In Memoriam #9

Heel veel sterkte curantis

quote:

Op zaterdag 17 maart 2018 18:19 schreef LPFAN het volgende:
Heel veel sterkte curantis

Dank je!

Sterkte curantis

Heel veel sterkte

Dank jullie wel

quote:

Op zaterdag 17 maart 2018 18:18 schreef curantis het volgende:
Mja, ik heb zelf best last van sociale angst en met zo'n gewicht op mijn hart is die drempel nog een stuk hoger om dat op te zoeken. Ik zie er al als een berg tegenop om maandag weer gewoon naar mijn werk te gaan. Al lijkt het me wel goed om mijn gedachten ergens anders op te focussen.

sterkte

Ach jee, na 18 jaar trouwe dienst

Heel veel sterkte!

Al die verdrietige verhalen, het maakt me enerzijds ook wel wat verdrietig, maar aan de andere kant ook optimistisch. Net als bij de dierenarts, zie je hier alleen maar dierenliefhebbers. Mensen voor wie een dier meer is dan alleen even 3 keer aaien als je thuiskomt.

Sterkte allemaal !

Vandaag mijn beste vriendin, mijn 9,5 jaar oude cocker spaniël in laten slapen. Ze kwakkelde al paar weekjes met haar gezondheid. Lusteloos, slecht eten, niet lang meer willen/kunnen wandelen en de laatste dagen koorts.

Na echo een sterk vermoeden op (uitgezaaide) kanker. Ze knapte na prednison en dexamethason maar matig op. Ze was zo ziek alleen haar eeuwig kwispelende staartje deed het nog

Besloten in overleg met de dierenarts haar in te laten slapen. Ze is nu twee uurtjes dood. Ik heb intens veel verdriet

De dierenarts belde net want in overleg besloten om wel sectio te doen. Er was sprake van darmnecrose en uitzaaiingen naar de milt, die sterk vergroot was en ook donker verkleurd. De juiste beslissing genomen dus maar God wat mis ik haar

Heel veel sterkte

Heel veel sterkte!

Lord en mrmime veel sterkte

quote:

Op woensdag 27 juni 2018 14:20 schreef Mrmime het volgende:
Vandaag mijn beste vriendin, mijn 9,5 jaar oude cocker spaniël in laten slapen. Ze kwakkelde al paar weekjes met haar gezondheid. Lusteloos, slecht eten, niet lang meer willen/kunnen wandelen en de laatste dagen koorts.

Na echo een sterk vermoeden op (uitgezaaide) kanker. Ze knapte na prednison en dexamethason maar matig op. Ze was zo ziek alleen haar eeuwig kwispelende staartje deed het nog

Besloten in overleg met de dierenarts haar in te laten slapen. Ze is nu twee uurtjes dood. Ik heb intens veel verdriet

De dierenarts belde net want in overleg besloten om wel sectio te doen. Er was sprake van darmnecrose en uitzaaiingen naar de milt, die sterk vergroot was en ook donker verkleurd. De juiste beslissing genomen dus maar God wat mis ik haar

Heel veel sterkte toegewenst. Ik heb een aantal maanden terug in hetzelfde schuitje gezeten, dus ik weet hoe je je voelt.

Onze kater Rouga, geboren 20-04-2005, gisteren 26-06-2018 overleden.
Wat kan ik zeggen, het verlies valt mij heel zwaar.
Ik zit als grote volwassen kerel te janken hier terwijl ik dit typ.
En dat is niet de eerste keer van vandaag en gisteren.
Rouga is als kitten met 6 weken bij ons komen wonen en heeft 13 jaar lang hier in huis geleefd.
Mijn vriendin belde gisteren, hij was onder mijn bureau gaan liggen en lag helemaal stil
Bleek hij overleden te zijn
Hij lag er heel mooi bij, met zijn oogjes in de geniet stand en zijn pootje relaxt languit, net alsof hij lag te slapen.
Geen idee wat er kon zijn, hij kotste het laatste half jaar wat vaker als normaal maar nooit zorgwekkend.

