SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Als saar niet wil lopen gaat ze gewoon liggen of zitten, of aan mn been hangen.S. 2014
J. 2016
Wat een leuk en gezellig filmpje!quote:Op woensdag 3 augustus 2016 14:55 schreef dutchkidslife het volgende:
Dank jullie wel allemaal. Is toch lastig hoor, met twee kleine kinderen. Het leven gaat gewoon door..
Dit zijn die van ons trouwens:
Dat is zo'n Efteling buggy, die huur je daar voor ¤4 .quote:Op woensdag 3 augustus 2016 18:43 schreef Skittles het volgende:
[..]
Wat een leuk en gezellig filmpje!
Die kar waar Beau in zit is handig zeg! Heb je die daar geleend of zelf gekocht?
quote:Op woensdag 3 augustus 2016 18:43 schreef Skittles het volgende:
[..]
Wat een leuk en gezellig filmpje!
Die kar waar Beau in zit is handig zeg! Heb je die daar geleend of zelf gekocht?
Dat dus . En Beau heeft er welgeteld een halfuur in gezeten en daarna heb ik de rest van de dag iedereen voor de voeten gelopen met dat ding. Was blij dat ie na een terrasje door iemand anders is meegepikt.quote:Op woensdag 3 augustus 2016 19:22 schreef Burdie het volgende:
[..]
Dat is zo'n Efteling buggy, die huur je daar voor ¤4 .
Dat vind ik nog wel meevallen voor de Efteling. Het had me niet verbaasd als het 10 euro was geweestquote:Op woensdag 3 augustus 2016 19:22 schreef Burdie het volgende:
[..]
Dat is zo'n Efteling buggy, die huur je daar voor ¤4 .
Hoe gaat het met haar?quote:Op woensdag 3 augustus 2016 17:44 schreef Spirit82 het volgende:
[..]
Mijn kind kan ook niet lopen, maar die heeft wel een punt
Ik twijfel nog steeds over een 2e.quote:Op donderdag 4 augustus 2016 10:17 schreef exode het volgende:
Sterkte Dutch!
Herkenbaar Venco, mijn neefje van bijna 6 daagt B ook uit nu. Gaat ie expres met iets spelen waarvan hij weet dat B daarmee wil spelen. En dan roepen 'Nee, B, samen spelen, samen delen' en dan naar ons kijken of we het wel horen en zien.
Wij gaan dus voor een 2e maar voor mij was het vooral een beslissing voor later eerlijk gezegd. Het is als volwassene gewoon heel fijn om een broer en zus te hebben. Als kind keek ik amper om naar mijn broer en zus en andersom ook.
Gisteren ging B weer naar het KDV na 3,5 week niet geweest te zijn. Ik was bang voor een klein drama, niets van waar. Hij zwaaide mijn vrouw gewoon uit, zo van 'Ja, doeiiii'.
Morgen gaat ie ook weer en wij dagje Amsterdam, waarschijnlijk Rijksmuseum en Albert Cuyp en gewoon ff uitgebreid lunchen etc.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Nee, daar ben ik dus ook een beetje bang voor...quote:Op donderdag 4 augustus 2016 12:55 schreef Tally het volgende:
Er bestaat geen argument dat mijn man van gedachten laat veranderen hoor
Wij hebben er twee, ik vind het hartstikke leuk. Beau is echt een heel lief broertje aan het worden en dat is gewoon erg mooi om te zien. Maar soms kunnen ze elkaar ook de hersens in slaan. Dat is pittig, maar zou het voor geen goud willen missen!quote:Op donderdag 4 augustus 2016 09:29 schreef vencodark het volgende:
Wij hadden afgelopen 2 dagen onze 2 neefjes te logeren van bijna 5 en 10.
Nou, gezellig hoor. Broertjes.
Constant elkaar verklikken, de schuld geven, de ander deed altijd eerst slaan, de jongste verzint gewoon dat de ander hem pijn doet.
Ze zoeken elkaar steeds op en binnen een paar minuten is het weer ruzie.
Ze laten elkaar niet met rust.
Ben op die momenten erg blij dat we maar 1 kind hebben. Heb je in ieder geval niet steeds dit aan te horen (niet dat het tussen elke broers/zussen zo gaat hoor).
Zoonlief en met hun gaat wel samen, hoewel ook de jongste en Aiden soms ook wel hun dingen hebben.
Als de ene een auto heeft waar eerst niet naar omgekeken heeft, moet de ander het toch ineens hebben. En elkaar napraten en nadoen.
Vermoeiend.
