Franse vakantiekinderen, deel XVI: 7de editie!

Hoi hoi lieven, de update komt er weer aan hoor! Maar het is makkelijker om thuis op de laptop even foto's te selecteren en uploaden en toestanden. Vandaar!

En ja, alles wordt 'gewoner' en bekender, dus gekke dingen of uitspraken blijven net wat minder hangen om hier te vertellen. Maar we hebben het heel leuk en goed gehad in Arnhem. Straks weer naar huis! Er komt een verslagje aan daarna.

Wel lief dat jullie zo trouw volgen!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Nou, ik heb niets in te brengen bij de strenge OUD-mods hoor, vrees ik! Maar misschien kunnen we er af en toe gewoon een poezenplaatje tussendoor smokkelen in een spoiler!

Zo, waar waren we? De Poezenboot!
Dacht ik toch even dat het Kasteel toch wel het summum van deze editie geweest was. Maar ik had geen rekening gehouden met de ongelooflijke charmes van het Drijfpaleis, zoals de Poezenboot eigenlijk heet.




Ik was ‘bang’ dat ze het wellicht, na hun jacuzzi en pracht en praal, een beetje raar zouden vinden om de rommelige boot. Aanvankelijk keken ze ook wel wat vreemd op van de muurschilderingen op hun kamer van naakte engelen en blote dames en heren naar goed oud-Italiaans gebruik. Nou ja, L. keek er van op. K. wist uiteraard meteen te vertellen dat "naaktschilderen enorm heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van de schilderkunst en dat je het zelfs in oude kerken tegenkomt". L. keek alsof ze het in Keulen hoorde donderen.

Een paar kieken van hun kamer:




Voor iedereen die nog eens in Arnhem zijn moet (maar ook als je er niet zijn moet: GA!) kan ik het Drijfpaleis aanraden voor een overnachting. Wat een heerlijke stek. Enorme kamers, een eigen balkonnetje aan de Rijn, een platenspeler met Italiaanse plaatjes en een fijne deining als er een grote boot langskomt. Tel daarbij op de romantisch tuin en de huiseenden en poezen en je bent totáál zen.



We wilden eigenlijk van alles doen in en rond Arnhem, maar ons fijne onderkomen noopte ons tot veel cocoonen, luieren en gestaar naar de rimpeling van het water. Al met al was de dag van aankomst misschien nog wel het actiefst: er bleek aan de overkant van het water een festivalletje te zijn met foodtrucks en muziek. Dat hadden de meiden nog niet eerder meegemaakt, dus togen we al gauw naar het pondje dat ons overzette.



De ‘hippies’, wietlucht en 'genant' dansende dertigers en veertigers waren een behoorlijke attractie voor de Fransoosjes. Maar gelukkig voor L. was er friet. Op zijn hipsters uiteraard, van dure verse aardappelen en met rechtsgedraaide mayo, maar dat mocht de pret niet drukken. Voor K. was de keuze tussen de foodtrucks met gerechten uit alle windstreken wat minder makkelijk, want ze is erg nieuwsgierig naar onbekende smaken. Uiteindelijk werd het Indiaas, nadat ze de foodtruck-uitbater zo gek had gekregen dat ze van al zijn gerechten mocht proeven voordat ze een lamscurry nam. U raadt het al: dé-lí-cieux!!!!





Ze lieten in een photobooth een fotostrip maken met een boel aanwezige verkleedkleren aan. Lachen en gieren, natuurlijk. De caravan schudde letterlijk heen en weer toen ons duo binnen was.



Op de tweede dag zijn we de stad ingelopen. Wat gewinkeld, wat geluncht en daarna weer lekker naar onze kamers. De meiden breiden (het balkonnetje moet vol met wildbreiwerkjes, dus er staat een mand met garen en pennen), schilderden (ezeltje, doeken en verf staan op de kamer), draaiden plaatjes op het foute toerental en... speelden gitaar.

De gitaren die klaarstonden bleken een onweerstaanbare aantrekkingskracht te hebben op L. Wat een ontdekking. Zodra ze opstond op de poezenboot, begon ze te tokkelen en ze liep er de hele boot mee over, ging ermee naar het toilet en wilde er het liefst mee onder de douche.

Nu is L. wel een hele échte puber, vol nonchalance en (zogenaamde) desinteresse in het meeste dat de wereld op dit moment te bieden heeft. Ze heeft bovendien niet zo'n hoge dunk van zichzelf, wat er ook toe bijdraagt dat ze niet zo makkelijk ergens aan begint en liever 'stoer' haar schouders ophaalt. Maar de gitaar heeft haar hart gestolen. We hebben haar op het hart gedrukt lessen te nemen. Zo duur hóeft dat niet te zijn. En wij sturen met plezier een beginnersgitaar op. Ben benieuwd of ze er thuis naar gaat vragen.
We hebben overigens prachtige kieken van L. die met een doodserieus gezicht zit te tokkelen en zelfverzonnen liedjes zingt. Maar die kunnen helaas niet hier. Ik vond het zeer ontroerend, die overgave en hoe ze van schutterig en afwerend pubermeisje totaal zelfverzekerd op de gitaar improviseerde en niet bang was dat iemand het zou horen. En het semi-nonchalant reageren op onze complimenten en dan nóg harder spelen en nóg iets vaker al tokkelend onze kamer in lopen om vervolgens te doen alsof ze zich in de deur vergiste.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 6% gewijzigd door Duderinnetje op 05-08-2016 01:06:11 ]

Inderdaad oh-oh, het is maar wát fijn dat we verlost zijn van ballenbakken en Animatieteams.