Het was een echter sacherijnige kater, hij kon flink tikken met nagels uitdelen soms, maar daarna kwam hij weer een kopje halen, een echte borderliner.
Zo hard knorren dat je er wakker van werd.

Hij was niet echt mij maatje maar meer van mijn vriendin, maar het verlies valt mij echt zwaar.
We zouden vanaf een appartement gaan verhuizen naar een huis met tuin waar hij lekker dan zijn laatste jaren in de tuin had kunnen rollebollen.
Dat mocht hij soms op het dakterras en vond hij heerlijk.
Ik vind het heel jammer dat hij die kans niet heeft gekregen en ik hoop dat we hem een goed leven hebben kunnen geven.
Toen hij dood lag heb ik nog een tijd naast hem gelegen en hem heel veel geaaid en tegen hem gepraat.
Daarna hebben we hem naar de dierenarts gebracht, die zorgen dan voor de verder afhandeling.
Dat vonden wij de beste manier.
We gaan een mooie foto laten printen en die komt in het het nieuwe huis te hangen, dat is zeker!

Ook vind ik het zielig voor het de poes die achterblijft, dat waren niet de dikste maatjes en hadden soms echt wel ruzie maar ze sliepen soms ook bij elkaar en maakte elkaar schoon.
Ze is wel wat anders dan normaal maar ze lijkt er niet echt heel veel last van te hebben, ze is niet aan het zoeken.
Wel ligt ze nu vaker op mijn bureaustoel, dat is 50 cm vanaf het plekje waar Rouga is overleden.

We gaan je heel erg missen ''ouwe'' rust zacht daarboven

[ Bericht 12% gewijzigd door junkiexp op 27-06-2018 22:38:26 ]

Ach Rouga,
Wat sneu allemaal.
Mis mijn meisje ook nog steeds op sommige momenten

quote:

Op woensdag 27 juni 2018 22:37 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Ach Rouga,
Wat sneu allemaal.
Mis mijn meisje ook nog steeds op sommige momenten

Dankjewel, het valt mij echt tegen.
Is mijn eerste huisdier wat ik kwijt raak maar ik had niet verwacht dat het zo'n impact zou hebben.

Ik heb de afgelopen 10 jaar 2x huil momenten gehad, toen mijn zoon 6 weken te vroeg geboren werd en direct geopereerd moest worden en nu onze kater dood is.
Ik heb het nooit zo gezien maar het is echt een onderdeel van het gezin geweest.

quote:

Op donderdag 28 juni 2018 10:51 schreef junkiexp het volgende:

[..]

Dankjewel, het valt mij echt tegen.
Is mijn eerste huisdier wat ik kwijt raak maar ik had niet verwacht dat het zo'n impact zou hebben.

Ik heb de afgelopen 10 jaar 2x huil momenten gehad, toen mijn zoon 6 weken te vroeg geboren werd en direct geopereerd moest worden en nu onze kater dood is.
Ik heb het nooit zo gezien maar het is echt een onderdeel van het gezin geweest.

Heftig hè. Heel veel sterkte. Je bent echt een gezinslid kwijt.

quote:

Op donderdag 28 juni 2018 19:08 schreef Mrmime het volgende:

[..]

Heftig hè. Heel veel sterkte. Je bent echt een gezinslid kwijt.

Je behoorlijk, heel erg bedankt.
Gelukkig hebben we Gudu nog:



Die is nu 7 jaar dus mag hopelijk nog een lange tijd bij ons zijn.
Binnenkort verhuizen naar een huis met tuin, dan begint er een heel nieuw leven voor haar

Wat een lief kopje

quote:

Op donderdag 28 juni 2018 22:12 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Wat een lief kopje

Ze is ook heel lief, die heeft nog nooit naar mij geslagen of geblazen, ook niet naar mijn vriendin of Rouga, de enige keer was bij de dierenarts toen ze een inenting kreeg.
Godzijdank lijkt ze niet al te veel last te hebben van het gemis van Rouga, we knuffelen extra veel met haar en mag nu boven bij ons op de slaapkamer, dat mochten ze normaal nooit.

Iggy

9-8-2012 - 6-7-2018

Hoe snel kan het gaan...

Afgelopen weekend nog een dartele hond die op een verjaardag bij iedereen kijkt of ze wat eten willen laten vallen, en dinsdag een zielig hoopje hond dat niet wil lopen, eten of drinken. De dierenarts dacht aan een hernia, maar om zeker te zijn moesten we naar een specialist voor een ct scan. Eerst maar aan de pijnstilling.
Die hielp niet, de symptomen werden alleen erger. Dus vandaag maar naar de specialist. Die wist al snel dat het geen hernia was, maar mogelijk een tumor.

Helaas bleek na de ct scan dat hij gelijk had. Een vrij aggressieve vorm van kanker.

Voor hij onder narcose ging voor de scan hadden we al afscheid genomen, en later in ons bijzijn heeft de DA hem laten inslapen.

RIP mafkees

Ogh 6 jaar maar sterkte met het verlies van Iggy.

quote:

Op vrijdag 6 juli 2018 20:36 schreef Berkery het volgende:
[ afbeelding ]

Iggy

9-8-2012 - 6-7-2018

Hoe snel kan het gaan...

Afgelopen weekend nog een dartele hond die op een verjaardag bij iedereen kijkt of ze wat eten willen laten vallen, en dinsdag een zielig hoopje hond dat niet wil lopen, eten of drinken. De dierenarts dacht aan een hernia, maar om zeker te zijn moesten we naar een specialist voor een ct scan. Eerst maar aan de pijnstilling.
Die hielp niet, de symptomen werden alleen erger. Dus vandaag maar naar de specialist. Die wist al snel dat het geen hernia was, maar mogelijk een tumor.

Helaas bleek na de ct scan dat hij gelijk had. Een vrij aggressieve vorm van kanker.

Voor hij onder narcose ging voor de scan hadden we al afscheid genomen, en later in ons bijzijn heeft de DA hem laten inslapen.


RIP mafkees

Poh heftig hoor. Gek hè dat het zo acuut ineens mis kan gaan. Verdrietig heel veel sterkte.

Dat is veels te jong, heel veel sterkte, rust zacht Iggy.

Bedankt, het is vreemd thuis komen/ wakker worden zo. Voor het eerst in 19 jaar geen huisdier. Het zal ff wennen worden.

Oh bah, heel erg veel sterkte...

Afgelopen vrijdag mijn beste vriend in moeten laten slapen. Mats had nierfalen. Hiervoor kreeg hij een infuus om z'n nieren te spoelen en dat leek aan te slaan. Het bleek dat dit vooral door de anti-misselijkheidspillen kwam en door het infuus kwamen er ook nog eens (potentiële) hartfalen bij. (Nooit hartproblemen oid gehad maar bij laatste controle wel een klein hartruisje, niks om je zorgen over te maken. Na het infuus lekkende hartklep en vocht..). Hij werd wel wat slomer ( maar goed 11.5), at minder en dronk veel. Maar dat het opeens zo snel zou gaan had niemand durven denken. Donderdag kregen we hem mee naar huis om het weekend in ieder geval nog samen te hebben. Maar vrijdag vonden we het zo slecht gaan dat we besloten hem dit weekend vol met pijn en misselijkheid niet aan te doen. Een verschrikkelijk moeilijke keuze. En je moet jezelf er maar van blijven overtuigen dat het de juiste was..

Op mijn schoot ingeslapen. Goed afscheid genomen. Mooi leven gehad. Genoten van elkaar. Helaas mocht het niet nog een paar maandan/jaar duren.

Hele weekend gejankt. Veel gezopen en afleiding gezocht. Gisteren en vandaag ging het wel redelijk. Totdat ik net een foto binnenkreeg waar hij (schitterend) opgebaard ligt. Janken geblazen weer dus

Ik ga m'n vriend geweldig missen. Maar hij heeft een speciaal plaatsje in m'n hart en gedachten. En we komen elkaar nog wel tegen

Een mooie foto volgt later wellicht wanneer ik op laptop zit

[ Bericht 1% gewijzigd door LosBuenosMuchachos op 23-10-2018 17:27:21 ]

Ach gossie

Sterkte

quote:

Op dinsdag 23 oktober 2018 17:09 schreef LosBuenosMuchachos het volgende:
Afgelopen vrijdag mijn beste vriend in moeten laten slapen. Mats had nierfalen. Hiervoor kreeg hij een infuus om z'n nieren te spoelen en dat leek aan te slaan. Het bleek dat dit vooral door de anti-misselijkheidspillen kwam en door het infuus kwamen er ook nog eens (potentiële) hartfalen bij. (Nooit hartproblemen oid gehad maar bij laatste controle wel een klein hartruisje, niks om je zorgen over te maken. Na het infuus lekkende hartklep en vocht..). Hij werd wel wat slomer ( maar goed 11.5), at minder en dronk veel. Maar dat het opeens zo snel zou gaan had niemand durven denken. Donderdag kregen we hem mee naar huis om het weekend in ieder geval nog samen te hebben. Maar vrijdag vonden we het zo slecht gaan dat we besloten hem dit weekend vol met pijn en misselijkheid niet aan te doen. Een verschrikkelijk moeilijke keuze. En je moet jezelf er maar van blijven overtuigen dat het de juiste was..

Op mijn schoot ingeslapen. Goed afscheid genomen. Mooi leven gehad. Genoten van elkaar. Helaas mocht het niet nog een paar maandan/jaar duren.

Hele weekend gejankt. Veel gezopen en afleiding gezocht. Gisteren en vandaag ging het wel redelijk. Totdat ik net een foto binnenkreeg waar hij (schitterend) opgebaard ligt. Janken geblazen weer dus

Ik ga m'n vriend geweldig missen. Maar hij heeft een speciaal plaatsje in m'n hart en gedachten. En we komen elkaar nog wel tegen

Een mooie foto volgt later wellicht wanneer ik op laptop zit

Vanavond is mijn lieve kat Sisqo ingeslapen. Hij is 18,5 jaar geworden en ik was al zijn vrouwtje vanaf dat hij een paar maanden was. Ik ben intens verdrietig nu, maar weet wel dat het goed is zo. Hij heeft een prachtig leven met enorm veel liefde gehad. Het is nu zo stil in huis en ik ga hem zo vreselijk missen

quote:

Op vrijdag 28 december 2018 00:21 schreef MissJ het volgende:
Vanavond is mijn lieve kat Sisqo ingeslapen. Hij is 18,5 jaar geworden en ik was al zijn vrouwtje vanaf dat hij een paar maanden was. Ik ben intens verdrietig nu, maar weet wel dat het goed is zo. Hij heeft een prachtig leven met enorm veel liefde gehad. Het is nu zo stil in huis en ik ga hem zo vreselijk missen

sterkte

Sterkte beiden

Sterkte missj wat een prachtige leeftijd heeft hij gehaald

Dank jullie.
Hij heeft inderdaad een prachtige leeftijd gehaald en daar ben ik dankbaar voor
Hij zal vanmiddag worden gecremeerd

Ik ben mijn meisje verloren, donderdagavond. Sally was bijna 12 en heeft 9 jaar bij me gewoond. Afgelopen augustus ontdekte ik een bult in een melkklier, tumor weggehaald, onderzoek gedaan. Het bleek een tumor die in theorie niet (erg) kwaadaardig is en niet uit te zaaien naar andere organen.

8 weken geleden terug naar de dierenarts, er zaten veel meer bulten en onrustige plekken aan diezelfde kant, in de rest van de melkklieren. Bloed afgenomen, gekeken hoe het met haar andere organen was. Alles was prima. Besloten alle melkklieren weg te halen.
Ze heeft sindsdien een beetje gekwakkeld, voelde zich niet zo lekker, maar vind je het gek? Af en toe wat diarree, af en toe niet zoveel zin, soms wat maagzuur opgeven.

Woensdagavond wilde ze, na het plassen in de tuin, niet meer bewegen. Ik mocht niet aan haar buik zitten achter haar ribbenkast. Spoeddierenarts gebeld, die ging er vanuit dat het niks ernstigs was.
Gaan slapen met hond.
Donderdagmiddag wil ze anders gaan liggen op de bank en zakt ze door haar pootjes. Die blik, die hulpeloze blik...
Ik heb geen seconde nagedacht, hond opgepakt, naar de dierenarts geraced, om hulp gevraagd.

Bloed afgenomen. Leverwaardes enorm hoog, hele heftige bloedarmoede.
Echo gemaakt. Grote levertumor, grote milttumor. En die was gebarsten. Ze bloedde leeg in haar buik, daarom was ze zo slap. Dan kan je helemaal niks meer, alleen het lijden zo snel mogelijk stoppen.

Ik heb haar vanaf dat ze thuis in elkaar zakte tot haar laatste hartslag niet meer losgelaten. Ze gaf zich volledig aan me over.

Dat ik haar nooit meer kan aaien, nooit meer die snuit in mn gezicht, nooit meer samen wandelen, nooit meer...

Haar pijn is voorbij, mijn pijn is begonnen.
Het doet zo'n zeer.

Ook hier sterkte lonaa. Aan jouw zorgen lag het niet. Je hebt alles voor haar gedaan.

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 13:21 schreef ferrari_rood het volgende:
Ook hier sterkte lonaa. Aan jouw zorgen lag het niet. Je hebt alles voor haar gedaan.

Rationeel weet ik dat. Ik word wel geplaagd door 'wat nou als ik woensdagavond wel gegaan was', maar ik weet ook dat er dan niks meer aan te doen was geweest.

Ik had haar een ander einde gegund.

Vreselijk Loona, heel veel sterkte met het gemis. Je had echt niks anders voor haar kunnen doen. Xx

Sterkte Lonaa. De worsteling tussen je ratio en de emoties herken ik wel.
Je hebt alles gedaan

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 14:02 schreef oh-oh het volgende:
Vreselijk Loona, heel veel sterkte met het gemis. Je had echt niks anders voor haar kunnen doen. Xx

Ik vind het zo pijnlijk dat mijn onderbuikgevoel (alweer...) klopte. Toen ze donderdag door d'r pootjes zakte wist ik eigenlijk ook al dat ze niet meer levend mee naar huis zou komen. Zo gek.

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 14:03 schreef -Miauw- het volgende:
Sterkte Lonaa. De worsteling tussen je ratio en de emoties herken ik wel.
Je hebt alles gedaan

Ik heb ook al wel veel gepraat en gelezen en die herkenning is best heel fijn.

Nogmaals veel sterkte Lonaa. Je hebt op dat moment het enige goede voor haar gedaan wat je kon doen. Maar dat maakt het gemis niet minder.

Maar dat is het precies. Ik kon haar alleen nog maar laten gaan, maar het doet zo'n pijn dat ze er niet meer is.

Heel veel sterkte Lonaa

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 13:30 schreef Lonaa het volgende:

Rationeel weet ik dat. Ik word wel geplaagd door 'wat nou als ik woensdagavond wel gegaan was', maar ik weet ook dat er dan niks meer aan te doen was geweest.

Ik had haar een ander einde gegund.

Het had helemaal niets uitgemaakt. Je hebt haar het beste einde gegeven

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 14:15 schreef Queller het volgende:

[..]

Het had helemaal niets uitgemaakt. Je hebt haar het beste einde gegeven

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 13:30 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Rationeel weet ik dat. Ik word wel geplaagd door 'wat nou als ik woensdagavond wel gegaan was', maar ik weet ook dat er dan niks meer aan te doen was geweest.

Ik had haar een ander einde gegund.

Wat een ongelooflijk leuk dier om te zien Lonaa, wat zal het huis leeg zijn

Woensdag had die levertumor er ook al gezeten, dus ook al was die milttumor niet gebarsten, dan was de conclusie van het verhaal hetzelfde geweest .
_{Sterker nog, als je nog voor een operatie had gekozen om de milt te verwijderen (zware OK, waarvan de eerste 24 uur erna kritiek, maar mogelijk) dan had de dierenarts op de operatietafel de levertumor ontdekt, en hadden ze je gebeld of ze haar mochten laten gaan.... Dus hoe cru het ook is, misschien was dit wel de minst kwade/eenzame van alle mogelijkheden}