Maar weet nu misschien een kleeeein beetje hoe het is met 3 kinderen.
Ik ben enig kind en vind mezelf niet zielig. Natuurlijk zou ik graag een broertje of een zusje hebben gehad, maar ik denk dat kinderen met een broertje of zusje soms ook liever wilden dat ze dat niet hadden.quote:Op donderdag 4 augustus 2016 13:53 schreef watmoetikkiezen het volgende:
Dat vind ik ook inderdaad. Het is inderdaad niet zielig voor t kind als t alleen blijft. Er waren vroeger wel mensen die het voor mij zielig vonden dat ik alleen was en vooral heel zielig dat ik geen vader heb (hem niet ken). Maar ook dat is niet zielig. Het is zoals het is. Persoonlijk vind ik ouders die scheiden als het kind jong is een stuk zieliger, die hebben thuis te maken gehad met ruzie/spanning en veranderende situatie..
Nee, ik bedoel niet dat je niet moet scheiden hoor, liever niet hoor, als t niet hoeft.. Maar het lijkt me inderdaad beter dan steeds ruzie/spanning en ouders die niet meer van elkaar houden..quote:Op donderdag 4 augustus 2016 14:44 schreef dutchkidslife het volgende:
Ouders die scheiden, tja... Vind het lastig hoor. Moet je dan maar bij elkaar blijven als je niet gelukkig bent met elkaar? En waar groeit het kind dan mee op? Met twee ouders die nooit eens een knuffel of een kus aan elkaar geven en wat geef je je kind dan mee? Ik vind persoonlijk dat je op een respectvolle manier (naar alle partijen toe) uit elkaar moet kunnen gaan. Las laatst een artikel dat man en vrouw gescheiden waren, kinderen in het spel, allemaal hun eigen weg op zijn gegaan, maar dat de man toch nog een belangrijke plaats in het gezin in nam en dat de nieuwe relatie daar geen problemen mee heeft. Dat vind ik mooi. Ik snap dat oorlogszuchtige niet zo. Nooit eigenlijk.
Herman Finkers!quote:Op donderdag 4 augustus 2016 14:59 schreef Franny_G het volgende:
Maar dat krijg je dus ook als je er (te?) veel over nadenkt: dan kom je er niet uit.
quote:Op donderdag 4 augustus 2016 11:51 schreef watmoetikkiezen het volgende:
Ja, heb inderdaad nog wel even, maar toch voelt het zo..bovendien zie ik man niet zo snel veranderen van meningSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ja, het is nogal gedoe.quote:
Potverdorie, je schrijft eigenlijk precies wat ik ook vind en waar ik mee speel.quote:Op donderdag 4 augustus 2016 14:59 schreef Franny_G het volgende:
Blue, ik herken je gevoel zeker. Ik ben nu 41, mijn vriend 49. Als wij in een speeltuin zitten dan is het gros van de ouders een stuk jonger (zoals ook hier op het forum trouwens wel) en dat merk ik soms ook wel in gesprekken. En mijn vriend heeft al een keer in een speeltuin gehad dat een ander kindje dacht dat hij de opa van I was.
Aan de andere kant: ik ben een heel actieve moeder en huppel altijd soepeltjes achter I aan, dus leeftijd is dan verder totaal niet belangrijk en voor I al helemaal niet!
Wat betreft een tweede: ik zit al een tijdje ook in dat dilemma, en dat gaat op en neer. Van ineens heel zeker weten van wel, naar ineens weer denken: nee, toch echt niet. En ik kom er geloof ik niet helemaal 100% uit. Het is denk ik voor mij nu de kunst om te accepteren dat ik daar waarschijnlijk nooit echt uit zal komen. En dat als er wel een tweede komt ik momenten zal hebben dat ik denk: ik had daar niet aan moeten beginnen, en als er geen tweede komt, ik daar af en toe spijtgevoelens over zal hebben. We hebben besloten het toch nog even de tijd te geven, ook al word ik er niet jonger op.
Ik heb soms ook wel een sterk verlangen naar nog een kindje, en het idee dat ik dit één keer heb meegemaakt en dat het daarbij blijft, kan me soms ook echt diep raken.