Nog wat kieken zo door de dagen heen:

Ein-de-loos dezelfde films kijken, met popcorn en zonder paparazzi, s' il vous plait:


De Pannenkoeken-'tradition':


Ochtendhumeurtje:


Natuurlijk even racen:

Het is wellicht de interessantste editie tot nu toe, met deze portretten. Heel af en toe zie je een glimp van wat komen gaat: de volwassen K. en L. Soms lopen ze in gedachten de trap af en dan zijn ze plots groot. Pakken ze hun jas van de kapstok om de zakken te bekloppen op hun mobiele telefoon.

Even later zijn ze klein. Staan ze op hun lange benen ongecontroleerd te springen als ik voorzichtig vraag of ik hun rozekoeken-desert (tradition!) nog wel aan moet kleden met vruchtenhagel en Danoontje. Hoe ik het in mijn hoofd haalde dat überhaupt te vragen. Vruchtenhagel en Danoontje!!!

Ze zijn verlegen als er bezoek is, overdreven luidruchtig vervolgens, want o wee als het bezoek zou vergeten dat er twee Franse dames in huis zijn.
Ze sluipen 's nachts door het huis, snurken een gat in de dag, bespreken aan de ontbijttafel de gevolgen van Brexit (K.) en die van de omkoping in het voetbal (L.) en dansen daarna weer met de chocovlokken in hun mondhoeken als malloten door de gang op de muziek uit hun koptelefoons.

Het is soms even schakelen, tussen hun scheermesjes in de badkamer en hun waterverfschilderijen aan de eettafel.

[ Bericht 13% gewijzigd door Duderinnetje op 05-08-2016 00:32:39 ]

quote:

Op donderdag 4 augustus 2016 23:47 schreef golfer het volgende:
Oh, wat leuk, die boot.
Als we ooit naar Arnhem gaan (zou niet weten waarvoor, maar je weet nooit...) dan gaan we zeker proberen daar te overnachten!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Arnhem is onwijs leuk, golfer! In de zomer is het een aaneenschakeling van leuke festivals en je krijgt de prachtige omgeving, het werkelijk fantastische Openluchtmuseum én de indrukwekkende WOII-geschiedenis aldaar, er gewoon bij. Geen grap hoor: een prachtige uitvalsbasis. Ook voor zaken als Het Loo en De Hoge Veluwe/Kröller Müller.

En de Poezenboot is niet eens schreeuwend duur.

quote:

Op vrijdag 5 augustus 2016 00:04 schreef Bluezz het volgende:
Heerlijk.
Moet ineens denken aan dat liedje meisjes van 13!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dank! Ik zoek het meteen even op. Zo treffend!

Vanavond had Arty wat kennissen op bezoek met wie hij een bordspellenclubje heeft. De huiskamer is dan voor de helft gevuld met mannen die gebogen over hun spel zitten en geen enkele notie hebben van kinderen in hun directe omgeving.
Ik laat de meiden dan altijd alles doen waar ze maar zin in hebben. Ze hebben discolampen gemaakt in hun deel van de ensuite-kamer, hebben Grease gekeken en meegezongen en kregen onbeperkt chips en Ice-tea in mooie glazen. Want als wij, apart van hen, een soort feestje hebben, met lang opblijven, mogen zij dat van ons ook. Tot op zekere hoogte natuurlijk.

Ik herinner me hoe naar ik het als kind vond als de volwassenen pret hadden en jij naar bed moest. Zonder een duidelijke reden die het verschil acceptabel maakte. En hoe leuk het was als dat een keer níet hoefde en je mocht opblijven tot je omviel.

Dat mogen ze op dergelijke avonden dus van ons en ik heb ze zojuist pas hun bed in gesmeten (wat ze overigens altijd zonder morren opvolgen. Gevolg van dat er véél mag, denk ik) en nu zie ik (denk ik) het bezoek denken: best wel laat voor twee pleegkinderen zeg! Wat in principe waar is.

En dan vind ik dat dus zó leuk he, ons anarchistische huishouden van Jan Steen. Ik ben volledig #teamPippiLangkous-kinderen. Die meiden hebben toch maar mooi drie keer Grease gekeken vanavond en op de salontafel John Travolta en Olivia Newton John nagedaan.

[ Bericht 1% gewijzigd door Duderinnetje op 05-08-2016 01:32:00 ]