Hoe ziet jouw uitvaart eruit?

De konijnen bedanken je alvast.

Het interesseert me oprecht helemaal niks. Dood is dood. Mijn nabestaanden moeten maar doen waar ze zelf de meeste baat bij hebben.

Crematie lijkt me wel makkelijker trouwens. Dan hoeft ook niemand een graf te bezoeken.

Ik wil gecremeerd worden en ouders/vrouw mogen dan met mijn as doen wat ze willen.
Uitvaart .... tsja ik heb er nog niet zo over nagedacht eerlijk gezegd. In iedergeval geen kerkmis

Om eerlijk te zijn, is het mij om 't even.

^{Moeten ze lekker zelf weten .}

Voor mijn nabestaanden wel een feestje.

Begraven worden, want duurzaam, en zo'n kei lijkt mij ook wel wat.

Goedkoop is prima. Eigenlijk mag alles wel van mij. Zolang m'n nabestaanden het maar fijn vinden.

Denk ik niet echt over na eigenlijk. Je weet nooit wanneer het gebeurd natuurlijk, maar ik ben nog jong, dus ik ga er van uit dat ik nog wel jaren te leven heb. Mocht dat niet zo zijn dan weten mijn dierbaren wel dat ik gecremeerd wil worden (verteld) en dan moeten ze zelf kijken naar hoe ze de dienst in willen delen. Later zal ik er wel meer over nadenken, maar voor nu maakt zoiets me alleen maar depressief

cremeren en de as uitstrooien. hoef geen urn of plaquette of niks.
zo heb ik het ook in mn uitvaartverzekering laten opnemen

Nog niet echt over na gedacht over de dienst zelf maar ik wil sowieso gecremeerd worden en uitgestrooid en de mensen om mij heen weten dit ook.

Dit wil ik ook trouwens:

quote:

My best mate and I have an agreement...

Whoever dies first, the other must go to their funeral and tie a "get well soon" balloon that must be buried with the coffin in front of everyone.

Sws begraven, en dan geen dure kist en zo
Als ik in een doos word begraven vind ik het ook best..vind echt onzin om 10/20k aan begrafenis te spenden

En er mag alleen familie komen of vrienden waarvan ik ze zie als familie

En sws alles erven naar je moeder of kinderen of zussen

Een vriend zijn vader overleed en dat was een fijne uitvaart.

Er was een koffieruimte en een kleine aula waar wat stoelen en banken stonden en zijn vader achter een open muur lag opgebaard (dus uit het zicht).

In de aula was rustige muziek, niet te dramatisch

In de koffieruimte was na 10 minuten stilte en geroezemoes de zoon, die nam kort het woord om te zeggen dat zijn vader genoeg had geleden en hoopte dat de dag niet te zwaar zou worden, en of we niet te stil wilde zijn.

Dat was gewoon 1,5 uur 'gezellig' en herrineringen ophalen.
Zoiets wil ik ook, ipv de 3 tranentrekkende liedjes en ongemakkelijke stilte.

En ja, er was genoeg ruimte voor verdriet maar het was een mooie dag met echte emoties, maar toch een lach.

quote:

Op dinsdag 9 augustus 2016 14:19 schreef Droopie het volgende:
Een vriend zijn vader overleed en dat was een fijne uitvaart.

Er was een koffieruimte en een kleine aula waar wat stoelen en banken stonden en zijn vader achter een open muur lag opgebaard (dus uit het zicht).

In de aula was rustige muziek, niet te dramatisch

In de koffieruimte was na 10 minuten stilte en geroezemoes de zoon, die nam kort het woord om te zeggen dat zijn vader genoeg had geleden en hoopte dat de dag niet te zwaar zou worden, en of we niet te stil wilde zijn.

Dat was gewoon 1,5 uur 'gezellig' en herrineringen ophalen.
Zoiets wil ik ook, ipv de 3 tranentrekkende liedjes en ongemakkelijke stilte.

En ja, er was genoeg ruimte voor verdriet maar het was een mooie dag met echte emoties, maar toch een lach.

Ja idd Lachen is ook belangrijk, zeker op zo'n dag.

Juist wel een feestje. Niet treuren dat iemand dood is, maar vieren dat iemand geleefd heeft. Geef maar bier, muziek en eten. Net zoals ik mijn leven leef

quote:

Op dinsdag 9 augustus 2016 14:24 schreef imikethat het volgende:
Juist wel een feestje. Niet treuren dat iemand dood is, maar vieren dat iemand geleefd heeft. Geef maar bier, muziek en eten. Net zoals ik mijn leven leef

Ook drugs?

Honestly, couldn't care less.

Zou leuk zijn als men mijn leven vierde zoals ik het momenteel leef; er een groot feestje van proberen te maken, maar als dat niet altijd lukt, dan past dat ook wel goed in te metafoor.