Maar aangezien ik dus 38 was toen ik moeder werd en dan ook nog ongepland, weet ik heel goed wat het leven mij verder te bieden heeft en dat er nog zoveel andere manieren zijn om te genieten en voldoening uit het leven te halen, naast het hebben van een gezin. Ik wil me niet blindstaren op het krijgen van (meer) kinderen. Ik wil nog veel andere dingen doen in mijn leven, het leven is kort. Als ik nu voor een tweede ga, dan ben ik tot mijn 45e druk in de kleine kinderen en dan zullen andere dingen die ik wil doen moeten wachten. En ik weet oprecht niet wat mij het meest gelukkig zal gaan maken. Ik denk wel eens: als het gaat om levenskwaliteit dan kan het volgens mij niet beter worden dan hoe het nu is: mijn vriend en ik doen allebei werk waar we blij van worden, we hebben een gezond en geweldig leuk kind, waar het allemaal goed mee gaat. En omdat we er eentje hebben, is er genoeg ruimte om ook nog dingen voor onszelf te doen. En financieel gezien gaat dat ook allemaal heel gemakkelijk. Dan ga je al snel ook denken: wordt dit niet allemaal moeilijker en minder met een tweede kind erbij (en het risico dat die zwangerschap/bevalling niet zo vlekkeloos gaat of dat er iets met het kind is)? Maar dat krijg je dus ook als je er (te?) veel over nadenkt: dan kom je er niet uit.
quote:Op donderdag 4 augustus 2016 15:15 schreef Franny_G het volgende:
[..]Heb al veel vrijwilligerswerk met kinderen gedaan en nu nog af en toe en als ik weer meer tijd heb vast weer meer (tot nu toe altijd leeftijd 7 t/m 11 jaar en 14 t/m 18 jaar) en dat was/is heel erg leuk, maar toch ook heel erg anders. Eigen is toch echt anders qua gevoel. Ik vond bijvoorbeeld de kleinere kindjes helemaal niet leuk (maar die van mezelf nu wél) en eerlijk is eerlijk ik vind ze naarmate ze groter worden veel leuker worden. Dus het is niet echt dat ik graag nog een babytje wil. Ik zou het stuk tussen net geboren en 1,5 graag overslaan als dat kon.. (de geboorte zelf dan weer niet..). Pleegzorg, sja.. Mijn moeder werkte er vroeger en ik heb vooral heel veel kindjes langs zien komen die al erg beschadigd waren en ik weet niet of ik daar echt goed mee zou zijn en of ik dat mijn andere kinderen aan zou willen doen. (vind het wel super hoor van anderen die het doen, maar weet niet of ik het zou kunnen). Bovendien is dat in beginsel meestal niet voor de lange termijn en steeds weer afscheid nemen zou ik niet echt trekken.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Nu komt inderdaad het overbuurmeisje al vaak spelen en dat is erg gezellig.
Maar hoe je daar mee omgaat helpt ook, die rivaliteit enzo kan je verminderen en ruzie maken om speelgoed maakt het mijn speelgoed en dat vinden ze nog erger dan met elkaar delen.quote:Op donderdag 4 augustus 2016 09:29 schreef vencodark het volgende:
Wij hadden afgelopen 2 dagen onze 2 neefjes te logeren van bijna 5 en 10.
Nou, gezellig hoor. Broertjes.
Constant elkaar verklikken, de schuld geven, de ander deed altijd eerst slaan, de jongste verzint gewoon dat de ander hem pijn doet.
Ze zoeken elkaar steeds op en binnen een paar minuten is het weer ruzie.
Ze laten elkaar niet met rust.
Ben op die momenten erg blij dat we maar 1 kind hebben. Heb je in ieder geval niet steeds dit aan te horen (niet dat het tussen elke broers/zussen zo gaat hoor).
Zoonlief en met hun gaat wel samen, hoewel ook de jongste en Aiden soms ook wel hun dingen hebben.
Als de ene een auto heeft waar eerst niet naar omgekeken heeft, moet de ander het toch ineens hebben. En elkaar napraten en nadoen.
Vermoeiend.
Maar weet nu misschien een kleeeein beetje hoe het is met 3 kinderen.
Iets aangepast, maar plus 1! Ik ben nu 29 maar moet het hierna niet meer willen... mijn lijf vind t gewoon echt niet leuk dat zwanger zijn.quote:Op donderdag 4 augustus 2016 19:07 schreef BlueEyes het volgende:
Ik hoop toch echt wel dat als nummertje 2 er is dat het rammelen wel klaar is
Gezien hoe ik door de zwangerschappen heen ga wil ik dit niet nog eens doen (dat riep ik bij de 1e keer ook )
Maar kan me wel indenken dat het een moeilijk punt in een relatie kan zijn.
Als mijn vriend ook niet nog een keer had gewild zou ik daar ook best moeilijk mee hebben gehad.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |