de vk reed achter ons aan en ik zat zo vast in mijn eigen bubbel.. Ik kan me wel de zonsopgang heel goed herinneren die we onderweg zagen

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:36 schreef elamanilo het volgende:
Hee, lurk ik eens op een mooi moment, ze lijkt echt al heel erg op zichzelf daar Room, wat een prachtige foto

Ja he? En toch ook zo anders. Ik zit ook verwonderd te kijken naar die foto, dat dát kleine wezentje mijn kleine, eigenwijze O is.

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:38 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Ja he? En toch ook zo anders. Ik zit ook verwonderd te kijken naar die foto, dat dát kleine wezentje mijn kleine, eigenwijze O is.

Ohh, dat is echt wat ik net nog dacht toen ik die grote van mij in bed ging leggen.. Dat ze ook als zo'n klein mini babytje uit mijn buik is gekomen en nu al zo groot! Onvoorstelbaar! En het gaat zo vlug, dat mini is zo snel voorbij gewoon.

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:40 schreef elamanilo het volgende:

[..]

Ohh, dat is echt wat ik net nog dacht toen ik die grote van mij in bed ging leggen.. Dat ze ook als zo'n klein mini babytje uit mijn buik is gekomen en nu al zo groot! Onvoorstelbaar! En het gaat zo vlug, dat mini is zo snel voorbij gewoon.

Nou idd. Iédereen zegt het tegen je, en ze groeien terwijl je ze vast hebt, en tóch gaat het zó verbazingwekkend snel! Ik hoop dat ik er nu ik dat weet nog bewuster mee om kan gaan. Zover dan kan met een peuter (Ik schreef dreumes, kun je nagaan )
En nu ben ik er zelf zo een, iedereen die op springen staat krijgt het van me te horen: je denkt dat het snel gaat maar het gat écht heul snel!

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:02 schreef Roomsnoes het volgende:

Ik had gelukkig een hele fijne bevalling, en ik hoop dat de tweede er bij in de buurt komt. Echt een van de zwaarste maar tofste dingen die ik ooit heb gedaan. En dan dat kleine lijfje, zelf aangepakt en op mijn buik gelegd. Het zachtste dat ik ooit gevoel heb. Die intense blik die ze me gaf na haar eerste schreeuw. Dat was echt een moment waar ik dacht dat ze mij doordringend aankeek met haar donkere ogen, om mijn gezicht in haar geheugen te prenten ofzo, en andersom. Even alleen zij en ik, en soms hebben we dat nog.

_{Ik had een ziekenhuisbevalling met toeters, bellen, fluxus en mpv maar toch.... het moment dat je kindje voor de eerste keer op je borst ligt als ik terug denk aan die bevalling, dan is dat het moment waar ik meteen aan denk. Dus ook als het anders loopt dan je hoopt, hoeft het ook niet meteen traumatisch te zijn.}

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:02 schreef Roomsnoes het volgende:
_{Ik ben me overigens erg bewust dat er (veel) dames zijn waarbij de bevalling en de tijd er na niet zo fijn en voorspoedig verliep. Ik wil met dit zweefverhaal niemand de ogen uitsteken, maar ik vind het, vooral ook voor vrouwen die nog nooit bevallen zijn, ook nuttig om te laten weten hoe het ook kan. Er is zo vaak (niet per sé hier hoor, begrijp me niet verkeerd) focus op hoe zwaar en rot het allemaal niet is enzo, dat ik juist mijn fijne verhaal ook wil laten horen. Ik wens het iedereen toe}

Persoonlijk vind ik het juist fijn om mooie verhalen te lezen, als bevestiging van: zie je wel, het kan ook wél fijn zijn, het ligt niet aan mij. En: misschien kan de volgende keer voor mij óók fijn zijn. Dus, graag, dit soort verhalen .

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 21:51 schreef Kyara het volgende:
_{Dus ook als het anders loopt dan je hoopt, hoeft het ook niet meteen traumatisch te zijn.}

Dat is dan ook geen criterium sommige vrouwen maken allerlei noodscenario's mee, en kijken niet negatief terug, terwijl andere vrouwen objectief gezien nauwelijks iets bijzonders hebben meegemaakt, en het toch als traumatisch hebben ervaren. Studies wijzen uit dat vooral dingen als open communicatie en 'je serieus genomen voelen' bijdragen aan hoe een vrouw terugkijkt op haar bevalling en veel minder het daadwerkelijke verloop.

Bij mij ging eigenlijk alleen het begin op dat punt 'mis', het laatste stuk van de bevalling (de uitdrijving) was juist heel fijn, daar kijk ik erg naar uit .
(En die herinnering is voor mij ook heel bijzonder en waardevol, en geeft hoop voor deze keer).

quote:

Op zondag 14 augustus 2016 22:11 schreef Burdie het volgende:
Dat is ook geen criterium sommige vrouwen maken allerlei noodscenario's mee, en kijken niet negatief terug, terwijl andere vrouwen objectief gezien nauwelijks iets bijzonders hebben meegemaakt, en die hebben het toch ervaren als traumatisch.
Studies wijzen uit dat vooral dingen als open communicatie en 'je serieus genomen voelen' bijdragen aan hoe een vrouw terugkijkt op haar bevalling en veel minder het daadwerkelijke verloop.
Bij mij ging eigenlijk alleen het begin op dat punt 'mis', het laatste stuk van de bevalling (de uitdrijving) was juist heel fijn, daar kijk ik erg naar uit .

Het was ook niet als criterium bedoelt. Maar meer dat het ook als er dingen "mis" gaan, het niet meteen op traumatisch hoeft uit te draaien. En ik hoop dat natuurlijk voor jullie allemaal dat alles loopt zoals je dat zelf voor ogen hebt. En idd, veel is afhankelijk van hoe je je voelt tijdens de bevalling, of je je veilig voelt, gehoord wordt etc. Zo kan eenzelfde soort bevalling voor de een traumatisch zijn en de ander er juist met een goed gevoel op terug kan kijken.

Ik hoop het heel erg voor je Burd! En houd die focus op de uitdrijvingsfase vast! Want die fase en de ontmoeting, gaan sowieso gebeuren.

Ik ben meestal ook echt een nuchtere koele kikker maar bij beide geboortes kon ik het gewoon niet droog houden
ik wilde niet huilen waar al die mensen bij waren want ik ben geen sentimenteel iemand .. maar echt ... niet tegen te houden gewoon.. die tranen van geluk