Ik laat mijn lichaam na aan de wetenschap dus ik denk dat er niet echt een uitvaart komt. Is maar goed ook, ik heb geen gezin en ben nogal een loner en wil daar niet iemand anders mee opzadelen.

Het maakt mij niet zoveel uit, vind wel dat er geen 'gedwongen feest stemming' moet zijn. Een uitvaart hoort voor mij een beetje droef en waardig te zijn, in ieder geval tot de kist uit zicht is (verschilt per uitvaart en of je begraven of gecremeerd wordt).
Op dit moment zou ik kiezen voor een begrafenis overigens, vind het idee van verbranden een beetje eng

Wil niet dat ze mijn kist laten zakken in de grond / richting de oven, dat vind ik altijd zo overdreven dramatisch.

En na het officiële deel hoop ik dat er een lach en een traan is. Onder het genot van een kop koffie, biertje, wijntje of glas water. Wat eenieder wil. Geen plakjes cake maar een bittergarnituurtje klinkt wel leuk. Maar dat moeten mijn nabestaanden maar weten, die moeten het tenslotte opeten

Geen kerk in ieder geval, gewoon een korte dienst in het uitvaartcentrum. Geen 15 stukken muziek en 30 sprekers. Gewoon 1, maximaal 2 mensen die 5 minuten wat zeggen. Minuutje stilte, muziekje en klaar.

quote:

Op dinsdag 9 augustus 2016 14:24 schreef imikethat het volgende:
Juist wel een feestje. Niet treuren dat iemand dood is, maar vieren dat iemand geleefd heeft. Geef maar bier, muziek en eten. Net zoals ik mijn leven leef

Een uitvaart is toch per definitie geen feestje? Je neemt afscheid van een dierbare. Dat kan toch niemand leuk vinden?

Zoals ik hierboven al zei, na het officiële (noodzakelijk) deel is het een ander verhaal, maar dat moet toch gewoon ontstaan als dat zo is?

Ik had er nog nooit over nagedacht maar... een mix tussen dingen die ik leuk/mooi/fijn vond maar zeker ook wel wat nabestaanden willen.

Ik ben een natuurliefhebber, dus zo'n natuurbegraafplaats lijkt me ook wel wat.
Verder houd ik nogal van flauwe filmpjes (met mensen of dieren die de meest onhandige dingen doen), dus zou leuk zijn als er daarvan wat te zien.
Paar 'levenswijsheden' er tussendoor. Niet dat ik nou zo levenswijs ben, meer ik lees er graag wat over. En daarna weer iets luchtigs.
Eten hoort er ook bij natuurlijk, want daar houd ik van.

Verder mag het ingevuld worden zoals mijn nabestaanden het fijn vinden. Want zij zijn immers degenen die door moeten. Dus moeten zij er een 'goed' gevoel aan over houden.

Ik wil dat niemand in het zwart komt op mijn begrafenis. Ik wil juist wel dat het een soort feestje is, daar hoort fleurige kleding bij, en dat ze niet hoeven te rouwen om mij, ik ben immers daar waar ik wil zijn.
Ik wil graag mijn kist zelf beschilderen (als dat kan) en gewoon goedkoop hout, niet het duurste van het duurste.

Ik wil begraven worden, maar verwacht niet dat iemand 20 jaar lang mijn graf op orde houdt. Misschien is een natuurbegraafplaats wel iets voor mij.

quote:

Op dinsdag 9 augustus 2016 14:40 schreef Jaimy_Luca het volgende:
Ik wil juist wel dat het een soort feestje is, daar hoort fleurige kleding bij, en dat ze niet hoeven te rouwen om mij, ik ben immers daar waar ik wil zijn.

Wat ben je weer gezellig.

quote:

Op dinsdag 9 augustus 2016 13:56 schreef Elvi het volgende:
Ik wil sowieso niet dat mn begrafenis een feestje wordt.

Als je bijvoorbeeld een echte houser bent is dat niet zozeer respectloos, aangezien dat jouw leefstijl omschrijft. Dan vind ik dj scooter op je begrafenis gepaster dan J.S. Bach

Sowieso in Napels met een Napoli shirt en sjaal begraven worden.
Verder gewoon met directe familie, beste vrienden.

Ik wil gewoon net zoals m'n opa dat niemand ervan weet behalve de mensen die voor mij belangrijk zijn.
Misschien in een zaal een laatste keer samen voetbal kijken, dat past beter bij mij dan dat zielige gedoe met zielige liedjes.

Van tevoren een korte speech. Als afsluiting w.m.b.t gewoon een beetje moombahton zachtjes op de achtergrond, een vaasje met joints en iets van whisky. Gewoon een chille setting achteraf lijkt me wel fijn